‘Je zus zegt dat je zo lief bent, mama’, zegt de zesjarige Billie op een ochtend aan haar mama Victoria. Maar Victoria heeft geen zus. Ze is enig kind.
Billie blijft haar echter, nacht na nacht, levendig en gedetailleerd vertellen over haar gesprekken met Victoria’s overleden zus. Langzaamaan dringt het tot Victoria door dat er een kans bestaat dat haar dochter meer ziet dan voor het oog zichtbaar is. Ze gaat op zoek naar antwoorden bij de mensen die haar het best kennen, haar ouders, maar haar moeder lacht haar bezorgdheid weg en haar vader hult zich in stilzwijgen. Ze kan het echter niet laten rusten.
Wanneer de naam van medium Caro Westerhof haar ter ore komt, besluit ze haar om hulp te vragen. Caro herkent zichzelf in deze jonge aanstaande mama en besluit haar te helpen. Tegelijkertijd met de zoektocht naar het antwoord op Victoria’s vragen, gaat Caro de confrontatie aan met de demonen uit haar eigen leven.
Anja Feliers is de meest succesvolle vrouwelijke thrillerauteur van Vlaanderen. Ze is de bezielster van de thrillerreeksen rond psychologe Kathleen Verlinden en medium Caro Westerhof. Daarnaast schreef ze ook de Dirty Little Secrets-trilogie, een reeks erotische romans.
Anja Feliers is de meest succesvolle vrouwelijke thrillerauteur van Vlaanderen. Ze is de bezielster van de thrillerreeksen rond psychologe Kathleen Verlinden en medium Caro Westerhof. Daarnaast schreef ze ook de Dirty Little Secrets-trilogie, een reeks erotische romans.
Anja Feliers is geboren op 31 augustus 1971 in Bilzen (Limburg). Ze groeide op in het dorpje Rekem (Lanaken). Daar woonde ze samen met haar vader en haar moeder, haar zes jaar oudere broer en met haar bomma en bompa.
Als kind vond je Anja meestal spelend op straat terug. Samen met haar vrienden bouwde ze hutten, speelde ze voetbal, zocht ze naar salamanders, raapte ze kastanjes... Als ze maar buiten kon zijn!
Op zevenjarige leeftijd ontdekte Anja de magie van boeken. Tijdens een week ziek-zijn bracht haar broer voor haar een stapel boeken mee uit de bib. Een wereld ging open. Sindsdien bezocht ze de bib wanneer die maar open was om haar portie leesvoer op peil te houden. Toen Anja elf werd stierf haar moeder aan een gemene ziekte. Een periode van grote eenzaamheid was het gevolg. Anja maakte een belofte aan zichzelf dat ze ooit een boek zou schrijven over het verlies van haar moeder.
Op eenentwintigjarige leeftijd vond Anja dat het tijd was om de belofte die ze gedaan had, waar te maken.
Ze schreef een boek over het verlies van haar moeder dat bestemd was voor de kinderen die zij ooit nog zou hebben. Het boek belandde in de kast waar het jarenlang zou blijven liggen.
Op een dag vertelde Anja aan een vriendin over het bewuste boek. Nadat deze vriendin het boek gelezen had, opperde ze het idee het eens op te sturen naar een uitgeverij. Dat zag Anja wel zitten, er was alleen één grote 'maar'. Het boek was té persoonlijk om zo te laten uitgeven.
Anja ging opnieuw aan het werk en maakte van het boek een fictief verhaal.
In maart 2004 debuteerde Anja met het herschreven boek dat jullie nu kennen onder de titel 'Donkere kamers'.
Anja woont nog steeds in Eigenbilzen. Boven de keuken, op haar schrijfzoldertje blijft ze schrijven.
Ook dit is weer een bingewaardige reeks. Deze serie heeft wel een paranormaal tintje maar ik vind het zelf zeker niet onrealistisch gebracht. Het is weer eens een andere manier om bijvoorbeeld misdaden of andere zaken op te lossen. Daarnaast is de vlotte schrijfstijl, de spannende verhaallijnen ook weer terug te vinden in deze serie.
