Silke is samen met haar tweelingbroer Janis gevlucht uit angst voor de voorspelling van waarzegster madame Petrova. Het valt haar zwaar om te slapen in de buitenlucht, konijnen te stropen, en vodden te dragen. En wat als straks de winter komt?Dan doet zich een buitenkans voor. Ze ontmoeten een echtpaar dat met een huifkar langs markten reist. Zij legt de kaarten voor wie graag wil weten wat de toekomst gaat brengen en hij heeft een beer die kan dansen. Silke wil zich bij hen aansluiten, en leren hoe ze zelf kaarten kan leggen, misschien dat ze zo haar angst voor de voorspelling kan overwinnen. Maar Janis vertrouwt het niet. Hoe kan Silke hem overtuigen? Kunnen ze bij elkaar blijven of gaan ze ieder hun eigen weg?De kaarten van madame Petrova is het spannende en sfeervolle vervolg op Lepelsnijder.‘Een van de mooiste kinderboeken die ik de afgelopen jaren las.’ Bibi Dumon Tak over Lepelsnijder‘Hiermee bewijst Marjolijn Hof opnieuw dat ze tot de top van de Nederlandse jeugdboekenschrijvers behoort.’ Noordhollands Dagblad
Een heel ander verhaal dan Lepelsnijder, en toch werkt het en is het opnieuw mooi. Een klassiek doch onvoorspelbaar verhaal vol warmte en bittere leugens, herkenning en nieuwe ontdekkingen.
Na Lepelsnijder, waar ik nogal fan van was, viel deze een beetje tegen. Niet dat het geen goed verhaal is, maar ik raakte een beetje uitgekeken op de markten, de gevilde konijnen, het kaartlezen. Er had wat mij betreft wat meer vaart in gemogen. Wel mooie taal.
Een best leuk vervolg van Lepelsnijder. Het was fijn om de wereld van Janis en Silke weer in te stappen, maar ik twijfel of een vervolgdeel nodig was geweest. Als je hebt genoten van Lepelsnijder, zou ik stiekem aanbevelen om dit vervolg te laten liggen.
Qua 'world-building' kan ik me helemaal verliezen in dit verhaal. De bossen, natuur en dorpjes en omschrijvingen zijn echt ijzersterk, alles gaat leven. Maar qua verhaal vond ik het minder pakkend dan Lepelsnijder. Zeker interessant dat het perspectief nu vanuit Silke is geschreven, maar daardoor miste ik eigenlijk Janis zijn aandeel heel erg, daar hebben we weinig tot geen zicht op als lezer. Het verhaal doolt een beetje rond, net zoals de tweeling uit dit boek. En aan het eind van het boek ben ik niet helemaal voldaan.
Bij de start van het boek val je middenin de vlucht van Silke en Janis, samen zijn ze weggevlucht van het landgoed waar hun neven de baas zijn. Terwijl je de vlucht met de 2 kinderen beleeft, ontdek je ook wat er zich heeft af gespeeld vooraf aan dit verhaal. Silke en Janis zijn wezen, een tweeling, die nu volkomen op zichzelf zijn aangewezen. Samen proberen ze te overleven in het wild, tot het moment dat hun pad zich kruist met dat van het rondtrekkende duo Loore en Ranno. Ze trekken van markt naar markt en proberen hun geld te verdienen met een dansende beer en kaarten leggen. Op uitnodiging van Loore sluiten de kinderen zich bij hen aan en leert Loore aan Silke de kunst van het kaartlezen. Iets waar Silke in wezen juist erg bang voor is, want staat hun hele leven al niet in het teken van deze kaarten?
Een mooi en spannend verhaal dat zich afspeelt in vervlogen tijden. Ondanks dat dit boek het vervolg is op een eerste deel, valt het goed los van elkaar te lezen.
De kaarten van mevrouw Petrova is het tweede deel na het sprookjesachtige avonturen verhaal. De lepelsnijder. In dit deel leren de kinderen Silke en Janis dat kaarten leggen vooral de kunst van leugens verspreiden is. (“Een paar woorden kunnen het begin zijn van iets vreselijks”).
De schrijfstijl van dit boek vind ik zowel ingetogen als beeldend en sfeervol. Vooral de band tussen Silke en Janus, die niet gemakkelijk is maar wel goed, is sterk beschreven.
