What do you think?
Rate this book
11% #1
Elf procent
In Elf procent is het 2322 en bestaat de samenleving uitsluitend uit vrouwen. Mannen slijten hun dagen opgesloten in kweekcentra. Medea, Stille, Wicca en Eva hebben verschillende achtergronden, maar ze worstelen allemaal met hun identiteit en geheimen uit het verleden. Wanneer het jongetje dat ondergedoken zit bij Medea haar huis ontvlucht raken de levens van de vier vrouwen met elkaar verstrengeld.
317 pages, Kindle Edition
First published September 8, 2022
405 people are currently reading
13703 people want to read
About the author
Maren Uthaug
39 books341 followersMaren Uthaug (født 1972) er blogger, stribe-tegner og forfatter af halvt samisk, halvt norsk oprindelse.
Uthaug vandt i 2013 Politikens tegneseriekonkurrence og har derfor siden haft en fast stribe i avisens kultursektion under overskriften Ting, jeg gjorde. Striben følger i minimalistisk stil tændstikkvinden Maren i hendes gøren og laden. Desuden har Uthaug siden 2009 haft bloggen Marens blog, hvor hun dagligt poster tekster, billeder og tegninger af, hvad hun går og laver.
Og sådan blev det er Uthaugs debutroman fra 2013 om en ung pige, der tvinges væk fra sin samiske verden og i stedet skal vokse op i Sønderjylland. Hele livet føler hun sig fremmedgjort, og derfor tager hun som voksen tilbage til barndommens land for at finde sine rødder.
Romanen modtog gode anmeldelser, bl.a. fra Klaus Rothstein, der i Weekendavisen, kaldte den for ”en særdeles vellykket debutroman.” Litteratursidens anmelder Line Hoffgaard skrev desuden om romanen: ”Maren Uthaugs debutroman er en velfortalt og original fortælling om tro, identitet og søgen efter rødder fortalt i en sørgmunter tone, så det både berører og underholder.” Læs hele anmeldelsen her.
Inden debutromanen har Uthaug udgivet en række andre bøger, herunder Ellers går det godt (2012), som er en graphic novel i stil med Ting, jeg gjorde. Bogen blev nomineret til tegneserieprisen Pingprisen i kategorien ”Bedste danske debut”.
Uthaug vandt i 2013 Politikens tegneseriekonkurrence og har derfor siden haft en fast stribe i avisens kultursektion under overskriften Ting, jeg gjorde. Striben følger i minimalistisk stil tændstikkvinden Maren i hendes gøren og laden. Desuden har Uthaug siden 2009 haft bloggen Marens blog, hvor hun dagligt poster tekster, billeder og tegninger af, hvad hun går og laver.
Og sådan blev det er Uthaugs debutroman fra 2013 om en ung pige, der tvinges væk fra sin samiske verden og i stedet skal vokse op i Sønderjylland. Hele livet føler hun sig fremmedgjort, og derfor tager hun som voksen tilbage til barndommens land for at finde sine rødder.
Romanen modtog gode anmeldelser, bl.a. fra Klaus Rothstein, der i Weekendavisen, kaldte den for ”en særdeles vellykket debutroman.” Litteratursidens anmelder Line Hoffgaard skrev desuden om romanen: ”Maren Uthaugs debutroman er en velfortalt og original fortælling om tro, identitet og søgen efter rødder fortalt i en sørgmunter tone, så det både berører og underholder.” Læs hele anmeldelsen her.
Inden debutromanen har Uthaug udgivet en række andre bøger, herunder Ellers går det godt (2012), som er en graphic novel i stil med Ting, jeg gjorde. Bogen blev nomineret til tegneserieprisen Pingprisen i kategorien ”Bedste danske debut”.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 847 reviews
December 22, 2022
What the fuck. Tror det var godt, men what the fuck.
August 9, 2023
Messed up and thought provoking. Extra points for having weird magical menstrual blood cookies in it.
January 30, 2023
TW: transfobi
Bogen tegner et billede af at feminisme kun handler om menstruationsblod, og at ødelægge alt der har med mænd at gøre. Den viser også “rigtige” kvinder for at være ekstremt feminine og spirituelle.
Den er hamrende transfobisk fordi de bliver kaldt stærkt nedsættende ord, de er prostituerede, bor på “Gaden”, ammer børn, er altid nøgne og bliver voldsomt seksualiserede.
Det kræver intet at bruge inkluderende sprog, og decideret transfobi er simpelthen for dårligt og hører ingen steder hjemme.
Karaktererne er flade og har platte navne, mange ting giver ingen mening, generelt er den ret dårligt skrevet. Bare en ret uinteressant, grænsende til skadelig bog.
Første og sidste Uthaug for mit vedkommende.
Bogen tegner et billede af at feminisme kun handler om menstruationsblod, og at ødelægge alt der har med mænd at gøre. Den viser også “rigtige” kvinder for at være ekstremt feminine og spirituelle.
Den er hamrende transfobisk fordi de bliver kaldt stærkt nedsættende ord, de er prostituerede, bor på “Gaden”, ammer børn, er altid nøgne og bliver voldsomt seksualiserede.
Det kræver intet at bruge inkluderende sprog, og decideret transfobi er simpelthen for dårligt og hører ingen steder hjemme.
Karaktererne er flade og har platte navne, mange ting giver ingen mening, generelt er den ret dårligt skrevet. Bare en ret uinteressant, grænsende til skadelig bog.
