Náttúrulögmálin

by Eiríkur Örn Norðdahl

Náttúrulögmálin er söguleg skáldsaga þar sem brugðið er á leik með heimildir og staðreyndir svo úr verður karnivalísk og bráðskemmtileg frásögn af kaupstaðarlífi Ísafjarðar á miklum umbreytingatímum í sögu þjóðarinnar og heimsbyggðarinnar allrar.

Snemmsumars árið 1925 kallar yngsti, fegursti og jafnframt óviljugasti biskup Íslands, séra Jón Hallvarðsson, til prestastefnu á Ísafirði. Megintilgangurinn virðist vera að storka þjóðtrú landans og sýna mátt kristindómsins frammi fyrir hindurvitnum, spíritisma og náttúruöflum. En með uppátæki sínu hleypir biskup af stað ófyrirsjáanlegri sjö daga atburðarás þar sem náttúra staðarins kallast á við náttúru mannsins.

597 pages, Hardcover

First published October 19, 2023

About the author

Eiríkur Örn Norðdahl (1978) is an Icelandic experimental poet and novelist. His work – about a dozen novels, a dozen poetry books, a couple of essay books, a couple of plays, a cook book, a children's christmas splatter, video poems, sound poems and various conceptual projects – have been published in over a dozen languages and won numerous awards in several countries, including the Icelandic Literary Award, the Transfuge award for best nordic fiction (in France), the DV Cultural Award, the Zebra Poetry Film Festival Special Mention, Sparibollinn Award for Romantic Fiction and the Book Merchant's Prize. They have also been shortlisted for awards such as the Prix Médicis Étranger, the Prix Meilleur Livre Étranger and the Nordic Council Literary Award.

Eiríkur has translated over a dozen books into Icelandic, including a selection of Allen Ginsberg’s poetry and Jonathan Lethem’s Motherless Brooklyn (for which he received the Icelandic Translation Award). He lives in Ísafjörður, Iceland, a rock in the middle of the ocean, and spends much of his time in Västerås, Sweden, a town by a lake.

Reviews

[David Karlsson · Rating 4 out of 5]

Om Gabriel García Márquez och Torgny Lindgren hade träffats på Island tidigt 80-tal och skrivit en gemensam roman inbillar jag mig att resultatet skulle kunna ha blivit ”Naturlagarna”. Nu skrevs den istället fyrtio år senare och kommer ut på svenska lagom till att det är hundra år sedan bokens handling sägs utspela sig.

1925 ska ett prästmöte hållas i det isländska samhället Ísafjörður, under ledning av landets unga och nyvalda biskop. Googlar man bilder på det högst verkliga samhället med samma namn möts man av närmast magiska bilder av en stad som ligger på en landtunga i havsnivå med mäktiga berg på båda sidor. När boken berättar om händelserna som utspelar sig här för hundra år sedan är det också med en ton av att det är en återgivning av historiska händelser – det refereras till brev, dagböcker, tidningsartiklar med mera – men ganska snart står det klart att handlingen är långt ifrån den verklighet vi känner. Bara det faktum att ”Gud den allsmäktige” står med i den inledande förteckningen över huvudpersoner i berättelsen antyder kanske detta, men det är ändå svårt att föreställa sig vad som komma skall …

Det är en både mäktig och märklig roman som är svår att göra rättvisa utan att avslöja för mycket av handlingen, men då förstör man också nöjet för andra läsare. Med sina nära 700 sidor är det en tegelsten, men en oväntat snabbläst sådan. Med ett stort persongalleri och flera parallella handlingar skulle det kunna vara enkelt att tappa bort sig men utöver några kortare partier i mitten håller Norðdahl mig på tårna från start till mål.

Den allvetande berättaren refererar som sagt frekvent till olika påstått historiska källor, men hänvisar nästan lika ofta till sin egen osvikliga intuition kring vad som måste ha utspelat sig där källorna kommer till korta. Det är en berättarröst som jag snabbt blir väldigt förtjust i, och den lilla detaljen kring var för- respektive efterord uppges vara författat skänker en extra dimension till boken som jag såhär några dagar efter avslutat läsning fortfarande tänker på.

[Fríða Þorkelsdóttir · Rating 5 out of 5]

Ég er yfir mig hrifin! Einstök sögumannsrödd segir frá heilu bæjarfélagi og mér líður eins og ég hafi kynnst hverjum einasta bæjarbúa. Atburðirnir eru stórbrotnir og forvitnilegir, spennandi og umhugsunarverðir. Ég get ekki beðið eftir að lesa fræðigreinar um þessa bók. Instant klassík.

[Sigríður Gísladóttir · Rating 5 out of 5]

Flugeldasýning! Það er ekki dauðan punkt að finna í þessum doðranti. Þetta er einhvers konar karnival fyrir Dokkupúka, náttúruverndarsinna, biblíufræðafantasíuaðdáendur, stílfima Laxnesslovers og allt þar á milli. Mesta snilldin er að tengja sorphauga Suðurtangans við sjálft Víti.

