Een jongen verstopt zich onder de tafel om zijn geliefde te verrassen, maar besluit er nooit meer onder vandaan te komen. Een vrouw krijgt relatieadvies van buitenaardse wezens en een getrouwd stel vindt een moderne sirene in hun zwembad.
Liefde en manipulatie, daar draait het om in deze verhalen. Van een knap staaltje gaslighting in een pizzeria tot een negentiende-eeuws liefdesdrama ten tijde van een bloedige revolutie.
Tom Hofland toont ons het menselijk onvermogen om simpel en doeltreffend lief te hebben in zijn kenmerkende magisch-realistische stijl. Soms vol zwarte humor, soms pijnlijk ontroerend, maar altijd levensecht.
na een korte verhalen bundel gelezen te hebben die me erg teleurstelde was dit een enorme verademing. elk verhaal werkte zo goed op zichzelf en concludeerde op het juiste moment (behalve de mysterieuze barricade het punt van dat verhaal ontschoot me). maar verhalen als 'de tafel' en 'de belediging' en 'de zwerfster' nemen je mee naar een wereld dat niet altijd bestaat maar toch, door hoe het geschreven is, geloof je het. sommige van deze verhalen choqueerde, net zoals homesick for a new world, maar in plaats van steeds ergere dingen op elkaar te stapelen schrijft hofman op een manier waardoor het heel erg logisch is dat er iets vreemds gebeurt. natuurlijk is de titel van manager in een restaurant op roulerende basis onder de kinderen van de ober. de implicaties die worden gemaakt door te laten zien in plaats van te vertellen zijn fantastisch. Oké anyway gewoon super goed boek had dit in een zitting uit kunnen lezen maar ik wilde het uitrekken en heb m uiteindelijk uitgelezen bij een pirates of the carribean screening met orkest erbij in ahoy rotterdam
Een bundel vol maffe verhalen, leuk voor even tussendoor. Ik vond de personages wel allemaal super plat en de verhalen volgens een formule. Sommige sloegen naar mijn idee daarom ook een beetje dood richting het einde.
Verhaal over een man die voor altijd onder een tafel blijft zitten was geweldig!! (De allerlaatste heb ik niet uitgelezen, vond die moeilijk te volgen).
Mijn top 5 favoriete verhalen waren: 1. De belediging 2. De sirene 3. De zwerfster/Een stroopgraf voor de bij 4. De tafel 5. De trein.
Een stroopgraf voor de bij voelt als een verhaal dat niet helemaal bij de bundel past, maar ik vond het wel heel boeiend. Daarom een gedeelde derde plaats met De zwerfster.
Echt een fijn boek. Door de surrealistisch, creatieve en originele verhalen heb ik mij er erg mee vermaakt en zou ik hem zeker aanraden (zonder al te veel spoilers te geven). Ook leuk voor wanneer je reisgezelschap niet mee leest en je alle verhalen ‘na kan vertellen’
Zeker de moeite als je een bundel in Halloween-stemming wil lezen. Horror, magie, een flink zwarte gothic rand kenmerken de verhalen.
Niet een boek dat ik uit mezelf had gekozen. Een vriend leende het me uit nadat we een documentaire over aliens zagen*. In de bioscoop die avond verzorgde Tom Hofland** het voorwoord.
De link met het boek? In ‘een stroopgraf voor de bij’ is een alien-verhaal opgenomen. Zo heb ik met plezier, verbazing en soms wat walging tien avonden op de bank gelezen.
Magisch realistische korte verhalen over de liefde (en manipulatie), say no more dat is zo mijn ding. Dit is mijn eerste Tom Hofland en oooh wat kan hij fijn en raak verhalen vertellen. Ook allemaal zo grappig en interessant, er gebeurt zoveel in een paar bladzijdes tijd en je krijgt het allemaal goed mee. Ik ben heel erg onder de indruk van het verhaal ‘de tafel’ en ‘de belediging’ maakte me zo ontzettend kwaad (op een goede manier) en dat heb ik nog nooit zo meegemaakt met fictie. Blij dat ik dit zag liggen bij de boekwinkel waar ik werk :)
Heerlijke verhalenbundel met veel vervreemding en absurdisme. Laatste en langste verhaal is ineens heel anders, maar wel mooi. In elk geval komen in alle verhalen de onnavolgbare kronkels van de menselijke geest aan bod en dat is fijn leesvoer.
