Kniha „Pápež František – rozhovory s Jorgem Bergogliom“ odhaľuje obraz skromného kňaza, nadšeného učiteľa a bystrého a obratného kardinála Bergoglia, ktorý sa prednedávnom stal hlavou Katolíckej cirkvi. Čitatelia sa v nej zoznámia s detstvom a rodinou pápeža Františka, s jeho dospievaním, láskami a záujmami, či dôležitosťou jeho prvého zamestnania, no dočítajú sa aj o jeho boji medzi životom a smrťou, keď mu v mladosti diagnostikovali ťažké ochorenie. Kniha je zároveň reflexiou nad vlastným životom, pričom Jorge Bergoglio často používa výrazy ako: „zhrešil som…“, „zmýlil som sa…“, „mal som také a onaké chyby“, „život ma naučil…“. Nevyhýba sa však ani nepríjemným témam ako sú: kritika Cirkvi za jej „zastaralé“ postoje;klesajúce počty kňazov a rehoľných osôb; otázky týkajúce sa sexuálnej morálky a celibátu; hospodárska kríza a dôsledky nedostatku práce; problémy, ale aj odporúčania pre učiteľov a vzdelávací systém; ale aj otázka budúcnosti Cirkvi a ľudstva vôbec. Prostredníctvom jeho vlastných slov spoznávame premýšľavého, inteligentného a vtipného človeka, ktorého slová a skutky odrážajú jeho hlboko zakorenenú pokoru. Kniha končí vlastnoručnými úvahami a reflexiami pápeža Františka, ktoré sú plné múdrosti a inšpirácie.
na stranu bezobrazluk izdavačke kuće "verbum" koja je knjigu naslovila "papa franjo o životu i vjeri", a u izvorniku se zove "el jesuita" ("isusovac" - označava red kojemu pripada) i napisana je 2010., tri godine prije početka njegovog pontifikata; dakle, čisti marketinški trik kojemu sam i sama nasjela. ovo je knjiga razgovora koje su sergio rubin i francesca ambrogetti vodili s kardinalom bergogliom, a ne s papom franjom.
ipak, naravno, njegovo temeljno učenje i ono za što se zalaže i što je u srži njegovog bića ostaje (bilo bi prilično sumnjivo da nije tako, jel`...) pa sve ono po čemu je papa franjo poznat i popularan prisutno je i ovdje: ogromna blagost, poziv na opraštanje, razumijevanje, suosjećanje prema nezaštićenima i najizloženijima (siromasi, djeca...) pa je njegove odgovore na vješto postavljena pitanja fino čitati; njegova upornost i neodstupanje od temeljnih etičkih načela (a sve u svjetlu krista, naravno) daju osjećaj spokoja.
iako je ovdje u nekim temama suzdržan (kasnije će ih, kao papa, jasnije i otvorenije artikulirati): npr. pitanje abortusa, pričesti rastavljenih osoba itd., cijela je knjiga prožeta iskrenošću i, da, jednostavnošću. dakle, ne trebaš biti niti teolog niti praktični katolik niti duboki poznavatelj nauka za čitanje ove knjige, dovoljno je da se zainteresiran za ovog kontroverznog poglavara katoličke crkve. povremeno je dobro u ruke uzeti knjigu u kojoj se propagira blagost i dobrota, a ako i ima riječi o mržnji, nasilju i zlu, ono se sagledava u svjetlu optimizma, nade i, katkad, humora.
i, za kraj... papa franjo ima duha i voli pričati viceve. pun je štoseva. evo jednog koji mi je osobito dobro sjeo: "razgovaraju dva svećenika...: -što misliš, bude li u budućnosti crkva ukinula celibat? -a ne znam... ako i bude, to ne budemo doživjeli mi, nego naša djeca" :D :D :D
This book is an easy introduction to the new pope with interviews from before he was pope. There is a lot of focus on Argentina, but the book also touches on his personal history and his thoughts on the Church. Provides many beautiful quotes that provide a lot of food for thought.
