Vanaf het moment dat Eline bij Mila in de klas komt, heeft Mila één grote wens: beste vriendinnen worden. Mila is de enige bij wie Eline niet stottert. Samen bedenken ze een Briljant Plan om Eline aan voldoendes te helpen – zodat ze samen overgaan en in de zomervakantie stiekem kunnen kamperen in de Verboden Duinen. Maar alles loopt anders dan ze dachten… Uiteindelijk ziet Mila nog maar één oplossing: verdwijnen, naar die Verboden Duinen waar niemand haar ooit zal vinden.
Als mensen niet leuk tegen je hóéven doen, dán leer je ze kennen. Daarom hebben schoonmakers, frietbakkers, visboeren en klusjesmensen de meeste mensenkennis. Dat zei mijn vader altijd en het is ook zo. Dat weet ik vanaf deze week zeker. Want het zit zo: ik hoor ook bij dat soort mensen.
Bijzonder verhaal over de impact van armoede op een gezin en hoe dat gezin, nou ja, eraan ten onder gaat. Volgens mij is het einde niet anders te interpreteren. Dat je dat durft als schrijver, in een kinderboek: heel veel waardering voor. Ontzetting ook. Een boek dat ik morgen nog niet vergeten ben.
(Ps. de laatste alinea waarin alles ineens in een ander perspectief wordt geplaatst is echt een misser.)
Een fijngevoelig, met humor beschreven kinderboekendebuut van Marjolein Visser over het veerkrachtige meisje Mila. Te midden van afwezige ouders, geldzorgen en voedselschaarste probeert Mila haar situatie te veranderen. Daarvoor verzint ze een Briljant Plan. Met grappige tekeningen van Sophie Pluim en uitgegeven bij Leopold. Vanaf 10 jaar. We bespreken het boek in aflevering 109 van De Grote Vriendelijke Podcast. Luister nu via Spotify, je podcast-app of https://degrotevriendelijkepodcast.nl...
Mooie zinnen, fijn realisme. Niet alles is geloofwaardig en leeftijdsadequaat, en de passages in het schrift van Mila zijn amper leesbaar (qua grootte).
Wel weer typische Nederlandse ouders die een teringzootje van hun privéleven maken en daar hun kinderen mee opzadelen onder het mom van 'komt goed, schatje'; ik miste een volwassene die Mila zegt dat ze kind mag zijn (in plaats van dat ze dubbel op haar falie krijgt dat ze een broertje met een gebroken ledemaat laat rondlopen).
De rol die amper rond kunnen komen heeft in het leven van een gezin met kinderen is goed gevangen, het gepest worden om niet mee kunnen komen met spullen ook. De rol van jeugdzorg die merksneakers koopt is enigszins overtrokken denk ik - misschien kan er eerst een spijkerbroek zonder gat komen zou je denken.
Al met al veel fijns, waaronder de zachte ontdekking van Mila's gevoelens die ze voor een meisje kan hebben, maar ook wel wat plat blijvende karakters en moeizame dingen die me het gevoel bleven geven dat ik een verhaal aan het lezen was dat een volwassene heeft geschreven over een meisje van 11 (ook al is dit bijna precies de raamvertelling die aan het eind blijkt).
Voor lezers van Marlies Slegers, Enne Koens en Mariska Overman (zelf prefereer ik die laatste auteur omdat ze behalve mooie zinnen weet te maken ook weet te raken).
#sepFEMMEber 2025
--- Tijdens het lezen
13 'Als mensen zacht en voorzichtig praten, moet je opletten, zei Willem van de frietkraam altijd. Zachte, voorzichtige stemmen vertellen bijna altijd een geheime boodschap die niet leuk is. Sinds Mila het afgelopen halfjaar aldoor gefluister om zich heen had gehoord, wist ze dat Willen gelijk had. Voorzichtig gedoe betekent altijd ellende.'
15 'Terwijl ze met de stofzuiger de trap afliep (...), bedacht ze dat waarschijnlijk iedereen altijd alles deed wat de vader van Eline vroeg. Hij was echt zo iemand over wie Eline, als ze ooit zou worden uitgescholden op straat, kon zeggen: ''En nu koppen dicht, anders ga ik mijn vader halen.'' En dat dat dan werkte.'
18 'Ik vind betaald voetbal een beetje idioot (die mensen verdienen honderd miljoen, alleen maar door sterke benen en het doen van sit-ups voor een man met een stropdas die ernaast staat).'
