Na pobreží hlbokej morskej zátoky leží mestečko Zátônie. Obklopujú ho vysoké hory, preto sem slnko zavíta len raz za päť rokov, v čase letného slnovratu. Žijú v ňom obyčajní muži s nesplnenými snami a silné, nepoddajné ženy. Spája ich láska a priateľstvo, no rozdeľuje nespravodlivosť, nevraživosť a žiarlivosť.
Jedného dňa sa v mestečku pánubohu za chrbtom nečakane zjaví cudzinec so škatuľou od topánok. Tvrdí, že sa volá Georg von Nič. Bez väčších ťažkostí prenikne do spoločenstva obyvateľov a všetkých očarí množstvom nevšedných talentov. Zdôverujú sa mu a odhaľujú svoje najskrytejšie tajomstvá. Dokonca aj tie, na ktoré sa usilujú zabudnúť. Nikto však netuší, kto Georg v skutočnosti je. A potom predvedie svoj najväčší trik – bez stopy zmizne...
Heel erg leuk en verrassend boek! Dit schrijversduo schrijft normaal thrillers en dit is hun eerste roman. Tevens het eerste boek dat ik van hun lees, maar als de thrillers net zo goed zijn als het boek ga ik er met plezier aan beginnen!
Het boek speelt zich af in een superklein dorpje genaamd Skuggsidan in Zweden. Alle dorpelingen kennen elkaar en hebben allemaal hun eigenaardigheden. Gustaf heeft bijvoorbeeld een verzameling fallussen, Picasso denkt elke keer dat hij kanker heeft, Columbus leidt het verkeer bij de enige rotonde van het dorp, ga zo maar door. Er zijn grappige gekke situaties, zoals weddenschappen of god bestaat door middel van een lepeltje balanceren, een verdeeld ruziemakend dorp om een televisiemast, een kok die vecht met zijn zeewierleverancier. Je kunt het zo gek niet bedenken of het gebeurt in het dorp.
Dan komt op een dag Georg von Niets. Iedereen is geïntrigeerd want er komt verder nooit een vreemdeling. En zeker niet zo’n mysterieuze, hij wordt gelijk bij de vriendenclub die zo’n beetje het dorp leidt toegevoegd, maar ze leren hem toch net niet kennen, ook al gaan ze wel van hem houden.
De hoofdstukken zijn telkens een kleine gebeurtenis of om een personage te leren kennen, en alles werkt eigenlijk naar het dorpsfeest toe, wat ze een keer in de vijf jaar houden, als de zon het dorp raakt. Dit is een prettige manier van lezen, bijna als een toneelstuk, maar dan ook echt heel gedetailleerd.
Absurde feelgoodroman met wonderlijke twisten en net zo wonderlijke personages, waaronder een mantelmeeuw. Het lezen blijft leuk, juist omdat er heel veel en steeds gedetailleerdere informatie over de personages opduikt. Deze wordt door de katalysator van het verhaal, Georg von Niets, opgeroepen met magie, een beetje psychologie en sociale interactie. Een boodschap heeft het boek niet, de schrijfstijl is lichtvoetig, het verhaal soepel leesbaar: gewoon lekker ontspannen en achterover leunen. Licht intermezzo.
Een prima boek voor tussendoor, maar geen pageturner. Op het einde had ik iets van een grote ontknoping verwacht, maar ook dat gebeurde niet. Het had eigenlijk wel de helft korter gemogen.
Det kan ju va en speciell känsla att äntligen få hugga in i en alldeles nyskriven skröna. Närå. Den här lovade lite mer än vad dem höll. Och höll gjorde den. På. Slut tog dem inte förrän den precis var färdig. Länge en trea och det är ju kanske varken toppen eller botten men mer toppen ändå, det ska ju inte vara lätt det här med berättande. Trean är ohyggligt svag och det hoppas jag att ni är inbegripna på. Nu ska jag hem och supa ner mig.
