Zing voor me morgen

by Deniz Kuypers

Vlak voor de Eerste Wereldoorlog wordt Levina zwanger van een man die er al een ander gezin op na houdt. Ditzelfde overkomt haar dochter Nel en kleindochter Lucia, de moeder van de verteller. Is dit toeval of schuilen er onvermoede geheimen in het verleden?
De ouders van de verteller willen geen contact meer met hem. Hij zou ze in zijn vorige boek hebben vernederd door ‘leugens’ te verspreiden over zijn jeugd. Maar hij kan het verleden niet loslaten en wil weten wat zijn moeder bezielde om bij zijn gewelddadige vader te blijven.

Groots en intiem toont Kuypers hoe de familieverhalen die ons vormen altijd ergens tussen mythe en werkelijkheid lijken te bestaan.

Genres: Audiobook, Fiction, Ebooks

269 pages, Kindle Edition

First published September 12, 2023

About the author

Deniz Kuypers has published four critically acclaimed novels in his native The Netherlands. His 2021 novel De atlas van overal (The Atlas of Everywhere) was shortlisted for the 2022 Libris Prize. He lives in San Francisco. His latest novel is Zing voor me morgen (Sing for Me Tomorrow). He also writes for various Dutch magazines and newspapers (De Groene Amsterdamm, De Revisor, Trouw, NRC) and his short stories have been published in the Denver Quarterly and Westwind Journal of the Arts.

Reviews

[Marliz · Rating 3 out of 5]

Mwah, ik haalde de personages soms door elkaar

[Sibrich van Baalen · Rating 4 out of 5]

Goed gecomponeerde roman met daarin het leven van drie vrouwen in de hoofdrol. Ik geloof wel in die transgenerationele geschiedenis. Was blij dat ik De atlas van overal ook had gelezen, dat plaatste het verhaal in perspectief. Ben best onder de indruk van onze Deniz. Het verhaal van Livinia greep me overigens het meest: nonnen hebben toch altijd iets engs en magisch in zich. Enfin. Dit kunnen jullie prima lezen lieve volgertjes van me.

[Kees van Duyn · Rating 3 out of 5]

Om aan zijn herinneringen van vroeger te ontsnappen verhuisde Deniz Kuypers een kleine twintig jaar geleden naar de Verenigde Staten. Hier is hij over niet alleen over zijn leven gaan nadenken, maar ook over dat van zijn Turkse vader, die aan het eind van de jaren zestig van de vorige eeuw naar Nederland kwam. Hij ging op zoek naar aspecten van diens leven en heeft deze in zijn derde roman De atlas van overal (2021) beschreven. De auteur had ook veel vragen over de familie van moederskant en over deze speurtocht schreef hij Zing voor me morgen (2023).

In de roman vertelt Kuypers over drie generaties vrouwen: overgrootmoeder Levina, oma Nel en moeder Lucia. Alle drie werden ze zwanger van een man die al getrouwd was en tevens een gezin onderhield. Is dit een samenloop van omstandigheden of speelt er toch meer waarover nooit gesproken is? En is de ware reden dat de ouders van de verteller geen contact meer met hem willen hebben omdat hij leugens zou hebben verspreid in zijn vorige boek? Allemaal vragen waarop hij een antwoord wil hebben.

Het boek is onderverdeeld in drie delen en ik elk daarvan staat – in chronologie – de achtergrond van het drietal vrouwen (Levina, Nel en Lucia) centraal. In deze afzonderlijke, maar onlosmakelijk met elkaar verbonden verhalen vertelt de auteur veel over het leven van zijn overgrootmoeder, zijn oma en zijn moeder, hoewel er van/over de laatste eigenlijk niet eens zo heel erg veel prijsgegeven wordt. Kuypers doet dit aan de hand van waargebeurde feiten, waarvoor hij nogal wat research heeft gepleegd en ook uit informatie die hij van een familielid heeft ontvangen. Toch is een groot deel van het boek, het is niet voor niets een roman, fictief. Veel ervan is dus uit zijn eigen brein ontsponnen, in de trant van ‘zo had het geweest kunnen zijn’. Desondanks leest het boek niet als zodanig, want het is geschreven alsof alles werkelijk gebeurd is.

De sfeer en omstandigheden van iedere periode wordt erg goed weergegeven. De omstandigheden waarin Levina terecht is gekomen, zijn precies zoals ze destijds waren, wat de opvattingen waren over een ongehuwde vrouw die in verwachting was. Het gevoel dat ze moet hebben gehad is invoelbaar. Dit geldt eveneens voor dat van Nel, vooral ten tijde van de Tweede Wereldoorlog. Fragmenten en hoofdstukken die zich dan afspelen, bevatten zelfs een klein beetje spanning, en zo nu en dan is het enigszins aangrijpend. Desalniettemin leest de roman voor een erg groot deel toch als een soort verslag, een opsomming van feiten en gebeurtenissen. Hierdoor leven de personen over het algemeen niet zo heel erg en komen velen van hen, ondanks dat de lezer een erg goede indruk van ze krijgt, ietwat statisch over.

Centraal in de plot staat het onderzoek naar de drie vrouwen, naar wie ze waren, naar hoe ze hebben geleefd, etc. etc. De auteur heeft daardoor voldoende inzicht in hun geschiedenis gekregen, heeft veel eromheen verzonnen, maar onduidelijk blijft of al zijn vragen zijn beantwoord, dit wordt namelijk niet verteld. De lezer krijgt aan het eind heel sterk de indruk dat dit niet het geval is. Voor Kuypers zal het hele proces ongetwijfeld bevredigend zijn geweest, maar het heeft er alle schijn van dat hij dit vooral voor zichzelf gedaan heeft en dat de roman met name bedoeld is als een familiedocument. De lezer heeft er in principe niet zo heel veel mee. Zing voor me morgen, dat zonder meer goed geschreven is, onthult veel, laat in wezen ook zien dat iedere familie verborgen verhalen heeft, maar is goed beschouwd niet voor een groot publiek bedoeld.

