What do you think?
Rate this book
Hämndserien #1
Veritat o repte
Un nou thriller apassionant de Camilla Läckberg, el fenomen del crim suec que ha captivat milions de lectors a tot el món
Quatre amics.
La Liv, la Martina, en Max i l’Anton han estat millors amics durant molts anys. Tots quatre estan delerosos de celebrar aquest Cap d’Any junts, bevent, flirtejant i jugant a jocs.
Quatre secrets esgarrifosos.
Però cadascun d’ells amaga un terrible secret, i quan el joc de veritat o repte pren un gir fosc, una veritat impactant no triga a sortir a la llum.
Una nit que acabarà en assassinat.
Ara que els secrets ja s’han desvelat, res no tornarà a ser el mateix. I no tots viuran per sentir les campanades de mitjanit…
Quatre amics.
La Liv, la Martina, en Max i l’Anton han estat millors amics durant molts anys. Tots quatre estan delerosos de celebrar aquest Cap d’Any junts, bevent, flirtejant i jugant a jocs.
Quatre secrets esgarrifosos.
Però cadascun d’ells amaga un terrible secret, i quan el joc de veritat o repte pren un gir fosc, una veritat impactant no triga a sortir a la llum.
Una nit que acabarà en assassinat.
Ara que els secrets ja s’han desvelat, res no tornarà a ser el mateix. I no tots viuran per sentir les campanades de mitjanit…
112 pages, Paperback
First published April 6, 2021
86 people are currently reading
2147 people want to read
About the author
Camilla Läckberg
119 books10.2k followersBefore she became one of Sweden’s most popular crime writers, Camilla Läckberg (b. 1974) worked as a marketing director and product manager for several years. Her first two crime novels, Isprinsessan (The Ice Princess) and Predikanten (The Preacher), received rave reviews from the Swedish press and quickly found a large readership. But her big breakthrough came when Stenhuggaren (The Stonecutter) was nominated for The Crime Novel of the Year award in 2005, and also when Olycksfågeln (The Stranger) and Tyskungen (The Hidden Child) were made lead titles in Bonnier’s Book Club.
Camilla’s books have gained even more popularity after being adapted into a TV-series, produced by SVT (Swedish Television).
In April 2017 her tenth book in the Fjällbacka-series, Häxan, was released – claimed to be her best novel so far! In 2019 Camilla received a diamond book for Häxan, since it has sold in over 300 000 copies in Sweden!
And in the spring of 2019 heralds the global launch of The Golden Cage, the first of two dark and suspenseful novels by Camilla Läckberg. After ten internationally bestselling novels and over 26 million copies sold, Läckberg’s next adventure will be a psychological suspense duology.
The Golden Cage was the most sold book in Sweden 2019.
Camilla’s books have gained even more popularity after being adapted into a TV-series, produced by SVT (Swedish Television).
In April 2017 her tenth book in the Fjällbacka-series, Häxan, was released – claimed to be her best novel so far! In 2019 Camilla received a diamond book for Häxan, since it has sold in over 300 000 copies in Sweden!
And in the spring of 2019 heralds the global launch of The Golden Cage, the first of two dark and suspenseful novels by Camilla Läckberg. After ten internationally bestselling novels and over 26 million copies sold, Läckberg’s next adventure will be a psychological suspense duology.
The Golden Cage was the most sold book in Sweden 2019.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 907 reviews
December 23, 2023
1,5⭐
No me voy a extender mucho. No merece la pena.
Una novela totalmente prescindible. Su única virtud es que es muy corta. De no ser por eso la habría abandonado.
La trama no tiene gancho, los personajes tanto dan que dan lo mismo y el final, que era mi esperanza, pues tampoco.
En fin, que parece que a la Läckberg se le han agotado las ideas. No la puedo recomendar.
No me voy a extender mucho. No merece la pena.
Una novela totalmente prescindible. Su única virtud es que es muy corta. De no ser por eso la habría abandonado.
La trama no tiene gancho, los personajes tanto dan que dan lo mismo y el final, que era mi esperanza, pues tampoco.
En fin, que parece que a la Läckberg se le han agotado las ideas. No la puedo recomendar.
November 27, 2023
De pequeño, en aquellos maravillosos años donde las vacaciones de verano duraban dos meses y medio, jugábamos a Beso, atrevimiento, verdad… aunque de una forma mucho más inocente e infantil a la de los cuatro protagonistas de esta novela.
Elijo verdad:
¿Verdad que se lee fácil y muy rápido?
Verdad.
¿Verdad que hay muchos secretos ocultos y una vez entras en la espiral del juego quieres saber su desenlace?
Verdad.
¿Verdad que esperaba mucho más de Camilla Läckberg y que la sensación al llegar al punto final no es buena?
Verdad.
Elijo atrevimiento:
¿Me atrevería a recomendarla?
No. De la autora me quedo con los crímenes de Fjällbacka.
Elijo beso:
Besos y abrazos para mi gente de Goodreads.
Elijo verdad:
¿Verdad que se lee fácil y muy rápido?
Verdad.
¿Verdad que hay muchos secretos ocultos y una vez entras en la espiral del juego quieres saber su desenlace?
Verdad.
¿Verdad que esperaba mucho más de Camilla Läckberg y que la sensación al llegar al punto final no es buena?
Verdad.
Elijo atrevimiento:
¿Me atrevería a recomendarla?
No. De la autora me quedo con los crímenes de Fjällbacka.
Elijo beso:
Besos y abrazos para mi gente de Goodreads.
December 21, 2021
This was a sweet little long short story or short novella. Liv, Max, Martina and Anton have been friends since primary school. Their well-to-do parents are also friends. Now the kids are around 18 years old and it is New Year’s Eve. The teenagers are gathered at Max’s place and the parents next door at Anton’s.
The kids are drinking and playing monopoly but pretty soon they decide to change it up and play truth or dare. As the evening progresses, and the drinks flow freely the games get darker and pretty soon the kids are baring their souls and telling each other why they hate their parents - until someone asks the question “would you kill your parents?”
3.5 rounded up.
