What do you think?
Rate this book
Die Totengräber #3
Der Totengräber und der Mord in der Krypta
Inspektor Leopold von Herzfeldt und Totengräber Agustin Rothmayer auf der Spur eines skrupellosen Mörders Wien, 1895: In der Gruft unter dem Stephansdom finden Touristen zwischen Knochen und Schädeln eine männliche Das Gesicht vor Entsetzen verzerrt, ansonsten unversehrt. Ist der Mann vor Angst gestorben? Was hat ihn dermaßen in Panik versetzt? Während im Wien des ausgehenden 19. Jahrhunderts der Spiritismus grassiert und an jeder Ecke Séancen abgehalten werden, pochte der Tote – ein Gelehrter – auf die Naturwissenschaften und deckte Schwindler auf. Hat er sich dabei die Finger verbrannt? Parallel zu den von Leopold von Herzfeldt geführten Ermittlungen wird der Totengräber Augustin Rothmayer durch seine Adoptivtochter Anna auf etwas anderes Im Waisenhaus der Stadt verschwinden immer wieder Kinder ... Vergreift sich jemand an den Schutzlosen oder geht wirklich ein Geist um in der Donaumetropole? *** Sie lieben historische Unterhaltung auf höchstem Niveau? Lernen Sie das ungewöhnlichste Ermittlerduo der Kriminalliteratur kennen und wandeln Sie im Wien des 19. Jahrhunderts!
528 pages, Paperback
Published August 31, 2023
32 people are currently reading
351 people want to read
About the author
Oliver Pötzsch
35 books2,182 followersOliver Pötzsch is a German writer and filmmaker. After high school he attended the German School of Journalism in Munich from 1992 to 1997. He then worked for Radio Bavaria. In addition to his professional activities in radio and television, Pötzsch researched his family history. He is a descendant of the Kuisle, from the 16th to the 19th Century a famous dynasty of executioners in Schongau.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 96 reviews
December 23, 2023
Der Geist des Freiherrn
In der Gruft des Stephansdoms findet man die Leiche von Dr. Lichtenstein, eines streitbaren Wissenschaftlers und Gegners des Spiritismus, welcher sich in Wien gerade großer Beliebtheit erfreut - und nicht zuletzt - der beste Freund von Oberpolizeirat Moritz Stukart. Da Lichtenstein genau wie Stukart und Inspektor Herzfeldt Jude ist, beauftragt Stukart Leopold mit den Ermittlungen.
Dieser muss sich in die Welt der Parapsychologie und spiritistischer Seancen begeben, in mitten angesehener Mitglieder der gehobenen Gesellschaft erlebt Leo übersinnliche Erscheinungen und auch Julia entdeckt auf ihren Tatortfotografien Dinge, die auf Geister hindeuten. Mühsam und gegen viele Widerstände kämpft sich Leo durch diesen Fall, immer wieder gelangen Ermittlungsdetails an die Öffentlichkeit - ist ein alter Freund von Julia, der als Reporter arbeitet, der Schlüssel zur Lösung des Falles?
Parallel zu Leos Fall sucht sein Kollege und Widersacher Leinkirchner nach einem verschwundenem Jungen aus gutem Hause und auch der Totengräber Augustin Rothmayer und seine Adoptivtochter Anna sind auf einen Fall gestoßen - aus dem Waisenhaus im 5. Bezirk verschwinden immer wieder Waisenkinder.
Doch damit nicht genug, Leopolds Mutter kommt aus Graz zu Besuch und drängt sich sowohl in das Privatleben ihres Sohnes als auch in die Ermittlungen - bei letzerem intensiv unterstützt von ihrer Urlaubsbekanntschaft Sir Artur Conan Doyle, dazu kommt die Eifersucht Leos auf Julias Jugendfreund und der Druck seines Vorgesetzten.
Oliver Pötzsch hat erneut brillant recherchiert und der Leser taucht ins kaiserliche Wien ein, in authentische Plätze mit berühmten Persönlichkeiten dieser Zeit und lernt durch viele kleine Anekdoten das Leben in dieser Ära besser kennen, der flüssige Schreibstil nimmt einen mit und lässt den Leser an den Untersuchungen teilhaben, mehrfach scheint der Fall gelöst zu sein, der Täter entlarvt - doch plötzlich führen neue Erkenntnisse zu weiteren Wendungen, wobei beide Fälle allmählich miteinander verwoben werden. Nebenher wird auch die Geschichte von Augustin Rothmayer weiter erzählt, dieser schreibt ein neues Buch - passender Weise über Geister - und der Leser erfährt viel Neues über seine Vergangenheit und auch die Beziehung zwischen Julia und Leo steht vor einigen Herausforderungen.
Dieser 3. Band steht seinen Vorgängern in nichts nach - spannende Unterhaltung vom Feinsten.
In der Gruft des Stephansdoms findet man die Leiche von Dr. Lichtenstein, eines streitbaren Wissenschaftlers und Gegners des Spiritismus, welcher sich in Wien gerade großer Beliebtheit erfreut - und nicht zuletzt - der beste Freund von Oberpolizeirat Moritz Stukart. Da Lichtenstein genau wie Stukart und Inspektor Herzfeldt Jude ist, beauftragt Stukart Leopold mit den Ermittlungen.
Dieser muss sich in die Welt der Parapsychologie und spiritistischer Seancen begeben, in mitten angesehener Mitglieder der gehobenen Gesellschaft erlebt Leo übersinnliche Erscheinungen und auch Julia entdeckt auf ihren Tatortfotografien Dinge, die auf Geister hindeuten. Mühsam und gegen viele Widerstände kämpft sich Leo durch diesen Fall, immer wieder gelangen Ermittlungsdetails an die Öffentlichkeit - ist ein alter Freund von Julia, der als Reporter arbeitet, der Schlüssel zur Lösung des Falles?
Parallel zu Leos Fall sucht sein Kollege und Widersacher Leinkirchner nach einem verschwundenem Jungen aus gutem Hause und auch der Totengräber Augustin Rothmayer und seine Adoptivtochter Anna sind auf einen Fall gestoßen - aus dem Waisenhaus im 5. Bezirk verschwinden immer wieder Waisenkinder.
Doch damit nicht genug, Leopolds Mutter kommt aus Graz zu Besuch und drängt sich sowohl in das Privatleben ihres Sohnes als auch in die Ermittlungen - bei letzerem intensiv unterstützt von ihrer Urlaubsbekanntschaft Sir Artur Conan Doyle, dazu kommt die Eifersucht Leos auf Julias Jugendfreund und der Druck seines Vorgesetzten.
Oliver Pötzsch hat erneut brillant recherchiert und der Leser taucht ins kaiserliche Wien ein, in authentische Plätze mit berühmten Persönlichkeiten dieser Zeit und lernt durch viele kleine Anekdoten das Leben in dieser Ära besser kennen, der flüssige Schreibstil nimmt einen mit und lässt den Leser an den Untersuchungen teilhaben, mehrfach scheint der Fall gelöst zu sein, der Täter entlarvt - doch plötzlich führen neue Erkenntnisse zu weiteren Wendungen, wobei beide Fälle allmählich miteinander verwoben werden. Nebenher wird auch die Geschichte von Augustin Rothmayer weiter erzählt, dieser schreibt ein neues Buch - passender Weise über Geister - und der Leser erfährt viel Neues über seine Vergangenheit und auch die Beziehung zwischen Julia und Leo steht vor einigen Herausforderungen.
Dieser 3. Band steht seinen Vorgängern in nichts nach - spannende Unterhaltung vom Feinsten.
November 23, 2024
3,5⭐️
Hoy vengo a compartir mis impresiones sobre la tercera entrega de una serie que se inició con El libro del sepulturero y a la que siguió El sepulturero y la tierra negra. Todas ellas ambientadas en la cosmopolita ciudad de Viena de finales del siglo XIX, en una época de grandes cambios en el ámbito tecnológico y en el campo de la criminalística.
