Lulu: Bir Kadın

Lulu femme nue #1-2

by Étienne Davodeau, Damla Kellecioğlu (Translator)

Cahiller çizgi romanıyla çok beğenilen Étienne Davodeau’dan bu defa kurgu bir hikâye, üstelik renkli! Lulu, bir kadın...
Lulu bir gün eve dönmemeye karar veriyor, kocasını ve çocuklarını bırakıp kendine birkaç günlük özgürlük tanıyor. Önceden planladığı bir şey değil, birdenbire kendiliğinden oluveriyor... Tek başına, deniz kenarında, tek amacı da bu sıradışı tatilin tadına varmak, dolu dolu ve tasasızca.
Kendi cesaretine kendisi şaşkın, Lulu, bu "yolculuk"ta ilginç insanlarla tanışacak, onun gibi kıyıda köşede kalmış insanlarla. Şaşırtıcı, neşeli bir o kadar da tehlikeli ve acımasız bu doğaçlama deneyim Lulu`yü bambaşka bir kadın yapacak...

Genres: Graphic Novels, Comics, Bande Dessinée, Fiction, Graphic Novels Comics, France, Adult

160 pages, Paperback

First published March 11, 2010

About the author

Il entreprend des études d'arts plastiques en 1985 à Rennes, et fonde avec quelques amis, dont Joub, Jean-Luc et Fred Simon, le studio BD Psurde. Cette petite structure éditoriale leur permet de publier leurs premiers travaux, dont un album collectif, La Vie Tourmentée d'Ernest Formidable.

Reviews

[Dave Schaafsma · Rating 4 out of 5]

It looks, at a glance, like I am the first male to rate or review this book, which does seem to have a (soft) feminist appeal. It's the story of a passive woman, Lulu, who at the opening of the story is applying for a job after 16 years of staying home with kids; she doesn't get the job and on a whim, apparently, goes to the sea.. for awhile. The story is told from the perspective of a group of neighbors and friends who are trying to piece together what happens. Two tell the story, primarily, though many have their contributions, so it's a kind of collaborative or community tale. And I won't retell it here, but it should be clear that she is gone for awhile, and it should also be clear that her relationship with her husband is not very good, as he is alcoholic and abusive to her. The art is amazing, colored tonally to match the reflective purpose of the tale. And you get to know and care about all the characters in the telling.

No one yet has reviewed it so I can't see why so many women gave it low ratings, but I suspect it may be because it appears to be somewhat cliched and somewhat heavy handed. The title theme-points in a disappointing way, and in other places she has characters say things like "Lulu wants to pay it forward," too much theme pointing there. And there's a little too much talk; let the pictures tell the story more, Etienne! And it's a little too consciously narrative, this story. Not enough subtlety and "gaps" for readers to fill in through viewing the lovely art. And things would seem to work out very well for her in her renewal process. Her daughter, at 16, understands her mother's escape, trusts her, and suddenly is emboldened by her mother's act to stand up to Daddy, etc. She is almost too articulate.

So after all that, you say, why do I still like it a lot? For me it is the terrific watercolor and pen art, and how the characters come alive. And then it might be a difference of opinion about whether this story is fantasy or realistic fiction. As the latter, it fails. But I think this is fantasy, or maybe more accurately, allegory, something along the lines of the movies Lars and The Real Girl or August Rush. The real world doesn't work that way, you say! It's too perfect, too smoothly realized! Right, I say, it is a kind of modern feminist fairy tale where when one woman stands up, another does it in turn (okay, that paying it forward point, but let the story show it, don't tell us what we are seeing).

As I said, Lulu's daughter Maggie, seeing her Mom get strong, gets strong. Lulu tells her story to an old woman, and transforms her. A waitress Lulu "rescues" from an abusive boss, she tells her story to Lulu. The point is to tell your story and make changes in your life, if you are unhappy. It all too neatly ties together, except maybe the end, where to me it is unclear. Surprises do happen along the way, it's not just predictable. And the opening group of community storytellers who care about Lulu, her support system, they are there in the last panel and page. We are part of this process now, too. Too neat and didactic? Maybe. But I think that is allegory and fantasy, not to depict the world as it precisely is, but how it can be, should be. At first I liked it a lot and laughed aloud, delighted at times, then I thought it was too formulaic, then I came to appreciate the formula, the hope in it.