Leest goed weg, maar de humor is vaak iets té voor mij (zie alleen al de omschrijvingen van de karakters op de eerste pagina's). Dit went ook wel weer en sommige personages ging ik nog aardig vinden ook. Maar: te veel personages, te weinig diepgang, ook al wordt die wel probeerd te maken. En te veel vragen aan het einde, wat mij betreft; ik las door omdat ik wel benieuwd was naar het verloop voor sommige personages, maar dat verloop was er niet, of te kort door de bocht, wat mij betreft. Het is wel weer eens even heel wat anders dan de vele boeken die op de markt verschijnen en de korte hoofdstukjes maken het prettig leesbaar tussendoor.
Ik hoop op een goede Springvloed-thriller, en dan weer écht goed, zoals de eerste boeken van die serie.
Je kijkt wel eens een film omdat hij gewoon lekker wegkijkt, maar achteraf denk je: wat heb ik nu gekeken? Dat had ik ook bij dit boek. Dacht eigenlijk dat het een soort Alchemist zou zijn, met een vreemdeling die in een bijzonder dorp aankomt, maar dat is het verre van. Licht verhaal, te langdradig, geen bevredigend einde. Dit ben ik morgenochtend alweer vergeten. Bespaar je de moeite!
Konstigt nog föll jag för denna udda berättelse! Det är ingen bok jag lockats av normalt, utan snappade upp den på extrapris!
Men åh vad glad jag är att jag fick läsa ”Den häpnadsväckande historien om Georg von Ingenting”! Å häpnadsväckande var den!
Märta Mild gör ett av sina mest underliga fynd på stranden hon vanligtvis samlar tång och fynd på. En man, nergräven till huvudet, i väntan på tidvattnet. Bredvid sig har han en kartong. Märta påpekar för mannen att tidvattnet inte kommer mycket längre upp, och att hans självmordsförsök är förgäves. Märta tar sig an denna underliga herre med sin kartong han aldrig släpper i syne.
Tillsammans får Ärtklubben, bestående av en underlig och fantastisk skara människor boende i Skuggsidan, lära känna Georg och ta del av hans sorgsna berättelse. Men var den sann? Vem var egentligen Georg von Ingenting?
Jag vill ge författarna en eloge för alla karaktärer. Mitt hjärta har värmts av den kanske inte mest förutsedda vänskapen alla har till varandra, men fin är den. Gustaf, Malte, Märta, Inkan, Picasso, Columbus, Brandur, åh vad bra ni är. Åh Georg, när man väl bara lyssnar, så öppnar sig folk som böcker. Georgs fina relation till de värmer mig. Och hur de tar an denna man, underbart.
Jag gillar verkligen böcker om vänskap. Den här berättelsen tycker jag skildrade underbart hur vänskap innebär olika meningar, olika personlighet och grubb och gabb. Men ändå finns den där. Vad som håller ihop en med andra vet man egentligen inte, men man är glad för att vänskapen finns där trots allt.
Detta var verkligen, enligt mig, en rolig och lättläst historia med underliga och intressanta anekdoter! Jag njöt av karaktärernas skildringar och uppskattade verkligen historian! Boken förtjänar, lätt!, av mig en fyra utav fem!
This entire review has been hidden because of spoilers.
In een kleine gemeenschap in Zweden wordt op een dag een vreemdeling aangetroffen op het strand. Hij noemt zich Georg Von Niets. Naast de kleren om zijn lijf heeft hij alleen maar een kleine kartonnen doos bij zich. Georg is allesbehalve spraakzaam, maar toch neemt de gemeenschap van Skuggsidan hem onmiddellijk op in hun midden. Wat volgt is een geheimzinnige periode, vol vragen van de excentrieke bewoners, wilde theorieën over wat er in de mysterieuze doos zit, en waarom Georg op hun strand opgedoken is.
Geheimen kunnen niet langer verborgen worden en elke bewoner van het kleine dorpje wordt geconfronteerd met de kracht van de gemeenschap, de zon en de mysterieuze Georg.
De zonnewende is een bijzonder verhaal, gegoten in een heerlijke vertelsfeer, die af en toe zelfs sprookjesachtig aandeed. Het mysterie dat rondom het dorpje ligt, is op mooie manier weergegeven en hoe verder je door het boek dwaalt, hoe meer deze mysterieuze sluier blootgeeft.
Elke bewoner uit het Skuggsidan komt aan bod, je krijgt een kijkje in hun verleden en hun geheimen. Georg lijkt het luisterende oor dat iedereen nodig heeft. Toch zorgen de excentrieke figuren uit het dorp voor de meest absurde situaties die op zijn beurt weer voor fijne humor zorgen.
