Jump to ratings and reviews
Rate this book

Las bellas extranjeras

Rate this book
Mircea Cartarescu, autor de las visionarias Nostalgia o Lulu, aborda tres relatos magistrales, cargados de un humor amargo y brutal. El volumen se abre con «Ántrax», que narra, en plena paranoia post-11-S, cómo el autor recibe un sospechoso sobre desde Dinamarca, hecho que moviliza al kafkiano establishment policial rumano. En «Las Bellas Extranjeras», indudable pièce de résistance del volumen, asistimos al delirante viaje del autor en compañía de once escritores rumanos a tierras francesas, un descenso a los infiernos que alcanza, por momentos, la grandeza de lo grotesco. En «El viaje del hambre», un joven Cartarescu aspirante a poeta en la época previa a la caída del comunismo, es invitado por un grupo de escritores de una ciudad de provincias y se ve arrastrado a un sinfín de situaciones absurdas con el estómago vacío y muerto de frío.

Un libro magistral por el que desfilan escritores, artistas, policías, estudiantes, funcionarios culturales y hasta fantasmas: tres relatos cargados de un humor que nos lleva de la sonrisa cómplice a la abierta carcajada.

249 pages, Paperback

First published January 1, 2010

87 people are currently reading
1645 people want to read

About the author

Mircea Cărtărescu

121 books2,255 followers
Romanian poet, novelist, essayist and a professor at the University of Bucharest.

Born in Bucharest, he graduated from the University of Bucharest's Faculty of Letters, Department of Romanian Language And Literature, in 1980. Between 1980 and 1989 he worked as a Romanian language teacher, and then he worked at the Writers Union and as an editor at the Caiete Critice magazine. In 1991 he became a lecturer at the Chair of Romanian Literary History, part of the University of Bucharest Faculty of Letters. As of 2010, he is an associate professor. Between 1994-1995 he was a visiting lecturer at the University of Amsterdam.

Among his writings: "Nostalgia" (a full edition of the earlier published "Visul"), 1993, "Travesti" 1994, "Orbitor" 2001, "Enciclopedia zmeilor" ("The Encyclopedia of Dragons") 2002, "Pururi tânãr, înfãsurat în pixeli" ("Forever young, convolved in pixels") 2002, "De ce iubim femeile" bestseller ("Why do we love women") 2004.

Ratings & Reviews

What do you think?
Rate this book

Friends & Following

Create a free account to discover what your friends think of this book!

Community Reviews

5 stars
450 (21%)
4 stars
807 (37%)
3 stars
679 (31%)
2 stars
166 (7%)
1 star
35 (1%)
Displaying 1 - 30 of 142 reviews
Profile Image for Guille.
1,006 reviews3,278 followers
June 13, 2021
Tras la lectura del corto primer relato, tenía dos noticias que dar, una buena y otra mala.

La mala es que no encontré la anhelada mezcla entre lo real y lo soñado con la que el autor consigue sus bellas historias. La buena es que, sin bajar un solo escalón en su elegante prosa, el primer cuento ha conseguido algo a lo que no estoy acostumbrado en mis lecturas: reírme a carcajadas (suelo ser más de sonreír, pero aquí no he podido contenerme en varios momentos con la sorpresa más que manifiesta de mi aleatorio compañero de autobús). Una absurda brigada antiterrorista, un escritor autoencumbrado hasta creerse objetivo verosímil de un ataque terrorista y un artista creador de escatológicas performances o ingeniosísimo estafador o simplemente un enorme caradura, conviven en esta primera historia.

Más tarde, terminados los dos últimos relatos, las noticias no eran ni malas ni buenas, solo regulares.

No hubo más carcajadas, aunque sí sonrisillas de vez en cuando. Los entresijos del mundo literario rumano, los comentarios sobre un importante número de escritores de aquel país, sin olvidarse de sí mismo, aunque sean fácilmente trasladables a cualquier mundo literario, pierden parte de su encanto cuando no se conocen a los mencionados. Las anécdotas, aunque magníficamente narradas, darían para entretenidos artículos periodísticos, pero no es una forma narrativa que a mí me resulte especialmente atractiva. Si bien no faltan esas lucubraciones que parece que tanto le han criticado sus colegas y críticos y que para mí son una de las razones importantes por las que me gusta su literatura, los momentos son escasos.

