Yeryüzüne Dayanabilmek İçin

by Tezer Özlü

Neden yazılır? Dünya acılı olduğu için yazılır. Duygular taştığı için yazılır. İnsanın kendi zavallılığından sıyrılması çok güç bir işlemdir. Ama insan bir kez bu zavallılıktan sıyrılmayagörsün, o zaman yaşamı kendi egemenliği altına alabilir. İşte böylesi bir egemenliği bir iki kişiye daha anlatmak için yazı yazılır. (Ya da kendi kendine kanıtlamak için). Çünkü, insanın kişisel özgürlüğü, kendi dünyasına egemen olmasıyla başlar.

Tezer Özlü'nün yurtdışındayken Türkiye'deki dergilere yazdığı, dünya edebiyatıyla, sinema ve tiyatroyla kurduğu ilişkiyi kendi edebiyatı içinden yorumladığı yazılardan oluşan Yeryüzüne Dayanabilmek İçin, yazarın iç dünyasını takip eden tutkun okurlar için yeni bir ışık sağlıyor. Çocukluğun Soğuk Geceleri ve Yaşamın Ucuna Yolculuk'un yazarından yine yaşamla ve ölümle hesaplaşan yazılar...
(Tanıtım Bülteninden)

Genres: Turkish Literature, Turkish, Nonfiction

168 pages, Paperback

First published January 1, 2014

About the author

Türk yazar. Özellikle Çocukluğun Soğuk Geceleri ve Yaşamın Ucuna Yolculuk olmak üzere az sayıda kitabıyla tanınır. Yazar Demir Özlü ile yazar ve çevirmen Sezer Duru'nun kardeşidir.

Simav'da doğdu. Çocukluğu anne babasının görev yaptığı Simav, Ödemiş ve Gerede'de geçti. İstanbul'a on yaşındayken geldi. Avusturya Kız Lisesi'ne gitti; ancak mezun olmadı. 1961'de yurt dışına çıktı. 1962 - 1963 yıllarında otostopla Avrupa'yı gezdi. Paris'te tanıştığı tiyatrocu ve yazar Güner Sümer'le 1964 yılında evlendi. Birlikte Ankara'ya yerleştiler. Sümer'in AST'ta çalıştığı bu dönemde Özlü Almanca çevirmenlik yaptı. AST'ta 1963-64 sezonunda Sümer'in yönettiği Brendan Behan'ın Gizli Ordu oyununda oynadı. Sümer'den ayrılarak İstanbul'a yerleşti. Geçirdiği rahatsızlık nedeniyle kesintili olarak 1967 - 1972 yılları arasında İstanbul'da farklı hastanelerin psikiyatri kliniklerinde kaldı. Çocukluğundan başlayarak yaşadıklarını ve klinikte kaldığı bu dönemleri Çocukluğun Soğuk Geceleri kitabında yazdı.

1968 yılında yönetmen Erden Kıral'la evlendi. Bu evlilikten 1973'te kızı Deniz doğdu. Bir burs alarak 1981'de Berlin' e gitti. Bu arada Kıral'dan ayrıldı. Kanada'da yaşayan İsviçre asıllı sanatçı Hans Peter Marti ile tanıştı ve 1984'te Marti'yle evlenerek Zürih'e yerleşti.[1] Göğüs kanseri nedeniyle 1986'nın 18 Şubat'ında burada öldü. Mezarı Aşiyan Mezarlığı'ndadır.

Özlü, eski eşi Erden Kıral'ın Yol filminin çekimi döneminde yaşananları anlattığı filmi Yolda'da Yelda Reynaud tarafından canlandırıldı.

Reviews

[ehk2]

yayinevi cakalligi...

80'lerin basinda Gosteri, Milliyet Sanat vs. dergilerde cikmis 'alelade' festival ve fuar yazilari, kitap tanitimlari ve roportajlar. hicbir guncelligi veya orijinalitesi olmayan yazilar. Peter Weiss, Tarkovski, Kafka, Pavese vs. hakkinda giris kabilinden bilgiler -tanimayan daha kaldiysa eger.

toplamanin en iyi yani kitabin basligi. o da Tezer Ozlu'nun kendi ozgun fikirlerini yansittigi kucuk yerlerden birinden cimbizlama. yazarin popularitesinden surum kazanmak isteyen yayinevi icin iyi bir baslik...

