Vivian maakt zich zorgen over een van haar leerlingen in 5 HAVO. De 17-jarige Lynn is afwezig en stil tijdens de lessen en lijkt zich meer en meer terug te trekken. Vivian vermoedt dat het meisje seksueel wordt misbruikt. Maar omdat de vader van Lynn wethouder is, zal ze omzichtig te werk moeten gaan. Dan wordt er een jongen vermist en blijkt Lynn hem te kennen. Waarom blijft ze zwijgen? Is Lynn de sleutel tot een veel groter probleem?
Ik kwam niet goed door het boek heen. Pas op het einde werd het spannend en wilde ik echt doorlezen. Omdat je geen halve sterren kan geven toch 3 sterren. 2 vind ik weer net te weinig.
Lerares Viv voelt aan dat er iets vreemd aan de hand is met een van haar leerlingen. Een oudergesprek wijst niets uit maar bevestigt wel haar overtuiging dat er iets niet in de haak is. De vader is wethouder (in België komt dat overeen met schepen) en die kan je niet zondermeer beschuldigen van kindermisbruik of incest. Iemand anders mag je natuurlijk ook niet beschuldigen zonder bewijs, maar iedereen weet dat het extra gevoelig ligt. Stukje bij beetje probeert de lerares het vertrouwen te winnen van het meisje en na een tijdje begint die af en toe iets te laten vallen. De zaken liggen anders dan gedacht en zijn veel groter dan iemand kon voorzien. Ondertussen verdwijnen er regelmatig kinderen en jonge tieners uit het hele land; is er een verband? Daarnaast heeft Viv ook nog een geheime verhouding met haar direkteur. Ze zien elkaar slechts een keer per week in een afgelegen hotel en niemand mag iets weten, want hij is getrouwd en kan niet weg bij z’n vrouw tot z’n dochter gaat studeren (ja, ja waar heb ik dat nog gehoord!).
Tussen de hoofdstukken van de lerares, staan korte fragmenten met de gedachten van het meisje. Om alles nog duidelijker te maken, zijn er ook een aantal hoofdstukken vanuit hey perspektief van ‘de donor’. Daardoor wordt het de lezer veel eerder duidelijk wat er aan de hand is dan de lerares. Dit is een beklijvende psychologische thriller die me nog lang door het hoofd zal spelen. Dat het verhaal gebaseerd is op echte feiten, maakt het des te meer tragisch en onthutsend. Ondanks alles, is het ook nog eens zeer spannend. Tot het allerlaatst blijf je hopen dat alles toch goed zal komen. Maar wat is goed, zulke belevenissen vergeet je toch nooit meer. Dit boek bewijst nog maar eens dat het niet alleen vieze ouwe mannetjes met vuile kleren zijn die kinderen misbruiken. De meesten zijn bekenden of familieleden en leiden een keurig leven. Mensen waarvan niemand zoiets zou denken. En dat is nou net zo schrijnend want nog steeds worden kinderen niet altijd geloofd. Eigenlijk jammer dat dit boek niet vertaald is want het kan zich meten met de beste Engelstalige psychologische thrillers.
Wat een heftig verhaal! Zeker als je beseft dat dit gebaseerd is op een waargebeurd verhaal. Puur voor Lynn zou ik dit boek 5 sterren geven. Als je in staat ben om te vertellen wat je mee hebt gemaakt als je dít hebt meegemaakt.. Poeh, dan verdien je 5 sterren.
Het boek zelf, zoals het geschreven is, krijgt van mij alleen geen 5 sterren. De eerste helft was echt heel traag en pittig om doorheen te komen. Daar heb ik echt een tijd over gedaan. Ik kon ook niks met Viviënne in die eerste helft, voelde helemaal niks bij haar karakter. De tweede helft ging vlotter en aan het einde ineens heel vlot. Ik miste wel echt een langere proloog of in ieder geval een langer 'en hoe nu verder?' Of wellicht een stukje informatief over wat er gebeurd is met deze bizarre organisatie.
Vierde boek dat ik van Marelle lees. Ongelooflijk maar waar blijkbaar. Angstaanjagend en toch echt. Voor mij een echte pageturner. Nog maar eens een bewijs dat niets of niemand is wat het lijkt.