A pesar de todo, es envidiable lo que este autor consigue a veces construir, y en qué forma lo hace, con tan pocos mimbres. Me agradó mucho saber que el universo lo premia a veces con apariciones como la de Maruca, tal y como nos narra en su último relato.
Profile Image for José.
400 reviews39 followers
December 4, 2020
Tres relatos de tinte autobiográfico, salpicados de la magia narrativa de este autor de culto. Me fascina cada vez que lo leo.
Profile Image for Adelina Traicu.
103 reviews219 followers
April 6, 2019
cum mi s-a adus la atenție astăzi că pot recomanda cărți pe procente, aceasta mi-a plăcut cam 68%.
Mă bucur că am citit-o pentru că acum îmi doresc să îmi iau și cărțile *consacrate ale lui Cărtărescu.
“Frumoasele străine” este un volum de 3 proze scurte, cea numită, “Antrax” și “Bacoviană”, care mi s-au părut cele mai interesante prin concentrarea pe prezentul desfășurării acțiunii, în rest am dat peste o aglomerare de stări și amintiri.
3 povestiri despre lumea scriitorului/ilor, un univers tragic și comic care m-a amuzat de multe ori.
Profile Image for Ratko.
365 reviews94 followers
April 15, 2022
Симпатично, духовито и непретенциозно.

У ове три приче Картареску ће нам испричати три епизоде из свог живота, све везане за његову професију писца.
Најбоља прича јесте и најдужа, насловна – „Лепе странкиње“. Реч је о двонедељном путовању групе савремених румунских писаца у Француску, где ће, обилазећи целу земљу, представљати свој рад, успут схватајући да многи и даље (можда нехотично) праве разлику између "праве" Европе и европске периферије. Све њихове догодовштине Картареску ће испричати уз дозирани хумор и иронију. Он не штеди никога - изобличава ароганцију коју тзв. Запад има према Источној Европи и њеном „варварству“, али и учмалост румунске средине и друштва у коме обитава, а уз то је и врло аутоироничан.

Врло је забавно читати о свему томе.
Profile Image for La gata lectora.
438 reviews342 followers
July 6, 2025
Madre mía lo bien que me lo ha hecho pasar este libro de relatos… lo que me he reído…

Qué forma de contar sucesos surrealistas de su vida, qué manera de reírse de sí mismo ante experiencias vergonzosas y humillantes.

Me ha dado la vida estos días. He empatizado tantísimo con su forma de ver el mundo que tenía ganas de darle un abrazo todo el rato.

En el primer relato nos cuenta cuando le mandaron un sobre de Dinamarca que pensaba que contenía Antrax. En el segundo cuando fue a Francia con otros escritores rumanos. En el tercero cuando le invitaron en una ciudad antes de la caída del comunismo a leer sus poemas y no le daban de comer.

Genial. Qué podemos hacer ante las cosas que nos salen mal mas que tomárnoslas con humor, aunque sea desde la ironía.

(4/5)⭐️⭐️⭐️⭐️ me ha encantado 😂
Profile Image for Jean Ra.
415 reviews1 follower
January 23, 2023
Creo que nadie que haya leído a Cartarescu destaque de su literatura su tono cómico y chisposo... pues en este libro no es diferente. Por desgracia en esta ocasión se propuso escribir una comedia, ofreciendo un humor que se regodea en el patetismo y la sorna. Todo sale mal, todos son tontos, lo que no es feo es obtuso y, si no, retorcido y manipulador. Y así durante un par de centenares de páginas. Tanto pintar con los mismos colores termina por crear monotonía y hartazgo. Es claramente su libro más flojo.

Ofrece, eso sí es verdad, su elaborada y elegante prosa, trufada de referencias culturales, ya sean meta-textuales o explícitas, las digresiones, digresiones dentro de digresiones, un manejo técnico propio de un gran escritor... que sencillamente no tiene mucho que explicar. Casi 250 páginas de humor bufo y caricaturesco.

