Esta novela es un puzle de momentos y emociones. Una historia que nos habla de las relaciones o, lo que es más importante, del amor.
El amor… Suena interesante, pero ¿de qué va?
Ana Luisa Borés (sí, ella también odia su nombre) tiene treinta y cuatro años y se siente un poco atascada en su vida. Trabaja como camarera en Malasaña, vive con Guille, con el que lleva siete años, y...
Venga, al grano, ¿qué va a pasar?
Pues que Ana se besa con un tío en una fiesta y ahí se lía todo.
Vaya..., ¿y ese es el detonante? Pues parece una tontería.
Sí, el detonante es algo tan simple como un beso. Ana se deja llevar, y ese sencillo beso se convierte en una mochila de piedras cada vez más pesada que le hará replantearse su vida, su compromiso, su relación...
Entonces lo del beso es la excusa…
Claro, es una excusa para hablar de los sentimientos, de la infidelidad y de cómo lo que piensan los demás puede alejarnos de nosotros mismos y de nuestros verdaderos deseos.
Es actriz, guionista y directora. Después de una larga trayectoria en cine, teatro y televisión, ha alcanzado una gran popularidad por su interpretación de Luna en la serie Vis a vis, con la que ha dado visibilidad a la realidad LGTBQ+. Es cocreadora de Señoras del (h)AMPA (Telecinco) y ha sido guionista de la serie Élite
Realmente, el 0.5 es porque tiene frases buenas y cosas buenas, pero, sinceramente es un libro y una historia que aporta bastante poco.
Me da pena porque me encanta Abril Zamora (esto no cambiará eso) y tenía altas expectativas en su libro, pero, realmente, para mí ha sido una decepción bastante grande.
Hay mucha historia que para mí se queda un poco en el aire, el final es justo el opuesto al que yo hubiera creído mejor (aunque todo esto obviamente es subjetivo, es mi opinión), la forma de relatar y en sí lo que se cuenta no me dijo absolutamente nada...
Básicamente lo definiría como típica peli de antena tres de después de comer, no está del todo mal, pero tampoco tiene mucho contenido ni nada que llame la atención...
La relación que tienen entre las tres protagonistas, además, aunque a veces me parecía súper real, otras veces no me decía nada y lo veía súper lejano.
En fin, es un libro que no recomiendo sinceramente, ¿Está bien para pasar un rato? Sí. ¿Es un libro que recomendaría por su historia? Absolutamente no.
Aunque es una historia llena de romance y fresca, está llena de subtramas que no aportan mucho a la trama principal, la cual se resuelve en menos de 60 páginas.
Adictiva, fresca y ligera. Una Ana con la que te sentirás identificadx. Muy recomendable 👌🏼
Es un lujo leer a la autora después de haber disfrutado todo lo que ha hecho y siento una gran admiración hacia su trabajo. Abril tiene una manera de escribir tan bonita, tan callejera, tan directa que hará que entres sin problema. Sus diálogos y su narrativa tan natural hace que el libro te absorba en cada momento. Qué libro tan bonito y tan alocado.
Da igual cómo seas, pero te sentirás reflejado en muchos aspectos hacia la protagonista. Una Ana negativa, dejada, pesimista que por X razones besa a otro hombre y su vida cambia de rumbo. Le crea inseguridad, culpabilidad y muchas reacciones más que hará que la cabeza la lleve al límite. Te lo estoy pintando como algo dramático y lo es, doy fe de ello. Pero la autora lo sabe llevar de una manera divertida con puntos de nostalgia cómica y enternecedora. Un libro con muchos clichés románticos o de la vida misma que están hechas adrede, pero que le dan unos giros son justificados y con sentido. Lo que más me ha gustado de esas reflexiones y esas críticas o denuncias sobre el sistema y que por culpa de ello actuemos de una forma extremista y que tomemos decisiones que nos repercuten en nuestro futuro y tener un pasado anclado en nuestras vidas. También sale ese duelo interno de lo que te dice tu corazón y tu mente, pero en este libro te compensa con el humor ácido y al puro estilo de la autora. Han habido ratos que he desconectado de Ana por la historia de Diana que quizás he percibido que se ha podido llevar el foco más ella que la protagonista. Así que ojalá hubiera otro libro de Diana y entrar en profundidad en esa historia. Igualmente lo he disfrutado porque su desenlace ha sido todo un logro y una satisfacción. Termino diciendo que este libro lo recomiendo por todo lo que te vas a llevar para ti porque te dejará muy bien y tendrás una sensación de haber invertido tu tiempo en una novela que para es necesaria para unx mismx y para pasar un rato estupendo.