The kids are drinking and playing monopoly but pretty soon they decide to change it up and play truth or dare. As the evening progresses, and the drinks flow freely the games get darker and pretty soon the kids are baring their souls and telling each other why they hate their parents - until someone asks the question “would you kill your parents?”
3.5 rounded up.
December 18, 2021
A book that can be read in just over an hour but, hey, what a crazy book! It had been a long time since I read something so original and so out of line. Great. The plot takes place all in the 4 or 5 hours before midnight on a New Year's Eve in Stockholm. The protagonists are 2 boys and 2 girls and the story is truly amazing. I can't say anything, because being a book so quick to read, every detail would be spoilers and ruin your reading. But I guarantee you that Max, Anton, Liv and Martina are truly out of the ordinary. It is a rather short book and obviously written without too many insights into the characters, but for the originality of the idea I give it 4 stars.
April 13, 2021
Questo è il primo libro che leggo di Camilla Läckberg, sebbene siano anni che faccio "la corte" ai suoi romanzi.
E l'incipit del romanzo è stato per me un tuffo nel passato, agli anni '80, quando ero ancora una bambina e andavo pazza per questa canzone:
"La radio trasmette Walk like an Egyptian, uno dei passi preferiti di Liv Andréasson."
https://youtu.be/Rqp1xp8lNDc
"All the school kids so sick of books
They like the punk and the metal band
When the buzzer rings (oh whey oh)
They're walking like an Egyptian"
Quattro studenti di liceo, quattro amici che frequentano l'ultimo anno, alla soglia della "maturità", nella terra di mezzo tra l'essere adolescenti e il bisogno di volersi sentire ad ogni costo adulti, la voglia di trasgredire e di oltrepassare i limiti per rendere quel capodanno memorabile.
Liv, Martina, Anton, Max e le loro quattro famiglie problematiche alle spalle; il bisogno di ribellarsi ai gioghi imposti dagli adulti, che lo sono solo dal punto di vista anagrafico.
Cosa succederebbe se, nell'alzare la posta del gioco, si prova a spezzare questi gioghi e far uscire la verità?
“Ma poi si accorge che Liv sta piangendo. L’espressione è impassibile, ma grossi lacrimoni le colano sulle guance.
– Mio padre mi ha violentata la prima volta quando avevo quindici anni. In quella macchina di merda. Nel bagagliaio. È per questo che l’ho scelta. Ecco, adesso lo sapete."
"Non si sente altro che la voce di Håkan Hellström che canta Din tid kommer:
«La cerco da quand’ero bambino.
La strada che porta in cima al mondo».”
https://youtu.be/SV70M4lpgPo
E loro quattro provano a scalarla quella cima, quella del loro piccolo mondo, sicuri di avere un angelo sulle loro spalle, che dice loro che è arrivato il momento di sovvertire l'ordine delle cose:
"Climb to the top of the world
Where angels play
Rise after every blow
You have an angel on your shoulder
Your time comes
Your time comes"
E così scandagliando il loro breve passato, hanno finalmente trovato il cammino che cercavano da quando erano piccoli, per raggiungere la vetta del (loro) mondo ed essere finalmente liberi.
"I have searched since I was small
For the path to the top of the world"
Tra 3 e 4 stelle: nel complesso la scrittura e la trama mi sono piaciute. Il finale è abbastanza frettoloso.
E l'incipit del romanzo è stato per me un tuffo nel passato, agli anni '80, quando ero ancora una bambina e andavo pazza per questa canzone:
"La radio trasmette Walk like an Egyptian, uno dei passi preferiti di Liv Andréasson."
https://youtu.be/Rqp1xp8lNDc
"All the school kids so sick of books
They like the punk and the metal band
When the buzzer rings (oh whey oh)
They're walking like an Egyptian"
Quattro studenti di liceo, quattro amici che frequentano l'ultimo anno, alla soglia della "maturità", nella terra di mezzo tra l'essere adolescenti e il bisogno di volersi sentire ad ogni costo adulti, la voglia di trasgredire e di oltrepassare i limiti per rendere quel capodanno memorabile.
Liv, Martina, Anton, Max e le loro quattro famiglie problematiche alle spalle; il bisogno di ribellarsi ai gioghi imposti dagli adulti, che lo sono solo dal punto di vista anagrafico.
Cosa succederebbe se, nell'alzare la posta del gioco, si prova a spezzare questi gioghi e far uscire la verità?
“Ma poi si accorge che Liv sta piangendo. L’espressione è impassibile, ma grossi lacrimoni le colano sulle guance.
– Mio padre mi ha violentata la prima volta quando avevo quindici anni. In quella macchina di merda. Nel bagagliaio. È per questo che l’ho scelta. Ecco, adesso lo sapete."
"Non si sente altro che la voce di Håkan Hellström che canta Din tid kommer:
«La cerco da quand’ero bambino.
La strada che porta in cima al mondo».”
https://youtu.be/SV70M4lpgPo
E loro quattro provano a scalarla quella cima, quella del loro piccolo mondo, sicuri di avere un angelo sulle loro spalle, che dice loro che è arrivato il momento di sovvertire l'ordine delle cose:
"Climb to the top of the world
Where angels play
Rise after every blow
You have an angel on your shoulder
Your time comes
Your time comes"
E così scandagliando il loro breve passato, hanno finalmente trovato il cammino che cercavano da quando erano piccoli, per raggiungere la vetta del (loro) mondo ed essere finalmente liberi.
"I have searched since I was small
For the path to the top of the world"
Tra 3 e 4 stelle: nel complesso la scrittura e la trama mi sono piaciute. Il finale è abbastanza frettoloso.
April 8, 2021
Con questo raccontino banale e con trama scontata, la Lackberg ha toccato il fondo.
Non riesco a capire perchè pubblicare cose simili, se si è persa la vena o la voglia di scrivere.
Ormai, sono già 4 anni che scrive libri che nulla hanno a che fare con la bravura che aveva dimostrato nella serie precedente.
Se, ha intenzione di continuare a scrivere ciofeche simili a questo, forse, è meglio che appenda la penna al chiodo.
Non riesco a capire perchè pubblicare cose simili, se si è persa la vena o la voglia di scrivere.
