Aukštyn kojom

Baltimore Gun Club #3

by Jules Verne, Žiulis Vernas, Danutė Čiurlionytė (Translator)

Vienas žinomesnių Žiulio Verno kūrinių, pasakojantis, kaip patrankų klubo nariai sumano pakeisti planetos klimatą, kad išgautų mineralinių išteklių iš po poliarinio ledo masyvo. Dėl to užtenka tik išlyginti žemės pakrypimo kampą, pasitelkus milžinišką patranką. Deja dėl blogų apskaičiavimų įvyksta nelaukti rezultatai...

Genres: Science Fiction, Classics, Fiction, Adventure, France, Ebooks, Collections

152 pages, Hardcover

First published January 1, 1889

About the author

Novels of French writer Jules Gabriel Verne, considered the founder of modern science fiction, include Journey to the Center of the Earth (1864) and Around the World in Eighty Days (1873).

This author who pioneered the genre. People best know him for Twenty Thousand Leagues Under the Sea (1870).

Verne wrote about space, air, and underwater travel before people invented navigable aircraft and practical submarines and devised any means of spacecraft. He ranks behind Dame Agatha Mary Clarissa Christie as the second most translated author of all time. People made his prominent films. People often refer to Verne alongside Herbert George Wells as the "father of science fiction."

https://en.wikipedia.org/wiki/Jules_V...

Reviews

[Henry Avila · Rating 4 out of 5]

The old , great courageous gang from two previous novels by the amusing Jules Verne, From the Earth to the Moon and Round the Moon...
Are back, of the famous Baltimore Gun Club, they have an even more ambitious, better, ( yet quite dangerous many will say) brilliant idea or is it? Change the tilt of the Earth's axis in order to give the North Pole nicer weather, since Impey Barbicane is president of the club and the organizer, Captain Nicholl, the explosive expert and the brains behind the scheme J.T. Maston, a mathematical wizard what can go wrong. Having earlier bought the large, unclaimed unseen worthless frozen domain from the U. S. government at a dubious auction. People and newspapers around the world laughed at these morons, spending 800,000 dollars for such a place which nobody has ever reached in 1889, the time this was written. Mrs. Evelina Scorbitt 45, a very wealthy widow has given these gentlemen her money for the wild endeavor, particularly Mr. Maston, she has warm feeling for the one -armed genius a Civil War veteran, not unusual for that era numerous others had also loss a limb or two. Truth be told , the lady would do anything for the bachelor and he a little uneasy. . . still she is a good looking woman and Maston a lonely man. The American public greets the plan at first enthusiastically, especially when they get a piece of the action for a price of course , an amazing 15 million all told raised everyone will become fabulously rich from coal mines, that industry depends on then never mind the dirty air, a little smoke doesn't hurt anything and ...hopefully it wouldl be found soon when the ice melts...and land is underneath. Nevertheless newspapers begin to ask important questions, what happens when the water rises and engulfs coastal cities, while some nations could be hundreds of feet below the sea surface, millions might perish if they can't get away from on -rushing tides devastating the Earth, civilization in parallel. Mr. Barbicane, Mr. Nicholl flee quickly for their lives as angry, large fickle crowds threaten a lynching , Maston is hidden by the anxious Mrs. Scorbitt in her huge mansion; to a secret place on the equator the others arrive where a gigantic cannon will send into space a vast missile going south, the terrible concussion devastating everything in its path ... to make their dream a reality...or is it a nightmare? A story that is still relevant today, how far can we go to adjust the planet...
For our comfort and benefit without destroying it and ourselves. My 25th Jules Verne book, the most from any author...he makes me smile.

[Manny · Rating 3 out of 5]

My Japanese/French friend Yukie is visiting tomorrow from her new home town of Nantes. By association of ideas, that reminded me first of Jules Verne, Nantes's most famous son, and then of this bizarre sequel to From the Earth to the Moon.

Everyone knows the story of the first book: the manic Gun Club build a giant cannon which projects a steam-punk spaceship into an orbit that takes it round the Moon and back home again. This one is rather more obscure, though when I was reading my way through Verne as a nine year old it was a favourite. The Gun Club have dazzled the world with their lunar exploit, but now they need something even bigger to keep people's attention. As you see in Apollo 13, this prediction was spot-on: the fickle public quickly got bored with space flight, and only woke up when it looked like a mission was about to go horribly wrong.

Luckily for all of us, NASA didn't come up with anything as crazy as what happens here. Newton's Third Law, muse the amiable gun lunatics: equal and opposite reaction. You normally think of a gun as something used to throw a projectile. But the momentum imparted by the recoil is exactly as large. Suppose you had a really big gun. Maybe that recoil would be enough to change the axis of rotation of the Earth? And once they've got hold of the idea that this could be technically feasible, they immediately come up with a reason for doing it. You could flip the Earth's axis so that it was no longer at an inclination to the orbital plane. Then, hey, not only would you get rid of those pesky seasons, but you'd also move the North Pole to a place where you might be able to mine its mineral deposits! Must be a win. When can we get started?

At age 9, I read the novel straight: the Gun Club are lovable rogues, possibly a little too impetuous for their own good, but basically on the side of the angels. The horrified citizens who try to stop them from carrying out this insane scheme are kind of boring. Okay, I suppose it's dangerous, but you never get anywhere without taking a few risks. Don't they see how damn cool is? I should re-read the book and find out whether it was actually a satire. It ought to be. But, given how much Verne loved technology in all its forms, I wouldn't bet on it.

[Mary ♥ · Rating 4 out of 5]

3.8/5 stars

This year, I decided to read as many classics as I can, and so far, this choice has been very amusing. Even in the case of this story, which was the ultimate roller coaster, making me either turn the pages at an alarming pace or roll my eyes at the overwhelming descriptions of mathematics, physics and technical terms, I still found myself enjoying it.

This follows the story of the famous Baltimore's Gun Club, which tried to change the axis of the earth. If this sounds weird enough, wait until you see how greatly Verne manages to frame the story with real scientific findings, and even predicts a lot of climate change reactions that we fear today. The characters in this were all quite eccentric and obsessed with their job, as Verne's characters usually are, and I really liked that there was a major female character, even though her portrayal was a bit "stereotypical". As always, I had some problems with a few opinions portrayed in this, but considering the era, it was still interesting.

The plot had a few twists I did not expect, which is why despite the tiring descriptions, I did enjoy it. In fact, the last twist was absolutely incredible, and I should have seen it coming, but still didn't, considering I wasn't used to this kind of endings in Verne's books.

