เรื่องเล่าพิสดารของเหล่าเด็กสาวผู้ถอดกระดูก

奇譚蒐集録 Collection of Strange Tales #1

by Hajime Shimizu, ฮาจิเมะ ชิมิซุ, ฉัตรขวัญ อดิศัย (Translator)

พิธีกรรมสุดประหลาดบนเกาะลึกลับ!
คุณกล้าพอไหมที่จะค้นเบื้องหลังเรื่องราวอันน่าสะพรึงกลัวของพิธีกรรมนี้!
.
"หายนะจากอาณาจักรแห่งความตายจะมาเยือนเกาะนี้
จงปิดประตู ปัดเป่าเคราะห์ร้าย และบั่นหัวมัน"

.
เมื่อหนึ่งร้อยปีก่อนเกิดคลื่นลมแรง
มีหนุ่มสาวสองคนประสบอุบัติเหตุและถูกพัดขึ้นมาเกยตื้นบนชายหาด
หลังจากนั้นก็มีอสุรกายสีนํ้าเงินมาที่เกาะแล้วฆ่าคนไปมากมาย
มีเพียงชายที่ถูกพัดมาเกยตื้นบนหาดเท่านั้นที่ฆ่าอสุรกายนั้นได้
จนกลายเป็นตำนานเล่าขานกันในหมู่บ้านเอจิมะมากว่าหนึ่งร้อยปี
.
หมู่บ้านจึงจัดตั้งบ้านฮาเรยาขึ้นเพื่อทำพิธีกรรมลึกลับ
โดยมีเด็กสาว (มิกจีนุกวา) เป็นผู้ทำพิธีอาโตมิกจี หรือ #การถอดกระดูกศพ
.
เรื่องราวเล่าขานมาอย่างยาวนาน จนถึงในยุคปัจจุบัน
ศาสตราจารย์โคโชและลูกศิษย์มาชิโอะเดินทางมายังเกาะแห่งนี้อีกครั้ง
โดยอ้างว่าอยากดูพิธีถอดกระดูกศพ
และชื่นชอบตำนานอสุรกายสีนํ้าเงินจนเรียกว่าคลั่งไคล้
แต่กลับไม่มีใครล่วงรู้เลยว่าเขาทั้งสองมีแผนการบางอย่างที่มากกว่านั้น
แผนการที่เกี่ยวกับพิธีกรรมประหลาดและเหล่าเด็กสาวที่ทำพิธีถอดกระดูก
.
ทำไมถึงต้องเป็นเด็กสาวอายุน้อยกว่าสิบแปดปี
ทำไมเด็กสาวที่ประกอบพิธีถึงมีปานสีนํ้าเงินออกดำทุกคน
ทำไมอาซากะถึงเป็นเด็กสาวเพียงคนเดียวที่ประกอบพิธีแล้วไม่มีปาน
และทำไมเมื่ออายุครบสิบแปดปีแล้ว เด็กสาวจะทยอยหายไปจากเกาะ...
.
ความลับที่อยู่ในหมู่บ้านที่แสนห่างไกล
กำลังจะถูกเปิดเผยให้ทุกคนได้รู้กัน!!

Genres: Horror, Mystery, Fantasy, Fiction

312 pages, ebook

First published October 27, 2018

Reviews

[Makmild · Rating 4 out of 5]

สนุกเฉยเลย ที่พูดงี้เหมือนตั้งธงไว้แล้วว่าต้องไม่สนุก 555555 คือเราไม่ค่อยชอบนิยายแนวผีๆ สางๆ เท่าไร แต่เล่มนี้มันไม่ใช่ผีแบบนั้น (ไม่ใช่แบบโบกีวัง) แต่ #เรื่องเล่าพิสดารของเหล่าเด็กสาวผู้ถอดกระดูก เป็นเรื่องเล่าเหมือนตำนานที่เล่าต่อๆ กันมา จากเหตุการณ์วิปริตใน 100 ปีก่อน สืบทอดต่อกันมากลายเป็นพิธีกรรมจัดการศพในปัจจุบัน (ปัจจุบันในเรื่อง ที่หมายถึงช่วงศตวรรษที่ 19 มั้ง) ดังนั้นจึงจะมาเป็นผีเหมือนกันไม่ได้

เราว่าจุดเด่นของเรื่องอยู่ที่วิธีการเล่า การบรรยายความเก่าแก่ของพิธีกรรม สภาพศพ และความหลงใหลต่อพิธีกรรมศพนั้น ซึ่งตอนแรกอ่านๆ ไปก็จะงงๆ หน่อยเพราะใช้ศัพท์ถิ่น โดยมี (คำแปล) เอาไว้ให้ด้วยไปตลอดเล่ม

อีกส่วนนึงที่ทำให้เราสนุกคือเราไม่ได้อ่านรีวิวใครเลยก่อนอ่านเล่มนี้ 555555555 คือไม่รู้ว่าเกี่ยวกับอะไร รู้ว่าเล่มนี้กระแสดี แล้วปล่อยให้หนังสือนำทางเราไปว่าจะไปพบเจอกับอะไรแทน

จริงๆ พออ่านๆ ไปก็เดาทางได้แหละ ไม่พลิกล็อคอะไรขนาดนั้น แต่ตัวละครที่เขาสร้างขึ้นมาเป็นตัวหลักอย่างอาซากะ มาชิโอะ และโคโช ล้วนเป็นตัวละครที่น่าสนใจ เอาใจช่วย ประกอบกับการเขียนบรรยากาศลึกลับแต่กลับให้ความรู้สึกสวยงามมากกว่าหยะแหยงเลยทำให้เราสนุกและชอบเรื่องนี้ค่ะ

เห็นว่าตอนนี้ออกมาสามเล่มแล้ว รอทาง Prism Publishing ออกเล่มถัดไปเลยค่ะ 🙂

[Mook Woramon · Rating 5 out of 5]

สนุก สนุกมากกก สนุกแบบย้อนยุค ลึกลับ ปรัมปรา พิธีกรรมความเชื่อ ผสมรันทด สยดสยอง เศร้าอีกต่างหาก โดนใจคนชอบอ่านแนวเหนือธรรมชาติแบบเรา 😆😆

เรื่องนี้เดินเรื่องอยู่บนเกาะที่ห่างไกลความเจริญ ก็จะมีความลึกลับ ไม่น่าไว้ใจของคนบนเกาะ ความเชื่อพิธีกรรมทำศพที่ดูแปลกประหลาด แต่อะไรก็ไม่น่าสยองเท่าการให้เด็กสาวถอดกระดูกศพ โอ๊ยยยย เวทนามาก ความเด็กสาวสดใสบริสุทธิ์เพิ่งแบ่งบานเป็นดอกไม้แรกแย้มแต่โดนเลี้ยงมาให้ถอดกระดูก ถลกหนังแขนขาคนตาย ต่อให้เป็นพิธีกรรมศักดิ์สิทธิ์ก็เถอะ สงสารเกิ๊นนน