[Elizabeth A · Rating 2 out of 5]

This graphic novel is about a middle aged woman who decides one day to walk away from her life, leaving behind a husband and three children. I liked that the story was told from various points of view, and the slow reveal as to what happens next. I also liked that the events that occured were realistically plausible without any grand heroics. Also, the art is quite lovely. The reason this does not get a higher rating is that I did not connect to the story in the way I expected to. Maybe because it did not cover any new ground, or because there is not much character depth revealed, or that it was a little to lifetimey for my tastes

[Merve Büker · Rating 2 out of 5]

Çizgi roman okumalarımda bu kez yoluma çıkan metin Étienne Davodeau’nun Lulu: Bir Kadın adlı eseri oldu. Başkarakterimiz Lulu, yıllarca ailesine, eşine, çocuklarına adanmış bir hayat sürerken bir gün her şeyi ardında bırakıp gitmeye karar veriyor. Daha doğrusu, gittiği bir yerden eve dönmemeye karar veriyor. Hikâye ise onun yokluğunda kalanların gözünden, yani üçüncü kişilerin anlatımıyla aktarılıyor.

Sonda söyleyeceğimi başta söyleyeyim: Bu kitabı hiç sevmedim. Yazarın anlatmak istediği duyguyu ve dönüşüm hikâyesini yeterince güçlü bir biçimde kurabildiğini düşünmüyorum. Lulu’nun özgürleşme süreci doğrudan onun iç dünyasından değil, çevresindekilerin diyalogları aracılığıyla aktarılıyor. Bu tercih, hikâyeyi dolaylı ve mesafeli kılıyor. Anlatının merkezinde olması gereken Lulu, ironik biçimde kendi hikâyesinde bir hayalete dönüşüyor.

Davodeau belli ki bir özgürleşme hikâyesi anlatmak istemiş, ancak bu özgürleşmeyi hissettiremiyor. Sonuç olarak benim için Lulu, duygusal bağ kuramadığım, anlatmak istediğini tam olarak anlatamayan bir metin olarak kaldı.

[John Blacksad · Rating 3 out of 5]

Arka planda fransızca tabelalar ve markalar görünüyor. İşte Carrefour. O da gelecek mi diye merak ederken bir bakıyorum, geliyor; Decathlon. Çizdiği gerçek mekanlar mı, sahiden var olan bir yeri mi çiziyor yoksa bu yerleştirmeleri bilinçli mi yapıyor diye düşünüyorum.

Frankofon standarlarına uygun, düzgün çizilmiş bir iş. Kitabın fikri ve akışı merağımı cezbediyor. Fakat bungun bir okuma bu. Sayfalarda seyrettiğim deniz ve gökyüzü beni mutlu etmiyor. Bunaltıcı. Sepya kıvamında renk paleti de bu durumu destekliyor. Neşeli bir hikaye de sayılmaz anlatılan. O sebeple belki sanatçının muradı da bu olabilir diye düşünüyorum.

Cereyan eden olaylardan hiçbir haberi olmayan masum ikizlerin neşesi de hüznümü artırıyor.

“Onun için yolculuğun en güzel bölümü burada başlıyor” kısmında ilk kez bir parça enerjim yerine geliyor. Sorumluluklardan soyulmuşluk hali. Dünyanın ve yaşamanın aşırı farkında olarak… Ama Lulu’nünkü takdir edilesi değil, sorunları çözmeden yokmuş gibi yaparak ancak -muş gibi yapılabilir. Gerçekten hür hissedilemez.

Kitap arafta gidiyor. Anlatım tekniği olarak biraz merak unsurunu kullanmaya çalışmış. Finale doğru ilerlerken twistler yapmaya çalışıyor. Beni kandıramıyor. Çok öncesinde tahmin ettiğim gibi çıkıyor. Böyle olunca da, maceradan çok duygulara odaklanan bu hikayede, böylesi twist denemelerine ne gerek var diye düşünmeden edemiyorum.

Bol tekstli, çizimleri, kompozisyonları ve kareler arası hareketleri akıcı olan kitabı teknik olarak (sepya hissi veren tonlar dışında) beğensem de okuma keyfi, etkilenme, öykü açısında yeterli bulmuyorum. En fazla nötr hissediyorum. Meraklısına gider, bir “must read” denmez.