Ormai, sono già 4 anni che scrive libri che nulla hanno a che fare con la bravura che aveva dimostrato nella serie precedente.
Se, ha intenzione di continuare a scrivere ciofeche simili a questo, forse, è meglio che appenda la penna al chiodo.
October 3, 2021
I don’t know what to write, honestly. Maybe I was expecting a whole different thing; this novella felt, I don’t know, pointless.
Most of the book is about these four rich, spoiled, teenagers. They’ve been friends for a long time, each has a reason to hate their parents, they take drugs, drink too much, are horrible to each other, and end up doing things they feel they shouldn’t be doing. Not exactly the most likeable, or even interesting, characters. In fact, no one’s likeable in this story, so...
And I failed to grasp the why of this short story. As in “why does this exist?”, because, like I wrote above, the characters are no good, there’s hardly a story, the end feels very abrupt. Perhaps Camilla Läckberg should have written something a little longer, to add some sort of development. The way it is, it brings no satisfaction to a reader.
Most of the book is about these four rich, spoiled, teenagers. They’ve been friends for a long time, each has a reason to hate their parents, they take drugs, drink too much, are horrible to each other, and end up doing things they feel they shouldn’t be doing. Not exactly the most likeable, or even interesting, characters. In fact, no one’s likeable in this story, so...
And I failed to grasp the why of this short story. As in “why does this exist?”, because, like I wrote above, the characters are no good, there’s hardly a story, the end feels very abrupt. Perhaps Camilla Läckberg should have written something a little longer, to add some sort of development. The way it is, it brings no satisfaction to a reader.
September 16, 2021
Δεν ξέρω αν ανήκω στην μειοψηφία, βασικά το ξέρω, αλλά πραγματικά μ’ άρεσε τόσο πολύ !
Είναι μικρό αλλά δεν χρειάζεται το κάτι παραπάνω. Όλα όσα πρέπει να ξέρεις και να νιώσεις δίνονται ! Ήταν απίστευτα ανατρεπτικό, γεμάτο με γκρίζους και κατεστραμμένους χαρακτήρες που κάνουν όλα τα λάθος πράγματα αλλά για τους σωστούς (έστω για εκείνους) λόγους.
Πραγματικά το λάτρεψα, και θέλω οπωσδήποτε να διαβάσω κάτι ακόμα από αυτή τη συγγραφέα.
Είναι μικρό αλλά δεν χρειάζεται το κάτι παραπάνω. Όλα όσα πρέπει να ξέρεις και να νιώσεις δίνονται ! Ήταν απίστευτα ανατρεπτικό, γεμάτο με γκρίζους και κατεστραμμένους χαρακτήρες που κάνουν όλα τα λάθος πράγματα αλλά για τους σωστούς (έστω για εκείνους) λόγους.
Πραγματικά το λάτρεψα, και θέλω οπωσδήποτε να διαβάσω κάτι ακόμα από αυτή τη συγγραφέα.
April 18, 2021
élite (netflix) but make it swedish
June 4, 2021
Η Σουηδή Camilla Läckberg επιστρέφει από τις εκδόσεις Μεταίχμιο με νέα νουβέλα, στην οποία ένα φαινομενικά αθώο παιχνίδι εξελίσσεται σε έναν επικίνδυνο κυκεώνα αποκαλύψεων, που μπορεί να οδηγήσει σε ακραίες καταστάσεις. Θάρρος ή αλήθεια λοιπόν για τους τέσσερις ήρωες του βιβλίου, αλλά και τον αναγνώστη, που καλείται να παρακολουθήσει το παιχνίδι τους.
Είναι παραμονή Πρωτοχρονιάς και τέσσερις δεκαοχτάρηδες, στενοί φίλοι από την παιδική τους ηλικία και συνηθισμένοι να έχουν όποιο υλικό αγαθό θελήσουν, αφού προέρχονται από πλούσιες οικογένειες, μαζεύονται στην πολυτελή βίλα ενός απ’ αυτούς για να γιορτάσουν την αλλαγή του χρόνου. Κι ενώ οι ίδιοι σκοπεύουν να περάσουν μια ξέφρενη βραδιά, με πολύ ποτό, ξέφρενο γλέντι και πολύ χορό, οι γονείς τους γιορτάζουν στο σπίτι που βρίσκεται ακριβώς απέναντι και ανήκει σε ένα άλλο μέλος της παρέας. Τα τέσσερα παιδιά μπορούν να τους βλέπουν από την τζαμαρία του σαλονιού.
Μια απλή παρτίδα Monopoly, που ξεκινά για να περάσει πιο διασκεδαστικά η ώρα, μετατρέπεται σε κάτι εντελώς διαφορετικό όταν ο ένας νεαρός προτείνει να αλλάξουν τους κανόνες, ώστε το παιχνίδι να αποκτήσει μεγαλύτερο ενδιαφέρον, και να παίξουν «Θάρρος ή αλήθεια». Οι υπόλοιποι τρεις συμφωνούν αμέσως, χωρίς να μπορούν καν να φανταστούν την εξέλιξη και την κατάληξη της βραδιάς. Κι έτσι το παιχνίδι αρχίζει ξανά, με διαφορετικούς κανόνες αυτή τη φορά.