แต่ทั้งเรื่องไม่ว่าผีห่าซาตานยักมารใด ๆ ออกมา ขอยกให้มนุษย์น่ากลัวที่สุดแล้วจ้าาา ฮือออ 🥹🥹

[Art Mlang · Rating 3 out of 5]

ดำเนินเรื่องได้ช้า รายละเอียดเยอะมาก คำเฉพาะเยอะมาก แกนหลักของเรื่องไม่มีอะไรแปลกใหม่

ตัวเอกของเรื่องเป็นประเภทตัวเอกที่น่าจะมีภาคต่ออีกหลายๆตอน

ผมชอบช่วงแรกๆนะปูบรรยากาศมาดี แต่ช่วงท้ายๆ ผมเฉยๆ ออกแนวมังงะไปเลย

[N · Rating 3 out of 5]

ส่วนตัวรู้สึกว่าอ่านยากมาก โดยเฉพาะบทแรกๆ
ศัพท์เยอะไปหมด บางครั้งก็มีคำบอกว่าคืออะไรบางครั้งก็ไม่มี

แต่เนื้อเรื่องโดยรวมรู้สึกชอบแต่จะชอบกว่านี้ถ้าทำให้อ่านง่ายกว่านี้

[Koroz · Rating 3 out of 5]

สยอง ลึกลับ น่าค้นหา เรื่องนี้ดำเนินเรื่องไม่ช้าไม่เร็ว มีคำศัพท์เฉพาะของคนบนเกาะ ช่วงแรก ๆ สนุกดีนะแต่ช่วงท้ายรู้สึกว่า ไม่ค่อยว้าวเท่าไร

[mimi · Rating 5 out of 5]

เกาะแห่งหนึ่งที่ห่างไกลจากแผ่นดินใหญ่ มีประเพณีที่สืบทอดต่อกันมาว่าหากมีผู้ตายจะต้องทำพิธีถอดกระดูก โดยเหล่ามิกจีนุกวา กลุ่มเด็กสาวอายุต่ำกว่า 18 ปี อีกทั้งเหล่าเด็กสาวยังมีปานสีน้ำเงินดำขึ้นหลังจากประกอบพิธี และหายตัวไปเมื่ออายุครบ 18 ปี

เนื้อเรื่องดำเนินผ่านศาสตราจารย์โคโช ที่เดินทางมายังเกาะด้วยความชื่นชอบในตำนานอสุรกายสีน้ำเงิน และสนใจพิธีถอดกระดูก เป็นคาแรคเตอร์ตัวละครที่น่าสนใจมากๆ กอปรกับบรรยากาศของเรื่องราว โทนเรื่อง และยุคสมัย ได้ฟีลนักสืบแบบพีเรียดหน่อยๆมาก ดูเอามาทำซีรีส์สืบสวนได้เลยค่ะ

เป็นอีกเล่มที่อ่านสนุก และเพลินมาก รายละเอียดของพิธีกรรมเยอะ และน่าสนใจมากก คำศัพท์เฉพาะมากมายไปหมด แต่อ่านๆไปก็เริ่มจำได้ เป็นหนังสือที่ให้ฟีลเหมือนอ่านเรื่องเล่า เหมือนอ่านตำนาน สมกับชื่อหนังสือ แม้หลังๆจะแฟนตาซีไปสักนิด แต่ก็ยังพอได้อยู่

[Luk-Wa · Rating 3 out of 5]

การทำอาโตมิกจี (การทำศพ) โดยมิกจีนุกวา (เด็กทำศพ) อันดับแรกต้องแยกร่างกายกับวิญญาณออกจากกัน หลังจากมาบุยนุคาวาชิ (อำลาวิญญาณ) จะทำการนุจิมิกจี (การถอดกระดูก) ต่อที่ชิมามูยา (บ้านไว้ทุกข์ประจำเกาะ) แล้วนำร่างกายหลังจากนั้นไปไว้ที่คุงานิงามา (ถ้ำอำพัน) ในชิรูฮิราชิ (กลายเป็นกระดูก) เอาร่างใส่ในโลงศพแล้ววางบนคานหาม

ทั้งเรื่องจะมีการใช้ภาษาอุจินางุจิ (ภาษาที่ใช้บนเกาะ) จะมีคำแปลด้านหลัง อ่านแรกๆจะมึนหัวเลย เพราะมีหลายคำและเยอะมาก แต่พอเห็นบ่อยๆก็จะเริ่มจำได้ เพราะผู้แปลก็ไม่มีวงเล็บคำแปลด้านหลังให้บางคำ

ชื่อเรื่อง และเรื่องย่อที่เกี่ยวกับศพอาจจะทำให้คิดไปว่าเรื่องนี้ต้องสยองขวัญและน่ากลัว แต่จริงๆไม่ใช่เลย เหมือนเรากำลังอ่านพิธีกรรมทำศพของผู้คนที่เกาะนี้ ตามความเชื่อในสมัยโบราณ ไม่มีจุดหักมุมอะไรมาก เพราะผู้เขียนก็จะบอกเบาะแสตลอด จนเราสามารถเดาเรื่องได้
ถึงจะอย่างนั้น ตอนจบก็ทำเอาเราแอบเศร้า😢

[Kamons · Rating 4 out of 5]

ความคิดเห็นส่วนตัวเลยนะ คือเรื่องไม่ได้สนุกมาก ออกจะธรรมดา แต่วิธีเล่ามันทำให้รู้สึกสนุก (ถึงจะขัดใจคำศัพท์ในวงเล็บบ้าง แต่คิดว่ามาจากต้นฉบับที่ใช้ภาษาถิ่นอยู่แล้ว ก็หยวน ๆ ไปได้ หลัง ๆ ก็ไม่ได้อะไรมากล่ะ) แบบอยากรู้จังว่าเนื้อหาจะไปทางไหน จะจบแบบไหน ทำให้เราอ่านได้จบค่อนข้างเร็ว อ่านจบรู้สึกมันค่อนไปทางไลท์โนเวลอ่ะ แบบแฟนตาซีไปทางนั้นเลย ชอบน้องมาชิโอะ

[Preawdao Ratta · Rating 3 out of 5]

สนุกดีค่ัะ แต่รู้สึกสนุกแบบเรื่อยๆ พอเดาทางได้ ชื่นชมคนแปล มันต้องยากมากแน่ๆ ขนาดแปลมาแล้วภาษาถิ่นยังรู้สึกว่ายากเลย55555 แต่ชอบsettingของเรื่องมาก แบบแนวดินแดนลึกลับ มีพิธีกรรมประหลาดที่แส���จะปราณีตสมเป็นญี่ปุ่น มีลำดับขั้นตอนในการทำพิธี เนื้อเรื่องรุนแรงแต่มีความเป็นมนุษย์มาก ไม่ใช่ว่าการค้ามนุษย์ไม่มีอยู่บนโลก ปัจจุบันก็ยังมีอยู่ เชื่อจริงๆว่ายักษ์ไม่ได้น่ากลัว แต่มนุษย์นี่แหละน่ากลัวที่สุด
ให้สามดาวเพราะคิดว่าอ่านยากนิดนึง เนื้อเรื่องดำเนินไปค่อนข้างช้า รายละเอียดเยอะ จริงๆอยากให้สัก3ดาวครึ่ง ชอบsettingเรื่องกับตัวละครค่ะ

