Tríptic: Permagel / Boulder / Mamut

Tríptic #1-3

by Eva Baltasar

Les tres novel·les d'Eva Baltasar, "Permagel", "Boulder" i "Mamut", en un sol llibre sota el títol genèric i declaratiu de "Tríptic".

Genres: Fiction, Queer, Short Stories, Roman

360 pages, Hardcover

First published January 1, 2022

About the author

Eva Baltasar is a Catalan poet and writer. She has a bachelor's degree in Pedagogy from the University of Barcelona. She has published ten books of poetry, which have earned numerous awards including the 2008 Miquel de Palol, the 2010 Benet Ribas, and the 2015 Gabriel Ferrater. Permafrost was her first novel.

Reviews

[Herman · Rating 5 out of 5]

****1/2

[Jelt · Rating 5 out of 5]

Zo'n boek waarvoor je dankbaar kan zijn dat je het gevonden hebt. Drie vreselijk mooie verhalen. Met de nadruk op zowel vreselijk als mooi.

Alledrie de verhalen gaan zowel over dood als leven en de soms flinterdunne lijn tussen die twee.

[Laia • vidaentrellibres · Rating 4 out of 5]

Tríptic ·

Arriba Tríptic, un sol llibre que aglutina les tres obres mestres d'Eva Baltasar: Permagel, Boulder i Mamut.

Sota el títol genèric i declaratiu de Tríptic, trobem la ploma majestuosa i pulcra de Baltasar. Escriptora altament magnètica, en aquesta trilogia ens parla de la maternitat des d'una mirada poc tendre. Evocant poesia a cada pàgina, ens relata vides des de la cruesa, amb valentia i profunditat.

Un llibre punyent i poderós que, si encara no heu llegit, no us deixarà indiferents.

[Milan Van Bortel · Rating 5 out of 5]

Dit boek is een pletwals en op het einde was ik plat asfalt

[Alondra · Rating 3 out of 5]

a momentos una joya, a momentos una infinidad de letras que no causaban ninguna impresión más que tedio. tres historias muy diferentes, donde lo común son las protagonistas mujeres y la necesidad de obtener un sentido en la vida mediante cambios violentos.

destacan en un uso del monólogo y el lenguaje muy poetizado, que tiene sentido al saber que esos son los orígenes de la escritora. sin embargo, a momentos tanta imaginería se vuelve grasa y relleno, no aporta a la lectura, al desarrollo de lxs personajes o al mundo en que se insertan. es simplememente hablar por hablar, embellecer por embellecer, hasta el punto de entumecer la experiencia lectora.

el primer relato, Permafrost, es de una lentitud interminable que no agarra verdadera fuerza hasta el repentino clímax y resolución, que son buenísimos. son páginas y páginas de antesala que, honestamente, sobran, a menos que el objetivo de Baltasar REALMENTE fuera dormirnos para despertarnos a gritos. la protagonista es aburrida, cansadora, cobarde y lenta. es imposible quererla, pero también odiarla. simplemente te deja en un estado intermedio de hastío por largas páginas.

Boulder, por otro lado, es el mejor de los tres. la protagonista es una macho, una mujer curtida por caminos, juntas y trabajos tradicionalmente masculinos, que por amor renuncia a lo que la mantiene viva y comienza a paralizarse en un deseo ajeno para no interrumpir la paz. es poco creíble su lenguaje, a veces muy adornado, pero la historia se desarrolla a buen compás, con momentos de tensión que van y vienen como la maera misma que rodea a lxs personajes. no quedé muy feliz con el final, pero no porque estuviese mal hecho. fue una lectura deleitosa, que me mantuvo entretenida y atenta. de las tres estrellas de esta reseña, dos son para Boulder.

por último, Mamut. es el peor de los tres, el más aburrido, estático y exasperante. la protagonista abandona la comodidad por descubrir algo nuevo, con un deseo de maternar que aparece al inicio y al final prácticamente desconectado del resto de la trama. hay momentos e imágenes bien grotescos, que no sé si aportan mucho, que sé que son para establecer el "descenso de la civilidad" de ella, pero que vienen y van de forma bruta y sólo contrastan con la lectura anterior. la sentí como la historia más densa también, a pesar de que era la de menos páginas. se dice mucho para enseñar tan poco, con esta protagonista a medias que ya ni sabe lo que quiere. pésimo, fome, "ahorrable".