[Irem Ercan · Rating 4 out of 5]

bazen bence hepimiz iş görüşmesi diye çıkıp bambaşka hayatlar yaşamak istiyoruz. lulu kadar cesur olabilir miyim bilmiyorum ama 2023 yılında çalışmadığım 5 aylık dönemde kafama göre tanımadığım sokaklara girip flanör olmak beni çok mutlu etmişti. kendi şehrimin turisti gibi dolaşmak, kendi saçma ritminin içinde belki binlerce gezdiğin sokaklara ilk defa bakar gibi bakmak ve bu sefer görmek... farklı bir deneyimdi.

ben sevdim. :'')

birkaç gün hiçbir şey yapmayıp sırtımızda dünyanın dönüşünü hissetmek o kadar da kötü bir şey olmayabilir.

[George Marshall · Rating 5 out of 5]

Rarely have Goodreads been so wrong- the "hive brain" has failed on this one. Lulu Anew is superb, gentle, humane and deeply intelligent. The art is gorgeous - the fresh watercolours perfectly capturing the clear fresh light of the French coast. The characters are beautifully captured and every line on their faces captures and emotion. It will live with me for a long time.

[April · Rating 5 out of 5]

Mysterious, thoughtful, great art (love the blues and oranges), a story of remembering yourself.

[Onur Yz · Rating 4 out of 5]

Çok etkileyici.

Hikâyedeki bazı meseleler inandırıcı gelmemiş ve ahlaken tepki görmüş anlaşılan ki puanı düşük kalmış, neyse ki puanlamayı böyle şeyleri dikkate alarak vermiyorum. Çok iyi çizilmiş, akıcı, ilgi çekici, aksamayan, iyi kotarılmış bir eser var ortada. Ben buna göre puanlarım. Beğendim.

[Deniz Gorencan · Rating 4 out of 5]

Lulu’nun paçasına dolanan sıradanlığını çok sevdim!

[Christina · Rating 3 out of 5]

There is so much to say about this little book. I really don't even know where to begin. Like most mom books - I related to some things, and was baffled by others.

Lulu is a mother of three children, one a teenaged daughter named Morgane and two sons who appear to be twins. This is a story within a story...told to us initially through a family friend, and then by Morgane. After being rejected for a job because she is an aging woman and a mother - Lulu sets off on an adventure and leaves her alcoholic husband and 3 children to set off on a contagious adventure. The length of time of this adventure is unclear. Early in the story is says Lulu was gone for 10 years. But the timeline of events doesn't seem to add up, and the children also don't age when Lulu makes her unapologetic return. To read the rest of this review and to see a preview of the graphic novel click here

[Juan Naranjo · Rating 5 out of 5]

Lulú es una mujer abnegada que ha dedicado su vida a una familia que la valora solo por su implicación en las labores domésticas. Una casualidad se cruza en su camino y enciende en Lulú algo que llevaba demasiados años dormido. Por primera vez, la protagonista decide hacer algo por sí misma, liarse la manta a la cabeza y disfrutar. Deja atrás a su familia y emprende un viaje por la costa que le llevará a conocer a personas que cambiarán su vida y que le harán ver que el mundo no tiene que ser como su vida anterior.
Lulú nos habla de la soledad, de las segundas oportunidades y del empoderamiento. Lulú nos muestra que no hay que conformarse con la vorágine en la que nos enredamos sin pensarlo. Que hay opciones, que nunca es tarde.
Lulú es una heroína pobre, de mediana edad, algo triste... que nos recuerda que el poder de cambiar nuestras vidas está en nuestras propias manos.

[Ece · Rating 4 out of 5]

Çekip gitmene sağlık Lulucuğum.

[Tori · Rating 4 out of 5]

Aslında bu kitaba karşı biraz önyargılıydım( Çizerin daha önceki iki kitabını okuyup çok sevmeme rağmen) çünkü erkeklerin başını alıp giden bir kadının sebeplerini gerçekten ele alabileceğini düşünmüyordum. Haklı çıktım diyebilirim ama beklediğim kadar kötü de değildi. Lulu’nun cesareti ( belki de pervasızlığı demeliyim) ve motivasyonunu çok iyi anlamak ve ona sonuna kadar hak vermekle birlikte, bu coğrafyada yaşayan bir kadın olarak Lulu’nun fazlasıyla şansının yaver gitmesine sevindim.

[Başak · Rating 4 out of 5]

uzun zamandir kendi yasantisinda bogulmus bir kadin lulu, ilk kez kendisi icin bir sey yapiyor diyebiliriz sanirim. ya ben martha'yi cok sevdim. icerisinde cok az kotu karakter barindiran tatlis bir hikayeydi.

[Altan · Rating 4 out of 5]

Really, really enjoyed this. Gonna search for the French original now....