[Pan · Rating 3 out of 5]

เปลี่ยนเรตติ้งไปมาระหว่าง 3 กับ 4 ดาวอยู่หลายครั้ง
แต่ขอปัดเป็น 3 ดาวแล้วกันเพราะถึงจะอ่านสนุกมาก แต่ยิ่งเฉลยปมยิ่งรู้สึกว่าทุกอย่าง weak ลงเรื่อยๆ ส่วนนี้อาจจะเป็นปัญหาส่วนตัว เพราะเราอ่านเรื่องนี้ด้วยเลนส์ของวรรณกรรมจริงจัง เลยทำให้รู้สึกว่าจุดเฉลยที่เอนเอียงไปในทางแฟนตาซีมันไม่สมเหตุสมผล และวิธีเล่าคลี่คลายปมก็ยังทำให้คล้อยตามไม่ได้ คิดว่าถ้ารู้ว่าเรื่องนี้เป็นไลท์โนเวลแต่แรกอาจจะอ่านด้วยเลนส์อีกแบบแล้วน่าจะอินได้มากกว่านี้
ส่วนตัวคิดว่าจุดแข็งของเรื่องนี้คือตัวละครและเซ็ตติ้ง/การสร้างบรรยากาศ
ตัวละครมีสเน่ห์ชวนให้เอาใจช่วย คสพ.ของตัวละครก็ดี (ยกเว้นromanceระหว่างอาซากะกับมาชิโอะที่เราแอบรู้สึกว่าตอนท้ายโดนเน้นจนเวอร์ไปหน่อย เพิ่งเจอกันทีสองที เราไม่รู้สึกเลยว่าสองคนนี้รักกัน อาจจะแค่สนใจกันปิ๊งๆตามประสาหนุ่มสาวแต่ไม่ได้ดีปอะไร พอตอนจบมีฉากบอกรักแบบเว่อๆมันเลยไม่อินแถมรู้สึกว่าเยอะเกินไปหน่อย TTTT) ดีใจที่ได้รู้ว่ามันมีเล่มต่อด้วย
เซ็ตติ้งของเรื่องที่เอาfolkloreมาใช้ก็ทำได้ดีมาก +เราเป็นคนชอบแนว folklore horrorอยู่แล้วเลยยิ่งชอบมากๆๆๆ นี่ไม่มีความรู้เกี่ยวกับวัฒนธรรมท้องถิ่นญี่ปุ่นขนาดนั้นแต่คิดว่าคนเขียนน่าจะต้องทำรีเสิร์ชหนักมากๆแน่ อ่านจบแล้วอยากไปเที่ยวโอกินาว่าเลย555

*edit* อยากชมคนแปลด้วยว่าเก่งมากๆๆๆเลยค่ะ งานมีผสมภาษาถิ่นไว้เยอะขนาดนี้ การแปลต้องท้าทายมากแน่เลย

[Pakapak Sankhasundara · Rating 3 out of 5]

ต้นเรื่องมันจะงงๆหน่อย ตั้งใจอ่านดีๆ
ตอนหลังจะกลายเป็นบู้สุดๆ

[Ohm Samkoses · Rating 1 out of 5]

เรื่องเล่าพิสดารของเหล่าเด็กสาวผู้ถอดกระดูก - ฮาจิเมะ ชิมิซุ
Genre: Horror, Mystery

เนื้อเรื่อง (เรื่องย่อหลังปก):
เมื่อหนึ่งร้อยปีก่อนเกิดคลื่นลมแรง
มีหนุ่มสาวสองคนประสบอุบัติเหตุและถูกพัดขึ้นมาเกยตื้นบนชายหาด หลังจากนั้นก็มีอสุรกายสีนํ้าเงินมาที่เกาะแล้วฆ่าคนไปมากมาย มีเพียงชายที่ถูกพัดมาเกยตื้นบนหาดเท่านั้นที่ฆ่าอสุรกายนั้นได้จนกลายเป็นตำนานเล่าขานกันในหมู่บ้านเอจิมะมากว่าหนึ่งร้อยปี

เรื่องราวเล่าขานมาอย่างยาวนาน จนถึงในยุคปัจจุบัน
ศาสตราจารย์โคโชและลูกศิษย์มาชิโอะเดินทางมายังเกาะแห่งนี้อีกครั้งโดยอ้างว่าอยากดูพิธีถอดกระดูกศพ
แต่กลับไม่มีใครล่วงรู้เลยว่าเขาทั้งสองมีแผนการบางอย่างที่มากกว่านั้น

ทำไมถึงต้องเป็นเด็กสาวอายุน้อยกว่าสิบแปดปี
ทำไมเด็กสาวที่ประกอบพิธีถึงมีปานสีนํ้าเงินออกดำ
และทำไมเมื่ออายุครบสิบแปดปีแล้ว เด็กสาวจะทยอยหายไปจากเกาะ...

Review:
- ซื้อมาเพราะทนความ clickbait ของชื่อไม่ไหว มันฟังดู weird และ uncanny มากกก ปกก็สวย
- ต้องบอกว่าในเรื่อง settings ทำได้ค่อนข้างดีมากๆ บรรยากาศมาเต็ม ความเป็นเกาะห่างไกลที่มีความล้าหลัง วัฒนธรรมญี่ปุ่นโบราณ บรรยากาศทะมึนๆครึ้มฟ้าครึ้มฝนตลอดเวลา ความอึดอัด บรรยากาศไม่ชอบมาพากล และนักเขียนก็บรรยาฉากต่างๆได้ดีมากๆเลย

- ช่วงครึ่งแรกลึกลับ น่าค้นหามาก วางไม่ลงเลย มีการใช้ภาษาโบราณเฉพาะบนเกอะสร้างความรู้สึก isolate และแปลกแยกได้ดี

แต่ แต่ แต่..