¿cosas generales a destacar del libro? la crudeza (en el mejor de los sentidos) al describir sexo lésbico en todos los relatos. nada de sanitización, nada de lo erótico como algo exclusivo masculino. aquí las mujeres follan, culean, tiran, tienen sexo y, a veces, también hacen el amor. el ascenso del conservadurismo y su puritanismo hacen que una disfrute y agradezca leer escenas tan evidentes, que no buscan calentar, sino mostrar lo que pasa.

[Alba Lafuente · Rating 3 out of 5]

Bastantes coses a dir. Tríptic m'ha sorprès i decepcionat alhora. Les tres histories són potents, et posen en situacions no del tot agradables i on et qüestiones moltes coses. M'ha fet sentir, patir i m'ha portat a entendre i mirar els conceptes de dolor, soledat i maternitat des de llocs on no ho havia fet mai. Les que m'han arribat més són Boulder i Mamut.

Si parlem del llenguatge, crec que l'Eva és una gran autora (de poesía). Penso que aquestes novel•les li han servit com a llenç per experimentar amb el llenguatge poètic. De veritat que hi ha parts que semblen poemes, i frases que rimen. Tot i l'ho cursi que pot sonar això, ella fa que soni preciós, et crea imatges mentals realment reconfortants, diferents i reflexives, en les que et quedes pensant un moment abans de girar pàgina. Ha sigut un viatge molt enriquidor.

També dic que m'ha decepcionat ja que argumentalment potser m'esperava històries que m'enganxessin més, amb més trama i menys drama. Algunes escenes bastant repetitives etc. En general està una mica sobrevalorat i per això les 3 estrelles (well potser seria un 7/10). Però igualment recomenable!

Pd: el més maco de tot el disseny gràfic de la portada :)

[amparo · Rating 4 out of 5]

4.5

Mamut > Boulder > Permafrost

[Benllegits · Rating 5 out of 5]

Baltasar ha sigut la primera autora catalana en arribar a la short list de l'international booker prize. L'obra amb la qual hi va arribar va ser 'Boulder'. Una de les tres que conformen aquest tríptic meravellós que ara @elclubeditor ha reunit en un sol llibre.

'Permagel', 'Boulder', i per últim 'Mamut' són tres obres independents, però que tenen en comú protagonistes femenines que són 100% moralment inacceptables.

Així, per ordre de publicació, a Tríptic hi llegim:

🧊 PERMAGEL on a través de la protagonista llegim sobre l'acceptació de relacions tòxiques dins la família, la normalització de l'abús de fàrmacs contra la infelicitat, el despertar sexual, el no voler ser mare i el suïcidi, el gran tema del text.

🪨 BOULDER on llegim sobre l'amor, la gelosia, la reproducció assistida i sobre una maternitat acceptada però no volguda. Llegim sobre les llums i ombres de portar una vida al món i ho fem des dels ulls d'una mare no gestant. Al final, llegim sobre el sacrifici de parts d'un mateix.

🦣 MAMUT on hi trobem una dona que vol ser mare però no per motius socialment acceptables. Mostra una dona que pensa i actua per si mateixa, pren el que vol sense demanar disculpes.