Όσο η ώρα προχωρά και το αλκοόλ ρέει άφθονο, τόσο η ένταση αυξάνεται και οι αντιστάσεις μειώνονται. Σιγά-σιγά, το αυτάρεσκο προσωπείο των τεσσάρων φίλων ραγίζει και αναδύονται στην επιφάνεια καταπιεσμένα συναισθήματα, κρυμμένα από χρόνια μυστικά, φόβοι και ανασφάλειες. Βήμα το βήμα, οδηγούνται στα άκρα και όταν διαβούν τελικά την ευαίσθητη γραμμή που τα χωρίζει από την εγκράτεια και τα προσχήματα, ξεσπούν και οδηγούνται σε αναπάντεχες και ζοφερές αποκαλύψεις. Οι μάσκες πέφτουν και αποκαλύπτεται το πραγματικό τους πρόσωπο, αυτό που επιμελώς φροντίζουν να κρύβουν απ’ όλους. Έχοντας ξεπεράσει τα όρια και έχοντας πάρει μια μικρή γεύση τού πώς είναι να αισθάνεσαι ελεύθερος και απαλλαγμένος από τα βάρη σου, οι τέσσερις φίλοι θα αποφασίσουν να τα παίξουν όλα για όλα, αυτή τη φορά με έπαθλο αυτό που ενδόμυχα ποθούν περισσότερο…
Πιστή στο λογοτεχνικό ύφος που έχει επιλέξει να υπηρετεί τα τελευταία χρόνια, η Läckberg γράφει μια νουβέλα με χαρακτηριστικά ψυχολογικού θρίλερ, γεμάτη προβληματικούς χαρακτήρες και σκοτεινιά. Για άλλη μια φορά, με τρόπο που ξέρει πολύ καλά -που ��ρισμένες φορές παραείναι κυνικός και φτάνει στην υπερβολή-, στηλιτεύει τα κακώς κείμενα της σύγχρονης κοινωνίας μας, των πλούσιων και ρηχών ανθρώπων που νοιάζονται μονάχα για τα προσχήματα, για το λ��μπερό κι επιτυχημένο προσωπείο τους και απαξιούν -ή δεν τολμούν- να κοιτάξουν κάτω από την επιφάνεια, εκεί όπου το λούστρο θαμπώνει με ένα απλό ξύσιμο και αποκαλύπτεται η βρομιά και η ασχήμια. Κι όλα αυτά μέσα από ένα «αθώο» παιχνίδι, που αποτελεί απλώς την αφορμή ώστε να αποκαλυφθούν αλήθειες ικανές να καταστρέψουν ολοσχερώς τα επίπλαστα θεμέλια των «ευτυχισμένων» οικοδομημάτων αυτών των νεαρών και των οικογενειών τους.
Αρχικά, οι τέσσερις ήρωες παρουσιάζονται ως κακομαθημένα πλουσιόπαιδα, ρηχές προσωπικότητες συνηθισμένες στην εύκολη ζωή και στο να γίνεται πάντα το δικό τους. Όμως, σιγά-σιγά οι χαρακτήρες τους ξεδιπλώνονται, συνεχίζοντας όμως να διατηρούν την ατομική τους ταυτότητα ο καθένας: ο ανεπίσημος αρχηγός της παρέας, η απελπισμένη και επιφανειακή γκόμενά του, ο διψασμένος για προσοχή ακόλουθός του, η φίλη της γκόμενας και κρυφό αντικείμενο του πόθου των δύο νεαρών. Αυτά τους τα χαρακτηριστικά, σε συνδυασμό με όλα τα άλλα, θα καθορίσουν εν μέρει και τις πράξεις τους στη διάρκεια της βραδιάς. Πιθανότατα λόγω της μικρής έκτασης του βιβλίου, τα ψυχογραφήματά τους δεν είναι τόσο βαθιά όσο ίσως θα έπρεπε ώστε να τους γνωρίσει καλύτερα και πιο σφαιρικά ο αναγνώστης, και πάλι όμως δίνεται το στίγμα της προσωπικότητας του καθενός από αυτούς.
Η πλοκή είναι χωρισμένη σε τέσσερα μέρη -από την αρχή της νύχτας μέχρι την κορύφωσή της, αμέσως μετά την αλλαγή του χρόνου- και εξελίσσεται κλιμακωτά όσο οι ώρες περνούν και η ένταση ανεβαίνει. Σίγουρα δεν αποτελεί το απαύγασμα της λογοτεχνικής πρωτοτυπίας και δεν καταφέρνει να αποφύγει αρκετά κλισέ, όμως θίγει επίσης με καυστικό και αιχμηρό τρόπο ορισμένα ζητήματα ταμπού ή κοινωνικά φαινόμενα που έχουν εξελιχθεί σε μάστιγες: από την ενδοοικογενειακή βία, τη σεξουαλική εκμετάλλευση και την εργασιακή κακομεταχείριση, μέχρι την αλαζονεία του πλούτου, τις καταχρήσεις, τον λαμπερό μα ψεύτικο κόσμο των social media, την ανάγκη μερικών ανθρώπων να παρουσιάζουν συνεχώς μια αψεγάδιαστη εικόνα που δεν ανταποκρίνεται καθόλου στην πραγματικότητα. Η γραφή είναι γεμάτη ένταση και κυνισμό, υποδόρια ειρωνεία και συνάμα κοφτή και γρήγορη, ώστε να προλάβουν να ειπωθούν όσα πιο πολλά γίνεται μέσα στις εκατόν δέκα σελίδες της νουβέλας.
Τα μεσάνυχτα, την ώρα που οι κάτοικοι της Στοκχόλμης καλωσορίζουν τον νέο χρόνο και ο ουρανός της φωτίζεται από τα πυροτεχνήματα, οι τέσσερις νεαροί πρωταγωνιστές επιλέγουν «Θάρρος» για μια τελευταία φορά, έχοντας προηγουμένως φανερώσει την πιο βαθιά τους «Αλήθεια», αποφασισμένοι να διεκδικήσουν αυτό που ποθούν πιο πολύ: να πάρουν τις ζωές τους στα δικά τους χέρια. Η κάθαρση επέρχεται ίσως με έναν παράξενο τρόπο, που όμως φαίνεται να φέρνει μαζί του τη λύτρωση.
Δεν έχουν όλα τα παιχνίδια happy end· πόσο μάλλον το σημαντικότερο: αυτό της ζωής. Στο Θάρρος ή Αλήθεια, οι ήρωες της Läckberg παίρνουν το ρίσκο των αποφάσεων και των πράξεών τους. Στο δικό μας παιχνίδι, άραγε, θα μπορέσουμε να κάνουμε το ίδιο κι εμείς;
Η κριτική μου για το βιβλίο και στο site "τοβιβλίο.net" και τον παρακάτω σύνδεσμο: Θάρρος ή αλήθεια
Είναι παραμονή Πρωτοχρονιάς και τέσσερις δεκαοχτάρηδες, στενοί φίλοι από την παιδική τους ηλικία και συνηθισμένοι να έχουν όποιο υλικό αγαθό θελήσουν, αφού προέρχονται από πλούσιες οικογένειες, μαζεύονται στην πολυτελή βίλα ενός απ’ αυτούς για να γιορτάσουν την αλλαγή του χρόνου. Κι ενώ οι ίδιοι σκοπεύουν να περάσουν μια ξέφρενη βραδιά, με πολύ ποτό, ξέφρενο γλέντι και πολύ χορό, οι γονείς τους γιορτάζουν στο σπίτι που βρίσκεται ακριβώς απέναντι και ανήκει σε ένα άλλο μέλος της παρέας. Τα τέσσερα παιδιά μπορούν να τους βλέπουν από την τζαμαρία του σαλονιού.
