What do you think?
Rate this book
Nieloty
Opowiem ci o Klarze i opowiem ci o lecie, które na zawsze zmieniło moje życie.
Szesnastoletni Filip przeżywa lato swojego życia. Gra z kumplami na komputerze, szwęda się po okolicy i po raz pierwszy poznaje smak miłości. By zaimponować dziewczynie swoich marzeń, Weronice, na spółkę z kolegą kupuje motorynkę. Co prawda nie ma uprawnień, aby ją prowadzić, ale kto by się tym przejmował w małej miejscowości, do której policja zagląda sporadycznie. Do Pawlic prędzej dotrze obwoźny sprzedawca lodów niż policyjny radiowóz.
Beztroskie wakacje gwałtownie się kończą, kiedy Filip wsiada nietrzeźwy na motorynkę. Chwilę wcześniej dostał szansę od losu ― Weronika, która do tej pory go nie dostrzegała, potrzebuje podwózki do domu. Tylko głupi by nie skorzystał z takiej okazji! Filip odpala motocykl, rozpędza się i... unosi w powietrze, by po chwili boleśnie spaść i ostatecznie wylądować na oddziale chirurgii dziecięcej w Gliwicach. Tam poznaje rezolutną i pyskatą Klarę, która właśnie straciła nogę w wypadku samochodowym. Dziewczyna, mimo że sama ma nieciekawą sytuację, próbuje tchnąć nadzieję i ducha walki we wszystkich pacjentów oddziału.
Czy to dobrze, że nadzieja uskrzydla?
Książka dla czytelników powyżej szesnastego roku życia.
Szesnastoletni Filip przeżywa lato swojego życia. Gra z kumplami na komputerze, szwęda się po okolicy i po raz pierwszy poznaje smak miłości. By zaimponować dziewczynie swoich marzeń, Weronice, na spółkę z kolegą kupuje motorynkę. Co prawda nie ma uprawnień, aby ją prowadzić, ale kto by się tym przejmował w małej miejscowości, do której policja zagląda sporadycznie. Do Pawlic prędzej dotrze obwoźny sprzedawca lodów niż policyjny radiowóz.
Beztroskie wakacje gwałtownie się kończą, kiedy Filip wsiada nietrzeźwy na motorynkę. Chwilę wcześniej dostał szansę od losu ― Weronika, która do tej pory go nie dostrzegała, potrzebuje podwózki do domu. Tylko głupi by nie skorzystał z takiej okazji! Filip odpala motocykl, rozpędza się i... unosi w powietrze, by po chwili boleśnie spaść i ostatecznie wylądować na oddziale chirurgii dziecięcej w Gliwicach. Tam poznaje rezolutną i pyskatą Klarę, która właśnie straciła nogę w wypadku samochodowym. Dziewczyna, mimo że sama ma nieciekawą sytuację, próbuje tchnąć nadzieję i ducha walki we wszystkich pacjentów oddziału.
Czy to dobrze, że nadzieja uskrzydla?
Książka dla czytelników powyżej szesnastego roku życia.
240 pages, Paperback
First published September 19, 2023
1 person is currently reading
95 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 44 reviews
September 24, 2023
Nie wiem co ze soba zrobic.
Read
November 22, 2023Najbardziej z tego wszystkiego poruszyło mnie posłowie.🪶
____________pełna recenzja:
"- Nie jesteśmy winni tego, co nas w życiu spotyka, ale jesteśmy tego wypadkową, dlatego nie warto szarpać się z tym, na co nie mieliśmy wpływu, bo z każdym szarpnięciem wyrywamy cząstkę siebie i później trudno je wszystkie pozbierać."
Słyszycie: lato 2006, co jako pierwsze przychodzi Wam na myśl?
Główny bohater książki Mateusza Cieślika, słyszy sygnał karetk¡. Ma wtedy szesnaście lat i przeżywa lato swojego życia. Beztroskie chwile z przyjaciółmi, imprezy, pierwsze miłości... Niestety bańka pęka w momencie, gdy nietrzeźwy wsiada na motorynkę, by zaimponować dziewczynie. Budzi się w szp¡talu, gdzie poznaje osoby, które na zawsze zmienią jego życie.
"Nieloty" jest krótką historią wypełnioną po brzegi emocjami. Jest to właściwie historia jednego lata, w którym możemy poznać losy bohaterów. Moja relacja z tą książką jest mocno skomplikowana. Było w niej wiele wątków czy zachowań, które z jednej strony mi się mocno nie podobały, a z drugiej mogłam je w pewnym stopniu zrozumieć, bo miały swoje wytłumaczenie w fabule. Jest to również jedna z książek, z której oceną mam ogromy problem, dlatego postanowiłam jej nie oceniać w jakiejkolwiek skali. Wiecie, że minął tydzień od kiedy skończyłam ją czytać? A historia Filipa Kuczery zapisała się w mojej pamięci do dziś. Pamiętam każdy szczegół, każdy moment, który wywarł na mnie wrażenie. Jest to trudna lektura, nie bez powodu oznaczona jako 16+ przez tematykę jaką porusza autor; przedstawia w niej sytuacje życiowe, codzienne. Takie, które dotykają pewnej części osób. Szp¡tal od zawsze kojarzy mi się ze smutkiem, niepewnością i długim czekaniem. Ze łzami wylanymi na białe pościele. Tutaj ten przygnębiający, często melancholijny klimat został oddany do samego końca. Mogłam poczuć się jakbym siedziała na oddziale razem z bohaterami (oby nie).
Jaka to była różnorodna grupa!
Filip, narrator "Nielotów" był niestety tym, który nie zdobył mojej sympatii. Filip, narrator "Nielotów" był niestety tym, który nie zdobył mojej sympatii. Jego zbyt częste rozmyślania o kobiecych ciałach i innych czynnościach wywoływały we mnie niesmak. Rozumiem, że jego wiek to etap burzliwych hormonów, więc pewne myśli wychodzą na światło dzienne, ale... no, dla mnie było tego za dużo. Dalej mamy bardzo sarkastyczną i życzliwą Klarę, która stanowi swego rodzaju filar grupy dziecięcej chirurgii oddziałowej. Bardzo poruszyła mnie jej historia oraz to, jak "opiekowała" się innymi. Sama jest pacjentką, która nie ma łatwego leczenia, a potrafi zachować taką młodzieńczą radość. Reszta tej bandy jest równie ciekawa świata - Olaf, Mały Di, Majkel, a później też Grill i Eliza. W innym życiu pewnie by się nie spotkali, ale w tej szarej rzeczywistości stworzyli silną, emocjonalną ekipę. To, jak się poznawali, jak opowiadali swoje historie, ulubione filmy, książki czy przekazywali gadżety z tamtego okresu... To miało klimat! Naprawdę niepowtarzalny. Czy już myślicie nad lekturą "Nielotów"? Napiszę Wam o jeszcze jednym elemencie, który mnie zaskoczył. Epilog. (Nie będzie spoilerów, spokojnie!) Jest on jednym z dłuższych rozdziałów, a dla mnie był najbardziej poruszający. Dostajemy tam małą zajawkę tego, co działo się "po" oraz zdajemy sobie sprawę z tego, jak łączy się on płynnie do początkowego rozdziału, czyli prologu. Ten może wprowadzić w lekkie zakłopotanie, ale gwarantuję Wam, że na koniec wszystkie elementy układanki wskoczą na swoje miejsce.
[ Współpraca reklamowa z BeYA ]
____________pełna recenzja:
"- Nie jesteśmy winni tego, co nas w życiu spotyka, ale jesteśmy tego wypadkową, dlatego nie warto szarpać się z tym, na co nie mieliśmy wpływu, bo z każdym szarpnięciem wyrywamy cząstkę siebie i później trudno je wszystkie pozbierać."
Słyszycie: lato 2006, co jako pierwsze przychodzi Wam na myśl?
Główny bohater książki Mateusza Cieślika, słyszy sygnał karetk¡. Ma wtedy szesnaście lat i przeżywa lato swojego życia. Beztroskie chwile z przyjaciółmi, imprezy, pierwsze miłości... Niestety bańka pęka w momencie, gdy nietrzeźwy wsiada na motorynkę, by zaimponować dziewczynie. Budzi się w szp¡talu, gdzie poznaje osoby, które na zawsze zmienią jego życie.
"Nieloty" jest krótką historią wypełnioną po brzegi emocjami. Jest to właściwie historia jednego lata, w którym możemy poznać losy bohaterów. Moja relacja z tą książką jest mocno skomplikowana. Było w niej wiele wątków czy zachowań, które z jednej strony mi się mocno nie podobały, a z drugiej mogłam je w pewnym stopniu zrozumieć, bo miały swoje wytłumaczenie w fabule. Jest to również jedna z książek, z której oceną mam ogromy problem, dlatego postanowiłam jej nie oceniać w jakiejkolwiek skali. Wiecie, że minął tydzień od kiedy skończyłam ją czytać? A historia Filipa Kuczery zapisała się w mojej pamięci do dziś. Pamiętam każdy szczegół, każdy moment, który wywarł na mnie wrażenie. Jest to trudna lektura, nie bez powodu oznaczona jako 16+ przez tematykę jaką porusza autor; przedstawia w niej sytuacje życiowe, codzienne. Takie, które dotykają pewnej części osób. Szp¡tal od zawsze kojarzy mi się ze smutkiem, niepewnością i długim czekaniem. Ze łzami wylanymi na białe pościele. Tutaj ten przygnębiający, często melancholijny klimat został oddany do samego końca. Mogłam poczuć się jakbym siedziała na oddziale razem z bohaterami (oby nie).
Jaka to była różnorodna grupa!
Filip, narrator "Nielotów" był niestety tym, który nie zdobył mojej sympatii. Filip, narrator "Nielotów" był niestety tym, który nie zdobył mojej sympatii. Jego zbyt częste rozmyślania o kobiecych ciałach i innych czynnościach wywoływały we mnie niesmak. Rozumiem, że jego wiek to etap burzliwych hormonów, więc pewne myśli wychodzą na światło dzienne, ale... no, dla mnie było tego za dużo. Dalej mamy bardzo sarkastyczną i życzliwą Klarę, która stanowi swego rodzaju filar grupy dziecięcej chirurgii oddziałowej. Bardzo poruszyła mnie jej historia oraz to, jak "opiekowała" się innymi. Sama jest pacjentką, która nie ma łatwego leczenia, a potrafi zachować taką młodzieńczą radość. Reszta tej bandy jest równie ciekawa świata - Olaf, Mały Di, Majkel, a później też Grill i Eliza. W innym życiu pewnie by się nie spotkali, ale w tej szarej rzeczywistości stworzyli silną, emocjonalną ekipę. To, jak się poznawali, jak opowiadali swoje historie, ulubione filmy, książki czy przekazywali gadżety z tamtego okresu... To miało klimat! Naprawdę niepowtarzalny. Czy już myślicie nad lekturą "Nielotów"? Napiszę Wam o jeszcze jednym elemencie, który mnie zaskoczył. Epilog. (Nie będzie spoilerów, spokojnie!) Jest on jednym z dłuższych rozdziałów, a dla mnie był najbardziej poruszający. Dostajemy tam małą zajawkę tego, co działo się "po" oraz zdajemy sobie sprawę z tego, jak łączy się on płynnie do początkowego rozdziału, czyli prologu. Ten może wprowadzić w lekkie zakłopotanie, ale gwarantuję Wam, że na koniec wszystkie elementy układanki wskoczą na swoje miejsce.
