Liefde. Een onmogelijk verlangen?

by Dirk De Wachter

Geen enkel thema is zo vaak beschreven in de literatuur, muziek en kunst als de liefde. Toch blijft de mens op zoek naar haar ware aard. We denken haar te kunnen definiëren en vatten maar merken steeds weer dat we tekortschieten. Liefde is ondoorgrondelijk maar levensnoodzakelijk.

Liefde. Een onmogelijk verlangen? beschrijft hoe de liefde in haar voortbestaan bedreigd wordt door het consumentisme, en de kwalijke illusie dat alles maakbaar is. Bovenal is het een pleidooi om gewoon te doen. Want alleen dan, als we niks forceren, kan de liefde in volle glorie verschijnen.


Deze nieuwe editie van Liefde. Een onmogelijk verlangen? verschijnt naar aanleiding van het tienjarige bestaan van het boek.

Genres: Nonfiction, Psychology, Philosophy, Psychiatry, Self Help, Love

168 pages, Hardcover

First published September 26, 2014

Reviews

[Kelly Deriemaeker · Rating 4 out of 5]

Getwijfeld tussen 4 en 5 omdat ik dit een belangrijk boek vind. Ik hou van de mens en ik hou van zijn discours, en dit was een erg fijn pleidooi voor kleiner en gewoner, ook in de liefde.

[William Peynsaert · Rating 1 out of 5]

Wat een slappe kost. Borderline times van deze ‘auteur’ (= in dit geval een onverholen strandjutter van quotes die hem komen aangespoeld, waar hij dan zelf niks aan toe te voegen heeft) was nog ok, ook al komt het beste daar ook al uit citaten. Deze keer hangt het aan elkaar van citaten. Zo ongeveer eender wie kan een even zinnig of onzinnig boek schrijven over de liefde. De man zijn ego gaat bij wijlen ook in volle galop, want zo zegt hij over zichzelf dat hij een ‘boulimische’ geest heeft. Wil dat zeggen dat hij veel boeken leest en dan zijn vinger in de keel steekt en enkele citaten uitkotst? Het lijkt er inderdaad wel op.

De boeken van zijn vriend Paul Verhaeghe zijn veel beter. Hij citeert hem dan ook maar al te graag. Dit boek is zeker geen aanrader. De uitgave is mooi, de inhoud is lullig. Ook vreemd is dat de auteur een paar keer zegt dat onze moderne problemen voortvloeien uit de multiculturele samenleving. Zeer vreemd, alsof er geen andere maatschappelijke problemen zijn… Nee, alles gaat blijkbaar fout, omdat we met verschillende culturen binnen één land proberen leven. Werkelijk een lichtgewicht boekwerkje. De keren dat hij voorbeelden geeft uit zijn eigen praktijk, kunnen die ook in de verste verten niet tippen aan de voorbeelden die Stephen Grosz geeft in ‘The examined life’ of de voorbeelden die Irvin Yalom in zijn boeken geeft. Bij deze twee auteurs voel je dat er nagedacht is, dat er druk geschreven is, gewikt en gewogen, dat ze weten wat ze willen zeggen. Bij dit boek is dat helemaal niet het geval. Het is nauwelijks een boek te noemen. Het is een zeer mooi uitgegeven kladwerkje van verdwaalde citaten van iemand die graag dweept met literatuur, maar zelf geen literatuur kan schrijven of er dan toch zeker de moeite niet wil voor doen. Kortom, verspil alstublieft uw tijd en al zeker uw geld niet aan deze lege mediahype. Wie een echt sterk boek over liefde wil lezen, kan onder andere terecht bij ‘proeven van liefde’ van Alain De Botton.

[Beth · Rating 4 out of 5]

Redelijk to the point. Ik raad het boek wel aan aangezien het laat zien dat er in onze maatschappij teveel nadruk en druk (zowel intern als extern) wordt gelegd op een onrealistisch, geforceerd en spectaculair beeld van 'liefde'. Ik denk dat dit boek, zeker onder jongeren, wel een paar belangrijke inzichten kan geven. Vertrekt een beetje vanuit het principe dat liefde een werkwoord is.