Wat betreft het leven van Caro Westerhof gaat de verhaallijn verder, daar waar ze in Schaduwen gestopt is. We lezen over hoe Caro in contact komt met Rolf. Iemand die al voor veel leed gezorgd heeft in het leven van Caro.
Daarnaast lezen we over de achtjarige Billy die lijkt te communiceren met iemand die niet bestaat. Ze vertelt haar moeder dat het haar tante is. Maar haar moeder heeft helemaal geen zus. Haar moeder, Victoria gelooft het eerst niet maar geleidelijk aan blijkt Billie dingen te vertellen die ze op geen enkele manier had kunnen weten. Als ze dit met Caro bespreekt, blijkt dit nog maar het begin te zijn.
Het verhaal leest in het begin eerder als een roman maar hier en daar duiken er enkele dingen op waarvan je kan vermoeden dat er iets meer aan de hand is. Geleidelijk aan wordt de spanning wat opgedreven. Het wordt nergens echt enorm spannend maar de onderhuidse spanning is wel voelbaar.
Na Kathleen Verlinden heeft Caro Westerhof dus ook een plekje veroverd in mijn lijstje van series die ik wil blijven verder lezen!
Wat was ik blij met het bericht van Karen @ dat ik deel mocht nemen aan de blogtour van het boek “Echo’s” van @ een succesvolle Vlaamse schrijfster van zowel thrillers als erotische romans. Ik heb al heel veel boeken van haar gelezen maar de paarse reeks over het medium Caro Westerhof staan nog op mijn TBR-lijstje. Ik had heel veel zin om aan dit boek te beginnen, maar door een onverwacht overlijden in de familie vond ik er weinig tijd voor. Mijn familie kreeg voorrang op mijn boeken. Maar wat was ik blij dat ik toch even kon wegdromen in het leven van de achtjarige Billy. Billy is een meisje dat ‘s nachts communiceert met haar overleden tante, de zus van haar mama Victoria. Maar Victoria heeft immers geen zus. Ze gaat er van uit dat Billy een levendige fantasie heeft. Maar wat als Billy dingen begint te vertellen dat ze eigenlijk niet kan weten ? Heeft Billy dan toch een bijzondere gave ? Victoria gaat ten rade bij haar ouders maar krijgt geen enkele steun van hen. Caro Westerhof daarentegen, zelf ook een medium, besluit Victoria te helpen. Caro’s leven loopt ook niet van een leien dakje. Ze heeft zelf ook nog af te rekenen met haar verleden. In dit boek krijgen we twee verhaallijnen. Het verhaal van Victoria en het verhaal van Caro. Deze verhaallijnen komen beetje bij beetje bij elkaar. Het paranormale dat in het boek aangehaald wordt is zeer realistisch weergegeven. Het boek is zeer vlot geschreven met korte hoofdstukken. Het boek is eerder een psychologische roman maar je voelt de spanning wel onderhuids. Je voelt aan dat er meer staat te gebeuren en je wil echt verder lezen. Alhoewel dit het vierde deel is van de paarse reeks van het medium Caro Westerhof kan je dit boek perfect als stand-alone lezen. Mij heeft het wel benieuwd gemaakt naar de eerste 3 delen. Ik ben fan ! Ik hoop dat je nog vele boeken mag schrijven.
Anja Feliers is een succesvolle Vlaamse schrijfster van thrillers en erotische romans. Met het achtste deel van de reeks rond psychologe Kathleen Verlinden, ‘Het perfecte meisje’, ontving ze in 2018 de prijs voor de ‘Beste Vrouwenthriller van het Jaar’. Ook met haar andere misdaadreeks over medium Caro Westerhof won ze al een prijs. Met het tweede boek uit de reeks, ‘Huid tegen huid’, won ze in 2020 de titel van ‘Beste Nederlandse Vrouwenthriller van 2020’. Sinds kort brengt ze samen met haar dochter ook kinderboeken uit. Anja Feliers woont in Bilzen, waar ze haar verhalen schrijft op zolder. In het dagelijkse leven is ze leerkracht in het middelbaar onderwijs. ‘Echo’s’ is het vierde deel in de serie rond medium Caro Westerhof.