Realmente me ha sorprendido este libro. El papa Francisco es bien culto y humilde. Ha realizado muchas cosas buenas sin ventilarlo, especialmente durante la dictadura en Argentina. Yo tenía otra idea, por puro prejuicio.
ME ENCANTÓ. Disfruté leerlo a “Pancho” en una entrevista, es interesante lo que uno puede aprender sobre el cristianismo. Es cierto: Soy argentina y sí, si bien una vez que asumió como Papa “se mandó un par de cosillas” que enojaron a los argentinos (referido a los políticos) éste libro se escribió en el 2010 cuando fue elegido Papa Joseph Ratzinger, luego Benedicto XVI y Jorge Bergoglio fue el cardenal más votado, de modo que para el momento de éste libro era Arzobispo de Buenos Aires. El jesuita no hace otra cosa más que mostrarnos a un Jorge Bergoglio muy humano, sencillo, que nos cuenta por medio de los autores del libro, su infancia y la historia del desarraigo de sus abuelos que vinieron de Europa, su juventud que implicó ser trabajador y el llamado a su vocación, el ser docente y toda su experiencia como sacerdote jesuita. También conocemos sus creencias, sus valores y su pensar en términos de la política, la sociedad argentina y por supuesto de la iglesia católica no solo de nuestro país sino del mundo. Y por supuesto, el hoy Papa habla por primera vez de su actuación durante la última dictadura militar, acusado de colaboracionsita de Videla, de haber supuestamente “entregado” a dos sacerdotes jesuitas cuando, en 1976, era el superior de esa orden religiosa en nuestro país. Asegura que en aquellos oscuros años la iglesia “No es que tuvo clara conciencia de entrada. En mi caso debo admitir que partí de muchas limitaciones para interpretar ciertos hechos: cuando, en 1973, Perón vuelve al país y se produce el tiroteo en Ezeiza, no entendía nada. Tampoco cuando Cámpora renunció a la presidencia. No tenía por entonces información política como para entender todo eso” (...) “al principio se sabía poco y nada, nos fuimos enterando paulatinamente. Yo mismo, como sacerdote, si bien comprendía que la cosa era pesada y que había muchos presos, caí en la cuenta algo después. La sociedad, en su conjunto, recién tomó conciencia total durante el juicio a los comandantes.” Esto último me hace ruido, pero bueno. El libro impacta de entrada con un prólogo escrito por el rabino Abraham Skorka a quien cito: “Hasta donde mis conocimientos llegan al respecto, esta debe ser la primera vez que un rabino prologa un texto que compila los pensamientos de un sacerdote católico, en dos mil años de historia. Hecho que adquiere más relevancia aún cuando dicho sacerdote es el arzobispo de Buenos Aires, primado de la Argentina y cardenal consagrado por Juan Pablo II.” Me puso la piel de gallina y así estuve todo el libro, que cuenta con 192 páginas, casi lo devoré porque estamos ante un hombre austero, muy humano, es ÉL, es su personalidad respondiendo a los entrevistadores. A lo largo de las páginas fui viendo su recorrido de muchos años: La actitud de vivir de forma humilde, incluso siendo obispo auxiliar de Buenos Aires. Para el entonces cardenal, el pastor debe oler a oveja: “El pastor que se encierra no es un auténtico pastor de ovejas, sino un «peinador» de ovejas, que se pasa haciéndole rulitos, en lugar de ir a buscar otras.” Es un verdadero jesuita que tiene como padre a San Ignacio de Loyola, que fue maestro de novicios y, por tanto, un gran conocedor de los Ejercicios Espirituales y gran acompañante de los mismos. Lo que más me impactó fue la mención a libros como el Quijote, Don Segundo Sombra y al Martín Fierro, como así también sus gustos como el futbol, el tango, la música clásica. Todo un intelectual. Por ultimo rescatar tema de los curas abusadores, los cuales tienen perversiones de tipo psicológico previas a una opción celibataria. Si hay un cura pedófilo, es porque lleva la perversión desde antes de ordenarse. Y tampoco el celibato cura esa perversión. Se la tiene o no se la tiene. Por eso hay que tener mucho cuidado en la selección de los candidatos al sacerdocio” y reclama una estricta selección de los aspirantes al seminario para evitar que quienes padecen estas desviaciones “de tipo psicológico” puedan ser ordenados. Cito un caso que menciona: “Dispuse que fuese a ver a una psiquiatra, a una de las cinco más grandes intérpretes del test de Roscharch en la Argentina, que estableció estar en presencia de uno de los casos de psicosis paranoica más grave que vio. Pero la selección tiene que ser rigurosa no sólo en lo humano, sino también en lo espiritual.” RECOMENDADÍSIMO. “El Pastor” es el otro libro que escribieron Sergio Rubin y Francesa Ambroguetti, en el décimo aniversario del papado de Francisco, un libro que consiste en diez años de entrevistas con el sumo pontífice argentino. Sería como una “2da parte”.