"yasamla ve olumle hesaplasan yazilar" mi? bi git allahini seversen!

[Koray · Rating 3 out of 5]

Bugünkü metro yolculuğumun "eşlikçisi" olan bu kitaptan edindiklerim şunlar:
"...İnsanın kişisel özgürlüğü, kendi dünyasına egemen olmasıyla başlar. Dünyasına egemen olan insan, acıları coşkuya, bunalımı yaratmaya, sevgisizliği sürekli aşka dönüştürebilir. Ben dünyama egemen olmayı edebiyatla öğrendim..."
"... Zweig, ayrılış mektubunu ilk eşine yazıyor... “Yaşama kendi dileğimizle başlamıyoruz, oysa ölümü seçmekte özgürüz. Bu kararı verdiğimden beri çok rahatladım...”

[Moon Stream · Rating 3 out of 5]

Kitabı oxuyub bitirmək mənimçün bir qədər çətin oldu. Çünki kitab hissə-hissə yazılıb və hissədə fərqli bir mövzudan danışılır. Bu bir hekayə kitabı olsaydı bu vəziyyət mənə normal gələrdi. Amma bu kitab onun müxtəlif məqalələrdə, qəzetlərdə və s. yerlərdə yazdığı film festivalları ilə, yazıçılarla bağlı, ara sıra isə ictimai məsələlərə öz baxış acısı ilə bağlı məsələlər idi. Əlbəttə yazarın düşüncə tərzini oxumaq, bəhs etdiyi mövzular vasitəsiylə bir sıra yazarlarla tanış olmaq, filmlər barədə dərin bir şərh oxumaq maraqlı idi. Amma 1cisi kitabın adı kitabın özü ilə məncə əlaqəsiz idi. Kitaba başlayanda düşünürdüm ki, yəqin oxuyacağım şeylər mənimçün mənəvi olaraq bir şeylər qatacaq. Halbuki daha çox məlumat tipli bir kitab oldu mənimçün. Kitabın adında qeyd olunan ifadə ilə bağlı belə nəsə baş vermədi. Kitabın sadəcə bir yerində bu mövzudan bəhs edilir ama o da tam gəlmədi mənə. Odur ki, kitabın insanda yaratdığı gözləntini vermədiyini düşünürəm. Digər tərəfdən yazara başlamaq üçün yanlış bir kitab seçdiyimi düşünürəm. Çocukluğun soğuk gecelerini də mütləq oxuyacam. Kitabın olduqca qarışıq olması və oxunmağı çətinləşdirməsi baxımından yüksək xal verə bilməyəcəm. Amma yenə də pis deyildi. Yazara başlamaq istəsəniz məsləhət görmürəm. Onu bir qədər tanıdıqdan sonra oxuya bilərsiniz. Kitabda olduqca işarələdiyim yerlər oldu. Ama bu yerlər daha çox digər yazarların ifadələrinin Tazer Özlü tərəfindən çevrilmiş olanları idi. Özünün qələmini daha yaxşı tanımaq istərdim. Amma hiss olunur ki, yazarın tərcümə qabiliyyəti yüksəkdi və dərin düşüncə sahibidi

"Ama kanımca yazı yazmak coşku, hafif melankoli, taşkınlık gibi psikolojik bir semptomdur".

“Kültür bir şeye cesaret edebilme sorunudur. Okumaya cesaret edebilme, bir görüşe inanmaya cesaret edebilme, görüşlerini açıklayabilme cesaretidir.”

“Eleştirmekten, değiştirmek istemekten vazgeçmek, insanın kendisinden vazgeçmesi demektir.”

"Yaşam insanın yaşantı aradığı değil, kendi kendini aradığı bir olgudur"/Cesare Pavese

Kafka, Milena’ya yazdığı mektupların birinde: “Mektup yazmak, insanın kendisini merakla bekleyen hayaletlere açması demektir. Yazıyla verilen öpüşmeler, hiçbir zaman yerini bulmaz, yolda hayaletler tarafından emilip bitirilir.”