Overall, my classics readings this year are going well, and it makes me really happy ♥ Please, take care of yourselves and stay safe ♥ Until the next review, keep reading ♥

~Mary ♥

[Jim · Rating 3 out of 5]

One of the more obscure books by the great French author Jules Verne (1828-1905), its original title is "Sans Dessus Dessous" ( Upside- Down) and it was published in 1889. In this story, we have the return of the Baltimore Gun Club, who gained fame by sending men into orbit around the Moon by shooting them in a shell out of a huge cannon ( positioned in Florida). This time, they want to achieve an even more ambitious engineering feat. They plan to build an even bigger cannon and cause an explosion at just the right spot to shift the axis of the world. Of course, first, they purchased the North Pole. How they could get away with that is hard to believe in itself. But, by moving the axis, they believed that this would melt the polar area enough that it would make huge coal deposits accessible. Never mind the flooding that would result ( for some reason, it's estimated that much of Asia would go underwater--but I'm sure they felt that it's a small price to pay for an almost unlimited supply of coal. Scott Pruitt would love it!) Anyway, it's a fast read and fun, although one of the more far-fetched stories I've read in a long time. I think it's interesting that here Verne is pointing out the dark side of the Victorian "idea of progress."

[Fulya]

Sayın goodreads çevresi:
Ben bu kitabı seneler önce İthaki baskısından almışım, okumak 10 sene sonrasına kısmet oldu. İzne çıktım, uzun seyahatimden önce şöyle bir Jules Verne okuyayım dedim, sabah kahvaltısından sonra koltuğuma kuruldum. İlk 30-40 sayfada sorun yoktu, ancak sonrasında kitabın sayfaları karıştı. 40. sayfadan sonra 73. sayfa geldi 41. sayfa kitabın gerilerinde bir yerlerinde. Anlayacağınız dizgiciler kitabı gelişigüzel basmış ve kitap okunamaz hale gelmiş. Dolayısıyla bu kitap tam anlamıyla bitmedi. E-kitabını bulmaya çalışacağım.

Peki bunu neden yazıyorum: Bir uyarı niteliğinde, bu kitabın İthaki 2002 basımını alacaksanız lütfen sayfalarını karıştırın bakın doğru sırada mı sayfalar.

Eyyorlamam bu kadar.

[for-much-deliberation ... · Rating 5 out of 5]

A most interesting, thought provoking tale, I also read it under the title of 'Topsy Turvy'. Highlights the exploits of Barbicane and the Baltimore gun club previously heard of in the tale 'From the Earth to the Moon'...

[Helen · Rating 5 out of 5]

This is a short book, one I read at a single sitting. It was a really exciting thriller, however! I recommend it for all teens and adults who want to be on the edge of your seat for the entire reading time! I thought of an alternate ending, which would have been humorous! (Ask me if interested.)

[Syma Soma · Rating 4 out of 5]

De jules verne... Alors c'est l'histoire d'une association américaine (north polar association ) d'artrilleus retraités qui fait des expériences scientifiques folles et qui décide un jour d'acheter le pole nord pour pouvoir le découvrir en utilisant une technique trés dangreuse pour la terre et pour les humains qui vivent dessus ... par ce livre l'auteur veut transmettre un message que si on donne les moyens a des mauvais scientifiques egoistes et irraisonable cela peut provoquer une catastrophe terrestre qui peut menacer la planete et les populations qui vivent dessus alors l'auteur prévient les gens des degats que peut causer une science non controlée par des principes ou dériger par les mauvaises mains ... au début j'ai commencé a lire trés rapidement ce livre mais vers la fin il est devenu un peu compliqué a cause des propos trop scientifiques qu'il contient mais en general c'est un trés bon livre j'ai adoré et j'ai hate de découvrir l'ile mystérieuse du meme auteur <3

[for-much-deliberation ... · Rating 4 out of 5]

Another of Verne's rather interesting and thought provoking tales. Here we meet Baltimore Gun Club President Barbicaine once again together with other characters such as JT Maston and Mrs Scorbitt...
So what's the plot? well, altering the earth's orbit, to change the climate of the Arctic region...
Good read!!

[Jefi Sevilay · Rating 3 out of 5]

Fazla su katılmış Agatha Christie polisiye romanı Livonyada Bir Dram'dan sonra Ne Altı Var Ne Üstü, JV tarzına daha uygun bir kitap olarak karşımıza çıktı.

Açıkçası JV'nin bağlantılı kitaplar yazması çok hoşuma gidiyor. Her kitap için geçerli olmasa da bazı eserlerinde daha önceki hikayelerden tanıdığımız karakterler çıkıyor karşımıza. Hoşuma giden bir diğer kısmı ise zaman zaman Jules Verne'in kendi yazdığı kitapları unutup hatalar yapması. Bunları tabi ki ben bulamazdım, bazılarını da okumadım ama bu sefer altta yazan çevirmen notları çok yardımcı oldu.

Jules Verne kitaplarında herkes çok cesurdur, gözüpektir, iyi yüreklidir. Her olay tam da olması gerektiği gibi gerçekleşir, coşku her daim yerindedir, zaman zaman ırkçılığa kayacak şekilde farklı renkten insanlar her zaman itaatkardır.

Ancak komik olan şu ki, bu kitabın konusuyla paralel olarak yalnızca Jules Verne romanlarında "Dünyanın eksenini kaydıralım!" fikri coşkuyla karşılanır.

Herkese keyifli okumalar!

[Pedro Adão · Rating 3 out of 5]

O leitor tamb��m sai dos eixos.

[Yibbie · Rating 4 out of 5]

Everyone should be able to find something to hate in this book, Corporate greed almost destroys our planet, Science gone wild almost annihilates humanity, Private enterprise steals a march on Government, Government erases personal rights for the collective good. So many chances to stir up political agendas. Yet Verne takes all these issues mixes in a few irascible and lovable characters and you have a marvelously silly tale.
As usual he uses many true facts, right along with his fanciful theories. This time it was geography. It certainly helped to have a good map handy when you read this book.
The best part of is how Verne gets the world out the scrape his scientist get it into. Because his setting is the 'real' world and not a made up one, there always has to be return to normal. Just wait till you see what this one is.
Oh, be sure to read it after From the Earth to the Moon . This is the sequel.