Sólo apto para completistas del autor rumano o para quien haya sido capaz de reírse con las bromas de Thomas Mann.
Profile Image for Lucas Sierra.
Author 3 books602 followers
March 20, 2018
Estaría bien poder cortar con una tijera los fragmentos más lamentables de tu vida y arrojarlos a la basura. Por desgracia, tu vida se entrecruza con la de tantos individuos que, si los cortaras todos a la vez, te saldría una especie de alfombrilla de papel de esas que hacen los niños, una cadena de hombrecitos que se dan la mano. Más o menos esto es lo que hace el escritor: saca de la página en blanco su cadena de hombrecitos, sus figuras geométricas de una dudosa geometría. Al que sobra, igualmente simétrico, lo arroja a la basura aunque también él representa, en la misma medida de los hombrecillos, la nobleza de la página inicial. (199)


Es grato recordar, al leerlo, que Mircea Cărtărescu es un ser humano. Un hombre, como cualquiera, con sus timideces, y sus miedos, y sus caprichos, y sus actos viles, y sus mimos. Quizás ese sea, a mi parecer, el mayor mérito de Las bellas extranjeras: ofrece al lector un autor descendido del Olimpo a donde sus obras lo encumbran. Aquí hay un libro frívolo, con la satisfactoria frivolidad de los salones proustianos, donde el autor se retrata con cierto aire de honestidad desenfadada, sin omitir sus quejas, sus resoplidos, sus defectos.

Los tres relatos que componen el libro fueron publicados por entregas, de ahí el carácter folletinesco en el cual abunda la narración. De allí, también, el desenfadado tono directo donde es difícil reconocer al autor de Nostalgia, pero que reverbera en algunos de los textos recogidos en El ojo castaño de nuestro amor. Dos de los relatos son bastante cortos: "Antrax" y "El viaje del hambre" pueden leerse, cada uno, en un sólo golpe. El tercero, que da título al volumen, toma más tiempo.

En los tres aparece, reiterativamente, la narración de lo difícil que fue crecer y vivir en Rumanía, y creo que ese detalle consigue esquivar a ciertos lectores: Cărtărescu se queja, y las quejas no son divertidas de leer, al menos, por regla general. Sin embargo, cada comentario sobre Bucarest, sobre lo jodido de la burocracia del país, sobre el atraso del comunismo, me traía a la memoria esos versos de Borges, refiriéndose a Buenos Aires: "No nos une el amor, sino el espanto. Será por eso que le quiero tanto". Siento, en Las bellas extranjeras ese mismo rumor, y es uno que también yo aplicaría a la ciudad y el país donde he crecido.

Disfruté mucho con la lectura. Me reí junto al narrador. Pude empatizar con esa faceta suya de ermitaño pop. La escena de la compra del computador portatil consiguió emocionarme hasta el borde de las lágrimas. No es, ciertamente, el Cărtărescu de la oniria y la metafísica. No es, ciertamente, un narrador-personaje sabio y ejemplificante. Es un hombrecito como todos los otros, también tomado de las manos al resto en la cintilla de papel, también lleno de mugre.

Y eso es lo más sorprendente. Leer esta katabasis de lo mundano y saber que, pese a ella (gracias a ella), consigue luego elevarse, en la anabasis brutal que es, por ejemplo, Nostalgia, y que espero sea, por supuesto, Solenoide.
Profile Image for Vicente Ribes.
904 reviews169 followers
April 17, 2021
Un libro que me ha encantado, como todo lo que suele escribir Cartarescu.
En esta ocasión nos presenta tres relatos que huyen de ese realismo mágico al que nos tiene acostumbrados y están basados en vivencias reales del escritor. En este libro no hay esa mezcla de lo fantastico y lo cotidiano, sino que nos vemos en la realidad, con sus cosas buenas y malas, con el humor y la nostalgia.

“Ántrax” es el primer relato y está lleno de humor y situaciones surrealistas, Cartarescu recibe un paquete sospechoso en plena crisis de 11M y se ve envuelto en una aventura kafkiana tratando con la policia de Bucarest.

"Las bellas extranjeras" es el segundo relato y narra el viaje que realizó junto a un grupo de escritores rumanos para participar durante dos semanas en una serie de jornadas literarias en Francia.
Como al ser rumanos son percibidos como gente de otro mundo, sin cultura y como van de presentación en presentación viviendo situaciones rocambolescas. Un relato muy divertido y donde vemos las dificultades que tiene un escritor a la hora de presentar su obra al mundo, incluso cuando ya ha ganado cierta fama.