[Mehlika]

bazı notlar alacağım izninizle, daha sonra bakabilmek için:

*"İnsanın kendi zavallılığından sıyrılması çok güç bir işlemdir. Ama insan bir kez bu zavallılıktan sıyrılmayagörsün, o zaman yaşamı kendi egemenliği altına alabilir." T.Özlü

*"Yaşam insanın yaşantı aradığı değil, kendi kendini aradığı bir olgudur" C.Pavese

*Werner Herzorg

*"Yaşam,şöyle bir yaşanıp geçmek için varolmak değildir. Aksine insanları, en ,nsancıl yaşamlara ulaştırmanın mücadelesinin verildği bir olgudur. Bilinçsiz bir yaşam, insan yaşamı değildir." T.Özlü

*Peter Weiss

*Veronika Voss'un Özlemi

*"Kanımca insanın varoluş amacı, bilip tanımakta yatmıyor.Bu insanın entelektüel görevi. Ama temel sorunu değil. Varolmanın temel sorunu, yaşamın anlamını kavrayarak yaşamakta. Örneğin atomun bölünmesiyle yeni bir enerji kaynağı buluyoruz ve bu enerjiden nasıl yararlanıyoruz? Atom bombası yapıyoruz, intihar silahı. Söylemek istediğim buluşları olumlu yönde kullanma yeteneğinden yoksunuz. Bunun da nedeni, insanın niçin yaşadığını bilmemesi. Bilim adamı, yaşamının amacını buluşları gerçekleştirmekte görüyor. Bu, gerçeğe pragmatik bir yaklaşımdır. Sanatçı, sanat yapıtlarını gerçekleştirmek için yaşıyor. Herkes üzerine düşen görevler yaşıyor, bir görevin parçalarıyla ve eşitsizliği algılıyor, birbirine gıpta ediyor.Oysa, her insan, yaşamının anlamını kavrayıp, buna göre yaşamalı. Bu doğrultuda herkesin hakkı var ve herkes eşit haklara sahiptir.:Sanatçı, işçi, papaz, köylü, çocuk, köpek, erkek ve kadın." Tarkovski

[Zeynep · Rating 3 out of 5]

Tezer Ozluye baslamak icin biraz yanlis bir kitap secimi yapmisim zira Yeryuzune Dayanabilmek Icin, Ozlunun cesitli gazeteler icin yazdigi elestirilerden, roportajlardan, denemelerden vs. olusuyor. Yazildigi donem itibariyle gercekten ilgi cekici olaylara ve incelemelere yer verse de gunumuz okuyucusuna ozellikle de 70li 80li yillari yasamamislara bir sey ifade etmiyor. (Tabi donemin film festivallerine ilginiz varsa o ayri) Ama sevdigim yazarlar hakkinda ve evrensel konular hakkindaki yazilari cok hosuma gitti. Zweig hakkindaki yazisi hazirlayacagim sunum icin guzel bir kaynak olacak.

[Serpil Çelebi · Rating 4 out of 5]

Bilgi birikimi müthiş biriymiş kendisi. Yeryüzüne Dayanabilmek İçin'i okursanız sizlerde anlayacaksınız.
Aslında kitapların arkasında yazarı anlatan ufak cümleler var. "Türk edebiyatının nostaljik, gamlı, lirik prensesi." Benim en sevdiğim kitap Eski Sevgi ~ Eski Bahçe ve hemen ardından Yeryüzüne Dayanabilmek İçin oldu. Henüz okumadığım bir kaç kitabı daha var ama onlara daha zaman var.
Diğer kitapları kendini daha çok anlattığından, çok karanlıklar. Tezer Özlü okuma niyetiniz varsa psikolojinizin iyi olduğu bir dönem seçmelisiniz diye düşünüyorum. Yazdıkları, bizzat kendi hatıraları olduğundan insana ayrı bir tesir ediyor.
Naçizane tavsiyem bu yazarın kitaplarını ardarda okumamanız olacak. Kitapların sayfa sayılarına aldanmayın. Yükleri ağır...

[selcuk]

Tezer Özlü'nün sinema, edebiyat ve tiyatro hakkında çeşitli dergilere yazmış olduğu yazıların toplandığı bir kitap. Çok severek okuduğum bölümler de vardı; pek ilgimi çekmeyen yazılar da. Ben her şeyden çok kitabın adını sevdim: "Yeryüzüne Dayanabilmek İçin"

Ne yapmış Tezer Özlü yeryüzüne dayanabilmek için? Filmlere, kitaplara, oyunlara sığınmış. Bu sığınma hali bana hiç yabancı değil. Kendimden, burada tanıdığım sizlerden, çevremdeki birkaç insandan bu sığınma halinin ne demek olduğunu, nasıl işe yaradığını çok iyi biliyorum... Bu kitap adı bana öyle iyi geldi ki; bundan sonra "Filmler, kitaplar senin için neden bu kadar önemli?" diye soran olursa, cevabım çok net şu olacak: "Yeryüzüne dayanabilmek için".