- ภาษาโบราณที่ว่ามีคำแปลติดมาด้วยทั้งเรื่อง! เช่น อาโตมิกจี (พิธีถอดกระดูก), มิกจีนุกวา (เด็กสาวผู้ถอดกระดูก) ดังนั้นมันเลย defeat purpose ของภาษาต่างถิ่นไปจนหมดเพราะแทนที่เราจะรู้สึกไม่ไว้วางใจคนบนเกาะเพราะภาษาเหล่านี้กลายเป็นผู้อ่านในมุมมองของตัวละครดันรู้คำแปลหมด เลยไม่เข้าใจว่าจะมีทำไม? แถมมาเยอะมาก แทบจะ 30% ของเล่มเลยก็ว่าได้ เยอะจนน่ารำคาญ

- ตัวละครที่เหมือนหลุดออกมาจากอนิเมะญี่ปุ่นไม่เข้ากับ setting นัวร์ๆนี้อย่างแรง ตั้งแต่ 2 ตัวเอกที่มีความเบียวๆ คนนึงมาแนวเชอร์ล็อกญี่ปุ่น (geek ปน weird แต่มีสเน่ห์กับผู้คนในเรื่อง), ส่วนอีกคนออกแนวขรึม อารมณ์บอดี้การ์ดพกดาบเดินตามปกป้องอีกคน, ตัวละครเด็กหญิงที่ innocent แบ๊ว พูดน้อย ทั้งหมดดูสดใสตัดกับแนวการเขียนและ atmosphere เก่าๆหม่นๆ

- ประมาณครึ่งเรื่องก็มีการ reveal mystery ทั้งหมดในเรื่อง เน้นว่าทั้งหมด ทำให้สเน่ห์และความ unique ของเรื่องนี้หายไปจนหมดเพราะเหมือนตบเรื่องนี้เข้าไปใน genre ที่โคตร cliche’ และหลังจากนั้นกราฟก็ดรอปลงจนไม่เหลืออะไรอีกเลย การอ่าน 50 หน้าสุดท้ายเข้าขั้นทรมาน

1/5 เขียนสร้างบรรยากาศได้ดีมาก ช่วงครึ่งแรกลึกลับน่าค้นหา แต่กลับเฉลยปมทั้งหมดหลังผ่านมาครึ่งเล่มจนไม่เหลืออะไรให้ค้นหา ผนวกกับการใช้คำศัพท์เฉพาะที่ทำได้ไม่ดีเท่าที่ควร รวมกับเหล่าตัวละครที่เหมือนหลุดมาจากอนิเมะ ทำให้ครึ่งหลังพังพินาศมาก #NoobReview

[Usanisa · Rating 2 out of 5]

เรื่องราวของเกาะมายาห่างจากเกาะริวกิวไป ที่ซึ่งเสมือนตัดขาดจากโลกภายนอก ที่มีตำนานเล่าขานถึง "อสูรกายสีน้ำเงิน" ที่เคยสังหารชาวบ้านเมื่อร้อยกว่าปีก่อน ทำให้เกิดประเพณีการทำศพที่เรียกว่า "การถอดกระดูก" ซึ่งจะประกอบพิธีกรรมโดยเด็กสาวที่อายุไม่เกิน 18 ปี เวลาล่วงผ่านไปเมื่อญี่ปุ่นเจริญขึ้นและกำลังรับเอาวัฒนธรรมตะวันตกเข้ามามีชายหนุ่มสองคนเดินทางมาเยือนเกาะแห่งนี้ "โคโซ" ทายาทขุนนางตระกูลเก่าแก่ อาจารย์มหาวิทยาลัยแห่งจักรวรรดิ ผู้หลงไหลเรื่องเล่าโบราณเกี่ยวกับยักษ์และ "มาชิโอะ" ลูกศิษย์และเด็กรับใช้ที่ถูกเลี้ยงมาโดยตระกูลนักดาบ ทั้งสองมาเยือนเกาะแห่งด้วยภารกิจบางประการ ที่ต้องข้องเกี่ยวกับเรื่องเล่า ประเพณีและตำนานของที่นี่

นิยายเปิดเรื่องด้วยเหตุการณ์สังหารคนบนเกาะโดย "อสุรกายสีน้ำเงิน" ที่ส่งผลให้มีการเริ่มประเพณีการถอดกระดูกศพ เพื่อป้องกันไม่ให้คนตายฟื้นคืนชีพกลายเป็นอสูรกายเข่นฆ่าคน Setting ของนิยายผสมผสานกันระหว่างบรรยากาศของเกาะห่างไกลแถบริวกิว (โอกินาว่า) ซึ่งมีประเพณี วัฒนธรรมและภาษาพูดแตกต่างจากสี่เกาะใหญ่ ตัวเรื่องดำเนินอยู่ช่วงที่ญี่ปุ้นกไลังเปิดรับเอาวัฒนธรรมตะวันตกเข้ามา ตัวละครเอกผู้ชายทั้งสองคนล้วนบ่งบอกถึงความเป็นสมัยใหม่ (การแต่งตัว การพูดจา ความไม่เชื่อต่อประเพณีและเรื่องเล่าดั้งเดิม) ในขณะที่ตัวละครหญิงที่ปรากฎ (เหล่าเด็กสาวผู้ทำพิธี หรือในหนังสือเรียก นุจิมิกจี, ผู้นำทางจิตวิญญาณของเกาะ) เป็นภาพแทนของวัฒนธรรมและความเชื่อดั้งเดิมของเกาะ

ข้อบกพร่องของนิยายคือ การสับเปลี่ยนอารมณ์ของเรื่องจาก นิยายที่เล่นกับเรื่องลึกลับและตำนาน และความหวาดกลัว ไปเป็นนิยายสืบสวนแบบคู่หู ทำให้สเน่ห์ของความลึกลับและพิธีกรรมประห���าดที่อุตส่าห์ปูมาตั้งแต่ต้นเรื่องสูญเปล่า นอกจากนี้ผู้เขียนยังเหมือนพยายามทิ้งท้ายคล้ายว่าจะมีเล่มต่อ (ที่อาจจะมีท้องเรื่องในสถานที่อื่นๆ) แม้โดยรวมจะเป็นหนังสือที่อ่านได้อย่างเพลิดเพลินระดับหนึ่ง แต่ก๋ไม่ถึงกับประทับใจ เนื่องจากการเฉลยในช่วงท้ายที่คล้ายการตัดจบ ให้อารมณ์เหมือนมังงะมากกว่าจะเป็นนิยายด้วยซ้ำ

[bye_katchata · Rating 4 out of 5]

เรื่องเล่าพิสดารของเหล่าเด็กสาวผู้ถอดกระดูก | Kitan Shushuroku : Tomurai Shojo No Chinkonka (Hajime Shimizu) | Prism | ★★★★

“ฉันไม่อยากเป็นคนเดียวที่แตกต่างจากคนอื่น ถึงไม่อยากกลายเป็นอสุรกาย ยังอยากเป็นมนุษย์ก็จริง แต่ฉันไม่ชอบให้ตัวเองต่างจากพวกพี่ซันนิน ฉันอยากเป็นเหมือนทุกคน”

แม่งไปไกลจัดๆ แบบจัดๆ เดาไม่ได้ไล่ไม่ทัน โคตรบันเทิง / คือนิยายมันจากแค่ตำนานเล็กๆ ในเกาะแห่งหนึ่งสามารถเล่าไปจนถึงกระบวนการการค้ามนุษย์(ในเชิงเปรียบเทียบ) ได้ไงก็ไม่รู้ โคตรเซอร์ไพรส์ / อยากรีวิวให้จบในหน้าเดียวไม่เขัยนเรื่องย่อแล้วกันเรื่องนี้ย่อไปก็เท่านั้น 55555