[Funda Çınar · Rating 4 out of 5]

Lulu Bir Kadın adıyla Türkçe olarak okudum. Hikayedeki arkadaşların varlığı paha biçilmez 🌷💐

[Jonesy · Rating 3 out of 5]

One of the most unique storylines Ive encountered

3.5 instead of 4ish stars, Lulu was a winner for me, up until the end

[Sara the Librarian · Rating 4 out of 5]

This is a quiet look at the turning point in a middle aged woman's life when she spontaneously abandons her family to explore the world she's let pass her by while she's spent the best years of her life taking care of other people.

Lulu is in her forties living in the French countryside. Wife to an ungrateful drunk of a husband who's favorite phrase is "I told you so" and a mother to spunky, puckish twin boys and a teenage daughter. While out on a fruitless job interview in a nearby town she is suddenly seized with the notion that she should spend the night. One night turns into two, two to three and before long her friends and family have no idea where she is or what she might be doing. That Lulu is, for the most part, just as clueless is part of the quiet magic in this gentle, thoughtful graphic novel.

We begin at a late evening gathering of Lulu's friends who are trying to piece together Lulu's journey. They're caring for Lulu's children in her absence and working out what led to Lulu's current circumstances. There's a wonderful sense of community and family between everyone. No one is really angry at Lulu in fact as we delve deeper into what a bore her husband is and what a thankless job she's really had all these years we can see that they even understand and empathize with her need to escape. The story is told primarily in flashbacks as we see the day Lulu "disappears" and follow her story until we arrive back at the same night her friends have gathered together.

Etienne Davodeau's color palette is part of what makes this beautiful book so hypnotizing. He never strays very far from rich browns and oranges with the occasional deep blue of an ocean or the night sky. Lulu wears this weirdly adorable ill fitting orange sweater that makes her appear by turns homeless but then strangely youthful. There's also sharp injections of deep black, her daughters black, jagged hair and the black shirt she's always wearing create a great contrast to Lulu's warmer look, you can see how hard her daughter tries to distance herself.

The translation is excellent as well, this isn't a text heavy graphic novel but what there is has a wonderful rhapsodic quality to it.

I really loved this. One of those terrific reading experiences where the only thing that really happens is a moment in someone's life yet its the most engrossing thing you've ever seen in the moment you experience it for yourself.

[Molinos · Rating 2 out of 5]

Lulú es una mujer normal, podría ser yo, o mi hermana o mi vecina de descansillo o la mujer que atiende en la tintorería de mi barrio, podríamos ser cualquiera. Lo que hace diferente a Lulú o por lo menos, la hace distinta durante unos momentos de su vida, es que un buen día decide seguir el impulso que todos tenemos alguna vez de marcharnos de nuestra vida. Casi nadie lo sigue, pero creo que todos, en algún momento, pensamos en cómo sería nuestra vida si nos fuéramos, si dejáramos todo atrás. No lo sentimos o lo pensamos porque seamos infelices (o no tremendamente infelices) sino porque sí, porque fantaseamos con asomarnos a lo que hay más allá de nuestra vida. Lulú, al contrario que casi todos, decide seguir ese impulso. No lo hace con maldad, ni por venganza. Es más, llama a su familia y les dice «No os preocupéis, estoy bien, pero necesito un tiempo para mí, necesito descansar, necesito pensar y ser». Sé que hubo un tiempo en mi vida en que yo pensé que ese tipo de impulsos, de necesidades, eran egoístas e infantiles pero ahora sé que no lo son.

Lulú escapa, pasea, conoce gente, se siente bien. Por primera vez habla por si misma siendo ella, no la madre ni la mujer de nadie. Lulú es normal, sus hijos son como como los de todos y su marido, tras el cabreo inicial, entiende que algo debe cambiar. Sus amigos no la crucifican ni la juzgan, se reúnen para intentar saber qué ha ocurrido y como ayudar. Lulú, una mujer al desnudo es un cómic que deja un poso de tristeza, de amargura aunque acabe bien. No sé si esto es así porque el lector desea que Lulú no vuelva, porque queremos creer que siempre se está a tiempo de empezar una nueva vida.

[The_Mad_Swede · Rating 5 out of 5]

In May, I read and enjoyed Davodeau's quite fascinating The Initiates: A Comic Artist and a Wine Artisan Exchange Jobs , which is both autobiographical of sorts and comics journalism of a kind (delving into wine-making and the comics medium itself), and it left me wanting to read more by him.

Enter Lulu Anew.