Mooi element vind ik dat de titels van de hoofdstukken zinnen zijn uit die hoofdstukken zoals: ‘Nooit teveel over jezelf praten, altijd over een ander’ of ‘ Teerhartige vrouwen komen niet ver, dat heb je goed begrepen’.
Avontuurlijk kinderboek, maar helaas een teleurstelling na het eerste deel (van) 'Lepelsnijder'. Het is zó anders...! Ik verwachtte een vervolg, maar het is een volstrekt ander boek. Dat maakte het lastig om hier plezier aan te beleven.
Een andere lezer hier op Goodreads schreef: "Als je hebt genoten van Lepelsnijder, zou ik stiekem aanbevelen om dit vervolg te laten liggen." Deze mening deel ik.
Het boek vond ik minder leuk dan de voorganger Lepelsnijder. Het duurde allemaal wat te lang denk ik. De ontknoping aan het einde vond ik ook wat tegenvallen. Wel fijn dat het nu vanuit Silke wordt verteld, dat geeft een nieuwe dimensie aan het vervolg. Wat mij betreft is het verhaal zo prima afgerond.
The Curse of Madame Petrova is a middle grade book from the Netherlands told like an old-fashioned gothic fairy tale.
Siblings, Janis and Silke, run away into the cold forest, and must learn to survive with the little they have. The curse from Madam Petrova states that they will kill each other, and their nasty cousins want to make sure that happens so they can inherit the land. As Silke unravels the mysteries of her family, she learns that somewhere she has grandparents. Along their journey, they meet some kind, and some shifty characters.
This book had so much potential. The carvings throughout are creepy and wonderful, a curse from a fortune-teller is intriguing, and there’s a dancing bear! However, the story lacked much of a story. The background information is more interesting than what happens to them during their travels. In the end, when we finally get the scoop about Madame Petrova, we learn she isn’t real.
This book is often described as fairytale-esque, but it lacks any true magic and wonder. There are several mistakes throughout, mostly missing letters.
Mooi tweede deel. Echter wel wat minder vaart dan in Lepelsnijder het geval was. Vooral het deel waarbij ze bij de waarzegster tijdelijk wonen duurde in mijn beleving te lang. Maar wederom leef je je helemaal in in de personages waardoor je erg benieuwd raakt naar de afloop en de keuzes die zij gaan maken.
Ik las dit boek niet met tegenzin, maar het miste wat vaart. Een tweede boek vol gevilde konijnen en met heel veel waarzeggen. Ik denk dat iets meer gelaagdheid in de personages en iets minder setting me er dieper in hadden getrokken.
Wederom een heel fijn kinderboek. Vervolg op Lepelsnijder. Ik vind het leuk dat dit boek vanuit Silkes perspectief is geschreven. Daarnaast is het verhaal heel anders dan het eerste boek. De losse eindjes worden ingevuld, maar zonder dat het er te dik bovenop ligt
Duurde even voordat ik goed in het verhaal zat. Duurde nog langer voordat ik erachter kwam dat er ook een deel één is. Avontuurlijk en bijzonder geschreven boek.
Spannend vervolg op lepelsnijder. In het midden kakte het een beetje in maar daarna kreeg het verhaal weer wat vaart. Ik vond Janis in dit deel wel erg vervelend worden.
Dit boek moest in het begin echt van de grond komen. Ik vond dit best een lastig boek om door te lezen. De introductie vond ik zelf lang lopen. Dit boek zou ik dus aanbieden aan kinderen die echt geïnteresseerd zijn in dit soort onderwerpen of boeken. Misschien zou ik een deel voorlezen aan de klas of voorlezen bij een geschiedenisles.
Dit boek is voor: 1 boek dat in 2022 een Zilveren Griffel gewonnen heeft
Wat een heerlijk boek. Ik heb het eerste deel niet gelezen, maar dit boek is prima los te lezen. In het begin moest ik er een beetje in komen, maar al snel wordt het verhaal spannender en interessanter. Ik bleef geboeid tot het einde en vond het jammer dat het afgelopen was. Wie weet komt er nog een vervolg. Dat zou ik dan zeker lezen, want ik vond dit een prachtig boek.
Het verhaal kon me niet zo grijpen helaas. Voor kinderen vast een verhaal om zich verder mee te laten voeren met Silke en Janis na 'Lepelsnijder'. Ik vond het wat langdradig. De illustraties van Annette Fienieg zijn wel prachtig.