[ Współpraca reklamowa z BeYA ]
October 7, 2023
„nieloty” czytałam dosyć długo, patrząc na to jak krótka jest ta książka.
nie było to (na szczęście) spowodowane jakimiś wadami tej książki tylko po prostu moim brakiem czasu i bardzo się cieszę, że w końcu nadszedł weekend i mogłam się całkowicie poświęcić tej książce.
„nieloty” opowiadają historię filipa, który pewnego wieczoru wsiadł pijany na motorynkę i wzniósł się w niebo. ale spadł. i wylądował w szpitalu. w szpitalu, w którym poznał klarę, majkela, olafa i małego di.
od tego rozpoczyna się ta książka i właśnie jej większość rozgrywa się w szpitalu, i dzieje się tam wiele.
mateusz cieślik stworzył książkę, która wciąga, angażuje, czasem rozśmiesza, wzrusza, chwyta za serce, daje dużo nadziei i na koniec pozostawia czytelnika ze złamanym sercem.
„nieloty” są z pozoru zwykłą książką, ale w środku zwykle zdecydowanie nie są - są piękną książką, która na pewno zamieszka w moim sercu i jeszcze przez długi czas nie będę potrafiła o niej zapomnieć.
może i nie pokochacie wszystkich bohaterów, ale nie raz się wzruszycie czytając o nich i na pewno zostaną w waszej pamięci.
4,5⭐️
piękna książka.
nie było to (na szczęście) spowodowane jakimiś wadami tej książki tylko po prostu moim brakiem czasu i bardzo się cieszę, że w końcu nadszedł weekend i mogłam się całkowicie poświęcić tej książce.
„nieloty” opowiadają historię filipa, który pewnego wieczoru wsiadł pijany na motorynkę i wzniósł się w niebo. ale spadł. i wylądował w szpitalu. w szpitalu, w którym poznał klarę, majkela, olafa i małego di.
od tego rozpoczyna się ta książka i właśnie jej większość rozgrywa się w szpitalu, i dzieje się tam wiele.
mateusz cieślik stworzył książkę, która wciąga, angażuje, czasem rozśmiesza, wzrusza, chwyta za serce, daje dużo nadziei i na koniec pozostawia czytelnika ze złamanym sercem.
„nieloty” są z pozoru zwykłą książką, ale w środku zwykle zdecydowanie nie są - są piękną książką, która na pewno zamieszka w moim sercu i jeszcze przez długi czas nie będę potrafiła o niej zapomnieć.
może i nie pokochacie wszystkich bohaterów, ale nie raz się wzruszycie czytając o nich i na pewno zostaną w waszej pamięci.
4,5⭐️
piękna książka.
September 17, 2023
Czuję, że często będę wracać myślami do tej historii 💔
October 11, 2023
ocena: 4,5/5⭐️
„Nie jesteśmy winni tego, co nas w życiu spotyka, ale jesteśmy tego wypadkową, dlatego nie warto szarpać się
z tym, na co nie mieliśmy wpływu, bo każdym szarpnięciem wrywamy cząstkę siebie i później trudno je wszystkie pozbierać. Nie szarpcie, chłopcy, tylko spróbujcie te cząstki poskładać.”
[moja opinia]
Mimo iż nie jestem w stanie pamiętać roku 2006 (miałam wtedy zaledwie roczek) doskonale odnalazłam się w klimacie książki. Bardzo podobał mi się sposób w jaki historia Filipa została opowiedziana - jako powrót do wspomnień z młodzieńczych lat. "Nieloty" z pewnością można przeczytać na raz (tak też było to w moim przypadku), bo język w jakim autor spisuje całą akcję jest bardzo przystępny i wciągający. Udało mi się domyślić bieg jednego wydarzenia, po którym, bieg historii tylko przyśpieszył (nie powiem, byłam dumna, że to wykminiłam, chociaż nie wiem czy powinnam się z tego cieszyć... kto czytał ten wie). Świat przedstawiony oczami 16 letniego chłopca był opisany (jak mi się zdaje) w idealny sposób. Mateusz w tej stosunkowo krótkiej książce, zawarł niezwykle poruszającą serce, a przede wszystkim PRAWDZIWĄ historię. Historię o przyjaźni i o realiach naszego życia. Jak wszystko potrafi obrócić się o 180° w zaledwie krótką chwilę - nasze podejście i spojrzenie na świat może ulec zmianie. Nie wiem czy za każdym razem czytacie posłowie/podziękowania od autora, ale uwierzcie mi - a ta pozycja jest tego dowodem - czasem ostatnie strony mogą zmienić (zazwyczaj na lepsze), albo tylko jeszcze bardziej utwierdzić nas w przekonaniu co do naszej oceny książki (czytając podziękowania ponownie w oku zakręciła mi się łezka). Po lekturze jestem zachęcona aby sięgnąć po inną książkę autora i myślę, że będę do tego dążyć w przyszłości ;)
Nie chcę się zbytnio rozwlekać - jeśli chcecie poczuć tą historię na swojej skórze sięgnijcie po "Nieloty".🪽🩵
„Nie jesteśmy winni tego, co nas w życiu spotyka, ale jesteśmy tego wypadkową, dlatego nie warto szarpać się
z tym, na co nie mieliśmy wpływu, bo każdym szarpnięciem wrywamy cząstkę siebie i później trudno je wszystkie pozbierać. Nie szarpcie, chłopcy, tylko spróbujcie te cząstki poskładać.”
[moja opinia]
Mimo iż nie jestem w stanie pamiętać roku 2006 (miałam wtedy zaledwie roczek) doskonale odnalazłam się w klimacie książki. Bardzo podobał mi się sposób w jaki historia Filipa została opowiedziana - jako powrót do wspomnień z młodzieńczych lat. "Nieloty" z pewnością można przeczytać na raz (tak też było to w moim przypadku), bo język w jakim autor spisuje całą akcję jest bardzo przystępny i wciągający. Udało mi się domyślić bieg jednego wydarzenia, po którym, bieg historii tylko przyśpieszył (nie powiem, byłam dumna, że to wykminiłam, chociaż nie wiem czy powinnam się z tego cieszyć... kto czytał ten wie). Świat przedstawiony oczami 16 letniego chłopca był opisany (jak mi się zdaje) w idealny sposób. Mateusz w tej stosunkowo krótkiej książce, zawarł niezwykle poruszającą serce, a przede wszystkim PRAWDZIWĄ historię. Historię o przyjaźni i o realiach naszego życia. Jak wszystko potrafi obrócić się o 180° w zaledwie krótką chwilę - nasze podejście i spojrzenie na świat może ulec zmianie. Nie wiem czy za każdym razem czytacie posłowie/podziękowania od autora, ale uwierzcie mi - a ta pozycja jest tego dowodem - czasem ostatnie strony mogą zmienić (zazwyczaj na lepsze), albo tylko jeszcze bardziej utwierdzić nas w przekonaniu co do naszej oceny książki (czytając podziękowania ponownie w oku zakręciła mi się łezka). Po lekturze jestem zachęcona aby sięgnąć po inną książkę autora i myślę, że będę do tego dążyć w przyszłości ;)
Nie chcę się zbytnio rozwlekać - jeśli chcecie poczuć tą historię na swojej skórze sięgnijcie po "Nieloty".🪽🩵
October 9, 2023
wspaniała, wruszajaca, poruszyła TĘ strunę
October 22, 2023
Czasami trafiamy na takie książki, które potrafią złamać nasze serce na milion kawałków, a jednocześnie zagnieżdżają się w nim i zostają na dobre. To takie historie, w których jeden moment, jedno wydarzenie wystarczą, by pamięć o nich pozostała w naszych myślach. A po skończeniu po prostu wpatrujemy się w przestrzeń, nie wiedząc jak powrócić do rzeczywistości. Dla mnie taką książką stały się właśnie "Nieloty".
Jeśli mam być szczera, to w ogóle nie spodziewałam się, że ta książka będzie w stanie wyczyniać ze mną takie rzeczy. Czytając kolejne strony tej historii nie raz uśmiechnęłam się szeroko, poczułam sentyment lub po prostu potrzebowałam chwili na pewne przemyślenia. Ogromny plus za świetne poczucie humoru, nawiązania do pop kultury, którą pamiętam ze swojego dzieciństwa (szczególnie za Harry'ego Pottera!) i przede wszystkim styl, który jest tak... naturalny i przyjemny, że miałam wrażenie, jakbym stała obok i przyglądała się danym wydarzeniom, a nie czytała o nich na stronach książki.
"Powieść o sile przyjaźni i nadziei" - tak o "Nielotach" możemy przeczytać w opisie i całkowicie się z tym zgadzam. To nie tylko puste słowa, bo ta historia cała sobą emanuje właśnie przyjaźnią i nadzieją - są niczym rozgrzewający płomień wśród zimnych ścian bólu, strachu, niepewności.
No i to jedno wydarzenie, ten jeden moment... W ogóle się tego nie spodziewałam, nie byłam przygotowana na atak emocji, które uderzyły we mnie z taką siłą, że nawet teraz, jakiś czas po przeczytaniu, odczuwam ucisk w klatce, który przypomina mi o łzach wylanych nad historią grupy dzieciaków, których połączyła przyjaźń w szpitalnych murach.
Jeśli miałabym wskazać jakiś minus (żeby nie było, że tylko słodzę) to chyba poczucie, że epilog był dla mnie nieco przydługi. Całkowicie rozumiem, dlaczego został stworzony tak, a nie inaczej i oczywiście miał on ogromne znaczenie, jednak ja jestem trochę masochistką i chciałam wciąż przeżywać to mocne wydarzenie, które miało miejsce, a długość epilogu nieco ostudził te konkretne emocje. Ale żeby nie było, po odłożeniu książki i tak cały czas wracałam do niej myślami i nie mogłam uwierzyć w to, co się wydarzyło.
No co mogę więcej powiedzieć - to wspaniała, wartościowa książka, którą polecam z całego swojego złamanego serduszka. Czytajcie "Nieloty" kochani!