[Marthe Debyser · Rating 2 out of 5]

Eerder een pleidooi voor monogamie en de (afgezaagde) zoektocht naar de ware liefde. 2.5

[Lander Raey · Rating 3 out of 5]

Alleen maar liefde voor Dirk de Wachter. Maar dit is toch niet het summum van zijn werk.

[Megan Vinter · Rating 5 out of 5]

Een realistische kijk op wat we verwachten van liefde en hoe we er mee om zouden moeten gaan!

[Mireille Debord · Rating 5 out of 5]

Wat is liefde, mooi om door dit boek te lezen dat wat ik met m'n partner hebt, liefde is.
Ontroerend, warm en tof tot nadenken. Liefde is complex, liefde zit in de lastigheid.
Liefde is mooi ❤️

[Madelief Binnerts · Rating 3 out of 5]

Mooi, maar wel veel overlap met zijn boek ‘De kunst van het ongelukkig zijn’

[Margreet Heer · Rating 1 out of 5]

Dirk De Wachter probeert zinnige dingen te zeggen over de duurzame liefde - vanuit filosofisch, cultuurkritisch en poëtisch perspectief. Of nee, dat probeert hij niet, want hij stelt al meteen dat de liefde onkenbaar en onbeschrijfbaar is en zich aan alle definities onttrekt. Zijn betoog is een aaneenschakeling van gemeenplaatsen die hij dan weer herroept, semi-diepzinnige uitspraken en vele, vele citaten van anderen die vrij lukraak (en met veel witregels) zijn eigen woorden begeleiden.

Dirk De Wachter wil én filosoof, én therapeut, én dichter zijn - en schiet daarom (wat mij betreft) op alle vlakken tekort.

[Corian defulltimelevensgenieter Koelewijn · Rating 5 out of 5]

Het gaat om de Ander. Met hoofdletter!

Weer zo’n boek wat je aan het nadenken zet. Het zit hem in het doodgewone pleit Dirk. De liefde. Elkaar ontmoeten, vinden, eten samen, huilen, lachen ruzie maken en liefhebben.

En toch is het niet te bevatten de liefde. Hij heeft het in dit boek prachtig verwoord. Met een brede kijk op dat wat het zou zijn of moeten zijn of juist niet zou moeten zijn. Gewoon zijn.

Kortom liefde is prachtig.

Dirk de Wachter ladies en gentleman.

[Arne DK · Rating 2 out of 5]

Pleidooi voor een behoud van liefde in zijn eenvoud en normaliteit. Omarmen van de kleine dingen. Een mooi gegeven, en regelmatig ook herkenbaar en mooi in wat beschreven wordt.
Bedoelde Dirk De Wachter met zijn afzetten tegen de snelheid, vluchtigheid en kickcultuur bij relaties ook dat een relatie niet kan foutlopen? Dat een breuk automatisch ook een miskennen is van de realiteit dat je een relatie moet blijven maken, vormen, alsook de moeilijke kanten aanvaarden en verwerken?

Ik twijfel of hij dit zo extreem bedoelt, maar hij overdrijft en polariseert. En dat is vooral voelbaar als lezer die ervaren heeft hoe je soms ook moet inzien dat een relatie op een moment niet meer goed is. Dit boek krijgen door iemand die de situatie niet goed aanvoelt en niet goed kent, voelt dan ook aan als een beschuldiging. Vind ik het boek dan slecht omwille van de beschuldiging of omwille van het boek?

[Brecht Coppers · Rating 1 out of 5]

Ondanks het beperkte aantal pagina’s vond ik dit boek een bittere pil om te slikken. De Wachter noemt zijn boek zelf een meandering en dat is voor mij waar het schoentje knelt. Structureel zijn er wat hiaten, maar ook vernieuwend gedachtengoed ontbreekt naar mijn mening. De taal die de auteur hanteert is lijvig waardoor de boodschap vaak verloren gaat, maar het waarborgt wel enige poëzie. Ik heb hoop dat er boeken zijn van Dirk De Wachter die mij meer zullen aanspreken.

[Marike]

niets wereldschokkend

[Lies · Rating 2 out of 5]

Laat mij beginnen met te benadrukken dat ik veel achting heb voor dr. De Wachter en steeds met alle aandacht en interesse luister wanneer hij spreekt.