El último cuento “El viaje del hambre”, sobre una penosa invitación a dar una lectura en 1984, expone una noche donde Cartarescu vive mil desventuras durante su juventud, cuando era un maestro que a penas tenia para pagarse un piso y seguir escribiendo contra viento y marea, presentandose a lugares inhospitos con sus libros de poemas y soñando con cumbres más altas para darse de bruces contra la triste realidad. Un grupo de escritores borrachos lo invitarán a una ponencia y vivirá una jornada descacharrante.
Profile Image for Maria Chiper.
75 reviews30 followers
March 29, 2016
L-am citit pe Cartarescu anterior, cand toata lumea vorbea despre "De ce iubim femeile", dar de atunci nu m-am incumetat sa-i mai deschid cartile. Pana nu demult. "Frumoasele straine" a ajuns pe lista mea de citit la o recomandare (salut Lidia) si am trecut curand la lecturarea ei. Cartea este compusa din 3 povestiri diferite, care ne ofera sansa de a calatori putin pe strazile Bucurestiului, orasul lui Bacovia si imprejurimile sale sinistre, prin Franta, dar mai ales prin Paris. Mie tare-mi place sa citesc despre locuri si strazi din orase straine, asa ca reciteam pasajele cu mare placere :))

Povestirile sunt foarte simpatice, autorul ne povesteste amintirile sale din copilarie, tinerete si nu demultul trecut, in acelasi timp aducandu-ne zambetul pe buze, sau lacrimi de ras isteric. Pline de umor, foarte simplu de urmarit firul si de lecturat, istorioarele lui Cartarescu sunt excelente for self entertaining. Nu va asteptati la mare filosofie, sfaturi cum sa castigi burse pariziene sau cum sa nu mori de foame, dar este o lectura foarte simpatica :)
Profile Image for Stefania.
285 reviews27 followers
November 27, 2023
Esperaba más o quizá esperaba algo totalmente distinto ( por lo que había escuchado en las reseñas) Es un libro divertido, culto que se puede disfrutar mucho una vez te has encariñado con otros libros del autor, como para conocerle más.

Me gusta mucho como Cartarescu habla de lo que significa para él los libros, la literatura… me hizo sentir muy cercana a él.
Profile Image for Lavinia.
749 reviews1,041 followers
August 3, 2015
My experience with the (supposedly) best Romanian contemporary writer is rather limited, I don't know why I was never prone to read his prose - I've only read one of his novels so far-, let alone his poetry. However I enjoyed these 3 stories a great deal; I loved the central piece, Les Belles étrangères, I'm a sucker for lit stories and facts, writers' gossip and who did what with whom. I'm sure it's not a remarkable piece of writing, it's good for the weekend and it sold well, to his benefit, so everyone's happy.

P.S. There's one thing I like about Cărtărescu, nevertheless: his lifelong love for Salinger.
Profile Image for Cristina.
481 reviews75 followers
October 30, 2016
Entre 4 y 4,5 para un libro que me ha dado a conocer a un autor y que ha sido una grata sorpresa.
Tres relatos de los que sobre todo he disfrutado dos, Ántrax y Las bellas extranjeras. Relatos, que me han hecho reír y sentir un pellizquito cuando hablaba de libros.
Una forma de narrar cercana, ágil, con un lenguaje accesible que me ha conquistado.
Realmente ha sido un gustazo
Profile Image for Pedro.
825 reviews331 followers
March 12, 2025
Mircea Cartarescu es uno de los escritores rumanos actuales más renombrado.

El libro incluye dos cuentos y un cuento largo (Las bellas extranjeras).

Los primeros son cuentos satíricos, en los que de la desgracia sale el humor; un tipo de humor que me resultó muy comprensible y cercano, y que me han hecho reír.

En el último, noveliza un hecho real, que fue la invitación a París de un grupo de doce escritores rumanos, a quienes, un poco humorística se denominó las bellas extranjeras entre los que estaban el mismo Cartarescu, Gabriela Adameșteanu, Ana Blandiana y Dan Lungu y ocho más (que no he leído, y cuyos nombres no retengo). Narra algunos inconvenientes y malentendidos que viven el las frías tierras parisinas, algunas graciosas en su patetismo, pero sobre todo las rencillas y comidillas que condimentan la experiencia, y que me pareció de menor calidad (es como empezar a leer a Hemingway con París era una fiesta).

De todos modos, un buen libro.
Profile Image for Rocío Prieto.
309 reviews101 followers
December 1, 2025
No sabía muy bien qué esperar cuando lo empecé. Después de haber adorado «Nostalgia» hasta el punto de convertirlo en una de mis lecturas favoritas del año pasado, pensaba que este libro me iba a dejar igual de tocada. Pero aquí el tono es otro: más cotidiano, más humorístico, más “esto es lo que me pasó y así lo cuento”, y en parte eso me funcionó y en parte no tanto.