Viena, 1895. Por orden de su superior, el inspector Leopold von Herzfeldt deberá hacerse cargo de un caso perturbador: durante un recorrido por la cripta de la catedral de San Esteban, entre numerosos huesos y cráneos humanos, unos turistas descubren el cadáver de un conocido médico y detractor del espiritismo, Paralelamente, el sepulturero Augustin Rothmayer intentará descubrir quién está detrás de las desapariciones de niños de un orfanato de la ciudad. ¿Estarán relacionados ambos casos? Eso, mi querido lector, tendrás que descubrirlo por ti mismo leyendo esta historia…
Estamos ante un noir histórico que destaca por su tangible ambientación de la época y sus carismáticos protagonistas. La primera entrega se centraba en los vampiros y muertos vivientes; en la segunda fueron las momias y las maldiciones, y en el volumen actual les toca el turno a los fantasmas y al espiritismo. En esta época las sesiones de espiritismo estaban de moda y eran cada vez más populares entre los miembros de la alta sociedad, dando pie a todo tipo de fraudes.
Gracias a una meticulosa labor de documentación, el autor consigue que la Viena de finales del siglo XIX emerja ante nuestros ojos, cautivándonos con su ambiente social y los lados oscuros de una ciudad fascinante, dividida entre tradición y modernidad. Crea una atmósfera opresiva que envuelve al lector desde las primeras páginas y, aunque la trama avanza de forma pausada, la intriga se mantiene gracias a su habilidad para dosificar el suspense y sorprender al lector con giros inesperados. Algo que me ha gustado mucho ha sido sin duda la aparición estelar del padre de uno de los detectives más famosos del mundo y un acérrimo defensor del espiritismo.
Está protagonizada por el inspector Leopold von Herzfeldt, la fotógrafa forense Julia Wolf y el peculiar sepulturero Augustin Rothmayer, que también está muy familiarizado con la medicina forense y la patología. A los tres ya los conocemos de las anteriores novelas, pero la idiosincrasia y peculiaridad de Augustin lo convierte en mi favorito y me alegro que tenga algo más de protagonismo porque es un personaje que da mucho juego. Es un virtuoso de la muerte que trabaja y vive en el Cementerio Central de Viena. Un tipo solitario con un corazón enorme y una inteligencia portentosa oculta tras unos niveles de extravagancia difícilmente superables. La mayoría de los capítulos abren con extractos del nuevo libro que está elaborando para los de su gremio, muy interesante, sobre espíritus y fenómenos fantasmales.
Aunque es recomendable haber leído los libros anteriores de la serie para comprender mejor la relación entre sus protagonistas, esta nueva entrega se sostiene como una obra independiente al ser autoconclusiva.
En definitiva, te animo a que conozcas a este peculiar trío de investigadores de la Viena de finales del siglo XIX, que son los que dan color a este noir histórico de sobresaliente ambientación que me ha proporcionado horas de agradable lectura.
Hoy vengo a compartir mis impresiones sobre la tercera entrega de una serie que se inició con El libro del sepulturero y a la que siguió El sepulturero y la tierra negra. Todas ellas ambientadas en la cosmopolita ciudad de Viena de finales del siglo XIX, en una época de grandes cambios en el ámbito tecnológico y en el campo de la criminalística.
Viena, 1895. Por orden de su superior, el inspector Leopold von Herzfeldt deberá hacerse cargo de un caso perturbador: durante un recorrido por la cripta de la catedral de San Esteban, entre numerosos huesos y cráneos humanos, unos turistas descubren el cadáver de un conocido médico y detractor del espiritismo, Paralelamente, el sepulturero Augustin Rothmayer intentará descubrir quién está detrás de las desapariciones de niños de un orfanato de la ciudad. ¿Estarán relacionados ambos casos? Eso, mi querido lector, tendrás que descubrirlo por ti mismo leyendo esta historia…
Estamos ante un noir histórico que destaca por su tangible ambientación de la época y sus carismáticos protagonistas. La primera entrega se centraba en los vampiros y muertos vivientes; en la segunda fueron las momias y las maldiciones, y en el volumen actual les toca el turno a los fantasmas y al espiritismo. En esta época las sesiones de espiritismo estaban de moda y eran cada vez más populares entre los miembros de la alta sociedad, dando pie a todo tipo de fraudes.
Gracias a una meticulosa labor de documentación, el autor consigue que la Viena de finales del siglo XIX emerja ante nuestros ojos, cautivándonos con su ambiente social y los lados oscuros de una ciudad fascinante, dividida entre tradición y modernidad. Crea una atmósfera opresiva que envuelve al lector desde las primeras páginas y, aunque la trama avanza de forma pausada, la intriga se mantiene gracias a su habilidad para dosificar el suspense y sorprender al lector con giros inesperados. Algo que me ha gustado mucho ha sido sin duda la aparición estelar del padre de uno de los detectives más famosos del mundo y un acérrimo defensor del espiritismo.
Está protagonizada por el inspector Leopold von Herzfeldt, la fotógrafa forense Julia Wolf y el peculiar sepulturero Augustin Rothmayer, que también está muy familiarizado con la medicina forense y la patología. A los tres ya los conocemos de las anteriores novelas, pero la idiosincrasia y peculiaridad de Augustin lo convierte en mi favorito y me alegro que tenga algo más de protagonismo porque es un personaje que da mucho juego. Es un virtuoso de la muerte que trabaja y vive en el Cementerio Central de Viena. Un tipo solitario con un corazón enorme y una inteligencia portentosa oculta tras unos niveles de extravagancia difícilmente superables. La mayoría de los capítulos abren con extractos del nuevo libro que está elaborando para los de su gremio, muy interesante, sobre espíritus y fenómenos fantasmales.
Aunque es recomendable haber leído los libros anteriores de la serie para comprender mejor la relación entre sus protagonistas, esta nueva entrega se sostiene como una obra independiente al ser autoconclusiva.
En definitiva, te animo a que conozcas a este peculiar trío de investigadores de la Viena de finales del siglo XIX, que son los que dan color a este noir histórico de sobresaliente ambientación que me ha proporcionado horas de agradable lectura.
September 20, 2023
Der neue Band hat mich wieder sehr begeistern können! Oliver Pötzsch steigt direkt mit einer sehr unheimlichen Szene in die Geschichte ein: nämlich den Besuch der alten Gruft unter dem Stephansdom in Wien. Der Mesner möchte sich ein paar Groschen dazu verdienen und führt heimlich immer wieder Touristen in die unheimlichen Gänge, die düster und voller Knochen sind.
Wie der Titel schon verrät wird hier in der Krypta dann auch schon direkt die Leiche gefunden, deren Tod einige Rätsel aufgibt.
Leopold von Herzfeldt wird auf die Aufklärung angesetzt und natürlich ist auch wieder Julia mit von der Partie, die sich als Tatortfotografin bisher ja sehr gut gemacht hat. Auch wenn sie bei den Kollegen eher belächelt wird. Als Frau in dieser Zeit ist es wahrlich nicht einfach und der Autor zeigt in vielen Bereichen, wie schwer es ist, Akzeptanz zu finden.
Überhaupt finde ich es immer wieder faszinierend, wie die Bilder der Vergangenheit heraufbeschworen werden und hier können wir ein sehr lebendiges Wien erleben, und erfahren auch einiges über die vielen technischen Neuerungen, die Einzug halten. Wie zum Beispiel das Telefon, dass sich in vielerlei Haushalten immer mehr ausbreitet oder das erste Kino in Paris eröffnet wurde.
Oliver Pötzsch versteht es jedenfalls sehr gut, den Charme dieser Zeit wieder aufleben zu lassen und auch die Schwierigkeiten, die damals leider noch viele Leben bestimmt hat. Wie auch der Straßenkinder, die ohne Familie um ihr Überleben gekämpft haben; sie werden hier auch noch eine Rolle spielen, zu der ich aber nichts verraten möchte.
Jedenfalls ist Leopold ganz schön gefordert. Auch was seine Beziehung zu Julia angeht, denn ihr Standesunterschied ist nunmal nicht so einfach von der Hand zu weisen. Auch Julias uneheliche Tochter, die sie immer wieder wegen der Arbeit vernachlässigen muss.