Μια απλή παρτίδα Monopoly, που ξεκινά για να περάσει πιο διασκεδαστικά η ώρα, μετατρέπεται σε κάτι εντελώς διαφορετικό όταν ο ένας νεαρός προτείνει να αλλάξουν τους κανόνες, ώστε το παιχνίδι να αποκτήσει μεγαλύτερο ενδιαφέρον, και να παίξουν «Θάρρος ή αλήθεια». Οι υπόλοιποι τρεις συμφωνούν αμέσως, χωρίς να μπορούν καν να φανταστούν την εξέλιξη και την κατάληξη της βραδιάς. Κι έτσι το παιχνίδι αρχίζει ξανά, με διαφορετικούς κανόνες αυτή τη φορά.
Όσο η ώρα προχωρά και το αλκοόλ ρέει άφθονο, τόσο η ένταση αυξάνεται και οι αντιστάσεις μειώνονται. Σιγά-σιγά, το αυτάρεσκο προσωπείο των τεσσάρων φίλων ραγίζει και αναδύονται στην επιφάνεια καταπιεσμένα συναισθήματα, κρυμμένα από χρόνια μυστικά, φόβοι και ανασφάλειες. Βήμα το βήμα, οδηγούνται στα άκρα και όταν διαβούν τελικά την ευαίσθητη γραμμή που τα χωρίζει από την εγκράτεια και τα προσχήματα, ξεσπούν και οδηγούνται σε αναπάντεχες και ζοφερές αποκαλύψεις. Οι μάσκες πέφτουν και αποκαλύπτεται το πραγματικό τους πρόσωπο, αυτό που επιμελώς φροντίζουν να κρύβουν απ’ όλους. Έχοντας ξεπεράσει τα όρια και έχοντας πάρει μια μικρή γεύση τού πώς είναι να αισθάνεσαι ελεύθερος και απαλλαγμένος από τα βάρη σου, οι τέσσερις φίλοι θα αποφασίσουν να τα παίξουν όλα για όλα, αυτή τη φορά με έπαθλο αυτό που ενδόμυχα ποθούν περισσότερο…
Πιστή στο λογοτεχνικό ύφος που έχει επιλέξει να υπηρετεί τα τελευταία χρόνια, η Läckberg γράφει μια νουβέλα με χαρακτηριστικά ψυχολογικού θρίλερ, γεμάτη προβληματικούς χαρακτήρες και σκοτεινιά. Για άλλη μια φορά, με τρόπο που ξέρει πολύ καλά -που ��ρισμένες φορές παραείναι κυνικός και φτάνει στην υπερβολή-, στηλιτεύει τα κακώς κείμενα της σύγχρονης κοινωνίας μας, των πλούσιων και ρηχών ανθρώπων που νοιάζονται μονάχα για τα προσχήματα, για το λ��μπερό κι επιτυχημένο προσωπείο τους και απαξιούν -ή δεν τολμούν- να κοιτάξουν κάτω από την επιφάνεια, εκεί όπου το λούστρο θαμπώνει με ένα απλό ξύσιμο και αποκαλύπτεται η βρομιά και η ασχήμια. Κι όλα αυτά μέσα από ένα «αθώο» παιχνίδι, που αποτελεί απλώς την αφορμή ώστε να αποκαλυφθούν αλήθειες ικανές να καταστρέψουν ολοσχερώς τα επίπλαστα θεμέλια των «ευτυχισμένων» οικοδομημάτων αυτών των νεαρών και των οικογενειών τους.
Αρχικά, οι τέσσερις ήρωες παρουσιάζονται ως κακομαθημένα πλουσιόπαιδα, ρηχές προσωπικότητες συνηθισμένες στην εύκολη ζωή και στο να γίνεται πάντα το δικό τους. Όμως, σιγά-σιγά οι χαρακτήρες τους ξεδιπλώνονται, συνεχίζοντας όμως να διατηρούν την ατομική τους ταυτότητα ο καθένας: ο ανεπίσημος αρχηγός της παρέας, η απελπισμένη και επιφανειακή γκόμενά του, ο διψασμένος για προσοχή ακόλουθός του, η φίλη της γκόμενας και κρυφό αντικείμενο του πόθου των δύο νεαρών. Αυτά τους τα χαρακτηριστικά, σε συνδυασμό με όλα τα άλλα, θα καθορίσουν εν μέρει και τις πράξεις τους στη διάρκεια της βραδιάς. Πιθανότατα λόγω της μικρής έκτασης του βιβλίου, τα ψυχογραφήματά τους δεν είναι τόσο βαθιά όσο ίσως θα έπρεπε ώστε να τους γνωρίσει καλύτερα και πιο σφαιρικά ο αναγνώστης, και πάλι όμως δίνεται το στίγμα της προσωπικότητας του καθενός από αυτούς.
Η πλοκή είναι χωρισμένη σε τέσσερα μέρη -από την αρχή της νύχτας μέχρι την κορύφωσή της, αμέσως μετά την αλλαγή του χρόνου- και εξελίσσεται κλιμακωτά όσο οι ώρες περνούν και η ένταση ανεβαίνει. Σίγουρα δεν αποτελεί το απαύγασμα της λογοτεχνικής πρωτοτυπίας και δεν καταφέρνει να αποφύγει αρκετά κλισέ, όμως θίγει επίσης με καυστικό και αιχμηρό τρόπο ορισμένα ζητήματα ταμπού ή κοινωνικά φαινόμενα που έχουν εξελιχθεί σε μάστιγες: από την ενδοοικογενειακή βία, τη σεξουαλική εκμετάλλευση και την εργασιακή κακομεταχείριση, μέχρι την αλαζονεία του πλούτου, τις καταχρήσεις, τον λαμπερό μα ψεύτικο κόσμο των social media, την ανάγκη μερικών ανθρώπων να παρουσιάζουν συνεχώς μια αψεγάδιαστη εικόνα που δεν ανταποκρίνεται καθόλου στην πραγματικότητα. Η γραφή είναι γεμάτη ένταση και κυνισμό, υποδόρια ειρωνεία και συνάμα κοφτή και γρήγορη, ώστε να προλάβουν να ειπωθούν όσα πιο πολλά γίνεται μέσα στις εκατόν δέκα σελίδες της νουβέλας.
