Bei einem Spaziergang an der Küste Northumberlands stoßen niederländische Urlauber auf die Überreste einer Leiche. Eine alte Schwimmweste deutet auf eine Verbindung zu einem 21 Jahre zuvor geschehenen Unglück hin. Damals sank der Seeschlepper Pollux nördlich der Düneninsel Rottumerplaat. In einer komplizierten Mission der Seenotretter von Ameland und Norderney konnten alle Besatzungsmitglieder gerettet werden – bis auf den Kapitän. Handelt es sich bei dem geborgenen Skelett um den Vermissten? Kommissar Liewe Cupido, genannt »der Holländer«, will den Fall abgeben, ist er doch gerade mit seiner eigenen Vergangenheit beschä dem mysteriösen Verschwinden seines Vaters auf See. Doch als sein ermittelnder Kollege Xander Rimbach auf Norderney vergiftet wird, muss Cupido erneut seinen friesischen Spürsinn unter Beweis stellen.
Mathijs Deen (1962) is een Nederlandse schrijver, radiomaker (VPRO-radioprogramma OVT) en voorlezer van audioboeken.
Voor Over Oude Wegen ontving Deen in 2018 de Halewijnprijs. Het Lichtschip (La Nave Faro) is door de havenautoriteiten van Livorno bekroond vanwege zijn verdienste als verspreider van kennis over de zeevaart.
Eindelijk een boek dat het vaak misbruikte predikaat Literaire thriller volledig verdient. De misdaad (voor zover je daarvan kunt spreken dan) is er een van het soort cold case. Om deze geschiedenis te ontrafelen moeten de twee (bijzonder interessante) speurders heel hard aan de slag om het gesloten, zwijgzame bolwerk van solidaire reddingswerkers binnen te dringen. Dat vertoont scheurtjes als een van hen, een in zichzelf gekeerde gepensioneerde oude man, zichzelf doodt omdat zijn geheimen hem teveel worden. Dat is vooral een kapstok om het leven op de Waddeneilanden te schetsen, vooral dat van reddingswerkers in dit geval, persoonlijke verhalen te vertellen en allerlei menselijke zwakheden en sterktes te tonen. De sfeertekening is prachtig, de personages spreken tot de verbeelding, het tempo is goed, de communicatie is levensecht en dat in een stijl die mij bijzonder goed bevalt: sober, karig met woorden, zonder een overdaad aan onnodige vergelijkingen. Veel beter krijg je ze in dit genre niet!
Dit is voor mij het minst aansprekende deel van de Waddenthrillers. De eerste 180 pagina’s zijn echt doorploeteren met vele personages en beschrijvingen van interieurs, landschappen, omgeving die in mijn ogen niets toevoegen. Maar ja, ik ben geen detective. Het verhaal komt erg langzaam op gang, ook omdat hoofdpersoon Lieuwe Cupido pas laat in het boek zijn opwachting maakt. Het had allemaal korter en bondiger gemogen. Van mij had ook de stugge Cupido geen verdere uitdieping in een zijverhaal nodig. Dat verhaal is overigens niet af, dus misschien ligt een volgend deel in het verschiet. Dat zou leuk zijn, want de constructie van dit derde deel is opnieuw ingenieus en de puzzel valt pas aan het slot in elkaar. Wat dat betreft een prima thriller.
An der englischen Küste finden Urlauber etwas, was zunächst eher wie eine Rettungsweste aussieht. Leider sind in ihr noch die sterblichen Überreste eines Menschen gefangen. Untersuchungen ergeben, dass es sich möglicherweise um einen niederländischen Schiffsführer handelt, der bei einer Rettungsaktion vor über zwanzig Jahren verschwand. Da schon an dem ursprünglichen Rettungsversuch deutsche und niederländische Seenotretter beteiligt waren, ermitteln nun auch wieder Beamte aus beiden Ländern. Kommissar Liewe Cupido auf deutscher Seite bekommt seinen jungen Kollegen Xander Rimbach an die Seite gestellt. Gewohnt alleine zu arbeiten, ist Cupido nicht ganz glücklich darüber. Er überlässt Xander einen vermeintlich harmlosen Teil der Untersuchungen.