“Ántrax”, el primer relato, fue el que más me hizo gracia. Tiene ese punto casi ridículo del miedo generalizado que hubo después del 11-S, y el propio Cărtărescu se muestra bastante torpe, exagerado y paranoico. Me gustó porque se siente ligero y rápido, y porque logra reírse de sí mismo sin demasiada pompa. Aun así, ya se nota ese aire de “te voy a contar algo increíble” que luego no siempre cumple.

El relato largo, “Las bellas extranjeras”, es el más interesante por todo lo que tiene alrededor: el viaje a Francia, los escritores rumanos desesperados, las pequeñas humillaciones, la incomodidad con los organizadores, y ese choque constante entre lo que los franceses creen de Rumanía y la realidad. Tiene momentos buenos, algunos comentarios afilados sobre la cultura, y una ironía que sí funciona. Pero también se le escapan ratos de ego, de queja continua y de querer controlar demasiado la imagen que da. A veces sentía que iba saltando de anécdota en anécdota sin que me importara del todo lo que estaba pasando.

“El viaje del hambre” es más simple: el autor joven, sin dinero, sin comida y atrapado en situaciones absurdas mientras intenta ser un poeta serio. Tiene gracia y se deja leer, pero no me dejó ninguna sensación fuerte. Es más, es un recordatorio de que todos pasamos por momentos ridículos cuando empezamos algo, y ya.

Al final, el libro se me hizo entretenido pero irregular. Hay partes que funcionan muy bien y otras que parecen escritas solo para rellenar o para dejar claro lo difícil que es ser escritor en ciertos entornos. También hay algún toque de arrogancia que puede resultar pesado si lo lees todo seguido. Pero la verdad es que Cărtărescu tiene una forma de observar a la gente, de fijarse en detalles que otros ni ven, que hace que incluso sus textos más flojos tengan algo de interés.

Lo disfruté como una lectura ligera, como pasar un rato escuchando historias curiosas de alguien que sabe contarlas, aunque esta vez no encontré la chispa que me enganchó tanto en «Nostalgia». Aun así, me quedo con varios momentos que me sacaron una sonrisa y con esa mezcla tan suya de sinceridad y mala leche que, aunque no siempre brille, sigue teniendo su encanto.
Profile Image for César Carranza.
340 reviews63 followers
August 9, 2017
Esperaba mucho de este libro, y si bien no es malo, en realidad esperaba mucho... Tres historias sobre lo dificil que la pasó el autor en diferentes contextos, un sobre misterioso, un viaje a Paris como invitado literario, y otra invitación a un poblado, los cuentos dejan ver las condiciones de vida de Rumania, pero de repente me parcio un poco cansado, era repetitivo, cada mala comida era una desgracia terrible para el autor, si bien no se ve como algo divertido me dejó la sensación de que es un remilgado) el estilo es agil, se lee bien y tiene momentos muy divertidos, pero como avanza el libro, me parece decae, es bueno, pero otra vez, esperaba demasiado)))
Profile Image for Jon.
46 reviews
March 31, 2025
7/10 - Continúo mi descubrimiento de Cărtărescu por esta obra compuesta por tres relatos autobiográficos (no se sabe hasta que punto) antes de empezar con la trilogía Cegador.

Con mucha ironía y un humor ácido, nos cuenta una serie de curiosas y surrealistas anécdotas donde la crítica es el protagonista principal, y es que no deja títere con cabeza. Desde compañeros literarios hasta la idiosincrasia rumana.

En el primer relato corto, “Antrax”, nos cuenta su experiencia al recibir un sobre con un polvo indeterminado de un remitente desconocido.

En el segundo, por mucho el más extenso de los tres, “Las bellas extranjeras”, acompañamos a Mircea y un grupo de escritores rumanos por un viaje en Francia.

En el tercer relato, de nuevo corto y de nombre “El viaje del hambre”, volvemos a acompañar al autor a otro viaje donde esta vez lo que se encuentra es principalmente el hambre.

En general me han gustado, diría que van de más a menos pero en muchos momentos te hacen reír o te sacan una sonrisa. Si bien por lo que he podido ver es bastante distinta al resto de su obra, nos ayuda un poco más a conocer a este curioso autor y su forma de pensar.