Jeśli mam być szczera, to w ogóle nie spodziewałam się, że ta książka będzie w stanie wyczyniać ze mną takie rzeczy. Czytając kolejne strony tej historii nie raz uśmiechnęłam się szeroko, poczułam sentyment lub po prostu potrzebowałam chwili na pewne przemyślenia. Ogromny plus za świetne poczucie humoru, nawiązania do pop kultury, którą pamiętam ze swojego dzieciństwa (szczególnie za Harry'ego Pottera!) i przede wszystkim styl, który jest tak... naturalny i przyjemny, że miałam wrażenie, jakbym stała obok i przyglądała się danym wydarzeniom, a nie czytała o nich na stronach książki.
"Powieść o sile przyjaźni i nadziei" - tak o "Nielotach" możemy przeczytać w opisie i całkowicie się z tym zgadzam. To nie tylko puste słowa, bo ta historia cała sobą emanuje właśnie przyjaźnią i nadzieją - są niczym rozgrzewający płomień wśród zimnych ścian bólu, strachu, niepewności.
No i to jedno wydarzenie, ten jeden moment... W ogóle się tego nie spodziewałam, nie byłam przygotowana na atak emocji, które uderzyły we mnie z taką siłą, że nawet teraz, jakiś czas po przeczytaniu, odczuwam ucisk w klatce, który przypomina mi o łzach wylanych nad historią grupy dzieciaków, których połączyła przyjaźń w szpitalnych murach.
Jeśli miałabym wskazać jakiś minus (żeby nie było, że tylko słodzę) to chyba poczucie, że epilog był dla mnie nieco przydługi. Całkowicie rozumiem, dlaczego został stworzony tak, a nie inaczej i oczywiście miał on ogromne znaczenie, jednak ja jestem trochę masochistką i chciałam wciąż przeżywać to mocne wydarzenie, które miało miejsce, a długość epilogu nieco ostudził te konkretne emocje. Ale żeby nie było, po odłożeniu książki i tak cały czas wracałam do niej myślami i nie mogłam uwierzyć w to, co się wydarzyło.
No co mogę więcej powiedzieć - to wspaniała, wartościowa książka, którą polecam z całego swojego złamanego serduszka. Czytajcie "Nieloty" kochani!
September 20, 2023
Historia spowodowała, że przeniosłam się myślami do mojego nastoletniego pobytu w szpitalu. Nie pamiętam już nawet, dlaczego się tam znalazłam. Nie pamiętam imion ekipy, dzięki której kilka zapowiadających się okropnie dni wypadło ostatecznie całkiem znośnie. Wszystkie wspomnienia i uczucia powróciły gdy czytałam ,,Nieloty".
Główny bohater miał w planach poimprezować, poderwać najpiękniejszą dziewczynę, a w wolnej chwili pograć w Heroesy, jednak z własnej głupoty ląduje w szpitalu. Zamknięty z grupą zupełnie obcych dzieciaków niespodziewanie odkrywa, na czym polega przyjaźń. Być może w innych okolicznościach nigdy nie porozmawiałby z Klarą, Olafem czy Majkelem, jednak w szpitalnych ścianach szybko zda sobie sprawę, że mają tylko siebie. Przecież kto inny pocieszy, podaruje nadzieję i zrozumie? Ich relacje były dla mnie ciężkie, a zarazem piękne.
Na kartkach powieści znajdziemy także historie miłości i chociaż zwykle nie znoszę wątków miłosnych, tu autor poprowadził wszystko tak, że z mojej głowy mimowolnie zaczęły wylatywać zakurzone już dawno wspomnienia. Chyba każdy pamięta pierwsze zauroczenia. Wszystkie obietnice, plany i naiwne myśli, że przecież utrzymywanie kontaktu i wszelkie przeszkody życiowe nie powalą tak silnego uczucia.
Choć zakończenie było łatwe do przewidzenia to i tak łamie serce. ,,Nieloty” właśnie na tym stoją. Nie pędzącą akcją, ale emocjami. Uruchamiają się nasze wspomnienia, postaci z przeszłości, o których prawie zapomnieliśmy i w ten sposób zatracamy się w niepozornej historii. A przynajmniej ja się zatraciłam.
Główny bohater miał w planach poimprezować, poderwać najpiękniejszą dziewczynę, a w wolnej chwili pograć w Heroesy, jednak z własnej głupoty ląduje w szpitalu. Zamknięty z grupą zupełnie obcych dzieciaków niespodziewanie odkrywa, na czym polega przyjaźń. Być może w innych okolicznościach nigdy nie porozmawiałby z Klarą, Olafem czy Majkelem, jednak w szpitalnych ścianach szybko zda sobie sprawę, że mają tylko siebie. Przecież kto inny pocieszy, podaruje nadzieję i zrozumie? Ich relacje były dla mnie ciężkie, a zarazem piękne.
Na kartkach powieści znajdziemy także historie miłości i chociaż zwykle nie znoszę wątków miłosnych, tu autor poprowadził wszystko tak, że z mojej głowy mimowolnie zaczęły wylatywać zakurzone już dawno wspomnienia. Chyba każdy pamięta pierwsze zauroczenia. Wszystkie obietnice, plany i naiwne myśli, że przecież utrzymywanie kontaktu i wszelkie przeszkody życiowe nie powalą tak silnego uczucia.
Choć zakończenie było łatwe do przewidzenia to i tak łamie serce. ,,Nieloty” właśnie na tym stoją. Nie pędzącą akcją, ale emocjami. Uruchamiają się nasze wspomnienia, postaci z przeszłości, o których prawie zapomnieliśmy i w ten sposób zatracamy się w niepozornej historii. A przynajmniej ja się zatraciłam.
October 1, 2023
RECENZJA | nieloty — mateusz cieślik
[ współpraca barterowa z @wydawnictwo.beya ]
ocena: ✩✩✩ / 5
Do przeczytania tej książki zachęciła mnie Monika Rutka, która podobno bardzo na tym płakała. To chyba nie jest zaskoczenie, prawda? Wszyscy uwielbiamy łamiące serca książki. Jednak… ta moim zdaniem do takich nie należy.
Powiem wam szczerze, że miałam trochę negatywne nastawienie do tego tytułu przez polskie imiona, bo no cóż, nie będę ukrywać nie przepadam za książkami, których akcja dzieje się w Polsce, ale na szczęście, tutaj absolutnie mi to nie przeszkadzało!
Styl pisania jest bardzo prosty, a co za tym idzie, również bardzo przyjemny. Książkę przeczytałam bardzo szybko, na jedno posiedzenie tak naprawdę. Poznajemy tutaj historię o tym jednym pamiętnym lecie Filipa. To, co bardzo mi się podobało w tej książce to, to w jaki sposób została napisana jego postać. Czytając, dało się wyczuć, że jest on zwykłym, nastoletnim chłopakiem. Normalnym. Przez ostatnie miesiące naczytałam się tyle o wyidealizowanych, romantyzowanych facetach, którzy myśleli tylko jedną częścią ciała i nie był to mózg, że naprawdę miło było poczytać o takim ludzkim bohaterze. Na plus też wszystkie nawiązania do Harry'ego Pottera.
Oprócz tego pozycja nie jest jakaś wybitna. Nie mogę powiedzieć, że się z nią nie polubiłam, ale również nie mogę powiedzieć, że się z nią polubiłam. Życia mi nie zmieniła. Raczej szybko o niej zapomnę.
[ współpraca barterowa z @wydawnictwo.beya ]
ocena: ✩✩✩ / 5
Do przeczytania tej książki zachęciła mnie Monika Rutka, która podobno bardzo na tym płakała. To chyba nie jest zaskoczenie, prawda? Wszyscy uwielbiamy łamiące serca książki. Jednak… ta moim zdaniem do takich nie należy.
Powiem wam szczerze, że miałam trochę negatywne nastawienie do tego tytułu przez polskie imiona, bo no cóż, nie będę ukrywać nie przepadam za książkami, których akcja dzieje się w Polsce, ale na szczęście, tutaj absolutnie mi to nie przeszkadzało!
Styl pisania jest bardzo prosty, a co za tym idzie, również bardzo przyjemny. Książkę przeczytałam bardzo szybko, na jedno posiedzenie tak naprawdę. Poznajemy tutaj historię o tym jednym pamiętnym lecie Filipa. To, co bardzo mi się podobało w tej książce to, to w jaki sposób została napisana jego postać. Czytając, dało się wyczuć, że jest on zwykłym, nastoletnim chłopakiem. Normalnym. Przez ostatnie miesiące naczytałam się tyle o wyidealizowanych, romantyzowanych facetach, którzy myśleli tylko jedną częścią ciała i nie był to mózg, że naprawdę miło było poczytać o takim ludzkim bohaterze. Na plus też wszystkie nawiązania do Harry'ego Pottera.
Oprócz tego pozycja nie jest jakaś wybitna. Nie mogę powiedzieć, że się z nią nie polubiłam, ale również nie mogę powiedzieć, że się z nią polubiłam. Życia mi nie zmieniła. Raczej szybko o niej zapomnę.
September 21, 2023
Wzruszyłam się
October 19, 2023
myslalam ze bedzie mega plytka, a okazała sie bardzo wzruszajaca, chyba zreszta jak wszystkie w tematyce szpitali
September 13, 2023
Fenomenalna i nietuzinkowa!
October 11, 2023
To była bardzo niecodzienna i inspirującą książka! Zupełnie nie spodziewałam się takiej historii.
Przeczytałam ją praktycznie na raz i bardzo chwyciła mnie za serce. Koniecznie muszę przeczytać poprzednią książkę Cieślika!!
Jeżeli szukacie książki, która jest krótka, dająca do myślenia i jednocześnie poruszająca, dalej szukać nie musicie!
Przeczytałam ją praktycznie na raz i bardzo chwyciła mnie za serce. Koniecznie muszę przeczytać poprzednią książkę Cieślika!!
Jeżeli szukacie książki, która jest krótka, dająca do myślenia i jednocześnie poruszająca, dalej szukać nie musicie!
December 24, 2023
[współpraca reklamowa]
Pewnego wieczora stało się coś ciekawego - moje serce została złamane ale i sklejone za jednym razem. A to wszystko za sprawą “Nielotów”.
Filip jest nastolatkiem, który żyje młodością i chce czerpać z niej jak najwięcej. W pewnej chwili jego życie zmienia się o 180 stopni, trafia do szpitala po wypadku na motorówce. Chłopak, chcąc zaimponować Weronice, odpala motorówkę, choć był pod wpływem alkoholu. Filip z początku był typowym nastolatkiem, nie martwi się niczym, chce się dobrze bawić i imponować dziewczynom. Pobyt w szpitalu, spotkanie z tamtejszymi osobami powoduje u niego widoczną przemianę. Chłopak zaczyna dostrzegać czym jest życie, cierpienie, brak sprawiedliwości czy ból - ten fizyczny ale i psychiczny. Cały spędzony czas tam zmienił go i wpłynął na to, kim się stał. Z początku bywał dla mnie trochę lekkomyślny, ale dopiero później poczuł czym jest prawdziwe życie i jego ciemne strony. Koniec końców polubiłam jego postać.
