What do you think?
Rate this book
Wraak
In Wraak van Charlotte Link wordt in een Engelse kustplaats een studente dood aangetroffen. Onderzoekers tasten maandenlang in het duister – tot er een soortgelijke moord plaatsvindt. Hoe zijn deze zaken aan elkaar gelinkt? Politieagente Valerie Almond gaat bij het tweede slachtoffer in eerste instantie uit van een familieruzie. Maar het gif dat zich binnen deze familie heeft verspreid zit diep verborgen, en gaat terug tot aan de Tweede Wereldoorlog. Het duurt even voordat Valerie doorheeft hoe de zaken verbonden zijn, en dat er een meedogenloze crimineel aan het werk is die nog steeds uit is op wraak…
Wraak van Charlotte Link is een extreem spannende en sfeervolle thriller vol plottwists, levensechte personages en vlijmscherpe spanning. Voor lezers van Elizabeth George. Eerder verschenen als Het andere kind.
‘Link mixt de ingrediënten moord, achtervolging, jeugdcriminaliteit en een psychopaat tot een superspannende cocktail.’ ‒ Nederlands Dagblad
‘Een zeldzame Duitse parel.’ ‒ VN Detective & Thrillergids
Wraak van Charlotte Link is een extreem spannende en sfeervolle thriller vol plottwists, levensechte personages en vlijmscherpe spanning. Voor lezers van Elizabeth George. Eerder verschenen als Het andere kind.
‘Link mixt de ingrediënten moord, achtervolging, jeugdcriminaliteit en een psychopaat tot een superspannende cocktail.’ ‒ Nederlands Dagblad
‘Een zeldzame Duitse parel.’ ‒ VN Detective & Thrillergids
493 pages, Kindle Edition
First published January 1, 2009
113 people are currently reading
1558 people want to read
About the author
Charlotte Link
76 books692 followersEnglish
Charlotte Link (born 5 October 1963 in Frankfurt am Main) is a German writer. She is among the most successful contemporary authors writing in German.
Charlotte Link is the daughter of a well-known German writer and journalist, Almuth Link. She wrote her first work, Die schöne Helena when she was just 16 years old and published it at the age of 19.
She is known as much for novels about contemporary life as for psychological detective novels in the English manner. The books Sturmzeit, Wilde Lupinen and Die Stunde der Erben form a trilogy. These, among others, have been filmed for TV series for the German television station ZDF.
Her novel, Am Ende des Schweigens was nominated in 2004 for the Fiction category of the Deutsche Bücherpreis (German Book Prize), while her book Die Rosenzüchterin, published in 2000, remained for several weeks at the top of the Spiegel Bestseller list.
Charlotte Link now lives with her partner and dog in Wiesbaden.
She is an active member of PETA and works for the street dogs of Turkey and Spain.
Deutsch
Charlotte Link (* 5. Oktober 1963 in Frankfurt am Main) ist eine deutsche Schriftstellerin. Sie gehört zu den erfolgreichsten deutschen Autorinnen der Gegenwart
Charlotte Link wurde 1963 als Tochter der Autorin Almuth Link in Frankfurt am Main geboren. Ihr Abitur legte sie an der Christian-Wirth-Schule in Usingen ab. Weniger aus Familientradition - ihr Vater war Richter am Oberlandesgericht - vielmehr weil sie gegen Unrecht an Tieren vorgehen wollte, studierte sie sechs Semester lang Jura an der Universität Frankfurt.[1] Sie wechselte aber 1986 nach München zu den Fächern Geschichte und Literaturwissenschaft, die ihre literarische Arbeit unterfütterten.[1] An ihrem Erstlingswerk Die schöne Helena begann sie bereits mit 16 Jahren zu schreiben, sie konnte es dann mit 19 Jahren veröffentlichen.[2]
Sie wurde sowohl mit Gesellschaftsromanen als auch mit psychologischen Spannungsromanen in englischer Erzähltradition bekannt. Die Titel Sturmzeit, Wilde Lupinen und Die Stunde der Erben sind eine Trilogie, die neben anderen Werken vom ZDF für das Fernsehen in dem Fünfteiler Sturmzeit verfilmt wurde. Der Roman Am Ende des Schweigens wurde 2004 in der Kategorie Belletristik für den Deutschen Bücherpreis nominiert, ihr 2000 erschienener Roman Die Rosenzüchterin führte mehrere Wochen die Spiegel-Bestsellerliste an. Die Gesamtauflage ihrer Romane liegt bei über 20 Millionen.
2014 erschien ihr Buch über die letzten Jahre ihrer an Krebs erkrankten Schwester Franziska, die sie während ihrer Krankheit begleitete.
Charlotte Link lebt zurzeit mit ihrem Lebensgefährten in Wiesbaden.
Als aktive Tierschützerin engagiert sie sich für PETA und die Straßenhunde der Türkei und Spaniens
Charlotte Link (born 5 October 1963 in Frankfurt am Main) is a German writer. She is among the most successful contemporary authors writing in German.
Charlotte Link is the daughter of a well-known German writer and journalist, Almuth Link. She wrote her first work, Die schöne Helena when she was just 16 years old and published it at the age of 19.
She is known as much for novels about contemporary life as for psychological detective novels in the English manner. The books Sturmzeit, Wilde Lupinen and Die Stunde der Erben form a trilogy. These, among others, have been filmed for TV series for the German television station ZDF.
Her novel, Am Ende des Schweigens was nominated in 2004 for the Fiction category of the Deutsche Bücherpreis (German Book Prize), while her book Die Rosenzüchterin, published in 2000, remained for several weeks at the top of the Spiegel Bestseller list.
Charlotte Link now lives with her partner and dog in Wiesbaden.
She is an active member of PETA and works for the street dogs of Turkey and Spain.
Deutsch
Charlotte Link (* 5. Oktober 1963 in Frankfurt am Main) ist eine deutsche Schriftstellerin. Sie gehört zu den erfolgreichsten deutschen Autorinnen der Gegenwart
Charlotte Link wurde 1963 als Tochter der Autorin Almuth Link in Frankfurt am Main geboren. Ihr Abitur legte sie an der Christian-Wirth-Schule in Usingen ab. Weniger aus Familientradition - ihr Vater war Richter am Oberlandesgericht - vielmehr weil sie gegen Unrecht an Tieren vorgehen wollte, studierte sie sechs Semester lang Jura an der Universität Frankfurt.[1] Sie wechselte aber 1986 nach München zu den Fächern Geschichte und Literaturwissenschaft, die ihre literarische Arbeit unterfütterten.[1] An ihrem Erstlingswerk Die schöne Helena begann sie bereits mit 16 Jahren zu schreiben, sie konnte es dann mit 19 Jahren veröffentlichen.[2]
Sie wurde sowohl mit Gesellschaftsromanen als auch mit psychologischen Spannungsromanen in englischer Erzähltradition bekannt. Die Titel Sturmzeit, Wilde Lupinen und Die Stunde der Erben sind eine Trilogie, die neben anderen Werken vom ZDF für das Fernsehen in dem Fünfteiler Sturmzeit verfilmt wurde. Der Roman Am Ende des Schweigens wurde 2004 in der Kategorie Belletristik für den Deutschen Bücherpreis nominiert, ihr 2000 erschienener Roman Die Rosenzüchterin führte mehrere Wochen die Spiegel-Bestsellerliste an. Die Gesamtauflage ihrer Romane liegt bei über 20 Millionen.
2014 erschien ihr Buch über die letzten Jahre ihrer an Krebs erkrankten Schwester Franziska, die sie während ihrer Krankheit begleitete.
Charlotte Link lebt zurzeit mit ihrem Lebensgefährten in Wiesbaden.
Als aktive Tierschützerin engagiert sie sich für PETA und die Straßenhunde der Türkei und Spaniens
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 29 of 298 reviews
May 13, 2013
(sorta spoilery)
OK, so - the main mystery is completely ridiculous, and the murderer is ridiculously easy to spot, since she is the only character whose thoughts Link doesn't give the reader.
But I was much more annoyed by the subplot, and source of the title--it is presented as emails from one character to another about some horrible things they did in the 1940s. But since both the sender and receiver of the emails already know the story, there is no reason 1) for the emails to exist in the first place, or 2) for them to provide sooo much exposition. Link offers some half-hearted explanation about the sender needing to "get things off her chest" but it is pretty implausible.