——
“Tipos como tú y como yo, solo que un poco menos afortunados en la vida. ¡Que Dios te libre de unas circunstancias que te permitieran descubrir, por fin, la verdad de lo que se esconde en tu interior!”
Profile Image for Alejandra Carrillo.
174 reviews27 followers
September 13, 2020
Siempre que leo a Cartarescu me invade un respeto profundo. Las otras novelas con las que lo descubrí me hicieron sentir que leía a un autor elevadísimo. Capaz de narrar lo imposible, lo más entrañable de la experiencia del ser humano.
Desde las primeras páginas de este libro sin embargo me permití reírme a carcajadas y a lo largo de los tres relatos me sentí conectada al autor de otra manera, también profunda aunque acaso sobre todo, íntima.
Profile Image for Elena Druță.
Author 30 books471 followers
January 31, 2014
Stilul lui Cărtărescu captivează, creează senzația de autenticitate, într-un mod specific postmodernismului, promiţând cu fiecare nouă pagină o lectură plăcută. Frumoasele străine e o carte în care cititorul se poate regăsi cu ușurință, în ipostaza boemă a omului pentru care lumea este un imens circ.
Profile Image for Georgia Papp.
Author 1 book4 followers
February 20, 2018
This was a sweet and pleasant read. Although it had a mostly light and humorous tone, the stories had a nice backdrop of melancholy or bitter sweetness. There were definitely a few scenes that made me smile or even chuckle, although no rolling on the floor while laughing was to be had.

It actually felt more like talking (or being talked) to a close friend (who knows a lot more stuff than you do and occasionally likes to remind you of that fact). It made me feel intimate with the narrator, and already deeply involved in his life. Although I do wonder how much of the events presented as memories are real or in what percentage.

I did enjoy the feeling of being inside someone else’s head, who is actually a real person, as the author not only writes in first person narrative, the book also reads like a journal or a letter. Even if most of the stuff is made up, it still gives me comfort to know that other people, even highly successful ones, are still subject to fears and disappointment. Also that self-doubt isn’t reserved for the young and not yet accomplished.

However, the narrator’s perceived arrogance did become irritating at times and there was a lack of anything actually happening that bothered me some. I’m not a big fan of the “you’re not gonna believe what’s about to happen” trope, especially when nothing much happens.

That being said, I would recommend this book to anyone who’s in a reading slump and wants something light and digestible but still catered to an intelligent reader.
Profile Image for Tyna.
404 reviews34 followers
September 7, 2018
Cartea ”Frumoasele străine” de Mircea Cărtărescu cuprinde trei povestiri, ”Antrax”, ”Frumoasele străine”, ”Bacoviana”, scrise cu mult umor și autoironie, inspirate din mai multe întâmplări reale din viața autorului.

Cartea este un adevărat medicament de bună-dispoziție, fiind scrisă într-un stil lejer, condimentată cu multe replici spumoase și reflecții amărui, întâmplările descrise reușind să-ți provoace un haz nebun. Cred că fiecare dintre noi s-a găsit, măcar o dată în viață, într-o situație asemănătoare cu una din cele descrise în carte.

Recenzia mea:

https://www.delicateseliterare.ro/fru...
Profile Image for Lahierbaroja.
675 reviews200 followers
December 3, 2014
Un libro autobiográfico, al menos en parte, del recorrido del rumano por Francia. Tres relatos desiguales en donde lo kafkiano, el análisis de su personalidad y las críticas literarias se mezclan. Es una combinación curiosa que, si bien no ejemplifica la prosa de Cartarescu sí que resulta gracioso para aquéllos lectores que se hayan adentrado en su universo

http://lahierbaroja.wordpress.com/201...
Profile Image for Fernando.
253 reviews27 followers
January 12, 2019
Un libro muy ameno sin dejar de tener las cualidades del mejor Cartarescu. Por alguna razón en el último relato, El viaje del hambre, tuve varios en momentos la extraña sensación de estar leyendo Los detectives salvajes de Bolaño, aunque admito no tienen nada que ver una cosa con la otra. Yo puedo ver a Cartarescu muy pronto recibiendo el Nobel y pasando a ser un escritor de moda y ventas masivas. Otro fenómeno Murakami. Quiero leerlo todo antes de que eso pueda pasar!!!
Profile Image for Roxana Lupas.
4 reviews
March 14, 2016
Titlul te poate duce cu gândul la cu totul altceva. De fapt 'les Belles étrangères' este grupul de scriitori (autorul inclusiv) ,care participă la un festival literar organizat in Franţa.
Cărtărescu m-a surprins într-un mod plăcut prin naturaleţea, sinceritatea si nota fină de umor :)
O carte care am savurat-o. Cărtărescu este întradevăr un scriitor contemporan care merită citit.
Profile Image for Óscar Moreno (OscarBooker).
418 reviews534 followers
January 2, 2023
(3.5)

Una lectura sencilla que me gustó pero no tanto cómo esperaba.