Klara, postać, która skradła moje serce. Ma charakter ale jeszcze większe serce. Czytając o niej, czułam się bezpiecznie, bo każdy wokół niej czuł się bezpiecznie. Ona po prostu taka była. Jak zaczarowana czytałam o jej więziach z każdym bohaterem - była dla nich jak starsza siostra, przyjaciółka, mama czy po prostu Klara. Dla Filipa była tym ostatnim - to ona pokazała mu czym jest miłość ale także pozwoliła zobaczyć mu świat taki, jakim jest - niesprawiedliwym i często brutalnie bolesnym. Pokochałam jej postać za to, jaka była.
Wątek romantyczny Filipa i Klart był niezwykle subtelny - nie na siłę, wplątany w całą historię z umiarem ale cudowny. Miłość, która pomimo przeciwności, rozwijała się pomiędzy tą dwójką jak piękny kwiat. Byli dla siebie lekarstwem na ból, który czuli.
Każdy jeden bohater z ich paczki - Mały Di, Majkel, Eliza, Braveheart czy nawet Olaf byli wyjątkowi, każdy z nich zmagał się z własnymi demonami i niósł na barkach swój ciężar. Byli dla siebie jak rodzina, a razem czuli się jak w domu. Bo dom to nie są cztery ściany, to osoby, dzięki którym czujesz się chciany, kochany, ważny i przy których jesteś bezpieczny. Tym dla siebie byli - skrzydłami, które niosły ich ponad ból, cierpienie, strach, dawali sobie siłę i dłoń, której mogli się trzymać.
Styl pisania autora był zdecydowanie lekki i idealny dla młodzieżówki. Nie mogłam z początku wkręcić się w niego, ale po pewnym momencie poleciało już w górki. Klimat, styl pisania, to wszystko idealnie odwzorowało lata z początku XXI wieku, co pozwala przenieść się w czasie i poznać smak ówczesnego lata.
Ta książka otworzyła mi oczy, serce i duszę. Nauczyła mnie żeby doceniać małe rzeczy, bo choć dla nas mogą być małe, to bez nich nie byłoby tak samo. Pokazała, jak piękna może być przyjaźń i jak człowiek może pomóc drugiemu. Po skończeniu ostatniej strony, czułam jak moje serce zostało rozsypane na małe kawałki, które skleiły się jak skrzydła, choć jedna część skleiła się odwrotnie - żeby pozostawić we mnie pamiątkę tej historii. Tak, ta historia zostanie w moim sercu. Stwierdzenie że podobała mi się to za mało. Ona po prostu trafiła w moje serce. Nie żałuję ani jednej minuty, ani jednej łzy (a było wiele momentów, przy których poleciały), ani jednego uśmiechu - bo ta książka była tego warta. Dzięki tej książce, czułam się otulona wielkimi ramionami, a moje wewnętrzne dziecko poczuło się bezpiecznie. I choć nigdy nie przeżyłam tego, co bohaterowie książki, to dzięki nim mogłam poznać to. "Nieloty" to pozycja dla każdego, bez względu na wiek. Dla młodych będzie to ciekawa podróż do przeszłości ale i cenna lekcja, tak jak dla mnie, ale i dla dorosłych, którzy gdzieś w tym codziennym biegu, rutynie rzeczywistości, chcieliby zatrzymać się na chwilę i wrócić do lat młodości wraz z Filipem i jego spółką, a także przeżyć rollercoaster emocji. Życzę Wam, żebyście podczas czytania odnaleźli to, czego szukacie, choć może nawet o tym nie wiecie.
⭐ 4.75/5
Pewnego wieczora stało się coś ciekawego - moje serce została złamane ale i sklejone za jednym razem. A to wszystko za sprawą “Nielotów”.
Filip jest nastolatkiem, który żyje młodością i chce czerpać z niej jak najwięcej. W pewnej chwili jego życie zmienia się o 180 stopni, trafia do szpitala po wypadku na motorówce. Chłopak, chcąc zaimponować Weronice, odpala motorówkę, choć był pod wpływem alkoholu. Filip z początku był typowym nastolatkiem, nie martwi się niczym, chce się dobrze bawić i imponować dziewczynom. Pobyt w szpitalu, spotkanie z tamtejszymi osobami powoduje u niego widoczną przemianę. Chłopak zaczyna dostrzegać czym jest życie, cierpienie, brak sprawiedliwości czy ból - ten fizyczny ale i psychiczny. Cały spędzony czas tam zmienił go i wpłynął na to, kim się stał. Z początku bywał dla mnie trochę lekkomyślny, ale dopiero później poczuł czym jest prawdziwe życie i jego ciemne strony. Koniec końców polubiłam jego postać.
Klara, postać, która skradła moje serce. Ma charakter ale jeszcze większe serce. Czytając o niej, czułam się bezpiecznie, bo każdy wokół niej czuł się bezpiecznie. Ona po prostu taka była. Jak zaczarowana czytałam o jej więziach z każdym bohaterem - była dla nich jak starsza siostra, przyjaciółka, mama czy po prostu Klara. Dla Filipa była tym ostatnim - to ona pokazała mu czym jest miłość ale także pozwoliła zobaczyć mu świat taki, jakim jest - niesprawiedliwym i często brutalnie bolesnym. Pokochałam jej postać za to, jaka była.
Wątek romantyczny Filipa i Klart był niezwykle subtelny - nie na siłę, wplątany w całą historię z umiarem ale cudowny. Miłość, która pomimo przeciwności, rozwijała się pomiędzy tą dwójką jak piękny kwiat. Byli dla siebie lekarstwem na ból, który czuli.
Każdy jeden bohater z ich paczki - Mały Di, Majkel, Eliza, Braveheart czy nawet Olaf byli wyjątkowi, każdy z nich zmagał się z własnymi demonami i niósł na barkach swój ciężar. Byli dla siebie jak rodzina, a razem czuli się jak w domu. Bo dom to nie są cztery ściany, to osoby, dzięki którym czujesz się chciany, kochany, ważny i przy których jesteś bezpieczny. Tym dla siebie byli - skrzydłami, które niosły ich ponad ból, cierpienie, strach, dawali sobie siłę i dłoń, której mogli się trzymać.
Styl pisania autora był zdecydowanie lekki i idealny dla młodzieżówki. Nie mogłam z początku wkręcić się w niego, ale po pewnym momencie poleciało już w górki. Klimat, styl pisania, to wszystko idealnie odwzorowało lata z początku XXI wieku, co pozwala przenieść się w czasie i poznać smak ówczesnego lata.
Ta książka otworzyła mi oczy, serce i duszę. Nauczyła mnie żeby doceniać małe rzeczy, bo choć dla nas mogą być małe, to bez nich nie byłoby tak samo. Pokazała, jak piękna może być przyjaźń i jak człowiek może pomóc drugiemu. Po skończeniu ostatniej strony, czułam jak moje serce zostało rozsypane na małe kawałki, które skleiły się jak skrzydła, choć jedna część skleiła się odwrotnie - żeby pozostawić we mnie pamiątkę tej historii. Tak, ta historia zostanie w moim sercu. Stwierdzenie że podobała mi się to za mało. Ona po prostu trafiła w moje serce. Nie żałuję ani jednej minuty, ani jednej łzy (a było wiele momentów, przy których poleciały), ani jednego uśmiechu - bo ta książka była tego warta. Dzięki tej książce, czułam się otulona wielkimi ramionami, a moje wewnętrzne dziecko poczuło się bezpiecznie. I choć nigdy nie przeżyłam tego, co bohaterowie książki, to dzięki nim mogłam poznać to. "Nieloty" to pozycja dla każdego, bez względu na wiek. Dla młodych będzie to ciekawa podróż do przeszłości ale i cenna lekcja, tak jak dla mnie, ale i dla dorosłych, którzy gdzieś w tym codziennym biegu, rutynie rzeczywistości, chcieliby zatrzymać się na chwilę i wrócić do lat młodości wraz z Filipem i jego spółką, a także przeżyć rollercoaster emocji. Życzę Wam, żebyście podczas czytania odnaleźli to, czego szukacie, choć może nawet o tym nie wiecie.
⭐ 4.75/5
September 26, 2023
nie wiem totalnie co tu napisać, bo wydaje mi się, że żadne słowa nie opiszą mojej miłości do tej książki, ani tego, jaki zachwyt we mnie wzbudziła. może zacznę od tego, że to najlepsza książka, którą kiedykolwiek przeczytałam i nie ma w tym żadnego wyolbrzymienia. poza tym w trakcie czytania nie potrafiłam się od niej oderwać ani na moment i robiłam to tylko wtedy, kiedy musiałam i to bardzo niechętnie, po prostu przeniosłam się w stu procentach do szpitala w Gliwicach na odział dziecięcy wraz z głównym bohaterem. książka doprowadziła mnie do płaczu co najmniej trzy razy, ale to nie była jakoś bardzo smutna opowieść, miała też fragmenty, kiedy szczerze się zaśmiałam. nie wiem, co mogę jeszcze napisać bez spojlerów, jak znam siebie, na ig rozpiszę się bardziej, ale no, podsumowując cały ten wywód:
książka cudowna i czytajcie ją, a nie będziecie tego żałować <3
książka cudowna i czytajcie ją, a nie będziecie tego żałować <3
November 5, 2023
Są takie historie, które nie dają o sobie zapomnieć. Wwiercają się w myśli i budzą w najmniej oczekiwanym momencie. Pojawiają się podczas parzenia kawy, pod prysznicem, na spacerze z dziećmi, w pracy… I nie możesz nic z tym zrobić. Nieważne ile czasu minęło od jej poznania.
Takie właśnie są "Nieloty". Na pozór to opowieść o młodzieńczych głupotach, próbie zaimponowania najładniejszej dziewczynie w okolicy, pierwszych alkoholowych wyskokach… ale tak naprawdę to coś więcej. To nauka o życzliwości, wsparciu, tolerancji, prawdziwej przyjaźni… A to wszystko okraszone wspomnieniami z naszych dziecięcych czasów, za sprawą gumy kulki, tamagothi czy mleczka w tubce.
Im bardziej wchodziłam w tę opowieść, tym bardziej pękało mi serce, a policzki zalewały się łzami. Im więcej świadomości pojawiało się podczas czytania, tym bardziej bolało mnie serce. Tworzyła się w nim wyrwa wielkości leja po bombie. Myślałam, że gdy minie kilka tygodni, ba, kilka miesięcy!, to jakoś dojdę do siebie po przeczytaniu "Nielotów". O jakże się myliłam!
Opowieść, którą stworzył Mateusz Cieślik zostanie ze mną na zawsze i będzie swoistą lekcją życia. I wiem, że to typ książki, który nie przemawia do każdego, ale ja polecam spróbować i dać się porwać. To, co znajdziecie w głębszych warstwach, zrobi na Was ogromne wrażenie. Gdy otworzycie książkę na pierwszej stronie - przepadniecie.