Finally, a tiny detail that bugged the crap out of me: one of the main suspects' backstory involves her having given prescription tranquilizers to a student. We're told that she has depression, but doesn't take meds frequently, just once a week or so. Two problems: 1) tranquilizers are literally the last thing you would want to take if you are depressed, since they are in fact depressants. 2) there are no prescription anti-depressants that you can take "once a week" -- you have to take them every day for them to work. This is important because giving real anti-depressants to a student wouldn't do anything harmful or helpful for the student, unless they took them everyday. Link could have made the character have anxiety, instead of depression, which would make the tranquilizers work, but that would have completely changed the nature of the character.
OK, so - the main mystery is completely ridiculous, and the murderer is ridiculously easy to spot, since she is the only character whose thoughts Link doesn't give the reader.
But I was much more annoyed by the subplot, and source of the title--it is presented as emails from one character to another about some horrible things they did in the 1940s. But since both the sender and receiver of the emails already know the story, there is no reason 1) for the emails to exist in the first place, or 2) for them to provide sooo much exposition. Link offers some half-hearted explanation about the sender needing to "get things off her chest" but it is pretty implausible.
Finally, a tiny detail that bugged the crap out of me: one of the main suspects' backstory involves her having given prescription tranquilizers to a student. We're told that she has depression, but doesn't take meds frequently, just once a week or so. Two problems: 1) tranquilizers are literally the last thing you would want to take if you are depressed, since they are in fact depressants. 2) there are no prescription anti-depressants that you can take "once a week" -- you have to take them every day for them to work. This is important because giving real anti-depressants to a student wouldn't do anything harmful or helpful for the student, unless they took them everyday. Link could have made the character have anxiety, instead of depression, which would make the tranquilizers work, but that would have completely changed the nature of the character.
October 11, 2019
Di Charlotte Link, autrice tedesca molto amata per i suoi thriller psicologici, avevo già letto il bel “Oltre le apparenze” e pensavo, con “Nobody” di ritrovare lo stesso mistero e le stesse atmosfere.
Tanto più che la trama si presenta come un cioccolatino invitante, pronto da scartare. Un assassinio avvenuto in una località dello Yorkshire, un fatto increscioso che spunta dal passato e che, per decenni, è stato tenuto segreto, una rosa di possibili colpevoli. La brughiera inglese, le fattorie, l’indagine. Poco sangue, molti dialoghi, la polizia che pare brancolare ma che poi alla fine si dimostrerà risolutiva. Insomma, tutto molto british.
Cosa non mi è piaciuto? I personaggi femminili, innanzitutto. Stereotipate (la bella divorziata, la sfigata che indossa calzettoni e legge romanzetti rosa e che nessun uomo si calcola, la vecchia impicciona, la sposa felice con marito e due cani) e un po’ antipatiche per l’insistenza con cui, per buona parte del romanzo, insistono nel criticare e mettere il becco nell’imminente matrimonio di una di loro. Noiose, ripetitive, poco plausibili anche. Certo, nel finale la Link si riscatta facendoci ammirare, con un colpo di scena, il potente ritratto psicologico che si cela dietro uno di questi profili, e forse capiamo un po’ di più queste dinamiche. O forse no, e ci rendiamo conto che, proprio per il colpo di scena finale, avrebbe dovuto dedicare alla costruzione psicologica di questi personaggi femminili più cura e meno ripetizione. Insomma, no, qualcosa non è andato, qualcosa fa storcere il naso.
In secondo luogo, la sottotrama che arriva dal passato e che vede protagonista il Nobody del titolo, alla fine pare risolversi in un pugno di mosche, senza legami con la trama principale e col movente dell’assassino. Perché? E’ la parte che ho letto con più curiosità, ma che attinenza ha poi con la risoluzione dell’omicidio? L’unico aspetto che trama e sottotrama hanno in comune è il tema dell’abbandono, fisico e psicologico da una parte dell’assassino, e dall’altro della vittima (Nobody), ma la sensazione resta quella di aver letto un romanzo a cui è mancato un collante, un’identità, una storia gialla vera e propria.
Infine, i dialoghi. Troppi, troppi, troppi! Questa volta, ahimè, ho avuto prurito da Elizabeth George! Ma perché infarcire un thriller (seppur psicologico) di chiacchere, chiacchere e chiacchere? Allungano le pagine e stancano il lettore! E si confermano un difetto tipico da autrici di thriller, più che di autori (ripeto, l’esempio lampante è quello della George). Con 200 pagine in meno Charlotte Link avrebbe fatto di “Nobody” un romanzo migliore, più incisivo!
In conclusione, galleggio fra i pro e i contro di una vicenda che comunque si è fatta leggere con gradevolezza.
Che fare, con Charlotte Link? Abbandonarla dopo due romanzi, o concedermi quello che potrebbe essere il suo pezzo forte? (se c’è?)
Tanto più che la trama si presenta come un cioccolatino invitante, pronto da scartare. Un assassinio avvenuto in una località dello Yorkshire, un fatto increscioso che spunta dal passato e che, per decenni, è stato tenuto segreto, una rosa di possibili colpevoli. La brughiera inglese, le fattorie, l’indagine. Poco sangue, molti dialoghi, la polizia che pare brancolare ma che poi alla fine si dimostrerà risolutiva. Insomma, tutto molto british.
Cosa non mi è piaciuto? I personaggi femminili, innanzitutto. Stereotipate (la bella divorziata, la sfigata che indossa calzettoni e legge romanzetti rosa e che nessun uomo si calcola, la vecchia impicciona, la sposa felice con marito e due cani) e un po’ antipatiche per l’insistenza con cui, per buona parte del romanzo, insistono nel criticare e mettere il becco nell’imminente matrimonio di una di loro. Noiose, ripetitive, poco plausibili anche. Certo, nel finale la Link si riscatta facendoci ammirare, con un colpo di scena, il potente ritratto psicologico che si cela dietro uno di questi profili, e forse capiamo un po’ di più queste dinamiche. O forse no, e ci rendiamo conto che, proprio per il colpo di scena finale, avrebbe dovuto dedicare alla costruzione psicologica di questi personaggi femminili più cura e meno ripetizione. Insomma, no, qualcosa non è andato, qualcosa fa storcere il naso.
In secondo luogo, la sottotrama che arriva dal passato e che vede protagonista il Nobody del titolo, alla fine pare risolversi in un pugno di mosche, senza legami con la trama principale e col movente dell’assassino. Perché? E’ la parte che ho letto con più curiosità, ma che attinenza ha poi con la risoluzione dell’omicidio? L’unico aspetto che trama e sottotrama hanno in comune è il tema dell’abbandono, fisico e psicologico da una parte dell’assassino, e dall’altro della vittima (Nobody), ma la sensazione resta quella di aver letto un romanzo a cui è mancato un collante, un’identità, una storia gialla vera e propria.
Infine, i dialoghi. Troppi, troppi, troppi! Questa volta, ahimè, ho avuto prurito da Elizabeth George! Ma perché infarcire un thriller (seppur psicologico) di chiacchere, chiacchere e chiacchere? Allungano le pagine e stancano il lettore! E si confermano un difetto tipico da autrici di thriller, più che di autori (ripeto, l’esempio lampante è quello della George). Con 200 pagine in meno Charlotte Link avrebbe fatto di “Nobody” un romanzo migliore, più incisivo!
In conclusione, galleggio fra i pro e i contro di una vicenda che comunque si è fatta leggere con gradevolezza.
Che fare, con Charlotte Link? Abbandonarla dopo due romanzi, o concedermi quello che potrebbe essere il suo pezzo forte? (se c’è?)
March 3, 2016
3,5 estrellas (Me han gustado bastante) ⭐️⭐️⭐️
Una novela con un ritmo que te impide dejar de leer.
Mucha mucha intriga, muchos interrogantes y con una ambientación genial.
Lo peor, el final... Me ha decepcionado porque aunque no me lo esperaba, para mí, no ha tenido gran sentido.
Mi personaje favorito ha sido Fiona, sobre todo en relación a su Biografía y a su historia durante la II Guerra Mundial.