Dat gezegd zijnde, in dit boek worden twee gedachtengangen aangehaald die op ongeveer elke pagina worden herhaald, wat aldus snel verveelt. Gaandeweg wordt ook nog geponeerd dat ware liefde wellicht een beetje prostitutie inhoudt. Als hij daarin gelijk heeft, hoop ik die nooit te moeten vinden.

Los daarvan ook een rare keuze van uitlijning en een grammaticale fout te vinden. Niet dat ik die niet durf maken, maar ik geef ook geen boeken uit (nog niet, alleszins).

P.s. kan je een review privé maken? Ik durf niet zo uitgesproken te zijn in het openbaar

[Lore A · Rating 4 out of 5]

Mooi pleidooi tegen de druk die de maatschappij oplegt omtrent duurzame liefde. Hij pleit voor de kleine gelukjes, momenten van stilte en de onwetendheid van het leven aanvaarden.

[Ruth Coppieters · Rating 2 out of 5]

Z´n ander boek vond ik beter.

[Marijne Van Boeckel · Rating 4 out of 5]

In dit heldere boek beschrijft psychiater Dirk De Wachter wat er momenteel mis is met hoe we naar de liefde kijken. Door de opkomst van sociale media krijgen we een vertekend beeld over hoe liefde eruit moet zien.

Alles moet mooi zijn, glamoureus, volmaakt. In ‘Liefde: een onmogelijk verlangen?’ pleit De Wachter voor stiltes, een klein beetje ongelukkig zijn en genieten van verveling samen.

Het boek wist me te raken, deed me beseffen dat liefde inderdaad zit in het delen van de kleine dingen en het gelukkig zijn met elkaar, zonder daarbij constant bezig te moeten zijn met iets.

[Laurens Bynens · Rating 4 out of 5]

Een beknopte maar mooie reflectie over de liefde, relaties en het leven. Algemene boodschap: de liefde is een paradox, daar zij enerzijds ongrijpbaar verheven is en anderzijds enkel mogelijk is door het doodgewone en het alledaagse.

Misschien wat zelf-verheven voor sommigen door de literaire en muzikale referenties. Ik twijfelde tussen drie en vier sterren omdat de auteur veel in herhaling valt, maar dit doet in essentie geen afbreuk aan de schoonheid van zijn boodschap.

[Guillaume Calus · Rating 4 out of 5]

“Liefde bestaat in het spanningsveld tussen verschil en gelijkenis. Ze moet wat storend zijn en voldoende moeilijk. De liefde verbindt in verschil. Dat wil zeggen: de ware liefde erkent de ander als de ander en heeft niet de behoefte om hem te boetseren tot een egocentrisch geprojecteerd ideaal. Ware liefde laat de verschillen toe. Pas als het perfecte plaatje niet meer werkt, kan echte liefde zich tonen. Laat ons daarom leren een klein beetje ongelukkig te zijn, en wél samen.”

[Cindy · Rating 5 out of 5]

Er zit weinig samenhang in het werk, maar ik vond het heerlijk om het boek af en toe te degusteren. Het is geen zelf-hulp boek, maar een persoonlijke visie op relaties van iemand die in zijn praktijk veel relatieproblemen ziet passeren. De toon is zeer down-to-earth en relativerend. Een verademing om te lezen.

[kaatje · Rating 1 out of 5]

Beperkte, pessimistische en vaak moralistische kijk op liefde. Jammer.

[Jan Buelens · Rating 4 out of 5]

Dit is een boek dat moeilijk te quoteren valt.
Het leest vlot en ik had regelmatig het gevoel dat er open deuren werden ingetrapt, maar toen ik het snel herlas, zat er (veel) meer in dan ik dacht.

Terecht beschrijft Dirk De Wachter de valkuilen van wat veel mensen vandaag als liefde beschouwen, of wordt ingepraat in een maatschappij die als mantra heeft dat je gelukkig moet zijn en wie dat niet is, het aan zichzelf te wijten heeft. Liefde laat zich niet najagen, maar is iets dat grotendeels aan toeval verbonden is. Therapeuten kunnen helpen, maar zouden meestal bescheidener moeten zijn en duidelijk aangeven dat zij niets kunnen fixen. Liefde staat trouwens open voor eenieder.