[aykut · Rating 5 out of 5]

Her seferinde bir dostun ağzından çıkan teskin edici sözler gibi bu kadının kelimeleri her seferinde içimi ısıtıyor.

[Aslı · Rating 4 out of 5]

Tezer Özlü'nün çeşitli dergilerdeki yazılarının derlemesi olan bu kitap, onun bir edebi çalışması olmaktan çok zamanın sanatçıları ve genel olarak sanat camiası hakkındaki düşüncelerini aktarıyor.

[Oytunla Hayat · Rating 2 out of 5]

Yanlış anlaşılmasın, yıldızım yazara ve yazdıklarına değil tamamen yayınevinin anlayışına.
Dolu dolu bir kadın olduğu ve sanatla, kitaplarla hayatını sarmaladığı da aşikar. Yorumları , tespitleri yer yer şahane. Seneler önce festivaller, filmler, yazarlar için yazılan bu sanat dergilerine yazılmış yazıların birçoğu o gün için oldukça değerli mutlaka. Ama günümüz için çok da güncel değil maalesef. Arşiv için saklanabilecek, meraklısı için oldukça ayrıntı içeren yazılar. Bütün eserleri diye toparlayıp kitap oluşturmak gerekli miydi bilemedim.
Benim için zor ve bana göre değildi diyebileceğim bir okumaydı maalesef.

[Hatice · Rating 3 out of 5]

Kitap, Özlü'nün çeşitli süreli yayınlarda yer bulan yazılarını içeren bir derleme. Kitabı okurken özellikle Alman sanat dünyasının o yıllardaki haline epey aşina oluyorsunuz. Çeşitli festivallerden, fuarlardan haberler veriyor yazar. Yerli edebiyat ve sinema unsurlarımızın başarıları da konular arasında. Çok sevdiği Kafka'dan, Pavese'den de bahsetmiş tabi. Fakat sanki yazılar çok düzdü. Ne bileyim, daha farklı bir dil bekliyordum. Yine de epey bilgi edindim; mesela bir şair olan Celal Sılay'ın varlığından haberdar oldum ya da ismini çok duyduğum ama hiçbir eserini izlemediğim Tarkovski'nin röportajı, kendisi hakkında biraz fikir sahibi olmamı sağladı. Zweig'dan bahsettiği bölüm de güzeldi.

[Nergis · Rating 4 out of 5]

Tezer Özlü gözüyle belli bir dönemin sanatsal etkinlikleri ve etkili kişilerine yakınlaştığımı hissettim okurken. Almanca ve Almanya'nın ağırlığı ise yadsınamaz. Dili daha sade. Yazıların içinde tarihe ışık tutan, belge niteliğinde açıklamalar, notlar var. Hangi yıl hangi ödülü kim almış, festivale hangi yönetmenler katılmış gibi. Güzel ve bilgilendirici bir okumaydı.

[Hasan Mihrican · Rating 3 out of 5]

Yazarın 1970lerin sonu 80lerin başında bazı gazete ve dergilerde yayınlanan edebiyat, sinema, tiyatro ve çeviri ile ilgili yazılarından oluşan bir seçki. Özellikle sinema ile ilgilenenler için dönemin film festivalleri ile ilgili bilgileri okumak ilginç olabilir. Fakat kitabın başlığıyla içerik hiç uyuşmamış. Ticari nedenlerden böyle bir yola gidilmiş olabilir.

[seda · Rating 3 out of 5]

"neden yazilir? dunya acili oldugu icin yazilir. duygular tastigi icin yazilir. insanin kendi zavalliligindan siyrilmasi cok guc bir islemdir. ama insan bir kez bu zavalliliktan siyrilmayagorsun, o zaman yasami kendi egemenligi altina alabilir. iste boylesi bir egemenligi bir iki kisiye daha anlatmak icin yazi yazilir. (ya da kendi kendine kanitlamak icin). cunku, insanin kisisel ozgurlugu, kendi dunyasina egemen olmasiyla baslar. dunyasina egemen olan insan, acilari coskuya, bunalim yaratmaya, sevgisizligi surekli aska donusturebilir. ben dunyama egemen olmayi edebiyatla ogrendim."