Τα μεσάνυχτα, την ώρα που οι κάτοικοι της Στοκχόλμης καλωσορίζουν τον νέο χρόνο και ο ουρανός της φωτίζεται από τα πυροτεχνήματα, οι τέσσερις νεαροί πρωταγωνιστές επιλέγουν «Θάρρος» για μια τελευταία φορά, έχοντας προηγουμένως φανερώσει την πιο βαθιά τους «Αλήθεια», αποφασισμένοι να διεκδικήσουν αυτό που ποθούν πιο πολύ: να πάρουν τις ζωές τους στα δικά τους χέρια. Η κάθαρση επέρχεται ίσως με έναν παράξενο τρόπο, που όμως φαίνεται να φέρνει μαζί του τη λύτρωση.
Δεν έχουν όλα τα παιχνίδια happy end· πόσο μάλλον το σημαντικότερο: αυτό της ζωής. Στο Θάρρος ή Αλήθεια, οι ήρωες της Läckberg παίρνουν το ρίσκο των αποφάσεων και των πράξεών τους. Στο δικό μας παιχνίδι, άραγε, θα μπορέσουμε να κάνουμε το ίδιο κι εμείς;
Η κριτική μου για το βιβλίο και στο site "τοβιβλίο.net" και τον παρακάτω σύνδεσμο: Θάρρος ή αλήθεια
January 8, 2024
Voy a hacer una reseña muy breve porque, la verdad, no merece la pena extenderse.
Para mí es otra novela que promete pero se queda en NADA.
Hace un tiempo leí Mujeres que no perdonan de la autora y me pareció tan malo o más que este libro.
Leí la sinopsis y dije ... venga, voy a darle otra oportunidad... ¡¡ERROR!!
Una novela que podéis obviar... totalmente prescindible. Menos mal que es corta porque sino... qué lástima de tiempo invertido en esperar a que, en algún momento, se arreglara la historia.
En la novela vamos a conocer a un grupo de cuatro jóvenes de clase alta que están rotos por diferentes motivos. Los típicos niños pijos que son mera fachada, pura apariencia pero por dentro están vacíos y, como he dicho antes, rotos.
La trama no engancha, los personajes no están mal pero tampoco son los mejores y el final ... ¡¡HORRIBLE!!
En fin, yo creo que esta ha sido la última oportunidad que he dado a Camila Läckberg porque creo que sus historias no son para mi.
Para mí es otra novela que promete pero se queda en NADA.
Hace un tiempo leí Mujeres que no perdonan de la autora y me pareció tan malo o más que este libro.
Leí la sinopsis y dije ... venga, voy a darle otra oportunidad... ¡¡ERROR!!
Una novela que podéis obviar... totalmente prescindible. Menos mal que es corta porque sino... qué lástima de tiempo invertido en esperar a que, en algún momento, se arreglara la historia.
En la novela vamos a conocer a un grupo de cuatro jóvenes de clase alta que están rotos por diferentes motivos. Los típicos niños pijos que son mera fachada, pura apariencia pero por dentro están vacíos y, como he dicho antes, rotos.
La trama no engancha, los personajes no están mal pero tampoco son los mejores y el final ... ¡¡HORRIBLE!!
En fin, yo creo que esta ha sido la última oportunidad que he dado a Camila Läckberg porque creo que sus historias no son para mi.
November 6, 2023
Impresiones en mi blog: https://lecturasdemarichu.blogspot.co...
Más que libro yo lo metería en la categoría de relato corto. 110 pág. aproximadamente por casi 10€ me parece excesivo.
Aparte de la crítica a eso...la historia en si no está mal, 4 amigos reunidos para pasar la noche vieja empiezan a jugar a una versión del Monopoly que hace aflorar los secretos que llevan ocultando durante años. Son unos niños de papá rotos planeando algo poco creíble al menos en personas medio cuerdas. El relato acaba cuando se ejecuta dicho plan y punto, final brusco diría yo.
Cómo me ha pasado con otros relatos cortos de esta autora...la trama está bien pero falta de contenido. Cómo si fuera un resumen algo adornado o no hubiera sido escrito por ella.
Aún así está entretenido y se lee en una tarde.
Más que libro yo lo metería en la categoría de relato corto. 110 pág. aproximadamente por casi 10€ me parece excesivo.
Aparte de la crítica a eso...la historia en si no está mal, 4 amigos reunidos para pasar la noche vieja empiezan a jugar a una versión del Monopoly que hace aflorar los secretos que llevan ocultando durante años. Son unos niños de papá rotos planeando algo poco creíble al menos en personas medio cuerdas. El relato acaba cuando se ejecuta dicho plan y punto, final brusco diría yo.
Cómo me ha pasado con otros relatos cortos de esta autora...la trama está bien pero falta de contenido. Cómo si fuera un resumen algo adornado o no hubiera sido escrito por ella.
Aún así está entretenido y se lee en una tarde.
October 19, 2021
Primo libro della Läckberg che leggo e devo ammettere che non mi è dispiaciuto. Lo stile è ben gran lunga lontano da quello di Stieg Larsson - per me troppo prolisso - e l'ho divorato. C'è da dire che il tema è uno dei miei preferiti, il cosiddetto dramma da camera, ed è per questo l'ho apprezzato particolarmente. Altro punto a favore sono stati i molteplici POV dei 4 personaggi principali, altra cosa che adoro. Il finale però mi ha incrinato tutta la lettura ed è per questo motivo che darò mezza stella in meno. 3 e mezza.