Het is bizar om je te realiseren dat dit soort gruwelijke praktijken echt gebeuren, ik word er misselijk van.
Het boek zelf vind ik niet heel prettig geschreven, zou het fictie zijn dan had ik dit boek 3 sterren gegeven. Uit respect voor "Lynn" geef ik er toch 4.
Marelle boersma heeft al veel boeken op haar naam staan en tegenwoordig schrijft ze ook vertrek thrillers.
Ik heb al aardig wat van haar gelezen en elk verhaal is uniek. Ook heb ik er nog geen gelezen die ik niet goed vond ik hou van haar schrijfstijl. Het is altijd weer spannend van begon tot eind, als je er eenmaal in zit kunt het niet om te stoppen.
Dit verhaal is gebaseerd op waargebeurde ervaring. Dat is ook de eerste keer dat ik dat zo specifiek in haar verhaal lees.
Het word ook zo levensecht verteld waardoor je meeleeft met de personages alsof je er zelf inzit.
Het einde is zoals je van haar gewend bent, het loopt goed af.
Het einde heeft ook een wending die ik niet zag aankomen dat is wel vaker zo met verhalen. Je gaat veel mensen verdenken en of het dan klopt kom je aan het eind achter.
"Nobody" van Marelle Boersma is een boek gebaseerd op waargebeurde feiten en is zo'n boek waar je even helemaal niet goed van bent. Boersma weet met een ongelofelijke stijl licht te werpen op een bijzonder moeilijke thematiek - georganiseerde kinderhandel en -misbruik - waar helaas nog veel taboes rond hangen en waarvan slachtoffers nog al te vaak op ongeloof stuiten. Besef als lezer goed dat wat verteld wordt, echt is gebeurd, en je vraagt je echt af hoe het met onze maatschappij is gesteld en hoe deze zaken anno 2014 nog kunnen gebeuren. Jammer genoeg.
"Nobody" vertelt het verhaal van kinderen, soms heel jongere kinderen, die door hun ouders aan een organisatie worden "verkocht" om vervolgens tijdens rituele bijeenkomsten te worden "geofferd" aan leden van de organisatie, die daarvoor uiteraard een prijs betalen. De kinderen worden als het ware gebrainwasht zodanig dat ze specifieke instructies opvolgen zonder na te denken, alsof ze een tweede persoonlijkheid hebben die naar boven komt op commando.
Wat het verhaal zo krachtig maakt, naast de inhoud, is de manier waarop het verteld wordt. Enerzijds is er Vivian, lerares op een middelbare school, die zich zorgen maakt om één van haar leerlingen Lynn. Lynn is heel afwezig, graatmager en bijzonder gesloten. Beetje bij beetje weet Vivian het vertrouwen van Lynn te winnen, maar wordt op die manier, zonder het zelf te beseffen, zelf geviseerd door de organisatie en komt zelf in gevaar. Anderzijds is er Miedam, een man van middelbare leeftijd die vrouw en dochter verloor en in "de organisatie" probeert weer doel aan zijn leven te geven. Door als makelaar huizen te "doneren" waar de rituele bijeenkomsten plaatsvinden, stijgt hij steeds verder in rang in de organisatie. Hij geniet van de meisjes die hem worden aangeboden, die hij als troost ervaart voor het verlies van zijn eigen familie. Maar wanneer Miedam beseft dat er meer aan de hand is, slaat de twijfel toe….
Een bijzonder sterk boek dat hopelijk de ogen doet openen over het feit dat deze praktijken wel degelijk nog steeds bestaan.
Daar ik wist dat dit een verhaal zou zijn wat waargebeurd zou zijn, wilde ik dit boek lezen. Ik heb hem dan ook direct gekocht en heb er geen spijt van. Een verhaal met veel ongeloof. Is dit werkelijk mogelijk in deze maatschappij? Hoe zit het met het vertrouwen in de mensheid? Hoe gaat men met kinderen om? Het boek lees je in een vaart, je wordt meegezogen in het verhaal. Sommige stukken wil je overslaan, zo gruwelijk en toch ga je het verder lezen. Het boek was moeilijk weg te leggen. Ik hoop oprecht, dat er wat aan deze gruwelijke praktijken gedaan gaat worden en heb respect dat dit meisje hulp heeft gezocht en ze iemand heeft getroffen die daadwerkelijk luisterde en er wat aan gedaan heeft, met gevaar voor eigen leven .....