[Ramil Kazımov · Rating 4 out of 5]

Baltimore Gun Club serisinin üçüncü kitabı olan "Ne altı var ne üstü" (ingilizcesi Topsy Turvy) Jules Verne tadında olağanüstü bir macera yaşatıyor. Verne severlerin okumasını tavsiye ettiğim kitaplardan biri olarak J. T. Maston matematiğini, İmpey Barbicane-in başkan olduğu kulübü ve yüzbaşi Nicholl-un ay macerasından sonrakı kutup macerasını okumak hoşunuza gidecektir. Spoiler vermek istemem, o yüzden anlatacaklarım bu kadar. Şahsen çok beğendim ve elimde olmadığından dolayı diğerlerini ingilizce e-book olarak okuyacağım)) Bir sonrakı durak "The underground city" !

[Yaroslava Yakovenko · Rating 4 out of 5]

Псевдо-науковий і кумедно-сатиричний роман Жуля Верна. Історія розповідає про Гарматний клуб, який "здійснив політ до Місяця", а тепер вирішив повернути вісь Землі - як тут залишитися серйозним? Врешті-решт – це просто цікава пригода. Добра і гарна. Іноді трохи наївна. І усе як у реальному житті – гроші правлять світом.

[J.P. Cifuentes Cifuentes · Rating 4 out of 5]

Una historia centrada en la ambición del ser humano de apoderarse de territorios que no le pertenecen para explotar sus recursos a cualquier costo, aunque aquello signifique cambiar el eje de la Tierra con las inminentes catástrofes que aquello significaría. Verme resuelve este texto ecocrítico con la insensatez de que se cree dios y no sabe que es un simple mortal. Muy interesante esta novela

[Edgar Vasquez · Rating 3 out of 5]

Después de leer los 2 libros que le anteceden en esta saga, la historia no deja de ser graciosa y bien contada, con añadidura de una cantidad sorprendente de datos que enumera Verne. Un relato que, por su sencillez, bien pudiese reducirse a un cuento corto, sus personajes no dejan de entretenernos con sus ocurrencias.

[Argiris Fakkas · Rating 2 out of 5]

Το τρίτο μέρος της Λέσχης των Πυροβόλων του Βερν είναι απογοητευτικό και αρκετά ανιαρό. Παρόντα είναι ξανά τα μέλη αυτής της λέσχης, ο Μπαρμπικέιν, ο Νίκολς και ο Μέιστον, αυτή τη φορά όμως έχουν τον ρόλο του κακού της ιστορίας, αφού προσπαθούν να αλλάξουν τον άξονα της Γης για να έχει ισημερία παντού και ανοιξιάτικο κλίμα για πάντα. Ο χαρακτήρας της Σκόρμπιτ προσπαθεί να δώσει λίγη γλαφυρότητα στην ιστορία με τον έρωτά της για τον Μέιστον.

Η δράση απουσιάζει σε μεγάλο βαθμό, αφού ο συγγραφέας στέκεται περισσότερο στις επιδράσεις και τη μεταστροφή της κοινής γνώμης για τα σχέδια του Μπαρμπικέιν, παρά στην προσπάθεια κατασκευής του κανονιού, κάπου στο Κιλιμάντζαρο. Το λάθος του Μέιστον στους υπολογισμούς του, που αποκαλύπτεται στο τέλος, καθώς και η αιτία του λάθους του, προκαλούνε ένα μειδίαμα, είναι όμως δυστυχώς από τις λίγες ευχάριστες στιγμές του μυθιστορήματος. Οι χαρακτήρες των Ευρωπαίων αντιπροσώπων είναι χωρίς κανένα βάθος και δεν αναπτύσσονται καθόλου καθώς εξελίσσεται η ιστορία.



Κεφάλαιο 1 (Όπου η εταιρεία εκμετάλλευσης του Βόρειου Πόλου δημοσιεύει μια διακήρυξη στον παλιό και στον νέο κόσμο): Ο Μέιστον τονίζει στη χήρα Σκόρμπιτ ότι ο γυναικείος εγκέφαλος δεν είναι πολύ ικανός σε δύσκολα επιστημονικά παιδεία. Παρόλα αυτά ισχυρίζεται ότι οι γυναίκες είναι καλές σε άλλους τομείς και εκφράζει την ευγνωμοσύνη του προς τη χήρα για τα σημαντικά κεφάλαια που διαθέτει στην επιστήμη. Στις 7 Νοεμβρίου δημοσιεύεται πρώτα στη New York Herald μία διακήρυξη προς όλους τους κατοίκους της Γης για μια πλειοδοσία όλων των δυνάμεων, για τα εδάφη του Αρκτικού κύκλου. Ο νικητής του πλειστηριασμού θα γίνει κύριος όλων των ηπειρωτικών περιοχών, των νησιών και των θαλασσών του Β. Πόλου. Υπάρχει ασάφεια όσο αφορά τον όρο ότι το δικαίωμα ιδιοκτησίας δεν θα μπορούσε να προσβληθεί ως άκυρο, ακόμα κι αν προέκυπταν γεωγραφικές ή κλιματικές μεταβολές. Κανείς δεν γνώριζε πως θα μπορούσαν να γίνουν αυτές οι μεταβολές. Οι εφημερίδες της εποχής προσπαθούσαν να προβλέψουν τέτοιες περιπτώσεις. Η Εταιρεία Εκμετάλλευσης του Βόρειου Πόλου ήταν ανώνυμη, αφού κανείς δεν γνώριζε τα μέλη της. Τις περιοχές αναμενόταν να τις διεκδικήσουν χώρες που ήταν όμορες με τις αρκτικές περιοχές, όπως η Αμερική, η Αγγλία, οι σκανδιναβικές χώρες, η Ολλανδία και η Ρωσία. Αντίθετα η Γαλλία δεν εξέφρασε ενδιαφέρον, όπως επίσης η Γερμανία, η Αυστροουγγαρία και η Ιταλία. Οι ντόπιοι λαοί φυσικά ποτέ δεν ρωτήθηκαν, ούτε είχαν δικαίωμα ψήφου.