De zesjarige Billie voert ’s nachts hele gesprekken met haar overleden tante, de zus van haar mama Victoria. Eigenaardig genoeg is Victoria enig kind en ze wijt de nachtelijke conversaties aan de levendige fantasie van haar dochter. Tot Billie dingen vertelt die ze absoluut niet kan weten. De twijfel bij Victoria neemt toe of haar dochter misschien toch een bijzondere gave heeft. Wanneer ze hierover in gesprek gaat met haar ouders kan ze niet op steun rekenen. Die vindt ze wel bij Caro Westerhof. Caro, die over een gelijkaardige gave beschikt, besluit Victoria te helpen. Daarnaast krijgt Caro echter zelf nog af te rekenen met haar verleden en moet ze zelf ook timmeren aan het pad van haar eigen leven.
De cover van Echo’s’ past helemaal in de zogenaamde ‘paarse reeks’ en de titel wordt duidelijk tijdens het lezen. Net zoals in de vorige delen wisselt het perspectief tussen de personages. In dit deel zijn vooral de standpunten van Caro en Victoria belangrijk. Uit de flaptekst weet je meteen wat de connectie is tussen beide hoofdpersonages. In dit boek volg je de levens van Caro en Victoria mee. Ook het verleden is hierbij van belang. Bij Victoria kiest de auteur voor hoofdstukken die zich nu en vroeger afspelen. Wat Caro betreft, voorziet Anja Feliers een opfrissing van feiten uit het verleden, maar om dit volledig te begrijpen, is het van belang om minstens het eerste deel van de serie ‘Wat hij mij zei’ gelezen te hebben. Hierop wordt sterk verder gebouwd. Dat zorgt ervoor dat Caro een goed uitgewerkt personage in de serie is, maar toch komen haar keuzes en houding ten aanzien van antagonist Rolf, die een cruciale rol had in het eerste deel, niet helemaal geloofwaardig over. Pas helemaal op het einde wordt duidelijk wat de ware intenties van Caro en Rolf zijn. De rol van Frederik, de partner van Caro, is in dit deel net iets te onderbelicht. Als lezer voel je dat hij meer weet dan hij laat uitschijnen maar dit komt iets te weinig tot zijn recht. De sterkte van Anja Feliers komt naar boven in de psychologische uitwerking van het verhaal. Ze weet een opbouwend verhaal te schrijven, dat soms meer weg heeft van een roman dan een thriller, maar waarbij wel de karakters en ontwikkeling van personages goed worden neergezet. Haar schrijfstijl typeert zich in uitgebreide dialogen en innerlijke monologen. Hier en daar voegt de auteur een kort, cryptisch gedicht toe. De spanning zit bij ‘Echo’s’ op het einde van het boek, maar het verhaal eindigt wel abrupt. De vragen waar de lezer mee achter blijft, vormen een cliffhanger en bieden absoluut de optie voor een vijfde deel. Een belangrijk thema is deze reeks en dus ook in ‘Echo’s’ is de gave om contact met mensen te hebben over de grenzen van de dood heen. Deze paranormaliteit of dit zesde zintuig wordt op een geloofwaardige en natuurlijke manier gebracht. Er is niets beangstigends aan, dus lezers die niet van dit thema houden, hoeven zeker niet afgeschrikt te worden om de reeks te lezen. De gave wordt mooi verwerkt in het functioneren van de personages en is niet het eigenlijke onderwerp van het verhaal. Gezien het lagere spanningsgehalte is ‘Echo’s’ een aanrader voor de fans van psychologische romans en zullen de liefhebbers van thrillers waarbij je op het puntje van je stoel gaat zitten hier minder aan hun trekken komen. Bedankt uitgeverij Pelckmans dat ik deel mocht nemen aan de blogtour. Rating: 3,5*
Zeer goed verhaal, zoals ik telkens in de reeksen van Anja Feliers gewend ben. Het verhaal wordt stap voor stap opgebouwd en neemt je telkens iets verder naar de waarheid ... die je van bij de start niet kan voorspellen. Bovendien kan je het door de korte hoofdstukken zeer vlot lezen. Vaak 's avonds gedacht "nog maar snel een volgend hoofdstukje" 😃
'Echo's' is het vierde deel van een serie rond het hoofdpersonage Caro Westerhof geschreven door de Vlaamse thrillerschrijfster Anja Feliers.