Nun zum dritten Mal soll Kommissar Liewe Cupido einen Fall lösen. Mit dem Kollegen Rimbach hat er in einem anderen Fall gut zusammengearbeitet. Der Gedanke an einen Partner stört ihn aber doch. Doch vielleicht sollten beide einfach auf die vorherigen Erfahrungen vertrauen. Einen so alten Fall neu aufzurollen, erweist sich als schwierig. Die Identifikation des Opfers ist dabei sogar eher weniger schwierig, schließlich gibt es die Rettungsweste mit dem Schiffsnamen darauf. Aber wie kann es sein, dass von fünfzehn Personen, die zu bergen waren, ausgerechnet einer, der Kapitän, es nicht schafft. In der Vergangenheit zu graben kann ganz schön vertrackt sein.
Die Reihe um Liewe Cupido hat was. Besonders wenn man die norddeutschen oder niederländischen Küsten mag. Die Beschreibungen der nautischen und seemännischen Gegebenheiten sind klasse und wohl nicht so schnell zu übertreffen. Ebenfalls ein Leckerbissen ist der alte Fall, den es zu lösen gilt. Gerade wenn es darum geht, nach so langer Zeit noch Neuigkeiten zu entdecken. Dass Cupido manchmal nicht so richtig bei der Sache ist, liegt an seinen Gedanken, an die letzte Fahrt seines Vaters, der nicht von See zurückgekommen ist. Hier liegt für Liewe ein Geheimnis, welches er noch nicht entschlüsselt hat. Doch wozu braucht er einen Partner? Rimbach, der sich bereits als sympathischer Ermittler erwiesen hat, bekommt seinen Wunsch erfüllt. Und er erweist sich als lernwilliger und gewiefter Ermittler. Mal schauen, was da noch zu erwarten ist. Ein toller Band dieser herausragenden Reihe, gerne mehr davon.
Die niederländische Ermittlerin Geeske Dobbenga sollte theoretisch längst die Uniform ausgezogen haben und ihre Brigade „Waddengebied“ in Delfzijl sollte aufgelöst sein. Als Urlauber an der Küste von Northumberland einen Toten in Rettungsweste finden, wird sie jedoch kurzfristig weiterbeschäftigt, um in Zivil gemeinsam mit deutschen Kollegen die Leiche zu identifizieren. Als sich eine Verbindung zum Untergang des deutschen Seeschleppers „Pollux“ in den 90ern andeutet, muss von Spezialisten durch DNA-Abgleich geklärt werden, ob der Tote Jacob Peiser ist, der Kapitän der Pollux, und warum er als einziges Besatzungsmitglied nicht gerettet werden konnte. Geeske mietet ein Ferienhaus auf Ameland und kann unbürokratisch Douwe Bomsma befragen, der 20 Jahre zuvor als Seenotretter die Aktion Pollux leitete. In Deutschland erinnert sich Liewe Cupido von der Bundespolizei See noch lebhaft an die Bergung der Besatzung der Pollux. Ihn berührt der Fall, weil er sich durch den Tod seines Vaters auf See leicht in Käptn Bomsma versetzen kann, dessen Mannschaft einen Mann nicht retten konnte. Schließlich spitzen sich die Ermittlungen auf die Frage zu, was man über den Kapitän der Pollux eigentlich weiß und warum die Aussagen Beteiligter an der Rettungsaktion sich widersprechen.
Als damals die Pollux sank, hatte das Thema Seenotrettung die Bevölkerung von Norderney gespalten, weil ein finanzstarker Gönner aus Dankbarkeit Seenotrettern ein Denkmal setzen wollte. Aktive und pensionierte Retter fanden das Projekt ungehörig; als Besatzung eines Seenotrettungskreuzers fuhr man in Notfällen aus, packte an und sprach nicht weiter darüber – sicher auch aus Aberglauben.