Qué si lo recomiendo? pues SI pero no esperes algo súper espectacular, solo, pásalo bien
Una novela con un ritmo que te impide dejar de leer.
Mucha mucha intriga, muchos interrogantes y con una ambientación genial.
Lo peor, el final... Me ha decepcionado porque aunque no me lo esperaba, para mí, no ha tenido gran sentido.
Mi personaje favorito ha sido Fiona, sobre todo en relación a su Biografía y a su historia durante la II Guerra Mundial.
Qué si lo recomiendo? pues SI pero no esperes algo súper espectacular, solo, pásalo bien
April 27, 2013
Quite readable up until a completely potted twist ending in which one character acts entirely unbelievably and another character has magically known everything all along with their "marked ability to empathise" except we aren't told anything about that until the last minute. ARGH. It's one thing to carefully mislead the reader and bury clues (see Christie or Peter Dickinson), quite another to withhold knowledge so entirely the last 10% is like stumbling into an entirely different book. If you want it, get it from the library.
I'd be interested to read Link's other books to see if the endings are any better, since she was quite good at characterization and setting, but this is apparently the first of her half-dozen? or so mysteries to be translated into English. Even if her other books were available in English, though, I don't think I'd buy one new after reading this.
I'd be interested to read Link's other books to see if the endings are any better, since she was quite good at characterization and setting, but this is apparently the first of her half-dozen? or so mysteries to be translated into English. Even if her other books were available in English, though, I don't think I'd buy one new after reading this.
December 11, 2020
600 Seiten in 3 Tage... das kann nur Charlotte Link machen. Dieses Roman war wie eine ganze Tv Serie. So gut konstruiert und spannend bis ans Ende ! Immer eine freude und ein richtiges Erlebnis ein Buch von ihr lesen zu dürfen!
March 10, 2024
In een Engelse kustplaats wordt een studente dood aangetroffen. Onderzoekers tasten maandenlang in het duister – tot er een soortgelijke moord plaatsvindt. Hoe zijn deze zaken aan elkaar gelinkt?
Politieagente Valerie Almond gaat bij het tweede slachtoffer in eerste instantie uit van een familieruzie. Maar het gif dat zich binnen deze familie heeft verspreid zit diep verborgen, en gaat terug tot aan de Tweede Wereldoorlog.
Het duurt even voordat Valerie doorheeft hoe de zaken verbonden zijn, en dat er een meedogenloze crimineel aan het werk is die nog steeds uit is op wraak…
'Wraak' is een losstaand verhaal en is eerder onder de naam 'Het andere kind' uitgebracht. Het is dus geen nieuw verhaal. Aangezien ik van deze auteur de serie met Kate Linville in de hoofdrol geweldig vind, was ik ook weer benieuwd naar dit verhaal.
'Wraak' begint in het jaar 1970. In dit hoofdstuk is er al meteen een bepaalde spanning voelbaar. Vervolgens maak je een sprong naar 2008 en hier spelen zich meerdere dingen tegelijkertijd af.
Zo lees je over Gwen en haar relatie met Dave. Je voelt dat er bepaalde dingen tussen dit tweetal spelen. Ook lees je over Fiona, een vrouw die zo haar eigen geheimen heeft. En dan zijn er nog de twee moorden. Houden ze verband met elkaar of is het puur toeval?
'Wraak' heeft een interessant concept, maar toch vond ik het soms een beetje langdradig. Het verhaal telt 476 pagina's en de spanning is in het begin zeker voelbaar. Helaas zakt het daarna toch weer een klein beetje in. Wel moet ik zeggen dat de afwisseling van heden en verleden een fijne toevoeging was, maar toch geef ik de voorkeur aan de serie met Kate Linville (sorry).
Uiteindelijk was dit een 'oke' verhaal voor mij en dat is ook prima.
Ik wil @xanderuitgevers dan ook heel erg bedanken voor het recensie-exemplaar!
Beoordeling: 3,0/3,5 ⭐️
Politieagente Valerie Almond gaat bij het tweede slachtoffer in eerste instantie uit van een familieruzie. Maar het gif dat zich binnen deze familie heeft verspreid zit diep verborgen, en gaat terug tot aan de Tweede Wereldoorlog.
Het duurt even voordat Valerie doorheeft hoe de zaken verbonden zijn, en dat er een meedogenloze crimineel aan het werk is die nog steeds uit is op wraak…
'Wraak' is een losstaand verhaal en is eerder onder de naam 'Het andere kind' uitgebracht. Het is dus geen nieuw verhaal. Aangezien ik van deze auteur de serie met Kate Linville in de hoofdrol geweldig vind, was ik ook weer benieuwd naar dit verhaal.
'Wraak' begint in het jaar 1970. In dit hoofdstuk is er al meteen een bepaalde spanning voelbaar. Vervolgens maak je een sprong naar 2008 en hier spelen zich meerdere dingen tegelijkertijd af.
Zo lees je over Gwen en haar relatie met Dave. Je voelt dat er bepaalde dingen tussen dit tweetal spelen. Ook lees je over Fiona, een vrouw die zo haar eigen geheimen heeft. En dan zijn er nog de twee moorden. Houden ze verband met elkaar of is het puur toeval?
'Wraak' heeft een interessant concept, maar toch vond ik het soms een beetje langdradig. Het verhaal telt 476 pagina's en de spanning is in het begin zeker voelbaar. Helaas zakt het daarna toch weer een klein beetje in. Wel moet ik zeggen dat de afwisseling van heden en verleden een fijne toevoeging was, maar toch geef ik de voorkeur aan de serie met Kate Linville (sorry).
Uiteindelijk was dit een 'oke' verhaal voor mij en dat is ook prima.
Ik wil @xanderuitgevers dan ook heel erg bedanken voor het recensie-exemplaar!
Beoordeling: 3,0/3,5 ⭐️
May 24, 2013
Bis auf die letzten 100 Seiten hätte ich diesem Buch sogar noch 5 Sterne gegeben.
Was mich maßlos enttäuscht hat, war die Art und Weise wie die Autorin meint alles aufzulösen. Einige Kritiken vorher las ich "es sei ja so einfach den Mörder selbst herauszufinden". Dem kann ich nur halb zustimmen. Während des Lesens meint man den Mörder zu kennen, denkt sich aber "ach was, das wäre viel zu Simpel" Auf dem Buchrücken steht, wie ungeheuer spannend es doch ist wie die Autorin die vielen Handlungsstränge zusammenführt. Und genau das war mein Argument, warum besagte Person eben NICHT der Mörder sein könnte. Die flache Art und Weise, wie dann auf den letzten 100 Seiten alles irgednwie sinnvoll verstrickt wird (okay ein paar überraschende Wendungen gibt es tatsächlich noch), ist aber einfach nur traurig.
Hinzu kommt, dass von den mehreren Morden die begangen werden, nur ein Mörder wirklich klar festgenommen wird. Der andere bleibt unbekannt, wird lediglich zum Hauptverdächtigen, warum er jetzt aber dann doch der Mörder ist kommt nie raus.
Dieses Buch hätte gut enden können, wenn die Autorin sich vielleicht noch 50 Seiten mehr Zeit gelassen hätte. So erscheint es beim lesen, als wären 550 Seiten Spannung aufgebaut worden und am Ende hatte die AUtorin keine Lust mehr und wollte alles möglich schnell zu Ende bringen.
Schade!
Was mich maßlos enttäuscht hat, war die Art und Weise wie die Autorin meint alles aufzulösen. Einige Kritiken vorher las ich "es sei ja so einfach den Mörder selbst herauszufinden". Dem kann ich nur halb zustimmen. Während des Lesens meint man den Mörder zu kennen, denkt sich aber "ach was, das wäre viel zu Simpel" Auf dem Buchrücken steht, wie ungeheuer spannend es doch ist wie die Autorin die vielen Handlungsstränge zusammenführt. Und genau das war mein Argument, warum besagte Person eben NICHT der Mörder sein könnte. Die flache Art und Weise, wie dann auf den letzten 100 Seiten alles irgednwie sinnvoll verstrickt wird (okay ein paar überraschende Wendungen gibt es tatsächlich noch), ist aber einfach nur traurig.
