Από τις επιβλητικές κορυφές του Ολύμπου μέχρι τα βάθη του κόσμου των νεκρών, οι τραγικοί έρωτες, τα έξυπνα τεχνάσματα, οι θεοί, οι ήρωες, τα μυθικά πλάσματα αναγεννιούνται σε μια συλλογή γεμάτη με έργα που προσφέρουν νέες προοπτικές και ανατροπές στους αρχαίους ελληνικούς μύθους, οι οποίοι έχουν εμπνεύσει ολόκληρο τον κόσμο. Ερινύες που κυνηγούν ενόχους στη σύγχρονη εποχή, γυναίκες που πολεμούν την πατριαρχία, θεοί που μαθαίνουν πώς να επιβιώνουν εξόριστοι, άνθρωποι με δύναμη ψυχής που μάχονται με υπερφυσικές δυνάμεις... Πόση φαντασία κρύβεται πίσω από ιστορίες που επέζησαν χιλιετίες και έφτασαν στο σήμερα; Αλλά, φοβού τους συγγραφείς και μύθους φέροντας…
Ήταν μεγάλη μου τιμή που κλήθηκα σε αυτή τη συλλογή. Οι Moonlights ξαναχτυπούν με μία ακόμα εξαιρετική τεχνικά/επαγγελματικά προσπάθεια και χρειαζόμαστε περισσότερες τέτοιες στην ελληνική "σκηνή". Οι συγγραφείς να δοκιμάζονται στα διηγήματα και να εξερευνούν θεματολογίες και οι μελλοντικοί συγγραφείς ή αυτοί που απλά οι ανησυχίες τους εκφράζονται με την "πένα", να παίρνουν βήμα και να μας δείχνουν τις δυνατότητές τους. Συγχαρητήρια λοιπόν στο team των Φεγγαροφωτισμένων και στον εκδοτικό του Γιώργου Δάμτσιου, όπως επίσης φυσικά και σε όλους τους συμμετέχοντες!
Συγγραφικά, δεδομένο πως με 22 συμμετοχές κάποιες συγγραφικές "φωνές" θα μου ταίριαζαν περισσότερο από άλλες αλλά καθαρά υποκειμενικά ως purist και λάτρης και οπαδός της Ελληνικής μυθολογίας (και όλων των παλιών θρησκειών) θα φανώ προβλέψιμος αν πω πως με γοήτευσαν περισσότερο οι ιστορίες που ήταν σεταρισμένες στην εποχή τους και όχι στο αστικό σήμερα. Οι ιστορίες με ανάλογο λεξιλόγιο που βοηθούσε περισσότερο την ατμόσφαιρα. Αλλά είμαι σίγουρος πως αυτή η συλλογή καλύπτει όλες τις προτιμήσεις και όλοι θα βρείτε τα προσωπικά αγαπημένα σας.
Αν και είμαι οπαδός των ομαδικών εγχειρημάτων και της ελληνικής μυθολογίας το βιβλίο δε μπορώ να πω ότι με ικανοποίησε. Οι ιστορίες ήταν πολλές και ίσως αυτό να μην έδινε τη δυνατότητα για χώρο να αναπτυχθουνε όπως έπρεπε. Φυσικά ανάμεσα τους υπήρχαν και ιστορίες που μου άρεσαν που διατήρησαν το στυλ του μύθου/παραμυθιού παρά του διηγήματος και αποτέλεσαν ευχάριστες εκπλήξεις. Οι ιστορίες που έμειναν στο παρελθόν μου αρεσαν πιο πολύ από αυτες που προσπάθησαν να φέρουν τη μυθολογία στο σήμερα. Ίσως η απουσία μιας κοινής θεματικης να έπαιξε και αυτή το ρόλο της μιας και υπήρχαν ιστορίες που αν δεν αναφερόταν κάποιο αρχαιοελληνικο όνομα μέσα ξέφευγαν τελείως του εγχειρήματος. Overall είναι ένα ομαδικο έργο που έχει ανάγκη ο συγγραφικος και αναγνωστικος χώρος για να εκτιμηθεί η ελληνική μυθολογία και τα διδάγματα της.
Κάποιες πολύ πρωτότυπες ιστορίες εμπνευσμένες από τη μυθολογία. Διαβάζεται ευχάριστα. Ξεχώρισα τον Οδυσσέα συναντά Κθούλου, τη Μέδουσα στην εποχή του διαδικτύου και κορίτσι συναντά μπρατσωμένο Μινώταυρο (δεν είναι αυτοί οι πραγματικοί τίτλοι).
