Μεγάλη Εβδομάδα 2030. Η Ελλάδα πρόκειται να ζήσει ένα Πάσχα πολύ διαφορετικό από τα προηγούμενα. Ενώ οι πληγές της αιματηρής σύγκρουσης Ελλάδας-Τουρκίας τον Ιούλιο του 2029 είναι ακόμη ανοιχτές, οι συνέπειες αυτής αναδύονται μέσα από μια σειρά καταιγιστικών εξελίξεων. Ελλάδα και Τουρκία προσπαθούν να συνεννοηθούν για μια μόνιμη ειρήνη, ταυτόχρονα όμως προετοιμάζονται για τυχόν νέα ανάφλεξη. Ένα λυσσαλέο ανθρωποκυνηγητό ξεκινά και οι αεροναυτικές δυνάμεις των δύο χωρών αντιπαρατάσσονται στην Ανατολική Μεσόγειο.
Αν το Πρώτο Αίμα εστίασε στο πώς της σύγκρουσης, ο Σκοτεινός Ουρανός επιχειρεί να εξηγήσει το γιατί, διεισδύοντας στο εσωτερικό των δύο χωρών και αφήνοντας στο τέλος το αναγνωστικό κοινό με κομμένη την ανάσα για το τρίτο και τελευταίο μέρος της τριλογίας.
Είπαν για το βιβλίο:
Εδώ, στην εμπόλεμη ζώνη του Ισραήλ, γίνεται ξεκάθαρο ότι κανένα σενάριο πολέμου δεν είναι απίθανο. Το δεύτερο μέρος της τριλογίας του Μίλτου Αντωνιάδη αποτυπώνει αριστοτεχνικά ένα σενάριο ελληνοτουρκικού πολέμου, θυμίζοντας ταυτόχρονα εξαιρετική πολεμική ανταπόκριση και έγκυρη στρατηγική ανάλυση. Παράλληλα είναι ένα πολιτικό θρίλερ κι ένα διήγημα με επίκεντρο τον άνθρωπο, που αιχμαλωτίζει με τη ζωντάνια των χαρακτήρων και κρατάει την αγωνία με τα αλλεπάλληλσ αποκαλυπτικά φλας-μπακ. Αξίζει να το διαβάσετε! Νικόλας Βαφειάδης, Δημοσιογράφος – Πολεμικός Ανταποκριτής
«Χώρες ασταθείς, ήρωες τρωτοί, φιλόδοξοι αλλά και αβέβαιοι, με κάθε σκηνή να ξεχειλίζει από λεπτομέρεια, με φανερή την εξαντλητική έρευνα αυθεντικότητας. Κι όμως, ο συγγραφέας δε χτίζει έναν “δικό του κόσμο”, αλλά υποχρεώνει την πραγματικότητα να απαντήσει στο ερώτημά του: Κι αν αύριο συμβούν αυτά;» Χρήστος Γ. Κτενάς, δημοσιογράφος, ΠΤΗΣΗ
«Μοναδική αεροπορική πλοκή που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από μεγάλες κινηματογραφικές επιτυχίες σαν το Top Gun.» Ευάγγελος Γεωργούσης , Αντιπτέραρχος (ε.α.)
«Ένα καταιγιστικό θρίλερ που βάζει ήρωες και κοινωνίες απέναντι σε συγκλονιστικά διλήμματα και συνέπειες αποφάσεων.» Δημήτριος Καβουλάκος, Αντιναύαρχος (ε.α.) Π.Ν.
«Η δράση του Υ/Β Παπανικολής S-120 και η περιπετειώδης καταδίωξή του αποτελεί ένα από τα πλέον συγκλονιστικά μέρη του βιβλίου.» Κρίστυ Εμίλιο Ιωαννίδου, Συγγραφεύς – Ερευνήτρια Ναυτικής Ιστορίας
«Ακριβής αποτύπωση της κοινωνικής κατάστασης στην Τουρκία, αλλά και ρεαλιστική εικόνα του τρόπου με τον οποίο μας αντιμετωπίζει η διεθνής Κοινότητα.» Σχος (ε.α.) Παναγιώτης Τζώρτζης , MBA Δ/ντής Διαχείρισης Ευρωπαϊκών & Αναπτυξιακών Προγραμμάτων Υπουργείο Εθνικής Άμυνας
Συνεχίζεται η καλή ποιότητα στην περιγραφή των στρατιωτικών τακτικών και η ενδελεχή επιμέλεια και προσοχή στις λεπτομέρειες, κάτι που δείχνει επίμονη δουλειά από τη μεριά του συγγραφέα.
Στο δεύτερο μέρος της τριλογίας έχουμε μια Ελλάδα που προσπαθεί να συνέλθει από την προηγούμενη κρίση και να προετοιμαστεί για την επόμενη.
Παρότι σίκουελ υπάρχει λιγότερη δράση από το πρώτο βιβλίο. Μάλιστα στις πρώτες 250 σελίδες δεν υπάρχει καμία εμπλοκή. Προσωπικά δεν με ενόχλησε - τα κεφάλαια είναι μικρά και το βιβλίο τρέχει νερό - ωστόσο κάποιος που διψάει για action θα πρέπει να κάνει λίγο υπομονή.