Augustin Rothmayer kommt natürlich auch mit ins Spiel. Der kauzige Totengräber ist ja meine Lieblingsfigur, auch wenn er mir immer etwas zu wenig Platz findet in der Handlung. Er darf ruhig auch mal eine größere Rolle übernehmen. Sein Verhältnis zu Anna, dem Mädchen das er mittlerweile adoptiert hat, ist sehr liebenswert und rührt mich immer wieder.
Ich finde, dass Oliver Pötzsch gerade in diesem und auch in dem letzten Henkerstochter Roman viele Botschaften eingeflochten hat, was Eltern-Kind-Beziehungen betrifft und ich mag die Ansichten, die er vermittelt, sehr und sie berühren mich auch immer wieder.
Ich hab keine Kritikpunkte gefunden, denn ich bin wieder durch die Seiten geflogen und hab mit Spannung verfolgt, wie der Mordfall weite Kreise zieht und die vielen Fährten interessante Rätsel aufweisen. Auch die Verbindung zu den Seancen bzw. Geisterbeschwörungen fand ich klasse, denn die waren zu dieser Zeit ja sehr beliebt.
Das Nachwort des Autors lohnt sich hier auch, zu lesen, denn hier gibt es Hinweise auf einige der realen Personen, die hier mitspielen und auch auf die Thematiken, die er in dieser Reihe fokussiert hat. Im ersten Band ging es um Vampire und Untote, in Band 2 um Mumien und Flüche und hier, wie gesagt, um Gespenster und spiritistische Sitzungen.
Ganz am Ende gibts auch noch ein Glossar über die wienerischen Dialekt-Ausdrücke. Manche der Figuren lässt er ja in den Dialogen in der Umgangssprache reden, was den Wiener Flair toll unterstrichen hat - ich hab da eigentlich auch alles verstanden :)
Insgesamt eine wirklich tolle, spannende, abwechslungsreiche Fortsetzung mit viel aufregender Unterhaltung, verzwickten Fällen und einem authentischen Einblick in die damalige Zeit.
Weltenwanderer
Wie der Titel schon verrät wird hier in der Krypta dann auch schon direkt die Leiche gefunden, deren Tod einige Rätsel aufgibt.
Leopold von Herzfeldt wird auf die Aufklärung angesetzt und natürlich ist auch wieder Julia mit von der Partie, die sich als Tatortfotografin bisher ja sehr gut gemacht hat. Auch wenn sie bei den Kollegen eher belächelt wird. Als Frau in dieser Zeit ist es wahrlich nicht einfach und der Autor zeigt in vielen Bereichen, wie schwer es ist, Akzeptanz zu finden.
Überhaupt finde ich es immer wieder faszinierend, wie die Bilder der Vergangenheit heraufbeschworen werden und hier können wir ein sehr lebendiges Wien erleben, und erfahren auch einiges über die vielen technischen Neuerungen, die Einzug halten. Wie zum Beispiel das Telefon, dass sich in vielerlei Haushalten immer mehr ausbreitet oder das erste Kino in Paris eröffnet wurde.
Oliver Pötzsch versteht es jedenfalls sehr gut, den Charme dieser Zeit wieder aufleben zu lassen und auch die Schwierigkeiten, die damals leider noch viele Leben bestimmt hat. Wie auch der Straßenkinder, die ohne Familie um ihr Überleben gekämpft haben; sie werden hier auch noch eine Rolle spielen, zu der ich aber nichts verraten möchte.
Jedenfalls ist Leopold ganz schön gefordert. Auch was seine Beziehung zu Julia angeht, denn ihr Standesunterschied ist nunmal nicht so einfach von der Hand zu weisen. Auch Julias uneheliche Tochter, die sie immer wieder wegen der Arbeit vernachlässigen muss.
Augustin Rothmayer kommt natürlich auch mit ins Spiel. Der kauzige Totengräber ist ja meine Lieblingsfigur, auch wenn er mir immer etwas zu wenig Platz findet in der Handlung. Er darf ruhig auch mal eine größere Rolle übernehmen. Sein Verhältnis zu Anna, dem Mädchen das er mittlerweile adoptiert hat, ist sehr liebenswert und rührt mich immer wieder.
Ich finde, dass Oliver Pötzsch gerade in diesem und auch in dem letzten Henkerstochter Roman viele Botschaften eingeflochten hat, was Eltern-Kind-Beziehungen betrifft und ich mag die Ansichten, die er vermittelt, sehr und sie berühren mich auch immer wieder.
Ich hab keine Kritikpunkte gefunden, denn ich bin wieder durch die Seiten geflogen und hab mit Spannung verfolgt, wie der Mordfall weite Kreise zieht und die vielen Fährten interessante Rätsel aufweisen. Auch die Verbindung zu den Seancen bzw. Geisterbeschwörungen fand ich klasse, denn die waren zu dieser Zeit ja sehr beliebt.
Das Nachwort des Autors lohnt sich hier auch, zu lesen, denn hier gibt es Hinweise auf einige der realen Personen, die hier mitspielen und auch auf die Thematiken, die er in dieser Reihe fokussiert hat. Im ersten Band ging es um Vampire und Untote, in Band 2 um Mumien und Flüche und hier, wie gesagt, um Gespenster und spiritistische Sitzungen.
Ganz am Ende gibts auch noch ein Glossar über die wienerischen Dialekt-Ausdrücke. Manche der Figuren lässt er ja in den Dialogen in der Umgangssprache reden, was den Wiener Flair toll unterstrichen hat - ich hab da eigentlich auch alles verstanden :)
Insgesamt eine wirklich tolle, spannende, abwechslungsreiche Fortsetzung mit viel aufregender Unterhaltung, verzwickten Fällen und einem authentischen Einblick in die damalige Zeit.
Weltenwanderer
December 31, 2024
El sepulturero y el crimen de la cripta es la tercera entrega de la saga protagonizada por el inspector Leo , el sepulturero del cementerio central de Viena y la fotógrafa forense, Julia.
.
La relación entre Leo y Julia está en un punto un poco tenso, y un nuevo asesino en las calles de la ciudad, será un verdadero quebradero de cabeza.
.
Un hombre aparece muerto en una cripta y aunque parece que lo ha hecho por el susto y los rumores de que hay un fantasma en la cripta, el inspector sabe de sobra que hay una mano humana detrás.
.
Paralelamente descubren que hay niños desapareciendo de un orfanato y el secuestrador es una leyenda para asustar a los niños.
.
Ante esta tesitura, los tres unirán fuerzas para resolver los dos casos con un final muy al estilo Agatha Christie.
.
Esta saga es una maravilla. Cada novela es aún mejor ye encanta ver la evolución de los personajes. Espero que no sea el último porque hay varias tramas que necesito saber como continúan.
.
La relación entre Leo y Julia está en un punto un poco tenso, y un nuevo asesino en las calles de la ciudad, será un verdadero quebradero de cabeza.
.
Un hombre aparece muerto en una cripta y aunque parece que lo ha hecho por el susto y los rumores de que hay un fantasma en la cripta, el inspector sabe de sobra que hay una mano humana detrás.
.
Paralelamente descubren que hay niños desapareciendo de un orfanato y el secuestrador es una leyenda para asustar a los niños.
.
Ante esta tesitura, los tres unirán fuerzas para resolver los dos casos con un final muy al estilo Agatha Christie.
.
Esta saga es una maravilla. Cada novela es aún mejor ye encanta ver la evolución de los personajes. Espero que no sea el último porque hay varias tramas que necesito saber como continúan.
September 27, 2024
Magnífico. El mejor de la serie.
November 13, 2025
Da bald der nächste Band kommt, hab ich mir zur Vorbereitung diesen hier nochmal angehört - und wie immer war es spannend und der Sprecher hat einen mega guten Job gemacht!
May 26, 2024
1895, Wenen. In de crypte onder de St. Stephen’s kathedraal treffen toeristen een lichaam aan tussen alle botten en schedels. Zijn gezicht is verwrongen van angst, maar verder is het lichaam onaangetast. Leopold von Herzfeldt wordt opgeroepen om de zaak te onderzoeken.
