Buitenstaanders

by Renate Dorrestein

Een jong gezin raakt met de auto te water. Ze weten zichzelf te redden, maar komen daarna terecht in een afgelegen huis. Daar gaat het uiterst merkwaardig toe en er wonen merkwaardige mensen: een oude, op vers bloed beluste dame, haar zoon de liefdesbrievenspecialist, twee identieke zusjes, een zwakzinnig kind en een onnozele knecht. Maar uiteraard is niemand wat hij lijkt te zijn...

Genres: Fiction, Dutch Literature, School, Adult, Roman, Read For School, Contemporary

198 pages, Paperback

First published January 1, 1983

About the author

Renate Dorrestein (1954 - 2018) has been internationally praised for the force of her imagination, her sharp psychological insight, her suspenseful plots and her ironic sense of humour. Her books have been nominated for the AKO Literature Prize, the Libris Literature Prize and the International IMPAC Dublin Literary Award, and translated into fifteen languages. Her international breakthrough came in 1998 with A Heart of Stone, published by Viking.

Reviews

[Chantal · Rating 2 out of 5]

Dit was... meer dan vreemd

[Anne Vivliohomme · Rating 3 out of 5]

This book is completely bonkers, but suprisingly I really liked it! The problem I have with the Dutch books that I have to read for school is that the authors always take themselves too seriously. They write their books with an air of "I am so amazing and dramatic and you must feel very sympathetic about my characters because they are so sad". Well boohoo.

But this book didn't really take itself seriously, which may be due to the fact that all the characters are slightly insane. And sometimes completely insane.

I think this is the least annoying book I have read recently by a Dutch author. So do I recommend it? Eh, not really. But it's not disastrous, and it didn't annoy me that much.

[Joaquin Isselt · Rating 2 out of 5]

Vaag =/= leuk

[Cyanne Tersteeg · Rating 4 out of 5]

Jeetje, wat een ontzettend goed boek! Ik ben er echt mega door verrast. Heb verhaal bleef zich steeds verder ontvouwen en verdiepen en was soms eng en komisch tegelijkertijd. Wat een verpletterend debuut van Renate Dorrestein. Ik zou het boek iedereen aanraden en kan niet wachten om het met de Leesmeiden te gaan bespreken! 4,5 ster
Boek 3 gelezen voor de Leesmeiden

[Gabri · Rating 3 out of 5]

Vreemd verhaal, maar erg goed uitgewerkt met onverwachte plottwists en een goede message!

[Jet Vollering · Rating 4 out of 5]

Het verhaal begint met een gezien met twee zoontjes dat op weg is naar vakantie en met de auto in een sloot rijdt. Ze zoeken hulp bij een huis met allemaal op zijn zachtst gezegd 'rare' mensen. Agrippina, een oude vrouw die er alles voor doet om jong te blijven, ze kweekt muizen van wie ze het bloed drinkt. Haar zoon Lupo, schrijft liefdesbrieven voor mensen tegen betaling en je komt erachter dat zijn gehandicapte vrouw is overleden doordat ze met haar rolstoel in het water kwam en zijn zoontje heeft ie zelf vermoord omdat het zwak was en een hazenlip had. Dan heb je Ebbe en Biba, een tweeling van ik gok een jaar of 14, die eigenlijk een drieling waren met Sterre, maar zij heeft zelfmoord gepleegd omdat ze haar ongesteldheid heel walgelijk vond en eigenlijk een jongen wilde zijn. Dan heb je nog Marrie, en meisje dat de 'familie' ook als kind heeft gevonden en dat het syndroom van Down heeft. Sterre heeft haar lang 'onzijdig' opgevoed, niemand mocht weten of het kind een jongetje of een meisje was, wat ik interessant vond, al helemaal omdat dit boek uit 1983 komt. Als laatste heb je Wibbe, een jongen die niet veel praat maar heel veel klusjes in huis doet. Het boek heeft veel flashbacks, waarin dus uitgelegd wordt wat de achtergrond is van het personage, er was een heftig stuk over Agrippina waarin je leest dat ze toen ze 18 was een vriend van 60 kreeg die haar seks liet hebben met zijn vrienden. Door hem wil ze waarschijnlijk zo graag eeuwig jong zijn. Op het begin van het boek twijfelde ik of ik door wilde lezen, omdat het zo raar was, en ik wist ook niet welke dingen ik serieus moest nemen, zoals dat bloed drinken. Maar het was wel amuserend dus las ik door. Aan het einde kom je er achter dat dit huis waarin deze rare mensen wonen eigenlijk een soort op zichzelf staand psychiatrisch huis is, en Wibbe eigenlijk een therapeut die doet alsof ie gek is. Het eindigt met Laurie (de vrouw die met haar gezin bij dit huis aankomt) die twijfelt of alles echt is gebeurd, ze heeft namelijk een herinnering dat haar zoons de verstandelijk gehandicapte Marrie iets aandoen. Ik vond het leuk dat er op het eind zo'n plottwist was en dat het me na deed denken over wie er nou eigenlijk gek waren. Max bijvoorbeeld, de man van Laurie, is super afstandelijk naar zijn kinderen en vindt dat je hen discipline moet leren en niet teveel emoties moet tonen. Dit doen de 'gekken' in het huis wel, ze houden bijvoorbeeld een soort herdenking voor Sterre. Ik geef 3,5 sterren. Anyway, ik heb me vermaakt, dit was denk ik mijn langste review ooit lol.