'Ik moet mijn leven behandelen als een prof. Dan wordt het beter.'
32 'Oké, ik zit dan misschien in een ZWAK team, maar wel in een LIEF team.'
46 'Het gebeurt wel vaker dat juffen en meesters Gespeeld Vrolijk doen.'
108 'En over de mensen die in het wijkteam zaten. Dat waren mensen die altijd vrolijk deden en hielpen bij gezinnen met egocentrische ouders die 'm zomaar peren, daar kwam het op neer, dacht Mila.'
157 Voor de tweede keer een kind bashen dat ze een broertje 'heeft laten rondlopen met een gebroken voet' terwijl je zelf je volwassen shitleven niet op orde hebt - hallo..?
De verboden duinen - Marjolein Visser Een debuut! En wat voor één! Een zinderend zomerverhaal dat ik verslond en dat in mijn hoofd blijft zitten. Een slim, doordacht, gevoelig verhaal dat voor sommige kinderen herkenning zal oproepen of juist inzicht geeft in hoe het is als je ouders de eindjes nét aan elkaar kunnen knopen thuis. Maar denk niet: weer een verhaal waarin het thema armoede is: het is zoveel meer.
Mila is de hoofdpersoon in het boek en we volgen haar belevenissen niet alleen vanuit het personale perspectief (zij), maar ook vanuit haar ‘logboek’: waarin zij aantekeningen maakt over de plannen die zij maakt om het leven aan te kunnen. Want haar leven is best ingewikkeld. Om te beginnen heeft ze geen vriendinnen: terwijl haar grootste verlangen is om er wel een te hebben.
Een paar maanden voor de vakantie is ze daar ineens: een nieuw meisje in de klas, Eline. Mila had haar al gezien, want Eline gaat wonen in het hotel waar Mila’s moeder werkt (en waar ze praktisch naast woont). Mila heeft vanaf de eerste seconde besloten dat zij vriendinnen worden. En het lukt. Met nauwgezette precisie zorgt ze dat Eline alleen haar ziet en ze weet dat ze voor elkaar bestemd zijn. Eline is in eerste instantie verlegen en onzeker: ze stottert en is dyslectisch. Mila is voor haar een grote steun.
Zodra zich een prachtig vriendschapsverhaal ontvouwt, voel je als lezer ook dat er van alles aan de hand is bij Mila thuis. Maar omdat Mila zo flink is en op de overleef-stand staat, krijg je als lezer de indruk dat het allemaal wel goed komt. Maar dat komt het niet, niet zomaar. Er zijn geldproblemen, haar ouders gaan scheiden, er is geen echte aandacht voor Mila en haar broertje.
Mila vlucht weg naar verboden gebied, de duinen achter haar huis. Ze wil alleen nog maar met Eline zijn, ze wil gered worden, gewoon gelukkig zijn. Maar: hoe doe je dat toch?
Mila kruipt onder je huid. Het is zo’n kwetsbaar en tegelijk stoer meisje. Ik vind het knap hoe Marjolein Visser erin slaagt zoveel in een verhaal te stoppen zonder dat het ‘vol’ en overweldigend wordt.
Ik zou dit boek graag voorlezen in groep 8, daar past het goed. Het biedt zoveel mooie aanknopingspunten om het gesprek met kinderen aan te gaan over vriendschap, ouders en geldzorgen.
De lichte, zachte illustraties van Sophie Pluim passen prachtig bij het verhaal. Alleen de kleinste lettertjes van de tekst in het logboek van Mila zijn voor iets oudere ogen (ook die van mij ja) wel héél klein!
Een verrassend mooi boek, waarin de lezer wordt meegenomen in het leven van Mila. Zo ervaar je hoe het is om 'arm' te zijn, gepest te worden, verliefd te zijn en gescheiden ouders te hebben. Een heel actueel boek!
