What do you think?
Rate this book
Täiskasvanud inimesed
Põnev, naljakas ja ootamatult märkitabav raamat „Täiskasvanud inimesed” on mõeldud kõigile, kes on kunagi tundnud hirmu, et õde-vend on temast parem, kes tunneb end peaaegu, kuid mitte päris, täiskasvanuna ja kellel on raskusi oma tuleviku leidmisega.
Ida on neljakümneaastane arhitekt, vallaline ja hakkab paanikasse sattuma. Ta seikleb Tinderis ja kaalub oma munarakkude külmutamist, olles hirmunud, et aeg on temast mööda läinud, vaikselt, ilma et ta oleks sellest kunagi arugi saanud.
Kõik, mida ta näeb, on teiste inimeste lapsed, kõikjal.
Ida, kes on tulnud tähistama oma ema kuuekümne viiendat sünnipäeva idüllilises Norra maapiirkonnas, on oma eluga ummikus. Ta seisaks justkui paigal. Ta kakleb oma noorema õe Marthega ja flirdib oma õe abikaasaga. Kui aga Marthe väidetavalt imelised uudised pingeid veelgi suurendavad, on Ida sunnitud leidma oma elus uusi eesmärke.
Ida on neljakümneaastane arhitekt, vallaline ja hakkab paanikasse sattuma. Ta seikleb Tinderis ja kaalub oma munarakkude külmutamist, olles hirmunud, et aeg on temast mööda läinud, vaikselt, ilma et ta oleks sellest kunagi arugi saanud.
Kõik, mida ta näeb, on teiste inimeste lapsed, kõikjal.
Ida, kes on tulnud tähistama oma ema kuuekümne viiendat sünnipäeva idüllilises Norra maapiirkonnas, on oma eluga ummikus. Ta seisaks justkui paigal. Ta kakleb oma noorema õe Marthega ja flirdib oma õe abikaasaga. Kui aga Marthe väidetavalt imelised uudised pingeid veelgi suurendavad, on Ida sunnitud leidma oma elus uusi eesmärke.
152 pages, Paperback
First published July 18, 2019
163 people are currently reading
8002 people want to read
About the author
Marie Aubert
12 books289 followersMarie Grønborg Aubert er født i 1979 og bosatt i Oslo. Kan jeg bli med deg hjem er hennes debutbok. For åpningsnovellen i denne samlingen vant Marie Aubert novellekonkurransen Litteratur på Blå arrangerte i samarbeid med Vinduet våren 2013.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 2,218 reviews
June 21, 2025
I've wanted to read this book for quite some time since I often ventured into Korean or Japanese literature books. Hence why I'm intrigued by this one as this will be my first foray into Norwegian literature.
Grown Ups follows lonely architect Ida as she travels to her family's fjord side summer cabin. However, this book centred around the struggle of fertility along with the question of what it takes to grow up. Unfortunately, I do not see the correlation of what the book was trying to deliver with one stuck up, narcissistic character.
Ida is a manipulative, egoistical and impeccable homewrecker. She seeks to destroy whatever happiness that those around her are clinging to, which is rather sadistic. This book evokes all the rages I didn't know had in me. Despite the message forth, I couldn't feel sympathetic to both the sisters' situations as they were written apathetically. Ida doesn't even come close to being a morally grey character because she is just unequivocally horrible.
I also failed to see how the ending is supposed to resolve whatever that's going on between the noxious family; Ida is still awful, Mathe is uncharitable, and the Mother — well, like two peas in a pod. In a way, it almost felt brilliant, to leave readers to ponder as the characters was not offer any growth or development. However, as a character driven reader, this book does not resonate with me.
Love the cover though but this book needs its strong soldiers and I ain't one.
Grown Ups follows lonely architect Ida as she travels to her family's fjord side summer cabin. However, this book centred around the struggle of fertility along with the question of what it takes to grow up. Unfortunately, I do not see the correlation of what the book was trying to deliver with one stuck up, narcissistic character.
Ida is a manipulative, egoistical and impeccable homewrecker. She seeks to destroy whatever happiness that those around her are clinging to, which is rather sadistic. This book evokes all the rages I didn't know had in me. Despite the message forth, I couldn't feel sympathetic to both the sisters' situations as they were written apathetically. Ida doesn't even come close to being a morally grey character because she is just unequivocally horrible.
I also failed to see how the ending is supposed to resolve whatever that's going on between the noxious family; Ida is still awful, Mathe is uncharitable, and the Mother — well, like two peas in a pod. In a way, it almost felt brilliant, to leave readers to ponder as the characters was not offer any growth or development. However, as a character driven reader, this book does not resonate with me.
Love the cover though but this book needs its strong soldiers and I ain't one.
June 15, 2021
Jakie to było… niepokojące. Jak wiele smutku, goryczy i zgryzoty może mieścić się w tej cieniutkiej książeczce?
Wiele.
To jedna z tych pozycji, w których z żadnym z bohaterów nie jesteśmy w stanie nawiązać nici porozumienia. Jedyne na co mamy ochotę, to momentami chwycić sznur i ich udusić, lecz znakomicie radzą sobie sami, uwikłani i uwięzieni w toksycznych relacjach, z których nie potrafią uciec.
Wiele.
To jedna z tych pozycji, w których z żadnym z bohaterów nie jesteśmy w stanie nawiązać nici porozumienia. Jedyne na co mamy ochotę, to momentami chwycić sznur i ich udusić, lecz znakomicie radzą sobie sami, uwikłani i uwięzieni w toksycznych relacjach, z których nie potrafią uciec.
May 30, 2021
EDIT: po kilku miesiącach podwyższam ocenę do 5 gwiazdek.