[Robin · Rating 4 out of 5]

I cried multiple times despite this book being so weird

[Maike · Rating 5 out of 5]

4.5*

[Daphne Jaspers · Rating 2 out of 5]

2.5 stars

[Bart Timmers · Rating 4 out of 5]

Een heel bijzonder boek, maar geweldig geschreven. Bizar, raar, vreemd, knettergek, namen die bepaald niet alledaags zijn, dialogen die scheef lopen. Gebeurtenissen waar alleen een fantast met een kronkel op komt. Maar toch een boek waarin je verdwijnt, dat je meesleept.

[Lies · Rating 4 out of 5]

"Je moet de werkelijkheid onder ogen zien." "Dat, zei Sterre, is de stomste opmerking die ik in tijden heb gehoord. De werkelijkheid bestaat pas, als je je er iets van aantrekt. Je moet de werkelijkheid de kans niet geven, te bestaan"

Mirabeau: het beetje wijsheid dat de wereld bezit is er ingebracht door gekken

[Iris ꕥ · Rating 2 out of 5]

Dit was zo heftig. Iedere pagina was er weer iets nieuws.

[Lieke · Rating 3 out of 5]

Bizar verhaal wat met delen bizar is opgeschreven. De chronologie duizelde me op een gegeven moment. Het is zo’n typisch leeslijst-boek: genoeg lastige vragen te bedenken. Maar de grootste (en interessantste) vraag waarmee ik blijf zitten is: wie is nu eigenlijk gek en wat maakt je gek? En dat is dan weer heel knap.

[Myrthe · Rating 3 out of 5]

Derde boek van de leesclub. Klassieker voor de leeslijst Nederlandse literatuur. Maf boek waarin je vaak niet helemaal door hebt wat er gebeurt. Moet goed je aandacht erbij houden.

[Petra · Rating 3 out of 5]

Werkelijk een van de apartste boeken die ik in de afgelopen tijd heb gelezen. Het merkwaardige gezelschap is misschien niet de juiste benaming voor dit gezelschap. Eerst zijn het echt vreemden, maar hoe meer je leest en te weten komt hoe meer je met ze gaat identificeren. Het gezin wordt beïnvloed door de bewoners waar ze bij terecht komen en niet allemaal op een juiste manier. Het escaleert natuurlijk en dan is de vraag, is het allemaal wel echt gebeurd? Een einde wat mij helaas met heel wat vragen achterlaat en me geen voldoening gaf.

De kracht van dit boek zijn de verschillende moralen die het verhaal ons wil leren. Althans zo zie ik het, want ik denk dat iedereen dit boek op een andere manier leest en er andere lessen uit zal trekken. Het belangrijkste is misschien wel dat we allemaal een beetje vreemd zijn, en dat allemaal op onze eigen manier. Maar dat we in onze eigen gekheid dus eigenlijk niet alleen zijn. En niets is wat het lijkt, elk verhaal heeft twee kanten.