Hinzu kommt, dass von den mehreren Morden die begangen werden, nur ein Mörder wirklich klar festgenommen wird. Der andere bleibt unbekannt, wird lediglich zum Hauptverdächtigen, warum er jetzt aber dann doch der Mörder ist kommt nie raus.
Dieses Buch hätte gut enden können, wenn die Autorin sich vielleicht noch 50 Seiten mehr Zeit gelassen hätte. So erscheint es beim lesen, als wären 550 Seiten Spannung aufgebaut worden und am Ende hatte die AUtorin keine Lust mehr und wollte alles möglich schnell zu Ende bringen.
Schade!
March 20, 2024
Yorkshire, 2008. Als haar jeugdvriendin Gwen belt met het onverwachte nieuws dat ze gaat trouwen, besluit Leslie af te reizen naar het noorden voor het verlovingsfeestje. Daar lopen de gemoederen echter hoog op en als de volgende dag een lichaam wordt aangetroffen, gaat de politie uit van een familieruzie, totdat blijkt dat deze zaak overeenkomsten vertoont met de onopgeloste moord op een studente, die een paar maanden eerder op een soortgelijke brute wijze plaatsvond. Zijn deze zaken met elkaar verbonden? Wat is het motief? Is iemand uit op wraak?
Na een huiveringwekkende proloog springt het verhaal bijna 40 jaar vooruit en maak je kennis met een interessante groep personages. De verlegen, teruggetrokken Gwen gaat trouwen met de knappe Dave, die door niemand echt wordt vertrouwd. Haar norse, stille vader Chad, met wie ze al jaren op de boerderij woont, deelt een verleden met Fiona, de zeer uitgesproken grootmoeder van Leslie, en vakantiegangers Jennifer en Colin gaan vriendschappelijk en beschermend om met Gwen. De moord zet alle verhoudingen direct op scherp, want iedereen lijkt geheimen te hebben, niemand laat het achterste van zijn tong zien en vreemde ontwikkelingen zorgen ervoor dat de onderhuidse spanning oploopt.
In haar typische stijl zet Charlotte Link al snel allerlei lijntjes uit die vragen oproepen, werkt ze haar personages goed uit maar maakt ze ook vrijwel iedereen verdacht, laat ze je meespeuren, gokken en speculeren en de verschillende perspectieven zetten je regelmatig op het verkeerde been, terwijl er telkens een wending volgt wanneer je denkt dat je eindelijk op het goede spoor zit. Dit verhaal voelt dan ook aan als één grote puzzel, met de proloog als eerste puzzelstukje, en hoewel de indringende verhaallijn over het verleden de spanning wat dempt, is hij belangrijk omdat lang bewaarde en schokkende geheimen worden opgebiecht en uiteindelijk past het geheel naadloos in elkaar.
De afwisseling van heden en verleden en de informatie die zeer gedoseerd en afgewogen wordt vrijgegeven houden je nieuwsgierig, door vaag gedrag en implicaties ga je wilde scenario’s bedenken, de prettige en vlotte schrijfstijl zorgt er in combinatie met de sublieme en slimme opbouw voor dat je alleen maar wilt doorlezen en het resultaat is een meeslepende en intrigerende psychologische thriller die je niet loslaat!
Na een huiveringwekkende proloog springt het verhaal bijna 40 jaar vooruit en maak je kennis met een interessante groep personages. De verlegen, teruggetrokken Gwen gaat trouwen met de knappe Dave, die door niemand echt wordt vertrouwd. Haar norse, stille vader Chad, met wie ze al jaren op de boerderij woont, deelt een verleden met Fiona, de zeer uitgesproken grootmoeder van Leslie, en vakantiegangers Jennifer en Colin gaan vriendschappelijk en beschermend om met Gwen. De moord zet alle verhoudingen direct op scherp, want iedereen lijkt geheimen te hebben, niemand laat het achterste van zijn tong zien en vreemde ontwikkelingen zorgen ervoor dat de onderhuidse spanning oploopt.
In haar typische stijl zet Charlotte Link al snel allerlei lijntjes uit die vragen oproepen, werkt ze haar personages goed uit maar maakt ze ook vrijwel iedereen verdacht, laat ze je meespeuren, gokken en speculeren en de verschillende perspectieven zetten je regelmatig op het verkeerde been, terwijl er telkens een wending volgt wanneer je denkt dat je eindelijk op het goede spoor zit. Dit verhaal voelt dan ook aan als één grote puzzel, met de proloog als eerste puzzelstukje, en hoewel de indringende verhaallijn over het verleden de spanning wat dempt, is hij belangrijk omdat lang bewaarde en schokkende geheimen worden opgebiecht en uiteindelijk past het geheel naadloos in elkaar.
De afwisseling van heden en verleden en de informatie die zeer gedoseerd en afgewogen wordt vrijgegeven houden je nieuwsgierig, door vaag gedrag en implicaties ga je wilde scenario’s bedenken, de prettige en vlotte schrijfstijl zorgt er in combinatie met de sublieme en slimme opbouw voor dat je alleen maar wilt doorlezen en het resultaat is een meeslepende en intrigerende psychologische thriller die je niet loslaat!
April 10, 2023
Took me back to the Scarborough of my childhood- albeit wrapped In a pretty gruesome murder story.
April 4, 2013
My View:
When is a crime novel not a crime novel? This book starts by creating the tension for situation that is not fully revealed until the final chapters; a horrific situation in a remote rural community....a barn and the contents that send a young woman running for her life. Then we move to current times and a murder that we know will happen...a young woman is bludgeoned to death....it was inevitable, the act was obvious from the start, the author planted that seed clearly in our minds. Yes the police are involved but it is not a police procedural story, the police play only a minor role, they are bit players in this story of sorrow. This is not really a book about crime, the crimes are somewhat incidental, set the scene or link the past to current events; it is a book about life and how the sins of the past catch up with the present. It is a book filled with great sorrow, sadness and regrets.
Link creates a narrative that is reminiscent of the gentle, thought provoking stories of Maeve Binchy; we learn a little about war time London and the plight of families during the intense and persistent air raids and bombings that had families scurrying into air raid shelters that were the catalyst to the decision to remove children from their families and send them to the relative safety of the countryside- and this is really where the story begins; a tale of children removed from their homes and the impact this event had on all concerned.
It is a story about love, expectations, let downs and...cruelty. Children can be so cruel, we teach them well. Link creates characters that are interesting, complex and dysfunctional. This is a complex story where the histories and perspectives of individuals are woven together in a patch work manner to create a history of life in a remote seaside town in England spanning many decades. Link initially paints a beautiful country side, a romantic idyllic escape – for some. For others this place is a burden, a place of cruelty, a prison; a depression in the landscape and the mind.
There is tension and Link builds this well. There is crime. And there is horror – acts committed and those not prevented. “The only thing necessary for the triumph of evil is for good men to do nothing.” (Edmund Burke) And good people did nothing.
Love the cover – it is so evocative. An interesting read.
When is a crime novel not a crime novel? This book starts by creating the tension for situation that is not fully revealed until the final chapters; a horrific situation in a remote rural community....a barn and the contents that send a young woman running for her life. Then we move to current times and a murder that we know will happen...a young woman is bludgeoned to death....it was inevitable, the act was obvious from the start, the author planted that seed clearly in our minds. Yes the police are involved but it is not a police procedural story, the police play only a minor role, they are bit players in this story of sorrow. This is not really a book about crime, the crimes are somewhat incidental, set the scene or link the past to current events; it is a book about life and how the sins of the past catch up with the present. It is a book filled with great sorrow, sadness and regrets.
Link creates a narrative that is reminiscent of the gentle, thought provoking stories of Maeve Binchy; we learn a little about war time London and the plight of families during the intense and persistent air raids and bombings that had families scurrying into air raid shelters that were the catalyst to the decision to remove children from their families and send them to the relative safety of the countryside- and this is really where the story begins; a tale of children removed from their homes and the impact this event had on all concerned.
It is a story about love, expectations, let downs and...cruelty. Children can be so cruel, we teach them well. Link creates characters that are interesting, complex and dysfunctional. This is a complex story where the histories and perspectives of individuals are woven together in a patch work manner to create a history of life in a remote seaside town in England spanning many decades. Link initially paints a beautiful country side, a romantic idyllic escape – for some. For others this place is a burden, a place of cruelty, a prison; a depression in the landscape and the mind.