El problema es que a mi en lo personal me agotan los relatos en primera persona con toques autobiográficos. Se salva cuando es muy dinámica la voz narrativa pero ésta la sentí un poco lineal.

Ahora diré que a mi me encanta como escribe Mircea pero este lo sentí un poco aburrida en algunas partes.

El primer relato “Ántrax” me gustó mucho. Fue el que más disfruté de los tres. De hecho hasta me dio mucha risa el humor que maneja. Los otros tres los sentí más pesados por la historia tan lenta.

La otra cara de la moneda de esta reseña: hay una increíble crítica al mundo de los escritores. Aquí Mircea critica ferozmente el egoísmo, egocentrismo, narcisismo y las envidias en este gremio literario. Una versión de este mundo que no sueles imaginar. Ese mensaje, con el que me quedo, lo disfruté.

Ahora yo creo que este libro es bueno cuando ya llevas bastante obra de Mircea porque sirve para adentrarte al mundo más personal del autor. Lo que lo hace ser “Mircea Cartarescu”. No lo recomiendo como lectura introductoria.
Profile Image for El Diletante Errante.
80 reviews3 followers
May 31, 2025
Tres anécdotas contadas con mucha picardía, ironía, sarcasmo y lógicamente, mucho humor. Una ventana a las peripecias del oficio de escritor, y también a lo que cómo escritor se siente y percibe, las angustias, las expectativas, los sueños y el vertiginoso e hipócrita medio literario.

Aunque no me esperaba del todo una aproximación novelesca de sus anécdotas, su estilo se cuela muy ligeramente en su narración, su eterno apego a lo onírico. Se nos desvelan gráciles vestigios que alimentaron sus obras (si leyeron Solenoide, aquí van a encontrar pasajes que evocan la materia prima para su novela).