Bardzo niepozorna jest ta książeczka. Króciutka, do przeczytania praktycznie na jeden wieczór, ale ładunek emocjonalny, jaki w sobie ukrywa jest ogromny. Przedstawienie toksycznych relacji rodzinnych, poruszanie wątków związanych z dorastaniem, macierzyństwem, czy ogólnie rodzicielstwem, a to wszystko przy zastosowaniu subiektywnej narracji z perspektywy głównej bohaterki.
Bardzo niepozorna jest ta książeczka. Króciutka, do przeczytania praktycznie na jeden wieczór, ale ładunek emocjonalny, jaki w sobie ukrywa jest ogromny. Przedstawienie toksycznych relacji rodzinnych, poruszanie wątków związanych z dorastaniem, macierzyństwem, czy ogólnie rodzicielstwem, a to wszystko przy zastosowaniu subiektywnej narracji z perspektywy głównej bohaterki.
July 4, 2020
Historia z gatunku >>mieszkamy sobie w cudzej głowie i słuchamy bardzo nieprzefitrowanych myśli i to nas trafia, bo nasza bohaterka potrafi myśleć takie rzeczy, do których sami przed sobą raczej się nie przyznajemy i spychamy w absolutną negację<<. Mamy narrację absolutnie subiektywną; widzimy tylko to, co bohaterka widzi (a widzi niewiele, bo, jak każdy z nas, ma swoją wizję siebie i świata i o ile bezbłędnie dostrzega dziecinne zagrywki siostry, to swoich toksycznych zachowań nie widzi właściwie nigdy - dowiadujemy się o nich ze szczątkowych, przypadkowo rzucanych komentarzy innych bohaterów, ale możemy się jedynie domyślać, jak wiele nas omija).
To dobra powieść. Lubię, kiedy autor/ka potrafi stworzyć postać negatywną, irytującą, samolubną, antypatyczną, a jednocześnie całkowicie zrozumiałą dla czytelnika. Możemy jej nie lubić (raczej na pewno tak się stanie), ale nie mamy problemu ze zrozumieniem jej motywacji i widzimy, skąd biorą się jej emocje.
Podoba mi się, jak cudownie przewrotna jest okładka tej opowieści. Zapowiada letnią, basenowo-leżakową rozrywkę, dostarczając jej absolutną antytezę.
To dobra powieść. Lubię, kiedy autor/ka potrafi stworzyć postać negatywną, irytującą, samolubną, antypatyczną, a jednocześnie całkowicie zrozumiałą dla czytelnika. Możemy jej nie lubić (raczej na pewno tak się stanie), ale nie mamy problemu ze zrozumieniem jej motywacji i widzimy, skąd biorą się jej emocje.
Podoba mi się, jak cudownie przewrotna jest okładka tej opowieści. Zapowiada letnią, basenowo-leżakową rozrywkę, dostarczając jej absolutną antytezę.
January 23, 2020
Den här boken tog lite knäcken på mig. Igenkänningen i storasyster Ida var smärtsam. Vad händer med ditt värde om du inte får egna barn? Hur påverkas din låga syn på dig själv om du inte får barn och då riskeras att dömas ut av samhället? Det handlar även om rollerna vi har i en familj, om självsabortage och om att växa upp trots att du på pappret redan är vuxen.
January 15, 2023
Mocna, melancholijna, z ciekawą narratorką. Emocjonalnie trudno mi się otrząsnąć.
October 13, 2022
Creo que no me equivocaré demasiado si digo que todos tenemos inseguridades y aspectos de nuestra vida que, al compararlos con las de los demás, nos hacen sentir incompletos, insatisfechos o insignificantes. ¿Te imaginas pasar un fin de semana encerrada en una cabaña rodeada de todo lo que no eres y no tienes? Pues básicamente esto es lo que le pasa a Ida, protagonista de ‘Adultos’.
Ida es una arquitecta de éxito, tiene 40 años y está soltera. Por el cumpleaños de su madre, va a reunirse con su familia en una cabaña que para ella es el último refugio de los buenos recuerdos de su infancia. Allí se encontrará con su hermana y su marido, y la hija de este. También, con su madre y su pareja.
Aunque la cabaña es tan suya como de su hermana, Ida se siente desplazada y olvidada. ¿Han empezado a hacer reformas sin consultarla? ¿Tiene que ir al peor dormitorio solo por estar soltera? ¿Será hora de ser madre? Pero… ¿quiere serlo?
Una novela con una trama sencilla pero llena de geniales contraposiciones y que trata temas fundamentales y nada superficiales de la vida actual y da una visión nada idílica y muy realista de las relaciones (entre hermanas, maternofiliales, matrimoniales…). Cruda, sin pelos en la lengua, con toques irónicos y cargada de una tensión pasiva digna de las peores reuniones familiares que os puedan venir a la cabeza.
Los personajes encarnan diferentes estereotipos (fácilmente reconocibles en personas de tu entorno, seguro) pero trabajados lo suficiente para sentirlos de carne y hueso. Y que muestra de forma brillante como los adultos, bajo determinadas circunstancias, dejamos atrás cualquier rastro de madurez y actuamos por instinto, sacando, no pocas veces, lo peor de nosotros.
Creo que puede ser una opinión controvertida, pero yo amo a Ida. Con el paso de las páginas pasa de “heroína a villana” a ojos del lector, un personaje imperfecto, como somos la mayoría de nosotros, a quien vemos tomar malísimas decisiones fruto de la envidia, los celos y la competitividad. Muestra como algunos de los problemas de nuestro presente, tienen origen en nuestra infancia o juventud y también, cómo las imposiciones sociales, determinan nuestra mirada, haciéndonos ver todo lo que no tenemos y olvidando nuestro éxito. El césped siempre es más verde en el jardín de al lado, dicen.