Net zoals de andere covers valt dit deel ook op door de paarse kleur daardoor vormen ze een mooi geheel. Handig is wel dat het nummer van het deel duidelijk op de boekenrug staat zodat je de serie gemakkelijk in de juiste volgorde kan lezen. Op de cover van 'Echo's' zweeft een dame in het water. Is ze aan het genieten of is ze bewusteloos?
Victoria heeft samen met haar ex Thijs een dochtertje Billie. Op een ochtend komt haar dochtertje bij haar en vertelt ze dat ze 's nachts contact heeft met haar tante, de overleden zus van Victoria. Aangezien Victoria geen zus heeft, gelooft ze Billie niet. Ze denkt dat ze aandacht nodig heeft, misschien voelt ze zich alleen en mist ze een zusje of een broertje. Billie vertelt dit ook aan haar papa en zijn nieuwe vriendin Janneke. Zij nemen Billie wel au sérieux en denken dat ze een speciale gave heeft. Op een nacht hoort Victoria dat Billie een echt gesprek met haar tante aan het voeren is en wanneer ze dan ook nog kan voorspellen dat Janneke zwanger is van een broertje, kan ze niet anders dan Billie geloven. Ze gaat bij haar pleegouders maar vangt daar bot. Wanneer ze van het medium Caro Westerhof hoort, gaat ze bij haar en vraagt haar om raad...
Het boek is ingedeeld in kleine hoofdstukken die beurtelings verteld worden door Caro en Victoria. Heden en verleden worden met elkaar afgewisseld. Anja Feliers zorgt ervoor dat het allemaal heel duidelijk is zodat je dit boek als stand alone kan lezen. Door het verleden weet je precies wat Caro meegemaakt heeft in de vorige boeken. De gedichtjes tussen de hoofdstukken vond ik wel heel gepast en mooi. Ik had de neiging om ze een paar keer na elkaar te lezen. Alleen vind ik het spijtig dat ik nog altijd niet zeker ben van wie deze afkomstig zijn. Anja Feliers heeft een heel vlotte schrijfstijl. Doordat ze de spanning langzaam opbouwt, kan ze de aandacht van de lezer zo vasthouden dat je het boek in een mum van tijd uit hebt. Ik las het heel graag alleen vind ik het boek niet echt thuishoren bij het thrillergenre. Ik zat mijn nagels niet af te bijten van de spanning. Ik zou het eerder een psychologische roman noemen overgoten met een vleugje spanning. Ik kijk al uit naar het volgend boek met Caro Westerhof.
‘Je zus zegt dat je zo lief bent, mama’, zegt de achtjarige Billie op een ochtend aan haar mama Victoria. Maar Victoria heeft geen zus. Ze is enig kind.
Billie blijft haar echter, nacht na nacht, levendig en gedetailleerd vertellen over haar gesprekken met Victoria’s overleden zus. Langzaamaan dringt het tot Victoria door dat er een kans bestaat dat haar dochter meer ziet dan voor het oog zichtbaar is. Ze gaat op zoek naar antwoorden bij de mensen die haar het best kennen, haar ouders, maar haar moeder lacht haar bezorgdheid weg en haar vader hult zich in stilzwijgen. Ze kan het echter niet laten rusten.