There is tension and Link builds this well. There is crime. And there is horror – acts committed and those not prevented. “The only thing necessary for the triumph of evil is for good men to do nothing.” (Edmund Burke) And good people did nothing.
Love the cover – it is so evocative. An interesting read.
March 5, 2011
Inhalt:
In Staitondale geschieht ein Mord. Eine Studentin wird brutal ermordet. Einige Jahre später geschieht dies ebenso an einer älteren Frau. Kann man von einem Serienmörder sprechen oder doch von Täter aus dem näheren Umkreis? Diese Frage muss sich Valerie Almond stellen…
Schreib-/Erzählstil:
Ist Frau Link müde? Anscheinend braucht sie mal eine Auszeit, da sie zwar nach wie vor gute Charaktere skizziert, sich aber allerhand Klischees, Schnulzigem und bewusst Dramatischen bedient. Die Verstrickungen sind allesamt etwas hohl geformt und werden dem Leser vor die Füße geworfen. Ordnen kann er sie, aber der Sinn ist bei Zeiten gerne sinnfrei.
Meine Meinung:
Mich erinnert „Das andere Kind“ stark an ihr vorheriges Werk „Das Echo der Schuld“, von ebendiesem ich damals sehr begeistert war, obwohl sie den Schluss etwas langatmig gestaltete.
Leider kann dieses Buch nicht mithalten mit ihren Erfolgen. Abgeschmackt wirken die parallel laufenden Erzählstränge, mit der sie versucht, eine Geschichte aus den 1940er Jahren verantwortlich für Morde zu machen. So richtig leuchtet das nicht ein und mein Lehrer auf der Berufsschule hätte mir wohl verdeutlicht, dass sich dort keine erkennbare Kausalitätskette gebildet hat. Wohl eher ein langweiliges und zu gleichen Teilen langwieriges Konstrukt.
Die arme Gwen, die nie jemanden abgekriegt hat. Ihr schweigsamer Vater. Die geschiedene, betrogene Leslie. Dave Tanner, der Held in goldener Rüstung, hausend zur Untermiete. Jennifer, die Ex-Tablettenabhängige und ihr Mann, der keine Ahnung von nichts hat, aber hochintelligent ist, wie Link doch bemerkt…
Personen, die mit Morden konfrontiert werden, die äußerst banal erscheinen. Außerdem endet der zweite Erzählstrang mit einem großen NICHTS! Ich war so enttäuscht. Ich dachte: Hey, jetzt kommt’s. Jau. Ist auch gekommen. Ein großes PUFF und NICHTS…
Fazit:
Ein wirklich schlechtes Werk von ihr. Vielleicht braucht sie mal eine Pause und sollte selber mal Urlaub irgendwo machen, um sich Interessanteres und weniger Konstruiertes zu überlegen.
In Staitondale geschieht ein Mord. Eine Studentin wird brutal ermordet. Einige Jahre später geschieht dies ebenso an einer älteren Frau. Kann man von einem Serienmörder sprechen oder doch von Täter aus dem näheren Umkreis? Diese Frage muss sich Valerie Almond stellen…
Schreib-/Erzählstil:
Ist Frau Link müde? Anscheinend braucht sie mal eine Auszeit, da sie zwar nach wie vor gute Charaktere skizziert, sich aber allerhand Klischees, Schnulzigem und bewusst Dramatischen bedient. Die Verstrickungen sind allesamt etwas hohl geformt und werden dem Leser vor die Füße geworfen. Ordnen kann er sie, aber der Sinn ist bei Zeiten gerne sinnfrei.
Meine Meinung:
Mich erinnert „Das andere Kind“ stark an ihr vorheriges Werk „Das Echo der Schuld“, von ebendiesem ich damals sehr begeistert war, obwohl sie den Schluss etwas langatmig gestaltete.
Leider kann dieses Buch nicht mithalten mit ihren Erfolgen. Abgeschmackt wirken die parallel laufenden Erzählstränge, mit der sie versucht, eine Geschichte aus den 1940er Jahren verantwortlich für Morde zu machen. So richtig leuchtet das nicht ein und mein Lehrer auf der Berufsschule hätte mir wohl verdeutlicht, dass sich dort keine erkennbare Kausalitätskette gebildet hat. Wohl eher ein langweiliges und zu gleichen Teilen langwieriges Konstrukt.
Die arme Gwen, die nie jemanden abgekriegt hat. Ihr schweigsamer Vater. Die geschiedene, betrogene Leslie. Dave Tanner, der Held in goldener Rüstung, hausend zur Untermiete. Jennifer, die Ex-Tablettenabhängige und ihr Mann, der keine Ahnung von nichts hat, aber hochintelligent ist, wie Link doch bemerkt…
Personen, die mit Morden konfrontiert werden, die äußerst banal erscheinen. Außerdem endet der zweite Erzählstrang mit einem großen NICHTS! Ich war so enttäuscht. Ich dachte: Hey, jetzt kommt’s. Jau. Ist auch gekommen. Ein großes PUFF und NICHTS…
Fazit:
Ein wirklich schlechtes Werk von ihr. Vielleicht braucht sie mal eine Pause und sollte selber mal Urlaub irgendwo machen, um sich Interessanteres und weniger Konstruiertes zu überlegen.
April 26, 2012
‘The Other Child’ by Charlotte Link
Published by Orion, 15th March 2012. Trade Paperback. ISBN: 978-1-2338-5
In the seaside town of Scarborough, a student is found murdered. No progress is made in solving the crime before a second death which is a similar killing. But despite the similar MO the police struggle to find a connection between the two victims.
Ambitious detective Valerie Almond is convinced that the truth lies within the family of the second victim, but is in essence stabling in the dark, unaware of the dark secret that has been hidden for more than half a century.
Although the story is set in 2008, the roots of the murder relate back to the evacuation of children from London to Scarborough in 1940, a time when there were no computers to keep track of the movement of these children, just people trying to do there best to keep the children safe from being killed by German bombs. The description of the children arriving in Yorkshire which to children brought up in London must have seemed like another planet was heart-rending, particularly that awful selection process by the families who were taking the children in – selecting the strongest and best looking children, which eventually left a number of children no one wanted, must have scarred many of them for life. That with hind-sight we now know that much harm was done in separating children from their parents, it was done with the best of intentions, but as the saying goes’ The way to hell is paved with good intentions’.
There are many strands to this multilayered story, full of dysfunctional but interesting characters. Told from multiple points of view, this is a haunting tale of love, fear, cruelty and obsession. Compelling reading, 'The Other Child' is a story that will linger with you long after you have closed the last page of the book.
------
Lizzie Hayes
Published by Orion, 15th March 2012. Trade Paperback. ISBN: 978-1-2338-5
In the seaside town of Scarborough, a student is found murdered. No progress is made in solving the crime before a second death which is a similar killing. But despite the similar MO the police struggle to find a connection between the two victims.
Ambitious detective Valerie Almond is convinced that the truth lies within the family of the second victim, but is in essence stabling in the dark, unaware of the dark secret that has been hidden for more than half a century.
Although the story is set in 2008, the roots of the murder relate back to the evacuation of children from London to Scarborough in 1940, a time when there were no computers to keep track of the movement of these children, just people trying to do there best to keep the children safe from being killed by German bombs. The description of the children arriving in Yorkshire which to children brought up in London must have seemed like another planet was heart-rending, particularly that awful selection process by the families who were taking the children in – selecting the strongest and best looking children, which eventually left a number of children no one wanted, must have scarred many of them for life. That with hind-sight we now know that much harm was done in separating children from their parents, it was done with the best of intentions, but as the saying goes’ The way to hell is paved with good intentions’.
There are many strands to this multilayered story, full of dysfunctional but interesting characters. Told from multiple points of view, this is a haunting tale of love, fear, cruelty and obsession. Compelling reading, 'The Other Child' is a story that will linger with you long after you have closed the last page of the book.