Mit Geeske Dobbenga, Liewe Cupido von der Bundespolizei See und dem jungen Team der Inselpolizei Norderney sind gleich mehrere Dienststellen mit dem Fall Pollux befasst; Geeske und Liewe kennen sich schon ewig. „Der Holländer“, Sohn einer deutschen Mutter und auf der Insel Texel als Sohn eines Fischers aufgewachsen, hatte schon immer eine sehr spezielle Dienstauffassung. Im aktuellen Fall treibt er es mit seiner Liewe-Haftigkeit auf die Spitze, als er offenbar unabgemeldet Privatangelegenheiten nachgeht, ohne sich um Xander Rimbach, den „Neuen“ seiner Abteilung zu kümmern, den er von einer früheren Ermittlung bereits kennt.
Mehrere Schauplätze, ein Zeitabstand von 20 Jahren zwischen Ereignis und Ermittlung und Liewe Cupidos private Recherche zum Schicksal seines Vaters geben beim Fall Pollux zunächst in gemächliches Ermittlungstempo vor. Matthijs Deen schildert seine Schauplätze – wie gewohnt – atmosphärisch, seine Figuren voller Empathie und überzeugt insgesamt mit der „Liewe-Haftigkeit“ seines Ermittlers.
En weer was ik snel door de waddenthriller heen. En weer heb ik genoten van de eigengereide eilanders en de stugge, liefst zwijgende, Liewe Cupido. En weer vond ik het jammer om het zo snel uit te hebben.
Weer een heerlijk, traag verhaal van inspecteur Cupido. Opnieuw wordt een flinter van zijn getroebleerde persoonlijkheid ontrafeld en blijkt de stugge politieman verrassend kwetsbaar. En dat doet de leesbaarheid van dit boek goed.
Het inhoudelijke verhaal speelt zich af rond redders die reageren op noodoproepen van schepen die vergaan. Ergens blijkt een moord gepleegd, tientallen jaren geleden.
Mathijs Deen heeft de plezierige gewoonte om niet alle registers open te trekken, veel impliciet te laten en toch ook veel indirecte context mee te geven. Zo weet hij zonder lange beschrijvingen karakters door hun gedrag en toon veel geloofwaardig profiel te geven. Het zelfde geldt voor scènes en locaties. Zonder waardeoordeel beschrijft Deen het behoorlijk objectief, wat uitnodigt tot eigen interpretatie en eigen kleuring. Mede hierdoor is het boek kalm en rijk, wars van dikdoenerij en daarmee heel authentiek.
Inhoudelijk zijn er wel wat losse eindjes. Het karakter Geesje begint vrij prominent maar lijkt gaande het boek langzaam te verdwijnen. Wat haar functie in het verhaal is is mij onduidelijk. Ook in het plot zitten wat spoortjes die onaf voelen. Eigenlijk zou dit boek drie sterren verdienen, maar omdat de stijl, het ritme, de kalmte van Deens schrijfstijl voor mij een heel boek lang als een fijne reisgenoot voelt scoor ik toch een ster meer. Op naar een volgend deel in deze serie. Aan de bak, Mathijs Deen! ;-)
Het was al even geleden dat ik de eerste twee boeken uit deze serie las, dus ik moest aanvankelijk even inkomen bij dit boek. Wie was ook al weer wie en hoe zat alles? Maar na een paar hoofdstukken had ik het weer helder.
Elk boek in deze serie heeft zijn eigen moordzaak die opgelost moet worden, maar er is ook een doorlopend mysterie: De dood van de vader van rechercheur Liewe Cupido. Dat boeide me eigenlijk meer dan de zaak rondom het gevonden skelet waar dit boek over gaat.
De Redder is zoals alle boeken van Deen prachtig geschreven. Met leuk gevonden zinnen als “Hij kijkt als een reiger aan de waterkant naar het bord dat de ober voor hem heeft neergezet” en “de berkjes bibberen, het is gaan waaien”. Het mysterie zat ook weer goed in elkaar, maar toch pakte het me niet genoeg. Waar ik bij boek 1 helemaal in het verhaal werd gezogen, was dat hier niet het geval. Ook had ik gehoopt op meer natuurbeschrijvingen en “omgevingsgeluid”. Het was nu aardig recht toe, recht aan.