Dé bestverkopende vrouwelijke thriller auteur van Vlaanderen met 3 populaire reeksen op haar naam, dit kan maar een boek van Anja Feliers zijn. Ik mocht het 4e deel in de "Caro Westerhof" reeks lezen voor het Libelle Reviewteam.
's Morgens zei iemand mij nog "de boeken van Anja Feliers lezen heel vlot." Toen ik 12u later het boek dichtklapte begreep ik pas hoe vlot. Eerlijk, ik vreesde altijd al een beetje of dat bovennatuurlijke kantje wel iets voor mij was. Maar het verhaal wist mij toch te pakken en je wordt zo door het boek opgeslorpt dat je het bovennatuurlijke element er gewoon bijneemt. Het lijkt zelfs heel realistisch allemaal zonder zweverig te zijn.
Het boek is een herkenbare weergave van het leven van alledag ...twee vrouwen die een koffietje gaan drinken, de dochter van school afhalen ... opvang regelen bij de grootouders. Het wordt nergens heel erg spannend maar dan heb je het schrille contrast met Billie haar gave.
Het boek kent zowel de verhaallijn van Caro als die van Victoria, twee dames die worstelen met het verleden. Anja Feliers kneedt deze 2 personages hun levenspad tot een mooi geheel. Ook Billie geeft ze schitterend vorm, een klein meisje die meer ziet dan het menselijk oog kan registreren en ons verstand kan verklaren. Een meisje die menig lezers kippenvel zal bezorgen.
Soms leek het wel of Caro regelrecht het gevaar opzocht en wat naïf overkwam. Haar verhaal eindigt bruusk met een cliffhanger terwijl Victoria toch wel veel stenen heeft kunnen doen omdraaien om haar ware afkomst te achterhalen.
Een fijne eerste kennismaking met talent van eigen bodem.
⭐️⭐️⭐️⭐️ De Caro Westerhof reeks bestaat uit nog 3 eerdere delen. Bedankt @pelckmans voor het recensie exemplaar
Via de leesclub van de boekenreizigers heb ik Echo´s, geschreven door Anja Feliers, gelezen. Dit boek is mijn eerste kennismaking met deze schrijfster. Echo´s is al het vierde deel in de serie rond Caro. Ik heb het niet als een probleem ervaren dat ik de eerste delen in deze serie niet heb gelezen. In dit boek lopen er twee verhaallijnen. De eerste verhaallijn gaat over Victoria. Victoria is gescheiden van Thijs en ze hebben samen een dochter genaamd Billie. Billie woont met name bij Victoria. Billie praat ´s avonds vaak met een vrouw die overleden blijkt te zijn. Tegenover haar moeder heeft Billie het geregeld over haar zus, alleen heeft Victoria helemaal geen zus. Zij is enig kind en geadopteerd door haar ouders. De andere verhaallijn gaat over Caro. Caro is paranormaal begaafd, is moeder van Loïs en adoptiemoeder van Nouk. Nouk is de dochter van haar overleden zus Sascha. Ook Caro heeft zo ook haar geheimen. Rolf, de vader van Nouk, was verantwoordelijk voor de dood van Sasha en Caro’s man Cas. Hij is hiervoor nooit opgepakt en veroordeeld. Er hangt voor Caro een voortdurende dreiging en angst in de lucht. Bang dat Rolf Nouk van haar afpakt. Gaat het Caro lukken om te zorgen dat Nouk bij haar blijft? De verhalen komen uiteindelijk ook wat samen als Caro Victoria en Billie gaat helpen om duidelijkheid te krijgen over de zus van Victoria. De cover is eenvoudig, in een mooi paars uitgevoerd. We zien op de cover een vrouw in een mooie jurk en haar ogen gesloten. Deze cover zegt verder nog niets over het verhaal welke zich in het boek afspeelt. De hoofdstukken zijn niet heel erg lang. Het is duidelijk vanuit wiens perspectief het verhaal wordt verteld en of het in het nu is of in het verleden. Dit komt doordat de namen van de hoofdpersonen boven het desbetreffende hoofdstuk staan. Daarnaast staan er zo hier en daar tussen de hoofdstukken ook kleine gedichtjes wat ik wel een leuke afwisseling vond. De schrijfstijl is vlot en leest makkelijk. De spanning wordt tijdens het verhaal rustig aan opgebouwd. Al met al een goed boek voor een heel aantal uurtjes leesplezier. 3,5*
Het boek echo’s gaat hoofdzakelijk over twee vrouwen. Victoria is gescheiden en heeft een dochtertje Billie. Op een dag vertelt Billie aan haar moeder dat ze een zus heeft en dat die tegen haar praat. Victoria gelooft haar niet, totdat Billie haar dingen vertelt die ze niet kan weten……
Caro heeft twee dochtertjes, die spelen met Billie. Via hun dochters komen Caro en Victoria in contact en besluit Caro Victoria te helpen. Maar ondertussen heeft Caro haar eigen problemen.