Første og sidste Uthaug for mit vedkommende.
December 31, 2024
3.75/5
Lubię, gdy osobne historie w książkach sprytnie się przeplatają. W tym roku przeczytałam już kilka książek, w których obraz kobiet przeplata się z nowym porządkiem świata i tu również było intrygująco
Lubię, gdy osobne historie w książkach sprytnie się przeplatają. W tym roku przeczytałam już kilka książek, w których obraz kobiet przeplata się z nowym porządkiem świata i tu również było intrygująco
March 31, 2023
Jeg havde ærlig talt ønsket, at jeg kunne lide den mere. For præmisset er sjovt og jeg er utrolig glad for de lidt atypiske hovedpersoner, som ellers ALDRIG var blevet hovedroller i så mange andre fortællinger. Tykke kvinder, ældre kvinder, queers, præste og hekse. Det er så skønt at læse.
Men så stopper glæden også herfra, for jeg følte desværre, at det var den mindst overbevisende world-building, jeg har læst. Alt bliver lidt forklaret væk med "revolutionen for lang tid siden", samtidig med at man læser gade og bynavne fra den tid, vi lever i nu, så man bliver lidt nemmere hevet ud af den sammenlignet med "en galakse langt borte" eller et fantasyunivers. Jeg har ingen fjerneste idé om hvordan samfundet fungerer selv efter 351 sider og i stedet for at bruge krudt på det, så går det lidt for meget op i bioessentialisme og kusser, menstruationsblod og onani. Og der tænker jeg, at præmissen kunne være så meget mere kompliceret og interessant et billede af et post-patriarkalsk, feministisk samfund, som stadig kan have sin problemer og ikke bare er himmel på jord, men det bliver altså for banalt sat op. Samtidig snøvler plottet af sted og virker heller ikke til at vide, hvor det egentlig vil hen, det føles som en kladde af en masse gode idéer, der ikke er blevet redigeret særlig meget i. Hvilket er så ærgeligt. Jeg er glad for bogen har sine fans og folk er velkomne til at være lodret uenige med mig, men jeg er bare øv over at den slet ikke var det, jeg håbede på.
Men så stopper glæden også herfra, for jeg følte desværre, at det var den mindst overbevisende world-building, jeg har læst. Alt bliver lidt forklaret væk med "revolutionen for lang tid siden", samtidig med at man læser gade og bynavne fra den tid, vi lever i nu, så man bliver lidt nemmere hevet ud af den sammenlignet med "en galakse langt borte" eller et fantasyunivers. Jeg har ingen fjerneste idé om hvordan samfundet fungerer selv efter 351 sider og i stedet for at bruge krudt på det, så går det lidt for meget op i bioessentialisme og kusser, menstruationsblod og onani. Og der tænker jeg, at præmissen kunne være så meget mere kompliceret og interessant et billede af et post-patriarkalsk, feministisk samfund, som stadig kan have sin problemer og ikke bare er himmel på jord, men det bliver altså for banalt sat op. Samtidig snøvler plottet af sted og virker heller ikke til at vide, hvor det egentlig vil hen, det føles som en kladde af en masse gode idéer, der ikke er blevet redigeret særlig meget i. Hvilket er så ærgeligt. Jeg er glad for bogen har sine fans og folk er velkomne til at være lodret uenige med mig, men jeg er bare øv over at den slet ikke var det, jeg håbede på.
January 8, 2025
ta książka sprawdziłaby się tylko jako krytyka tych dążących do „odwrócenia ról” zamiast równości, ale ta książka nie jest krytyczna, operuje stereotypami na temat kobiet, jej 80% obraca się wokół seksu, do tego wciąż balansuje na granicy transfobii (i ją przekracza)
może i tak miało być, ale ja nie rozumiem po co i na pewno nie w takiej formie
może i tak miało być, ale ja nie rozumiem po co i na pewno nie w takiej formie
October 30, 2022
Jeg må indrømme at Maren Uthauge skuffer mig i sin seneste roman 11%. Tankeeksperimentet er ellers interessant nok, men jeg føler udførelsen er overfladisk gennemført og historien uden mål og retning.
Jeg er kæmpe fan af hendes seneste roman 'En lykkelig slutning' og på den vis kunne 11% næsten kun skuffe.. Og det gjorde den så også.
Hendes tidligere romaner rummer overraskende tvists, genialitet i fortællingen og en fremdrift i historien, som jeg mangler I 11%.
11% er en god ide, men plottet er desværre ikke særlig interessant og lidt gennemsnitligt udført.
Jeg er kæmpe fan af hendes seneste roman 'En lykkelig slutning' og på den vis kunne 11% næsten kun skuffe.. Og det gjorde den så også.
Hendes tidligere romaner rummer overraskende tvists, genialitet i fortællingen og en fremdrift i historien, som jeg mangler I 11%.
11% er en god ide, men plottet er desværre ikke særlig interessant og lidt gennemsnitligt udført.
February 18, 2025
This book started so many thoughts that I don’t even know what to say. Such a bizarre and dystopian read! I feel like I should have something smart to say about our society after reading this book, but the only words in my mind are “WTF”. I was highly entertained, disgusted, shocked and scared, so I guess it’s a recommendation from here! haha
December 29, 2022
Plottet lød fedt, men jeg bryder mig ikke om den måde romanen reproducerer heteronormative forestillinger om køn og særligt queer-personer. Jeg ved godt det nok er ment som en samfundssatire, men det er bare ikke for mig.