‘Adultos’ me ha encantado, me quedo con lo bien que transmite la sensación de angustia e insatisfacción cuando sientes que no encuentras tu lugar. La soledad de quien se siente desconectado de su familia. La rabia de quien siente celos. La pena cuando se nos cierra una puerta. La individualidad e hipocresía de una sociedad donde cada cual mira solo por lo suyo.
Ida es una arquitecta de éxito, tiene 40 años y está soltera. Por el cumpleaños de su madre, va a reunirse con su familia en una cabaña que para ella es el último refugio de los buenos recuerdos de su infancia. Allí se encontrará con su hermana y su marido, y la hija de este. También, con su madre y su pareja.
Aunque la cabaña es tan suya como de su hermana, Ida se siente desplazada y olvidada. ¿Han empezado a hacer reformas sin consultarla? ¿Tiene que ir al peor dormitorio solo por estar soltera? ¿Será hora de ser madre? Pero… ¿quiere serlo?
Una novela con una trama sencilla pero llena de geniales contraposiciones y que trata temas fundamentales y nada superficiales de la vida actual y da una visión nada idílica y muy realista de las relaciones (entre hermanas, maternofiliales, matrimoniales…). Cruda, sin pelos en la lengua, con toques irónicos y cargada de una tensión pasiva digna de las peores reuniones familiares que os puedan venir a la cabeza.
Los personajes encarnan diferentes estereotipos (fácilmente reconocibles en personas de tu entorno, seguro) pero trabajados lo suficiente para sentirlos de carne y hueso. Y que muestra de forma brillante como los adultos, bajo determinadas circunstancias, dejamos atrás cualquier rastro de madurez y actuamos por instinto, sacando, no pocas veces, lo peor de nosotros.
Creo que puede ser una opinión controvertida, pero yo amo a Ida. Con el paso de las páginas pasa de “heroína a villana” a ojos del lector, un personaje imperfecto, como somos la mayoría de nosotros, a quien vemos tomar malísimas decisiones fruto de la envidia, los celos y la competitividad. Muestra como algunos de los problemas de nuestro presente, tienen origen en nuestra infancia o juventud y también, cómo las imposiciones sociales, determinan nuestra mirada, haciéndonos ver todo lo que no tenemos y olvidando nuestro éxito. El césped siempre es más verde en el jardín de al lado, dicen.
‘Adultos’ me ha encantado, me quedo con lo bien que transmite la sensación de angustia e insatisfacción cuando sientes que no encuentras tu lugar. La soledad de quien se siente desconectado de su familia. La rabia de quien siente celos. La pena cuando se nos cierra una puerta. La individualidad e hipocresía de una sociedad donde cada cual mira solo por lo suyo.
June 5, 2021
Edit: postanowiłam po prawie roku od przeczytania podwyższyć ocenę do 5 gwiazdek. ❤️
Czy fakt, że książkę połknęłam w jeden wieczór sam w sobie stanowi już jej rekomendację? W mojej ocenie trochę tak. "Dorośli" to krótka (ok. 150 stron) powieść o relacjach (oh, co za banał!), pragnieniu macierzyństwa (ah, to już było!), potrzebie akceptacji (nic nowego!), zazdrości między rodzeństwem (kto jej choć raz nie poczuł?!). Kocham książki o ludziach i relacjach. Mogę wielokrotnie czytać książkę o relacji siostrzanej pod warunkiem, że ta relacja nie jest stereotypowa, wygładzona, powierzchownie opisana. I "Dorośli" świetnie o takiej relacji opowiadają. Fabularnie nie ma co się o tej książce rozpisywać, bo akcja ciągnie za sobą rozważania, zachowania bohaterów i interakcje między nimi i to właśnie stanowi punkt zapalny tej książki. A jest tam co się palić! Relacja między główną bohaterką a jej siostrą została świetnie napisana. Mam wrażenie, że autorka ukryła przed czytelnikami pewne zdarzenia z przeszłości, które nie tylko wpłynęły na postrzeganie naszej narratorki przez innych, ale i na jej relację z otoczeniem. W pewnym momencie poczułam, że weszłam do głowy narratorki do tego stopnia, że przejęłam jej sposób postrzegania innych i jej perspektywę, że czułam się równie zaatakowana pewnymi słowami czy zachowaniami innych co ona. Dopiero po chwili zorientowałam się, że być może nie wiem wszystkiego, że autorka celowo zastosowała tutaj jednostronną perspektywę i ograniczyła nasze pole widzenia do tej jednej osoby. W pewnym momencie jednak chęć interpretacji relacji w tej rodzinie wymusiła zastosowanie bardziej obiektywnej, szerszej perspektywy. No cóż, Pauza wydała kolejną niepozorną powieść, która w swojej prostocie, zwyczajności poruszanej tematyki i niesileniu się na górnolotne, nadzwyczajne motywy dała mi możliwość czytania o tym, co prawdziwe, soczyste, bezkompromisowe, codzienne, realne i trudne do ocenienia. Bo choć daleka jest ta relacja od mojej relacji z siostrą to czytanie o niej pokazało mi wiele uczuć, emocji, zachowań, myśli. Lubię czytać o ludziach, w których wierzę, którzy się mylą, nie boją być bezkompromisowi, nie boją się swoich myśli, są nieidealni w swoich relacjach z innymi i którzy są ode mnie inni - nie ujmuję im przez to prawdziwości czy możliwości posiadania innych poglądów, spostrzeżeń, stylu bycia tylko dlatego, że są inne niż moje. "Dorośli" to świetna skondensowana powieść o tym, że będąc dorosłym często nieświadomie zachowujemy się jak dzieci. Bardzo polecam!