Una lectura del Cartarescu/hombre más que del Cartarescu/escritor.
Profile Image for Jordi Planas.
48 reviews2 followers
May 15, 2021
Las letras rumanas, esas grandes desconocidas. Y sin embargo muy prolíficas y variadas: E.M. Cioran (autor de estimulantes aforismos), el maestro del absurdo Eugène Ionesco, el dadaísta Triztan Tzara o el historiador y novelista Mircea Eliade (autor de la estupenda historia sobrenatural “La señorita Cristina”, lamentablemente descatalogada). Pero de las últimas dos o tres décadas, apenas sabemos gran cosa aquí. Impedimenta le pone remedio publicando “Las bellas extranjeras” (Premio Euskadi de Plata 2014), de Mircea Cărtărescu (la misma editorial ha ido publicando otros libros suyos). De trasfondo autobiográfico, consta de tres historias, a cual más bizarra, cómica y surrealista. La primera gira en torno a una carta supuestamente con ántrax, pero al final deviene una historia kafkiana, con final imprevisible. La que da nombre al libro es el resumen de las peripecias del autor junto a once escritores más en tierras galas, con momentos realmente jocosos, luchando contra la imagen garrula y desfasada de los rumanos en el extranjero. La última, una delirante excursión para dar un recital poético-patético en un lugar siniestro. Cărtărescu es capaz de desnudarse emocionalmente y reírse de sí mismo, con una prosa eficaz y honesta, algo que no está al alcance de cualquiera. Una muy grata sorpresa.
JORDI PLANAS
Profile Image for Bojan.
Author 14 books57 followers
April 19, 2021
Preporuke! Sa više strana dolaze, ateriraju na monitore, ima ih relevantnih i onih drugih, ima ih tako ubedljivo napisanih da im čovek prosto ne može odoleti. Samouverene su, šta li. Tako sam došao do Kartareskua. Ono što mi je prvo palo pod ruku jeste ova autobiografska/poetička proza koja ne pruža pun uvid u piščev opus i njegove mogućnosti. No, nema veze.
Ono što sam primetio kao prvu vrlinu jeste ritam. Na onlajn književnoj večeri kojoj sam voajerski prisustvovao, sam Mirča/e je izjavio kako se on ne služi internetom i drugim izvorimo tokom samog čina pisanja, dakle ne staje usred rečenice da pronađe sinonim ili neku "pametniju" reč, da se "spontano" priseti precizno imenovane boje kurkume, nikada iskorišćenog citata ili nešto slično. Ne, on piše iz glave. Šta je do trenutka početka pisanja saznao o nekoj materiji, saznao je. A znanje mu je široko i duboko i nema potrebe da lažira. To za posledicu ima prirodnost toka njegovih rečenica. Nema mucanja, zastajkivanja, tumbanja. Nesavršenosti su tu jer tu treba da budu. I sve je to osvešćeno, kao neki necinični odgovor na voljenog Flobera.
Kartaresku putuje, po Italiji, Francuskoj, po Rumuniji, sve književnim poslovima. Njega dočekuju, nagrađuju, hvale, ali i ponižavaju na predrasudnoj, nacionalnoj, gotovo rasnoj osnovi. Ti pasusi u kojima se opisuje odnos zapadnjaka prema Rumunu, fino prepoznati pogledi, pokreti, simbolički činovi, predstavljaju možda i najvrednije delove ove knjige.
Kroz tri celine, autobiografske priče povezane temom demistifikacije života pisaca, provlači se (pretenzija na) humor kao važan element. Kako bi postigao komički efekat, pisac često poseže za temom hrane. On je, gotovo gargantuovski, opsednut hranom (Ne znam da li je toga svastan, šta znam, odrastao u Čaušeskuovo vreme???), i često je nezadovoljan jelima koja mu se serviraju. Ipak, domet tog humora čini se ograničenim, ali teško je biti savremen, a komičan, teško je pronaći velikog humoristu/kinju u književnosti danas. Bog-vreme se busa u prsa kako je on taj koji će kasti, ali ne bi bilo prvi put da izneveri.
Situacije u koje upada pisac su zabavne i bizarne, od slabo motivisane paranoje zbog koverte sa smrtonosnim virusom, preko carevanja carstvom kuvanih kolenica, do "golodomora" rumunske (književne) provincije, ali ima jedna stvar koja ovog čitaoca iterativno kljucucka u mali mozak, a to je što u svoj toj "demistifikaciji" velikih i malih pisaca, u širokom zamahu kojim se raspršuje maglina od oreola nad glavama onih što se književnicima nazivaju, sam taj književnik, autor ostaje nekako previše simpatičan za moj ukus okrnjen književnim iskustvima dvadesetprvog veka. Ta, svesno ili nesvesno (svesno, svesno) građena autosimaptija mogla je da postane kamen temeljac nepoverenja da Kartaresku nije i u ovoj knjizi pružio dovoljno tizera za neka druga, fikcionalnija, fantazmagoričnija, literarnija, čitalački izazovnija dela koja ću svakako staviti na svoj čitalački spisak (koji nemam). Sve u svemu, dobra je knjiga.
Profile Image for Nicole.
78 reviews
September 8, 2018
Yikes
This is the second book I read by Cartarescu and dare I say... I am unimpressed. I thought, after the first book ("Ochiul caprui al dragostei noastre") that I, somehow, read the worst of his books, but guess what! Nope, that's just how his books are. I feel like he shouldn't make books out of his journal, but maybe it's just not my cup of tea. That, and his big egocentrism & jealousy. Perhaps the reason you win no important prizes is because your prose sucks. I hope at least your poetry won't let me down :(
Profile Image for Carmen Stoian.
Author 4 books74 followers
January 26, 2020
"Frumoasele străine" este pentru cititorii înzestrați cu simțul umorului. Deși cartea cuprinde trei capitole, ea dezvoltă mai multe povești. Stilul autorului, jurnalistic, este foarte clar și ușor de urmărit. Uneori aveam senzația că stau de vorbă cu un vechi prieten care-mi povestește peripețiile sale. Povestea preferată, "Bacoviană", mi-a starnit compasiune și rasete, totodată. Fiind ultima, am citit-o pe nerăsuflate. În această lectură am simțit sinceritate, ironie, milă, curaj, toate împletite într-un mod umoristic.
Profile Image for Anibalector.
280 reviews31 followers
July 7, 2020
La recitire, după câțiva ani buni, cartea aceasta mi se pare proaspătă și amuzantă. E scrisă de un al Cărtărescu față de cel din "Orbitor" sau "Solenoid", dar sincer, mi-aș dori să mai citesc astfel de povestioare semi-memorialistice, mustind de ironie, umor și talent de portretist. Să fi scris doar cele 3-4 cărți ale sale așa-zise "minore", și tot ar fi meritat un loc bun pe raftul literaturii române contemporane.
Displaying 1 - 30 of 142 reviews

Can't find what you're looking for?

Get help and learn more about the design.