Enfin, een goedgeschreven boek met een aardig verhaal. Leuk voor tussendoor. 3 sterren. Het volgende boek ga ik ook zeker weer lezen. Ik moet toch weten hoe het zit met vader Cupido!
Het 3e boek uit de Lieuwe Cupido serie en ik vind dit de beste tot nu toe. Er lopen 2 verhaallijnen door elkaar. De zoektocht van Lieuwe naar de werkelijke oorzaak van de dood van zijn vader. Een onderneming die hem aan de rand van een psychische inzinking brengt en het onderzoek naar een jaren geleden verdronken kapitein. Er waren indertijd 2 reddingsboten betrokken bij de reddingsoperatie, een Duitse en een Nederlandse. Men kon 15 bemanningsleden redden, maar de kapitein niet. Bij de zoektocht naar wat er precies speelde ontstaat een psychologisch spel waarin beide lijnen verweven raken, ofschoon ze niets met elkaar te maken hebben. Boeiend boek!
Ein wirklich tolles Buch! Ich liebe die fast schon statische Art, in der Deen seine Cupido-Krimis verfasst. Ganz langsam puzzelt sich das Geschehen zusammen. Der klare, schnörkellose Schreibstil ist für mich grandios. Beste Unterhaltung!
Ik voelde de zoute wind weer bijna in mijn haren met dit derde deel van de Waddenthrillers. Als fan van de podcast Redders op Zee is het genieten dat ook dit boek over de redders gaat. Ik heb me vermaakt met de realistisch opgeschreven dialogen en moest er regelmatig hardop over grinniken. Nu snel door met het vierde deel, want het raadsel rondom Lieuwes vader begint ook steeds spannender te worden!
Wat mij betreft de beste in de reeks ‘Waddentrilogie’ van Mathijs Deen. De personages zijn rijk getekend en goed uitgewerkt. De zaak, de misdaad, is complex wat uitvoering en motief betreft. Vrijwel het gehele Duits-Nederlandse Waddengebied wordt bestreken. De protagonisten Lieuwe en Xander blijken kwetsbaar en niet per se stoere, onkwetsbare jongens van stavast. De ontknoping en afhechting zijn op een mooie manier onbevredigend.
Per ongeluk deel 3 ipv 2 mee op vakantie, maar dat mag de pret niet drukken. Wat weer een fijne wadden detective in de serie over Liewe Cupido. Goed neergezette waddensfeer en karakters en leuk plot, dat dit keer wel wat langzamer op gang kwam dan in deel 1. Gelezen op de Waddendijk van Vlieland, heerlijk!
Ik ben wat minder van de crimi-thrillers, maar de Hollander (over dode wadlopers) vond ik wel echt goed.
De redder (met deels dezelfde hoofdpersonen) vond ik minder speciaal. Het verhaal kwam echt traag op gang en de hele clou ontvouwde zich eigenlijk pas in de laatste 100 pagina’s (van de 350). Wel is het natuurlijk leuk als de puzzelstukjes op hun plek vallen, maar ik had te weinig binding met de verschillende personages.
Wat een verhaal weer en Wat zet hij de personages toch goed neer. Je voelt gewoon de sfeer tussen de mensen betrokken in het verhaal, erg knap en heerlijk om naar te luisteren!
wel de klassieke 'mannelijke detective met moeilijk verleden en meer moeite met emoties' maar goed plot en veel pluspunten voor de manier waarop de setting (Wadden) omschreven wordt
Opnieuw een prachtige ‘waddenkrimi’ - je moet er even in komen maar dan laat het verhaal je ook niet meer los. In de eerste hoofdstukken wordt het tableau geschetst en het kost wat tijd om dat te doorgronden. Maar dan word je in het verhaal getrokken en kan je het niet meer wegleggen.