Ediciones B reedita el libro "El jesuita. Conversaciones con el padre Jorge Bergoglio" de 2010. Está bien la idea porque el nuevo Papa es un gran desconocido, en general, fuera de Argentina y somos muchos los que querríamos saber más de él.
En este breve libro se recogen las conversaciones que el entonces cardenal Bergoglio mantuvo durante varios meses con dos periodistas, Rubin y Ambrogetti. En esas charlas contestó a preguntas sobre su vida, vocación, familia y también, por supuesto, sobre doctrina católica, moral, el papel de la Iglesia y los problemas de Argentina. No elude temas conflictivos y responde a todas las cuestiones, incluso sobre su presunta colaboración con el régimen de Videla.
El Bergoglio que descubrimos en estas páginas es fiel reflejo del Papa Francisco que hemos ido conociendo, y viceversa, lo que demuestra que no ha cambiado ni está mostrando una serie de gestos de cara a la galería en estos primeros días de pontificado. Es un hombre coherente, honrado, bueno, que no predica una cosa y hace otra. Es un hombre que, consciente de sus debilidades humanas, se pone en manos de Cristo en todo momento. Es un sacerdote que predica el Evangelio y lo vive.
En ese sentido el libro me ha gustado mucho. Muestra a un hombre muy humano, cálido y gran dialogante cuya labor pastoral es extraordinaria. Hay algunas cuestiones que no me han quedado claras, principalmente por ignorancia mía sobre los temas de los que se trataba. Pero es una obra muy recomendable.
Eso sí, Ediciones B ha desaprovechado una gran ocasión de hacer un buen trabajo: el libro se ha reeditado tal cual, sin corregir las erratas siquiera, sin un prólogo o un epílogo en los que se actualice la información. En cambio, incluye un anexo (ya presente en la versión original) con unos comentarios del cardenal sobre el poema nacional argentino, "Martín Fierro", en los que reflexiona sobre la situación del país y sus posibles salidas; es muy interesante, sí, pero no resulta del todo comprensible para el lector no argentino que no conozca ni el poema ni la historia y situación de Argentina. Como en el resto del libro, no hay notas que aclaren las referencias localistas ni giros del lenguaje típicamente argentinos. Un fallo grave, máxime en una reedición.
La única aportación de la nueva edición es una nota de menos de 10 líneas en las que se dice que el 13 de marzo mons. Jorge Bergoglio, ahora papa Francisco, fue elegido sucesor de Joseph Ratzinger [En realidad es sucesor de Pedro, pero supongo que esto ya es mucho pedir]. Añade el editor que este libro fue publicado inicialmente en 2010 y en él se recoge el testimonio vital del actual pontífice. Eso es todo.
Habrán sido los primeros en sacar un libro sobre el Papa, pero desde luego no los mejores. No por el libro en sí, sino por la casi nula labor editorial, limitada a cambiar el título y poner una foto del Papa en la portada.
Dit boek is een ware inspiratiebron voor het goede leven. Hoe eenvoudig is het eigenlijk als je erover nadenkt, maar hoe lastig in de alledaagse praktijk. Een aanrader voor alle bewoners van deze aarde. Inspiratie van de stadhouder van Christus. Buona sera, fratelli et sorelli!