November 26, 2022
Der er et vældigt hype omkring Maren Uthaugs romanudgivelser, men også denne gang blev jeg skuffet. “11%” er titlen på en dystopisk fremtidsroman om en tid, hvor Verden styres af et matriarkat, som kun holder liv i 11% mandlige væsener, hvad enten det drejer sig om dyr eller mennesker. Men især handler det om, at mændene og drengene holdes indespærret på centre, hvor kvinder kan komme for enten bare at have sex med dem eller for at blive gravide. Ude i samfundet er de tidligere boligområder med deres firkantede bygninger erklæret slum, mens nye bygninger er runde. I et hus i Frederiksbergslummen, som kalder sig et kloster, har man imidlertid ved et tilfælde fået en dreng på slæb, som holdes skjult. Han er dog ikke den eneste, vil det vise sig.
Romanens plot bliver først lidt interessant over halvvejs igennem romanen, for som det så ofte sker i science fiction, drukner det i forklaringer på, hvordan samfundet fungerer i den nye tid. Her er ALT for mange detaljer og samtidig også ALT for mange påfund, som det er svært at se en mening med. Hvorfor skal der indgå slanger? Hvorfor er menstruationsblodskager vigtige? Hvorfor er der mandedamer, og hvorfor ammer de?? Hvis man løste alle problemer ved at afskaffe det maskuline styre, hvorfor er der så stadig “politi” i form af velourklædte og fængsler med “tænksomme”? Det halter gevaldigt, synes jeg.
Hvad sproget angår, så er jeg heller ikke imponeret. Der er mange mange eksempler på, at Uthaug sætter punktum før ledsætninger. Det ligner næsten Mette Frederiksens taler, men hun sætter vel punktum for at huske at holde pauser og trække vejret. Men når Uthaug fx skriver noget i retning af “De kom hen til templet. Hvor de fandt Ældste på trappen”, så giver det et ret usammenhængende sprog. Jeg synes, at det er på plads at opfordre til en grundig redaktion af hendes fremtidige romaner, for hendes 2 første var faktisk gode.
Romanens plot bliver først lidt interessant over halvvejs igennem romanen, for som det så ofte sker i science fiction, drukner det i forklaringer på, hvordan samfundet fungerer i den nye tid. Her er ALT for mange detaljer og samtidig også ALT for mange påfund, som det er svært at se en mening med. Hvorfor skal der indgå slanger? Hvorfor er menstruationsblodskager vigtige? Hvorfor er der mandedamer, og hvorfor ammer de?? Hvis man løste alle problemer ved at afskaffe det maskuline styre, hvorfor er der så stadig “politi” i form af velourklædte og fængsler med “tænksomme”? Det halter gevaldigt, synes jeg.
Hvad sproget angår, så er jeg heller ikke imponeret. Der er mange mange eksempler på, at Uthaug sætter punktum før ledsætninger. Det ligner næsten Mette Frederiksens taler, men hun sætter vel punktum for at huske at holde pauser og trække vejret. Men når Uthaug fx skriver noget i retning af “De kom hen til templet. Hvor de fandt Ældste på trappen”, så giver det et ret usammenhængende sprog. Jeg synes, at det er på plads at opfordre til en grundig redaktion af hendes fremtidige romaner, for hendes 2 første var faktisk gode.
This entire review has been hidden because of spoilers.
April 26, 2025
✧₊‧˚⁀➷ 2.25/5 .ᐟ
honestly, i was neutral towards this until the scat kink episode. and then it went downhill from there. all in all, i'm just not really a fan of matriarchal stories where science and math and architecture are framed as masculine evil, and the matriarchy is just nature magic astrology woo woo and period blood cookies. like they live in their own fecal matter in mud huts because supposedly men invented buildings. insert that one ursula k. le guin quote here. it just doesn't feel subversive or thought-provoking in any way, unless the thoughts you're trying to provoke involve rabid woman hatred that would scare even a republican. and if you add how many times the phrase "the patriarchy" was used (i will die on the hill that it's different from saying "patriarchy" by itself), it reads like a 12-year-old on tumblr's first foray into radical feminism. of course, with the way the liberal feminist divine feminine energy people move, if we ever achieve a womanist society, that's probably what it will look like.
tw; transphobia
i received a copy from netgalley to review.
honestly, i was neutral towards this until the scat kink episode. and then it went downhill from there. all in all, i'm just not really a fan of matriarchal stories where science and math and architecture are framed as masculine evil, and the matriarchy is just nature magic astrology woo woo and period blood cookies. like they live in their own fecal matter in mud huts because supposedly men invented buildings. insert that one ursula k. le guin quote here. it just doesn't feel subversive or thought-provoking in any way, unless the thoughts you're trying to provoke involve rabid woman hatred that would scare even a republican. and if you add how many times the phrase "the patriarchy" was used (i will die on the hill that it's different from saying "patriarchy" by itself), it reads like a 12-year-old on tumblr's first foray into radical feminism. of course, with the way the liberal feminist divine feminine energy people move, if we ever achieve a womanist society, that's probably what it will look like.
tw; transphobia
i received a copy from netgalley to review.
