In de bundel Voetbal kijken met Van Basten voert Michel van Egmond de lezer in een serie eigenzinnige reportages langs de sportonderwerpen die hem fascineren. Het is zijn meest persoonlijke boek tot nu toe.
Hij eet pasta met de zwijgzame dopingzondaar Ben Johnson, bekijkt een voetbalwedstrijd met wereldkampioen Carlos Alberto, analyseert samen met Marco van Basten het WK en gaat voor de tweede maal in zijn leven op de foto met de gevallen ster Paul Gascoigne. Hij is erbij wanneer Feyenoord met dik honderdduizend mensen op de Coolsingel de titel viert, maar ook wanneer Kees Jansma en Mart Smeets in een boekhandel een publiek van veertig man toespreken en hij noteert het allemaal secuur en in zijn eigen observerende en vaak droogkomische stijl.
Het resultaat is een verzameling sportverhalen die zelden gaan over het spel en de punten, maar veel vaker over de tol van de roem, over het vergeefse gevecht tegen de vergankelijkheid en vooral over de mens achter de superster. Met een voorwoord van Wilfried de Jong.
Afgezien van het stuk over standbeelden van voetballers heb ik me uitstekend vermaakt met dit boek van Van Egmond. Veel 'name dropping' en veel anekdoten over Bekende Mensen (meest voetballers) na hun carrière dan wel naast het voetbalveld. Soms sneu, vaak grappig. Het sneust zijn Smeets en Jansma, die hun status ontlenen aan de hoeveelheid beroemde topsporters die ze hebben ontmoet, zonder te beseffen dat slechts parasitair bezig waren. Van Egmond schrijft het zo op dat je niet zeker weet of hij ze serieus neemt of te kakken zet.
Michel van Egmond loopt al zo lang mee in de voetballerij, en heeft zo'n specifieke kijk op zaken dat deze zeven leuke voetbalverhalen een enorme lawine van leuke anecdotes oplevert.
Hij vertelt alles met zijn typische droge humor en sommige verhalen zijn niet alleen grappig maar gaven mij ook een sterk gevoel van nostalgie. Erg leuk boek.
Alleen al het laatste verhaal over Feyenoord (‘De Coolsingel stroomde vol’) is vijf sterren waard. Indrukwekkend hoe Van Egmond daarin de verziekte sfeer van een recente wedstrijd tegen Ajax koppelt aan vermoorde (Joodse) Feyenoorders in de Tweede Wereldoorlog en de trauma’s van vele Rotterdammers, waaronder clubicoon en verzorger Gerard Meijer, aan de hongerwinter en het bombardement op de stad. Dit deel zou eigenlijk moeten worden voorgelezen als er weer eens spreekkoren klinken waar niet alleen Van Egmond, maar de vele prachtig beschreven Feyenoorders in dit verhaal, zich diep voor schamen. Hun aan religie grenzende liefde voor de club wordt schitterend onder woorden gebracht, zoals de vele andere verhalen een liefde voor sport laten zien die niet zozeer schuilt in de beoefening ervan maar meer in alles wat er omheen gebeurt. Van Egmond heeft daar een meesterlijk oog voor en kan er niet alleen mooi over schrijven maar ook boeiend over vertellen, zoals o.a. te horen in deze podcast; https://open.spotify.com/episode/63Tp....
verzameling anekdotes. Van het kampioenschap van Feyenoord tot het mooiste doelpunt aller tijden. Michel van Egmond weet op bijzondere wijze te vertellen. Zo alledaagse situaties toch bijzonder te doen lijken. Alsof je er zelf bij geweest bent. Pasta eten met Ben Johnson. Hoe Michel en zijn vrouw met een dopingzondaar in een Amsterdams restaurant zaten te eten samen. Lunchen met Mart en Kees. De boekpresenatie in Utrecht met Kees jansma en Mart smeets twee nos iconen. Johan Cruijff en andere voetbalstandbeelden. de opkomst van voetbalstandbeelden en wat dat zegt over de vergane clubcultuur. De cultstatus die sommige spelers daarmee verkregen. De coolsingel stroomde vol over het kampioenschap van Arne Slot.
Een zevental sportverhalen over o.a. van Basten, Carlos Alberto, Ben Jonson, Paul Gascoigne en Feyenoord, die inhoudelijk geen geweldige diepgang hebben. Maar het taalgebruik van Michel van Egmond vind ik echter zo lekker, grappig en aanstekelijk dat ik het boek in een ruk heb uitgelezen. Soms hardop gelachen om hilarische anekdotes. Na jarenlang fan te zijn geweest van de verhalen van Mart Smeets is Michel van Egmond mijn nieuwe favoriet. Een fijn tussendoortje.
Johan Derksen zegt over de boeken van Michel van Egmond: je leest het met een glimlach. In dat kader, het luisterboek voorgelezen door de bestseller auteur zelf, luister je met een glimlach. Van Egmond zijn boeken komen altijd simpel geschreven over, dat is een kunst natuurlijk, je krijgt het idee dat iedereen een boek kan schrijven. Maar het is natuurlijk heel knap om de details zo weer te geven dat je als lezer of luisteraar ook erbij bent. Wat ik erg leuk vind aan zijn voetbalboeken is dat het niet over voetbal gaat. Hij is meer een antropoloog dan een sportjournalist. Hij weet de kleine soms ogenschijnlijk onbelangrijke zaken te vertellen. In dit boek komt hij zelf wat vaker voor, het maakt het soms iets persoonlijker. Maar het boek gaat niet om zijn persoon, hij is de verteller, de belever van de soms kolderieke situaties waarin hij belandde met bekende voetballers, trainers of zelfs de snelste man ooit.
Voor een vakantie was ik nog op zoek naar een 'makkelijk' boek en na een tip van de Cor Podcast deze er maar eens bijgepakt. Fijn wegleesboek, helemaal als je soms om de nostalgische toon heen leest.
Een van de beste voetbalschrijvers van Nederland met een verhalenbundel die ik in 24 uur uit had. Hij schrijft over vergankelijkheid, over hoeveel leven er nog achter het topsportleven ligt. Fijne pen, nog beter observatievermogen.
Zoals verwacht weer prima geschreven. Van Egmond krijgt het toch weer voor elkaar om de de pagina's op magische om te slaan. Vond het laatste verhaal alleen te lang voor een comfortable read.