Un buen libro para que cualquiera lo lea. Evidentemente tiene un gran fondo religioso, no se podía esperar que fuera de otra forma; por una parte nos deja ver el pensamiento de uno de los líderes más importantes de la actualidad, por el solo hecho de ser Papa, cosa que es interesante por si misma; y por otra hay un montón de reflexiones y recomendaciones para la vida cotidiana, se sea o no cristiano.
Me parece que el libro se puede descomponer en cuatro secciones: la vida familiar y laboral de Bergoglio, desde que sus antepasados dejaron Italia hasta que obtiene un trabajo de joven y después su experiencia como educador; las reflexiones apostólicas que son interesantísimas y que expone en un lenguaje muy claro y directo; la Iglesia y la última dictadura en Argentina, donde habla de su labor al mando de los jesuitas de una forma muy directa. Hay al final un capítulo breve que habla del futuro de la sociedad y en particular de Argentina, pero que es tan corto que no lo consideraría una "sección independiente"; y finalmente unas reflexiones que hace sobre la sociedad argentina utilizando el poema de Martín Fierro como base.
Honestamente cuando Bergoglio es electo Papa, hubieron algunos elementos que no me llamaron tanto la atención y que de hecho los vi (desde mi ignorancia) más como protagonismos que como pruebas reales de humildad: como el hecho de viajar en el autobús en vez del Papamóvil, o quedarse en el hotel donde estuvo durante el cónclave y demás. Sin embargo, después de leer el libro y leer los testimonios de las personas que convivieron con él en Argentina me queda claro que es en realidad una forma, su forma, de vivir la humildad y ha sido consistente a lo largo de su vida, esos pequeños detalles que me chocaron un poco en los primeros días, hoy hacen que lo admire aún más.
Bergoglio además de ser un líder religioso también tiene una participación política directa y relevante en Argentina y no tiene ningún problema en reconocerlo: "si, hacemos política en el sentido evangélico de la palabra, pero no partidista" y explica claramente la diferencia y los alcances. Creo que muchos sacerdotes mexicanos deberían seguir su ejemplo y ser mucho menos tibios y decir las cosas como son (desde su verdad religiosa). Sin embargo es una persona que comprende y a pesar de que pueda estar en contra (recordando su oposición al Tuerto Kirtchner - Mujica dixit), respeta los marcos legales existentes en la sociedad. Pone el ejemplo de la pena de muerte en los juicios de Nürenberg.
Me gustó mucho leer sobre la sociedad argentina y como hay muchos paralelismos con la sociedad mexicana, en lo bueno y en lo malo, incluso al punto de repetir ciertos chistes y anécdotas, como aquel que contamos tanto en México sobre que Dios le dio todo a los mexicanos, y también le dio a los mexicanos. Pues también lo cuentan por allá, pero con argentinos.
Finalmente me pareció muy directa y valiente la forma en que se toca el rol que tuvo la Iglesia y particularmente Bergoglio durante la última dictadura argentina, donde cobardemente se le acusó de entregar a dos sacerdotes jesuitas a los militares. Seguro lo recordamos, porque Car-mensita Aristegui en sus programas de odio que pasan por la radio pretendió lapidar al ahora Papa Francisco por un artículo que un periodista argentino escribió de forma muy sesgada. Recuerdo como los periodistas argentinos de izquierda dejaron en la lona a Car-mensita que quería que le dijeran lo que ella quería oir, pero testimonios como el de Alicia Oliveira desarticularon todas las acusaciones del pseudo periodista Verbitsky y la pseudo periodista Car-mensita. Dentro de todo este capítulo de la historia reciente de Argentina resulta muy interesante leer como se fueron suscitando los hechos, porque a la gente conspiraoníca le gustaría pensar que desde el primer día del golpe militar la cúpula de la Iglesia, por alguna razón estaba totalmente informada de lo que ocurriría, y cuando uno lee descripciones tan vívidas de lo ocurrido, queda claro que en las primeras horas, días y hasta semanas lo que mas había era confusión, con lo que la historia conspiranoíca también se cae a pedazos.
Pope Francis - Conversations with Jorge Bergoglio was the only biography available at the time of the papal election. However, in my opinion, it is the closest thing to an autobiography you will read about our new Holy Father. Each chapter starts off by providing the reader detailed information about various times or instances in Pope Francis' life. Then, there is my favorite part - a question and answer session.