Λοιπόν, ολοκλήρωσα την συλλογή έχοντας διαβάσει προσεκτικά όλα τα διηγήματα.
Για αρχή, να πω ένα μεγάλο μπράβο στην ομάδα των Moonlight Tales για την οργάνωση, το στήσιμο και την αψεγάδιαστη σελιδοποίηση (Αντζελίνα, είσαι λατρεία!).
Στα των διηγημάτων τώρα: δε με τράβηξαν αυτά που προσπαθούσαν να μιλήσουν μέσω της σύγχρονης εποχής ή είχαν χαλαρή σύνδεση με τη μυθολογία. Προτίμησα αυτά που πατούσαν σταθερά στον μύθο και τον κοιτούσαν κατάματα. Οπότε διάλεξα τα παρακάτω:
1) Οι μάγισσες της Θεσσαλίας, του Γιώργου Κωστόπουλου: τρομερά ευρηματικός και πολλά υποσχόμενος τρόπος να αναπτύξει τη μυθολογία
2) Γαστηρία, του Γιώργου Μπελαούρη: πήρε ένα πολύ βασικό κόνσεπτ κι έχτισε μέσα του μια κοσμοπλασία σοβαρότατη και πρωτότυπη
3) Βενθεσικύμη, της Ζωής Τσούρα: συνολικά το πιο καλογραμμένο διήγημα της συλλογής διότι είχε μια σταθερή ποιότητα σε όλα τα κομμάτια (μυθολογία, λεξιλόγιο, πλοκή, χαρακτήρες, ενδιαφέρον), αν και υπήρχαν διηγήματα που για δικούς τους λόγους με εντυπωσίασαν περισσότερο. Πολύ ωραία χρήση της γλώσσας, με τον βυθό να αποκτά τη δική του διάσταση και τον δικό του μύθο
4) Αγρυπνία στην Αρλυχή, του Δημήτρη Δελαρούδη: Μια νέα Οδύσσεια, έξυπνη και με πολύ προσεγμένο λεξιλόγιο,το πιο πιστό της συλλογής στην εποχή και τον μύθο.
5) Το ουρλιαχτό, του Αριστείδη Νάστου: ο αγαπημένος μου μύθος, χαμένος κάπου στη μυθική εποχή, με σημάδια άγριας επαρχίας. Χρειαζόταν ένα τέτοιο διήγημα
6) Μούσα και άνθρωπος, της Ράνιας Ταλαδιανού: απλά τα υλικά και σύντομο το διήγημα, όμως πραγματικά λυρικό και ζωντανό
7) Άτροπος δύναμη, της Ιφιγένειας Μπακογιάννη: η ευχάριστη έκπληξη της συλλογής. Δεν μπορώ να περιγράψω πόσο μου άρεσε η πρόζα και η έκφραση γενικότερα. Εντυπωσιάστηκα.
Ένα μεγάλο μπράβο αρχικά στα παιδιά από την ομάδα Moonlight Tales που εδώ και δέκα χρόνια έχουν φτιάξει μια τόσο ωραία κοινότητα, που τον τελευταίο καιρό μας χαρίζει σταθερά και από μια ανθολογία με συγκεκριμένη θεματική. Το ζητούμενο εδώ ήταν η αρχαία ελληνική μυθολογία και το βιβλίο βρίθει ιστοριών που χρονικά τοποθετούνται στο μακρινό μέλλον, στην αρχαία Ελλάδα, αλλά και στον σύγχρονο κόσμο. Γενικά, όπως συμβαίνει με διάφορες ανθολογίες, κάποιες ιστορίες δεν μου άρεσαν και κάποιες τις λάτρεψα. Τα τρία αστεράκια τα βάζω μάλλον γιατί δεν ήταν τόσες πολλές οι ιστορίες που με εντυπωσίασαν. Κάποιες κιόλας ανακύκλωσαν τους ίδιους μύθους οπότε εντόπισα και μια επαναληψιμότητα, αλλά φαντάζομαι ότι οι υπεύθυνοι άφησαν ελεύθερους τους δημιουργούς, οπότε δεν θα ήταν σωστό και να αρχίσουν τις αναθέσεις κτλ. Όπως και να έχει, μιλάμε για μια δουλειά στημένη επαγγελματικά και με μεράκι, οπότε αξίζει της προσοχής του κοινού.