September 18, 2022
Fuldstændigt forrygende, sprudlende, skarp, fantasifuld og overvældende historie
April 7, 2025
I’ve been into reading a lot more translated works and am glad to have added Eleven Percent to the list as well. It’s always a curious thing to think about how much a translation can change the core of the book but given how distinct the storytelling is, I don’t see a lot being changed here.
I am a bit baffled by people’s reviews and the hang up on period blood cakes and find it a bit immature. Period blood and blood rituals have been used for centuries, especially by women and witches and loved the symbolism of the blood spells, rituals, snakes and all the very distinct imagery we got.
My only hang up was the time period of this book. From the comparisons of books like A Handmaids Tale, I expected more of a modern story but this was told in a way that felt very old, mythological and as a period piece. This wasn’t bad in any way but definitely changed a lot of my perspective going in to what I was going to get versus what I got.
I am a bit baffled by people’s reviews and the hang up on period blood cakes and find it a bit immature. Period blood and blood rituals have been used for centuries, especially by women and witches and loved the symbolism of the blood spells, rituals, snakes and all the very distinct imagery we got.
My only hang up was the time period of this book. From the comparisons of books like A Handmaids Tale, I expected more of a modern story but this was told in a way that felt very old, mythological and as a period piece. This wasn’t bad in any way but definitely changed a lot of my perspective going in to what I was going to get versus what I got.
December 13, 2024
ale było
tylko zakończenie takie se
tylko zakończenie takie se
did-not-finish
April 25, 2025Finished Reading:
DNF @ p167
Preread Notes:
I'm not really sure what to expect from this one, as it's another one I chose for cover and title. But I read the forward by the author, which is a darkly humorous take on the legends of Lilith, Adam, and Eve. So, I feel like I'm in for a good time! I think it's a collection of different novelettes? Will confirm this. *edit nope it's a novel with multiple POVs and very long chapters.
Final Review:
“You should have some orgasms next to your plants. It’ll give them a boost of energy,” she said. “Looks like they need it.” p27
Reading Notes:
Four things I loved:
1. God then created Eve instead. “I have made her from your rib, from a part of you that neither walks nor thinks nor speaks, so she shall be ready to obey your will,” said God to Adam. And she was. Especially after she saw what happened to Lilith. p3 This passage is a brilliant reimagining of the mythology of Lilith, Adam, and Eve. It also suggests what is to come.
2. Dang that's a pretty amazing opening line: She’d gotten the bloody mixture in her hair as well. Sticky-handed, she wound the stray locks into the knot on her head. p6
3. I'm really enjoying the historical aspect of this fiction. I'm learning a lot about how people lived in ancient room. For example, I learned much more about rat vs snake than I ever thought I would know! These are the good sorts of fine details. *edit well...it's not historical fiction, so that shows how confused I was by this setting.
4. What she felt in her body at this moment she would never be able to produce on her own. Perhaps it was like laughing, thought Medea. You can amuse yourself alone, chuckle quietly to yourself, but if you want the kind of over-the-top laughter where it’s difficult to stop, where in the end your stomach cramps and afterward you feel that strange release inside your soul, you need to share the fun with someone else. p70 A beautiful and fascinating observation about companionship.
Two things I didn't love:
This section isn't only for criticisms. It's merely for items that I felt something for other than "love" or some interpretation thereof.
1. Well, the...*medical*...aspects and scenes in this book are not to my taste, but no judgment!
2. This book is just...so weird. I thought it was some kind of dark humor at first, but now I'm not sure. It's definitely not my vibe.
Rating: DNF @ p167
Recommend? yeah I mean for the right readers
Finished: Apr 7 '25
Thank you to the author, Maren Uthaug, publishers St. Martin's Press, and NetGalley for an advance digital arc of ELEVEN PERCENT. All views are mine.
---------------
DNF @ p167
Preread Notes:
I'm not really sure what to expect from this one, as it's another one I chose for cover and title. But I read the forward by the author, which is a darkly humorous take on the legends of Lilith, Adam, and Eve. So, I feel like I'm in for a good time! I think it's a collection of different novelettes? Will confirm this. *edit nope it's a novel with multiple POVs and very long chapters.
Final Review:
“You should have some orgasms next to your plants. It’ll give them a boost of energy,” she said. “Looks like they need it.” p27
Reading Notes:
Four things I loved:
1. God then created Eve instead. “I have made her from your rib, from a part of you that neither walks nor thinks nor speaks, so she shall be ready to obey your will,” said God to Adam. And she was. Especially after she saw what happened to Lilith. p3 This passage is a brilliant reimagining of the mythology of Lilith, Adam, and Eve. It also suggests what is to come.
2. Dang that's a pretty amazing opening line: She’d gotten the bloody mixture in her hair as well. Sticky-handed, she wound the stray locks into the knot on her head. p6
3. I'm really enjoying the historical aspect of this fiction. I'm learning a lot about how people lived in ancient room. For example, I learned much more about rat vs snake than I ever thought I would know! These are the good sorts of fine details. *edit well...it's not historical fiction, so that shows how confused I was by this setting.
4. What she felt in her body at this moment she would never be able to produce on her own. Perhaps it was like laughing, thought Medea. You can amuse yourself alone, chuckle quietly to yourself, but if you want the kind of over-the-top laughter where it’s difficult to stop, where in the end your stomach cramps and afterward you feel that strange release inside your soul, you need to share the fun with someone else. p70 A beautiful and fascinating observation about companionship.