The book begins by discussing Pope Francis' grandmother and the story of why the family moved from Italy to Argentina. We then move on and read about Pope Francis' first job, which leads to the development of his view on work and the homeless. Next, we learn about a time where he was so ill that he almost died. I could work my way through every chapter and tell you what they are about, but you get the idea.
Many people will buy and read this book for the biography alone. There is nothing wrong with that. In fact, that is why I originally wanted to read it. It contained a lot of Pope Francis' life story in his own words, but there is so much wisdom in this book as well. One quote that stood out to me was on pain. It said, "Pain is not a virtue in itself, but you can be virtuous in the way you bear it." This was very profound to me, and there are gems like this scattered throughout the book.
If you have been keeping up with Pope Francis via the news, then you will know how humble this great man is. It should come as no surprise that his humility was present before he became pope and can be seen in his answers to the interview questions. However, one also gets to see Pope Francis' brilliance. I can't even begin to fathom how daunting a task it must be to succeed Pope Benedict XVI, one of the greatest theologian popes ever, but one can see that Pope Francis is no theological slouch either.
If you want to get a glimpse of the personal life of Pope Francis before he was Pope Francis, this 5 star book is for you. You will get to see details of his life that otherwise would have been unknown. You will also get to see key events in his life that shaped his views and made him the man he is today. Most importantly, it's in HIS OWN WORDS! That's what truly makes this book awesome and my #2 pick for books about Pope Francis.
I initially came across this book at a neighborhood supermarket, shortly after Francis's election. I assumed it was a rush-job, an insubstantial work, thrown together to satisfy the desire of the public for information on the new Pope. But as I thumbed through it I learned that Francis had been a friend of Jorge Luis Borges, my favorite writer, so I added it to my 'to-read" list, although I didn't come across it in the library until early this year.
The book was originally written in Spanish and published in 2010, and is a collection of interviews done by Argentine journalists for an Argentine readership. It presupposes that the reader is well-versed in Argentine history, politics, and culture. It includes an appendix with a 2002 address by Pope Francis (then-Cardinal Jorge Bergoglio) wherein he suggests that the Argentine "national poem," the gaucho epic "Martin Fierro," provides values and morals that could serve as useful guides for rebuilding Argentina after years of political and economic chaos. (Few readers from the United States will have read or even heard of "Martin Fierro;" I read it twenty years ago and really only remember the gory parts.)
Readers hoping that this book will offer clues as to what Pope Francis will or will not do while in office will be disappointed. Apart from all the material on Argentina, as well as some background information on Francis's past and personal tastes and interests, its chief usefulness to the Catholic reader lies in what it tells about Francis's values, the shape and nature of his thought, and his decision-making process.
Condescendiente y adulador cúmulo de conversaciones con el entonces cardenal Bergoglio. El actual papa Francisco se muestra conciliador con otras religiones y expone su catecismo al modo y manera de un cura de barrio, esto es, humilde y cercanamente, explicando el sentido de la teología por medio del ejercicio de la ética. Sin embargo, por ello mismo es notable el esperpento producido cuando Bergoglio arroja balones fuera ante temas espinosos como son los del aborto, la prevención de enfermedades de transmisión sexual por medio de técnicas profilácticas o la publicidad de los escándalos sexuales ejercicios por distintos curas con menores de edad. Más firme y decidido se muestra en su negativa en la participación de los sucesos acaecidos durante la dictadura de Videla, donde las malas leguas le acusaron de "vender" al régimen a compañeros de vocación.
Con todo, y a pesar del tono amistoso encaminado a enaltecer la figura del cardenal, se vislumbra en Jorge la figura de alguien a quien le gustaría que la empresa de la que forma parte fuera de otra manera. Parece que tras su primer año al frente de la multinacional más poderosa del mundo, algunas cosas han cambiado. No es moco de pavo: ya se sabe que el metabolismo de los grandes vertebrados es infinitamente más lento que el de los pequeños insectos; y la Iglesia católica se trata del especimen de diplodocus más grande descubierto por el hombre. Veremos cuánto más le dejan o se atreve. Mientras tanto, está este libro, que al igual que otros muchos que salieron tras su pontificado, no aporta demasiado más allá del acto felativo.