Κεφάλαιο 2 (Οι πληρεξούσιοι της Αγγλίας, της Ολλανδίας, της Σουηδίας, της Δανίας και της Ρωσίας παρουσιάζονται στον αναγνώστη): Οι χώρες αυτές ενδιαφέρονται να αποκτήσουν τα δικαιώματα, καθότι έχουν εδάφη που συνόρευαν με τον Βόρειο Πόλο ή χάρη σε εξερευνητές τους ανακαλύφθηκε ο Β. Πόλος. Εκπρόσωπος της Αμερικής ήταν ο Φόρστερ, της Ολλανδίας ο Γιάνσεν, της Δανίας ο Μπάλντερνακ, της Σουηδίας-Νορβηγίας ο Χάραλντ, της Ρωσίας ο συνταγματάρχης Καρκόφ, μισός στρατιωτικός, μισός διπλωμάτης, της Αγγλίας ο αγέλαστος ταγματάρχης Ντόνελαν και ο κεφάτος και πολυλογάς γραμματέας του, Τούντρικ. Η Γαλλία παρότι δεν ενδιαφερόταν για την περιοχή, είχε στείλει κι αυτή εκπρόσωπο. Η μάχη φαινόταν ότι θα διεξαγόταν μεταξύ Αγγλίας και Η.Π.Α., αφού αυτές οι χώρες θα διέθεταν τα μεγαλύτερα ποσά. Οι πληρεξούσιοι των ευρωπαϊκών κρατών συναντώνται, όταν κάθε προσπάθεια συνεννόησης με τον Φόρστερ αποτυγχάνει, εφόσον αυτός είναι ένας απλός έμπορος βακαλάου. Ο Ντιν Τούρινγκ προτείνει όλες οι χώρες να σχηματίσουν ένα συνδικάτο, ενώνοντας τα χρήματα τους, για να κόψουν τον δρόμο της Αμερικής. Έπειτα θα η κυριότητα του Πόλου θα διαιρεθεί εξ αδιαιρέτου, είτε θα μεταφερθεί σε έναν, ο οποίος θα δώσει δίκαιες αποζημιώσεις στους υπόλοιπους. Όλοι συμφώνησαν, όταν όμως ήρθε η ώρα για να αποκαλύψουν πόσα χρήματα θα πλειοδοτούσε ο καθένας, σιωπή επικράτησε. Ο ένας μετά τον άλλο άρχισε να λέει μικροποσά που δεν ήταν τα πραγματικά κι έτσι σταμάτησε η συνάντηση.

Κεφάλαιο 3 (Όπου γίνεται ο πλειστηριασμός των εδαφών του Βορείου Πόλου): Ο πλειστηριασμός γίνεται σε μια αίθουσα όπου συνήθως πωλούνται κινητά αγαθά. Ξεκινάνε στοιχήματα για τη νικήτρια χώρα. Ο Μέιστον και η Σκόρμπιτ ήταν μέσα στους θεατές. Ο υπεύθυνος, Άντριου Γκίλμορ, κάνει μια παράξενη επισήμανση, ότι ο νικητής θα έχει την κυριότητα, ανεξάρτητα από γεωγραφικής και κλιματικές μεταβολές. Η αρχική προσφορά είναι 10 σεντς ανά τετραγωνικό μίλι και οι εκπρόσωποι Ολλανδίας, Σουηδίας-Νορβηγίας, Ρωσίας, Δανίας αυξάνουν τις προσφορές μέχρι τα 80 σεντς. Τότε ο Άγγλος ταγματάρχης Ντόνελαν δίνει 100. Ο εκπρόσωπος της Εταιρείας Εκμετάλλευσης Βορείου Πόλου φαίνεται απαθής, χωρίς καν να σηκώνει το κεφάλι του. Με το δύο του Γκίλμορ προτείνει απαθέστατα 120. Τα ποσά αυξάνονται μέχρι το 195, όταν φαίνεται να είναι το τελικό ποσό που μπορεί να δώσει η Αγγλία. Πάλι στο δύο του Γκίλμορ και με ήρεμη φωνή αυξάνει το ποσό στα 200 ο Φόρστερ. Οι Αμερικανοί πανηγυρίζουν, το όνομα που δίνει ο Φόρστερ την επόμενη μέρα είναι αυτό του Μπαρμπικέιν, ιδιοκτήτη της ομώνυμης εταιρείας.

Κεφάλαιο 4 (Όπου επανεμφανίζονται κάποιοι παλιοί γνώριμοι): Μετά από είκοσι χρόνια τα μέλη της Λέσχης Πυροβόλων επανεμφανίζονται στο προσκήνιο, κυρίως λόγω ανίας. Η φήμη τους είχε γιγαντωθεί όταν έστειλαν την οβίδα στη Σελήνη. Ο Αρντάν βρισκόταν στην Ευρώπη βέβαια και καλλιεργούσε λάχανα. Τους έμεναν 200.000 δολάρια από τα 5.500.000. Για την αγορά του Β. Πόλου συνεισέφερε η χήρα Σκόρμπιτ, η οποία ελκόταν από τα μαθηματικά μυαλά και δη τον Τζον Μέιστον, παρά τα 58 χρόνια του. Και η ίδια άλλωστε ήταν 45. Ο Μέιστον δεν ανταπέδιδε όμως το ενδιαφέρον. Η χήρα πρόσφερε τα λεφτά αμέσως μόλις τα ζήτησε ο Μέιστον χωρίς να μάθει την αιτία. Ο Μέιστον της έλεγε να κάνει υπομονή και όλα θα αποκαλύπτονταν. Τελικά το νέο γνωστοποιείται: όλα αυτά έγιναν για την εκμετάλλευση των ανθρακορυχείων του Β. Πόλου!

Κεφάλαιο 5 (Καταρχάς είναι βέβαιο ότι υπάρχουν ανθρακωρυχεία στο Β. Πόλο): Τονίζεται η σημασία του κάρβουνου ως ενέργειας. Το σίδερο υπάρχει σε αφθονία, όχι όμως το κάρβουνο. Υπάρχει διχογνωμία σε κοινό και αναλυτές στο κατά πόσο υπάρχει γαιάνθρακας στο Β. Πόλο. Ο ταγματάρχης Ντόνελαν πάντως θεωρεί ότι υπάρχει. Προκαλεί όμως τον Μπαρμπικέιν να του πει πως θα τον εκμεταλλευτεί σε ένα μέρος που δεν πάτησε πόδι ανθρώπου. Ο πρόεδρος ισχυρίζεται ότι θα τα καταφέρουν. Οι γελοιογράφοι σατιρίζουν ανελέητα τη Λέσχη Πυροβόλων, εκνευρίζοντας τον Μέιστον. Το μετοχικό κεφάλαιο της εταιρείας αυξάνεται τρεις φορές σε σχέση με την περιπέτεια στο φεγγάρι.