“Supongo que eso es el amor, querer a alguien y querer que sea feliz, que sea mejor y no sé si yo… ¿qué le puedo ofrecer yo que no le haya ofrecido ya?
No me gusto pero como siempre la culpa es mía por generar un hype conmigo misma, no tengo claro ni siquiera el tipo de historia que estaba esperando leer pero claramente me decepcionó, reconoces fácilmente que la autora es guionista por la manera en la que escribió el libro, tenía tanto información extra que no sumaba ni un poco, sin hablar de los pésimos personajes sin personalidad y solo estereotipos andantes, la construcción de las relaciones entre la protagonista y el resto de los personajes un desastre.
Seré breve: lo siento, pero este libro no es para mí se me ha hecho eterno tiene muchos personajes secundarios, pero que no tienen ninguna importancia para el desarrollo de la trama, por lo que no tenía sentido sus partes de la historia.
Se le da tantísima importancia al beso, que luego resuelve todo en un capítulo de unas pocas líneas. Mucho pensar en sexo, pero poco desarrollar la historia correctamente.
Aún con todo, os animo a leerlo, ya que tal vez a vosotros os guste, ya que para gustos colores.
«Ana ha besado a otro» es una novela con una trama sencilla como dice el título pero que se irá entramando con las historias del resto de personajes donde cada uno tiene su propio peso. El libro es fresco, rápido y la manera de contarlo es caótica. Caótica porque es como te contaría una amiga un chisme tomando un café. Los diálogos son muy reales porque la jerga es coloquial y adecuada para cada personaje. Si te gusta Abril, este libro es probable que te guste.
2,5 ⭐️ momento vital raro para leerlo. es un libro tontorrón pero muy ameno y que se lee en una patada. algunas frases eran realmente buenas. curiosa del camino como novelista que pueda seguir abril en el futuro
Quería darle una oportunidad a Abril Zamora como escritora de una novela propia y he de decir que me ha sorprendido para bien. Sin embargo, la historia no me ha sorprendido nada ni creo que cuente nada relevante o sorprendente y, en ocasiones, me ha parecido un poco desordenada.
Lo compré porque Abril me cae fenomenal y terminó siendo toda una sorpresa este libro. Su lectura es muy fácil de entender y da mucho sobre que pensar si estás en una relación.
No tiene que ver nada con lo q suelo leer, pero me ha encantado. La manera en que Abril cuenta todo es maravillosa. Es como si estuvieras hablando con tu colega acerca de la vida. Está algo desordenado pero creo que eso le ha dado un toque especial, y hay frases bastante buenas. 3.75 ⭐
Por mucho que el personaje principal tenga 34, es una novela muy adolescente. Lo compré en el aeropuerto y ha cumplido su función de libro de vacaciones, sencillo de leer y sin muchas pretensiones.
“Espero ansiosa a que llegue el glover y me gusta tener la puerta abierta para sorprenderle y que vea que lo único que tengo que hacer , que es abrir la puerta , lo hago bien”
Me ha encantado. Una escritura ágil, resolutiva y con la que me he reído y mucho. Importantes esas dos amigas que son el ying y el yang de nuestra prota y que son tan distintas que las tres juntas crean un equilibrio perfecto. Me gusta como profundiza en que no todos tenemos la misma forma de ver las cosas ni de darles la misma importancia, y como algo que para nosotros puede ser un mundo, para otra no es absolutamente nada. También en como somos capaces de condicionarnos según esas convicciones.
No me ha gustado. Al principio parece gracioso pero la historia se hace pesada y repetitiva alargándose sin sentido. Me sacan mucho de la historia cuando la autora incluye mil referencias sobre marcas, canciones, películas o peinados que no dejan centrarte en lo que verdaderamente importa.
“Ana ha besado a otro” un libro de @abrilzamora11 publicado por @edicionesb_es
Cuando empecé la lectura de la primera novela de Abril Zamora, no pensé que me iba a identificar tanto. Me decidí a leerla tras ver su entrevista en @lapijaylapinki
Hablaba de su novela con tanto entusiasmo, que pensé que algo que has creado con tanto cariño debía tener ese toque especial lleno de la energía que ella transmite.