พาร์ทรีวิวนี้งานยาก ส่วนตัวเราคิดว่าเล่มนี้ใครชอบก็น่าจะชอบเลยถ้าใครไม่ชอบก็อาจจะมองว่ามันน่าเบื่อ(หรือเกลียด)ไปเลย มันมีความคล้ายคลึงกับ ฆาตกรรมตำนานปีศาจงู (Imamura Aya) ตรงที่มีฉากหลังเป็นตำนานที่ส่งผลกับเนื้อเรื่องหลักตลอดทั้งเล่ม แตกต่างกันตรงที่เรื่องเล่าพิสดารฯ เป็นตำนานที่ถูกแต่งขึ้นมาถ้าว่ามีบทบาทและมีการกล่าวถึงตลอดเวลาให้เราทำความเข้าใจทุกวิธีการของพิธีกรรมนี้ไปจนถึงประวัติความเป็นมา(สำหรับคนที่ไม่ชอบอาจจะมองว่าน่าเบื่อ)
.
ประการที่สองถ้าใครคาดหวังว่าจะมาเจอสยองขวัญแบบ 100% เราคิดว่าอาจจะไม่ใช่สำหรับเล่มนี้ เล่มนี้ถ้าให้พูดในความเห็นส่วนตัวเราคิดว่ามันคืองานไฮบริด มันมีการผสมผสานของวรรณกรรมสืบสวนสอบสวน, สยองขวัญกึ่งไซไฟเฮอเรอร์(จำพวก experimental horror, pandemics horror) เข้าด้วยกัน แต่ไม่ได้การเขย่าทุกฌองเข้ากันจนเป็นเนื้อเดียว หากเป็นการ ผสมผสานด้วยการเลือกเหล้าเลือกเฉลยเลือกคลี่คลายสิ่งนั้นผ่านการแบ่งด้วยตัวบท(วิธีการวางโครงเรื่องและวิธีการเล่าแบบแบ่งเป็นบท) เพราะฉะนั้นใครที่จะคาดหวังว่ามันจะสยองขวัญตลอดทั้งเล่มบอกเลยว่าไม่ใช่(ฉากโหดๆ แบบเลือดสาดเชือดศพที่ขู่ไว้ความจริงมีแค่ 20% แต่ถามว่าส่วนตัวเราชอบแบบนี้ไหมเราค่อนข้างชอบเลย) ใจจริงเพิ่งอ่านจบสดๆ ใหม่ๆ ในหัวมันตีกันตั้งแต่สี่ดาวถึงสี่ครึ่งเลยด้วย มันเซอร์ดี แต่คิดว่าพอตกตะกอนแล้วคงอยู่ที่ประมาณ 4 ดาวนี้แหละ

[Mint · Rating 3 out of 5]

สนุกดี ใครชอบฟีลๆคินดะอิจิ เรื่องลึกลับในเกาะห่างไกล พิธีกรรมประหลาด เด็กสาวผู้งดงามแต่ลึกลับ (แต่โทรปนี้เราแอบเบื่อ เอ้อ) น่าจะชอบเรื่องนี้

เราอ่านโดยไม่รู้อะไรเลย อ่านเรื่องย่อก็ซื้อเลย แล้วก็ สนุก 5555555555 การบรรยาย ค่อยๆเปิดให้เห็นความพิสดารของเกาะนี้ทีละนิดๆ ชวนให้เสียวสันหลังวาบจริงๆ แต่เราชอบที่บรรยายพิธีศพนะ เล่าแบบไม่ gory เลย ให้เกียรติมากๆ ทั้งความเชื่อของคนในเกาะที่ต้องประกอบพิธีแบบนี้ ขั้นตอนการทำ หรือเหล่าเด็กสาวที่ทำพิธี เป็นความรู้สึกเคารพอะ บอกไม่ถูก

เรื่องปริศนา เราว่าทำได้ดี ตอนเฉลยคือแบบ อ้อ แบบนี้นี่เอง โอ้โห อยากพูดมากกว่านี้แต่จะสปอยล์แล้ว 555555555

ที่ให้ 3 ดาวเพราะ
- เรารู้สึกการใช้คำเฉพาะภาษาถิ่นแล้ววงเล็บคำแปลไว้มันชวนให้สับสนมากกว่าจะทำให้อิน เหมือนอ่านๆไปจะอินๆละก็ โดนกระชากอารมณ์ด้วยคำที่ไม่รู้จัก ไม่ก็แบบ เอ๊ะ อันนี้คืออะไรนะ แต่ก็เข้าใจว่าเพื่อโชว์ความ 'เป็นอื่น' ของคนในเกาะกับคนญี่ปุ่นแหละ ถ้าอ่านเป็นต้นฉบับน่าจะอินกว่านี้มาก
- ตัวละครโคโซกับมาชิโอะ เรารู้สึกว่าโคโซเท่แหละ ก็ตั้งใจเขียนมาให้เท่ แต่ไม่ค่อยเข้าใจ ไม่ค่อยอินตัวเค้า แบบ ชั้นควรรู้สึกยังไงกับคนนี้น้า ควรคาดหวังอะไรจากเค้า มาชิโอะก็แบบ purpose ของตัวละครนี้คืออะไรนะ แล้วครส.แบบนี้กับตัวละครเอกก็เลยทำให้ไม่ค่อยอิน เข้าใจว่าคงจะได้รู้จักมากขึ้นเรื่อยๆในเล่มต่อๆไปในซีรีส์แหละ
- ตอนจบ มันแบบ หลุด ไปหน่อย

แต่ถ้ามีเล่มต่อไปในซีรีส์ก็ รออ่านคับ!

[MT · Rating 5 out of 5]

- ว้าว ว้าว ว้าว ดีจัง ชอบ คงเพราะงานแอบมีจริตแบบงานคลาสสิกอย่างดินแดนคนตาบอดของเวลส์ ซึ่งเราชอบพล็อตประมาณนั้น (แต่ไม่ได้ชอบฝีไม้ลายมือเวลส์แต่ใด) พอได้กลับมาเจออะไรแบบอีก ในรูปแบบที่ต่อยอดได้น่าสนใจกว่า เปิดความน่าจะเป็นคนอ่านมากกว่า และแน่นอนว่าโรแมนติก(แบบขมๆ)กว่างานเวลส์ เราก็เลยอินนิดนึง จริงๆตอนอ่านก็แอบนึกถึงหนังอีกหลายเรื่องที่ชอบเหมือนกันอย่างYellow Earth, Cold War และ หนังเเกี่ยวยิปซีสาวpolandซึ่งจำชื่อไม่ได้ หรืออาจจะรวมถึงะไรแบบรากนคราก็ได้ เพราะทั้งสามเรื่องนี้ก็มีจุดรวมกันคือการเข้าไปศึกษาวฒนที่ไม่คุ้นหูในพื้นที่ลับแลของพวกเจ้าอาณานิคม และต้องมีเรื่องโรแมนติกแน่นอน ชอบอ่ะ