Κεφάλαιο 6 (Μια τηλεφωνική συζήτηση ανάμεσα σ��ην κυρία Σκόρμπιτ και στον Τζ. Τ. Μέιστον που διακόπτεται ξαφνικά): Ο Μέιστον, δεινός μαθηματικός, καταπιάνεται με τις εξισώσεις στον μαυροπίνακά του, για να λύσει το πρόβλημα της κατάκτησης και εκμετάλλευσης του Β. Πόλου, στο Βαλλιστικό Σπιτάκι του. Ήταν εργένης από πεποίθηση και είχε έναν υπηρέτη, τον Φάιρ-Φάιρ. Αρχικά ο Μέιστον επεξεργάζεται τα δεδομένα στο μυαλό του. Όταν πήρε να πιάσει την κιμωλία, η κυρία Σκόρμπιτ του τηλεφωνεί για να τον προειδοποιήσει για την καταιγίδα που έρχεται. Ένας κεραυνός μπαίνει από το σύρμα και του δίνει ένα δυνατό βολταϊκό χαστούκι, χωρίς όμως να τον τραυματίσει. Η Σκόρμπιτ τον ξαναπαίρνει τηλέφωνο, μετά όμως ο Μέιστον αποσυνδέει τη συσκευή για να δουλέψει απερίσπαστος.

Κεφάλαιο 7 (Όπου ο πρόεδρος Μπαρμπικέιν δεν λέει περισσότερα απ’ όσα θα του άρμοζε να πει): Η γενική συνέλευση στην κεντρική αίθουσα της Λέσχης Πυροβόλων ξεκινά, παρόντων και των εκπροσώπων των ευρωπαϊκών δυνάμεων. Ο πρόεδρος παίρνει τον λόγο και τους λέει ότι αναχωρούν για τον Β. Πόλο. Οι ευρωπαίοι αντιδρούν. Ο Μπαρμπικέιν τους λέει ότι δεν θα πάνε ούτε μέσω θαλάσσης, ούτε ξηράς, ούτε αέρος. Απαριθμεί όλες τις αποτυχημένες αποστολές και τους λέει ότι η περιοχή του Β. Πόλου ήταν στο παρελθόν στεριά κι εκεί έζησαν ζώα και ίσως άνθρωποι. Ο Μπαρμπικέιν δεν αποκαλύπτει τα μυστικά της προσπάθειας, λέει μόνο ότι θα καταφέρουν να μετακινήσουν τον άξονα της Γης! Γι’ αυτό το λόγο απευθύνθηκαν στον Μέιστον. Οι ευρωπαίοι εκπρόσωποι ακούνε αποσβολωμένοι, ενώ ο Μπαρμπικέιν τους λέει ότι ο ήλιος θα λιώσει τους πάγους, διευκολύνοντας την πρόσβαση στον Β. Πόλο!

Κεφάλαιο 8 (Θα μοιάζει με τον Δία;, ρώτησε ο Πρόεδρος της Λέσχης Πυροβόλων): Αν εφαρμοστεί το σχέδιο του Μπαρμπικέιν, η κλίση του άξονα της Γης θα μοιάζει με αυτήν του Δία που είναι 88ο περίπου, περίπου κάθετη στο επίπεδο της τροχιάς του γύρω από τον ήλιο. Οι ημέρες και οι νύχτες σε όλη τη Γη θα είχαν διάρκεια 12 ώρες και θα εξαφανίζονταν οι ακραίες διακυμάνσεις των εποχών. Ορισμένες εφημερίδες επικροτούν το σχέδιο, άλλες είναι αντίθετες.

Κεφάλαιο 9 (Όπου εμφανίζεται ένας από μηχανής θεός γαλλικής καταγωγής): Εκφράζονται ανησυχίες για το πόσο ασφαλές για την ανθρωπότητα θα είναι μια απότομη αλλαγή του άξονα της Γης. Στη Βαλτιμόρη για λογαριασμό της Γαλλίας ήταν ο μηχανικός-μεταλλειολόγος Πιερντέ Αλσίντ. Ήταν ένας ψηλός, με μικρό κεφάλι, χωρίς έπαρση άνθρωπος. Έβλεπε τα μαθηματικά ως βοηθητική επιστήμη σε διάφορες άλλες. Ήταν ανύπαντρος. Θεωρούσε πως ο Μπαρμπικέιν σχεδιάζει να χτυπήσει ξώφαλτσα τη Γη, όπως μια μπάλα του μπιλιάρδου, αλλά δεν γνώριζε πως θα το έκανε.

Κεφάλαιο 10 (Όπου παρουσιάζονται διάφορες ανησυχίες): Ο ενθουσιασμός καταλαγιάζει και έρχονται στο προσκήνιο οι ανησυχίες για το εγχείρημα. Φαίνεται ότι οι μόνοι που θα επωφελούνταν ήταν οι Εσκιμώοι. Επιπλέον η βίαιη αλλαγή του άξονα θα προξενούσε ανυπολόγιστες καταστροφές. Οι ευρωπαίοι αντιπρόσωποι είναι οι πρώτοι που διαμαρτύρονται. Σιγά-σιγά οι εφημερίδες της Ευρώπης αλλάζουν το θετικό κλίμα και ακόμα και στην Αμερική το κλίμα αλλάζει. Ο Μπαρμπικέιν κλήθηκε να παρουσιαστεί σε μια εξεταστική επιτροπή, με πρόεδρο τον Πρέστις, αλλά ήταν άφαντος, όπως και ο Νίκολ. Βρίσκουν τον Μέιστον, ο οποίος όμως αρνείται να δώσει πληροφορίες. Η Σκόρμπιτ τον στηρίζει. Ο Πρέστις διατάζει την βίαιη προσαγωγή του και ο Μέιστον φυλακίζεται.

Κεφάλαιο 11 (Τι υπήρχε μέσα στο σημειωματάριο του Μέιστον και τι δεν υπήρχε): Ο Πιερντέ και το υπόλοιπο συμβούλιο μελετά το σημειωματάριο. Τα μαθηματικά του είναι ανώτερα και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Μπαρμπικέιν σχεδιάζει να κατασκευάσει είναι τεράστιο κανόνι και να εκπυρσοκροτήσει ένα επίσης τεράστιο βλήμα. Η έκρηξη θα μετατοπίσει τον άξονα της Γης, ο οποίο θα γίνει κάθετος στο επίπεδο της τροχιάς του. Η στάθμη των θαλασσών θα αλλάξει σε όλο τον πλανήτη. Θα πρέπει να βρουν τον τόπο της εκτόξευσης πριν την 22η Σεπτεμβρίου.