Czy fakt, że książkę połknęłam w jeden wieczór sam w sobie stanowi już jej rekomendację? W mojej ocenie trochę tak. "Dorośli" to krótka (ok. 150 stron) powieść o relacjach (oh, co za banał!), pragnieniu macierzyństwa (ah, to już było!), potrzebie akceptacji (nic nowego!), zazdrości między rodzeństwem (kto jej choć raz nie poczuł?!). Kocham książki o ludziach i relacjach. Mogę wielokrotnie czytać książkę o relacji siostrzanej pod warunkiem, że ta relacja nie jest stereotypowa, wygładzona, powierzchownie opisana. I "Dorośli" świetnie o takiej relacji opowiadają. Fabularnie nie ma co się o tej książce rozpisywać, bo akcja ciągnie za sobą rozważania, zachowania bohaterów i interakcje między nimi i to właśnie stanowi punkt zapalny tej książki. A jest tam co się palić! Relacja między główną bohaterką a jej siostrą została świetnie napisana. Mam wrażenie, że autorka ukryła przed czytelnikami pewne zdarzenia z przeszłości, które nie tylko wpłynęły na postrzeganie naszej narratorki przez innych, ale i na jej relację z otoczeniem. W pewnym momencie poczułam, że weszłam do głowy narratorki do tego stopnia, że przejęłam jej sposób postrzegania innych i jej perspektywę, że czułam się równie zaatakowana pewnymi słowami czy zachowaniami innych co ona. Dopiero po chwili zorientowałam się, że być może nie wiem wszystkiego, że autorka celowo zastosowała tutaj jednostronną perspektywę i ograniczyła nasze pole widzenia do tej jednej osoby. W pewnym momencie jednak chęć interpretacji relacji w tej rodzinie wymusiła zastosowanie bardziej obiektywnej, szerszej perspektywy. No cóż, Pauza wydała kolejną niepozorną powieść, która w swojej prostocie, zwyczajności poruszanej tematyki i niesileniu się na górnolotne, nadzwyczajne motywy dała mi możliwość czytania o tym, co prawdziwe, soczyste, bezkompromisowe, codzienne, realne i trudne do ocenienia. Bo choć daleka jest ta relacja od mojej relacji z siostrą to czytanie o niej pokazało mi wiele uczuć, emocji, zachowań, myśli. Lubię czytać o ludziach, w których wierzę, którzy się mylą, nie boją być bezkompromisowi, nie boją się swoich myśli, są nieidealni w swoich relacjach z innymi i którzy są ode mnie inni - nie ujmuję im przez to prawdziwości czy możliwości posiadania innych poglądów, spostrzeżeń, stylu bycia tylko dlatego, że są inne niż moje. "Dorośli" to świetna skondensowana powieść o tym, że będąc dorosłym często nieświadomie zachowujemy się jak dzieci. Bardzo polecam!
March 15, 2021
Uwielbiam się torturować takimi książkami. Piękny ból i dyskomfort, toksyczni ludzie i toksyczne relacje, pragnienia i uczucia, z których każdy z nas jakieś podziela, ale się ich wstydzi lub je wypiera.
July 10, 2024
krótka książka, ale za to bardzo treściwa. przepełniona frustracją, zazdrością, żalem i niepokojem. z jednej strony brzydzimy się przemyśleniami i zachowaniami głównej bohaterki, z drugiej w pewien sposób staramy się je zrozumieć.
pierwsza połowa była świetna, druga sprawiła, że czułam niedosyt. sama jeszcze nie wiem, co o niej sądzę.
pierwsza połowa była świetna, druga sprawiła, że czułam niedosyt. sama jeszcze nie wiem, co o niej sądzę.
July 5, 2021
Ida i Marte irytowały mnie ciągłą zazdrością o siebie nawzajem, ale to nie przeszkodziło mi w docenieniu całości. Niektóre momenty były bardzo zaskakujące i wszystko byłoby pięknie gdyby nie to nijakie zakończenie.
May 5, 2023
zachłysnęłam się pięknym początkiem, potem przypominało to bardziej próbę wyzerowania do końca kieliszka z poczucia obowiązku
September 12, 2020
Ostatnimi czasy mam problem z prozą z "wyższej półki". Albo jest zbyt przereklamowana, pretensjonalna, albo zwyczajnie nieciekawa. Tymczasem w "Dorosłych" pojawia się bardzo ciekawy wątek (nie)posiadania dzieci. Równie interesująco wypadają niepoprawne relacje rodzinne, których główną siłą napędową jest zazdrość i niezrozumienie. Bardzo podobała mi się ta skondensowane forma. Coś mi mówi, że Wydawnictwo Pauza ma mi bardzo wiele do zaoferowania.
December 9, 2021
Одна женщина хотела завести семью, а семья тем временем заводила ее.
Отличный экономный роман об одиночестве в семейном кругу (ада).
Отличный экономный роман об одиночестве в семейном кругу (ада).
July 14, 2021
Book Reviewed on www.whisperingstories.com
Single 40-year-old Ida is holidaying with her extended family whilst they celebrate her mother’s 65th Birthday. Staying with them is her mother’s boyfriend, her sister, her brother in law and his daughter. Ida is a jealous woman. She is jealous of how her sister’s life has turned out, especially as she announces she is pregnant after years of trying.
Ida decides she isn’t going to be the odd one out without a family and seeks to take her sister’s husband and his daughter.