- ชอบที่นักเขียนสมรสร้างความน่าฉงนแทบทุกอย่างของเกาะลับแลแห่งนี้ไปพร้อมๆกับเขียนงานให้ดูออกมางานวิชาการเชิงมนุษยวิทยา งานมันเลยแข็งแรงและsubstantialมากๆ ตอนอ่านเลยเหมือนอ่านวรรณกรรมดีๆเล่มนึง มากกว่ากำลังอ่านนิยายลีกลับดาษๆทั่วไป ตอนอ่านก็แอบตกใจเหมือนกันที่ทำไมเขาถึงเอามาแปล เพราะมันดูเป็นงานที่ย่อยไม่ง่ายเท่าไรในเชิงสไตล์การเขียน คือดูเป็นงานที่ไม่น่าขายออก แต่สุดท้ายก็ขายออก แถมเล่มสองก็พึงขายไปไม่กี่สัปดาหฺก่อน ถือเป็นเรื่องน่ายินดีมากๆที่เราได้อ่านอะไรที่หลากหลายและท้าทายมากขึ้น ถึงกระนั้น แม้จะโดนหลอกหรือโดนป้ายจากพนงยังไง เราว่างานเล่มนี้ก็ยังเป็นงานที่ดีในตัวมันเองอยู่แล้วนะ อยากให้อ่านกัน

[Pusanisa Buranawanich · Rating 3 out of 5]

ซื้อมาเพราะเห็นหลายคนรีวิวว่าสนุกมากหักมุมมาก ส่วนตัวชอบแนวลึกลับ บรรยากาศน่าสงสัยๆ พิธีลึกลับ เซ็ตติ้งชนบทห่างไกลของญี่ปุ่นอยู่แล้วเลยตัดสินใจซื้อมาอ่าน ศัพท์เฉพาะเยอะมากก แต่อ่านไปอ่านมาก็ชินไม่ได้มีปัญหาอะไรมาก ติดตรงช่วงแรกถึงกลางๆมันปูมาดีมากๆแล้วนะ แบบอ่านต่อเนื่องแทบไม่วางเลย ทุกอย่างดูน่าสงสัย พิธีกรรมก็ดูลึกลับน่ากลัวอ่านแล้วจินตนาการภาพตามคือหลอนเลย มาตกม้าตายสุดๆตอนเฉลยปม แบบ ปูมาตั้งนานพยายามใส่เหตุผลทางวิทยาศาสตร์ สรุปก็เฉลยปมยัดความแฟนตาซีที่ขัดกับเหตุผล&หลักการที่พยายามใส่มาทั้งเรื่อง ตอนเฉลยปมก็ไม่ได้หักมุมอะไรเลยสักนิด หลังจากอ่านมากลางๆเรื่องก็พอจะเดาได้แล้วแหละ แถมบทสุดท้ายขมวดปมได้ไร้ไดนามิกสุดๆ เรื่องราวที่เกิดขึ้นทุกอย่างขมวดอยู่ใน5หน้ามั้ง ถ้าเป็นหนังน่าจะประมาณไม่เกิน7นาทีสุดท้ายก่อนจบอะ พยายามจะดราม่าแต่ก็ไม่ แถมงงตอนที่บอกรักมากก ไปรักกันตอนไหน (คิดว่าถ้ารักแบบพี่น้องน่าจะไม่พูดแบบนี้มั้ยนะ) สรุปคือผิดหวังกับบทจบสุดๆ แต่ก็ยังชอบช่วงแรกๆถึงกลางๆเรื่องอยู่เลยให้3ดาว

[Namtarn Chawanrat · Rating 5 out of 5]

Genre : thriller, mystery, folklore, supernatural horror

💀เมื่ออาจารย์ไฮโซหนุ่มจากเกาะญี่ปุ่น แวะมาศึกษาวัฒนธรรม ณ เกาะไกลปืนเที่ยง ฮัลโหลเวมคั่มมมม ก็เป็นเกาะ ประชากรมีภาษาถิ่นและไม่พูดญี่ปุ่น ก็มีบ้างที่เข้าใจสื่อสารได้ ทีนี้ เกาะมีตำนานเมืองเรื่องยักษ์สีน้ำเงินออกอาละวาดไล่ฆ่าคน ปราบมันได้เพราะมีฮีโร่ตัดคอ ทำให้ชาวบ้านเริ่มมีพิธีกรรมทำศพ เพื่อป้องกันไม่ให้มีศพคืนชีพเป็นยักษ์อีก โดยมีเด็กสาวเป็นผู้ทำพิธี แต่พออายุครบ 18 เด็กจะหายตัวไป ว้าวซ่า
👹 ซื้อ เพราะมันฟังดูเร้าใจค่ะ ถอดกระดูกอะไรแบบนี้ สรุปให้ค่ะว่า มันคือสัปเหร่อจ้า มีหน้าที่เลาะเนื้อ ทำความสะอาด และเอากระดูกคืนญาติไป เพิ่มเติมว่ามีพิธีกรรมท้องถิ่นนิดนึง ซึ่งก็ตื่นเต้นดี รวบตึงแล้วมันเป็นธุรกิจ Funeral Home
⛩️ ส่วนตัวว่าอ่านยาก ด้วยความที่คนเกาะมีภาษาตัวเอง ดังนั้นจะพูดภาษาเอเลี่ยน วงเล็บซับไต้เติ้ล โอ้ย กุจะบ้า ยกตัวอย่าง
“โซวอนึนมาแรบวา (ซิบคำอธิษฐานมาค่ะเตง)“
หยอกๆ 😂
”เดจิอาโง (น่าขนลุก)“
“ออรูนุมาจิงุน (ปีศาจสีน้ำเงิน)”
เห็นบริบทป้ะ เออ มันพูดงี้ค่อนเล่ม เข้าใจได้ว่าเจตนาให้เห็นว่าเขาไม่ได้พูดภาษาญี่ปุ่น แต่อ่านแล้วมะงึมมะงัมงุงงิง เหมือนอ่านบทสนทนาเอเลี่ยน
⛩️ที่น่าสนใจ หนึ่งในพ้อยของเรื่องคือ human trafficking/ค้ามนุษย์ เออ มันเก๋ดี สังเกตุไหมว่า thriller/horror เรื่องอื่นที่มีตัวชูโรงเป็นเด็กหรือหนุ่มสาวปริศนาลึกลับ เอามาเป็นตัวชงเข้ม แต่จะไม่ค่อยพูดถึงที่มาที่ไปหัวนอนปลายเท้า ความสนใจของพระเอกไม่ใช่ว่าเด็กพวกนี้ทำพิธีแปลกๆ แต่สนใจว่าเด็กจะโดนลักพาตัวมามากกว่า และชาวบ้านในเรื่อง ก็ไม่ได้งมงายขนาดนั้น อ่านแนวนี้มาตลอด เพิ่งเจอคนคิดที่มีเหตุผลคิดค้านคติชนก็เรื่องนี้เลย
🍙 สรุปแล้วมันสนุกเฉยยยยยยยย กระชับรวดเร็วไม่รำฉุยฉาย น่าติดตามสุบๆ รู้ตัวอีกทีจบกระดานแล้ว การไขปริศนา การตาย ใดๆ คลี่คลายได้ดี
🍱 เล่มนี้ นักแปลของสนพ.แปลได้อ่านเข้าใจมากกว่ามนุษย์กบค่ะ ด้วยความพีเรียดบนเกาะห่างไกล เราเลยไม่ต้องมาประสบภัย สอนอ สอพอ ผอออ กันในเล่มนี้ อนุโมทนา
⛩️ นิดนึง ไม่เกี่ยวกะเนื้อหา ด้วยความ vocabs ปลุกเสกมีเยอะ บางคำมีวงเล็บความหมายกำกับ แต่ไปเจออีกทีไม่มี เดี๋ยวมีเดี๋ยวไม่มี เดี๋ยวอันนี้วงเล็บ อันนี้ฟุตโน้ต เกะกะอะยู้อะย้า น้องตาลายค่ะคุณพี่