[Thorunn · Rating 4 out of 5]

Stórskemmtileg saga og ótrúlegt en satt, ekki allt of löng þrátt fyrir að vera tæpar 600 blaðsíður.

Fullt af stórskrítnum karakterum, reyndar er enginn sem gæti kallast venjulegur.

Sagan er í raun fáránleg þar sem kraftaverk gerast og bæði guð og djöfullinn birtast ítrekað. Skemmtilegt að hún gerist á Ísafirði en kortið í upphafi hefði kannski mátt vera ögn nákvæmara fyrir þá sem ekki eru innfæddir.

Stefið í gegnum bókina er ástarsaga fallega biskupsins og búðarlokunnar en um leið er tekist á um réttmæti þjóðtrú¬ar versus guðstrú¬ar og einnig um trú versus vís¬indi.

[Guðjón Bragason · Rating 2 out of 5]

Bókin stóðst hreint ekki mínar væntingar. Hóf lestur um jól en lauk lestri tæpum 7 mánuðum síðar, sem segir töluverða sögu.

[Gyða Haraldsdóttir · Rating 4 out of 5]

Ótrúlega skemmtileg bók, með stórbrotnu og stórskrítnu persónugalleríi. Alls konar furðulegir arburðir gerast, kannski fyrir tilstilli einhvers konar illvígs drottins eða annarrar yfirnáttúrulegrar veru. Prestarnir 100 sem komu til Ísafjarðar á prestastefnu eru óborganlegir í almennum aulaskap og biskupinn “lendir í” miklu ástarveseni. Höfundur er hálfgerður laumusögumaður sem minnir oft á að heimilidir séu fátæklegar eða vafasamar, en að “óbrigðugt” innsæi hans hjálpi til við að geta í eyðurnar. Bókin er í mörgum stuttum (jafnvel örstuttum) köflum sem gerir hana auðlesna og svo er hún líka spennandi þannig að það tekur enga stund að lesa þessar 592 blaðsíður!

[Birgir Aðalbjarnarson · Rating 4 out of 5]

Byrjar stórskostlega. Orðsnilldin er einstök, atburðirnir bandbrjálaðir og stemningin súrealísk. Missir kannski aðeins flugið einhvers staðar eftir miðju en bætir það upp með hvelli í lokin. Ótrúlegur doðrantur!

[Iluvsera]

En lång skröna med ett digert persongalleri. Vad författaren måste ha haft roligt när han skrev den här! Alla präster super och är förtappade, djävulen kommer till samhället och en butiksföreståndare förökar sig en morgon och tar över allas jobb.

[Þórólfur · Rating 2 out of 5]

Fyrstu 125-130 blaðsíðurnar frábær lesning (og stefndi í 5 stjörnur) en svo fer frásögnin lóðbeint í ruglið - skemmtilega skrifuð á köflum en það er bara ekki nóg.

[Kristín Vilhjálmsdóttir · Rating 5 out of 5]

Sprúðlandi skemmtileg saga, leiftrandi af frásagnargleði.

[Þorgerður María · Rating 5 out of 5]

Hló upphátt oft

[Júlía Gunnarsdóttir]

þessi er skemmtileg - mæli með!

hélt mér við þó ég hafi verið lengi að

[Vendela E · Rating 4 out of 5]

Urflippad narr över kristendomen. Lite som mästaren och Margareta, men på island. 700 sidor kändes rätt långt, men samtidigt uppskattade jag att få stanna länge i den skruvande byn.

[Sandra · Rating 4 out of 5]

aldrig läst något så...besynnerligt och ovanligt. jättrebra, men likväl ganska dålig och tråkig på samma gång.

[Unnursvana · Rating 3 out of 5]

Þó að bæði atburðarásin og textinn hafi verið skondinn að þá fannst mér sagan sjálf heldur of langdreginn á köflum og persónunnar svo fjarlægar að ég átti í stökustu vandræðum með að tengjast þeim.

[Ragna · Rating 4 out of 5]

Það er vel við hæfi að byrja lestrarárið á líklega lengstu og þyngstu bókinni sem ég mun lesa í ár og er það þó enn á bleyju.

570 bls. takk fyrir túkall!! Erfitt að fara með í rúmið, ekki hægt að ferðast með í strætó og bara fyrirferð að halda á. Hver skrifar svona langar bækur, fyrir hvern, held að fólki fallist almennt hendur að vera með svona doðrant.

En að öllu tuði slepptu þá er bókin stórskemmtileg og mun fljótlesnari en maður myndi ætla í fyrstu. Þetta er góður kokteill af stórskrýtnum/skondnum/skemmtilegum karakterum, fyllerí, fáránleika, framhjáhaldi, froðusnakki, furðuverum, fyrirbærum, framavonum, fortíðarþrá og veit ekki hvað. Og ég hrósa höfundi fyrir að ná að halda utan um allt þetta persónugallerý, en heilar 5 bls. fara í að lista upp sögupersónur.

Segi bara bravó og á bókmenntaverðlaunin fyllilega skilið!