Goed boek maar na de helft gelezen te hebben, kon het me niet meer zo boeien. Best raar als je je bedenkt dat het om een gruwelijk, waargebeurd verhaal gaat.
Viviane, een lerares, merkt dat één van haar leerlingen, Lynn, een nogal gesloten karakter heeft. Ze wil uitzoeken waarom Lynn zo afstandelijk is en ontrafelt zo beetje bij beetje een duister geheim netwerk.
Laten we zeggen dat ik de eerste helft (ruim geschat) goed vond. De opbouw van het verhaal, het uittekenen van de personages en het creëren van een mysterie en spanning heeft Boersma zeker goed onder de knie.
Maar in de tweede helft loopt het helaas mis. De toevalligheden stapelen zich iets teveel op en elke keer als ik dacht dat het goed fout ging lopen toverde Boersma nog maar eens een toevalligheid uit haar hoed. De manier waarop Vivian, Lynn en een paar andere kinderen uiteindelijk ontsnappen is enorm ongeloofwaardig. Ik dacht letterlijk: “een netwerk dat zo georganiseerd is, jarenlang zijn gang kan gaan zonder dat er iets van de activiteiten aan het licht komt, heeft zo’n belabberde bewaking en kan niet voorkomen dat die gegijzelden ontsnappen???? No way!”
Het verhaal zou gebaseerd zijn op waargebeurde feiten. Welke feiten waar gebeurd zijn en welke verzonnen zijn komen we nergens te weten. Maar ik heb het vermoeden dat het aandeel fictie toch wel enorm groot is. Het hele verhaal rond het netwerk zou kunnen waar zijn en het zou me eerlijk gezegd nog niet verbazen. Maar de hoofpersonages zijn toch ontsnapt want anders zou het verhaal niet verteld kunnen worden, dixit Boersma? Waarom vind ik daar dan niets over terug op het internet?
This entire review has been hidden because of spoilers.
Nobody van Marelle Boersma is een psychologische thriller over lerares Vivian, die zich steeds meer zorgen maakt om haar leerling Lynn, een teruggetrokken meisje dat tekenen van misbruik vertoont maar weigert te praten. Terwijl Vivian probeert door haar muur heen te breken, raakt ze verstrikt in een gevaarlijke situatie waarin macht, geheimen en manipulatie een grote rol spelen — zeker omdat Lynn’s vader een invloedrijke wethouder is. Wanneer er ook nog een jongen vermist raakt die Lynn kent, wordt duidelijk dat er meer aan de hand is dan iedereen dacht, en dat zwijgen levensgevaarlijk kan zijn.
Mening? Ik moest echt even in het verhaal komen: in het begin vond ik het boek wat onprofessioneel overkomen, met veel herhalingen en vrij basic taalgebruik. Vooral de manier waarop Vivian tegen Lynn praatte vond ik eerlijk gezegd wat dom en ongeloofwaardig. Later werd de spanningsopbouw gelukkig sterker en begon duidelijk te worden waarom bepaalde scènes zo nadrukkelijk werden neergezet en welke rol verschillende personages uiteindelijk speelden. Het einde vond ik samengevat: mooi. Ik kan niet goed zeggen of het nu een goed of slecht einde is, en je blijft met een paar vragen achter — en juist dat vind ik erg sterk.
Het is een zwaar verhaal. Er staat 'psychologische thriller', maar je mag dat zeker geloven. Je zou het nog wat kunnen laten, als je wist dat het fictie was. Maar het is gebaseerd op waargebeurde feiten. Het hoofdpersonage Lynn heeft echt bestaan en heeft meegeholpen aan het boek. Mensenhandel en prostitutie zijn de dingen waar zij al van jongs af mee te maken gehad heeft. Als je zo wordt opgevoed en je bent niets anders gewend, zou je beginnen denken dat zoiets 'normaal' is. In het verhaal zelf, zie je maar korte stukjes vanuit Lynns beeld. Het grootste deel is van haar lerares en hoe zij het allemaal meemaakt en Lynn ziet veranderen. Een ander deel is vanuit een man die meerolt in de organisatie die alles kapot maakt. Hij ziet er een uitweg is, uit zijn miserabele leven en denkt dat hij zo gered en weer gerespecteerd wordt. Alleen omdat hij het grotere gedeelte nog niet ziet. Tot zijn liefde toch groter wordt en hij terugslaat. Al bij al een zeer pakkend boek. En waar je achteraf toch even van moet bekomen.