Hij ontdekt al snel dat het slachtoffer een bekende arts was, Dr. Theodor Lichtenstein, wiens doel het was om het spiritualisme, dat in opmars is in Wenen, als fraude te labelen. De zaak heeft iets vreemds, helemaal als blijkt dat er op de foto’s die politietelefoniste Julia Wolf nam van het plaats delict een rare schaduw te zien is.
Ondertussen hoort doodgraver Augustin Rothmayer via zijn geadopteerde dochter dat er meerdere kinderen uit het plaatselijke weeshuis op mysterieuze wijze zijn verdwenen. Het trio moet zich onderdompelen in de bovennatuurlijke onderwereld van Wenen om de waarheid te achterhalen.
'De moord in de crypte' begint meteen met een spannende en 'spooky' proloog en hierdoor wilde ik meteen verder lezen. Er wordt namelijk het dode lichaam van een man in de crypte gevonden.
Leo wordt op deze zaak gezet en samen met fotografe Julie onderzoekt hij de duistere plek. Op de foto's van Julia staat steeds een rare schaduw en vooral dit stuk vond ik erg mysterieus. Geesten en bovennatuurlijke dingen spreken mij enorm aan, dus ik was heel erg benieuwd of er in dit verhaal ook sprake van zou zijn.
Ondertussen zijn er ook nog andere vreemde dingen aan de hand. Er zijn namelijk meerdere kinderen uit een weeshuis verdwenen. Hebben deze mysterieuze zaken met elkaar te maken, of toch niet?
Er zijn dus een heleboel gekke dingen aan de hand en hierdoor bleef het verhaal boeiend. Ook wordt de sfeer van het jaar 1895 goed op papier gezet.
De hoofdstukken zijn overigens wel een beetje lang, maar door de goede sfeer en de mysterieuze zaken vond ik dat iets minder erg.
Dit verhaal heeft dus best een 'spooky' gehalte en als je hier van houdt is het zeker een aanrader!
Ik wil @boekerij / @bestofthrillers heel erg bedanken voor deze leuke verrassing! En ook wil ik nog even vermelden dat ik de cover van dit boek echt heel mooi vind!
Beoordeling: 4,0 ⭐️
Hij ontdekt al snel dat het slachtoffer een bekende arts was, Dr. Theodor Lichtenstein, wiens doel het was om het spiritualisme, dat in opmars is in Wenen, als fraude te labelen. De zaak heeft iets vreemds, helemaal als blijkt dat er op de foto’s die politietelefoniste Julia Wolf nam van het plaats delict een rare schaduw te zien is.
Ondertussen hoort doodgraver Augustin Rothmayer via zijn geadopteerde dochter dat er meerdere kinderen uit het plaatselijke weeshuis op mysterieuze wijze zijn verdwenen. Het trio moet zich onderdompelen in de bovennatuurlijke onderwereld van Wenen om de waarheid te achterhalen.
'De moord in de crypte' begint meteen met een spannende en 'spooky' proloog en hierdoor wilde ik meteen verder lezen. Er wordt namelijk het dode lichaam van een man in de crypte gevonden.
Leo wordt op deze zaak gezet en samen met fotografe Julie onderzoekt hij de duistere plek. Op de foto's van Julia staat steeds een rare schaduw en vooral dit stuk vond ik erg mysterieus. Geesten en bovennatuurlijke dingen spreken mij enorm aan, dus ik was heel erg benieuwd of er in dit verhaal ook sprake van zou zijn.
Ondertussen zijn er ook nog andere vreemde dingen aan de hand. Er zijn namelijk meerdere kinderen uit een weeshuis verdwenen. Hebben deze mysterieuze zaken met elkaar te maken, of toch niet?
Er zijn dus een heleboel gekke dingen aan de hand en hierdoor bleef het verhaal boeiend. Ook wordt de sfeer van het jaar 1895 goed op papier gezet.
De hoofdstukken zijn overigens wel een beetje lang, maar door de goede sfeer en de mysterieuze zaken vond ik dat iets minder erg.
Dit verhaal heeft dus best een 'spooky' gehalte en als je hier van houdt is het zeker een aanrader!
Ik wil @boekerij / @bestofthrillers heel erg bedanken voor deze leuke verrassing! En ook wil ik nog even vermelden dat ik de cover van dit boek echt heel mooi vind!
Beoordeling: 4,0 ⭐️
August 25, 2024
som len tak prisla do knihkupectva a tato knizka (ktorej slovensky preklad vysiel 5 dni dozadu!!) mi padla do oka a ruky. a zazila som s nou taky den, ze som sadla poobede na vlak a zacala citat a zavrela som ju az teraz docitanu, uz doma na gauci. magicke. ako ked som bola na zakladke chora.
May 26, 2024
Wenen, 1895. Wanneer toeristen een bezoek brengen aan de crypte onder de Stephansdom treffen ze een lichaam aan tussen alle botten en schedels. Op zijn gezicht is angst te zien, maar verder lijkt het lichaam onaangetast. Leopold von Herzfeldt wordt als rechercheur op de zaak gezet. Al snel ontdekt hij dat het slachtoffer een bekende arts was, Dr. Theodor Lichtenstein. Hij was bezig om het spiritualisme, dat in Wenen op dat moment een opmars maakt, de kop in te drukken en aan te tonen dat het oproepen van geesten niet mogelijk is. De zaak is al vreemd op zich, maar wordt nog vreemder als de foto's die politiefotografe Julia Wolf van het slachtoffer op het plaats delict ontwikkelt. Op de foto's is een geest vertoning te zien. Ondertussen hoort doodgraver Augustin Rothmayer via zijn leerlinge Anna dat er kinderen op mysterieuze wijze uit het plaatselijke weeshuis lijken te verdwijnen. De drie duiken in de bovennatuurlijke onderwereld van Wenen om de waarheid te achterhalen.
Dit boek is mijn eerste kennismaking met de schrijver Olivier Pötzsch. Ik moet zeggen dat het me erg goed is bevallen. Olivier Pötzsch schrijft erg beeldend en levendig. In zijn verhaal ga je helemaal mee terug in de Weense geschiedenis, waarbij je de oude straten, gebouwen, koetsen en mensen in avondkleding levendig voor je ogen ziet. Je merkt direct dat Olivier Pötzsch goed onderzoek gedaan heeft naar deze tijd en de historische gebeurtenissen die rond deze tijd speelden.
Het verhaal is geschreven vanuit een alwetend vertelperspectief die de gebeurtenissen en met name rechercheur Leopold von Herzfeldt volgt. Het verhaal begint met een spannend en goed proloog waarin toeristen tussen de botten en schedels een lijk aantreffen. Vanuit daar ontvouwt zich een uitgebreide verhaallijn. Het verhaal bevat veel personages, wel zijn de personages stuk voor stuk verschillend, uniek en erg uitgesproken. Dit zorgt er wel voor dat je scherp moet blijven en je aandacht niet moet laten verslappen.
De verhaallijn zit erg goed in elkaar en bevat verrassende, sterke en vooral leerzame momenten. Het hele spiritualisme wat in die tijd erg speelde is mij onbekend, dus dit was erg boeiend. Het is een verhaallijn waarin veel gebeurd: verschillende moorden, het spiritualisme, de verdwijning van jongens uit het weeshuis en het privéleven van Leopold von Herzfeldt. Wel zorgt dit voor een natuurlijk en realistisch gevoel. Wat dit vooral erg goed maakte, was het verrassende plot, waarbij het verhaal een hele andere wending kreeg en een andere dader in beeld bracht. Beide zaken worden compleet en volledig opgelost. In het epiloog wat tot slot volgt, weet Olivier Pötzsch nog duidelijkheid te geven op een brandende vraag die tot dan toe nog onbeantwoord bleef. Hierdoor sluit je voor je gevoel het verhaal echt volledig ag.
De moord in de crypte is een beeldende en levendig geschreven historische thriller. Olivier Pötzsch neemt je mee terug in de tijd en weet de sfeer en setting erg goed te beschrijven. Het verhaal kent veel, maar wel unieke en uitgesproken personages. De verhaallijn zit erg goed in elkaar en is erg uitgebreid, want naast de moordzaken die te maken hebben met het spiritualisme, volgen we ook de zaak van de verdwijning van jongens uit een weeshuis en het privéleven van rechercheur Leopold von Herzfeldt. Het totaal is een boeiende, pakkende en mooie historische thriller.