[Kübra · Rating 5 out of 5]

Bir kısmını sesli kitap olarak dinlediğim, bir kısmını e-kitap olarak okuduğum müthiş bir derleme. Matbu olarak edinecegim mutlaka. Ara ara açıp bazı bölümleri tekrar tekrar okunacak nitelikte. Tezer Özlü'nün kardeşi Sezer Duru'ya da bu derleme için teşekkürler.

[Ediz Çandır · Rating 3 out of 5]

1980’lerin başında çeşitli dergilerde yayınlanmış yazılardan derlenmiş bir kitap. Güncelliğini büyük ölçüde yitirmiş olsa da Özlü’den kalan bir miras olarak okunabilir.

[Suna Gün · Rating 5 out of 5]

Tezer Özlü’nün köşe yazarlığı yaptığı dönemde yazdıkları,katıldığı film festivallerinden yorumları ve en çok etkisinde kaldığı yazarlardan aldıkları ve peter weiss... ki benim en çok sevdiğim kısımları onunla yaptığı görüşme onun yaşamı... peter weiss gibi bir çok yazar bilim insanı yahudi kökenli olduğu için ya da yahudi soykırımını kınadığı için Almanya’dan ayrılan, dönen-dönemeyenlerin durumlarına iyi değinilmiş. evet filmlerin uzun uzun anlatıldığı kısımlardan sıkıldım okurken ama altını çizdiğim çok yer var. okunası yazarlar ve izlenesi birkaç filmi not ettim.

[Mehmet Furkan Kocaaslan · Rating 3 out of 5]

Tezer Özlü'nün Milliyet Sanat'taki köşesinde yazdığı yazılardan derlenen Yeryüzüne Dayanabilmek İçin, Özlü'nün geniş entelektüel birikimini okuyucuya sunan, ağırlığı uzun süre yaşadığı Berlin'deki çeşitli etkinlik ve film festivallerinden olmak üzere, Özlü'nün katıldığı sanat etkinliklerindeki izlenimlerini aktaran bir eser.

Kitapta özellikle Tarkovski'nin 1984 yılında Irena Brenza'ya verdiği röportajın yer aldığı bölüm dikkat çekici.

[Duygu Sevimli Çeltik · Rating 4 out of 5]

Edebiyatını ve melankolisini çok sevdiğim Tezer Özlü’nün entellektüel kişiliğine de tanık olmak çok hoşuma gitti. 80lerde katıldığı film ve kitap festivallerine dair haber niteliği taşıyan yazıları da var ama biraz sıkıcı. Özellikle tarkovski’nin verdiği demeci okurken baygınlık geçirecektim, sıkılmaktan ve saçmalığından. Ama o dönemler bugünden hem başkaymış hem de dön dön hep aynı sorunlar, hep aynı mücadele. Ennn sevdiğim bölüm Sevgi Soysal’ı anlattığı bölüm oldu.

[Yağmur Çiçek · Rating 2 out of 5]

Tek diyeceğim Tezer Özlü ile tanışmak için -benim gibi tanıtım, arka kapak yazılarına aldanıp- bu kitabı seçmeyin.

[Aykabo · Rating 5 out of 5]

Başlığına bakıp bu kış hayatta kalabilmemi sağlayacak metapolitik öğütler beklerken Milliyet Sanat'a yazılmış Berlin Film Festivali haberleriyle karşılaştığımda yaşadığım şoku Tezer Özlü'nün sanatı ve yazını bir sığınak olarak kullandığını fark edince çabucak atlattım. Artık pek göremediğimiz türden samimi ve keskin eleştiriler, özenle seçilmiş alıntılar ve çeviriler (tarkovski röportajını okurken ağzım açık kaldı), 1950'lerden 80'lere bakış ve 80'lerde yazılmış bu metinlerden bugüne bakış oldukça zihin açıcı. Bazen anakronik gibi gözükse de bu ilginç derleme zengin bir arşiv sunuyor okuyucuya. Önerilen sayısız film de bonus.