I must admit some of the book was hard to digest. At times I wanted to throw it (well my Kindle) out of the window. What type of person gets so angry about their sister being pregnant and feeling like she is no longer going to be needed and will now be left on the shelf that she decides that the only option is to flirt and try to steal her brother-in-law and make his daughter like her better than her sister. Cleary Ida doesn’t think straight or rationally, nor does she have any love for her sister.
The whole family though are unlikeable. They all think of themselves so highly and that the others are beneath them. Whilst I found the plot strange and angering, I also found it inviting and intriguing too. Are there families across the world that really treat one another like this? I just don’t get it. I understand family fallouts, etc but to stay in contact, holiday together, pretending to like one another, and then to be two-faced just doesn’t sit right with me – walk away!
The setting is what makes this book stand out. A gorgeous cabin in Norway, it makes you just want to pack your bags and head there (as long as the family is long gone!!). This is the tale of a very dysfunctional egocentric family. It shows you that grown-ups don’t have all the answers or the knowledge. It was like reading about a bunch of children who disliked each other being put into a house and left to it.
I can’t say that I found any of it funny but I did like the feeling of being a fly on the wall and stepping out of my comfort zone. It left me wondering what Ida would do next and I was always suspicious of her. I loved watching how this family came together for their mother’s birthday and tore each other apart whilst they were there.
Grown Ups is a quick easy read at just 160 pages. I also found the writing style worked perfectly for the plot as you got to be inside Ida’s rather unreasonable head.
Single 40-year-old Ida is holidaying with her extended family whilst they celebrate her mother’s 65th Birthday. Staying with them is her mother’s boyfriend, her sister, her brother in law and his daughter. Ida is a jealous woman. She is jealous of how her sister’s life has turned out, especially as she announces she is pregnant after years of trying.
Ida decides she isn’t going to be the odd one out without a family and seeks to take her sister’s husband and his daughter.
I must admit some of the book was hard to digest. At times I wanted to throw it (well my Kindle) out of the window. What type of person gets so angry about their sister being pregnant and feeling like she is no longer going to be needed and will now be left on the shelf that she decides that the only option is to flirt and try to steal her brother-in-law and make his daughter like her better than her sister. Cleary Ida doesn’t think straight or rationally, nor does she have any love for her sister.
The whole family though are unlikeable. They all think of themselves so highly and that the others are beneath them. Whilst I found the plot strange and angering, I also found it inviting and intriguing too. Are there families across the world that really treat one another like this? I just don’t get it. I understand family fallouts, etc but to stay in contact, holiday together, pretending to like one another, and then to be two-faced just doesn’t sit right with me – walk away!
The setting is what makes this book stand out. A gorgeous cabin in Norway, it makes you just want to pack your bags and head there (as long as the family is long gone!!). This is the tale of a very dysfunctional egocentric family. It shows you that grown-ups don’t have all the answers or the knowledge. It was like reading about a bunch of children who disliked each other being put into a house and left to it.
I can’t say that I found any of it funny but I did like the feeling of being a fly on the wall and stepping out of my comfort zone. It left me wondering what Ida would do next and I was always suspicious of her. I loved watching how this family came together for their mother’s birthday and tore each other apart whilst they were there.
Grown Ups is a quick easy read at just 160 pages. I also found the writing style worked perfectly for the plot as you got to be inside Ida’s rather unreasonable head.
March 2, 2021
Ten typ tak ma - widzi szklankę w połowie pustą.
Nie musiałam przeczytać "Dorosłych" by wiedzieć, że istnieją tacy ludzie. Trzymam sie od nich z daleka. Użerają się sami ze sobą, wiecznie nieszczęśliwi (w każdym z alternatywnych wszechświatów) i obwiniający o ten stan cały świat. Antypatyczni, zgorzkniali, sfrustrowani, okrutni i zapatrzeni w siebie. Mizantropi, przedstawiciele nurtu werterowania i miłośnicy uczucia schadenfreude.
Och, o ileż bardziej grozę samotności oddaje bajdurzenie Bridget Jones o zjedzeniu jej martwego ciała przez owczarki alzackie. Niestety, ale strumień świadomości głównej bohaterki "Dorosłych" brzmiał dla mnie, jak dla niej muzyka z ipada puszczana w autokarze przez małe dziecko. Był po prostu nieznośny.
Nie musiałam przeczytać "Dorosłych" by wiedzieć, że istnieją tacy ludzie. Trzymam sie od nich z daleka. Użerają się sami ze sobą, wiecznie nieszczęśliwi (w każdym z alternatywnych wszechświatów) i obwiniający o ten stan cały świat. Antypatyczni, zgorzkniali, sfrustrowani, okrutni i zapatrzeni w siebie. Mizantropi, przedstawiciele nurtu werterowania i miłośnicy uczucia schadenfreude.
Och, o ileż bardziej grozę samotności oddaje bajdurzenie Bridget Jones o zjedzeniu jej martwego ciała przez owczarki alzackie. Niestety, ale strumień świadomości głównej bohaterki "Dorosłych" brzmiał dla mnie, jak dla niej muzyka z ipada puszczana w autokarze przez małe dziecko. Był po prostu nieznośny.
June 21, 2020
Smärtsam läsning om familjerelationer. Otroligt bra och träffsäkert om syskonrivalivalitet. Är man värd mindre som singel och utan barn i familjen och samhället? Perfekt bokcirkelbok som jag kommer läsa om innan vi bokcirklar i podden.
May 31, 2022
Wydaję mi się, że rozumiem ten ból i problemy bohaterki, jednakże nie czuję, żeby ta książka wpłynęła w jakikolwiek sposób na moje myśli.