Two things I didn't love:
This section isn't only for criticisms. It's merely for items that I felt something for other than "love" or some interpretation thereof.
1. Well, the...*medical*...aspects and scenes in this book are not to my taste, but no judgment!
2. This book is just...so weird. I thought it was some kind of dark humor at first, but now I'm not sure. It's definitely not my vibe.
Rating: DNF @ p167
Recommend? yeah I mean for the right readers
Finished: Apr 7 '25
Thank you to the author, Maren Uthaug, publishers St. Martin's Press, and NetGalley for an advance digital arc of ELEVEN PERCENT. All views are mine.
---------------
January 22, 2023
God idé, knap så god udførsel. Nok også derfor det har taget mig to måneder at komme igennem denne! Egentlig er romanen velskrevet og bygger på en anderledes idé om, at verden er domineret af kvinder i en dystopisk verden. Spændende koncept, men efter min mening tager det alt for lang tid at komme ind til historiens kerne. Det skyldes også, at der bliver brugt rigtig meget krudt på at beskrive personer, uden kendskab til den nærmere historie og hvem disse personer er. Derfor var det også svært for mig for alvor at engagere mig i personerne. I løbet af de første mange sider får læseren en masse information, som er meget svær at få til at hænge sammen, fordi der er så meget fantasy imellem. Jeg havde nok forventet en roman, hvor baggrunden for historien og selve handlingen udsprang af mere realistiske omstændigheder, men blev slemt skuffet over alt det hekseri og en verden, som var meget svær for mig at få til at give mening.
August 22, 2025
Strange in unexpected ways
3.5
3.5
January 3, 2023
Spændende koncept, og bogen fik mig i den grad til at reflektere over den måde samfundet er bygget op. Især den med firkanter kontra cirkler og natur (ingen spoilers, så kun stikord). Så interresant bog, dog er hele slutningen for de fleste af karakterende lidt hurtig købt. Der er især et element igennem hele bogen, som endda nævnes på bagsiden, der ligesom er kernen og oplæg til spænding, men dette/denne bliver afsluttet på den nemmest tænkelig måde og ender ikke med at vise sig revolutionerende på nogen måde for bogens univers/samfund, og det giver mig desværre et efterbillede af stilstand og hvad var meningen med bogen, var det blot et oplysningsbog om, hvordan tingene også kunne se ud i fremtiden eller hvad har forfatteren tænkt? Eller måske kommer der en toer, så ville det hele tilgengæld give mening og jeg undskylder min lidt hårde anmeldelse 😌
February 25, 2025
Niesamowita, prowokująca i dająca do myślenia książka, która porusza takie tematy jak wstyd, władza, seksualność.
Czytanie tej powieści stało się niesamowitym przeżyciem, z jednej strony dobrym, z drugiem okropnie wstrząsającym. Jest tutaj sporo groteskowego humoru, a momentami akcja jest tak niesamowita, że nie da się zatrzymać czytania. Maren Uthaug przedstawia ciekawą krytykę społeczeństwa, w którym żyjemy.
Wrócę do pisania Maren jak najszybciej będzie to możliwe!
Czytanie tej powieści stało się niesamowitym przeżyciem, z jednej strony dobrym, z drugiem okropnie wstrząsającym. Jest tutaj sporo groteskowego humoru, a momentami akcja jest tak niesamowita, że nie da się zatrzymać czytania. Maren Uthaug przedstawia ciekawą krytykę społeczeństwa, w którym żyjemy.
Wrócę do pisania Maren jak najszybciej będzie to możliwe!
April 29, 2025
CN. for transphobia, forced gender, including rather graphic bottom surgery, lots of weird stuff with bodily fluids
I received an ARC through NetGalley for an honest review.
An intriguing premise, a blurb that bares little resemblance to the actual plot, and prose that wasn't awful made me stick with this to the end, but I really wish I hadn't.
Likewise, I spent the majority of the book hoping for the plot to appear...and then I wish it hadn't.
I ended up finding this a confusing, boring, probably transphobic nonsense by a possible TERF? (I couldn't find any statements, but people talking about her beliefs and she signed some misogynistic email thing).
Maybe I'm showing my ignorance about what this was trying to say, but it came off as confused, boring, biossentialist nonsense.
Was their actual magic with menstrual blood?
Beyond the reference to Lilith and the Serpent, what were the snakes all about?
The handling and reference to trans masc people was gross and transphobic without seeming to make a point about why being a bigoted scumfuck is bad.
There seemed no real thought behind gender as anything but sex (or asbuse and force)
Inverse Handmaid's Tale, this was not.
More like a half-remembered terfy dream of The Ones Who Walk Away From Omelas (derogatory, obviously)
I received an ARC through NetGalley for an honest review.
An intriguing premise, a blurb that bares little resemblance to the actual plot, and prose that wasn't awful made me stick with this to the end, but I really wish I hadn't.
Likewise, I spent the majority of the book hoping for the plot to appear...and then I wish it hadn't.
I ended up finding this a confusing, boring, probably transphobic nonsense by a possible TERF? (I couldn't find any statements, but people talking about her beliefs and she signed some misogynistic email thing).
Maybe I'm showing my ignorance about what this was trying to say, but it came off as confused, boring, biossentialist nonsense.
Was their actual magic with menstrual blood?
Beyond the reference to Lilith and the Serpent, what were the snakes all about?
