Wanneer een vreemde gaste haar intrek neemt in de Toscaanse agriturismo van Heleen en Carlo gebeuren er onverklaarbare dingen. Wat houdt Carlo verborgen?
Als Carlo Marino zijn baan bij een bank kwijtraakt, besluiten hij en zijn vrouw Heleen te doen waar ze al zo lang van dromen maar wat ze nooit durfden: ze beginnen een agriturismo in Italië. Helemaal toevallig is die keuze niet, omdat Carlo’s wortels in Italië liggen. Zelf heeft hij er nooit gewoond, maar omdat zijn vader ervandaan komt en hij er nog veel familie heeft, voelt hij zich met het land verbonden. Heleen ziet het grote avontuur wel zitten. Ze verkopen hun huis en vertrekken met hun kinderen Vincent (9) en Elian (7) naar Toscane.
De agriturismo die ze hebben gekocht is vervallen, maar tijd voor een uitgebreide verbouwing is er niet. Terwijl Carlo doet wat hij kan om de oude boerderij op te knappen, stort Heleen zich op het verhuren van de kamers die al klaar zijn. Daarnaast is ze ook druk een nieuw leven op te bouwen voor haar gezin. Het is wel erg veel tegelijk en al snel ontstaan er spanningen in hun relatie.
Als na enige tijd een vrouw haar intrek neemt in een van de kamers van het hotel, merkt Heleen dat er iets bij Carlo is veranderd en dat hij minder spraakzaam is dan anders. Even later gebeuren er dingen die Heleen niet kan verklaren, maar de afstand tussen hen beiden weerhoudt haar er met Carlo over te praten. Wat houdt hij verborgen en is hij wel de man die hij zegt te zijn...
She was always writing stories, but never thought of publicing them until she read a book from the Dutch author "Suzanne Vermeer." Now people compare her to other Dutch thriller writers like Esther Verhoef, Saskia Noort and of course Suzanne Vermeer.
Ik vond dit boekje in een minibieb in de buurt en heb 'm snel tussendoor gelezen. Het begin is mooi, het maakt dat ik er meteen heen zou willen. Later gaat het allemaal wat snel, dat had van mij wel meer uitgewerkt kunnen worden.
Een lief gezin start een boerderijtje in Italië waar mensen kunnen logeren. Ik vond het idee erg leuk, helaas waren er, net als bij de andere boeken, dingen waar ik mijn ogen om aan het rollen was. Ik vond het erg stoer dat dit stel besloot naar Italië te reizen en daar een nieuw leven op te starten. En in het begin gaat het allemaal heel goed (met veel leuke beschrijvingen van het land/de streek/de mensen)... tot er een gast komt waar Heleens man ietwat vreemd over doet en er verschillende dingen misgaan. Ik vond het wel hilarisch dat die vrouw haar huwelijk wilde opzeggen voor iets dat haar man had gedaan VOOR hij haar leerde kennen. Ja, het is kut wat hij heeft gedaan, niet netjes. Maar ja als hij al niet zeker was van het hele gedoe + hij liet zijn contactgegevens achter dus hij was best bereidt om te helpen (al heeft die persoon het dus niet aangenomen waardoor ik zekere dingen in het boek gewoon neerzette als aanstelleritis en dat die vrouw dus niet echt OK was op punten). Plus, sorry, maar losgeld betalen zonder de politie en dan wel verwachten dat het geld terugkomt? Ja, wat dacht je zelf, domme bimbos. Dat heb je dus even verziekt. Maar toch wel genoten want er waren wel wat spannende stukjes en nogmaals super dat deze mensen alles naar een nieuw land hebben gebracht en een nieuw leven gaan opstarten. En natuurlijk was de schrijfstijl ook weer heerlijk.
Drie sterren, omdat het wel lekker las ondanks de voorspelbaarheid. Blijf wel van mening dat het géén literaire thrillers zijn. Het zijn fijne leesboeken met een beetje spanning.
Zelfs voor een zomerse leessnack helaas weinig inhoud. Het begint met een aardig 'ik vertrek' intro die tot ongeveer de helft van het boek duurt. Daarna raakt het verhaal in een stroomversnelling, maar het gaat het daarmee ook te snel door de bocht. Interessante details worden niet uitgewerkt en al met al een beetje een slap verhaal. Jammer.
Zomers, gezellig, Italiaans en spannend? Wat wil je nog meer. Dit vind ik oprecht een van de betere boeken van deze auteur. Het is me in ieder geval meer bijgebleven dan andere exemplaren van haar…
Aanvankelijk dacht ik, wat een gedetailleerde beschrijvingen. Ik weet niet of ik het ga uitlezen, maar toen werd het ineens spannend en kon ik het boek niet meer neerleggen.
Jammer genoeg vond ik dit niet echt ern geweldig boek van haar. Het idee en locatie is leuk maar het duurde +80 pagina's voor dat er echt iets begon en dat het wat spannender werd. Pas na pagina 120 ongeveer vond ik het beter worden en leuker.