July 20, 2021
Un thriller anomalo, perchè non c'è il morto e nemmeno un poliziotto che indaga. C'è uno spaccato crudo di una società ricca e malata, con una facciata da invidia, ma una realtà triste di abusi su ragazzi non ancora maggiorenni. Il tutto visto dalla parte di quei ragazzi che già così giovani hanno cicatrici indelebili dentro sè stessi. E si vede nella conclusione dove i morti arrivano. La storia forse è troppo breve e la fine (prevedibile) poteva essere più sviluppata. Atmosfere cupe per i temi affrontati, ma lo stile è coinvolgente.
August 9, 2022
A minha opinião em vídeo: https://www.youtube.com/watch?v=GIjni...
June 16, 2023
In poche parole il libro termina quando la storia si fa interessante.
November 3, 2021
Deludente, soprattutto sotto il punto di vista dello stile, praticamente inesistente.
Recensione completa sul mio blog:
https://emmablackauthor.wordpress.com...
Recensione completa sul mio blog:
https://emmablackauthor.wordpress.com...
May 20, 2021
I’ve read all Camilla Läckberg’s books but this is the very first time I find myself very disappointed by one of her books. Pity.
May 29, 2021
Αν και μικρό το συγκεγκριμενο ήταν πολύ καλό. Γρήγορο , καθηλωτικό και ξεχωριστό . Το Θάρρος η Αλήθεια θα μπορούσε να είναι σίγουρα ένα πολύ καλό ανάγνωσμα γνωριμίας της γραφής της Camilla Lackberg. Το βιβλίο με κέρδισε από τις πρώτες σελίδες , υπάρχει ισορροπία εξέλιξης , αγωνίας , ενδιαφέρον , και αίσθηση ικανοποίησης . Δεν θα ήθελα να δώσω πολλά για το συγκεγκριμενο μιας και είναι μικρό και σύντομο! Δεν θα με πείραζε αν είχαμε και άλλο. Αν και συνοπτικό σε ικανοποιεί! Οι χαρακτήρες έχουν τα θέματα τους και όλοι έχουν τα θέματα τους, δεν θα σας κρύψω ότι στις πρώτες σελίδες είχα τα θέματα μου αλλά καθώς συνέχισα να το διαβάσω άρχισα να τους κατανοώ και να τους καταλαβαίνω . Ανυπομονώ σύντομα να διαβάσω περισσότερα βιβλία από την συγγραφεα !
July 24, 2022
Pequeno, mas brutal!!!
June 22, 2024
Un relato que funciona bien como entretenimiento y que logra ser aceptable. Roza las 150 páginas y no tiene grandes pretensiones. Es más, no tiene nada excesivamente llamativo. Si no fuera de una autora tan conocida, posiblemente habría pasado desapercibido en el mercado editorial.
Tenemos como protagonistas a 4 jóvenes que se preparan para celebrar juntos el fin de año en la casa de uno de ellos. Se conocen de toda la vida y forman parte de familias de clase alta. De cara al mundo, tienen la vida perfecta, pero interiormente están destrozados. Un juego aparentemente inofensivo hará que su hartazgo llegue al límite y que la verdad comience a salir a la luz...
Aunque no me ha disgustado, tampoco me ha dejado extasiada. El ritmo es bueno, se van encadenando con rapidez unos sucesos con otros y da cierta curiosidad saber cuál será el desenlace. Admito que, una vez que los personajes nos dan determinados datos, se puede intuir el rumbo que tomarán los acontecimientos, pero eso no impide que la lectura continúe siendo amena.
Debido a la corta extensión de la novela, no podemos profundizar en exceso en las circunstancias de cada personaje, pero lo veo como algo perdonable porque sí que sabemos lo suficiente como para entender su forma de actuar. Se podría decir que esta obra intenta reflexionar brevemente sobre las apariencias, la hipocresía, la amistad o las relaciones familiares. Y no lo hace del todo mal, lo que falla es que al mensaje le falta fuerza.
El desenlace era el esperable una vez que todos los personajes pusieron sus cartas sobre la mesa. Sin necesidad de ser complejo, dicho cierre es correcto y no deja cabos sueltos.
A pesar de no contar nada extraordinario, mantiene la atención y no aburre, así que solo por eso me doy por satisfecha. Ideal para desconectar de lecturas densas.
Tenemos como protagonistas a 4 jóvenes que se preparan para celebrar juntos el fin de año en la casa de uno de ellos. Se conocen de toda la vida y forman parte de familias de clase alta. De cara al mundo, tienen la vida perfecta, pero interiormente están destrozados. Un juego aparentemente inofensivo hará que su hartazgo llegue al límite y que la verdad comience a salir a la luz...
Aunque no me ha disgustado, tampoco me ha dejado extasiada. El ritmo es bueno, se van encadenando con rapidez unos sucesos con otros y da cierta curiosidad saber cuál será el desenlace. Admito que, una vez que los personajes nos dan determinados datos, se puede intuir el rumbo que tomarán los acontecimientos, pero eso no impide que la lectura continúe siendo amena.
Debido a la corta extensión de la novela, no podemos profundizar en exceso en las circunstancias de cada personaje, pero lo veo como algo perdonable porque sí que sabemos lo suficiente como para entender su forma de actuar. Se podría decir que esta obra intenta reflexionar brevemente sobre las apariencias, la hipocresía, la amistad o las relaciones familiares. Y no lo hace del todo mal, lo que falla es que al mensaje le falta fuerza.
El desenlace era el esperable una vez que todos los personajes pusieron sus cartas sobre la mesa. Sin necesidad de ser complejo, dicho cierre es correcto y no deja cabos sueltos.
A pesar de no contar nada extraordinario, mantiene la atención y no aburre, así que solo por eso me doy por satisfecha. Ideal para desconectar de lecturas densas.
July 31, 2022
In Truth Or Dare (a short novella included in the volume Sweet Revenge) Camilla Läckberg explores once again the theme of revenge, this time through young people’s eyes
It’s New Year’s Eve. Liv, Martina, Max and Anton are long time friends spending the night together at the home of one of them. In the house next door, their parents are celebrating on their own. What starts as a quiet night of Monopoly, soon will turn into a dangerous game of Truth or Dare where all their secrets will come out, ending the night in murder.