"O, hoe slaperig ik werd in treinen. Het ene moment zag ik een veld met rodekolen en dacht: rodekolen. Daarna zag ik een veld met mais en dacht: eenden vliegen uit beleefdheid niet langs bejaarden."
Nieuwe lievelings verhalenbundel! Maar dat was geen verrassing, want vind (bijna) alles wat Tom Hofland doet zó goed. ❤️ Echt genoten weer.
De verhalen zitten zo goed in elkaar dat ik me bij verhalen als ‘De belediging’ en ‘De zwerfster’ echt afvroeg hoe dit in de ‘echte’ wereld zou zijn, het voelt zo realistisch wat er gebeurt. Vond het titelverhaal alleen niet helemaal in de bundel passen, verder vond ik vrijwel elk verhaal echt steengoed. Aanrader!
Genoten van deze vaak absurde korte verhalen. Ik was bijna de teleurstelling van Lyssa vergeten, tot het laatste (titel)verhaal. Dat viel wederom tegen. Maar mijn mening over het schrijven van Tom Hofland is wel gekanteld. Stiekem toch nieuwsgierig naar zijn overige boeken. 't Kan vriezen of dooien lama zeggen.
'Ik ken uw slag. U hoort iets wat u niet bevalt en hup, u neemt het meteen persoonlijk. Maar voor wie zoekt met een hamer is alles een spijker, zeg ik altijd maar.'
Mooie bundel met afwisselend hele korte en iets langere korte verhalen. Soms ontroerend, soms onverwacht grappig, soms een beetje absurd en soms ook een maatschappelijk kritisch randje? Favoriete verhalen waren De belediging, De tafel, De trein en De zwerfster. Ik lees eigenlijk nooit verhalenbundels, maar voor deze maakte ik graag een uitzondering!
De korte, absurdistische verhalen waren stuk voor stuk plezierig om te lezen. Ze waren bondig, maar toch gedetailleerd genoeg om interessant en betekenisvol te blijven. Toch bijzonder hoe dit soort korte, bijna poëtische verhalen een bepaalde betekenis kunnen hebben en stof tot nadenken zijn. Aanrader!!!
Gehoopt dat ik dit leuk zou vinden. Helaas. Magisch noch realistisch. Platte verhalen met voorspelbare twist. Alleen De Tafel springt eruit. En Hofland schrijft Nederlands zonder fouten, dat is ook al heel wat.
Verhalenbundels zijn normaal niet helemaal mijn ding maar dit was heerlijk absurd. De belediging was mijn absolute favoriet. Jammer dat het laatste verhaal zo uit de toon viel - of ik begreep het gewoon niet, dat kan natuurlijk ook. Ik ga meer van Tom Hofland lezen.
4,5! ‘De Belediging’ is misschien wel het leukste korte verhaal tot nu toe, hardop gelachen. En ik had ooit een poster met ‘De Tafel’ erop, toen al zo vaak gelezen, en blijft prachtig.
Deze bundeling korte verhalen is gevarieerd en origineel. Het boek leest vlot en onderhoudend. Enkele verhalen staken er met kop en schouders bovenuit, aan u om te zoeken welke dat zijn!
Verrassend absurd, en vooral "de tafel" steekt er met kop en schouders bovenuit, is het wel liefde als je niet de keukentafel in iemand appartement wil zijn, als dat je dichter bij hen brengt?
mijn enige minpunt was dat het boekje niet dikker was want ik wil nog veel meer van Tom Hofland lezen! echt geweldig hoe de verhalen balanceerde op het randje van absurdisme (of er flink overheen gingen) loved it!!!