Mila heeft een plan, het briljante plan. Ze schrijft hierover in haar logboek het LBP. Ze wil samen met Eline van Leemhuizen in de zomer naar de Verboden Duinen (VD). Eline is de dochter van de nieuwe eigenaar van het hotel.Alleen zijn er wat problemen, waardoor er nog een plan b, c en d komen. Mila woont samen met haar moeder en Nallie (Ronaldo) naast het hotel waar haar moeder werkt. Haar ouders zijn kort geleden gescheiden. Mila is vanaf het eerste moment gek op Eline en als ze bij haar in groep 7 komt, kan ze haar helpen met bijles. Mila is een leer en taalwonder en eline kan wel wat hulp gebruiken. Ze stottert en heeft dyslexie. Mila gaat haar helpen met haar boekbespreking en het halen van voldoendes (plan a). Maar als dat toch niet zo eenvoudig lijkt, gaat Mila over naar plan b, leren afkijken. Ondertussen gaat het het steeds minder goed met haar moeder. Tot zij op een dag mentaal zo ziek is dat ze niet meer voor de kinderen kan zorgen. Joy en Willem van de vis en frietkraam zorgen dat ze hulp krijgen. Dan komen Erik en Anne van het wijkteam bij hen in huis. Als ze dan eindelijk hoort waarom haar vader weg is gegaan, snapt ze de situatie van hen ook een stuk beter. Mila denkt en voelt dat alles misgaat door haar en daardoor vlucht ze uiteindelijk alleen de verboden duinen in (plan c) en raakt ze verdwaald. Gelukkig weer Eline haar te vinden.
Het boek heeft een soort van open einde. Het verhaal eindigt, waarmee het boek ook begint Leuk hoe het logboek is weergegeven in het boek Ik zou het boek niet aanraden aan een kind dat zelf in de put zit, daarentegen wel aan een kind dat pest.
This entire review has been hidden because of spoilers.
De ouders van Mila zijn net gescheiden, haar moeder kan het harde werken als schoonmaker nauwelijks aan en ze hebben het arm. Ingrediënten zoals ik ze de laatste tijd meer tegenkom in 10+ boeken. Verrassender is de vriendschap de Mila sluit met Eline, de dochter van de eigenaar van het hotel waar haar moeder werkt. Deze verandert allengs tot verliefdheid. De plannen die Mila maakt om haar thuissituatie weer goed te maken komen steeds niet uit maar toch ontwikkelt de relatie met haar moeder en haar vader zich. De aantekeningen op haar blocnote, die de lopende tekst onderbreken, krijgen nog een verrassende functie in het boek. Mila schrijft wel erg klein ('omdat het anders zo vol is') zodat deze stukken lastig te lezen zijn. Mooie schrijfstijl, mooie voetbalmetaforen, mooie meisjesrelatie. Dat er zelfs drank bij komt kijken vond ik het minder mooi maken.
Sinds haar ouders uit elkaar zijn, zit het leven van de elfjarige Mila in De verboden duinen van Marjolein Visser in een neerwaartse spiraal. Wanneer Mila in het strandhotel Eline tegenkomt, weet ze het zeker: dit nieuwe meisje moet onderdeel worden van haar Briljante Plan. Dat Mila een vriendschap wil realiseren, is aanvankelijk zowel vertederend als hoopvol. Maar zodra de lezer de sociaaleconomische kloof tussen Mila en Eline opmerkt, krijgt haar Briljante Plan iets schrijnends. Niet alleen vervalt Mila bij de stotterende en dyslectische Eline in een pleasende rol, ze raakt tijdens het vormen van deze innige, maar verwarrende vriendschap ook steeds meer geconfronteerd met het feit dat ze onlosmakelijk verbonden is met haar lastige thuissituatie en daarmee met armoede en onzekerheid.
Wil je mijn volledige recensie lezen? Ga dan naar elineschrijfthier.nl. ↖️
Dit is een lastige: ik vind dit boek wèl en niet leuk. Het boek is goed geschreven, daaraan ligt het niet. Het duurde even voor ik erin kwam, maar daarna was het prima. De twijfel zit 'm in een paar dingen, die veel met smaak te maken hebben. Ik ben niet dol op boeken waarin het verhaal steeds onderbroken wordt door verschillende perspectieven. Hier vertelt Mila steeds in handschrift op blocnote haar kant van het verhaal in logboekvorm. Daartussenin lees je het verhaal in de derde persoon. En het tweede is: jeugdzorg, ontslag, scheiding, zichzelf te dik vinden, stotterend vriendinnetje met dyslexie uit ander milieu, uithuiszetting. En o ja, ook nog verwarrende lesbische gevoelens. Misschien wat veel?
Paar dagen later, na overdenking: wat ik vergeet te vertellen is dat dit boek er goed in slaagt de weerslag van armoede op kinderen in een gezin te beschrijven. Alle dingen die ik hierboven "veel" noem doen misschien meer dan ik wil zien recht aan een dergelijke situatie.