Dit boek is mijn eerste kennismaking met de schrijver Olivier Pötzsch. Ik moet zeggen dat het me erg goed is bevallen. Olivier Pötzsch schrijft erg beeldend en levendig. In zijn verhaal ga je helemaal mee terug in de Weense geschiedenis, waarbij je de oude straten, gebouwen, koetsen en mensen in avondkleding levendig voor je ogen ziet. Je merkt direct dat Olivier Pötzsch goed onderzoek gedaan heeft naar deze tijd en de historische gebeurtenissen die rond deze tijd speelden.
Het verhaal is geschreven vanuit een alwetend vertelperspectief die de gebeurtenissen en met name rechercheur Leopold von Herzfeldt volgt. Het verhaal begint met een spannend en goed proloog waarin toeristen tussen de botten en schedels een lijk aantreffen. Vanuit daar ontvouwt zich een uitgebreide verhaallijn. Het verhaal bevat veel personages, wel zijn de personages stuk voor stuk verschillend, uniek en erg uitgesproken. Dit zorgt er wel voor dat je scherp moet blijven en je aandacht niet moet laten verslappen.
De verhaallijn zit erg goed in elkaar en bevat verrassende, sterke en vooral leerzame momenten. Het hele spiritualisme wat in die tijd erg speelde is mij onbekend, dus dit was erg boeiend. Het is een verhaallijn waarin veel gebeurd: verschillende moorden, het spiritualisme, de verdwijning van jongens uit het weeshuis en het privéleven van Leopold von Herzfeldt. Wel zorgt dit voor een natuurlijk en realistisch gevoel. Wat dit vooral erg goed maakte, was het verrassende plot, waarbij het verhaal een hele andere wending kreeg en een andere dader in beeld bracht. Beide zaken worden compleet en volledig opgelost. In het epiloog wat tot slot volgt, weet Olivier Pötzsch nog duidelijkheid te geven op een brandende vraag die tot dan toe nog onbeantwoord bleef. Hierdoor sluit je voor je gevoel het verhaal echt volledig ag.
De moord in de crypte is een beeldende en levendig geschreven historische thriller. Olivier Pötzsch neemt je mee terug in de tijd en weet de sfeer en setting erg goed te beschrijven. Het verhaal kent veel, maar wel unieke en uitgesproken personages. De verhaallijn zit erg goed in elkaar en is erg uitgebreid, want naast de moordzaken die te maken hebben met het spiritualisme, volgen we ook de zaak van de verdwijning van jongens uit een weeshuis en het privéleven van rechercheur Leopold von Herzfeldt. Het totaal is een boeiende, pakkende en mooie historische thriller.
December 26, 2024
Muy enganchada a esta maravillosa historia al igual que el resto de libros de este autor. Recomiendo cada uno de los libros de esta trilogía!!!!
December 18, 2024
1895, Viena. En la cripta debajo de la Catedral de San Esteban, los turistas encuentran un cuerpo entre todos los huesos y cráneos. Su rostro está contorsionado por el miedo, pero por lo demás el cuerpo no se ve afectado. Leopold von Herzfeldt es convocado para investigar el caso.
Pronto descubre que la víctima era un conocido médico, el Dr. Theodor Lichtenstein, cuyo objetivo era etiquetar el espiritismo, que está en auge en Viena, como un fraude. Hay algo extraño en el caso, especialmente cuando resulta que se puede ver una sombra extraña en las fotos que la operadora de policía Julia Wolf tomó de la escena del crimen.
Mientras tanto, el sepulturero Augustin Rothmayer se entera a través de su hija adoptiva de que varios niños del orfanato local han desaparecido misteriosamente. El trío debe sumergirse en el inframundo sobrenatural de Viena para descubrir la verdad.
Leo se encarga de este caso y, junto con la fotógrafa Julie, investiga el oscuro lugar. Las fotos de Julia siempre muestran una sombra extraña y esta parte en particular me pareció muy misteriosa.
En conclusión, El sepulturero y el crimen de la cripta es un thriller histórico visual y vívidamente escrito. Olivier Pötzsch te transporta en el tiempo y sabe describir muy bien la atmósfera y el entorno, y ene sta entrega con el plus del espiritismo que tanto me ha gustado. Estoy deseando seguir leyendo la aproxima entrega que espero sea pronto.
Pronto descubre que la víctima era un conocido médico, el Dr. Theodor Lichtenstein, cuyo objetivo era etiquetar el espiritismo, que está en auge en Viena, como un fraude. Hay algo extraño en el caso, especialmente cuando resulta que se puede ver una sombra extraña en las fotos que la operadora de policía Julia Wolf tomó de la escena del crimen.
Mientras tanto, el sepulturero Augustin Rothmayer se entera a través de su hija adoptiva de que varios niños del orfanato local han desaparecido misteriosamente. El trío debe sumergirse en el inframundo sobrenatural de Viena para descubrir la verdad.
Leo se encarga de este caso y, junto con la fotógrafa Julie, investiga el oscuro lugar. Las fotos de Julia siempre muestran una sombra extraña y esta parte en particular me pareció muy misteriosa.
En conclusión, El sepulturero y el crimen de la cripta es un thriller histórico visual y vívidamente escrito. Olivier Pötzsch te transporta en el tiempo y sabe describir muy bien la atmósfera y el entorno, y ene sta entrega con el plus del espiritismo que tanto me ha gustado. Estoy deseando seguir leyendo la aproxima entrega que espero sea pronto.
December 4, 2024
Viena, 1895. Durante una visita turística clandestina a la Cripta de San Esteban aparece el cuerpo de un hombre con el rostro deformado por el horror. En un momento en el que los fantasmas y el espiritismo se imponen como moda, el difunto se empeñaba en desenmascarar a los impostores que ganaban dinero estafando a la gente crédula.
Leopold von Herzfeldt será el encargado de investigar el caso junto a la joven Julia, con quien mantiene una relación a espaldas del cuerpo de policía. Mientras, el sepulturero Augustin Rothmayer decide investigar la desaparecen tantos niños y qué tiene que ver un viejo cuento infantil prtagonizado por el Grajo Nocturno pensado para asustar a los más pequeños.
Una novela histórica ambientada en Viena a finales del siglo XIX, destaca por su grandes protagonistas. El inspector Leopold von Herzfeldt, la fotógrafa forense Julia Wolf y el peculiar señor Rothmayer (el sepulturero), enigmático, tal vez arisco, inteligente, cauto, reservado pero con mucho peso en la novela y nos deja muestras de su "lado más humano y entrañable". La figura de Julia me parece muy valiente en un mundo en el que el machismo impera, junto con las diferencias sociales.
El autor nos cautiva con los lados oscuros de una ciudad fascinante, dividida entre tradición y modernidad. Con una trama que envuelve al lector desde las primeras páginas, dosificando el suspense, con una atmósfera opresiva y giros inesperados. Es divertida, amena y con un final que no me habría imaginado. Me ha encantado la aparición del detective más famoso del mundo, creo que le dio un poco de chispa a esta lectura.
Aunque es la tercera entrega, se pueden leer independientes porque los casos no tienen nada que ver unos con otros, pero es recomendable leer las anteriores para conocer la relación entre sus personajes principales. Dicho esto, confieso que es una trilogía que me ha encantado y que recomiendo mucho.
Leopold von Herzfeldt será el encargado de investigar el caso junto a la joven Julia, con quien mantiene una relación a espaldas del cuerpo de policía. Mientras, el sepulturero Augustin Rothmayer decide investigar la desaparecen tantos niños y qué tiene que ver un viejo cuento infantil prtagonizado por el Grajo Nocturno pensado para asustar a los más pequeños.
Una novela histórica ambientada en Viena a finales del siglo XIX, destaca por su grandes protagonistas. El inspector Leopold von Herzfeldt, la fotógrafa forense Julia Wolf y el peculiar señor Rothmayer (el sepulturero), enigmático, tal vez arisco, inteligente, cauto, reservado pero con mucho peso en la novela y nos deja muestras de su "lado más humano y entrañable". La figura de Julia me parece muy valiente en un mundo en el que el machismo impera, junto con las diferencias sociales.