Al conocerla en Sant Jordi, me transmitió incluso más. Una ternura que se le desbordaba por los cuatro costados.
La historia nos habla de la protagonista Ana Luisa Borés, y de su atascada vida de treintañera.
Pero sobre todo por su comedera de olla en algo tan simple (o tan profundo) como besar a alguien. El dolor de tripas para Ana Luisa Borés viene al hacerlo cuando todavía tiene pareja.
Y me encanta cuando a mitad de la novela te dice que en realidad el conflicto es el beso y te da igual, porque no es que quieras saber cómo acaba, sino que te sientes atraída por el proceso, por las charlas con las amigues, que además cada una tiene una visión totalmente distinta a la otra.
Pero lo más atractivo de la historia de Ana Luisa Borés, es lo fácil que saltas de personalidad identificándote, según el día, con cada una de las amigues o con ella misma.
Es simple, y por eso es cercano y te lo bebes como si la historia estuviera pasando a tu alrededor.
Bonito en su sencillez.
Deseando que Abril nos cuente más historias de igual frescura que esta, que van genial para desconectar del entorno ruidoso y volver a lo cotidiano.
💓Hoy os vengo a hablar sobre un libro fresco y ligero que me ha recordado en muchos aspectos a la serie “Todo lo otro”. Es un libro que se puede leer en un día, pero he de admitir que yo lo he ido fraccionando para disfrutarlo poco a poco. El narrador me ha parecido todo un acierto.
💓Nos encontramos con Ana Luisa Bores, una mujer que, aunque se conforma con todo, se siente un poco estancada en su vida. Pero un día, en una fiesta, se besa con otro y… ¡Boom!. Eso nos lleva a explorar sus dilemas mientras lucha por encontrar su camino en medio de la confusión y de la culpabilidad.
💓Su pluma es directa y descarada; y aunque nos encontramos ante temas que pueden llegar a ser delicados y dramáticos, consigue escribirlo todo con un punto de humor, haciendo que los diálogos y la narrativa fluyan de manera natural y de una forma muy amena.
💓Además, encontramos unos diálogos divertidos y existenciales con sus grandes amigas que también tienen su protagonismo en esta historia, en especial Diana. Con todo esto, no puedes evitar sonreír entre página y página y sentirte, inevitablemente, identificada en más de una ocasión, ya sea porque lo has vivido como “Ana” o como “amiga de”.
¿Queremos más historias divertidas que te hagan reflexionar escritas por Abril? Yo digo sí.
cando comecei a ler este libro escribín algo así como "o equivalente literario de tiktok, ningunha das túas neuronas están funcionando pero é entretenido". agora que o rematei all i can say is: ana luisa borés eres una auténtica sinvergüenza, no te mereces a guille y, diana, the hell are you doing? non entendín nada da trama desa muller tbh. xa para rematar, un apunte, se estás nunha relación monógama, traicionas a túa parella e sinteste mal NON é culpa da túa educación cristiana ou machista (como muito iso está relacionado con q escollas unha relación monógama); é culpa de que TRAICIONACHES A ALGUÉN AO Q QUERÍAS. así de simple. non sei, ao mellor é porq todo ao q aspiro é a unha vida tranquila e rutinaria con alguén ao q quero de verdade, ao mellor é porq nunca estiven nese lugar, pero ana pareceume unha auténtica gilipollas por querer escapar disto (por unha crise dos trinta ou dos corenta ou do que sexa). sobretodo porq ao final, fixolle pasalo fatal a guille para volver con el. meu pobre guille..... she doesn't deserve you.
Esta novela no es de mi estilo, no es lo que suelo leer y pensaba que me iba a gustar menos de lo que lo ha hecho. Creo que el estilo tipo monólogo de Abril Zamora es súper fresco, te sientes como si la colega que sabe contar anécdotas te estuviera poniendo al día sobre los cotilleos de la semana. Explora la naturalidad, crudeza y cotidianidad de las relaciones tanto románticas, platónicas y contigo misma. Y digo "misma" porque la visión de la feminidad (en este contexto: año 2024, España, donde la soledad te ahoga y acabas siendo presa de las aplicaciones de citas que te arrepientes de usar a los cinco minutos) es súper acertada y, en cierto modo, reconfortante. No es un libro perfecto y el sabor que deja es agridulce, pero sin duda se lee rapídisimo, es entretenido y es muy ameno. Me alegro de haber salido de mi "zona de confort" en cuando a libros se trata.