------
Lizzie Hayes
September 6, 2016
The story is about two murders. Amy Mills, a young student that was murdered when she returned home after her baby sitting duties and Fiona Barnes, a 79 year old woman who was murdered after leaving an engagement party. Detective Inspector Valerie Almond, is under the impression that the two murders are related, however her search for the murderer leads to the unveiling of a dark secret…
The author tells the story about Fiona’s past and a dark secret she shares with Gwen’s grand father, Chad Beckett. Fiona was evacuated during the World War II, along with a boy called Brian to the Beckett farm. Brian, also called “Nobody” is a mentally disabled child that stayed behind at the farm when the war was over when Fiona returned to her mother. What happened to Brian in the end, was largely the fault of Fiona and Chad’s, a secret that has haunted Fiona for 60 years.
The story was an enjoyable read, much better than I expect it to be. I was intrigued to find out what happened to Brian and who Fiona’s murderer was. Amy’s murder never gets solved in the end, however a clear suspect was found, but that did not bother me at all.The novels brings up issues such as dealing with betrayal by a man you loved and how to overcome it, guilt, hatred and the need for acceptance. I didn’t find the novel very suspenseful, except at the end, but I really like it. I found it an intriguing and good psychological thriller and I would definitely recommend it.
For my full review, please see my blogpost:
http://thebookmusings.wordpress.com/2...
The author tells the story about Fiona’s past and a dark secret she shares with Gwen’s grand father, Chad Beckett. Fiona was evacuated during the World War II, along with a boy called Brian to the Beckett farm. Brian, also called “Nobody” is a mentally disabled child that stayed behind at the farm when the war was over when Fiona returned to her mother. What happened to Brian in the end, was largely the fault of Fiona and Chad’s, a secret that has haunted Fiona for 60 years.
The story was an enjoyable read, much better than I expect it to be. I was intrigued to find out what happened to Brian and who Fiona’s murderer was. Amy’s murder never gets solved in the end, however a clear suspect was found, but that did not bother me at all.The novels brings up issues such as dealing with betrayal by a man you loved and how to overcome it, guilt, hatred and the need for acceptance. I didn’t find the novel very suspenseful, except at the end, but I really like it. I found it an intriguing and good psychological thriller and I would definitely recommend it.
For my full review, please see my blogpost:
http://thebookmusings.wordpress.com/2...
January 13, 2016
Un thriller psicologico avvincente ed imprevedibile nello svolgersi della trama, che tiene incollato il lettore fino all'ultima pagina in un crescendo di suspense, riuscendo a tenere sempre alta la tensione e regalando un finale certamente inaspettato. La storia si svolge su più piani temporali, alternando passato recente e lontano al presente. Come sempre la Link si dimostra magistrale nel descrivere i personaggi, soprattutto quelli femminili, scavando nella psiche umana ed affrontando così temi molto impegnativi come la malattia mentale, la violenza contro i deboli e gli indifesi e dimostrando quali effetti imprevedibili possa avere a volte l'accumulo di frustrazione nelle persone mediocri o deboli di carattere. Due omicidi efferati e parecchi interrogativi su chi sia l'assassino (un serial killer? ) o gli assassini e la Link si diverte per tutto lo scorrere della storia a farci dubitare di un personaggio, salvo poi all'improvviso dimostrarci che è innocente e quindi costringerci a rivolgere la nostra attenzione e i sospetti su qualcun altro. E fino alle ultime pagine la certezza di averci capito qualcosa andrà delusa più volte, fino all'epilogo, inaspettatamente sconvolgente ed imprevedibile.
September 25, 2018
Una antigua granja, tan aislada como descuidada, en medio de un paisaje que puede ser tan idílico como opresivo y desolador, a orillas del Mar del Norte. Un grupo de personas que cargan sobre sus espaldas distintos problemas que los superan y condicionan.
Ambiciones, frustraciones, decepciones, culpas, obsesiones, egoismos, miedos, traumas, esperanzas y desesperanzas, y sobre todo, una antigua tragedia , y la persistente sensación de que todo, - aún pese a las buenas intenciones - terminará mal, y, dos crimenes brutales, son los elementos constitutivos de este muy buen thriller psicológico que, magistralmente contado, nos presenta Charlotte Link.
Narrado mayoritariamente en tercera persona, y con un importante agregado en forma de relato retrospectivo hecho en primera persona por una de las víctimas; con la capacidad de generar tensión constante y con una excelente caracterización psicológica de los protagonistas, Dame la mano es, sin duda, una más que recomendable opción de lectura.
https://sobrevolandolecturas.blogspot...
Ambiciones, frustraciones, decepciones, culpas, obsesiones, egoismos, miedos, traumas, esperanzas y desesperanzas, y sobre todo, una antigua tragedia , y la persistente sensación de que todo, - aún pese a las buenas intenciones - terminará mal, y, dos crimenes brutales, son los elementos constitutivos de este muy buen thriller psicológico que, magistralmente contado, nos presenta Charlotte Link.
Narrado mayoritariamente en tercera persona, y con un importante agregado en forma de relato retrospectivo hecho en primera persona por una de las víctimas; con la capacidad de generar tensión constante y con una excelente caracterización psicológica de los protagonistas, Dame la mano es, sin duda, una más que recomendable opción de lectura.
https://sobrevolandolecturas.blogspot...
April 22, 2013
Anyone liking tightly written, extremely complex murder mysteries is on to a winner here. I didn't guess whodunnit until the very last moment. As an example of excellent writing with all those hidden motives weaving their way to the surface this novel is a shining example.
It's also a book to make you think about how the past affects the future and how the ripple effects from one action can cause so much damage to so many people.
This is a novel to reread carefully and thoughtfully.
It's also a book to make you think about how the past affects the future and how the ripple effects from one action can cause so much damage to so many people.
This is a novel to reread carefully and thoughtfully.
July 30, 2017
Yazarı okumayan çok şey kaybediyor. Özellikle polisiye roman seviyorsanız kaçırmayın. Yazarın okuduğum üçüncü romanı kalemi çok iyi....
March 24, 2023
Lange tappt man im Dunkeln und erst auf den letzten Seiten klärt es sich auf. Verschiedene Charaktere, die miteinander verknüpft sind machen das Buch sehr interessant. Rückblicke in das England zur Zeit des 2. Weltkriegs gibt es auch und man fragt sich lange, was das mit den geschehenen Morden zu tun hat. Insgesamt lesenswert!
May 17, 2025
3,5 ⭐️
November 12, 2019
Das Buch ist aus 2009, also aktuell zehn Jahre alt, und die Haupthandlung soll 2008 angesiedelt sein. Dennoch scheint die Geschichte in einer ganz anderen, viel früheren Zeit stattzufinden, vielleicht in den 1970ern, in denen der Epilog auch zufällig spielt. Es fehlen moderne Alltäglichkeiten wie Mobiltelefone, die niemand zu besitzen scheint, der Umgangston der Figuren wirkt seltsam altbacken, wobei auch noch alle Beteiligten gleich klingen, man hört weder einen Unterschied im Bildungsniveau noch im Alter der Personen - beides müsste es aber geben.
Interessant fand ich die Ausgangslage der Geschichte, weshalb ich auch zum ersten Mal einen Roman von Charlotte Link lesen wollte - bislang habe ich immer einen Bogen um diese Autorin gemacht, da mir ihre in England verorteten, aber doch stets sehr deutsch wirkenden Plots und Figuren zu befremdlich und trivial erschienen, quasie deutsche Rosamunde-Pilcher-Filme in Buchform.
Leider wurden aber diesbezügliche meine Befürchtungen bestätigt: Links Figuren sind größtenteils typisch deutsch mit englischen Namen, die ganze Mentalität stimmt irgendwie nicht. Ein schlichtes, aber für den Handlungsverlauf wichtiges Beispiel: eine junge Frau geht einen Riesenumweg, wobei sie ermordet wird (da sie durch eine finstere, von außen nicht einsehbare Grünanlage gehen muss), weil eine Baustelle ihr den Weg versperrt. Wirklich jede englische Person, die ich kenne, hätte einfach den Bauzaun dezent verschoben und wäre am Rand der Baustelle gegangen, egal, was dort über "Kein Durchgang" steht. Engländer sind weniger obrigkeitstreu als Deutsche und eine Riesenumweg - ca. eine halbe Stunde - wenn man sonst in 10 min zu Hause wäre, hätten diese Pragmatiker niemals akzeptiert - "common sense!"