Aangezien duurzame liefde grotendeels tot het mystieke behoort, is het ook voor De Wachter moeilijker te omschrijven wat het is. Een definitie hoeft/kan dus niet maar in het hoofdstuk “de laatste monoliet” beschrijft hij treffend enkele essentiële facetten ervan. Hij pleit voor gematigdheid en gewonigheid maar ook voor het altijd (een beetje) verlangen.

Mooi is dat De Wachter af en toe aangeeft dat ook hij twijfelt.

Zijn boek is er een over maar vooral voor de liefde en het leven want “het cruciale van het mens-zijn” ligt in de ontmoeting met de ander” (p. 139).

Dit boek dateert uit 2014, maar werd eenentwintig maal herdrukt en tien jaar later opnieuw uitgegeven.

Doe er uw voordeel mee (maar dus niet zo)!

[Damla · Rating 3 out of 5]

Mooi licht boekje. Naar mijn mening te weinig onderbouwd, maar dat was dan ook niet de opzet van dit boekje. Ik snap het idee wel. Ik blijf een Dirkie fangirl

"De hoogtechnologische beschaving maakt ons wijs dat we zelfs de liefde zullen begrijpen, helemaal, binnen twintig of dertig of honderd jaar. Dat is volstrekt niet waar, per definitie. Zij ontsnapt altijd aan ons begripsvermogen. Gelukkig maar. Dat maakt haar de moeite waard om te leven. Net omdat de liefde onbegrijpelijk is, moet ze geleefd worden. Ze bestaat bij gratie van het niet-begrijpen. We weven er wel woorden om- heen, en de stilte raakt eraan, maar er blijft altijd een tekort. De liefde hoort tot het mysterie van het leven. Als we eenmaal de duurzame liefde hebben, moeten we er daarom ook niet te zeker van zijn dat ze blijft bestaan."

[Babs · Rating 5 out of 5]

Dirk De Wachter meandert doorheen het meest menselijke thema: de liefde. Hij probeert de liefde de definiëren en filosofeert over de criteria van de liefde maar botst altijd weer op het feit dat liefde niet te vatten is en mystiek blijft. Duurzame liefde en de maakbaarheid en gelaagdheid van liefde zijn enkele thema's. Samen met citaten uit grote literaire boeken en gedichten is dit een pareltje waar filosofie en psychologie samen komen.

[Kristof Paternoster · Rating 4 out of 5]

Hoe we liefde zien, wat we er mee moeten, is het een onmogelijk verlangen? Misschien is gewone goed genoeg en moeten we leren gas terug te nemen en iets voorzichtiger te leven. Willen we met 200 km per uur leven, dan kunnen we met diezelfde snelheid uit de bocht vliegen.

Verschillende mooie visies waarom de ‘verdrietdokter’ aanmoedigt om liefde te zien als blijven zoeken naar elkaar en misschien genoegen te nemen waarom we elkaar nooit helemaal moeten begrijpen.

[Brent Verhoeven · Rating 3 out of 5]

"Als we de lat minder hoog leggen voor onszelf en tevreden kunnen zijn met wat het in essentie een beperkt leven is, valt er heel wat ongelukkig makende druk weg." p.32

"Nooit spreken staat gelijk aan dood maar altijd kletsen is afschuwelijk". p.108

"De stilte is door de consumptiemaatschappij ingehaald" p.106

[Nele Fraeyman · Rating 2 out of 5]

Helemaal akkoord met de boodschap, maar het wordt allemaal een beetje wollig en zaagachtig verwoordt :s.

[Evelyne · Rating 3 out of 5]

Leest vlot & interessante perspectieven 👍

[Nils Van Delm · Rating 4 out of 5]

Klein, fijn boekje.

"Het voortbestaan van de liefde wordt bedreigd door het hedendaagse consumentisme en de kwalijke illusie dat alles maakbaar is."

[Emma Toebat · Rating 4 out of 5]

"Zou de liefde echter vanzelfsprekend zijn, dan was ze niet gewild"