Κεφάλαιο 12 (Όπου ο Τζον Μέιστον συνεχίζει ηρωικά να σωπαίνει): Ο Μέιστον δεν προδίδει τους φίλους του και ο Πιερντέ βάζει την Σκόρμπιτ να του αποσπάσει τα μυστικά του. Οι δυο τους ανταμώνουν ξανά στη φυλακή, αλλά από τη συζήτησή τους φαίνεται ότι και η κυρία γνωρίζει τα μυστικά της Λέσχης και δεν τα προδίδει. Οι υπόλοιπες χώρες αγανακτούν με την καθυστέρηση και ρίχνουν στην Αμερική το φταίξιμο.

Κεφάλαιο 13 (Όπου ο Τζ. Μέιστον δίνει στο τέλος μια πραγματικά επική απάντηση): Ο καιρός περνά χωρίς να γνωρίζει κανείς -εκτός του Μέιστον- που είναι ο Μπαρμπικέιν και ο Νίκολ. Ο Πιερντέ φοβάται ότι οι συνέπειες του τραντάγματος θα είναι πιο πολύπλοκες απ’ όσο πιστεύουνε. Κήρυκες αρχίζουν να διαλαλούν το τέλος του κόσμου, όπως συνέβη και το 1.000 μ.Χ. Ο Πιερντέ τον απειλεί ότι θα του επιβληθεί θανατική ποινή αν δεν αποκαλύψει το μέρος όπου κρύβονται τα μέλη της Λέσχης, αλλά ο Μέιστον δεν αποκαλύπτει τίποτα.

Κεφάλαιο 14 (Πολύ σύντομο κεφάλαιο όπου ο Άγνωστος Χ τοποθετείται γεωγραφικά): Τηλεγράφημα έρχεται από τον Αμερικανό Πρόξενο της Ζανζιβάρης που αποκαλύπτει ότι εκεί έχουν εγκατασταθεί Μπαρμπικέιν και Νίκολ.

Κεφάλαιο 15 (Λεπτομέρειες πραγματικά ενδιαφέρουσες για τους κατοίκους του πλανήτη Γη): Η κυβέρνηση της Αμερικής δεν αμφιβάλει για τις πληροφορίες· Μπαρμπικέιν και Νίκολ είναι στην περιοχή του Κιλιμάντζαρου. Δεν θα προλάβουν όμως να τους εμποδίσουν, όσο κι αν τρέξουν. Οι υπολογισμοί του Γεωγραφικού Ινστιτούτου της Ούασιγκτον μιλάνε για τέσσερα τεταρτημόρια στα οποία θα χωριστεί η Γη, σε άλλες περιοχές θα γίνει ανύψωση των υδάτων, σε άλλες καταβύθιση.

Κεφάλαιο 16 (Όπου οι ορδές των δυσαρεστημένων πληθαίνουν και δυναμώνουν): Οι μεγάλες δυνάμεις δεν δέχονται καθόλου τις μετατοπίσεις που θα συμβούν στα εδάφη τους μετά την αλλαγή του άξονα της Γης. Ακόμα και εφημερίδες που είχαν αντιπαράθεση, συντάσσονται εναντίον του Μπαρμπικέιν. Ένα μανιασμένο πλήθος μπαίνει στη φυλακή του Μέιστον για να τον λιντσάρει, η Σκόρμπιτ όμως είχε προλάβει να τον πάει σε μια μυστική κρυψώνα, αφού χρημάτισε τον δεσμοφύλακά του. Ο Πιερντέ απορεί πως ο Μπάρμπικέιν κατασκεύασε ένα τόσο μεγάλο κανόνι.

Κεφάλαιο 17 (Τι γινόταν στο Κιλιμάντζαρο τους οχτώ μήνες εκείνης της ιστορικής χρονιάς): Οι Μπαρμπικέιν και Νίκολ, μαζί με δέκα αρχιμάστορες είχαν βρει καταφύγιο στη χώρα του Ουαμασάι, στην Ανατολική Αφρική. Ήρθαν σε επαφή με τον σουλτάνο Μπαλί-Μπαλί, που συμφώνησε να τους βοηθήσει έναντι μεγάλης αμοιβής, ενώ επιπλέον ήταν θαυμαστής του ταξιδιού τους στη Σελήνη. Τους παρείχε δέκα χιλιάδες άντρες για να σκάψουν μια στοά στο Κιλιμάντζαρο. Τρία εργοτάξια στήθηκαν, ένα για την κατασκευή του κανονιού, ένα για την οβίδα κι ένα για την παρασκευή του κυκεωνίτη. Οι εργάτες δούλεψαν με ζήλο και κατάφεραν να τελειώσουν το έργο σε έξι μήνες. Τοποθετήθηκε λεία επίστρωση στο κανόνι σε μήκος εξακοσίων μέτρων. Οι δυο άντρες δεν γνώριζαν ότι ο Μέιστον είχε φυλακισθεί. Ο Πιερντέ στη Βαλτιμόρη βγάζει μια κραυγή ενώ εξετάζει τις εξισώσεις του Μέιστον.

Κεφάλαιο 18 (Όπου ο λαός του Ουαμασάϊ περιμένει ν’ ακούσει το πυρ από τον πρόεδρο Μπαρμπικέιν και τον λοχαγό Νίκολ): Την νύχτα της 22ης Σεπτεμβρίου όλα είναι έτοιμα για την εκπυρσοκρότηση. Ο καιρός ήταν καλός και ο σουλτάνος ήρθε να παρακολουθήσει την εκτόξευση, μαζί με χιλιάδες ιθαγενείς, τρία χιλιόμετρα μακριά για προστασία. Όταν φτάνει η κατάλληλη ώρα ο Νίκολ πατάει το κουμπί και γίνεται μια τεράστια έκρηξη.
Κεφάλαιο 19 (Όπου ο Τζ. Μέιστον μετανιώνει που δεν τον λιντσάρισε το πλήθος): Ο τρόμος ήταν διάχυτος στη Βαλτιμόρη, παρότι η πόλη δεν απειλούνταν με καταβύθιση ή ανύψωση όπως άλλες. Μόνο ο Πιερντέ φαίνεται εφησυχασμένος. Την ώρα της υποτιθέμενης εκτόξευσης δεν παρατηρείται καμία δόνηση. Την επόμενη ημέρα ο ήλιος διαγράφει την κανονική πορεία του. Έρχεται τηλεγράφημα από τον πρόξενο της Ζανζιβάρης που γράφει ότι η κανονιά αντήχησε από το Κιλιμάντζαρο και προκλήθηκαν κάποιες καταστροφές εκεί. Όλοι θεωρούν ότι ο Μέιστον έκανε λάθος στους υπολογισμούς του. Αυτός εγκαταλείπει την κρυψώνα του και γίνεται αντικείμενο χλευασμού. Ο Μπαρμπικέιν και ο Νίκολ παίρνουν τον δρόμο του γυρισμού για την Αμερική, αφού πληρώσουν τον φύλαρχο για τις ζημιές που προξένησαν στη χώρα του.