Takie właśnie są "Nieloty". Na pozór to opowieść o młodzieńczych głupotach, próbie zaimponowania najładniejszej dziewczynie w okolicy, pierwszych alkoholowych wyskokach… ale tak naprawdę to coś więcej. To nauka o życzliwości, wsparciu, tolerancji, prawdziwej przyjaźni… A to wszystko okraszone wspomnieniami z naszych dziecięcych czasów, za sprawą gumy kulki, tamagothi czy mleczka w tubce.
Im bardziej wchodziłam w tę opowieść, tym bardziej pękało mi serce, a policzki zalewały się łzami. Im więcej świadomości pojawiało się podczas czytania, tym bardziej bolało mnie serce. Tworzyła się w nim wyrwa wielkości leja po bombie. Myślałam, że gdy minie kilka tygodni, ba, kilka miesięcy!, to jakoś dojdę do siebie po przeczytaniu "Nielotów". O jakże się myliłam!
Opowieść, którą stworzył Mateusz Cieślik zostanie ze mną na zawsze i będzie swoistą lekcją życia. I wiem, że to typ książki, który nie przemawia do każdego, ale ja polecam spróbować i dać się porwać. To, co znajdziecie w głębszych warstwach, zrobi na Was ogromne wrażenie. Gdy otworzycie książkę na pierwszej stronie - przepadniecie.
November 3, 2023
💙"Nieloty" Mateusz Cieślik; Wydawnictwo BeYA 💙
Książka, o której dzisiaj piszę, była przygodą zupełnie inną niż te, które zazwyczaj pokonuje dzięki książkom. To historia o młodych ludziach, błędach, pierwszych razach, smutku i wspomnieniach. Historia, która sprawi, że będziecie rozmyślać 🤍
W Nielotach zobaczymy wiele bohaterów. Zaczynając od epilogu, w którym poznajemy głównego bohatera, Filipa, z którego perspektywy przemierzymy całą książkę. Pojawia się również jego żona, dzięki której wracamy do jego młodzieńczych wspomnień..a w nich spotykamy grono młodych ludzi, którzy doświadczyli już coś w życiu- Klarę oraz 3 młodych chłopaków, którzy dzielą pokój razem z Filipem w szpitalu. O ich relacjach czyta się bardzo przyjemnie, myślę, że wszyscy będą mogli od nich coś wyciągnąć. Każdy bohater przeżył albo przeżywa swoją życiową tragedię. Niektórzy są w naprawdę bardzo przykrej i złej sytuacji, która może zaboleć również nas. Czytając książkę dosłownie możemy się poczuć jakbyśmy byli częścią tej ekipy. Przeżywamy z nimi różne wyzwania, trudne chwile i nowe uczucia. Razem z nimi uczymy się pewnych rzeczy, o których wcześniej może tak nie myśliliśmy 🤍 jedną z najlepiej przedstawionych bohaterek tej książki jest Klara- dziewczyna, którą każdy chciałaby mieć za swoją przyjaciółkę. Każdego wspiera, da dobre słowo, przytuli. Jest cudowną osobą mimo tego z czym sama się mierzy 💙
Co bardzo mi się podobało, to te przeniesienie w czasie, bo w książce znajdujemy się w roku 2006, więc już prawie 18 lat wstecz! To były zupełnie inne czasy, w których ludzie bardziej sobie ufali, byli otwarci i nikt nikogo nie oceniał. Naprawdę to przeniesienie w czasie było bardzo przyjemne ☺️
Autor pokazuje nam, jak bardzo złe konsekwencje mogą być naszych pochopnych i złych decyzji, której podejmujemy pod wpływem kogoś i chwili. Nasz główny bohater miał poważny wypadek i mógł nawet tego nie przeżyć. To lekcja, żeby nigdy nie wchodzić za kółko pod wpływem alkoholu- nawet jeśli czujemy się bardzo pewnie i dobrze.
Jest to książka o wsparciu, zrozumieniu, przyjaźni i nadziei na lepsze jutro. Bohaterowie uczą nas cieszyć się z małych rzeczy, pokazują nam, że nie liczy się okładka książki, która czasem bywa porwana, zniszczona...ale jej wnętrze i to, co za sobą niesie. Samą piękną okładką często nie jesteśmy w stanie się nacieszyć, gdy sama treść jest nieciekawa.
"Nieloty" są pełne cytatów i lekcji życiowych, które mogą nauczyć czegoś i tych młodych i starszych. Pokazuje, jak ból może złączyć nas z innymi ludźmi 💔
Książka, którą ciężko przeczytać na jednym posiedzeniu, nie przez to, że jest kiepska, a przez to ile w niej emocji, ile uczuć, które bolą i zostawiają coś po sobie. Warto sobie dać czas i przemyśleć pewne rzeczy 💙 zaczynając tą książkę i patrząc na nią, że ma tylko 230 stron...byłam pewna, że nie będzie to nic głębokiego itp...jednak autorowi świetnie udało się stworzyć coś tak pięknego i mądrego...
Naprawdę polecam każdemu, kto ma ochotę poczytać o przyjaźniach, pierwszych razach, troszkę porozmyślać po lekturze oraz powzruszać się. Czytajcie! 💙
⭐️4/5
💙8/10
🌶️0/5
🤍16+
📖stron: 235
💙seria: ❌
🔡literki: średniej wielkości, bardzo przyjemne do czytania
📍gatunek: Young Adult, powieść młodzieżowa
Książka, o której dzisiaj piszę, była przygodą zupełnie inną niż te, które zazwyczaj pokonuje dzięki książkom. To historia o młodych ludziach, błędach, pierwszych razach, smutku i wspomnieniach. Historia, która sprawi, że będziecie rozmyślać 🤍
W Nielotach zobaczymy wiele bohaterów. Zaczynając od epilogu, w którym poznajemy głównego bohatera, Filipa, z którego perspektywy przemierzymy całą książkę. Pojawia się również jego żona, dzięki której wracamy do jego młodzieńczych wspomnień..a w nich spotykamy grono młodych ludzi, którzy doświadczyli już coś w życiu- Klarę oraz 3 młodych chłopaków, którzy dzielą pokój razem z Filipem w szpitalu. O ich relacjach czyta się bardzo przyjemnie, myślę, że wszyscy będą mogli od nich coś wyciągnąć. Każdy bohater przeżył albo przeżywa swoją życiową tragedię. Niektórzy są w naprawdę bardzo przykrej i złej sytuacji, która może zaboleć również nas. Czytając książkę dosłownie możemy się poczuć jakbyśmy byli częścią tej ekipy. Przeżywamy z nimi różne wyzwania, trudne chwile i nowe uczucia. Razem z nimi uczymy się pewnych rzeczy, o których wcześniej może tak nie myśliliśmy 🤍 jedną z najlepiej przedstawionych bohaterek tej książki jest Klara- dziewczyna, którą każdy chciałaby mieć za swoją przyjaciółkę. Każdego wspiera, da dobre słowo, przytuli. Jest cudowną osobą mimo tego z czym sama się mierzy 💙
Co bardzo mi się podobało, to te przeniesienie w czasie, bo w książce znajdujemy się w roku 2006, więc już prawie 18 lat wstecz! To były zupełnie inne czasy, w których ludzie bardziej sobie ufali, byli otwarci i nikt nikogo nie oceniał. Naprawdę to przeniesienie w czasie było bardzo przyjemne ☺️
Autor pokazuje nam, jak bardzo złe konsekwencje mogą być naszych pochopnych i złych decyzji, której podejmujemy pod wpływem kogoś i chwili. Nasz główny bohater miał poważny wypadek i mógł nawet tego nie przeżyć. To lekcja, żeby nigdy nie wchodzić za kółko pod wpływem alkoholu- nawet jeśli czujemy się bardzo pewnie i dobrze.
Jest to książka o wsparciu, zrozumieniu, przyjaźni i nadziei na lepsze jutro. Bohaterowie uczą nas cieszyć się z małych rzeczy, pokazują nam, że nie liczy się okładka książki, która czasem bywa porwana, zniszczona...ale jej wnętrze i to, co za sobą niesie. Samą piękną okładką często nie jesteśmy w stanie się nacieszyć, gdy sama treść jest nieciekawa.
"Nieloty" są pełne cytatów i lekcji życiowych, które mogą nauczyć czegoś i tych młodych i starszych. Pokazuje, jak ból może złączyć nas z innymi ludźmi 💔
Książka, którą ciężko przeczytać na jednym posiedzeniu, nie przez to, że jest kiepska, a przez to ile w niej emocji, ile uczuć, które bolą i zostawiają coś po sobie. Warto sobie dać czas i przemyśleć pewne rzeczy 💙 zaczynając tą książkę i patrząc na nią, że ma tylko 230 stron...byłam pewna, że nie będzie to nic głębokiego itp...jednak autorowi świetnie udało się stworzyć coś tak pięknego i mądrego...
Naprawdę polecam każdemu, kto ma ochotę poczytać o przyjaźniach, pierwszych razach, troszkę porozmyślać po lekturze oraz powzruszać się. Czytajcie! 💙
⭐️4/5
💙8/10
🌶️0/5
🤍16+
📖stron: 235
💙seria: ❌
🔡literki: średniej wielkości, bardzo przyjemne do czytania
📍gatunek: Young Adult, powieść młodzieżowa
October 23, 2023
"Widziałem jak Klara na niego patrzy. Klara Szczygieł była w nim zakochana, nie jak w kochanku, tylko jakby patrzyła na istotę nie z tej ziemi, w cieple której wszyscy mogli się ogrzać."
Kiedy Filip wpada na genialny pomysł przejechania się motorynka po pijaku by skorzystać z okazji podwiezienia swojej wymarzonej dziewczyny, nie spodziewa się, że jego czyny będą miały swoje konsekwencje. Fifi po wypadku trafia do szpitala, gdzie poznaje osobliwą paczkę przyjaciół - Olafa, Małego Di, Majkela, Elwirę i Klarę. Szybko wpasowuje się w ich towarzystwo i znosi trudy przebywania na oddziale pełnym cierpienia i smutku.
Nie podoba mi się co ta książka ze mną zrobiłam. Przeczytałam ją prawie na jednym posiedzeniu (co na mnie jest dużym wyczynem) ale nie mogłam zrobić inaczej. Nie mogła się od niej oderwać. Nie mogłam zostawić tych bohaterów nie wiedząc jak potoczą się ich losy. Nie byłam w stanie zostać obojętna na tą historię.
Po zbyt banalnym i (na mój gust) oklepanym prologu, gdzie główny bohater w końcowych słowach oznajami, że "teraz opowiem ci swoją historię" lekko się zawiodłam. Ale to co działo się w tej książce potem przerosło moje oczekiwania.