Definitivament, tres petites grans joies que tant per temes, com per l'escriptura tan bonica i afilada de l'autora, difícilment deixen indiferent 🙌🏼

Feliç d'haver-hi tornat 😍

[Ruben · Rating 5 out of 5]

Wajoow ik heb eigenlijk geen idee wat ik nu zou moeten zeggen. Deze drie novelles heb ik veel te snel achter elkaar gelezen. Met een masochistisch genot heb ik me overgegeven aan Eva Balthasars verschrikkelijke fictie. Iets in her schrijfwerk van dit boek voelt dusdanig kort en krachtig dat je wel word meegenomen in de innerlijke kwellingen van de hoofdpersonen. De personages van iedere roman maken verschrikkelijke keuzes, waardoor ze zich nog verschrikkelijker voelen en langzaam (of soms heel snel) relaties, levens of de hele wereld kapot maken.

Misschien volgt er nog een echte recensie, en anders weet ik het niet.

Slay

[Anne · Rating 3 out of 5]

door de drie verhalen van Baltasar in elkaars licht te zien krijgen ze een extra gelaagdheid. Boulder steekt er met kop en schouders bovenuit, maar alle drie de verhalen geven je op een verschrikkelijk provocerende manier lessen mee over (zelf-saboterende) eenzaamheid en de kracht van keuzes (maken).
het taalgebruik is in elk verhaal prachtig en ondersteund of creëert het derealiserende gevoel wat ik kreeg

[lola · Rating 5 out of 5]

tres tias poderosas, exquisitas, corpóreas, insoportables, irresistibles y definitivamente salvajes. me ha encantado conocerlas, identificarme con ellas, no entenderlas en absoluto, quererlas, odiarlas, admirarlas, compadecerlas...me ha encantado todo

[Suzanne · Rating 4 out of 5]

3,5 ster afgerond naar boven. Ergens vrij bizarre boeken, maar daarmee dus ook wel bijzonder en ook soms wel mooi. Zitten soms hele grappige, mooie of rare zinnen in, maar daar heb ik eigenlijk vooral wel van genoten. Blij dat het de 3 verhalen gebundeld is, want los had ik ze denk ik wel echt minder goed getrokken haha, maar was nu een bijzondere en interessante ervaring. Ik was wel erg blij dat ik deze ervaring met m'n vrienden deelde en er samen over kon praten in de boekenclub, dat heeft me het boek wel meer doen waarderen en meer over sommige dingen laten nadenken denk ik.

[ela · Rating 4 out of 5]

alledrie de verhalen zijn sterk, maar mamut was voor mij de favoriet en op sommige dagen was het boulder… ik kan het een theatrale manier van schrijven noemen door de constante stroom aan poëtische vergelijkingen die de pagina’s vulden. ik kon er zelf wel van genieten en wanneer het me iets te langdradig werd (want dat werd het hier en daar), kon ik vrij gemakkelijk over die fikse omschrijvingen heen lezen. in ieder geval, alledrie de verhalen zijn enorm intrigerende en verassende of meer verfrissende portretten van de drie vrouwen.

[Núria J · Rating 4 out of 5]

Manera d’escriure molt visual i explícita. Històries de lesbis molt diferents entre elles però amb un fil en comú, especial apreci per Mamut

[Sabine · Rating 4 out of 5]

Wat een bijzondere triptiek. Prachtig taalgebruik, poëtische schrijfstijl en elk woord staat op de goede plek.

Om boek om langzaam te lezen en van te genieten.

[Martín Añel · Rating 5 out of 5]

Mi primer Eva Baltasar. Ya. Ni yo se por qué he tardado tanto. Te deja del revés. No puedo decir nada más. Kudos for saying that mama, for spilling...

[Floris · Rating 2 out of 5]

Gelezen voor boekenclub met vrienden. Ik vond het een ramp. De rest niet. 

Veel verontrustende beelden, een stijl die bij vlagen uit de bocht schiet en totaal oninteressante personages. Zuigt de zin om te leven uit je. Een dementor in boekvorm.