Een psychologische thriller gebaseerd op waargebeurde ervaringen die je diep raakt en meeneemt in een verhaal over Lynn, een 17-jarig meisje dat stil en afwezig is. Haar docent Vivian maakt zich zorgen en biedt Lynn de steun en warmte die ze nodig heeft. Door het vertrouwen dat er tussen beide ontstaat durft Lynn zich langzaamaan steeds meer open te stellen en onthult uiteindelijk diepe en verontrustende geheimen.
Personen in bepaalde rangen waarvan je zou hopen dat zij bescherming bieden. Dierbare mensen om je heen die je dacht te kunnen vertrouwen. Niets blijkt minder waar.
"Als er weinig bewijzen zijn, is het dan niet waar? Om het te kunnen stoppen, moeten we het geloven."
Vanaf het moment dat ik begon met lezen zat ik meteen in het verhaal. Gruwelijk, onrustbarend, en toch een boek dat je absoluut niet kan wegleggen. Met de nodige aantal tussenpauzes om bepaalde hoofdstukken te “verwerken”, kan ik dit spannende en heftige boek zeker aanraden.
Zoals een van de reviews op de achterkant zegt: "Een nachtmerrie - gebaseerd op ware feiten - waarvan je alleen maar kunt hopen dat het fictie is." Dit is een boek waarvan je van te voren niet kunt bedenken hoe het gaat lopen, omdat het gewoonweg te absurd is. Maar zoals aan het begin vermeld staat, dit is gebaseerd op echte feiten. Het boek krijgt daardoor een extra walgelijk tintje. Een aanrader, maar wel een wat zwaarder boek, waarvan je af en toe even op adem moet komen.
Ik vond dit een heftig en aangrijpend verhaal! Het is gebaseerd op waargebeurde ervaringen, maar ik kan me echt niet voorstellen dat zulke dingen in het echt kunnen gebeuren. Wat me wel tegenviel was dat , ik zag dat al vanaf het begin aankomen en vond het jammer dat het ook echt zo was.
Wat een spannende boek! Dat het gebaseerd is op echte gebeurtenissen maakt het heel emotioneel en soms moeilijk om te lezen. Ik was heel blij dat de details beperkt waren over de mishandelingen. Ik vind het heel goed geschreven en heel pakkend en ik raad deze boek zeker aan!
Dit book was ZO slecht dat ik het na pagina 45 niet meer kon uitstaan. Zo slecht geschreven, zo weinig diepgang in de personages, het waren bijna karikaturen van stereotypen. Ik geef het op. Tijd om een beter boek te vinden!
Hartverscheurend verhaal. De ontmoeting met en de hulp van de hangjongeren (p. 253) gaven me kippenvel! Heel mooi. De schuingedrukte stukjes had ze mogen weglaten. Die voegden niks toe, helaas.
In het begin was moeilijk om door te lezen maar, eens je door de helft bent gaat reuze snel. Op het einde kon ik het bijna niet geloven dat dit echt gebeurt is.