W życiu żadna książka nie wzbudziła we mnie tyle emocji i reakcji: śmiech, złość, nadzieja, smutek aż w końcu płacz. Dodatkowo przyznam się, że był to drugi tytuł, na którym uroniłam łzy (więc to już dużo znaczy!).
Można przyznać, że nie wszystkie postepowania bohaterów były dobre.
Z jednej strony rozumiem dawanie nawet tej złudnej nadziei by komuś pomóc w jego złej sytuacji. Ale z drugiej zapala mi się czerwona lampka gdy widzę jakie konsekwencje to za sobą poniosło i zastanawiam się czy gdyby nawet trochę zbliżali się do prawdy oraz małymi kroczkami przedstawiania spraw jasno to czy by cała historia nie potoczyła się w innym kierunku i moglibyśmy liczyć na happy end.
Relacje bohaterów były pięknie pokazne. To jak nawzajem się wspierali mimo ich bólu i cierpienia. Każdy dawał sobie otuchę i pokazywał, że nie warto się poddawać bo kiedyś zza chmur wyjdzie te uptagnione słońce słońce.
Nie chcę się dłużej rozwodzić na temat bohaterów "Nielotów" ale muszę to tu napisać - Majkel Andżelo to najpiękniejsza dziecięca postać, jaką miałam przyjemność poznać i zasługuje na wszystko co najlepsze!🥺🤍✨
Nie każda książka musi się kończyć szczęśliwie, nie każda musi mieć wybuch fajerwerków radości gdzie bohaterowie żyją długo i szczęśliwie. Nie znajdziecie tego w "Nielotach" dlatego przygotujcie sobie paczkę chusteczek, ciepły kocyk i pozwólcie się wciągnąć w tą piękną historię, która chwyci was za serca.
Kiedy Filip wpada na genialny pomysł przejechania się motorynka po pijaku by skorzystać z okazji podwiezienia swojej wymarzonej dziewczyny, nie spodziewa się, że jego czyny będą miały swoje konsekwencje. Fifi po wypadku trafia do szpitala, gdzie poznaje osobliwą paczkę przyjaciół - Olafa, Małego Di, Majkela, Elwirę i Klarę. Szybko wpasowuje się w ich towarzystwo i znosi trudy przebywania na oddziale pełnym cierpienia i smutku.
Nie podoba mi się co ta książka ze mną zrobiłam. Przeczytałam ją prawie na jednym posiedzeniu (co na mnie jest dużym wyczynem) ale nie mogłam zrobić inaczej. Nie mogła się od niej oderwać. Nie mogłam zostawić tych bohaterów nie wiedząc jak potoczą się ich losy. Nie byłam w stanie zostać obojętna na tą historię.
Po zbyt banalnym i (na mój gust) oklepanym prologu, gdzie główny bohater w końcowych słowach oznajami, że "teraz opowiem ci swoją historię" lekko się zawiodłam. Ale to co działo się w tej książce potem przerosło moje oczekiwania.
W życiu żadna książka nie wzbudziła we mnie tyle emocji i reakcji: śmiech, złość, nadzieja, smutek aż w końcu płacz. Dodatkowo przyznam się, że był to drugi tytuł, na którym uroniłam łzy (więc to już dużo znaczy!).
Można przyznać, że nie wszystkie postepowania bohaterów były dobre.
Z jednej strony rozumiem dawanie nawet tej złudnej nadziei by komuś pomóc w jego złej sytuacji. Ale z drugiej zapala mi się czerwona lampka gdy widzę jakie konsekwencje to za sobą poniosło i zastanawiam się czy gdyby nawet trochę zbliżali się do prawdy oraz małymi kroczkami przedstawiania spraw jasno to czy by cała historia nie potoczyła się w innym kierunku i moglibyśmy liczyć na happy end.
Relacje bohaterów były pięknie pokazne. To jak nawzajem się wspierali mimo ich bólu i cierpienia. Każdy dawał sobie otuchę i pokazywał, że nie warto się poddawać bo kiedyś zza chmur wyjdzie te uptagnione słońce słońce.
Nie chcę się dłużej rozwodzić na temat bohaterów "Nielotów" ale muszę to tu napisać - Majkel Andżelo to najpiękniejsza dziecięca postać, jaką miałam przyjemność poznać i zasługuje na wszystko co najlepsze!🥺🤍✨
Nie każda książka musi się kończyć szczęśliwie, nie każda musi mieć wybuch fajerwerków radości gdzie bohaterowie żyją długo i szczęśliwie. Nie znajdziecie tego w "Nielotach" dlatego przygotujcie sobie paczkę chusteczek, ciepły kocyk i pozwólcie się wciągnąć w tą piękną historię, która chwyci was za serca.
September 28, 2023
[współpraca reklamowa @wydawnictwo.beya ]
Przychodzę dzisiaj do Was z recenzją Nielotów i powiem tak: wow, co to była za historia. Niech Was nie zwiedzie grubość tej książki, bo mimo że jest cienka, to jej ładunek emocjonalny jest ogromny.
Mamy tutaj rok 2006 i Filipa, który w związku z pewnymi wydarzeniami trafia na oddział chirurgii dziecięcej w Gliwicach. Chłopak jest poturbowany, ale miał więcej szczęścia niż rozumu, z czego chociaż zdaje sobie sprawę. Na sali leży z innymi chłopcami, a każdy z nich mierzy się z innym problemem, jednak połączy ich zdecydowanie więcej, niż tylko dzielenie pomieszczenia.
Uwielbiam sposób wykreowania bohaterów! Od samego początku przywiązałam się do każdego z nich (mój ulubieniec to Mały Di). Książka ta sprawi, że polecicie na niewidzialnych skrzydłach w lata dwutysięczne i przeżyjecie wszystko na nowo: od przyjaźni, pierwszych miłości, po kultowe aspekty tamtych czasów, co dla mnie było piękną nostalgiczną podróżą. Jeśli wychowywaliście się w tamtych czasach, to szykujcie się na powtarzanie: „faktycznie tak było!” i „oja, pamiętam to!” podczas czytania.
Bardzo podoba mi się styl autora, ponieważ jest lekki i przyjemny. Sprawia on, że książkę pochłania się moment i nie chce jej się odłożyć na bok. Jeśli chodzi o fabułę, to jest ona prosta w założeniach, a akcja dzieje się tak naprawdę w obrębie jednej sali szpitalnej, ale wszystko w tej książce jest takie, jak powinno być i nie nudzi nawet przez chwilę.
Uważam, że „Nieloty” to bardzo wartościowa książka, która na długo zostanie w głowie i będzie tam siedzieć, co jakiś czas przypominając o swoim istnieniu. Poruszyła we mnie wiele czułych strun i przytuliła wewnętrzne dziecko, które w roku 2006 miało 10 lat. I szczerze mówiąc jestem bardzo wdzięczna, bo to była naprawdę piękna podróż do przeszłości. Czy pękło mi serce? Tak, bo wielu z nas w tamtych czasach chciało latać.
Przychodzę dzisiaj do Was z recenzją Nielotów i powiem tak: wow, co to była za historia. Niech Was nie zwiedzie grubość tej książki, bo mimo że jest cienka, to jej ładunek emocjonalny jest ogromny.
Mamy tutaj rok 2006 i Filipa, który w związku z pewnymi wydarzeniami trafia na oddział chirurgii dziecięcej w Gliwicach. Chłopak jest poturbowany, ale miał więcej szczęścia niż rozumu, z czego chociaż zdaje sobie sprawę. Na sali leży z innymi chłopcami, a każdy z nich mierzy się z innym problemem, jednak połączy ich zdecydowanie więcej, niż tylko dzielenie pomieszczenia.
Uwielbiam sposób wykreowania bohaterów! Od samego początku przywiązałam się do każdego z nich (mój ulubieniec to Mały Di). Książka ta sprawi, że polecicie na niewidzialnych skrzydłach w lata dwutysięczne i przeżyjecie wszystko na nowo: od przyjaźni, pierwszych miłości, po kultowe aspekty tamtych czasów, co dla mnie było piękną nostalgiczną podróżą. Jeśli wychowywaliście się w tamtych czasach, to szykujcie się na powtarzanie: „faktycznie tak było!” i „oja, pamiętam to!” podczas czytania.
Bardzo podoba mi się styl autora, ponieważ jest lekki i przyjemny. Sprawia on, że książkę pochłania się moment i nie chce jej się odłożyć na bok. Jeśli chodzi o fabułę, to jest ona prosta w założeniach, a akcja dzieje się tak naprawdę w obrębie jednej sali szpitalnej, ale wszystko w tej książce jest takie, jak powinno być i nie nudzi nawet przez chwilę.
Uważam, że „Nieloty” to bardzo wartościowa książka, która na długo zostanie w głowie i będzie tam siedzieć, co jakiś czas przypominając o swoim istnieniu. Poruszyła we mnie wiele czułych strun i przytuliła wewnętrzne dziecko, które w roku 2006 miało 10 lat. I szczerze mówiąc jestem bardzo wdzięczna, bo to była naprawdę piękna podróż do przeszłości. Czy pękło mi serce? Tak, bo wielu z nas w tamtych czasach chciało latać.
November 5, 2023
✨Nieloty✨
Współpraca reklamowa z @wydawnictwo.beya
Zaczynając tę książkę, naprawdę nie spodziewałam się, że aż tak mnie ona oczaruje. Tak bardzo poruszy i wzruszy. 💔
Jest to historia opowiedziana przez Filipa, dziś dorosłego mężczyznę z żoną i dziećmi. Kiedyś, dokładnie w 2006 roku, lekkomyślnego nastolatka, który chcąc zaimponować dziewczynie, podjął złą decyzję, na skutek której trafił do szpitala — dokładnie na Oddział Chirurgii Dziecięcej w Gliwicach. Chłopak, podczas pobytu tam, poznaje grupkę rezolutnych, poobijanych przez życie oraz doświadczenia chłopców, a także Klarę — niezwykłą dziewczynę, która mimo swojej trudnej sytuacji, próbuje rozjaśniać dni i zagrzewać do walki pozostałe dzieci z oddziału.
„Nieloty” to piękna opowieść o nadziei, przyjaźni, a także próbie zrozumienia i znalezienia sprawiedliwości, która niestety nie zawsze jest obecna w naszym życiu. 🤍
Muszę przyznać, że książka napisana jest w bardzo realistyczny sposób. Jako niegdyś stała bywalczyni oddziałów chirurgii, mogę potwierdzić, że klimat polskich szpitali oddany jest w 100% adekwatnie do rzeczywistości. Sama nie opisałabym tego lepiej, @mateuszcieslik_autor zrobił to po mistrzowsku, ze smakiem. Nie upiększając i nie demonizując niczego. Dodatkowo ze smutkiem stwierdzam, że od 2006 roku, niewiele się w szpitalach zmieniło.