In dit boek over een Mila en haar briljante plan worden veel mooie zinnen geschreven. Ik heb die zinnen vaak herhaald gelezen. Het is een boek om juist niet in één keer uit te lezen, maar om af en toe even te laten bezinken.
In de klas zou ik dit boek gebruiken om de kinderen meer te leren over armoede, vriendschap, dyslexie, vooroordelen en niet communiceren. Ik vind het mooi hoe de relatie tussen Mila en Eline wordt omschreven en hoe de gevoelens van Mila voor Eline steeds duidelijk worden. Dit boek geeft mij vensters en leert me beter inleven in bijvoorbeeld stille kinderen.
Ik zou dit boek aanraden aan lezers die zich hierin herkennen of dit juist als venster nodig hebben voor een bredere kijk op de wereld.
Mila doet zo haar best, om haar moeder te helpen, om het nieuwe meisje op school te helpen, om zichzelf te helpen, om alles beter te maken. Maar ondanks haar geweldige optimisme en fantastische plannen, gaat er steeds meer mis. En dat ligt dan vooral aan de volwassenen die te weinig praten met hun kinderen, teveel beslissen voor hun kinderen en teveel met zichzelf en hun eigen problemen bezig zijn en vooral veel te vaak denken dat ze het beter weten. Het ligt niet aan Mila, maar dat maakt voor het eindresultaat niks meer uit. Voor klein publiek en goede lezers vanaf 10 jaar. En misschien voor alle volwassenen die in de jeugdzorg werken? Want het verhaal is soms anders dan je denkt.
De verboden duinen van Marjolein Visser is een prachtig boek dat me vanaf het begin helemaal in zijn greep had. Het verhaal over de vriendschap tussen Mila en Eline, en de zoektocht naar geluk in moeilijke omstandigheden, is zowel boeiend als emotioneel. De schrijfstijl is vlot en toegankelijk, en de korte hoofdstukken maken het een fijn boek om te lezen.
Het enige minpuntje voor mij was het einde, dat ik abrupt en onbevredigend vond. Ik had graag geweten hoe het verder afloopt, want dat liet me met vragen zitten. Desondanks is het een waardevol boek dat ik zeker zou aanraden rond groep 7 a 8.
Een beeldend boek, het thema vriendschap wordt mooi uitgewerkt.
Ik zou dit boek niet aan mijn kinderen laten lezen. Ik vind het niet nodig om de geaardheid van een kind een rol te laten spelen in een kinderboek. Niet dat ik verschillende geaardheden wil ontkennen, in tegendeel. Maar om dit thema op deze manier aan te vliegen voor kinderen in de basisschool leeftijd vind ik niet nodig. 'We moeten je iets vertellen ', vind ik daarintegen een prachtig boek en geschikt voor een basisschool.
Twijfel tussen 2 of 3 sterren. Het verhaal eindigt heel vaag, of heeft eigenlijk geen einde.. Mila is een bijzonder meisje en een hoofdpersoon waar veel jonge meisjes zich in kunnen herkennen, dus in dat opzicht is het goed geschreven.
Maar de hoeveelheid moderne onderwerpen in een kinderboek zijn bijzonder, zo zitten er lesbische gedachten in, een slechte thuissituatie en pestgedrag op school.
Eens te meer een boek waarin de kinderen alle problemen van de volwassenen gaat oplossen. Waarin de ouders actief vragen om alles wat hen niet lukt (schoonmaken in het hotel) over te nemen. En zie dan ook nog maar je werk (een boekpresentatie, een nieuwe dyslectische klasgenoot helpen met de eindtoets) voor elkaar te krijgen.
Dit boek is echt een aanrader voor de bovenbouw. Rijke tekst. Mooie onderwerpen om over in gesprek te gaan met de kinderen (kansenongelijkgeid, scheiding, geaardheid, geldzorgen, vriendschap). Het einde nodigt uit tot het zelf bedenken van het vervolg.
Een van de betere verhalen waarin armoede besproken wordt, omdat het spms gewoon zo is. En pesten, vriendschap, een scheiding, dyslexie, voetbal en zo nog wat belangrijke zaken.
Goed geschreven verhaal waar je helemaal in kunt verdwijnen naar de duinen, de zee, een hotel en een bijzondere vriendschap. Illustraties zijn prachtig!