Z jednej strony ciekawie było czytać o realnych ludziach i ich problemach, z drugiej zaś zastanawiam się jakie wnioski powinienem wyciągnąć z tej lektury. Konkretniej mam na myśli, czy wszczepiła ona we mnie myśli na temat nowych wątków, zmagań o których nigdy wcześniej nie myślałem? No chyba właśnie nie…
Ocena: 2,0.
Z jednej strony ciekawie było czytać o realnych ludziach i ich problemach, z drugiej zaś zastanawiam się jakie wnioski powinienem wyciągnąć z tej lektury. Konkretniej mam na myśli, czy wszczepiła ona we mnie myśli na temat nowych wątków, zmagań o których nigdy wcześniej nie myślałem? No chyba właśnie nie…
Ocena: 2,0.
September 23, 2020
Skondensowana forma to zdecydowany atut książki Aubert. Nie sposób polubić tutaj kogokolwiek, każdy ma coś za uszami. Nie ma idealnych rodzin, idealnych związków, no, może w produkcjach filmowych. Warto
May 30, 2022
3,5💫
Nie sądziłam, że na takiej małej ilości stron można zmieścić takie duże pokłady emocji (niekoniecznie dobrych).
Nie sądziłam, że na takiej małej ilości stron można zmieścić takie duże pokłady emocji (niekoniecznie dobrych).
June 27, 2021
3.5 stars
This was my first ever intentional translated book I've ever read.
It was out of my comfort zone and I enjoyed it!
Full video review here: https://www.youtube.com/watch?v=kj6fb...
This is a short read but it packs a punch!
This was my first ever intentional translated book I've ever read.
It was out of my comfort zone and I enjoyed it!
Full video review here: https://www.youtube.com/watch?v=kj6fb...
This is a short read but it packs a punch!
July 24, 2021
Life for me is the same as it was five years ago, ten, even; I have a slightly larger apartment, a slightly better salary, slightly more projects to juggle at work, slightly duller skin, a few more grey hairs that I pay my hairdresser two thousand kroner every three months to make disappear. I sleep alone and I wake up alone and I’m alone when I go to work and alone when I get back home, I won’t moan about it, you don’t want to become one of those people who moans on and on about things. But being alone is a circle that only ever expands, and if a boyfriend doesn’t turn up, if no one turns up with whom I can use the eggs in the bank, there might be five or ten or twenty or thirty years ahead of me just like this, all the same from here on in.
Grown Ups is translated by Rosie Hedger from Marie Grønborg Aubert's 2019 Norwegian original Voksne Mennesker.
The story opens with our narrator Ida on a bus travelling to the family's summer house, glowering at an annoying child behind her, while she reflects on her visit immediately beforehand to a fertility clinic in Sweden:
The summer holidays were just around the corner, it was lovely and warm in Gothenburg and I’d reserved a table somewhere to savour a nice lunch with some expensive white wine, to toast the fact I’d be spending my savings on having my eggs removed and banked, on opening an egg account.
Ida, an architect, recently turned forty, she is single, and went to the clinic to investigate having her eggs frozen to start a family in future. At the family house: We’re celebrating Mum’s sixty-fifth birthday tomorrow evening, Marthe and Kristoffer and Olea and me and Mum and Stein, we’re all going to eat prawns and drink wine. Mum said it could double up as a celebration for my fortieth too, I told her that wasn’t necessary, it’s three months too late for it anyway.
Stein is Ida's mother's new partner (Ida's father left for another woman) when Ida was 13, Marthe her younger sister, Kristoffer is Marthe's partner and Olea is Kristoffer's daughter, aged 6, from a previous relationship. Marthe, who suffers from Crohn's disease, has been trying to get pregnant for some years, suffering a series of early miscarriages, but on arrival tells the family that she is now 15 weeks pregnant, to Ida's shock rather than her pleasure:
I hadn’t believed it, not really. My friends have all overtaken me, each and every one of them, but now Marthe too, somewhere inside I had always believed that nothing would come of it, that things wouldn’t ever change, that Marthe would always be there in need of consolation, that she wouldn’t ever overtake me. She can’t overtake me.
Ida sees herself as the "good daughter" and Marthe as lazy, needy, less pretty, and also a poor step-mother to Olea. But the reader may well see things differently, and Ida's main trait, as Stein observes, appears to be her desire to interfere in others' lives, particularly Marthe's.
A short, intense and well-observed character study of dysfunctional relationships. 3.5 stars
Thanks to the publisher via Netgalley for the ARC.
Grown Ups is translated by Rosie Hedger from Marie Grønborg Aubert's 2019 Norwegian original Voksne Mennesker.
The story opens with our narrator Ida on a bus travelling to the family's summer house, glowering at an annoying child behind her, while she reflects on her visit immediately beforehand to a fertility clinic in Sweden:
The summer holidays were just around the corner, it was lovely and warm in Gothenburg and I’d reserved a table somewhere to savour a nice lunch with some expensive white wine, to toast the fact I’d be spending my savings on having my eggs removed and banked, on opening an egg account.
Ida, an architect, recently turned forty, she is single, and went to the clinic to investigate having her eggs frozen to start a family in future. At the family house: We’re celebrating Mum’s sixty-fifth birthday tomorrow evening, Marthe and Kristoffer and Olea and me and Mum and Stein, we’re all going to eat prawns and drink wine. Mum said it could double up as a celebration for my fortieth too, I told her that wasn’t necessary, it’s three months too late for it anyway.