Es difícil hablar de este libro sin partir de una experiencia de vida propia, ya que la humildad y la fuerza de las palabras de Bergoglio nos hacen mirar hacia dentro para hacer un examen de conciencia seamos creyentes o no. Partir de las buenas acciones y de tener una dignidad que nos haga prósperos y piezas importantes del desarrollo de nuestra comunidad.
Los temas que se tocan en las pequeñas pláticas con Bergoglio antes de ser papa y trabajar como cardenal en Argentina van desde lo político hasta el fútbol. Pasando por temas más personales como su familia y gustos literarios hasta la crisis Argentina y las represiones en Latinoamérica. En fin que es un retrato bastante sencillo y eficaz para una persona que reúne las mismas características y que cuenta con todo para ser un ejemplo de vida para cualquier persona, incluso viviendo fuera de la religión.
Completamente recomendado para curiosos de Bergoglio que quieren saber por qué se ha aclamado tanto su personalidad. No es un libro para nada de religión, ni de conversión a ninguna creencia; de hecho el prólogo está hecho por un rabino, casi como manifiesto de que este testimonio no es más que una simple conversación entre humanos, una plática entre amigos.
This book is interesting and revealing for the personality of the one who was chosen as the new Pope in 2013. In his own words, Jorge Bergoglio appears to be a modern, XXI century clergy man, characterized by a great open mindedness towards sensitive issues such as abortion, pedophile priests, celibacy or the role of the Church in this new century. Moreover, this series of interviews taken when he was still a Cardinal don't omit some personal facts in the life of the interviewee, such as his attitude towards the successive dictatorships in Argentina and how he defended, as much as he could, the Church and its priests from the abuses of the cruel Junta regime.
Este libro lo leí a unos días de su elección. Lo que me sorprendió, fue que durante sus discursos utilizaba muchas de las frases que aparecen en el libro. Por ello este libro es una forma clara para comprender el pensamiento del Papa Francisco y sus acciones actuales.
This was a good interview. It gave me a peek into the character of our latest Pope. There was a lot of content that was specific to Argentinian politics, but that's probably due to the timing of this interview.
First published in 2010, the title of “Pope” is misleading by three years. His journey to becoming the Pope Francis can be traced back to 2001 when Jorge Borgoglio, then Archbishop of Buenos Aires was elevated to Cardinal by Pope John Paul II. Then in 2013 the death of Pope Benedict XVI led to a conclave of Cardinals who elected Borgoglio the new Pope Francis, which is the misleading title of this book published back in 2010.
This text of it is a two-year long series of conversations spoken in Portuguese prior to 2010 between Cardinal Borgoglio and Sergio Rubin along with Francesca Ambrogetti then later translated to English in 2013. This is a round-about way to say what we read offers the foundations of Borgoglio’s experiences, thoughts, beliefs and his visions of the future while living in Buenos Aires before becoming the Pope.
One of the more compelling sections in the book has to do with the turmoil in Argentina, his home. He recounts the events that led to the collapse of the misguided government and the failed military coup that attempted to rule. He points to a growing economic disparity among the population that created animosity and rebellions. His role as spiritual peacemaker was called for and he answered with strong appeals to both sides based on his view of “patria.” He urges the divisive factions to embrace Argentina not only as a country, a geographical location or as a government that is paralyzed but most as an historic culture made up of all these elements – to take a broader and deeper embrace as a loving parent, a patria. “We are divided together.” Here is Cardinal Borgoglio’s wisdom speaking to all concerned, not only Roman Catholics but all who have love and faith in their hearts for our belovéd nation, our patria. Another compelling topic he discusses is work, jobs. He asserts that work offers personal dignity. That is, having a job puts one in contact with peers and bosses, with wages and the ability to buy food and shelter and prosper from tangible self-worth.