The handling and reference to trans masc people was gross and transphobic without seeming to make a point about why being a bigoted scumfuck is bad.
There seemed no real thought behind gender as anything but sex (or asbuse and force)
Inverse Handmaid's Tale, this was not.
More like a half-remembered terfy dream of The Ones Who Walk Away From Omelas (derogatory, obviously)
January 30, 2025
Ależ mi się to podobało!
Nie czytałam jeszcze książki o świecie, którym władają kobiety. Mężczyźni stanowią tutaj jedynie 11% społeczeństwa i są trzymani w zamknięciu (są też tacy z wolnego wybiegu! xD) i służą jedynie w celu zaspokojenia potrzeb, bądź do poczęcia nowego życia. Kobiety twierdzą, że za większość zła tego świata - wojny, gwałty, napady, kradzieże, ped0filię - odpowiadają głównie mężczyźni, dlatego ich więzią i nimi gardzą.
Głoszą, że religia chrześcijańska była przekłamana, ewangelie zostały spisane przez mężczyzn dla mężczyzn, dlatego nie hołdują ani Jezusowi, ani Bogu, tylko Matce. W obrzędach kościelnych wykorzystują kobry, które wbijają im się w szyję przekazując swój jad.
W szkołach wprowadzają naukę masturbacji. Są też takie, które dorabiają sobie członki i pełnią rolę tzw. mężonów.
Mamy tu waginistki i penisistki.
I wiem co sobie myślicie - brzmi to jak jakiś feministyczny bełkot. Ale wierzcie mi - wcale tak nie jest. Autorka nie wychwala takiego porządku świata, przedstawia go zarówno ze swoimi zaletami jak i wadami.
Prowokująca, cielesna, kontrowersyjna.
Jedynie mam małe "ale" do zakończenia, które moim zdaniem było niejakie. Aczkolwiek wiem, że są jeszcze dwie części, więc być może z tego to wynika.
Nie czytałam jeszcze książki o świecie, którym władają kobiety. Mężczyźni stanowią tutaj jedynie 11% społeczeństwa i są trzymani w zamknięciu (są też tacy z wolnego wybiegu! xD) i służą jedynie w celu zaspokojenia potrzeb, bądź do poczęcia nowego życia. Kobiety twierdzą, że za większość zła tego świata - wojny, gwałty, napady, kradzieże, ped0filię - odpowiadają głównie mężczyźni, dlatego ich więzią i nimi gardzą.
Głoszą, że religia chrześcijańska była przekłamana, ewangelie zostały spisane przez mężczyzn dla mężczyzn, dlatego nie hołdują ani Jezusowi, ani Bogu, tylko Matce. W obrzędach kościelnych wykorzystują kobry, które wbijają im się w szyję przekazując swój jad.
W szkołach wprowadzają naukę masturbacji. Są też takie, które dorabiają sobie członki i pełnią rolę tzw. mężonów.
Mamy tu waginistki i penisistki.
I wiem co sobie myślicie - brzmi to jak jakiś feministyczny bełkot. Ale wierzcie mi - wcale tak nie jest. Autorka nie wychwala takiego porządku świata, przedstawia go zarówno ze swoimi zaletami jak i wadami.
Prowokująca, cielesna, kontrowersyjna.
Jedynie mam małe "ale" do zakończenia, które moim zdaniem było niejakie. Aczkolwiek wiem, że są jeszcze dwie części, więc być może z tego to wynika.
July 23, 2025
4.5/5
Danish writer, Maren Uthaug, wrote a wildly clever and bold novel in 11%. This dystopian gem is utterly unique and thought-provoking. It’s going to illicit all of your feels, both good and bad! I compulsively listened to the audiobook in a single afternoon and immediately ordered a physical copy of the book for my home. Now I must wait and hope that the sequel to 11%, Uthaug’s latest book 88%, will also be translated to English. Until then, this one is definitely going on my reread shelf!
Danish writer, Maren Uthaug, wrote a wildly clever and bold novel in 11%. This dystopian gem is utterly unique and thought-provoking. It’s going to illicit all of your feels, both good and bad! I compulsively listened to the audiobook in a single afternoon and immediately ordered a physical copy of the book for my home. Now I must wait and hope that the sequel to 11%, Uthaug’s latest book 88%, will also be translated to English. Until then, this one is definitely going on my reread shelf!
July 17, 2024
Roman à la construction très efficace dans laquelle nous suivons 4 femmes, plusieurs siècles après notre époque, qui vivent dans une société matriarcale.
Avare de détails sur l'univers l'autrice s'en tient à un espace géographie limité régi par quelques règles distillées ici et là, suffisantes pour avancer dans l'histoire mais trop peu nombreuses pour avoir un panorama complet.
Malheureusement, ce qu'elle fait de ce régime matriarcal est un peu léger voire "ringard". Il m'a paru parfois lire une dystopie à la mode il y a 10 ans de ça. Un monde encore très binaire, des questions politiques balayées, une haine des hommes peu remise en question et le sujet de la Transidentité traité de façon très maladroite.
(Certains avis GR taxent le livre de transphobe, je pense qu'en tant que personne non concernée je ne le décerne pas mais j'ai été suffisamment mal à l'aise avec certains termes employés et storylines pour comprendre ces avis)
Une lecture que j'ai dévoré car les intrigues s'enchaînent et s'imbriquent bien comme dans un bon polar mais qui aurait mérité un approfondissement et mise a jour des sujets.