[Iggyizzy2000 · Rating 2 out of 5]

ช่วงต้นเรื่อง การปูเรื่องและจังหวะทำออกมาได้ปานกลางไม่ช้าไม่อืด ทำให้คนอ่านสามารถเข้าใจประเพณีและคาแรคเตอร์ทีละตัวได้ดี
แต่กลางเรื่องดันไปเนิบๆแถมวกวนไปมากับพิธีและความเชื่อต่างๆนานามากเกินไปหน่อย
สำหรับผมกว่าจะสนุกอย่างที่คนรีวิวก่อนหน้านี้ที่เค้าว่าคือปาไปหน้า 200+ (จากจำนวนหน้าทั้งหมด 307 หน้า)
อุปสรรคอีกอย่างในการอ่านเล่มนี้คือ
ศัพท์เฉพาะที่คนแปลใส่คำแปลภาษาถิ่นของตัวละครชาวเกาะต่างๆที่เห็นวงเล็บตามมามากๆก็อาจรู้สึกขวางหูขวางตา

สรุป
ไม่มีผี เป็นการสืบเรื่องพิสดารอย่างที่เค้าว่าจริงๆ
คนอ่านจะใช้เวลานานมากถึง 200 กว่าหน้าถึงจะเจอเรื่องที่เดินไปข้างหน้าและสปีดที่เพิ่มขึ้น
เรียกกว่าเกือบหลับแต่กลับมาได้
สำหรับเรื่องนี้ผู้อ่านที่ชอบสไตล์เรื่องเล่าคติชนของญี่ปุ่น
ไม่เน้นสืบอะไรมาก มีแอ็คชั่นนิดๆช่วงท้าย ก็คงโอเค
ใครชอบผี ชอบความซับซ้อนของปริศนาคดี ไม่น่าจะลงเอยกันด้วยดี
ส่วนตัวผมรู้สึกเฉยๆไปในทางบวกครับ

[Araya · Rating 3 out of 5]

ภาพรวมสนุกดี เวอร์ชั่นแปลไทยมันจะยากตรงที่มีแทรกภาษาถิ่นมาเรื่อย ๆ แล้วก็ใส่วงเล็บคำแปล คือจริง ๆ ก็คงเป็นวิธีการแปลที่เก็บความ lost in translate ของตัวละครได้ แอบเข้าฮุคช้าเพราะต้องปูเนื้อหาประเพณีวัฒนธรรมที่ไม่ได้มีอยู่จริงบนโลกแต่มีในจักรวาลนี้เลยใช้เวลา แต่พอไหว เนื้อเรื่องไม่ถึงกับคาดเดายาก แต่ขณะเดียวกันมันก็ไม่ปล่อยให้เราคลุมเครือในใจหรือต้อง read between the lines ให้เราไปคิดต่อ เฉลยทุกอย่างเคลียร์แบบเคลียร์เกิ๊น flashback นิดๆหน่อยๆก็ย้อนให้เกือบหมด พอมันเป็นเรื่องแนว suspense แล้วแอบรู้สึกว่าอยากให้มันทิ้งความลึกลับคลุมเครือไว้บ้าง แต่นี่ไม่เลย ถ้าใครชอบแบบเคลียร์ๆไม่ต้องทิ้งอะไรให้คิดเพิ่มก็นับว่าดี

[Runz Sama · Rating 4 out of 5]

อ่านสนุกสุดๆ แต่ด้วยปัจจัยหลายอย่าง คือเฝ้าลูกนอน รพ. 7วัน มาจบที่คืนเฝ้าระวังน้ำท่วม 😂

ตอนแรกแอบตั้งแง่กับเล่มนี้ เพราะคนอวยเยอะ(อ้าว!) แต่สนุกจริง หักมุมแหล่ะ ตอนอ่านไป 1:4 คิดว่าไว้อยู่ว่าต้องมีการเอาตำนานพื้นบ้าน มาผนวกกับข้อเท็จจริงอะไรสักอย่างแน่ๆ แต่ไม่คิดว่าจะหักมุม ซับซ้อนได้ขนาดนี้ ส่วนอุปสรรคช่วงแรกๆคือ คำศัพท์บนเกาะที่ทับศัพท์อีกที วงเล็บเยอะมาก แอบมึน 55555
และขอบคุณที่ไม่จบแบบโรแมนติก(?) เอ๊ะ หรือโรแมนติก 🫠

ใดๆคือชอบนีงามิมากคนที่เท่ที่สุดในเรื่องนี้!

ปล.เส้นเรื่องดูยาว แต่ดำเนินเรื่องดี กระชับอยู่นะ สำหรับเล่มแรกของซีรี่ส์นี้ แต่เห็นว่าเล่ม2 ไม่ค่อยสนุก เราสามารถข้ามไปเล่ม3เลยได้ไหม 😂

[13th · Rating 3 out of 5]

#อาทิตย์ละเล่ม

สารภาพว่าไม่รู้ว่าทำไมคนในบุ๊คคลับซึมกันหนักมาก เราเฉยมาก.. เป็นซีนอารมณ์แบบที่หนังสือญี่ปุ่นใช้เป็นปกติ เลยแบบ.. ซึมไรกันวะ หรือเราเป็นคนใจร้าย

การเขียน idolising ตัวคุณผู้ชายก็ดูดี แล้ววนไม่จบจนเราอ่านไประแวงไป ตัวละครแต่ละคนในเรื่องมารวมกันมันดูตัดแปะ ไม่สมูท เดินเรื่องไว อ่านง่าย

เป็นเรื่องอ่านได้เรื่อยๆ ไม่แย่ แต่ไม่ได้ hyped ขนาดนั้น ถ้าอ่านจากความ hype เราว่าผิดหวัง เพราะเราความหวังว่าเนื้อเรื่องจะไปลึกกว่านี้ และไกลกว่านี้

เราอยากได้ความเห็นของนักสังคมวิทยา เรื่องเกี่ยวกับความเชื่อ คิดว่าน่าจะได้มุมมองมากขึ้น

[Faelyn · Rating 5 out of 5]

เป็นเรื่องที่อ่านแบบไม่รู้อะไรเลยก็เลยไม่คาดหวังอะไรเลย อ่านเพราะน้องให้ยืมมา แต่อ่านๆ ไปแล้วสนุกเฉย!