He recounts his first job. He worked in his grandmother’s women’s hosiery business as an accountant learning how a business operates financially. Then his second job was in a bakery learning how to make breads and pastries. Both of these gave him views of himself in the world of adults that expanded his view not only of them but also his sense of worth in their world. Without work, he states, a person struggles to find dignity. Being spoiled by luxury is a life-long curse. I find this view to be extraordinary due to its simple wisdom. It reminds me of a line from Salinger’s novel “Franny & Zooey.” Franny says, “It’s simple to know but we’re all too stupid, sentimental or unimaginative to see it. I guess you have to be a Son of God to know that kind of stuff.”
Yet another compelling topic is his predictable view of money. When asked, “What do you see as the world’s biggest problem?” He replied, “Money.” He elaborated by saying that there is nothing wrong with acquiring money, but without it being circulated among those who are under privileged, it leads to isolation and distrust both of which erode dignity and self-worth on both ends of the equation.
There is so much more to say about this in-depth look into his great mind and honorable life. I confess that I’ve overlooked mentioning Borgoglio’s facile recitations of poetry and allusions to classical music compositions that use art to capture the essence of pieces of life. Nevertheless, I feel enriched intellectually and spiritually by reading this text ‘in his own words’ from our Pope Francis who recently passed away this past Easter Monday, April 21st, 2025.
Uno delle concette di questo libro che mi è piaciuta di più è stata quando Papà Francesco ha spiegato che il lavoro darsi la dignità. Specificamente nel mondo di oggi in cui sembra come ognuno prova ad evitarlo. Sono sempre stato d’accordo con questa idea da quando ero un bambino e mio proprio nonno mi ha insegnato il valore del lavoro.
Il Papa continuava a raccontare le varie cose dal suo punto di vista, dalle cose serie alla “Tango” che ha ballato.
Una bellissima storia che mi ha dato un senso di chi è il Papà attuale.
The book was short, while still providing a decent outline of the now Pope's views on various important topics. If you are looking for a quick and easy read, I would recommend this. However, I was expecting a more open-ended/free form format based on the title "conversations". In this way the book did disappoint a bit. Also, having recently read a longer bio on the Pope, this didn't add much to my knowledge of his views or opinions.
It's kind of good, i liked some parts, but still i think he talks too much about Argentina, if you're not familiar with what happened i think it's a bit boring and it can be a bit too much about the country, instead of talking about his life or pov that is what i was looking for. Nevertheless, it was a good read.
La visión del papa cuando apenas era cardenal y arzobispo de Buenos Aires. Desde su infancia, juventud, llamado vocacional y sacerdocio. Su posición frente a diversas situaciones de la cotidianidad o que son polémica en la actualidad. Impelable.
I really wanted this to be a good book, but it was only ok. Although I enjoyed the periods of the book where the author add narration, the interview portions felt stiff and dry. It is nevertheless an interesting book in case you want to learn about Pope Francis's past.
Un acercamiento al pensamiento de Bergoglio. Un intelectual que sabe llevar al corazón y a la vida diaria la sabiduría que recibe en los ratos de oración. La Sabiduría se hace carne y el Papa Francisco es instrumento visible de ello.
Conversational and intimate. I felt like I was part of the conversation.
I rate this highly 4 stars . Well written, intimately informative dialogue demonstrating the thinking and faith journey and lived experiences of the now Pope Francis
Não o tipo de livro que esperava ter em mãos, mas não deixa de ser uma boa forma de verificar de alguma forma se a vulgarizada expressão "mas este Papa é diferente" faz sentido. Isso e perceber um pouco da relação com a ditadura Argentina.
I am a bit saddened and uncomfortable at the timing of getting to finish this book but it was an enjoyable read and I recommend it to anyone who would like to have a deeper understanding of who this man was. (Rest in peace, Your Holiness.)
Wonderful insight into the mind of Jorge Mario Bergoglio, now Pope Francis. A deeply spiritual man as well as an astute and wise leader. Totally recommendable.
Muy valioso libro de Sergio Rubin y Francesca Ambrogetti con el cardenal Bergoglio. Fundamental para conocer el pensamiento del primer papa argentino y jesuita.