De eerste 80 pagina's vond ik dat ze te lang bleef hangen hoe de hoofdpersonen hun bed and breakfast deden en hoe ze bijvoorbeeld de welkoms cadeautjes in elkaar zetten. Heel dat gedoe kon in 10 pagina's geschreven worden naar mijn mening.
Onze vijand en the plot twist vond ik een beetje flauw en niet echt m'n ding.
Haha. Nee maar echt hoor. Waarom worden dit soort boeken eigenlijk gedrukt? Het is zo'n lage dunk van haar lezers. Prima als je iets luchtigs wilt lezen, maar ik geloof niet dat iemand dit werkelijk leuk vindt. Al helemaal niet, dat er ook maar iemand in Nederland (of Belgie) het boek verrassend vindt...
Korte Recap: Familie verhuist naar Italië (IK VERTREK JEEJ) en opent daar geen chambre-dot maar dat bekt wel lekker (het is een Italiaanse versie hiervan). Dan wordt de hond vermoord en ook het kind is zoek. Wie is de dader? Juistem, de enige gast van het huurhuisje die een beetje wordt geïntroduceerd (Lees: naast familie is er maar 1 personage die het überhaupt gedaan kan hebben). Ze ontvoert de jongen omdat ze vroeger een relatie met de man had en daar kwam een zoon uit voort, maar de man keek daar niet naar om. Ja echt heel logisch allemaal. Dat was het boek trouwens.
Iedereen zo zijn interesses en keuzes (vrijheid olé), maar hoe in vredesnaam kan zoiets plats gedrukt worden? Er is maar 1 verhaallijn, die heel voorspelbaar is en verder gebeurt er niks. Ook mega veel witpagina's en maar 200 pagina's tekst. Dan mag je je van mij echt gaan schamen hoor!! Wel props voor Linda, want het was wel wat beter geschreven dan haar laatste boek (weet niet meer hoe het heet, kreeg ook 1 ster dus niet de moeite waard om de titel op te zoeken).
Een mooi verhaal. Goed geschreven, maar soms toch voorspelbaar. Al zijn er scènes geweest waarbij ik dacht, moet dat nou. Jammer dat het einde een open verhaal blijft. Tenzij er een vervolg op komt, maar nu blijf ik met vragen zitten.
Ik ben geen lezer van Nederlandstalig maar omdat de schrijfstijl zo toegankelijk is, wil ik wel om meer van haar lezen. Het is zo makkelijk lezen in het ov bijvoorbeeld.
Mag ik beginnen met een kritische vraag aan de uitgever? Willen jullie alstublieft stoppen met boeken een literaire thriller te noemen terwijl ze aan beide beschrijvingen niet voldoen? Villa Toscane leest heerlijk. Even een paar uur fijn ontspannen. Een mooi verhaal en ietwat spanning. En dat is het. Niet meer en niet minder. Hier is oprecht niets mis mee. Het is fijn om even de waan van alledag los te laten en jezelf voor een paar uur te verliezen in een "lekker" verhaal. Het fijne gevoel wat we allemaal wel eens nodig hebben.
In tegenstelling tot heel wat negatieve reviews die ik over dit boek las... vond ik dit verhaal wél goed. Oké op zich heb je snel door wat de waarheid is. Tóch ben je vol spanning de pagina’s aan het omslaan om te weten hoe het vordert.
Is dit een topverhaal? Nee. Maar voor mij toch een 4 sterren waard. Leest vlot, juiste spanning om ontspannen te kunnen lezen. Wél een aanrader! Wil zeker een nog verhaal van deze schrijfster lezen.
Ik heb me prima even vermaakt met dit boek, maar het is zeker geen “literaire thriller” (staat op de kaft). De verhaallijn is simpel, eendimensionaal en een beetje kort door de bocht. Maar als je wat luchtigs wilt lezen ter vermaak, ‘snack’ je dit boek zo tussendoor even weg.
Het leest heerlijk snel weg en Van Rijn heeft, zeker in het begin van het boek, de setting mooi neergelegd. Rond de helft van het boek ontvouwd het conflict zich en wordt het één groot cliché, op een slechte manier. Zeker het einde voelt zwaar afgeraffeld. Jammer, want het begon zo leuk :/.
Leest als een trein, leuk boek maar je bent al halverwege het boek voordat het thrillerstuk gaat beginnen en eigenlijk op driekwart voordat het echt spannend wordt. Dit had zowel wat eerder als wat langer mogen duren wat mij betreft aangezien het nu heel snel tot een einde komt en daarmee niet een enorme spanningshoogte bereikt. Wel een heerlijk vakantieboek!
Een sloom boek waarin er na 1/3e van het verhaal nog steeds maar 1 dag heeft plaatsgevonden. En hoe kan het zo langzaam maar zo ongedetailleerd zijn? De plottwist was weinig twist en ook niet spannend.
saai, voorspelbaar... weinig tot geen diepgang en sommige dingen waren echt ongeloofwaardig. Zelfs voor een vakantieverhaal onder de Italiaanse zon is dit boek te luchtig. Dit is ook de naam literatuur niet waardig.
Leuke thriller van Linda van Rijn. Ik zag de plottwist in het midden van het verhaal zeker niet aankomen. Een aanrader als je een snel en spannend verhaal wilt lezen!