Stein is Ida's mother's new partner (Ida's father left for another woman) when Ida was 13, Marthe her younger sister, Kristoffer is Marthe's partner and Olea is Kristoffer's daughter, aged 6, from a previous relationship. Marthe, who suffers from Crohn's disease, has been trying to get pregnant for some years, suffering a series of early miscarriages, but on arrival tells the family that she is now 15 weeks pregnant, to Ida's shock rather than her pleasure:
I hadn’t believed it, not really. My friends have all overtaken me, each and every one of them, but now Marthe too, somewhere inside I had always believed that nothing would come of it, that things wouldn’t ever change, that Marthe would always be there in need of consolation, that she wouldn’t ever overtake me. She can’t overtake me.
Ida sees herself as the "good daughter" and Marthe as lazy, needy, less pretty, and also a poor step-mother to Olea. But the reader may well see things differently, and Ida's main trait, as Stein observes, appears to be her desire to interfere in others' lives, particularly Marthe's.
A short, intense and well-observed character study of dysfunctional relationships. 3.5 stars
Thanks to the publisher via Netgalley for the ARC.
June 5, 2021
Czy fakt, że książkę połknęłam w jeden wieczór sam w sobie stanowi już jej rekomendację? W mojej ocenie trochę tak. "Dorośli" to krótka (ok. 150 stron) powieść o relacjach (oh, co za banał!), pragnieniu macierzyństwa (ah, to już było!), potrzebie akceptacji (nic nowego!), zazdrości między rodzeństwem (kto jej choć raz nie poczuł?!). Kocham książki o ludziach i relacjach. Mogę wielokrotnie czytać książkę o relacji siostrzanej pod warunkiem, że ta relacja nie jest stereotypowa, wygładzona, powierzchownie opisana. I "Dorośli" świetnie o takiej relacji opowiadają. Fabularnie nie ma co się o tej książce rozpisywać, bo akcja ciągnie za sobą rozważania, zachowania bohaterów i interakcje między nimi i to właśnie stanowi punkt zapalny tej książki. A jest tam co się palić! Relacja między główną bohaterką a jej siostrą została świetnie napisana. Mam wrażenie, że autorka ukryła przed czytelnikami pewne zdarzenia z przeszłości, które nie tylko wpłynęły na postrzeganie naszej narratorki przez innych, ale i na jej relację z otoczeniem. W pewnym momencie poczułam, że weszłam do głowy narratorki do tego stopnia, że przejęłam jej sposób postrzegania innych i jej perspektywę, że czułam się równie zaatakowana pewnymi słowami czy zachowaniami innych co ona. Dopiero po chwili zorientowałam się, że być może nie wiem wszystkiego, że autorka celowo zastosowała tutaj jednostronną perspektywę i ograniczyła nasze pole widzenia do tej jednej osoby. W pewnym momencie jednak chęć interpretacji relacji w tej rodzinie wymusiła zastosowanie bardziej obiektywnej, szerszej perspektywy. No cóż, Pauza wydała kolejną niepozorną powieść, która w swojej prostocie, zwyczajności poruszanej tematyki i niesileniu się na górnolotne, nadzwyczajne motywy dała mi możliwość czytania o tym, co prawdziwe, soczyste, bezkompromisowe, codzienne, realne i trudne do ocenienia. Bo choć daleka jest ta relacja od mojej relacji z siostrą to czytanie o niej pokazało mi wiele uczuć, emocji, zachowań, myśli. Lubię czytać o ludziach, w których wierzę, którzy się mylą, nie boją być bezkompromisowi, nie boją się swoich myśli, są nieidealni w swoich relacjach z innymi i którzy są ode mnie inni - nie ujmuję im przez to prawdziwości czy możliwości posiadania innych poglądów, spostrzeżeń, stylu bycia tylko dlatego, że są inne niż moje. "Dorośli" to świetna skondensowana powieść o tym, że będąc dorosłym często nieświadomie zachowujemy się jak dzieci. Bardzo polecam!
May 9, 2021
ARC received in exchange for an honest review.
Ida is a single forty year old woman who is still trying to navigate life, dating and her growing isolation from her family. While on a visit to the family vacation cabin for her mother's sixty fifth birthday, events come to a head as jealousy and resentment threaten to ruin the celebrations.
For a short novel, there is a lot of discuss here. Ida in many respects is the stereotypical 'career woman'. All her life she has tried to be the good daughter, the one who gets the perfect grades and the great job. Anything to get the attention of her mother, who she feels favours her younger sister Marthe. Marthe is the spoilt one, the one who always got her own way, and Ida resents that Marthe now seems to have everything she wants. A husband, a ready made family, a perfect home, and a baby on the way. So when she's given the opportunity to ruin it for Marthe, Ida sees her opening to hurt her sister. There's no moral dilemma for Ida - she just wants her sister to feel the way she feels, she wants her to notice the loneliness. And these decisions make Ida a rather unlikeable character.
In fact all of the characters are pretty irredeemable. Marthe and husband Kristoffer are selfish and self centered. Ida is obviously resentful and mean, and their mother and her partner are equally as insufferable. None of them seem to like each other very much, and don't seem to know the first thing about each other. It's all very toxic and complicated, and the sisterly dynamic in particular is difficult to understand and accept. There certainly no love lost between them, with bickering and petty arguments breaking out from the minute the two are reunited.
This wasn't an easy read for me. It's very character focused, and when the characters are all so brazenly horrible as these I find it hard to care about the storyline. Unfortunately that's what happened here, and as the story progressed I grew less and less interested in what would happen. I also thought that the ending cuts off very sharply, leaving nothing resolved.
Interesting insight into certain family dynamics but ultimately I found this lacking in substance and likeable characters.
Ida is a single forty year old woman who is still trying to navigate life, dating and her growing isolation from her family. While on a visit to the family vacation cabin for her mother's sixty fifth birthday, events come to a head as jealousy and resentment threaten to ruin the celebrations.