De fijne, gemoedelijke schrijfstijl leest vlot, toch wisten de auteurs niet altijd mijn aandacht vast te houden. Maar de nieuwsgierigheid won het al snel om stevig verder te lezen. Dit werd beloond met een onverwacht einde, onbegrijpelijk maar zo toepasselijk bij dit verhaal.
De zonnewende is een mooi, hartverwarmend verhaal over saamhorigheid, vriendschap, verdraagzaamheid en tal van geheimen.
Het schrijversduo staat bekend om hun steengoede thrillers dus deze roman was zeker een verrassing. Het dorp en zijn inwoners worden beschreven door de mantelmeeuw John die op de vuurtoren zit en het dorp gade slaat. Hoe origineel is dat! Vooraan vind je een plan van het dorp en een omschrijving van de inwoners, zeker nodig om goed te kunnen volgen. Het boek doet me een beetje denken aan ‘Le Retour de Martin Guerre’.
Het verhaal speelt zich af in het mini-dorpje Skuggsidan in Zweden. Alle dorpelingen kennen elkaar en hebben allemaal hun eigenaardigheden. Een dorpje waar alleen maar zon komt op de zonnewende. Dan verschijnt op een dag Georg von Niets, uit het niets. De bewoners zijn geïntrigeerd door deze mysterieuze vreemdeling die hem zelfs hun diepste geheimen prijsgeven. Hij wordt gelijk bij de vriendenclub van het dorp toegevoegd. Per hoofdstuk leren we een nieuw personage kennen. Op het dorpsfeest dat ze één keer in de vijf jaar houden, als de zon het dorp raakt , zal de grote goochelaar Georg Von Niets zijn laatste, verbazingwekkende truc uitvoeren. Het verhaal leest als een sprookje, zo lieflijk en diep menselijk. Alleen de allerlaatste epiloog snapte ik niet.
In het (soort van) gemoedelijke, afgelegen Zweedse dorpje Skuggsidan komt er leven in de brouwerij wanneer een vreemdeling gevonden wordt op het strand. Hij weet door vertrouwen onder de bovenste laag van mensen te komen en hun diepste geheimen te ontfutselen.
De boodschap die ik uit het boek heb gehaald is dat ieder mens wel iets met zich mee draagt: liefdesverdriet, schuldgevoel, trauma of andere nare ervaringen die vaak niet zomaar aan de oppervlakte zullen komen.
Een kneuterig verhaal met veel droge humor en absurditeit. Soms ook niet te begrijpen en nergens toe leidend. Krappe 3-sterren.
“Mijn duisternis heb ik altijd in mijn binnenste meegedragen, vierentwintig uur per dag, en de wetenschap dat ik in dit dorp naar een vriend kan gaan die geen vragen stelt, die misschien niet eens weet door wat voor duisternis ik gekweld wordt, die me gewoon een stoel of een moment van zwijgende verbondenheid aanbiedt, is mijn redding geweest.”
“Ieder mens is in zekere zin een eiland, maar hier heeft jouw eiland de kans om deel uit te maken van een archipel waar andere eenzame eilanden in zicht zijn.”
“Alles kan niet blijven zoals het altijd geweest is, dan gebeurt er niets.”
Ak poznáte Borjlindovcov a čítali ste ich detektívnu sériu o Tomovi Stiltonovi a Olivii Rönningovej...tak toto je čosi úplne iné. Feel good príbeh, niečo na spôsob Storočného starčeka, o záhadnom mladíkovi, ktorý sa ocitne v zapadnutom mestečku Zátônie so škatuľou od topánok a nik neviem, kto to je, ako sa tam dostal a čo má v tej škatuli. No postupne ovplyvní mnohých obyvateľov mesta...
Bolo cítiť, že autori si užívali písanie príbehu, samotné rozprávanie a vytváranie neraz bizarných postáv. Je to humorné, láskavo zábavné, niekedy uletené, príjemné, prekvapivé. Oproti ich detektívkam je to skutočne odľahčený príbeh, vrúcny, stále cítiť ich vycibrené rozprávačstvo. Každá kapitola je nejakou malou udalosťou alebo zoznámením, či stretnutím, ktoré nám viac odkrývajú povahy a charaktery obyvateľov mestečka, aj samotného Georgea. Vrúcny a hlboko ľudský príbeh.