Although it was a quick read and I mostly enjoyed it, I could not connect at all with any of the characters, who behaved as arrogant spoiled kids for most of the time. Once their vulnerabilities started to show they became a bit more likable (but only a teeny tiny little bit).
The resolution was not bad but it ended a bit abruptly for my taste.
It’s New Year’s Eve. Liv, Martina, Max and Anton are long time friends spending the night together at the home of one of them. In the house next door, their parents are celebrating on their own. What starts as a quiet night of Monopoly, soon will turn into a dangerous game of Truth or Dare where all their secrets will come out, ending the night in murder.
Although it was a quick read and I mostly enjoyed it, I could not connect at all with any of the characters, who behaved as arrogant spoiled kids for most of the time. Once their vulnerabilities started to show they became a bit more likable (but only a teeny tiny little bit).
The resolution was not bad but it ended a bit abruptly for my taste.
November 19, 2023
Basta de chetos, no me creí el 50% restante del libro.
Es todo tan rápido y corriendo... Clásico libro corto y carisimo de una autora que se popularizó y busca producir libros sin importar si calidad
Es todo tan rápido y corriendo... Clásico libro corto y carisimo de una autora que se popularizó y busca producir libros sin importar si calidad
June 16, 2022
Gioventù bruciata. Ricca, malata, abusata. Che richiede attenzione, che grida vendetta. Squallore assoluto.
Un thriller anomalo; la suspense è tutta negli atteggiamenti, nei dialoghi, nei segreti svelati e nell’evento che ne scaturirà.
Scrittura coinvolgente e storia cruda.
Tipico della Läckberg, non male ma troppo breve, e sicuramente non all’altezza di altri suoi lavori.
🌍 LdM: Svezia 🇸🇪
✍️ C.L.
Un thriller anomalo; la suspense è tutta negli atteggiamenti, nei dialoghi, nei segreti svelati e nell’evento che ne scaturirà.
Scrittura coinvolgente e storia cruda.
Tipico della Läckberg, non male ma troppo breve, e sicuramente non all’altezza di altri suoi lavori.
🌍 LdM: Svezia 🇸🇪
✍️ C.L.
November 26, 2024
3✨ Entretenido.
Un thriller corto y fácil de leer, cumple con su función de entretener sin más pretenciones. Confieso que la historia comienza muy bien, esos primeros capítulos intrigan y ver la perspectiva de cada personaje es una experiencia agridulce, por un lado me gusta mucho ese formato, pero por otro me desconcertó la escasa moral de cada uno de ellos. De verdad que en primera persona parecían víctimas pero desde otra perspectiva eran despreciables.
También me gustó que todo pasara en la noche de año viejo. El detalle que tiene, además de no profundizar lo suficiente (por las escasas 150 páginas) es que el final parece poco creíble, la idea era estupenda, pero no fue bien desarrolla para resular creíble.
Un thriller corto y fácil de leer, cumple con su función de entretener sin más pretenciones. Confieso que la historia comienza muy bien, esos primeros capítulos intrigan y ver la perspectiva de cada personaje es una experiencia agridulce, por un lado me gusta mucho ese formato, pero por otro me desconcertó la escasa moral de cada uno de ellos. De verdad que en primera persona parecían víctimas pero desde otra perspectiva eran despreciables.
También me gustó que todo pasara en la noche de año viejo. El detalle que tiene, además de no profundizar lo suficiente (por las escasas 150 páginas) es que el final parece poco creíble, la idea era estupenda, pero no fue bien desarrolla para resular creíble.
July 1, 2021
Un ascolto molto veloce, scelto in un momento di indecisione, in una sorta di mini "blocco del lettore".
Sotto certi aspetti, un po' banalotta come storia: i quattro ragazzi viziati, appartemente con una vita perfetta e agiata che però, con il passare delle pagine, si scopre non essere così perfetta. Però però però (c'è sempre? spesso? un però): ritmo incalzante, lunghezza perfetta ne hanno fatto un paio d'ore di perfetto intrattenimento. Ottima anche la narratrice.
Sotto certi aspetti, un po' banalotta come storia: i quattro ragazzi viziati, appartemente con una vita perfetta e agiata che però, con il passare delle pagine, si scopre non essere così perfetta. Però però però (c'è sempre? spesso? un però): ritmo incalzante, lunghezza perfetta ne hanno fatto un paio d'ore di perfetto intrattenimento. Ottima anche la narratrice.
November 5, 2023
Otro experimento fallido.
Novela muy corta (más bien cuento). Donde unos jovenes ricos juegan a Verdad o Reto. Muchos de los retos son cero creibles pero van dando pincelada de la vida de ellos. Engancha saber un poco más de su vida oculta, la poco glamurosa; hasta ahi bien.
Al final la historia de precipita, se sabe de golpe todos los secretos y el final me ha dejado indiferente. Se podia haber sacado algo mejor de este libro
Novela muy corta (más bien cuento). Donde unos jovenes ricos juegan a Verdad o Reto. Muchos de los retos son cero creibles pero van dando pincelada de la vida de ellos. Engancha saber un poco más de su vida oculta, la poco glamurosa; hasta ahi bien.
Al final la historia de precipita, se sabe de golpe todos los secretos y el final me ha dejado indiferente. Se podia haber sacado algo mejor de este libro
May 7, 2022
2,5
Non una cattiva idea, solo si ha la sensazione di star leggendo la bozza di un romanzo che dovrebbe essere più approfondito, i suoi personaggi più esplorati. Stile semplicissimo, si legge molto rapidamente.
Non una cattiva idea, solo si ha la sensazione di star leggendo la bozza di un romanzo che dovrebbe essere più approfondito, i suoi personaggi più esplorati. Stile semplicissimo, si legge molto rapidamente.
December 10, 2022
2/5⭐️
Foi a minha estreia com a autora e queria imenso gostar mas fiquei só à toa 🥲
Foi a minha estreia com a autora e queria imenso gostar mas fiquei só à toa 🥲
Displaying 1 - 30 of 907 reviews