Dit alles maakt me wel benieuwd naar andere boeken van Renate Dorrestein, door haar schrijfstijl en het aparte, bijzondere verhaal.

[Johannes · Rating 3 out of 5]

Een merkwardig boek, wat je bijna vor de helft gelezen moet hebben, totdat je ontdekt, dat de ene oude vrouw en hond is; van de drieling nog mal twee meisjes leven en ondanks al het "oom zeggen" er geen enkele famileband is tussen de meeste bewoners van deze kleine leefgemeenschap.
Zelfs de therapeut beschouw je vanaf het begin als een gehandicapte.

Eerst nadat de enig normale persoon per ongeluk ook in de psychiatrische inrichting wordt opgenomen en meteen met valium wordt rustig gesteld, begint de ontknoping van het verhaal. Met deze gegevens ontdek je dan pas, hoe gied Dorrestein de verschillende ziektebeelden heeft getypeerd.

Kortom: een echte Dorrestein voor de liefhebbers.

[Hanneke Wildschut · Rating 4 out of 5]

Heerlijk knettergek boek waarbij je je steeds weer afvraagt wie er nu eigenlijk gek is. Ook als het boek uit is, is nog niet duidelijk of er wel een scheidslijn is. Meegevoerd door het bos, over het water naar het kikkereiland en door het grote huis, liet ik me als in een achtbaan door het boek voeren met hier en daar angst voor een spookhuis om de hoek. Je weet nooit wie er doordraait; keuze genoeg.
Ik ben dol op de boeken van Dorrestein waar alles gewoon lijkt en één klein stukje vreemd is waarna het hele verhaal ontspoort.

[Shadira · Rating 4 out of 5]

Dit is het eerste boek dat ik van Renate Dorrestein heb gelezen,Prachtig zoals de personages worden neergezet. Met vlagen ontroerend, maar ook komisch met een onverwachte wending..
De knappe structuur, de relativerende, vaak humoristische toon maken deze roman, balancerend op het grensgebied tussen psychologische roman en thriller, tot een zeer opmerkelijk boek.

4 sterren omdat het verhaal komt veel te traag op gang
voorbeeld:zo kwam ik achter dat Evertje Polder eigenlijk een hond is, terwijl Dorrestein dit wezen voortdurend afschildert als een mens. .

[Wendy · Rating 4 out of 5]

Het verhaal begint vrij normaal, maar het wordt steeds vreemder. De personages zijn erg raar: er lijkt een dood meisje rond te lopen, een vampier enzovoort. Gaandeweg krijg je als lezer, samen met de hoofdpersonen, in de gaten hoe de vork in de steel zit. Boeiend boek maar vergt bij mijn leerlingen enig doorzettingsvermogen (4 vwo, 4/5 havo).

[Tamara · Rating 1 out of 5]

Walgelijk boek. Een schrijfster die sex met dieren zo expliciet beschrijft gaat van mijn lijstje af. Sommige grenzen kun je maatschappelijk gezien niet passeren en sex met dieren/kinderen is daar een van. Absoluut het genre literatuur onwaardig!

[Tuimel]

Snel te lezen, interessante twists. Aanbevolen wordt het een tweede keer te lezen, iets wat ik zeker zal doen voor ik het boek weer zal loslaten.

[Sandra · Rating 4 out of 5]

Great book. Bit controversial in content, but very eloquent and well-written. It's a semi-open ending which I'm ot normally very fond of, but at least this one gives you something to think about,

[Anyrock · Rating 2 out of 5]

Een typische Dorrestein

[lethe · Rating 2 out of 5]

Wel erg bizar.

Noot sept. 2015: ik kan me van dit boek helemaal niets meer herinneren.

[Vince · Rating 3 out of 5]

Bizar, bizar verhaal dat op kundige, zij het ietwat omslachtige wijze wordt verteld.

[Eline · Rating 2 out of 5]

Ik snap wat ze probeerde te doen, het maakte mij alleen niet heel gelukkig.