I am not sure what I was expecting, after the previous work I read by Davodeau, but this one knocked my proverbial socks off. Lulu is a middle-aged woman, a mother of three and a stay-at-home mum who is now, after some sixteen years try to enter the job market account, with not much luck. And after an interview gone bad, she sets out on a walkabout of sorts. This, and the adventure it entails, in and of itself is interesting, but Davodeau's narrative structure for the tale is the real winner. Outside Lulu's home, a group of her friends have gathered and one of them, Xavier, starts by saying, "I can only tell you what I know about what happened to Lulu." It is an ominous opening to a wondrous story, and it lingers as a foreshadowing over the storytelling – this idea that something has happened to Lulu.

While The Initiates are fascinating for many reasons, this piece of fiction upped the ante for me personally, considerably. Lulu Anew presents its main character in a manner which feels believable and human ... and almost necessary. And reading this graphic novel felt very much like being drawn into her world, through Davodeau's artwork and the layers of narrative structure and dramatic tension.

I loved it.

[Molly · Rating 3 out of 5]

I enjoyed this - it's definitely a different sort of graphic novel. Lulu, a housewife, becomes despondent after her first job interview in several years and goes walkabout. She leaves her three children and her very unlikeable husband behind for a few weeks to escape, and we are told her story through the lens of her friends and family, some of whom have taken it upon themselves to spy on her during this little walkabout. It's a very different story, and the characters encountered along the way present unique perspectives on Lulu and her experiences.

The characters are wonderfully drawn, and it's interesting to see people rendered in a way that doesn't aim to make them especially attractive -- instead, they look like real people you might encounter on the street. I'm definitely going to be thinking about it for a while.

[Karen A. · Rating 5 out of 5]

One of 2015's best graphic novel's for adults. The antithesis to the usual line up of steroid pumped heroes, hardened zombies, and soft porn. This is the window into a woman's life at a most critical juncture, a metaphysical breakdown. Lulu leaves her family one day for a job interview in another town and does not return. Instead she wanders the beach, aimlessly, and without purpose. What is motivating her, what she finds, who she impacts, and the twist of a resolution makes for a refreshing unexpected tale of middle age.

[Maggie Gordon · Rating 4 out of 5]

The French write some amazing graphic stories. In this recent translation, Davodeau tells us the story of a wife and mother who decides to go on a walkabout from her life one day. Her adventures are told by her friends and family after she has returned, struggling with the reasons why she left and whether she was right to do so. It's both a joyous, but melancholy book, with a lot of interesting thoughts to ponder.

[Anne-Sophie · Rating 5 out of 5]

Très belle histoire ! Drôle, touchant, avec même parfois des rebondissements, très belle découverte que ce roman graphique. Avec peutêtre une préférence pour le tome 1 et ses personnages secondaires géniaux ! (La scène du repas au
camping :D)

Je suis maintenant tentée par le film mais j'ai peur d'être déçue...

[J · Rating 4 out of 5]

What is a story when you look at it, but several different perspectives? Davodeau gives us the late life lesson of Lulu as she leaves her husband and children and has an adventure. Really quite charming story and lovely art to go with it.

[Betsey Stahler · Rating 4 out of 5]

I really liked this book but I am also not quite sure about it. Think I need to reread the end and ponder it some more...But who can't identify with the urge to just walk away from one's life??

And I am thankful that it has been a long time since I felt that way...

[Sevki · Rating 3 out of 5]

4 potansiyeli olduğu hâlde 3’e saplanıp kalan bir diğer kitap.

Öncelikle bir “kadının” bu şekilde spontane bir süreç yaşaması ve realiteden bir süre uzaklaşması benim için sorun değil, burada bir yanlışlık ya da sıkıntı görmüyorum. İlk gördüğü adama ilk dakikadan atlamasa daha iyi olabilirdi tabii ama orada da alkolik ve hıyar kocasını hesaba katmak gerektiğinden yine tolere edilebilir. Edilemeyecek 2 husus var benim için:

1- Çocuklarını onca zaman yani haftalarca görmek istememesi, hatta iyi olduklarını duymak için arama ihtiyacı hissetmemesi. Tamam buna ihtiyacı vardı fakat büyük kızını çok zor durumda bıraktı. İkizleri yaşlarından ötürü daha da merak etmesi gerekirdi ama düşünmedi bile… Anne olmaması gereken bir insanın vibe’ları. Doğurmasaydın madem?

2- Ninenin ATM’de çantasını aldığı sahne, tam bir rezalet. Paran bittiyse git de geçici, günlük işlerde çalış seni kafası çalışmayan meziyetsiz bencil. Başkasına saldırmak da neyin nesi?