Avare de détails sur l'univers l'autrice s'en tient à un espace géographie limité régi par quelques règles distillées ici et là, suffisantes pour avancer dans l'histoire mais trop peu nombreuses pour avoir un panorama complet.
Malheureusement, ce qu'elle fait de ce régime matriarcal est un peu léger voire "ringard". Il m'a paru parfois lire une dystopie à la mode il y a 10 ans de ça. Un monde encore très binaire, des questions politiques balayées, une haine des hommes peu remise en question et le sujet de la Transidentité traité de façon très maladroite.
(Certains avis GR taxent le livre de transphobe, je pense qu'en tant que personne non concernée je ne le décerne pas mais j'ai été suffisamment mal à l'aise avec certains termes employés et storylines pour comprendre ces avis)
Une lecture que j'ai dévoré car les intrigues s'enchaînent et s'imbriquent bien comme dans un bon polar mais qui aurait mérité un approfondissement et mise a jour des sujets.
July 28, 2024
No ciekawe
December 14, 2024
"Chciałabyś puścić mężczyzn luzem po ulicach?! Czy twoim zdaniem historia nie dowiodła, jak wielkie zagrożenie stanowią dla nas, ludzi?"
Daleka przyszłość. Po patriarchacie zostały zgliszcza. Domy, które znamy, kanciaste, ostre, to pozostałość po męskim świecie, która sukcesywnie znika niszczona przez szkolone szczury. Nowe budownictwo jest okrągłe, nowoczesne, zamieszkane przez kobiety żyjące w czymś na kształt komuny. Mężczyźni, czy raczej niedobitki mężczyzn, funkcjonują w zamknięciu, służąc przyjemności kobiet i koniecznej prokreacji. Specjalnie szkoleni, z tłumionym testosteronem, by w żaden sposób nie stanowić zagrożenia. Są też mężony z doszytymi fallusami, trochę mamki karmiące dzieci, trochę pracownice sek$ualne.
I są kobiety. Kobiety są najważniejsze. Wśród nich Medea opiekująca się wężami (węże są bardzo istotne!), Wicca - kapłanka z rodu Walpurgi, która jednak trochę od tego rodu odstaje, lekarka Eva posiadająca wielką tajemnicę i wreszcie Cicha, która Cichą została po brzemiennym w skutki wydarzeniu. Ich losy się ze sobą splatają, przecinają się, wpływają na siebie.
Sporo tu religii, magii, dawnych wierzeń, ale odczytanych po nowemu, bez narzuconej przez mężczyzn narracji i męskiego punktu widzenia.
Skojarzenia z "Seksmisją" są uzasadnione, tyle że film był zabawny, a powieść "11%" wręcz przeciwnie. Z jednej strony to manifest kobiecości, z uświęconą miesiączką, cielesnością, relacjami między kobietami. Z drugiej - upiorna wizja świata, w którym wyeliminowano wprawdzie przemoc kojarzoną z męskością, ale też wyeliminowano niemal wszystkich mężczyzn. Świat bez mężczyzn nie jest wcale lepszym światem. Żadna skrajność nie jest dobrym rozwiązaniem.
Dziwaczna to powieść. Nasycona cielesnością, wszystkimi chyba płynami ustrojowymi, przegięta fabularnie. Niektóre wątki mi zgrzytały, czasem przewracałam oczami, ale zarwałam noc, bo nie mogłam się od tej powieści oderwać. I niech to będzie moja rekomendacja.
Daleka przyszłość. Po patriarchacie zostały zgliszcza. Domy, które znamy, kanciaste, ostre, to pozostałość po męskim świecie, która sukcesywnie znika niszczona przez szkolone szczury. Nowe budownictwo jest okrągłe, nowoczesne, zamieszkane przez kobiety żyjące w czymś na kształt komuny. Mężczyźni, czy raczej niedobitki mężczyzn, funkcjonują w zamknięciu, służąc przyjemności kobiet i koniecznej prokreacji. Specjalnie szkoleni, z tłumionym testosteronem, by w żaden sposób nie stanowić zagrożenia. Są też mężony z doszytymi fallusami, trochę mamki karmiące dzieci, trochę pracownice sek$ualne.
I są kobiety. Kobiety są najważniejsze. Wśród nich Medea opiekująca się wężami (węże są bardzo istotne!), Wicca - kapłanka z rodu Walpurgi, która jednak trochę od tego rodu odstaje, lekarka Eva posiadająca wielką tajemnicę i wreszcie Cicha, która Cichą została po brzemiennym w skutki wydarzeniu. Ich losy się ze sobą splatają, przecinają się, wpływają na siebie.
Sporo tu religii, magii, dawnych wierzeń, ale odczytanych po nowemu, bez narzuconej przez mężczyzn narracji i męskiego punktu widzenia.
Skojarzenia z "Seksmisją" są uzasadnione, tyle że film był zabawny, a powieść "11%" wręcz przeciwnie. Z jednej strony to manifest kobiecości, z uświęconą miesiączką, cielesnością, relacjami między kobietami. Z drugiej - upiorna wizja świata, w którym wyeliminowano wprawdzie przemoc kojarzoną z męskością, ale też wyeliminowano niemal wszystkich mężczyzn. Świat bez mężczyzn nie jest wcale lepszym światem. Żadna skrajność nie jest dobrym rozwiązaniem.