[Cansu Varol]

Tezer Özlü okumaya başlamak için yanlış bir kitap seçmişim. Ben evrensel konular ile ilgili denemeler okuyacağımı zannederken sadece 70'li 80'li yıllarda yaşamış olanların anlayabileceği film eleştirileri ve röportajlar okudum. Sadece bazı kısımlar genel konulardan hayattan bahsettiği için ilgi çekiciydi. En baştaki 'Yaşam ve Ölümle Hesaplaşmak İçin Yazıyorum' denemesi beni tavlasa da kitabı zor bitirdim. Dönemin filmlerine ilgi duymadığım pek de bilgim olmadığı için kitabın önemli bir kısmını oluşturan film eleştirilerini hep atlamak durumunda kaldım.

[Ekin · Rating 4 out of 5]

“yaşamla ve ölümle hesaplaşmak için yazıyorum.”

“eleştirmekten, değiştirmek istemekten vazgeçmek, insanın kendisinden vazgeçmesi demektir.”

Eğer ki ben bu kitabın yazıldığı yıllarda yaşasaydım ve o zaman bu kitabı okusaydım o zaman puanım 5 olurdu

[Irem Ercan · Rating 3 out of 5]

sinema, edebiyat arasında bir yerde duruyor kitap, bana kalırsa sinemaya daha yakın.
not aldığım birkaç film oldu.

[selin akkoc · Rating 5 out of 5]

Zaman makinesi tadında bir okuma oldu...Almanya'dan gözlemlediği dünyayı, filmleri ve kitapları Türk dergilerine anlattığı yazıları okurken, bahsettiği filmleri izlemek sonra dönüp yazıyı bir daha okumak, düz bir okuma deneyiminden çıktı sohbete döndü.
İzlenecek yeni filmler, okunacak yeni kitaplar yani tanışacak yeni dünyalar, insanlar sundu.

PS. Kadınlarımız başlıklı yazısını poster yapıp bir yerlere asmalı diye düşünüyorum.

[Tuğçe · Rating 4 out of 5]

Tezer Özlü ’nün düşüncelerini de içinde barındıran yazılarının derlenmesi ve bir kitap haline getirilmesi mükemmel bir fikir kanımca. Severek okudum. Zaten derleme kardeşi Sezer Duru tarafından yapılmış ve özenle hazırlanmış. İçerisinde birçok yazar, film, yönetmen, mekân, olay döngüsü olması kişiyi kitaptan uzaklaştırabilir.(Beni asla uzaklaştırmadı) Şahsen hızlı okumak yerine her gün bir iki yazı okuma şeklinde okunursa daha verimli olur. Küçük notlar düşerek, günlük yazı okurcasına her gün elime alıp okudum.
-
Yaşadığı dönem Türkiye’sine atıfları tam yerinde, özellikle ‘Kadınlarımız’ başlığı altında yazdığı yazının şu kısmını çok beğendim:
‘Bireysel kurtuluş diye bir yaşam biçimi yoktur. İnsan, her zaman toplumsal bir yaratık olduğunu kavrayıp kendi sınıfının bilinçlenmesi ve daha insancıl koşullara kavuşması için çaba gösterdikçe mutlu olabilecek, yaşamını değerlendirecektir. Yaşam, şöyle bir yaşanıp geçmek için var olmak değildir. Aksine insanları, en insancıl yaşamlara ulaştırmanın mücadelesinin verildiği bir olgudur. Bilinçsiz bir yaşam, insan yaşamı değildir.’
-
*En keyif alarak okuduğum yazısı ‘1982 Bremen Edebiyat Ödül’ünü kazanan Peter Weiss’la Bremen’de Konuştum’ oldu. Gerek Weiss’ın da Neruda hayranı olması gerekse Erich Fried’ın konuşma esnasında anılması olsun, bir solukta kendini okuttu. Yine kitabın son yazısı da Weiss ile ilgiliydi.
‘Ben bir kenti, o kentteki kitapçı dükkânlarına göre değerlendiririm.’
‘Şunu öğrenmelisin: Sen hiçbir işe yaramaz değilsin! Seni senden çalan toplumdur!’ (Not defterleri kitabından alıntı, Peter Weiss)
Can Yücel tarafından Weiss’ın ‘Marot, Salozun Mavalı, Soruşturma’ adlı tiyatro oyunları çevrilmiş. Can Yücel’i de sevmemden kaynaklıdır belki keyif alarak okumam.
‘İnsana ilişkin ne varsa kabulüm
Şu hümanistler hariç’ (Epigram-Can Yücel) yine ve yine gülümsetti.
-
*Ingmar Bergman, Bill Douglas, Chris Petit ve nice yönetmen ismi geçmiştir ama belki daha bilindik olduğundan Tarkovski beni de kendine çekti. Şuan üç kitabı sanırım dilimize çevrili halde. ‘İnsanlar ve politikacılar kendi yarattıkları sistemin tutsağı oldular’ yazısıyla Tarkovski’yi seviyorum sanırım dedim.
*Erden Kıral-Hakkari’de bir mevsim, Zweig, Fassbinder, Italo Svevo, Pavese, Bertolucci…
📍Okuyun!
İyi okumalar! 📚✨✨