Bir senin yaşamın tümsekli ve zahmetli çünkü, değil mi? Bu süreçte başkalarına yaşattıkların ve hissettirdiklerin hiç önemli değil, yeter ki sen rahat et ha? Geri zekalı. Bu tür basiretsizliklere kurgularda bile tahammülüm yok.

Baş karakterin bu eksiklerini göz ardı edebilirseniz daha çok keyif alırsınız. Bir çizgi roman olarak iyi; ancak şahane değil.

[Gökçe Leblebici · Rating 5 out of 5]

Çizgi roman dünyası benim kişisel okuma dünyamda son 5 senedir var diyebilirim, lisedeyken dünya klasiklerinin çizgi roman versiyonlarını saymazsak, bu işe çok yeni başlıyor ve hala kendimi çok yüzeyde hissediyorum. Buna rağmen, amatör çizgi roman okuyucusu ben bile hem öykü hem de çizimler açısından bu kitap sayesinde çok iyi vakit geçirdim.

Hikaye başlangıçta feminist bir bakışla kadının rollerinden kaçışı gibi görünse de, bence düpedüz Lulu'nun varolmayla olan kavgasını izledik, tabiki bu sırada anne, eş, arkadaş vs. olduğu için bu rollerindeki değişimleri de okuduk ve çizgilerle izledik, ama bence asıl mesele özellikle sabit düzenlerde rutinle birlikte inceliklerden ve sevgiden uzaklaşılan zamanlarda içine düştüğümüz durumu sorgulama ve kaçma isteğiydi. Bu arada özellikle birkaç aydır kendim de hayatım için birtakım yeni roller yüklendiğim ve kendi geleceğimi görmeye/tahmin etmeye çalıştığım için, beni de ileride böyle bir bunalma karşılar mı diye düşünmedim değil. :)

-Küçük bir kişisel itiraf :) 2024 başından beri okumaya çalıştığımız Kayıp Zamanın İzinde serisi zaman zaman bizi çok zorladığı için okumaktan uzaklaştığım bir dönem içindeydim, bu çizgi romanla yeniden okumaya dalabildim :)

[Amar · Rating 4 out of 5]

Upoznajmo Lulu i njenu priču, hoćemo li?

Lulu, 40 godina, udata sa 3 djece, nakon neuspjelog razgovora za posao, zove muža da mu kaže da ipak nije dobila posao. A muž?
"Jesam ti rekao?", "Sta si očekivala?" i "Kad ćeš kući?". Eh to pitanje je teško odgovoriti. Lulu je nesretna i jednostavno joj prekipi i odluči ne vratiti se i ide na putovanje, ostavljajući i muža i djecu. Nije to nista protiv njih, ali dalje ne moze.

Priča je ispričana u sadašnjosti i prošlosti. Prijatelji su zabrinuti, muž bijesni i neki od njih idu u potragu za Lulu.
U sadašnjosti ti prijatelji i Lulina kćer si pričaju priče sta su čuli za nju, šta su vidjeli i šta li se možda desilo sa njom? A prošlost je jednostavno Lulina prica.

Meni se dopalo. Crteži su mi divni, priču nije tesko pratiti. Sad, hoćemo li razumjeti Lulu i podržati je u tom poduhvatu, ostaje na nama/vama. Ostaje jednostavno onaj gorak ukus u ustima, jer je to sve bilo rjesivo i prije no sto je ona nestala. Razgovori, postovanje i ljubav. To je ono sto nam svima treba, pa i Lulu.

Da li ce se sretno završiti, ostavljam vama da saznate.

[kaitlphere · Rating 5 out of 5]

I really enjoyed this. The character goes on a journey to find herself, and the reader goes along for the ride. There are two timelines--the one of her friends telling what they know of her travels, and the one showing those travels. We see good and bad, uncomfortable and exhilarating.

There was one page where a teenager mentions her English homework, then there's some banter about the proper way to say something. I didn't understand the significance until I remembered this was translated from French. The banter was definitely lost in translation.

A few of the little things I enjoyed were all the portrayals of people jogging by, and the swirls in the eyes of kids who had too much sugar.

I really enjoyed the disclaimer: "Any resemblance to events that may have occurred in your life or those of your loved ones would be purely by chance (which is one hell of a trickster)."

The end was definitely different than I expected, and my expectation changed a few times before I reached the final few pages. That was likely deliberate in the writing of the comic, and I didn't mind it at all.