El autor nos cautiva con los lados oscuros de una ciudad fascinante, dividida entre tradición y modernidad. Con una trama que envuelve al lector desde las primeras páginas, dosificando el suspense, con una atmósfera opresiva y giros inesperados. Es divertida, amena y con un final que no me habría imaginado. Me ha encantado la aparición del detective más famoso del mundo, creo que le dio un poco de chispa a esta lectura.
Aunque es la tercera entrega, se pueden leer independientes porque los casos no tienen nada que ver unos con otros, pero es recomendable leer las anteriores para conocer la relación entre sus personajes principales. Dicho esto, confieso que es una trilogía que me ha encantado y que recomiendo mucho.
October 5, 2023
Darum geht’s:
In der Gruft unterm Stephansdom wird bei einer heimlichen Touristenführung eine Leiche entdeckt. Der Tote, Doktor Lichtenstein, hatte es sich zur Aufgabe gemacht, Geistererscheinungen und Seancen als Betrug zu entlarven. Und weil er ein enger Freund von Oberpolizeirat Stukart war, ist es für diesen eine ganz persönliche Angelegenheit und Leo bekommt den Ermittlungsauftrag vom Chef persönlich.
Anna, die Ziehtochter des Totengräbers Rothmayer, wird darauf aufmerksam, dass aus einem Waisenhaus immer wieder Kinder spurlos verschwinden. Als der schwerverletzte Jossi bei Anna auftaucht und ein paar Andeutungen macht, nehmen sich Anna und Rothmayer der Sache an.
So fand ich’s:
Weder Leo noch Julia glauben an Übernatürliches, doch trotzdem erleben sie bei der Mordermittlung Dinge, die sie sich nicht erklären können. Wie kommt die Erscheinung eines Toten auf Julias Tatortfoto? Und bei der Seance, die Leo bei der Opernsängerin Vanotti besucht, kann er auch mit seinem kriminalistisch geschulten Auge nicht alles durchschauen. Julia und Leo suchen sogar einen Geisterfotografen auf, der dabei helfen soll, das unheimliche Tatortfoto zu erklären.
Gleichzeitig treibt der “Nachtkrapp” sein Unwesen, eine Sagengestalt, die die unartigen Kinder holen soll und das im Wien des ausgehenden 19. Jahrhundert tatsächlich auch tut. Denn aus einem bestimmten Waisenhaus verschwinden immer wieder gerade die Kinder, die nicht zu den braven gehören, und tauchen nie wieder auf.
Es dauerte eine ganze Weile, bis mich die Handlung diesmal packen konnte. Wir beobachten die Handlungsstränge, die wie in dieser Reihe üblich, erst einmal nichts oder nur wenig miteinander zu tun haben. Ich wurde gut unterhalten, denn es wimmelte von kuriosen Figuren. Sogar Arthur Conan Doyle, der gerade seinen Sherlock Holmes hat sterben lassen, und Leos Mutter bereichern die bunte Figurenschar. Genauso der windige Reporter Harry, den Julia von früher kennt, und noch einige andere mehr. Die Nebenfiguren haben mir beim Lesen großen Spaß gemacht und sie sind eindeutig ein großer Pluspunkt in diesem Buch.
Doch der Lesesog war nicht wirklich ausgeprägt vorhanden, ich konnte auch gut Hörpause machen, ohne den Drang, schnell weiterzuhören.
Nach einiger Zeit verdichten sich die Ereignisse und bei allen Handlungssträngen steigt die Spannung. Und irgendwann packte es mich dann doch und ich bin in der zweiten Hälfte nicht mehr von der Handlung losgekommen. Die Ereignisse überschlagen sich, es passiert viel, doch man verliert nie den Überblick. Diese actionreiche zweite Hälfte hat mich mit dem etwas gemächlichen Start wieder versöhnt.
Was mir nicht so gut gefiel, war die private Verbindung zwischen Leo und Julia, denn man merkt deutlich, dass es zwischen den beiden knirscht und Julia nicht zufrieden damit ist, wie sich ihre Beziehung entwickelt. Allerdings konnte ich nicht sagen, ob sie endlich einen Verlobungsring haben will und dass sich Leo mehr wie ein Vater für ihre Tochter benimmt. Oder ob sie lieber frei und ungebunden sein möchte und ihren eigenen Weg mit Erfolg im Beruf gehen will. Vielleicht weiß Julia das selbst nicht so genau – ich konnte jedenfalls nicht immer nachvollziehen, was sie sich wünscht.
Die Auflösung fand ich gelungen und folgerichtig, historische Fakten und wissenschaftliche Erkenntnisse wurden sehr gekonnt mit der Fantasie des Autors vermischt und das Ergebnis überzeugte mich.
In der Gruft unterm Stephansdom wird bei einer heimlichen Touristenführung eine Leiche entdeckt. Der Tote, Doktor Lichtenstein, hatte es sich zur Aufgabe gemacht, Geistererscheinungen und Seancen als Betrug zu entlarven. Und weil er ein enger Freund von Oberpolizeirat Stukart war, ist es für diesen eine ganz persönliche Angelegenheit und Leo bekommt den Ermittlungsauftrag vom Chef persönlich.
Anna, die Ziehtochter des Totengräbers Rothmayer, wird darauf aufmerksam, dass aus einem Waisenhaus immer wieder Kinder spurlos verschwinden. Als der schwerverletzte Jossi bei Anna auftaucht und ein paar Andeutungen macht, nehmen sich Anna und Rothmayer der Sache an.
So fand ich’s:
Weder Leo noch Julia glauben an Übernatürliches, doch trotzdem erleben sie bei der Mordermittlung Dinge, die sie sich nicht erklären können. Wie kommt die Erscheinung eines Toten auf Julias Tatortfoto? Und bei der Seance, die Leo bei der Opernsängerin Vanotti besucht, kann er auch mit seinem kriminalistisch geschulten Auge nicht alles durchschauen. Julia und Leo suchen sogar einen Geisterfotografen auf, der dabei helfen soll, das unheimliche Tatortfoto zu erklären.
Gleichzeitig treibt der “Nachtkrapp” sein Unwesen, eine Sagengestalt, die die unartigen Kinder holen soll und das im Wien des ausgehenden 19. Jahrhundert tatsächlich auch tut. Denn aus einem bestimmten Waisenhaus verschwinden immer wieder gerade die Kinder, die nicht zu den braven gehören, und tauchen nie wieder auf.
Es dauerte eine ganze Weile, bis mich die Handlung diesmal packen konnte. Wir beobachten die Handlungsstränge, die wie in dieser Reihe üblich, erst einmal nichts oder nur wenig miteinander zu tun haben. Ich wurde gut unterhalten, denn es wimmelte von kuriosen Figuren. Sogar Arthur Conan Doyle, der gerade seinen Sherlock Holmes hat sterben lassen, und Leos Mutter bereichern die bunte Figurenschar. Genauso der windige Reporter Harry, den Julia von früher kennt, und noch einige andere mehr. Die Nebenfiguren haben mir beim Lesen großen Spaß gemacht und sie sind eindeutig ein großer Pluspunkt in diesem Buch.
Doch der Lesesog war nicht wirklich ausgeprägt vorhanden, ich konnte auch gut Hörpause machen, ohne den Drang, schnell weiterzuhören.
Nach einiger Zeit verdichten sich die Ereignisse und bei allen Handlungssträngen steigt die Spannung. Und irgendwann packte es mich dann doch und ich bin in der zweiten Hälfte nicht mehr von der Handlung losgekommen. Die Ereignisse überschlagen sich, es passiert viel, doch man verliert nie den Überblick. Diese actionreiche zweite Hälfte hat mich mit dem etwas gemächlichen Start wieder versöhnt.
Was mir nicht so gut gefiel, war die private Verbindung zwischen Leo und Julia, denn man merkt deutlich, dass es zwischen den beiden knirscht und Julia nicht zufrieden damit ist, wie sich ihre Beziehung entwickelt. Allerdings konnte ich nicht sagen, ob sie endlich einen Verlobungsring haben will und dass sich Leo mehr wie ein Vater für ihre Tochter benimmt. Oder ob sie lieber frei und ungebunden sein möchte und ihren eigenen Weg mit Erfolg im Beruf gehen will. Vielleicht weiß Julia das selbst nicht so genau – ich konnte jedenfalls nicht immer nachvollziehen, was sie sich wünscht.