Anja Feliers is een auteur die al vele titels heeft geschreven, maar toch had ik nog nooit wat van haar gelezen. Echo’s is het vierde deel in de serie over Caro, het is los te lezen maar ik denk dat het boek meer had gewaardeerd als ik de eerdere delen ook had gelezen. Mede omdat ik dan een duidelijker beeld van Caro had kunnen vormen en misschien ook meer begrip voor haar keuzes kunnen opbrengen.
Vanaf het eerste moment pakt Anja je al in. Ze opent het verhaal met een spannende scene waardoor je gelijk wil weten wat er aan de hand is. Per hoofdstuk komt een personage aanbod, voornamelijk Caro en Victoria. Het verhaal van Caro wordt verteld in het ik-perspectief en die van Victoria in het hij/zij-perspectief. Het gebruik van deze twee verteltechnieken door elkaar heen lezen heel prettig, en je weet daardoor als lezer ook heel goed wie nu aan het woord is. Daarbij wordt het per hoofdstuk duidelijk aangegeven over welk personage het gaat, en in het geval van Victoria ook of het om een terugblik gaat.
Het boek heeft mij geen moment verveeld, echter was het geen thriller. De spanning was matig aanwezig en werden meer opgewekt door de kleine gedichtjes tussen de hoofdstukken. Ook vond ik sommige gebeurtenissen wat ongeloofwaardig. Maar toch heeft Anja er weer een fan bij. 3,5 *
Billie spreekt met haar tante, de zus van haar moeder maar het probleem is dat haar moeder Victoria geen zus heeft. Eerst gelooft Victoria haar dochter niet maar wanneer ze dingen weet dat ze normaal niet kan weten schakelt Victoria de hulp van Caro in waarvan haar dochters goed bevriend zijn met Billie. want op haar ouders kan ze niet rekenen. Het verhaal heeft 3 verhaallijnen namelijk Victoria in het verleden en in het heden en Caro in het heden waar ze nog steeds in angst leeft voor Rolf die terug in het binnenland is en haar probeert te benaderen. Het verhaal van Caro stond voor mij niet bovenaan omdat ik het boek echt wel wou lezen omdat hij mij enorm interesseerde wat betreft het paranormale rond Billie. Maar het eind vond ik toch wel heftig en blijf je nog met een vraag zitten waar ik in het volgend boek waarschijnlijk wel een antwoord ga op krijgen. terug spannend waardoor je blijft verder lezen want ook als lezer ben je enorm benieuwd naar wat er gebeurd is met die tante. Ik vond dit 4 de deel dan ook heel wat beter dan het voorgaande.
het begon als een prachtig einde van een toch wel mooie reeks boeken. deze zou meer sterren krijgen als het einde niet zo slecht geschreven was, het kon beter uitgeschreven en verwerkt worden, jammer.