“Het is zwaar nu mijn lichaam zwak is. Het heeft te hard gewerkt. Is te veel gebruikt. Toch moet ik van mezelf rennen. Ik moet sterker worden, want ooit kom ik hier uit. Mijn spieren schreeuwen om voeding, maar dat mag niet. Controle! Daarover wel. Eten hoeft niet. Het is allemaal overbodige ballast. Ik wil mezelf terugvinden. Maar ik weet niet waar ik ben….Harder moet ik. Tot de uitputting komt en ik trillen mag gaan liggen. Dan laat ik me vollopen met koel water om de pijn te blussen die in mijn binnenste blijft branden. En ik dus drijf ik mezelf verder. Loop harder. Alleen op die manier kan ik alles achter me laten. Het was een kort moment van ontwaken uit de bedwelming. Alsof mijn andere ‘ik’ het me liet zien. Wet is luisteren naar dingen die ik niet wil horen. Maar ik wil het niet weten. Ik wil niet dat ze er zijn. Als ik niemand herken, zijn ze er niet. Dan loop ik geen gevaar. Maar in dat heldere ogenblik herkende ik hem. Geen idee waarvan. Een naam brandt gaten in mijn geheugen. Alsof hij schreeuwt. Van pijn. Van verdriet. Van angst. Ik ken hem en hij mij nu ook”, een stuk uit het boek Nobody van Marelle Boersma.
NOBBODYYYYYYYYY
Nobody vertelt het verhaal van docente Vivian, die zich zorgen maakt om haar 17 –jarige leerling Lynn. Ze komt nogal verlegen/introvert over. Daarnaast is ze nogal ‘mager’. Alles wijst Vivian er op dat Lynn wordt misbruikt. Vivian besluit op ‘onderzoek’ uit te gaan. Ze checkt haar leerlingendossier. En vindt niet wat ze hoopt te vinden. Ze besluit een gesprek met haar aan te gaan helaas gaat Lynn deze maar al te graag uit de weg. Uiteindelijk besluit Lynn tot Vivian’s grote verbazing vrijwillig op gesprek te komen. Vivian besluit de ouders van Lynn uit te nodigen voor een gesprek. Het gesprek leidt nergens naar toe. Vivian geeft niet op. Wanneer ze uiteindelijk achter de gruwelijke waarheid komt, is die erger dan ze ooit had kunnen bedenken……
Allereerst zie ik op de bijzonder cover een meisje op het gras liggen. Ze oogt kwetsbaar al zie ik haar gezicht niet. NOBODY kopt het merendeels in het blauw ( en deels wit). Ergens voel je je als lezer verbonden met haar voordat je met het boek begint. Het boek is gebaseerd op waargebeurde ervaringen alleen heeft de auteur om anonimiteit van het slachtoffer te waarborgen alle namen verzonnen en het verhaal in een fictieve setting geplaatst. Wanneer ik het boek opensla lees ik een spannende proloog:
“Ik kijk neer op een meisje met een lege blik in haar ogen. Ik zie dat ze niet ander kan dan dit te laten gebeuren, omdat ze weet dat verzet geen zin heeft. Ze is niet vaak alleen. Ook nu niet. Ze wordt niet met rust gelaten, anderen bepalen haar leven. Haar lichaam is te vaak opgeëist door mensen die het als hun eigendom beschouwen. Haar lichaam moet pijn lijden. Afgebeuld worden, misbruikt worden. Het is te zwak om zich te verzetten. Zelf haar geest behoort hun toe. Als ik zo op haar neerkijk, zie ik dat ze best een mooi gezichtje heeft. Dat meisje ben ik niet. Nee. Anders zou ik niet op haar neer kunnen kijken, Ik ben iemand die voor haar wil zorgen, die de zware lasten van haar overneemt. Iemand die opstaat om de pijn te dragen zodat ze dat zelf niet hoeft te doen. Ik help haar als het haar even te veel wordt.”
Marelle Boersma heeft het boek spannend opgebouwd. Ze lokt de lezer het verhaal in. Het boek is vanaf bladzijde een erg spannend. Werkelijk alles klopt gewoon, opbouw, spanning en de karaktereigenschappen. Je maakt uitvoerig kennis met de hoofdpersonen. Hun denkwijze,hun gevoel. Dat heb ik als lezer enorm gewaardeerd. Ze schrijft over een maatschappelijk actueel thema. Het is naar mijn mening een moeilijke taak om een maatschappelijk actuele thema interessant te beschrijven in een boek. Vaak zie je dat veel auteurs dat doen, er zijn er weinig die dat goed doen. Marelle Boersma is een van de auteurs die het erg goed doet. Een pakkende schrijfstijl heeft ze. Ik moest gewoon weten hoe het boek zou aflopen en heb deze 322 pagina’s binnen no-time verslonden.