Κεφάλαιο 20 (Όπου ολοκληρώνεται αυτή η τόσο παράξενη, αληθοφανής και ταυτόχρονα απίθανη ιστορία): Μπαρμπικέιν και Νίκολ μπαίνουν στο σπίτι του Μέιστον, που τους ρωτά αν οι προδιαγραφές οβίδας και κανονιού ήταν οι προβλεπόμενες. Κατηγορεί τον κυκεωνίτη του Νίκολ, που προσβάλλεται. Ο Μπαρμπικέιν τους ηρεμεί, όπως και η Σκόρμπιτ. Γίνονται αντικείμενο κοροϊδίας παρόλο που ο Μπαρμπικέιν προτείνει να κάνουν το πείραμα ξανά. Τότε δημοσιεύεται μια επιστολή του Πιερντέ σε μια εφημερίδα που καταδεικνύει το λάθος του Μέιστον: αντί να υπολογίσει την περιφέρεια της Γης σε 40.000 χιλιόμετρα, την υπολόγισε σε 40.000 μέτρα! Ο Μέιστον θυμάται γιατί έκανε αυτό το λάθος: ήταν το τηλεφώνημα της Σκόρμπιτ και η ηλεκτροπληξία του που τον αποσυντόνισαν! Η Σκόμπιτ ακούει θλιμμένη της αιτία της αποτυχίας του καλού της, ο οποίος είναι κατηφής. Του προτείνει όμως να παντρευτούν. Ο Μέιστον δέχεται υπό τον όρο να μην ξανασχοληθεί με τα μαθηματικά και ο όρος αυτός γίνεται αποδεκτός μετά χαράς από την Σκόρμπιτ!

Κεφάλαιο 21 (Πολύ σύντομο αλλά άκρως καθησυχαστικό για το μέλλον του κόσμου): Οι κάτοικοι της Γης μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι γιατί η προσπάθεια μετατόπισης του άξονα της Γης θα ήταν κάτι αδύνατο για τους ανθρώπους.

Ένα δράμα στους αιθέρες: Μία σύντομη ιστορία του Βερν, η οποία έχει να κάνει με μια αεροπειρατεία σε ένα αερόστατο. Ο αεροπειρατής επιβιβάζεται λαθραία στο αερόστατο στη Φρανκφούρτη. Λέει ότι το όνομά του είναι Εμπεδοκλής ή Ηρόστρατος. Γίνεται κυβερνήτης του αερόστατου και εμποδίζει τον αφηγητή να το προσεδαφίσει. Αντίθετα θέλει να ανυψωθεί σε όσο γίνεται μεγαλύτερα ύψη. Κάνει μια σύνοψη της αεροναυπηγικής μέχρι τότε, δίνοντας έμφαση στα αποτυχημένα ταξίδια με αερόστατο. Φαίνεται αλλόφρων και οργισμένος με κάποια αδικία που του κάνανε σε σχέση με τις εφευρέσεις του. Έχει μαζί του τις σημειώσεις και τα προσχέδιά του. Πετάει το έρμα και το αερόστατο φτάνει σε ύψος 9.000 μέτρων. Ο τρελός εκφράζει την πρόθεσή του ν’ αυτοκτονήσει και ο αφηγητής παλεύει μαζί του, μέχρι που κόβονται τα σκοινιά του καλαθιού. Ο τρελός εξαφανίζεται στον ουρανό αλλά ο αφηγητής προλαβαίνει να πιαστεί στα σκοινιά και ανεβαίνει στις θηλιές του διχτυού. Τελικά η πτώση δεν είναι βίαιη και ο αέρας φέρνει με ασφάλεια τον αφηγητή στο έδαφος, λίγο μακριά από το Άμστερνταμ.

[Melissa · Rating 3 out of 5]

Europeans can unite only when there’s some American slandering🫶🏻

[Júlia Blas · Rating 3 out of 5]

Aunque secuela de la ya famosa historia del viaje a la Luna por parte de los miembros de la Gun Club -el capitán Nicholl y el presidente Barbicane-, tengo que admitir que es éste el primer libro que leo de Jules Verne, y si bien debo también aceptar que requiere concentración y que no siempre resulta una lectura fácil, la trama de esta historia fascina tan extraordinariamente que uno no puede sino seguir leyendo las aventuras y misiones tan descabelladas que se proponen esta vez estos antiguos artilleros estadounidenses! Tras ganar una subasta pública ante las más importantes potencias mundiales los miembros de la Gun Club adquieren plenos derechos sobre las tierras del Polo Norte, territorio en el que aún no se ha podido poner un solo pie, mares por los que numerosos barcos han perdido a tantos y tantos hombres... Pues para poder explotar las tan valiosas hulleras, el secretario de la asociación, J. T Maston, tras varios y muy complicados cálculos algebraicos descubrirá el modo de acceder a estas inalcanzables tierras; y aquí es cuando nuestros queridos y estimados héroes pasan a adquirir el papel de antagonistas en esta historia: pues desafían con esta empresa la disposición perfecta de nuestro amado globo terráqueo...

[Travis · Rating 4 out of 5]

More a political satire than a straightforward adventure story.
The Baltimore gun club buy the north pole.
They know the place is just crazy with coal and they have figured out a way to get at it and meet the world's energy needs for the next couple centuries.

Then they reveal their brilliant strategy and the world goes crazy.

Not as cutting or clever as say 'The Mouse that Roared', but Verne gently pokes fun at international relationships and even at the racism of the time.

Do wish he had told more of the story through character interaction, as he tends to just tell us what's going on rather than show us.
The Gun Club is a fun bunch of characters, so I wish they'd done more.

Also wish Verne had done more books about them.