Εισαγωγικά Ι ) Στις συλλογές διηγημάτων πολλών συγγραφέων το ενδιαφέρον του αναγνώστη "ανεβοκατεβαίνει", γιατί ο τρόπος γραφής του κάθε συγγραφέα είναι διαφορετικός, και άρα είναι αναμφίβολο πως κάποιοι θα σου αρέσουν περισσότερο, κάποιοι λιγότερο. Είναι όμως ένας τρόπος για να γνωρίσεις πολλούς συγγραφείς χωρίς να αγοράσεις ένα ολόκληρο βιβλίο τους και να επιλέξεις ποιανών η γραφή σού αρέσει και θα τους ψάξεις περισσότερο.
ΙΙ ) Το βιβλίο είναι καλαίσθητο και πριν από κάθε διήγημα έχει ένα σχετικό με το κείμενο ασπρόμαυρο σχέδιο καθώς και διάφορες άλλες μικρές όμορφες πινελιές. Δεν ξέρω εάν θα ταίριαζε λίγο καλύτερα ένα μπεζουλί χρώμα στο χαρτί (για να δίνει την αίσθηση του παλιού) αντί για το πολύ λευκό που έχει.
ΙΙΙ ) Η κεντρική θεματολογία είναι η ελληνική μυθολογία και τα διηγήματα θα τα χώριζα σε 3 κατηγορίες. α - Σε αυτά που προσπαθούν να γράψουν "σύμφωνα με το πνεύμα" της αρχαιοελληνικής μυθολογίας (μου αρέσουν πιο πολύ). β - Σε αυτά που κάνουν retelling και σου παρουσιάζουν μια άλλη οπτική μιας γνωστής μυθολογικής ιστορίας (αυτό είναι κάτι πολύ δύσκολο νομίζω να γίνει πετυχημένα και το αποτέλεσμα πολύ σπάνια είναι του γούστο μου) και γ - Σε αυτά που ενσωματώνουν την ελληνική μυθολογία στον σύγχρονο κόσμο και τα βρίσκω επίσης πολύ ενδιαφέροντα, όταν το κάνουν πετυχημένα.
Θα έγραφα λίγα λόγια για το κάθε διήγημα αλλά επειδή θα είναι προσωπικές εκτιμήσεις, δεν θα ήθελα να αδικήσω κάποιον.
Εν κατακλείδι, από τα αρκετά διηγήματα που μου άρεσαν, ξεχώρισα δύο συγγραφείς των οποίων θα ψάξω και θα αγοράσω βιβλία τους, μόλις τελειώσω αυτά που έχω να διαβάσω 😬. Της Αγγελίνας Παπαδημητρίου (που συντόνισε και όλη την προσπάθεια της συλλογής) γιατί η γραφή της μου φάνηκε πολύ ευκολοδιάβαστη και παιχνιδιάρικη και του Βαγγέλη Ιωσηφίδη, που μου άρεσε πολύ το τέλος του διηγήματος του, που είχε ως κεντρική ιδέα το κυνήγι του Καλυδώνιου κάπρου.
Σίγουρα θα πάρω και κάποια από τις άλλες συλλογές των Moonlight Tales
Μια καταπληκτική συλλογή, με εξίσου καταπληκτικές ιστορίες βγαλμένες από τα βάθη της ελληνικής μυθολογίας, κάποιες τοποθετημένες στην αρχαιότητα και άλλες στο σήμερα. Ως λάτρης της αρχαιοελληνικής μυθολογίας αγάπησα επιτόπου την ιδέα με την οποία καταπίανεται το συγκεκριμένο βιβλίο! Μέσα του κατάφερα να εντοπίσω αρκετές ευχάριστες ιστορίες οι οποίες μένουν ως σήμερα αξέχαστες! Αν έπρεπε να διαλέξω μια ιστορία απ'όλες εκεί μέσα αυτή θα ήταν σίγουρα του Λευτέρη, η οποία με έκανε να ξεκαρδιστώ στα γέλια! Αρχικά, σκόπευα να βάλω 4/5 καθώς μερικές ιστορίες δε μου ήταν τόσο κατανοητές, όμως οι χιουμοριστικοί σχολιασμοί της Έλενας και κυρίως της Αγγελίνας μέσα στο βιβλίο με κέρδισαν συνεπώς βάζω ένα 4.5./5
There were some good ones, there were some bad ones, there were some mediocre ones. All in all it's a nice endeavour but I can't really say it stroke a cord. Light read and kind of interesting if you're into greek mythology.