คือเห็นปกตอนแรกนึกว่าจะเป็นแนวเหนือธรรมชาติแต่เอาเข้าจริงแล้วก็เป็นแนวสืบสวนสอบสวนแหละ

แรกๆ อ่านยากนิดหน่อย เพราะถึงจะเป็นแปลญี่ปุ่นแต่เขาใช้ภาษาถิ่นที่เราไม่คุ้นเคย แต่อ่านไปเรื่อยๆ แล้วก็จะชินเอง เนื้อเรื่องมันไม่ได้หวือหวาชวนระทึก แต่เป็นค่อยๆ ไขปมไปทีละนิดชวนให้อยากรู้ว่ามันมีที่มาที่ไปยังไง ชวนติดตามมาก

เห็นว่ามีเล่มต่อแล้ว ไว้ไปซื้อ เล่มนี้ก็จะซื้อเก็บเองด้วย

[Nt9 · Rating 3 out of 5]

มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับเรื่องเล่าตั้งแต่ 100 ปีก่อน พออ่านไปเรื่อยๆ ก็พอจะจับทางได้ ไม่ได้มองว่ามันไม่สนุก มันสนุกแหละ แต่ไม่ได้มีความตื่นเต้นเท่าไหร่ แต่ก็ไม่น่าเบื่อขนาดที่ไม่อยากอ่านต่อ มาสนุกจริงๆก็ช่วงใกล้ๆจะจบเล่มแล้ว สงสารตัวมาชิโอะกับอาซากะ ถึงแม้พอจะเดาทางออก แต่ด้วยเรื่องราวต่างๆแล้ว มันก็ชวนเศร้าไปกับตัวละครจริงๆ

[wanpetch · Rating 3 out of 5]

เนื้อเรื่องได้อยู่ สนุก ไม่เวอร์ไม่พยายามไป แต่ท้ายๆ ติดมังงะเฉย นักเขียนโอเคเลย ดี ….แต่ศัพท์น่ารำคาญมากกก นักแปล ยายตัวดี จะแปลก็ไม่แปลมาเลย หรือจะทับศัพท์ทั้งเรื่องไปก็ได้ ไม่ต้องมีวงเล็บตลอดเล่ม หงุดหงิด เสียอรรถรสในการอ่าน ไม่ถูกจริตการแปลสุด ศัพท์บางศัพท์ก็แปลแค่ไทยเอาก็ได้มั้ง

นึกว่าจะมีเล่มอื่นของโคโชกับมาซึโอะอีก

[Chick Chic · Rating 4 out of 5]

สนุกดี ส่วนของเฉลยถือว่าดี กับตอนจบไม่ค่อยหักมุม พอเดาได้ แอบคาดหวังว่าจะมีหักอีกที แต่ไม่มี😢

****ขัดใจกับการแปลมาก****
โดยเฉพาะตอนแรกๆของเรื่อง ชอบใช้คำเฉพาะแล้ววงเล็บคำแปลไว้ข้างหลัง ทำไมไม่แปลไปเลย ตอนอ่านเลยรู้สึกเสียอรรถรส อ่านไม่ต่อเนื่อง เหนื่อยใจ ทั้งที่จริงๆตัวเนื้อเรื่องคือดีเลย แต่พอเจอวงเล็บแปลอยู่นั่นแหละมันทำให้ท้อ

[Janet Good · Rating 5 out of 5]

อ่านเรื่องนี้เพราะมีคนรีวิวว่าสนุก ตอนแรกนึกว่าจะเป็นเรื่องอะไรที่น่ากลัวเกี่ยวกับผีหรืออะไรเทือกนั้น ตัดสินใจอยู่นานกว่าจะซื้อมา

ไม่ได้คาดหวังเลยว่าจะสนุก แต่กลับสนุกเกินคาด ภาษาสวย ดำเนินเรื่องไม่ช้าเกินไป มีข้อมูลและรายละเอียดของเรื่องที่วนไปบรรจบกันที่ตอนจบได้อย่างลงตัว ผู้เขียนสื่ออารมณ์ของตัวละครในเรื่องออกมาได้ดีมาก ขอชื่นชมค่ะ นานๆจะมีนักเขียนแบบนี้ที่สร้างผลงานออกมา

[Txga · Rating 4 out of 5]

ไม่คิดว่าจะสนุก แต่ดันสนุกเฉย สนุกมากๆเลยด้วย พึ่งมาได้อ่านเล่มนี้เพราะตอนแรกกลัวมันจะเป็นเรื่องแบบผีสางปีศาจอะไรแบบนี้ ซึ่งเราไม่ชอบ แต่ไม่เลย เขียนได้น่าสนใจ มีกลิ่นอายสืบสวนสอบสวน แต่ บอกเลยรำคาญภาษาเกาะ กับวงเล็บมาก แรกๆเกือบยอมแพ้และ แต่พอเริ่มชินก็พอไหวอยู่ ช่วงท้ายๆมันส์มาก ตัวละครคือเขียนมาให้ต้องอ่านเล่มต่อ ต้องไปซื้อเล่ม2,3 มาอ่านและ อยากรู้5555

[Sundayybaby · Rating 3 out of 5]

อย่างแรกเลยคือในเรื่องใช้คำทับศัพท์เยอะมากแล้วก็จะมีวงเล็บแปลไว้ข้างหลัง ช่วงแรกๆค่อนข้างไม่ชอบ โดยเฉพาะตอนที่คำศัพท์มารัวๆ(..)ก็จะมารัวๆ รำคาญมาก แง
ในส่วนของเนื้อเรื่อง ช่วงแรกค่อนข้างน่าเบื่อ ตรงกลางเดินเรื่องเรื่อยๆ ตอนจบแอบบู๊ แต่ไม่ชอบบทสรุป อ่านละเซ็ง

[DongYa · Rating 4 out of 5]

เป็นเรื่องที่อ่านแล้วเหนื่อยมากด้วยศัพท์เฉพาะที่เยอะมาก ๆ 555 แต่ช่วงท้ายสนุก(แต่ก็คิดว่าค่อนข้างปัจเจก คนไม่ชอบแนวนี้ก็อาจจะไม่ชอบช่วงท้ายไปเลย รู้สึกมีความโชเน็นนิด ๆ 555) ตัวพิธีกรรมเองก็มีความน่าสนใจมาก ถ้าข้ามกำแพงภาษาไปได้ก็เป็นเรื่องที่สนุกพอตัวเลย