[glexn · Rating 3 out of 5]

Sólo me he podido leer Permafrost porque lo tenía que devolver a la biblioteca. Otra poeta metida a novelista. Hay partes que pueden ser muy identificables, en el deseo de morir y en el deseo en general. Para un libro tan corto ocupa muchísimo espacio en cuestiones sexuales y el otro trozo en intensidad y desgracias. Es excesivamente explícito para mi gusto. Mi recomendación sería masturbarse antes de ponerse a escribir. Se ha sentido una adaptación a lo lésbico de lo que pensamos (o pienso) que son las fantasías masculinas.

[Irma · Rating 4 out of 5]

In Vrouw op de berg zijn drie afzonderlijke verhalen van Eva Baltasar samengebracht. De hoofdpersoon in ieder verhaal is een sterke en byzondere vrouw die haar eigen pad bewandelt. Nog nooit heb ik zo expliciet over de vrouwenliefde gelezen als in dit boek, het is gedurfd en spannend.

[Leyre Ciordia · Rating 1 out of 5]

me ha gustado mucho el lenguaje que utiliza Eva Baltasar durante todo el libro, pero no me siento interpelada cuando las diferentes protagonistas hablan de deseo femenino (y más cuando las tres desean a mujeres). siento que hay una male gaze un poco fea durante las 3 historias (se siente como si estuviese leyendo un libro de Murakami por como describe los cuerpos feminizados y por la manera de desearlos).

[Lut Vael · Rating 5 out of 5]

If there would be ten stars, I would score ten stars.
Sensational. Fenomenal.
One of the, if not THE best book ever written about what it feels likte to be a wild woman, lonely, joyfull, free, full of desire, and fearful right under your skin.

[Cecile · Rating 2 out of 5]

Wat een naargeestig boek

[Evelien Walravens · Rating 4 out of 5]

Een triptiek die lang nagalmt

Eva Baltasar (Barcelona, 1978) schreef een tiental dichtbundels voor zij bekend werd met drie novelles: Permafrost, Boulder en Mammoet. De novelles kregen goede kritieken en werden genomineerd voor diverse prijzen in Spanje en Frankrijk. Boulder werd ook genomineerd voor de International Booker Prize 2023. De Nederlandse uitgever bracht deze drie novelles uit onder de titel De vrouw op de berg. De vertaling uit het Catalaans is van Irene van de Mheen.

Het eerste verhaal Permafrost gaat over een jonge lesbische vrouw. Ze is haar leven in Barcelona zat waar ze geconfronteerd wordt met het gezin van haar zus en een moeder die commentaar heeft op alles wat ze doet. De twijfel die dit bij haar oproept zorgt voor de nodige scheuren in haar ‘persoonlijke permafrost’. Als ze dan ook nog plotseling haar appartement, dat ze van een tante huurt, uit moet voelt ze zich een ‘familievluchteling’. Via de bank van een vriendin, een au pair gezin in Schotland en een serieuze liefde in Brussel keert ze weer terug naar Barcelona waar ze in haar oudste nichtje eindelijk iemand ontdekt voor wie ze echt voor kan en mag zorgen.
In het tweede verhaal maken we kennis met de Spaanse scheepskok ‘Boulder’, de naam die haar geliefde Samsa haar geeft. De vrouwen leren elkaar kennen op een van de scheepsreizen en ze besluiten samen te gaan wonen in Reykjavik waar Samsa een baan aangeboden krijgt. Al snel wil Samsa ook een kind, haar jaren beginnen te tellen dus nu is hét moment. Voor Boulder breekt een tijd aan waarin ze zichzelf dreigt te verliezen in de keuze die ze moet maken; gaat ze voor de liefde en hun kind of voor de eenzaamheid. Bij dat laatste kan ze in ieder geval niet gekwetst worden, denkt ze.
Het derde verhaal Mammoet brengt ons ook daadwerkelijk naar de bergen als het ik-personage zonder werk komt te zitten en ze haar appartement vlakbij de dierentuin van Barcelona verlaat voor een bouwvallige kleine boerderij in de bergen. Haar pogingen om zwanger te raken mislukken tot op heden; als lesbische vrouw heeft ze zich voorgenomen ooit het gevoel van zwanger zijn te mogen ervaren. In haar nieuwe onderkomen gaat ze volledig ‘back to basics’ en neemt schoonmaak – serveer – en zelfs sekswerk aan om nog wat geld te verdienen. Uiteindelijk raakt ze zwanger en neemt ze een drastisch besluit.