[Rüçhan · Rating 4 out of 5]

Tezer Özlü'nün yazınsal/kurgusal eserlerini bir türlü sevemedim ve bunu hep söylerim. Okurken içim daralır, o kitap akmaz, sözcükler gözümde büyür hep. Buysa, şimdilik en beğendiğim kitabıydı, çünkü denemelerden, söyleşi, eleştiri ve yorum yazılarından oluşuyordu. Dolayısıyla dille oyun oynayamamış, daha okunaklı bir şeyler koymuştu ortaya. Gerçekten zevkle, istekle, altını çize çize okudum. Çok donanımlı bir yazar olduğunu bir kez daha gördüm. Özellikle o dönemde -70'lerin sonu ve 80'lerin başı- böylesine nitelikli yazıların yazılabiliyor olmasına şaşırdım. Insanlar yoksulluğa, siyasi çalkantılara karşın dünya sanatıyla ne kadar ilgililermiş ki gazete ve dergilerde bu tür yazılar yayınlanıyormuş. 2015'e adım adım yaklaştığımız şu günlerde bile koskoca Türkiye'de bu nitelikte bir sanatçı ve bu tür yazılara yer verecek bir yayın kuruluşu yok ne yazık ki...

[Kaan Dertürk · Rating 4 out of 5]

Tezer Özlü'yü çok severim. Tüm kitaplarını bir solukta okudum. Ama bu kitabı sanki eksik gibiydi. Eksikten daha çok koca bir kolaj yapılmaya çalışılmış ama olmamış. Tezer Özlü'nün Milliyet Sanat için yazdığı yazılar çok güzeldi. Sanata bakış açısını yakalayabiliyordunuz. Kendi izlenimlerini en duru şekilde yansıtmış. Diğer bir yandan dergi ve gazeteler için yazdığı yazılar kadın haklarına bakışı gibi başlıklar çok iyiydi. Ama halen bir şeyler eksik gibiydi. Belki sıra sıra tiyatro - sinema izlenimlerinin yer almasından kitap nefes alamıyordu....

[Mehmet · Rating 3 out of 5]

Bir solukta okunan, belki de Tezer Özlü'nün melankolisinin çemberine girmeyen biricik eseri. Eseri demek de pek doğru olmayabilir çünkü bu kitap kendisi öldükten sonra derlenmiş. Onun iç dünyasının dışında hayata ve entelektüel dünyaya karşı olan ilgisinin somut bir göstergesi. Sinemaya olan tutkusunun ve dünya genelinde gelişen sanatsal faaliyetlere duyarlılığının apaçık göstergesi bu kitap, Tezer Özlü'nün çoğunlukla Milliyet Sanat'ta yazdıklarından oluşuyor. Kitabın isminin de Tezer Özlü'nün hayata tutunma çabasını betimlemesinden etkilendiğini umuyorum.

[Mete Koçak · Rating 3 out of 5]

Açıkçası bu kitabı pek beğenmedim ve okurken biraz zorlandım. İlgimi çeken tek nokta Kafka ve Zweig'in hayatları oldu. Bundan sonraki kısımda ise genel olarak film festivallerinden bahsedilmiş ve bu festivallerde kim hangi ödülü almış gibi konular üzerinde durulmuş. Bu konuların da tamamen yaşanılan dönemin insanlarına hitap ettiğini ve bundan dolayı da okurken sıkılacağınızı düşünüyorum.