[Ignacio Senao f · Rating 2 out of 5]

El polo norte por aquellos tiempos aun no se había descubierto, tan solo hasta la latitud 84º, los barcos no podrían atravesar los icerberg (para estos temas recomiendo leer “El Terror” de Dan Simmons). Pues a un listillo matemático no se le ocurre otra que para poder llegar a superar estas latitudes… lee, lee: CONSTRUIR UN CAÑÓN (jaja) PARA DISCPARARLO Y MOVER EL EJE TERRESTRI PARA ASÍ DEJAR (jaja) EL POLO NORTE MÁS CERCA DEL SOL Y DERRETIRLO. Tú imagínate como tiene que ser el cañón.

Es curioso leer estas novelas de antaño, así darnos cuenta como dentro de un siglo se descojonaran de nostros.

[Laura Verret · Rating 2 out of 5]

So - The Gun Club seems to think that anything can be accomplished by firing a gun. In 'The Moon Voyage' a gun shot voyagers out to space to explore the moon....... in this work, the explosion of a gun is supposed to rectify the Earth's tilt on its axis........ What are you on, Gun Club.

[Eylul Horozoglu · Rating 1 out of 5]

No.

[Joshgun Shirinov · Rating 2 out of 5]

Yazıldığı tarix nəzərə alındıqda əladı, amma indi aktuallığını itirib

[Sara · Rating 4 out of 5]

I fell in love with From the Earth to the Moon for how bro-ish it came across. Then Jules Verne decided Impey Barbicaine and company should have sequels. When I last heard from them, Impey, Capt. Nicholls, and our Frenchman went down to Florida to be blasted from a ginormous gun-rocket. Somehow "falling back to earth" they landed in the ocean playing board games until a naval ship rescued them. But, you know, they needed to top that stunt.

So, when several nations gather to make bids on the North Pole, it's the Baltimore Gun Club that gets the winning bid. Their plan: build an even more ginormous gun-rocket that will alter the axis of the earth, making planet warmer, therefore allowing them to get at what they think are deep untapped coal mines.

Of course, everyone on the planet gets kind of worried at this idea. Impey and the Captain flee imprisonment, leaving their secretary, Maston, to take the brunt of the wrath, so they take advantage of the local people of Mount Kilimanjaro, burrowing into the earth to make a crazy large gun-rocket. However, thanks (?) to Maston being struck by lighting during a phone call (yep) the calculation for tilting the axis was off and the world stayed as is - except for the nearby area which was completely destroyed.

Even though these were written by a Victorian-era Frenchman, these are still some of the most modern 'Murica books.

[Jim · Rating 3 out of 5]

Jules Verne in The Earth Turned Upside Down (also called The Purchase of the North Pole and Topsy-Turvy) returns to the Baltimore Gun Club (From the Earth to the Moon and Around the Moon), which now proposes something even more outrageous than a cannon projectile aimed at the moon: This time, the irrepressible Impey Barbicane and J-T Matson plan to change the north pole by permanently changing the rotation of the earth by some 27 degrees so that the North Pole ice could melt, and the Baltimore Gun Club could own the rights to all the coal and iron they would mine.

Of course, millions of people would drown by the displacement of the oceans, including China, India, and parts of South America, but that is secondary to the mining rights to the North Pole. Who would shed a tear for them?

Barbicane and Matson envision another giant cannon, this time consisting of the African volcano at Kilimanjaro, which would have a giant steel barrel shoved down its center and loaded with a special alternative to gun-cotton called dyna-mix. The projectile would go into orbit around the earth.

I won't give away what happens. Needless to say, China and India are not under water today, so it must not have worked.

[Simon Mcleish · Rating 3 out of 5]

A few of the large number of short novels written by Jules Verne are still very well known, but this is not one of these. It's a strange sequel to the much more famous From the Earth to the Moon, where the Baltimore Gun Club attempt to change the rotation of the earth using a huge gun, with the aim of making the poles temperate regions, allowing the exploitation of coal there. The physics is very suspect, especially taking into account the devastation to life on Earth; the realities of the fluid dynamics of such an explosion is noticed by Verne, but would have been far more destructive.

To give it a positive spin, it could be read as a warning of the potential stupidity of scientists and engineers when they don't look at the big picture; a satirical story.

Interesting to read, but not really enjoyable.

[Andrés · Rating 3 out of 5]

Cierre de la trilogía del Gun Club, que continúa las aventuras de Barbicane, Nicholl y J. T. Maston, el protagonista absoluto en este caso.

En esta tercera entrega Verne recupera el tono irónico y satírico de los hombres de la guerra, caídos en el aburrimiento y dispuestos a poner la Tierra patas arriba con tal de añadir emoción a sus vidas. Mucho más cercana en este sentido a la primera de sus predecesoras, y menos científica que la segunda, aunque la ciencia sea una constante en los Viajes Extraordinarios.

Aquí fantasean con modificar la trayectoria de la Tierra, con el fin de explotar el Polo Norte tras una divertida puja. Verne sigue caricaturizando a los norteamericanos una vez más, criaturas obcecadas y apasionantes, que no conocen la palabra 'imposible' ni se rigen por las mismas normas que sus rivales del viejo continente.

Capitalismo, cambio climático, matemáticas, astronomía, conflictos internacionales y por supuesto mucha pirotecnia se dan cita en un digno cierre en el que, como en el inicio, un francés ocupa un pequeño aunque vital papel dentro de la novela.

[Aveniform · Rating 4 out of 5]

An amusing book. I read the version translated by Sophie Lewis, and I think she did a fantastic job with the translation. The book itself is very much a charming product of its time, for instance the bombastic pronouncements and ironclad belief in the gentle elan of "modern" times justifying the US refusal to torture J-T Maston. Some language used is dated and "politically incorrect", but no more so than that of an Edgar Rice Burroughs novel, and in no way detracts from an otherwise good novel.

The only thing preventing me from giving this five stars is that the "surprise" plot twist that saves the day in this book is conceptually very similar to the famous one in Around the World in 80 Days.

[Ioannis Touras · Rating 2 out of 5]

It is one of the least inspiring books of Jules Verne. Having said that, it still holds its didactic standards regarding the updated knowledge on the scientific evolution of its era. Also, despite its lack of philosophical background, the book manages to be of good use as teaching material for elementary school students, due to the demonstrated variety of informations, regarding physics, chemistry, geology and geography. Finally, regarding the moral standards it stands for, Verne reproduces in a vulgar way the kantian ethics on love and power. On our current western standards, the reading is a rather conservative material.