Die Auflösung fand ich gelungen und folgerichtig, historische Fakten und wissenschaftliche Erkenntnisse wurden sehr gekonnt mit der Fantasie des Autors vermischt und das Ergebnis überzeugte mich.
December 18, 2024
Finalizada. Queremos seguir exprimiendo la gallina de los huevos de oro y, algunas veces, menos es más. Nota 3/5. FIN.
November 5, 2024
Viajamos de nuevo a 1895 en Viena para reencontrarnos con nuestros protagonistas a los que ya conocimos en entregas anteriores; el inspector Leo con Herzfeld, el sepulturero Augustin Rothmayer y a la fotógrafa de la policía Julia y que en esta tercera se han propuesto no dejar de sorprendernos.
La trama comienza cuando en la cripta de la Catedral de San Esteban se encuentra el cuerpo sin vida de un hombre sin rasgos de lucha. Posteriormente tras la visualización de las fotografías Julia descubre en ellas algo que sorprende a Leo y que nadie de primeras sabe explicar.
Paralelamente en el orfanato de distrito quinto unos niños están desapareciendo, algo por desgracia habitual pero que despertará la curiosidad del sepulturero cuando uno de esos jóvenes acude con graves heridas a buscar ayuda al cementerio.
Los dos casos están conectados y tanto uno como el otro no tienen desperdicio.
Definitivamente estos libros se han convertido en una de mis series favoritas por la ambientación, los personajes, lo bien hilado que está todo y como el autor nos sorprende con tramas que enganchan de principio a fin.
Me ha gustado mucho como ha introducido el tema del espiritismo y los diferentes puntos de vista que pueden existir con respecto a este tema. De la misma manera la labor de investigación de los personajes y como se unen por un bien común me sigue encantando.
Con respecto al final tengo que reconocer que ha conseguido sorprenderme ya que aun teniendo mis sospechas no lo he visto venir y sin duda está a la altura de lo que me esperaba.
Una tercera entrega que me ha fascinado y que sin duda ya espero con muchas ganas la siguiente.
La trama comienza cuando en la cripta de la Catedral de San Esteban se encuentra el cuerpo sin vida de un hombre sin rasgos de lucha. Posteriormente tras la visualización de las fotografías Julia descubre en ellas algo que sorprende a Leo y que nadie de primeras sabe explicar.
Paralelamente en el orfanato de distrito quinto unos niños están desapareciendo, algo por desgracia habitual pero que despertará la curiosidad del sepulturero cuando uno de esos jóvenes acude con graves heridas a buscar ayuda al cementerio.
Los dos casos están conectados y tanto uno como el otro no tienen desperdicio.
Definitivamente estos libros se han convertido en una de mis series favoritas por la ambientación, los personajes, lo bien hilado que está todo y como el autor nos sorprende con tramas que enganchan de principio a fin.
Me ha gustado mucho como ha introducido el tema del espiritismo y los diferentes puntos de vista que pueden existir con respecto a este tema. De la misma manera la labor de investigación de los personajes y como se unen por un bien común me sigue encantando.
Con respecto al final tengo que reconocer que ha conseguido sorprenderme ya que aun teniendo mis sospechas no lo he visto venir y sin duda está a la altura de lo que me esperaba.
Una tercera entrega que me ha fascinado y que sin duda ya espero con muchas ganas la siguiente.
November 17, 2024
Quizás la mejor de las tres.
September 24, 2024
4.5/5
De nuevo vuelve a conseguir Pötzsch crear el mejor ambiente y suspense con un crimen relacionado con el ocultismo y la superstición.
De nuevo, atrae la superación constante de Julia, la pasión de Rothmayer por su labor y el equilibrio racional que supone Leo a la hora de buscar respuestas a lo que parece resultado del más allá.
No sólo entretenimiento,es un viaje al pasado a una ciudad inigualable y una época oscura entre tanta suntuosidad imperial.
De nuevo vuelve a conseguir Pötzsch crear el mejor ambiente y suspense con un crimen relacionado con el ocultismo y la superstición.
De nuevo, atrae la superación constante de Julia, la pasión de Rothmayer por su labor y el equilibrio racional que supone Leo a la hora de buscar respuestas a lo que parece resultado del más allá.
No sólo entretenimiento,es un viaje al pasado a una ciudad inigualable y una época oscura entre tanta suntuosidad imperial.
November 23, 2024
Tercera entrega de nuestro sepulturero favorito, esta vez sobre fantasmas, espiritismo y poltergeist. ¿Qué más se puede pedir para pasar un buen rato?
Volvemos a la Viena del siglo XIX para acompañar al inspector Leo en un caso con tintes paranormales. Junto a Julia, se verá envuelto en un crimen extraño al que se sumarán otros hechos como la desaparición de niños de un orfanato de la ciudad. Y por si esto no os parece atractivo, hay que sumar la presencia del mismísimo Arthur Conan Doyle. ¿Ahora si que os llama? Poco más se puede pedir.
Me lo he pasado bomba como os podéis imaginar. Es de ese tipo de novela en la que leo para disfrutar, y ni siquiera intento pensar en quién puede ser el asesino. Prefiero que me sorprenda al final mientras me dedico a vivir esas aventuras que nos trae el autor una vez más y ser una mera espectadora sin ansias de saber. Por cierto, el final, muy de Ágatha Christie.
Los personajes que ya conocemos van evolucionando y cada vez me gustan más. La figura de Julia me parece muy valiente en un mundo en el que el machismo impera, junto con las diferencias sociales. Me han dado ganas de tirarle de las orejas a Leo en más de una ocasión. A ver si espabila de una vez.
En mi opinión, cada libro se ha ido superando y este es el que más me ha gustado. Por el momento, claro.
Volvemos a la Viena del siglo XIX para acompañar al inspector Leo en un caso con tintes paranormales. Junto a Julia, se verá envuelto en un crimen extraño al que se sumarán otros hechos como la desaparición de niños de un orfanato de la ciudad. Y por si esto no os parece atractivo, hay que sumar la presencia del mismísimo Arthur Conan Doyle. ¿Ahora si que os llama? Poco más se puede pedir.
Me lo he pasado bomba como os podéis imaginar. Es de ese tipo de novela en la que leo para disfrutar, y ni siquiera intento pensar en quién puede ser el asesino. Prefiero que me sorprenda al final mientras me dedico a vivir esas aventuras que nos trae el autor una vez más y ser una mera espectadora sin ansias de saber. Por cierto, el final, muy de Ágatha Christie.
Los personajes que ya conocemos van evolucionando y cada vez me gustan más. La figura de Julia me parece muy valiente en un mundo en el que el machismo impera, junto con las diferencias sociales. Me han dado ganas de tirarle de las orejas a Leo en más de una ocasión. A ver si espabila de una vez.
En mi opinión, cada libro se ha ido superando y este es el que más me ha gustado. Por el momento, claro.
Read
August 3, 2024Was benieuwd naar dit spannende boek dat zich in Wenen afspeelt, dus leende het uit de bieb. Het bleek het derde deel in een reeks die zich afspeelt in het Oostenrijk van ongeveer 1890, maar het is prima zelfstandig te lezen.
Ik vond het leuk om beschreven trekpleisters in de stad zoals de Stephansdom, het Graben, Café Central, het Praterstern en Naturhistorisches Museum te kunnen plaatsen nu ik ze zelf gezien heb. Komt het toch meer tot leven!
Verder zit het verhaal goed in elkaar met een mysterie rond seances en vermeende geesten, wetenschappelijke theorieën over criminelen, verdwijnende weeshuiskinderen en Arthur Conan Doyle. Ook de opkomende rol van fotografie en licht toenemende arbeidsparticipatie van vrouwen zijn een belangrijk ingrediënt (de inspecteur werkt samen met een fotografe met speurdersambities), al komen de mannen op sommige momenten wel een erg tikje oenig over. Vond ik niet helemaal in verhouding.