[Collin · Rating 5 out of 5]

Ik denk niet dat ik welbespraakt genoeg ben om op technisch vlak iets zinnigs over het briljante Buitenstaanders te zeggen in deze review, maar ik zal betreffende mijn leeservaring toch een poging doen. Oorspronkelijk pakte ik het in de kringloopwinkel uit de kast omdat ik de naam van Renate Dorrestein tegen was gekomen op de omslag van een verhandeling over gotiek in de Nederlandse literatuur die ik binnenkort wil gaan lezen. Daardoor had ik een duistere, beklemmende atmosfeer verwacht, maar Buitenstaanders was compleet het tegenovergestelde. Weelderige natuur en broeierige zomer omkranst de gebeurtenissen in dit boek. Alles plakt, kriebelt, ettert en bruist. Bizarre karakters stuiteren in het rond, halen elkaar het bloed onder de nagels vandaan en kleven aan elkaar vast. Dorrestein vlecht een zinderend netwerk waar alles door elkaar loopt, hysterie en misverstanden onverklaarbaar logisch worden, de gekken normaal zijn en je als lezer constant blijft snakken naar meer. Haar stijl is explosief, duizelingwekkend en soms misselijkmakend, maar geenszins circusachtig of gekunsteld. Een adembenemend boek, 5 sterren zonder twijfel.

[Elco Van staveren · Rating 5 out of 5]

Nadat ik ‘Reddende Engel’ van Dorrestein met plezier had gelezen, wilde ik in die sfeer blijven. Ik kwam uit bij haar debuut. Dat was even wennen, aan het begin. Het eerste hoofdstuk las als een trein, maar daarna zorgde de veelheid aan personages en lastige namen ervoor dat ik niet echt in het verhaal kwam. Ik heb zelfs overwogen te stoppen en een ander boek te pakken. Ik ben blij dat ik doorgezet heb, wat een geweldig verhaal bleek dit te worden. De vreemde personages met gekke namen wonen mijn sympathie en er gebeurde zoveel dat ik echt in het verhaal werd gezogen. Prachtige taal, metaforen, gedachtenkronkels en uitspraken. Knap als een auteur zo mooi en sfeer kan neerzetten. Het deed me denken aan mijn favoriete absurde boeken van Rob van Essen en Thomas Olde Heuvelt, als was ‘Buitenstaanders’ er veel eerder. Mogelijk een inspiratiebron? Een aanrader als je van gekkigheid houdt, wel even doorzetten.

[Elisa · Rating 3 out of 5]

De eerste 5 à 10 bladzijden overwoog ik om niet verder te lezen. Het voelde wat kinderlijk, vrijblijvend en oppervlakkig aan, het deed me denken aan een of ander jeugdromannetje van een al even jeugdige beginneling. Wat Dorrestein ook min of meer was toen ze dit schreef, zo bleek.
Maar ik ben blij dat ik heb doorgezet, want eens je de dubbele laag ontdekt, is dit een zeer goed boek, dat je met een vleugje humor doet nadenken over enkele diepere vraagstukken van het leven.
Best wel een aanrader, dus. Al lijkt 4 sterren me dan weer net ietsje teveel als ik vergelijk met andere boeken die ik die rating gaf. (Het eeuwige probleem dat Goodreads niet met halfjes werkt. Op 10 is Buitenstaanders zeker een 8 waard - en mijn andere rating-4 boeken doorgaans 9.)

[Manon · Rating 3 out of 5]

Het is interessant dat de schrijfster er voor gekozen heeft om in het begin van het boek veel informatie achter te houden. Hierdoor wordt de lezer in de war gebracht en wordt de werkelijkheid vervormd en dat is ook meteen een goed lijntje naar het thema van het boek. De personages in het boek zijn ook allemaal heel eigen en zijn op zichzelf heel uniek. Het is mooi hoe 2 verschillende milieu's met elkaar verstrengeld raken en wat daar dan gebeurd. Vond het boek wel verwarrend om te lezen omdat er zoveel informatie achtergehouden wordt. Ook is het bijzonder dat de schrijfster de zelfmoord van haar zusje ook indirect in het boek verwerkt heeft.