For a short novel, there is a lot of discuss here. Ida in many respects is the stereotypical 'career woman'. All her life she has tried to be the good daughter, the one who gets the perfect grades and the great job. Anything to get the attention of her mother, who she feels favours her younger sister Marthe. Marthe is the spoilt one, the one who always got her own way, and Ida resents that Marthe now seems to have everything she wants. A husband, a ready made family, a perfect home, and a baby on the way. So when she's given the opportunity to ruin it for Marthe, Ida sees her opening to hurt her sister. There's no moral dilemma for Ida - she just wants her sister to feel the way she feels, she wants her to notice the loneliness. And these decisions make Ida a rather unlikeable character.
In fact all of the characters are pretty irredeemable. Marthe and husband Kristoffer are selfish and self centered. Ida is obviously resentful and mean, and their mother and her partner are equally as insufferable. None of them seem to like each other very much, and don't seem to know the first thing about each other. It's all very toxic and complicated, and the sisterly dynamic in particular is difficult to understand and accept. There certainly no love lost between them, with bickering and petty arguments breaking out from the minute the two are reunited.
This wasn't an easy read for me. It's very character focused, and when the characters are all so brazenly horrible as these I find it hard to care about the storyline. Unfortunately that's what happened here, and as the story progressed I grew less and less interested in what would happen. I also thought that the ending cuts off very sharply, leaving nothing resolved.
Interesting insight into certain family dynamics but ultimately I found this lacking in substance and likeable characters.
July 16, 2020
Even though it is a very short novel it is so impactfull and it made me relate alot to all the problems the main character goes trough in the novel. Society does put alot of pressure on a person, that around a sertain age you should be married and have kids and a sucessfull job and a house and basicly a perfect life. This novel shows that life is what you make of it, and it can look exactly how you want it to be.
Alot of family drama that was really on the depressing side but no family is perfect eighter XD.
Grownups by Marie Gronborg Aubert get a 9/10 stars.
Alot of family drama that was really on the depressing side but no family is perfect eighter XD.
Grownups by Marie Gronborg Aubert get a 9/10 stars.
April 29, 2021
Z całego serca mogę ją polecić🙏🏻
Naprawdę polubiłam Idę, bo była bardzo prawdziwa. Za to Marthe ndjaisijab była okropna, wiecznie biedna i zmęczona.
Książka porusza bardzo ważny temat i przedstawia punkt widzenia, z którym (przymaniej ja) w literaturze się raczej nie spotyka.
Naprawdę polubiłam Idę, bo była bardzo prawdziwa. Za to Marthe ndjaisijab była okropna, wiecznie biedna i zmęczona.
Książka porusza bardzo ważny temat i przedstawia punkt widzenia, z którym (przymaniej ja) w literaturze się raczej nie spotyka.
May 20, 2021
3,5 🌟
O samotności, o rodzicielstwie, o tym, że "z rodziną to dobrze tylko na zdjęciach", o komunikacji, a także o siostrzeństwie.
Główną bohaterkę bardzo polubiłam!
O samotności, o rodzicielstwie, o tym, że "z rodziną to dobrze tylko na zdjęciach", o komunikacji, a także o siostrzeństwie.
Główną bohaterkę bardzo polubiłam!
June 12, 2020
Będąc małą dziewczynką Ida zaczytywała się w przygodach Wilka Bardzozłego i Małego Wilczka. Mając czterdzieści lat choć bardzo chciałaby być Małym Wilczkiem, bliżej jej do dużego i bardzozłego wilka. “Dorośli” Marie Aubert to dosadny i ostry dramat obyczajowy, jeden z tych, w którym okazuje się, że szczęśliwe rodziny są tylko w filmach. I to tych najbardziej naiwnych.
Marie Aubert pochodzi z Norwegii, zadebiutowała w 2016 roku zbiorem opowiadań, który stał się bestsellerem, a "Dorośli" to jej druga książka. Tym razem doceniona też przez krytykę - przyniosła autorce kilka norweskich nagród i świetne recenzje, a wydawcy ustawili się w kolejce po prawa autorskie. I słusznie.
Uwielbiam, gdy narratorem czy narratorką jest postać wprost negatywna, której od pierwszych stron książki nie sposób lubić, która denerwuje, irytuje i najchętniej uratowałoby się przed nią wszystkie potencjalne ofiary.
Więcej w serwisie Pasje na Empik.com
Marie Aubert pochodzi z Norwegii, zadebiutowała w 2016 roku zbiorem opowiadań, który stał się bestsellerem, a "Dorośli" to jej druga książka. Tym razem doceniona też przez krytykę - przyniosła autorce kilka norweskich nagród i świetne recenzje, a wydawcy ustawili się w kolejce po prawa autorskie. I słusznie.
Uwielbiam, gdy narratorem czy narratorką jest postać wprost negatywna, której od pierwszych stron książki nie sposób lubić, która denerwuje, irytuje i najchętniej uratowałoby się przed nią wszystkie potencjalne ofiary.
Więcej w serwisie Pasje na Empik.com
July 4, 2021
Aubert’s spare use of words works really well here and I really enjoyed this! It’s an excellent novella about family relationships. The characters are not clear-cut good or bad, they feel very ‘real’. And all the family stuff , arguments, favouritism etc is so recognisable I guess to most of us. Aubert managed to get in the topic of wanting/being able to have children here as well, a job greatly done. Highly recommended.
January 28, 2022
Książka dość specificzna, niewygodna ale intrygująca. Wchodzimy do głowy bohaterki, jej myśli, uczuć, niewypowiedzianych słów. Opowieść o samotności, bólu, zazdrości i niespełnionych pragnieniach. Ciekawe to było!
Displaying 1 - 30 of 2,218 reviews