Dazu kommt noch eine sehr schlichte, klischeehafte Figurenzeichnung, die sich auf wenige, dauernd wiederholte Merkmale beschränkt, so dass keine glaubwürdigen, lebensechten Charaktere entstehen können, bis vielleicht auf eine Ausnahme...
Die Geschichte in den Rückblenden zur Zeit des 2. Weltkriegs hat durchaus Spannung, deshalb auch gern 2 Sterne - "it's okay" - das Ende fällt jedoch schwach und "unfertig" aus. "Ach, der wird es wohl gewesen sein." Schluss.
Interessant fand ich die Ausgangslage der Geschichte, weshalb ich auch zum ersten Mal einen Roman von Charlotte Link lesen wollte - bislang habe ich immer einen Bogen um diese Autorin gemacht, da mir ihre in England verorteten, aber doch stets sehr deutsch wirkenden Plots und Figuren zu befremdlich und trivial erschienen, quasie deutsche Rosamunde-Pilcher-Filme in Buchform.
Leider wurden aber diesbezügliche meine Befürchtungen bestätigt: Links Figuren sind größtenteils typisch deutsch mit englischen Namen, die ganze Mentalität stimmt irgendwie nicht. Ein schlichtes, aber für den Handlungsverlauf wichtiges Beispiel: eine junge Frau geht einen Riesenumweg, wobei sie ermordet wird (da sie durch eine finstere, von außen nicht einsehbare Grünanlage gehen muss), weil eine Baustelle ihr den Weg versperrt. Wirklich jede englische Person, die ich kenne, hätte einfach den Bauzaun dezent verschoben und wäre am Rand der Baustelle gegangen, egal, was dort über "Kein Durchgang" steht. Engländer sind weniger obrigkeitstreu als Deutsche und eine Riesenumweg - ca. eine halbe Stunde - wenn man sonst in 10 min zu Hause wäre, hätten diese Pragmatiker niemals akzeptiert - "common sense!"
Dazu kommt noch eine sehr schlichte, klischeehafte Figurenzeichnung, die sich auf wenige, dauernd wiederholte Merkmale beschränkt, so dass keine glaubwürdigen, lebensechten Charaktere entstehen können, bis vielleicht auf eine Ausnahme...
Die Geschichte in den Rückblenden zur Zeit des 2. Weltkriegs hat durchaus Spannung, deshalb auch gern 2 Sterne - "it's okay" - das Ende fällt jedoch schwach und "unfertig" aus. "Ach, der wird es wohl gewesen sein." Schluss.
March 30, 2015
Ich lese die Romane von Charlotte Link immer wieder gerne und es war jetzt schon länger her, dass ich das letzte Buch von ihr gelesen habe, daher war ich ziemlich gespannt.
"Das andere Kind" gehört für mich leider zu ihrem schwächeren Romanen. Die Geschichte konnte mich nicht so richtig packen und vieles ging eher zäh voran. Lediglich zum Ende konnte mich die Handlung noch einmal überraschen.
Charlotte Link legt immer viel Wert auf die Ausbildung ihrer Charaktere, was ich wirklich positiv finde. Hier jedoch konnte mich kein Charakter wirklich überzeugen und leider auch nicht berühren. Es blieb für mich alles sehr distanziert.
"Das andere Kind" gehört für mich leider zu ihrem schwächeren Romanen. Die Geschichte konnte mich nicht so richtig packen und vieles ging eher zäh voran. Lediglich zum Ende konnte mich die Handlung noch einmal überraschen.
Charlotte Link legt immer viel Wert auf die Ausbildung ihrer Charaktere, was ich wirklich positiv finde. Hier jedoch konnte mich kein Charakter wirklich überzeugen und leider auch nicht berühren. Es blieb für mich alles sehr distanziert.
October 25, 2012
Compelling, disquieting, but unputdownable
July 25, 2014
Manuprāt, diezgan banāls romantiskais trilleris. Atrisinājums arī visai neticams. Lai gan, jāatzīst,ka līdzīgus cilvēkus pazīstu...
March 23, 2024
‘Wraak‘ is een verhaal over een verleden dat het heden lijkt in te halen.
Een verhaal dat begint met een spannend hoofdstuk dat zich afspeelt in de jaren zeventig. Het trekt direct de aandacht en voelt als het begin van een bizar verhaal.
Hierna bevinden we ons in 2008, het heden, waar we kennis maken met een bont gezelschap aan personages.
Het verhaal wordt vertelt vanuit verschillende perspectieven en direct wordt duidelijk dat hier het één en ander aan complexiteit aanwezig is.
Wat deze thriller echter anders maakt dan de boeken in de Kate Linville serie, is dat dit verhaal niet direct gericht is op een moordonderzoek.
Alhoewel er een moord is gepleegd, volgen we niet alleen een rechercheur die een intensief onderzoek start.
We worden geconfronteerd met een groep personages die mogelijk betrokken zijn, dan wel een motief hebben.
Dit maakte dit verhaal spannend en intens.
We leren personages gaandeweg kennen, en wanneer het verhaal afgewisseld wordt met geschreven brieven die meer informatie geven over specifieke personages ten tijde van de Tweede Wereldoorlog, krijgt het verhaal een interessante ontwikkeling.
Charlotte Link is ook met dit verhaal absoluut in staat de lezer weer te boeien.
Alhoewel het soms lijkt alsof de moorden van ondergeschikt belang zijn en de focus op de personages lijkt te liggen, weet ze een fijne opbouw aan spanning te laten zien.
Het verhaal voelde als een echte ‘Whodunit‘, en dat maakt dat je pagina na pagina omslaat. Je wilt weten wat de personages angstvallig proberen te verbergen.
De personages waren naar mijn idee ook echt de kracht van dit verhaal en met hun unieke persoonlijkheden, werd weer eens duidelijk dat Charlotte zich wederom heeft verdiept in de psyche van de mens.
Voor mij kwamen de personages absoluut tot leven en ik ervoer verschillende emoties tijdens het lezen.
Dit had vooral te maken met enkele ethische vraagstukken in dit verhaal.
Charlotte werkt toe naar een zeer interessante ontknoping welke ik niet zag aankomen.
De afronding van het verhaal had van mij iets beter uitgewerkt mogen worden, maar ‘Wraak‘ was absoluut weer een heerlijke thriller van Charlotte Link!
Conclusie
Net als haar andere boeken is ook ‘Wraak‘ weer een heerlijke pageturner.
De boeken van Charlotte Link bevatten allemaal een spanning die maakt dat je wilt blijven lezen.
’Wraak’ is niet echt een actie thriller, de kracht ligt bij de personages. De wijze waarop Charlotte haar personages uitwerkt en beschrijft vind ik persoonlijk echt heel gaaf.
‘Wraak‘ is een thriller met een behoorlijke diepere laag. Een diepere laag in het verhaal, maar zeker ook wat personages betreft.
Want hoe vormt de wijze van opgroeien/opvoeden ons als mens? En wat betekent het als je mentaal niet sterk genoeg bent om voor je zelf op te komen?
Wederom heb ik genoten van een heerlijke thriller van Charlotte Link en ben ik blij met deze heruitgave!
Een verhaal dat begint met een spannend hoofdstuk dat zich afspeelt in de jaren zeventig. Het trekt direct de aandacht en voelt als het begin van een bizar verhaal.
Hierna bevinden we ons in 2008, het heden, waar we kennis maken met een bont gezelschap aan personages.
Het verhaal wordt vertelt vanuit verschillende perspectieven en direct wordt duidelijk dat hier het één en ander aan complexiteit aanwezig is.
Wat deze thriller echter anders maakt dan de boeken in de Kate Linville serie, is dat dit verhaal niet direct gericht is op een moordonderzoek.
Alhoewel er een moord is gepleegd, volgen we niet alleen een rechercheur die een intensief onderzoek start.
We worden geconfronteerd met een groep personages die mogelijk betrokken zijn, dan wel een motief hebben.
Dit maakte dit verhaal spannend en intens.
We leren personages gaandeweg kennen, en wanneer het verhaal afgewisseld wordt met geschreven brieven die meer informatie geven over specifieke personages ten tijde van de Tweede Wereldoorlog, krijgt het verhaal een interessante ontwikkeling.