In eerste instantie lijkt het wat vreemd om losse novelles die apart van elkaar succesvol zijn te bundelen maar als het boek gelezen is zul je merken dat er overkoepelende thema’s en gelijkwaardige hoofdpersonages aan te wijzen zijn in de drie boeken. Het is een soort triptiek, geen trilogie. We krijgen te maken met drie naamloze ik-personages, jonge vrouwen die in de regel langs de randen van de maatschappij lopen maar die onderling niets met elkaar te maken hebben. Ze voelen zich alle drie ongemakkelijk in hun leven. Communiceren kunnen ze niet goed, dat gebeurt vaak via seks in de hoop zo nog in contact te blijven met anderen. Ze proberen te vluchten in reizen, relaties of gedachten aan zelfmoord. En alle drie zijn ze alleen, lastig te bereiken, alsof ze eenzaam op een berg zitten. Ze zijn uitermate cynisch of juist erg zwijgzaam. Of ze staan hun mannetje met een grote mond. De titels zijn tevens metaforen voor de drie hoofdpersonen; Permafrost verwijst naar de laag die de vrouw isoleert maar tevens beschermt tegen de harde wereld. Boulder is de Engelse term voor rotsblok of grote kei die alles lijkt te kunnen hebben maar toch ook heel langzaam afslijt. De vrouw in Mammoet ziet zichzelf als een zeldzame prooi, een mammoet dus, en trekt zich daarom terug uit de stad waar ze zich opgejaagd voelt. De ervaring van Baltasar met poëzie komt goed naar voren in haar schrijfstijl die rijk is maar nergens te veel. En door het ambassadeurschap van de auteur voor de queer-gemeenschap krijgen deze drie vrouwen een luide stem. Stemmen die nog lang nagalmen.

[Roy · Rating 3 out of 5]

I really wanted to like these books more than I did. I'd give Permafrost 4 stars, Boulder 2 stars and Mammoth 1 star.

I just, for the life of me, cannot understand what the deeper message is supposed to be in Mammoth.

1. Permafrost was the most compelling of the three books. It was an intricate story and it felt very realistic. As the reader, you feel a part of her depressed and cynical state of mind. The story makes you think about how blind we can be to the mental suffering of others when consumed by it ourselves.

WARNING: FROM THIS POINT ONWARD WILL CONTAIN SPOILERS.

[CONTAINS SPOILERS] 2. Boulder was very annoying to read. She wanted to be with someone, but when that someone wanted a child, she didn’t leave her even though she hates children. After the child is born, she starts to love the child. But then at the end she decides to start working on a ship again. She expressed she is content with only seeing the child a few times a month. It just makes no sense to me how she went from not wanting the child in the first place, to loving the child, to at the end of the book pick her freedom above anything else.

[CONTAINS SPOILERS] 3. Mammoth was giving me a major whiplash. The book starts with the main character desperately wanting a child more than anything, even going as far as to sleep with basically anyone she can find. Her only criteria is that the person is a man she can procreate with. Also, her getting in a bed naked whilst the man is sleeping and can't consent left a very poor taste in my mouth. He consents later, but only after she had already made her physical advances. When she finally becomes pregnant by someone, she doesn't discuss her pregnancy with the father of the child, which felt unnecessary and unfair. The whiplash comes in when she ends up having the child: the pinacle of her desire. She decides to give the child up for adoption. I'm just unable to comprehend why, as it seemed like she accomplished what she had strived to achieve.