Myślę, że każdy, kto sięgnie po tę lekturę, wiele z niej wyniesie. Zawiera w sobie kilka cennych lekcji. Parę może na pozór banalnych przemyśleń, ale takich, nad którymi w popłochu dnia codziennego, nieczęsto się pochylamy. Jest to szalenia wrażliwa oraz kojąca opowieść. Taka, która wzrusza, by za chwilę pocieszyć. Taka, o której później trudno zapomnieć.
Oceniam tę książkę bezapelacyjnie 5/5 ⭐️ i proszę Was, czytajcie „Nieloty”. Nieloty są super — w końcu, sama jestem jednym z nich. ☺️
Współpraca reklamowa z @wydawnictwo.beya
Zaczynając tę książkę, naprawdę nie spodziewałam się, że aż tak mnie ona oczaruje. Tak bardzo poruszy i wzruszy. 💔
Jest to historia opowiedziana przez Filipa, dziś dorosłego mężczyznę z żoną i dziećmi. Kiedyś, dokładnie w 2006 roku, lekkomyślnego nastolatka, który chcąc zaimponować dziewczynie, podjął złą decyzję, na skutek której trafił do szpitala — dokładnie na Oddział Chirurgii Dziecięcej w Gliwicach. Chłopak, podczas pobytu tam, poznaje grupkę rezolutnych, poobijanych przez życie oraz doświadczenia chłopców, a także Klarę — niezwykłą dziewczynę, która mimo swojej trudnej sytuacji, próbuje rozjaśniać dni i zagrzewać do walki pozostałe dzieci z oddziału.
„Nieloty” to piękna opowieść o nadziei, przyjaźni, a także próbie zrozumienia i znalezienia sprawiedliwości, która niestety nie zawsze jest obecna w naszym życiu. 🤍
Muszę przyznać, że książka napisana jest w bardzo realistyczny sposób. Jako niegdyś stała bywalczyni oddziałów chirurgii, mogę potwierdzić, że klimat polskich szpitali oddany jest w 100% adekwatnie do rzeczywistości. Sama nie opisałabym tego lepiej, @mateuszcieslik_autor zrobił to po mistrzowsku, ze smakiem. Nie upiększając i nie demonizując niczego. Dodatkowo ze smutkiem stwierdzam, że od 2006 roku, niewiele się w szpitalach zmieniło.
Myślę, że każdy, kto sięgnie po tę lekturę, wiele z niej wyniesie. Zawiera w sobie kilka cennych lekcji. Parę może na pozór banalnych przemyśleń, ale takich, nad którymi w popłochu dnia codziennego, nieczęsto się pochylamy. Jest to szalenia wrażliwa oraz kojąca opowieść. Taka, która wzrusza, by za chwilę pocieszyć. Taka, o której później trudno zapomnieć.
Oceniam tę książkę bezapelacyjnie 5/5 ⭐️ i proszę Was, czytajcie „Nieloty”. Nieloty są super — w końcu, sama jestem jednym z nich. ☺️
November 25, 2023
Książka ta jest krótka i choć zaczyna się niepozornie i może się wydawać, że będzie to lekka i króciutka historia, to jeszcze nie wiecie co w sobie kryje. Jest to poruszająca historia, pokazująca jak jedna głupia decyzja może wpłynąć na nasze całe życie i jak bardzo potrafi je zmienić.
Każda, nawet najmniejsza decyzja doprowadziła nas do tego momentu, w którym właśnie jesteśmy, do tych osób, z którymi utrzymujemy kontakt. Niektórych decyzji możemy wciąż bardzo żałować, ale gdyby nie one, nie bylibyśmy w miejscu, w którym jesteśmy.
To samo tyczy się Filipa, który pod wpływem zakochania kupuje na spółkę z kolegą motorykę, aby zaimponować dziewczynie, która nie potrafi wyjść z jego głowy, Weronice. Gdy pewnego dnia dziewczyna potrzebuje podwózki, Filip ma okazję zaimponować dziewczynie. Jednak tym razem nie tylko pod wpływem zakochania, ale i alkoholu wsiada na motocykl i zawozi dziewczynę do domu.
Jednak zamiast do domu, trafiają na oddział chirurgii dziecięcej. Na oddziale chłopak poznaje Klarę, dziewczynę, która właśnie straciła nogę w wypadku samochodowym. Mimo tego, że do niej samej życie się nie uśmiechnęło, dziewczyna próbuje tchnąć nadzieję we wszystkich pacjentów.
Ta historia tak bardzo skradła moje serce, jest niesamowicie poruszająca i wzruszająca. Pokazuje nam świat z perspektywy różnych osób, ale łączy ich to, że są z niepełnosprawnościami. Naprawdę piękna i wartościowa historia, która wiele uczy.
Jestem w szoku, jak wiele emocji, szczerych emocji, autor potrafił zmieścić w dwustu stronach i jak bardzo skraść moje serce. Szczerze polecam wam „Nieloty” czytanie tej historii nie zajmie wam dużo czasu, ale zdecydowanie zostanie na długo w waszej pamięci.
Każda, nawet najmniejsza decyzja doprowadziła nas do tego momentu, w którym właśnie jesteśmy, do tych osób, z którymi utrzymujemy kontakt. Niektórych decyzji możemy wciąż bardzo żałować, ale gdyby nie one, nie bylibyśmy w miejscu, w którym jesteśmy.
To samo tyczy się Filipa, który pod wpływem zakochania kupuje na spółkę z kolegą motorykę, aby zaimponować dziewczynie, która nie potrafi wyjść z jego głowy, Weronice. Gdy pewnego dnia dziewczyna potrzebuje podwózki, Filip ma okazję zaimponować dziewczynie. Jednak tym razem nie tylko pod wpływem zakochania, ale i alkoholu wsiada na motocykl i zawozi dziewczynę do domu.
Jednak zamiast do domu, trafiają na oddział chirurgii dziecięcej. Na oddziale chłopak poznaje Klarę, dziewczynę, która właśnie straciła nogę w wypadku samochodowym. Mimo tego, że do niej samej życie się nie uśmiechnęło, dziewczyna próbuje tchnąć nadzieję we wszystkich pacjentów.
Ta historia tak bardzo skradła moje serce, jest niesamowicie poruszająca i wzruszająca. Pokazuje nam świat z perspektywy różnych osób, ale łączy ich to, że są z niepełnosprawnościami. Naprawdę piękna i wartościowa historia, która wiele uczy.
Jestem w szoku, jak wiele emocji, szczerych emocji, autor potrafił zmieścić w dwustu stronach i jak bardzo skraść moje serce. Szczerze polecam wam „Nieloty” czytanie tej historii nie zajmie wam dużo czasu, ale zdecydowanie zostanie na długo w waszej pamięci.
October 13, 2023
Współpraca reklamowa @wydawnictwo.beya ]
...
"Jedyne, co wtedy czulem, to złość. [...]Przecież gościowi obrywało się na każdej linii, w kazdej sprawie. Dlaczego nie mógł mieć przynajmniej bogatego ojca Olafa? Dlaczego nie mógł mieć przynajmniej moich rodziców, którzy na pewno by go wspierali? Dlaczego nie mógł mieć młodych i zaangażowanych rodziców Małego Di? Dlaczego dla niego było zarezerwowane wszystko, co najgorsze? Loteria o sumie zerowej, w której zawsze pozostajesz stratny. Co to za życie, które daje nam tylko tyle, ile wystarczy, by nie umrzeć?"
...
,,Nieloty" to książka, która wciągnęła mnie już od pierwszej strony. Ta historia była tak cudownie napisana a zakończenia spodziewałam się po części jednak nie całkiem i to było właśnie super. Przeczytałam ją w 2 dni, choć mogłam pochłonąć ją w jeden (eh ta szkoła). Autor świetnie opisał pobyt Filipa w szpitalu oraz jego odczucia co do niektórych sytuacji, które na pozór, wydawały się specyficzne jednak miały one głębszy sens. Na początku ta książka może wydawać się taka jak wszystkie, lecz gdy po nią sięgnięcie okaże się, że tak nie jest. Mogę też gwarantować, że na długo zostanie w waszych sercach i po przeczytaniu zakończenia uronicie łzę tak jak ja. Niesie ona za sobą duży przekaz i nie, dajcie się zwieść tytułowi to nie, jest książka o ptakach, ale o: przyjaźni, budowaniu nadziei, uczenia się na własnych błędach, złości, smutku, radości oraz pyskatej Klarze. W tej historii odnalazłam także cząstkę siebie i ta książka jest moją bezpieczną przystanią.
...
"Jedyne, co wtedy czulem, to złość. [...]Przecież gościowi obrywało się na każdej linii, w kazdej sprawie. Dlaczego nie mógł mieć przynajmniej bogatego ojca Olafa? Dlaczego nie mógł mieć przynajmniej moich rodziców, którzy na pewno by go wspierali? Dlaczego nie mógł mieć młodych i zaangażowanych rodziców Małego Di? Dlaczego dla niego było zarezerwowane wszystko, co najgorsze? Loteria o sumie zerowej, w której zawsze pozostajesz stratny. Co to za życie, które daje nam tylko tyle, ile wystarczy, by nie umrzeć?"
...
,,Nieloty" to książka, która wciągnęła mnie już od pierwszej strony. Ta historia była tak cudownie napisana a zakończenia spodziewałam się po części jednak nie całkiem i to było właśnie super. Przeczytałam ją w 2 dni, choć mogłam pochłonąć ją w jeden (eh ta szkoła). Autor świetnie opisał pobyt Filipa w szpitalu oraz jego odczucia co do niektórych sytuacji, które na pozór, wydawały się specyficzne jednak miały one głębszy sens. Na początku ta książka może wydawać się taka jak wszystkie, lecz gdy po nią sięgnięcie okaże się, że tak nie jest. Mogę też gwarantować, że na długo zostanie w waszych sercach i po przeczytaniu zakończenia uronicie łzę tak jak ja. Niesie ona za sobą duży przekaz i nie, dajcie się zwieść tytułowi to nie, jest książka o ptakach, ale o: przyjaźni, budowaniu nadziei, uczenia się na własnych błędach, złości, smutku, radości oraz pyskatej Klarze. W tej historii odnalazłam także cząstkę siebie i ta książka jest moją bezpieczną przystanią.
October 1, 2023
🏥 Bardzo ciężko było mi przebrnąc przez tą książkę. Myślę, że to przez styl pisania, który w jakiś sposób mi nie podpasował. Książka dłużyła mi się bardzo mimo tego, że jest ona naprawdę krótka.
🕊️ Nie rozumiałam trochę głupoty Filipa w pewnej sytuacji, ale nie była ona przerysowana więc to na plus. Sam zabieg wspominania był świetnie opisany i bardzo je lubię więc tutaj było to w punkt. Końcówka była wzruszająca. Miło było zobaczyć tych bohaterów po latach i zobaczyć jak sobie poradzili, jak się zmienili.