Dziwaczna to powieść. Nasycona cielesnością, wszystkimi chyba płynami ustrojowymi, przegięta fabularnie. Niektóre wątki mi zgrzytały, czasem przewracałam oczami, ale zarwałam noc, bo nie mogłam się od tej powieści oderwać. I niech to będzie moja rekomendacja.
June 16, 2025
Thank you to NetGalley for an ARC of
Eleven Percent.
The premise is SOO intriguing I was eager to read this when my request was approved.
Sadly, this missed the mark for me and I wonder if it's because it's translated from the Dutch since there's so much lost in translation.
I also wasn't a fan of the writing style and tone, maybe due to the translation.
The narrative is slow and dull and I couldn't help wondering, "What's the story? What's the point?"
There's some world building yet not enough.
The writing is almost chaotic at times; deliberate or bad editing?
There's too much description about snakes and period blood, but little exposition on the new 'world order.'
Why so much discussion about snakes? What's wrong with snakes?
It takes a lot to make me squeamish but the frequent mentions of period blood grossed me out so much.
I'm a germophobe so those scenes didn't help.
In a world where most of the men are wiped out, it seems gender and sexual prejudices still reign and I'm not sure why.
There were so many things I didn't understand; the religions, the priestesses, and it all went over my head.
It was as if the readers were just supposed to accept this new world at face value or just figure out how life worked now with little to no exposition.
Maybe I'm just not smart enough to understand what's happening because I really wanted to like this.
The premise is SOO intriguing I was eager to read this when my request was approved.
Sadly, this missed the mark for me and I wonder if it's because it's translated from the Dutch since there's so much lost in translation.
I also wasn't a fan of the writing style and tone, maybe due to the translation.
The narrative is slow and dull and I couldn't help wondering, "What's the story? What's the point?"
There's some world building yet not enough.
The writing is almost chaotic at times; deliberate or bad editing?
There's too much description about snakes and period blood, but little exposition on the new 'world order.'
Why so much discussion about snakes? What's wrong with snakes?
It takes a lot to make me squeamish but the frequent mentions of period blood grossed me out so much.
I'm a germophobe so those scenes didn't help.
In a world where most of the men are wiped out, it seems gender and sexual prejudices still reign and I'm not sure why.
There were so many things I didn't understand; the religions, the priestesses, and it all went over my head.
It was as if the readers were just supposed to accept this new world at face value or just figure out how life worked now with little to no exposition.
Maybe I'm just not smart enough to understand what's happening because I really wanted to like this.
January 10, 2025
Tak jak przez ok. 200 stron dobrze się bawiłam i naprawdę mi się podobało, tak ostatnie 150 stron zmieniły moją opinię.
Zacznę od pozytywów:
- ciekawie wykreowany świat, zwłaszcza z nawiązaniami do przeszłości (czyli naszej teraźniejszości) i sam fakt tego, że nie była to idealna wizja świata, w którym te kobiety żyją
- religia i sposób życia
A teraz negatywy:
- z czasem stała się naprawdę nużąca
- przestały interesować mnie losy bohaterek
- momentami miałam lekkie zgrzyty
- wszechobecna seksualność. tak jak na początku była to zaleta, tak z czasem stała się wadą. było jej po prostu ZA dużo. nie moje klimaty.
Zacznę od pozytywów:
- ciekawie wykreowany świat, zwłaszcza z nawiązaniami do przeszłości (czyli naszej teraźniejszości) i sam fakt tego, że nie była to idealna wizja świata, w którym te kobiety żyją
- religia i sposób życia
A teraz negatywy:
- z czasem stała się naprawdę nużąca
- przestały interesować mnie losy bohaterek
- momentami miałam lekkie zgrzyty
- wszechobecna seksualność. tak jak na początku była to zaleta, tak z czasem stała się wadą. było jej po prostu ZA dużo. nie moje klimaty.
April 22, 2023
Denne boka var litt av en opplevelse på både godt og vondt. Jeg måtte ta noen pauser i lesningen for her var det mye groteskt, morbid humor og til tider synes jeg at handlingen ble litt vel drøy! Maren Uthaug kommer også med en satirisk samfunnskritikk til det patriarkalske samfunnet vi har i dag.
«11%» er en provoserende og tankevekkende bok som tar opp temaer som: tabuer, arv, skam, makt, kjønnsroller og seksualitet.
«11%» er en provoserende og tankevekkende bok som tar opp temaer som: tabuer, arv, skam, makt, kjønnsroller og seksualitet.
February 28, 2023
Jeg var virkelig godt underholdt og fænget fra begyndelsen.
Alligevel er jeg lidt skuffet over, at bogen udviklede sig som den gjorde. Havde forventet at præmissen ville blive brugt helt anderledes.
Maren skriver lækkert, elsker hendes fantasi, men sad efterladt med en hul følelse, da bogen var færdig.
Alligevel er jeg lidt skuffet over, at bogen udviklede sig som den gjorde. Havde forventet at præmissen ville blive brugt helt anderledes.
Maren skriver lækkert, elsker hendes fantasi, men sad efterladt med en hul følelse, da bogen var færdig.
April 8, 2023
Interessant og noget af det mest specielle jeg nogensinde har læst. Det er et meget gennemtænkt samfund som forfatteren har lavet.
Displaying 1 - 30 of 847 reviews