Toto som čítala dlhšie, ale kvôli knižnému bingu konečne aj dorazila. Je to jemne humorný kaleidoskop príbehov a bizarných postáv z mestečka, kde sa nič nedeje. Kým nepríde Gregor von Nič so svojou záhadnou škatuľou pod pazuchou. A práve tým, že absentuje akčnosť, sa to celé akosi vlieklo. Ale bolo to láskavé. Ich doberanie, malé zvláštnosti a rituály; riadenie križovatky na jedinom kruháči, odnesenie opitého kamaráta vo fúriku práve v ten jeden deň v roku, kedy smúti, opis svojich rakovinových nádorov, či fascinujúci skleník, kuriózne múzeum a zbierka falusov. A pri každom je iný príbeh, iné životné osudy, usadlíkov, aj prisťahovalcov, ktoré sa postupne odvíjajú a prepletajú, až tvoria plnohodnotnú mozaiku života v mestečku...
Bijzonder verhaal over een Zweeds vissersdorpje dat afgescheiden is van de rest van de wereld en bevolkt wordt door een bende zeer kleurrijke figuren. Plots verschijnt er een vreemdeling in hun dorp - Georg Von Niets - en hij lijkt een katalysator te zijn in het dorp. Iedereen is geneigd hem hun diepste geheimen te vertellen en plots blijken mensen mekaar op een andere manier te gaan zien. Tot hij even onverwacht weer verdwijnt. Het is een mooi verhaal over verandering, over vasthouden en loslaten, over hoop. Het is ook een heel grappig boek. Ik heb er van genoten.
*3,5 ster Gemengde gevoelens over dit boek. Aan de ene kant vond ik de setting in een klein dorpje met hele bijzondere karakters en een vreemdeling die uit het niks komt erg leuk. Het maakt nieuwsgierig en de karakters blijven je verrassen met hun levensverhalen (met hele mooie quotes ertussen), maar het las niet heel lekker door en ik merkte dat ik mezelf echt een beetje moest dwingen om door te lezen. Dus, bijzonder maar niet hét voor mij.
This is an easy-breezy, feel-good read, with an eccentric cast of characters. You read it not for the plot but just to spend some time with these unique, flawed people. It's humorous, but it also lacks direction. The main big questions of the book, posed early in it, are never truly resolved, and therefore the ending ruins it a bit. But if read with low expectations, it will be a quick read that keeps you entertained, with a warm, fuzzy feeling.
An enjoyable enough read but without much of a plot. The book is clearly meant to showcase its slightly eccentric characters and the cutesy little Swedish village, while exploring some of the protagonists' pasts, hidden often even from themselves. The characters are fun although they feel neither quite realistic enough to be relatable nor eccentric enough to be comedic. The plot is slight, and the ending and the much-hinted twists ultimately fizzle out. Overall not quite my style.
Er zat iets in dat maakte dat ik wel verder wilde lezen. Misschien (valse) hoop dat er wat zou gebeuren. Het kabbelt een beetje voort. Wat mij het meest stoorde is dat er verhalen niet verteld zijn. Dan wordt er wel naar iets gehint maar niet op doorgegaan, zelfs aan het einde nog. En dat is vervelend in een boek waar al niet bijster veel gebeurd.
Mysig men långsam läsning. Inte superspännande men man faller för de udda karaktärerna. Berättarrösten gör det väldigt tydligt att författarparet har skrivit det de gjort i sin karriär, är man familjär med deras tidigare verk så gör det läsningen troligtvis mer underhållande!
Den här boken är inte alls lika bra som parets böcker om Stilton, det är inget fel på språket, men historien är svag och kändes mest som en rörig tråkig långsam dröm med en massa osammanhängande osannolika historier som är svåra att komma ihåg eller känna engagemang för. Rekommenderar den inte.
Bevreemdend boek. Niet onplezierig en het maakt nieuwsgierig. Maar het is niet een boek met een bevredigend einde, je blijft met een heleboel vragen zitten. Tegelijkertijd past dat goed bij de stijl van het boek.