🩹 Relacje też były dobrze opisane. Pokochałam relacje tych przyjaciół w szpitalu. Jedynie wątek miłosny nie wiem czy nie był zbyt szybki ale mi to nie przeszkadzało jakoś bardzo i przyjemnie się patrzyło na ich rozkwitającą relacje, te iskierki pomiędzy Klarą i Filipem.
🪽Koniec akcji w szpitalu, sprawił, że miałam ciarki na ciele i łzy pociekły mi po twarzy. Nie sądziłam, że aż tak to mną wstrząśnie i w żadnym stopniu nie spodziewałam się takiego zakończenia (tej części książki). Myślę, że każdego ono uderzy w innym stopniu, jednak u mnie zostanie ono na zawsze w moich myślach. Właśnie ta scena sprawiła, że zrozumiałam przekaz tej książki. Na pewno nie jest ona lekka.
💊 Podsumowując, same 80% książki nie podobało mi się zbytnio i to ta końcówka sprawiła że ocena jest wyższa. Nie jestem fanką języka w którym jest ta powieść napisana i przez to czytało mi się to dosyć wolno i monotonnie.
🕊️ Nie rozumiałam trochę głupoty Filipa w pewnej sytuacji, ale nie była ona przerysowana więc to na plus. Sam zabieg wspominania był świetnie opisany i bardzo je lubię więc tutaj było to w punkt. Końcówka była wzruszająca. Miło było zobaczyć tych bohaterów po latach i zobaczyć jak sobie poradzili, jak się zmienili.
🩹 Relacje też były dobrze opisane. Pokochałam relacje tych przyjaciół w szpitalu. Jedynie wątek miłosny nie wiem czy nie był zbyt szybki ale mi to nie przeszkadzało jakoś bardzo i przyjemnie się patrzyło na ich rozkwitającą relacje, te iskierki pomiędzy Klarą i Filipem.
🪽Koniec akcji w szpitalu, sprawił, że miałam ciarki na ciele i łzy pociekły mi po twarzy. Nie sądziłam, że aż tak to mną wstrząśnie i w żadnym stopniu nie spodziewałam się takiego zakończenia (tej części książki). Myślę, że każdego ono uderzy w innym stopniu, jednak u mnie zostanie ono na zawsze w moich myślach. Właśnie ta scena sprawiła, że zrozumiałam przekaz tej książki. Na pewno nie jest ona lekka.
💊 Podsumowując, same 80% książki nie podobało mi się zbytnio i to ta końcówka sprawiła że ocena jest wyższa. Nie jestem fanką języka w którym jest ta powieść napisana i przez to czytało mi się to dosyć wolno i monotonnie.
November 24, 2023
"NieLoty"
Mateusz Cieślik
"Nie Loty" to książka o sile przyjaźni oraz o tym, jak niebezpieczną siłą może stać się nadzieja. Dobrze wiemy,że nadzieja nas uskrzydla, kiedy mamy, choć ziarno nadziei skaczemy pod sufit z radości. Tym, kim ją rozprzestrzenia w naszej powieści jest właśnie Klara, dziewczyna , która mimo trudnej sytuacji stara się pchnąć w każdego dobry omen. Historię o lataniu owiały sie uż dawno sławą, czego nie rozumie Filip. Nasz drugi bohater , który przez własną głupotę wylądował na oddziale. Chciał zaimponować lasce a prawie sam się wykończył. Mocny element , który idealnie odnosi sie to życia w dzisiejszym społeczeństwie. "Nie Loty"to książka pełna emocji . Sama czułam ich wiele podczas czytania. Niejednokrotnie złapała mnie melancholia i smutek. Ale też nadzieja, jaką mieli w sobie bohaterowie. Przez tą powieść się płynie jak na fali, jeżeli już zaczniecie się w niej zanurzać nie będziecie w stanie się od niej oderwać. Bardzo dziękuję za tą cudowną podróż. To książka , którą powinien przeczytać każdy.
Mateusz Cieślik
"Nie Loty" to książka o sile przyjaźni oraz o tym, jak niebezpieczną siłą może stać się nadzieja. Dobrze wiemy,że nadzieja nas uskrzydla, kiedy mamy, choć ziarno nadziei skaczemy pod sufit z radości. Tym, kim ją rozprzestrzenia w naszej powieści jest właśnie Klara, dziewczyna , która mimo trudnej sytuacji stara się pchnąć w każdego dobry omen. Historię o lataniu owiały sie uż dawno sławą, czego nie rozumie Filip. Nasz drugi bohater , który przez własną głupotę wylądował na oddziale. Chciał zaimponować lasce a prawie sam się wykończył. Mocny element , który idealnie odnosi sie to życia w dzisiejszym społeczeństwie. "Nie Loty"to książka pełna emocji . Sama czułam ich wiele podczas czytania. Niejednokrotnie złapała mnie melancholia i smutek. Ale też nadzieja, jaką mieli w sobie bohaterowie. Przez tą powieść się płynie jak na fali, jeżeli już zaczniecie się w niej zanurzać nie będziecie w stanie się od niej oderwać. Bardzo dziękuję za tą cudowną podróż. To książka , którą powinien przeczytać każdy.
September 8, 2023
Nieloty były dla mnie trochę takim wehikułem czasu, bo początkowo czytając je, miałam przebłyski dzieciństwa. dorastanie w małej miejscowości, książki, seriale, popkultura z tamtych lat, medyczne klimaty, które poniekąd też mi towarzyszyły i te pierwsze życiowe ałćki. no i niby wszystko fajnie..ale, ALE! ja nie spodziewałam się, że to będzie taki emocjonalny rollercoaster. był śmiech, były smutki, no myślisz sobie ideolo. tylko ta końcówka..ona może przejechać Cię jak czołg i pewnie tak zrobi, więc lepiej zapnij pasy! niby nie fantastyka, a jednak magia zawarta w prostocie tej ciepło-gorzkiej historii. nieprzegadana, wyważona w punkt. ta książka, to przykład, że polscy pisarze naprawdę potrafią pisać. proszę czytać i przenieść się do roku 2006 oraz historii Filipa, oddziału chirurgii dziecięcej i całej jego ekipy💙
*TW - prawopodobnie po tej lekturze, swoje postrzępione kawałki serca, będziecie mogli odnaleźć na kartach tej powieści..ja chyba swoje jeszcze tam zostawiłam
*TW - prawopodobnie po tej lekturze, swoje postrzępione kawałki serca, będziecie mogli odnaleźć na kartach tej powieści..ja chyba swoje jeszcze tam zostawiłam
November 3, 2023
Fili, Klara, Olaf, Majkel, Mały Di, Eliza i Braveheart, choć tego ostatniego ledwo poznajemy, zdecydowanie dużo uczą. I chociaż nie umiem sprecyzować czego konkretnie nauczyli mnie bohaterowie Nielotów, to wiem, że nauczyli mnie bardzo dużo. Choć głównie tego, jaką moc niesie ze sobą nadzieja.
Zdecydowanie pokochałam tą książkę i znajduje się w mojej ścisłej topce, bo minął tydzień, a ja nie umiem się pozbierać. Uważam, że zdecydowanie za mało się o niej mówi. Uwielbiam też styl pisania Mateusza, tego akurat byłam już pewna przed czytaniem książki, a po obejrzeniu livea z Empiku, ale o tym może innym razem.
Zdecydowanie pokochałam tą książkę i znajduje się w mojej ścisłej topce, bo minął tydzień, a ja nie umiem się pozbierać. Uważam, że zdecydowanie za mało się o niej mówi. Uwielbiam też styl pisania Mateusza, tego akurat byłam już pewna przed czytaniem książki, a po obejrzeniu livea z Empiku, ale o tym może innym razem.
September 6, 2023
„Nieloty” to piękna opowieść o aniołach w ludzkiej skórze,którzy budują sobie nazwajem skrzydła kiedy pozostali ludzie im je podcinają.
Oczywiście nie obyło sie bez łez.Niby takie nieloty,ale w niektórych momentach ta książka prosiła się o to,by nauczyc się latać(jakby co,żadna książka nie ucierpiała podczas procesu czytania).Ta książka uskrzydliła mnie jednocześnie i wraz z kolejnymi stronami,wyrywała mi kolejne pióra.
Ta historia zabrała ze sobą jakąś cząstkę mojego serca i nie zapowiada się żeby miała ją kiedyś oddać.
Oczywiście nie obyło sie bez łez.Niby takie nieloty,ale w niektórych momentach ta książka prosiła się o to,by nauczyc się latać(jakby co,żadna książka nie ucierpiała podczas procesu czytania).Ta książka uskrzydliła mnie jednocześnie i wraz z kolejnymi stronami,wyrywała mi kolejne pióra.
Ta historia zabrała ze sobą jakąś cząstkę mojego serca i nie zapowiada się żeby miała ją kiedyś oddać.
September 10, 2023
Jest to przepiękna historia o dzieciach, które nie mogły chodzić więc były zmuszone by latać. Ta książka wywarła na mnie takie wrażenie i tak we mnie uderzyła , że nie mam pojęcia co tu napisać. Autor stworzył coś niesamowitego czego bym się nie spodziewała. Czy uda mi się pozbierać roztrzaskane serce ? Myślę że nieprędko.
Historia Fifiego pochłonęła mnie od pierwszej kartki. Ta pozycja zajęła specjalne miejsce w moim roztrzaskanym sercu i nie opuści go już chyba nigdy.
Historia Fifiego pochłonęła mnie od pierwszej kartki. Ta pozycja zajęła specjalne miejsce w moim roztrzaskanym sercu i nie opuści go już chyba nigdy.
October 11, 2023
Napisana bardzo prostym językiem, zrozumiałym.
Na samym początku można powiedzieć że świetnie się bawiłam, temat wydawał się lekki, narrator podchodził do życia tak lekko jak pisał, ale to jak ta historia się otworzyła i ile z tego można wynieść to głowa mała. Epicka powieść, mnie doprowadziła do łez dwa razy. Trudna od połowy, a losy tych wszystkich szpitalnych przyjaciół, przejmujące i dojmująco prawdziwe. Tak prawdziwe... Dlatego takie uderzające.
Polecam mocno ! Warto;)
Na samym początku można powiedzieć że świetnie się bawiłam, temat wydawał się lekki, narrator podchodził do życia tak lekko jak pisał, ale to jak ta historia się otworzyła i ile z tego można wynieść to głowa mała. Epicka powieść, mnie doprowadziła do łez dwa razy. Trudna od połowy, a losy tych wszystkich szpitalnych przyjaciół, przejmujące i dojmująco prawdziwe. Tak prawdziwe... Dlatego takie uderzające.
Polecam mocno ! Warto;)
Displaying 1 - 30 of 44 reviews