Και φτάνουμε στο καλύτερο κομμάτι του βιβλίου - πόλεμο με υποβρύχια. Μια αγχωτική σκηνή 'γάτας-ποντικιού' κάτω από τα κύματα όπου μαθαίνουμε τις τακτικές των υποβρυχίων αλλά και των κυνηγών τους. Η παραμικρή λάθος εκτίμηση μπορεί να έχει θανάσιμο κόστος.
Υπάρχει μια καλή αερομαχία από αυτές που μας είχε συνηθίσει ο συγγραφέας, ενώ το βιβλίο κλείνει με ένα μεγάλο cliffhanger που θα μας οδηγήσει στο φινάλε. Εικάζω πως εκεί θα έχουμε και μάχες με άρματα.
Κάτι άλλο που βρήκα πολύ ενδιαφέρον είναι η βρώμικη τακτική των δολιοφθορών έτσι ώστε να γονατίσει μια χώρα. Μέσω της αβεβαιότητας και του χάους δημιουργείται σασπένς στον αναγνώστη. Τα σαμποτάζ που αναφέρονται δεν είναι φαντασία και ο συγγραφέας στο τέλος του βιβλίου μας πληροφορεί για αληθινά περιστατικά που έχουν συμβεί.
Το δεύτερο μέρος του Αιγαίο Ώρα Μηδέν των εκδόσεων Εκδόσεις Memento παραμένει ένα συναρπαστικό και γρήγορο ανάγνωσμα. Παρότι δεν έχει πολλές μάχες, είναι πιο σκοτεινό. Παρουσιάζει το ποσό ύπουλα κινείται ο εχθρός και το πως μπορείς να αποσυντονίσεις τη χώρα που θες να χτυπήσεις, ενώ προετοιμάζει το έδαφος για το μεγάλο φινάλε.
Η συνέχεια παραμένει εξίσου καθυλωτική, γεμάτη καταιγιστικές εξελίξεις. Η γραφή ίδια με το πρώτο, το δέσιμο με συγκεκριμένους χαρακτήρες είναι δυνατό. Είναι αυτό που λένε στο χωριό μου page turner. Το δε τέλος, αν δεν έχεις το τρίτο βιβλίο, απλά σε ανατινάζει.
Πέρα από το πόσο καλογραμμένο είναι, με την ίδια καθαρή πένα, συνεχίζει το ίδιο εξαίσιο όσο και το πρώτο μέρος. Η καταδίωξη κάτω από το νερό, ανατριχιαστική. Καταιγιστική και η διπλωματική κατάσταση. Με άγγιξε ιδιαίτερα όμως ένα άλλο κομμάτι της διήγησης. Ψηλά, με την αδρεναλίνη στο κόκκινο. Και με ψυχή. Πολλή ψυχή. Δεν κάνει το αεροπλάνο τον/την πιλότο αλλά ο/η πιλότος το αεροπλάνο. Βαθιά συγκίνηση σε αυτό το σημείο, καθώς περιέχει ένα ακόμη στοιχείο που θα αγγίξει τον/την αναγνώστρια. Και συνεχίζεται..διότι τίποτα δεν έχει ακόμα τελειώσει...
Πάλι το δεύτερο βιβλίο αιγαιο ώρα μηδέν με άφησε άφωνο. Εκτείνεται πλέον πέρα του κλασσικού χώρου του Αιγαίου, οι δυνατότητες των δύο χωρών στα άκρα, οι άνθρωποι στα άκρα, οι στρατοί στα άκρα. Φοβερό θρίλερ πραγματικά επιτέλους ένα αληθοφανές σενάριο που σε κάνει να μην θες να το αφήσεις. Φοβερό βιβλίο φέρνει το είδος πλέον και στα ελληνικά γράμματα
Σε καθηλώνει από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα. Άξιος συνεχιστής του ΑΩΜ-Το Πρώτο Αίμα, και σε βάζει ελαφρώς στο κλίμα για το τι έρχεται στο 3ο και τελευταίο βιβλίο. Μια τριλογία που ταπεινή μου γνώμη, αξίζει να μεταφερθεί και στη μεγάλη οθόνη, με την ολοκλήρωση της. Μίλτο και Εκδόσεις Memento και πάλι συγχαρητήρια!
Ενα υπέροχο βιβλίο που δεν θέλεις να το αφήσεις από τα χέρια σου . Καθηλωτική δράση σ όλη τη λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου. Και γεγονότα που μόνο απίθανα δεν μοιάζουν κι αυτό είναι το μεγάλο ατού του βιβλίου.
Εξαιρετικό ...τόσο αληθοφανές και βασισμένο σε δυνατότητες - ικανότητες των 2 αντιμαχομένων που ελάχιστα έως καθόλου απέχουν από την πραγματικότητα...Περιμένουμε με αγωνία το τέλος της τριλογίας...
Πολύ καλή δουλειά. Το μόνο που με ανησυχεί λίγο είναι ότι στο τέλος το προχώρησε πολύ το θέμα ο συγγραφέας και ανησυχώ πως θα συνεχίσει στο τρίτο. Ανυπομονούμε!