Kortom, dit was lekker lezen tijdens warme avonden-vlak-voor-het-slapen.
Ik vond het leuk om beschreven trekpleisters in de stad zoals de Stephansdom, het Graben, Café Central, het Praterstern en Naturhistorisches Museum te kunnen plaatsen nu ik ze zelf gezien heb. Komt het toch meer tot leven!
Verder zit het verhaal goed in elkaar met een mysterie rond seances en vermeende geesten, wetenschappelijke theorieën over criminelen, verdwijnende weeshuiskinderen en Arthur Conan Doyle. Ook de opkomende rol van fotografie en licht toenemende arbeidsparticipatie van vrouwen zijn een belangrijk ingrediënt (de inspecteur werkt samen met een fotografe met speurdersambities), al komen de mannen op sommige momenten wel een erg tikje oenig over. Vond ik niet helemaal in verhouding.
Kortom, dit was lekker lezen tijdens warme avonden-vlak-voor-het-slapen.
September 15, 2024
Weer een aardige detectiveroman die zich afspeelt in Wenen aan het eind van de 19e eeuw. Inspecteur Leo van Herzfeldt wordt door hoofdcommissaris Stukart verzocht onderzoek te doen naar de dood van diens vriend Dr. Liechtenstein, die vermoord is aangetroffen in de crypte van de Stefansdom. De zaak ligt gevoelig, omdat zowel Dr. Liechtenstein, hoofdcommissaris Stukart en Leo een Joodse achtergrond hebben en Leo's superieur, inspecteur Leinkirchner, buiten de zaak gehouden moet worden wegens diens antisemitische opvattingen. Dr. Liechtenstein had enkele dagen eerder tijdens een kaartavondje met zijn vriend Stukart verteld dat hij bedreigingen had ontvangen omdat hij van plan was de op dat moment in zwang zijnde seances en andere spirituele bijeenkomsten als zwendel aan het licht te brengen.
Anderzijds komen doodgraver Augustin Rothmayer en zijn pleegdochter Anna er achter dat de laatste tijd diverse jonge weesjongens uit het armenhuis zijn verdwenen.
Samen met Leo's vriendin Julia Wolf, politiefotografe, en met hulp van Augustin en Anna, worden uiteindelijk deze zaken weer opgelost.
Anderzijds komen doodgraver Augustin Rothmayer en zijn pleegdochter Anna er achter dat de laatste tijd diverse jonge weesjongens uit het armenhuis zijn verdwenen.
Samen met Leo's vriendin Julia Wolf, politiefotografe, en met hulp van Augustin en Anna, worden uiteindelijk deze zaken weer opgelost.
October 25, 2025
2 e mezzo.
Mi sembra di leggere sempre lo stesso libro, al terzo episodio della serie.
I difetti sono i medesimi, la storia sempre prevedibile, la rappresentazione delle donne ancora superficiale, furba e maschilista sotto un aspetto che vuole sembrare progressista.
L’autore ha la deludente abitudine a mal rappresentare quel che esula dal “normale”: che si tratti dell’omosessualità in altri libri, che si tratti della disabilità,… In questo caso abbiamo la agghiacciante rappresentazione dello straniero, con il personaggio inglese (no spoiler) ridicolo e fastidiosa macchietta del British man.
Per la terza volta individuo l’assassino appena compare sulla scena e tutto scorre piattino e banale, come in un episodio con Jessica Fletcher.
Un po’… dull, pigro e a tratti sciatto, niente più che un passatempo.
Mi sembra di leggere sempre lo stesso libro, al terzo episodio della serie.
I difetti sono i medesimi, la storia sempre prevedibile, la rappresentazione delle donne ancora superficiale, furba e maschilista sotto un aspetto che vuole sembrare progressista.
L’autore ha la deludente abitudine a mal rappresentare quel che esula dal “normale”: che si tratti dell’omosessualità in altri libri, che si tratti della disabilità,… In questo caso abbiamo la agghiacciante rappresentazione dello straniero, con il personaggio inglese (no spoiler) ridicolo e fastidiosa macchietta del British man.
Per la terza volta individuo l’assassino appena compare sulla scena e tutto scorre piattino e banale, come in un episodio con Jessica Fletcher.
Un po’… dull, pigro e a tratti sciatto, niente più che un passatempo.
July 7, 2024
In de al derde deel van de Doodgraver reeks komen wij terug in de Wenen van rond 1900.
Samen met commissaris Leo Hertzfeld en zijn metgezellin Anna Wolf en doodgraver Agustin Rothkayer
Dit keer gaat het voornamelijk om geesten, seances, en de nieuwste rage in Wenen De Geest fotografie.
Ik vond deze deel heel erg spannend want de schrijver wist mij open nieuw goed om de tuin te leiden en ook de " gastoptreden " van Sir Arthur Conan Doyle was helemaal niet storend in de verhaal als geheel.
Ik verlang dus veer smachtend naar de vervolg van nieuwe avonturen van dit buitengewoon trio.
Det er een gevolg zal komen ben ik me zeker
( Er zitten zat losse eindjes in de boek )
De vraag is alleen wanneer zal het geburen.
Samen met commissaris Leo Hertzfeld en zijn metgezellin Anna Wolf en doodgraver Agustin Rothkayer
Dit keer gaat het voornamelijk om geesten, seances, en de nieuwste rage in Wenen De Geest fotografie.
Ik vond deze deel heel erg spannend want de schrijver wist mij open nieuw goed om de tuin te leiden en ook de " gastoptreden " van Sir Arthur Conan Doyle was helemaal niet storend in de verhaal als geheel.
Ik verlang dus veer smachtend naar de vervolg van nieuwe avonturen van dit buitengewoon trio.
Det er een gevolg zal komen ben ik me zeker
( Er zitten zat losse eindjes in de boek )
De vraag is alleen wanneer zal het geburen.
This entire review has been hidden because of spoilers.
May 5, 2024
Poměrně pěkné pokračování série. Předešlé díly se mi asi líbily víc, ale tento zaostává jen malinko. Tak tentokrát bych hodnotila "jen" 4*.
Spiritistické seance, duchové a mizející děti, mrtvoly bez hlavy, Conan Doyle... Možná už trochu překombinované.
Ale i tak je atmosféra opět stará známá "hrobníková", takže za mě spokojenost.
Spiritistické seance, duchové a mizející děti, mrtvoly bez hlavy, Conan Doyle... Možná už trochu překombinované.
Ale i tak je atmosféra opět stará známá "hrobníková", takže za mě spokojenost.
August 20, 2024
Ik had dit boek al vaker zien passeren op instagram en mijn interesse werd eigenlijk gewekt door de titel en de cover. Doordat ik het begon te lezen ontdekte ik dat het een serie is en dat er al twee boeken zijn geschreven 😅dus lees eerst de andere boeken. 😉 Het las redelijk vlot en ik vond het super spannend waardoor ik het niet kon neerleggen maar naar het einde toe had ik het gevoel dat ik me erdoor moest sleuren.
October 4, 2023
3,5 Sterne
December 29, 2024
Een boeiend verhaal waarbij inspecteur Leopold Von Herzfeldt weer een moordmysterie moet oplossen in het 19e-eeuwse Wenen.
May 7, 2025
Série Hrobník má své kouzlo, které mi už moc chybělo a na které jsem se strašně dlouho těšila. Třetí pokračování mě ihned vtáhlo zpět a já se tak mohla procházet strašidelným podzemím, Vídní 19. století plnou bohatství i chudoby a zažít spiritiztickou seanci. Opět originální, neotřelé, zábavné a odpočinkové čtení.
June 30, 2025
Maravillosa! Super recomendada, novela policiaca junto a investigaciones paranormales en la Viena de finales del siglo XIX. Atrapante desde el principio!
September 28, 2025
zeer vermakelijk geschreven verhaal, tegen de achtergrond van historisch wenen. spannend met een mooie bijrol voor arthur connon doyle. knap hoe alles met elkaar verweven wordt. ook de historische feiten over het alledaagse leven van toen zijn indrukwekkend. wat een andere tijd!
Displaying 1 - 30 of 96 reviews