Charlotte Link is ook met dit verhaal absoluut in staat de lezer weer te boeien.
Alhoewel het soms lijkt alsof de moorden van ondergeschikt belang zijn en de focus op de personages lijkt te liggen, weet ze een fijne opbouw aan spanning te laten zien.
Het verhaal voelde als een echte ‘Whodunit‘, en dat maakt dat je pagina na pagina omslaat. Je wilt weten wat de personages angstvallig proberen te verbergen.
De personages waren naar mijn idee ook echt de kracht van dit verhaal en met hun unieke persoonlijkheden, werd weer eens duidelijk dat Charlotte zich wederom heeft verdiept in de psyche van de mens.
Voor mij kwamen de personages absoluut tot leven en ik ervoer verschillende emoties tijdens het lezen.
Dit had vooral te maken met enkele ethische vraagstukken in dit verhaal.
Charlotte werkt toe naar een zeer interessante ontknoping welke ik niet zag aankomen.
De afronding van het verhaal had van mij iets beter uitgewerkt mogen worden, maar ‘Wraak‘ was absoluut weer een heerlijke thriller van Charlotte Link!
Conclusie
Net als haar andere boeken is ook ‘Wraak‘ weer een heerlijke pageturner.
De boeken van Charlotte Link bevatten allemaal een spanning die maakt dat je wilt blijven lezen.
’Wraak’ is niet echt een actie thriller, de kracht ligt bij de personages. De wijze waarop Charlotte haar personages uitwerkt en beschrijft vind ik persoonlijk echt heel gaaf.
‘Wraak‘ is een thriller met een behoorlijke diepere laag. Een diepere laag in het verhaal, maar zeker ook wat personages betreft.
Want hoe vormt de wijze van opgroeien/opvoeden ons als mens? En wat betekent het als je mentaal niet sterk genoeg bent om voor je zelf op te komen?
Wederom heb ik genoten van een heerlijke thriller van Charlotte Link en ben ik blij met deze heruitgave!
February 24, 2024
„Das andere Kind“ wirkt auf mich wie ein Roman, der seinem eigenen Anspruch gerecht wird. Er erfüllt das, was man von modernen Werken der Belletristik erwartet ohne dabei auf eine komplexe Erzähltechnik und eine Metaebene zu verzichten. Mir gefallen die verschiedenen Handlungs- und Zeitebenen, in denen das Erzählte verpackt wird und die am Ende zu einer werden. Neben den Mordfällen wird zudem durch die Vergangenheit der Charaktere Chad Beckett und Fiona Barnes das wichtige historische Thema Kinderlandverschickung aufgegriffen und in den Komplex der Mordmotive bzw. Hintergründe eingeordnet. Das setzt das Werk meiner Meinung nach von einem beliebigen und trivialen Kriminalroman ab. Die Dichte der „Sackgassen“, „Zufälle“ und Geschehnisse um die Charakter herum erscheint mir jedoch etwas übertrieben. Der Kern der Erzählung kam mir dadurch zwischenzeitlich zu lange abhanden und ich habe einzelne Schlüsselereignisse und sogar Figuren beim Lesen sogar schon wieder vergessen und musste gelegentlich zurückblättern (besonders am Anfang).
December 26, 2024
Endlich durchgelesen! Eigentlich sind Charlotte Links Bücher meine Comfort-Bücher, aber das war leider in vielerlei Hinsicht nichts! 667 Seiten waren vieeel zu lang, 200 Seiten weniger und keine dauernden Wiederholungen hätten der Geschichte gut getan. Der Fall hat mich irgendwie gar nicht gecatcht und so richtig hat es mich eigentlich auch nur am Ende interessiert, was passiert ist :D Irgendwie waren mir auch zu viele Sidestories zu ausführlich in die Geschichte gepackt und die Zusammenhänge haben mich auch gar nicht gekriegt. Was mich wirklich wahnsinnig gemacht hat, war die krasse Misogynie über das ganze Buch hinweg!!! Von Anfang bis Ende geht es bei jeder Frau NUR darum, wie fuckable sie ist. Männer sind sowieso immer alle die krassesten Stecher und jede Frau macht sich auch den lieben langen Tag nur Gedanken darüber, wie begehrenswert sie (nicht) ist. Wtf???
2 Sterne dennoch, weil mich Charlotte Links Schreibstil ja trotzdem irgendwie durch die 667 Seiten gebracht hat und die letzten 150 Seiten auch spannend waren.
2 Sterne dennoch, weil mich Charlotte Links Schreibstil ja trotzdem irgendwie durch die 667 Seiten gebracht hat und die letzten 150 Seiten auch spannend waren.
June 25, 2024
Charlotte Link wordt hoe langer hoe beter. Deze plot zit zo goed in elkaar!
Gwen , een onaantrekkelijke, ouderwetse vrouw, wil trouwen met ene Dave Tanner, een knappe kerel en vraagt haar vriendin Leslie om hun te komen bezoeken op de boerderij. Daar leeft Gwen met haar stugge vader Chad. Dan is er ook nog Fiona, de oma van Leslie. Waneeer Fiona Dave ervan beschuldigt niet van Gwen te houden (wat ook zo is ) en ze de volgende dag vermoord wordt aangetroffen vallen alle verdenkingen natuurlijk op Dave. Politieinspecteur Valerie Almond heeft haar handen vol met het onderzoek vermits er ook nog de onopgeloste moord van een studente,een paar maanden eerder op haar bord ligt. Aan de hand van brieven van Fiona ontdekt Leslie dat een duister geheim de familie in haar ban houdt, een geheim uit de oorlog dat misschien wel aan de bron ligt van wat er nu gebeurt.
Link werkt haar personages zeer goed uit, maakt een web van intriges en pas de laatste 50 pagina’s vallen de puzzelstukjes in elkaar en komen de schokkende geheimen aan het licht.
De afwisseling van heden en verleden is heel goed gedoseerd en houden de lezer alert.
Een meeslepende en intrigerend psychologische thriller die je een nachtje door wilt lezen.
Gwen , een onaantrekkelijke, ouderwetse vrouw, wil trouwen met ene Dave Tanner, een knappe kerel en vraagt haar vriendin Leslie om hun te komen bezoeken op de boerderij. Daar leeft Gwen met haar stugge vader Chad. Dan is er ook nog Fiona, de oma van Leslie. Waneeer Fiona Dave ervan beschuldigt niet van Gwen te houden (wat ook zo is ) en ze de volgende dag vermoord wordt aangetroffen vallen alle verdenkingen natuurlijk op Dave. Politieinspecteur Valerie Almond heeft haar handen vol met het onderzoek vermits er ook nog de onopgeloste moord van een studente,een paar maanden eerder op haar bord ligt. Aan de hand van brieven van Fiona ontdekt Leslie dat een duister geheim de familie in haar ban houdt, een geheim uit de oorlog dat misschien wel aan de bron ligt van wat er nu gebeurt.
Link werkt haar personages zeer goed uit, maakt een web van intriges en pas de laatste 50 pagina’s vallen de puzzelstukjes in elkaar en komen de schokkende geheimen aan het licht.
De afwisseling van heden en verleden is heel goed gedoseerd en houden de lezer alert.
Een meeslepende en intrigerend psychologische thriller die je een nachtje door wilt lezen.
April 26, 2025
Yorkshire'ın bir sahil kasabasında genç bir kız öldürülür, bir kaç gün sonra da yaşlı bir kadın benzer bir şekilde ölü bulunur. Yaşlı kadının ölümünün ardından ortaya çıkan mektuplar 50 yıl önce "Hiç Kimse" olarak adlandırılan bir çocuğun yaşadığı trajik olayları da ortaya çıkarır. Yaşlı kadının ölümü ile çocuğun yaşadığı olayların arasında bir bağ olup olmadığı ise Dedektif Valerie Almond'un çözmesi gereken başka bir problemdir. Kitabı çok sevdim ve elimden bırakamadım. İçinde çok üzücü bir hikaye de barındırıyor.
June 11, 2023
I found the story drawn out by incorporating another storyline which didn’t add anything. By the last third I found myself skimming pages as it was just rehashing things that had already been said with little new information.
Displaying 1 - 29 of 298 reviews