[Elisa Goudriaan · Rating 4 out of 5]

Mooi hoe warm en invoelend Deniz kan schrijven over zijn familie, terwijl hij zelf toch een relatief 'koude' jeugd gehad heeft. Prachtig hoe hij losse archiefdocumenten, foto's en brokstukken van verhalen aaneengesmeed heeft tot een heel levendig familieverhaal. Met veel ruimte voor reflectie over zijn eigen leven. Zelf zegt hij dat het boek ook los van 'De Atlas van Overal' is te lezen, maar persoonlijk vond ik het wel naadloos erop aansluiten. Zonder de bagage van dat eerdere boek, verliest dit mooie vervolg zijn lading denk ik. Uit beide boeken blijkt een grote drang om het leven en gedrag van zijn beide ouders beter te begrijpen. Dit is een vorm van liefde en het is jammer dat zijn ouders dit niet zo hebben opgevat en alleen maar meer afstand nemen.

[Maureen · Rating 2 out of 5]

Eerste twee delen waren mooi, laatste deel voegde niets toe.

[Roosje De Vries · Rating 4 out of 5]

Het verlangen naar je moeder


Eerder schreef Deniz Kuypers een autobiografische roman waarin hij op zoek gaat naar zijn vader: De atlas van overal (2021). Zijn vader woont vaak bij zijn Nederlandse vrouw en kinderen maar niet altijd. Soms is hij bij zijn vrouw en kinderen in Turkije. Dat geeft natuurlijk problemen. Deniz Kuypers gaat op zoek naar zijn vader en diens verhaal, naar diens geschiedenis om zo vat te krijgen op zijn eigen leven.

In zijn nieuwe autobiografische roman onderzoekt hij de vouwen in zijn familie, zijn overgrootmoeder Levina, zijn oma Nel en zijn moeder Lucia. Dat doet hij in drie delen. Het deel over Levina, zijn overgrootmoeder, raakt mij het meest. Alle vrouwen hebben issues op het gebied van de liefde, huwelijk en voorechtelijke kinderen. Zaken die over het algemeen vrouwenlevens meer beïnvloeden dan de levens van mannen.
Deniz’ oma had geen man en maar wel een voorechtelijk kind. Levina, de overgrootmoeder, had veel kinderen en een voorechtelijk kind. Dat kind had ze moeten afstaan en hem kon zij pas later kon ophalen, toen ze al een aantal andere kinderen had.
Lucia, Deniz’ moeder is niet getrouwd met haar Turkse man, omdat hij al getrouwd is in Turkije. Lucia’s man mishandelt haar en hun kinderen en is geen family man.

Op de een of andere manier is het verhaal van Levina, die haar voorechtelijk kind na zijn geboorte moest achterlaten bij de nonnen, het meest schrijnend. Haar leven, haar houding ten opzichte van haar negen kinderen werd daardoor bepaald. Na haar eerste bevalling kwam het eigenlijk niet meer goed met haar, ondanks dat ze een liefhebbende man trouwde en veel kinderen kreeg.
Deniz’ oma trouwde na een ongewilde zwangerschap niet en vond haar werk in de verpleging belangrijker. Haar dochter, Lucia, werd opgevoed door haar moeder Levina.
Op haar beurt trouwde Lucia ook niet, maar verliet haar man niet, omdat zij haar twee kinderen, Deniz en zijn oudere zus, niet wilde laten opgroeien zonder vader, zoals zij wel had moeten doen. Daarom dragen haar kinderen haar achternaam - en ook om zo een uitkering te kunnen aanvragen -. In die relatie was iedereen ongelukkig: Lucia, de vader van Deniz, zijn zus en Deniz zelf.


Het bijzondere van Deniz’ romans is dat hij de lezer meeneemt in zijn verwarring, zijn onderzoek - ook onderzoek in archieven en dergelijke - en zijn overdenkingen. Daarom zijn zijn boeken geen eenvoudige familieromans, maar is het duidelijk dat het om hem, Deniz, gaat. Hij wil weten in hoeverre zijn voorgeschiedenis hemzelf bepaald heeft. En of dé familiegeschiedenis wel bestaat, of er meerdere geschiedenissen bestaan. Zijn leven is een wanordelijke zoektocht naar liefde en veiligheid: het verlangen naar de liefhebbende en koesterende moeder - en vader -.

Dit is een bijzondere familieroman, goed geschreven, uitermate boeiend en vol emoties. Maar de roman kan ook staan voor het leven van elk van ons: allemaal hebben we een chaotische en traumatische familiegeschiedenis. Goed, goed, de ene geschiedenis is wat traumatischer dan de ander, maar toch….

[Milou Vlug · Rating 5 out of 5]

Een prachtige roman over vrouwen die wel liefde voelen maar dit niet kunnen uiten. Vol compassie laat Kuypers vrouwen zien die zich moeten schikken naar andermans verwachtingen. Deze onderdrukte frustratie wordt overgedragen op volgende generaties

[Sharon Hiep · Rating 3 out of 5]

3,5
Recensie volgt nog xxx

[Anneke de Bundel · Rating 5 out of 5]

Ik vond het een prachtig maar ook triest boek.

[Dominique · Rating 3 out of 5]

Dit boek staat in het teken van de transgenerationele geschiedenis van de auteur. En ondanks dat het goed in elkaar zat, was ik niet gegrepen door het verhaal.