[Carmen Magallanes · Rating 5 out of 5]

Trilogia llena de poesia que explora lo más profundo del ser, del alma humana con personajes llenos de contradicción y fuerza. Los tres títulos son metáforas muy bien definidas de la esencia de las protagonistas de las historias.

Permafrost es una redacción prescrito por la psicologa de la autora para aclarar y poner en orden las ideas de su pasado. El resultado es una obra de ficción en la que una mujer tiene un instinto suicida por su vacio existencial, una mujer con una actitud fria y acorazada que le impide abrirse a sentir.

Boulder trata sobre la vida libre, solitaria y llena de experiencias y vivencias de una mujer como cocinera de un barco. Un dia conoce a una mujer y ella hace que deje todo para encerrarse entre cuatro paredes y cuidar de un niño.

En Mamut una joven deja la ciudad y se instala en una casa aislada con el deseo de ser madre, lo que la obliga a tener relaciones con hombres.

[Joel De Gracia · Rating 4 out of 5]

Al ser un tríptic, he valorat el conjunt de les històries, tot i que la meva valoració individual consta de:

Permàngel (⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️). Em sembla una història fascinant i amb molta profunditat de personatge principal (amb un realisme espectacular). La història entre la protagonista i l neboda es totalment preciosa i desoladora.

Boulder (⭐️⭐️⭐️). Tot comentat en la meva ressenya al llibre.

Mamut (⭐️⭐️⭐️⭐️ i 1/2). Tot i que el principi no em va enganxar del tot, em sembla una història brutal en sentit de realisme i de sentir-me reflexat al propòsit personal que tinc envers alguns aspectes de la narració del relat. M’agradaria destacar la perspectiva de voler ser mare de la protagonista al principi i final de la història, et deixa parat totalment.

[Aurora · Rating 4 out of 5]

Es absolutamente difícil de hablar de un libro que en realidad son tres, a pesar de estar conectados temáticamente. Entre ellos, seguramente el más flojo sea Permafrost, lo cual dice mucho de este tríptico al ser el primero. Baltasar es mi autora preferida de esta nueva ola de poetas transformadas en novelistas. Tiene un gran uso del lenguaje al mismo tiempo que aporta una perspectiva bastante interesante a temas recurrentes entre las autoras contemporáneas como la maternidad.

[Ana · Rating 2 out of 5]

Mi primera aproximación a la literatura lésbica pero tal y como dice la autora de las tres historias con 3 protagonistas "...las tres mujeres hablan desde la incomodidad. Son muy limítrofes, viven en sociedad pero transitan sus límites porque sienten incomodidad en ella" y si bien, es una prosa muy cuidada, el contenido crea desasosiego y me siento lejos. Aborda distintos tipos de maternidades pero en general la describe como un trauma.

[Falun Ellie Koos · Rating 5 out of 5]

Ik ben hier behoorlijk door overdonderd. Wat een jaloersmakende stijl. Intelligent, beeldend, sec.

Ik weet alleen niet of het deze novelles ten goede komt om ze op deze manier te bundelen. Alsof deze drie verhalen, deze drie vrouwen, op hetzelfde neerkomen.

Boulder was mijn minst favoriete, omdat daar een cynisme in sloop wat het in vergelijking met de ander twee wat minder "schoon" maakte.

[Andrea Bodoque🌜 · Rating 3 out of 5]

qué pena que con la prosa tan potente que tiene durante las tres historias se me haya hecho tanto bola, especialmente la última. quizá tenía muchas expectativas pero no he terminado de conectar en ningún momento con ninguna de las tres protagonistas.
Además la manera en la que se representa el deseo femenino de una mujer hacia otra en algunas ocasiones también me ha decepcionado, incluso en algunos momentos he tenido la sensación de estar leyendo a través de los ojos de un hombre.