Oczy zasypane piaskiem

by Paweł Smoleński

Temu reporterowi jeden konflikt i dwa kraje nie dają spokoju. Paweł Smoleński na nowo rusza w najbardziej zapalne tereny Palestyny i Izraela, w Jerozolimie, Gazie i wioskach na Zachodnim Brzegu niestrudzenie pyta, czy pokój jest wciąż możliwy. Patrzy na rosnący z każdym miesiącem mur separacyjny, czyta o kolejnych samobójczych zamachach, słucha o nienawiści. Próbuje zrozumieć, ale nikt nie ma złudzeń, że o jakiekolwiek porozumienie będzie bardzo trudno.

Genres: Nonfiction, Reportage, History, Politics, Middle East, Polish Literature, Journalism

264 pages, Hardcover

First published February 14, 2014

About the author

Reporter, publicysta, od 1989 roku dziennikarz „Gazety Wyborczej”, wcześniej współpracownik pism drugiego obiegu. Napisał m.in.: Pokolenie kryzysu, „Gazeta Wyborcza” — lustro demokracji, Salon patriotów, Pochówek dla rezuna, Irak. Piekło w raju, Izrael już nie frunie, Bedzies wisioł za cosik. Godki podhalańskie (wraz z Bartłomiejem Kurasiem), Balagan. Alfabet izraelski, Oczy zasypane piaskiem oraz Szcze ne wmerła i nie umrze - wywiad rzekę z Jurijem Andruchowyczem oraz Zielone migdały czyli po co światu Kurdowie. Kilkanaście jego reportaży opublikowała paryska „Kultura”. Laureat Nagrody Pojednania Polsko-Ukraińskiego w 2003 roku za książkę Pochówek dla rezuna i Nagrody im. Kurta Schorka za teksty poświęcone Irakowi. W 2006 roku otrzymał Nagrodę im. Beaty Pawlak za zbiór reportaży Izrael już nie frunie.

Reviews

[Táňa Sedláková · Rating 5 out of 5]

Skvelá kniha. Ťažšie nočné chvíle som s ňou zažila, ale som rada, že už rozumiem lepšie. A mimochodom, teším sa, že takéto knihy môžem čítať, že existuje Absynt a jeho stále sa obnovujúci vycibrený edičný plán a že existujem ja v krajinách, kde mám na čítanie aký-taký priestor, medzi ľuďmi, s ktorými sme si vzájomne blízki a napriek rôznosti rozpoznávame spoločné. Vykopnutá otázka je, ako vyzerá Izreal počas jesení.

[Jozef Kuric · Rating 5 out of 5]

Oči zasypané pieskom je možno jedna zo zásadných kníh, ponúkajúca neskreslený obraz izraelsko-palestínskeho konfliktu. Po jej prečítaní som sa cítil dostatočne informovaný, no zároveň som nútený priznať, že nie som o nič múdrejší. Ponúkalo sa mi vlastne iba jedno jediné riešenie. Tolerancia.

https://dennikn.sk/blog/zem-na-ktorej...

[Daniela Velgosová · Rating 5 out of 5]

Dôležité reportáže. Autor poskytol priestor obidvom stranám konfliktu. Pri čítaní som získala nové informácie a nevysvetliteľný pocit,čím viac sa chcem dozvedieť o tejto téme, tým viac získam otázok ako odpovedí.

[David Halada · Rating 5 out of 5]

Veľmi kvalitná zbierka reportáži.

[Monika Zbínová · Rating 4 out of 5]

2️⃣7️⃣. tohtoročná 📖 prečítaná ✔️ (27/53)
➡️ Pawel Smoleński: Oči zasypané pieskom (⭐️⭐️⭐️⭐️)

„Nikdy nenájdeme spoločný jazyk, ak sa budeme pozerať do minulosti.“

🇵🇸🇮🇱 Keď sa pred pár dňami opäť rozhorel izrealsko-palestínsky konflikt (niežeby predtým zhasol, ale chápeme sa), zdalo sa mi to ako skvelá príležitosť vytiahnuť z poličky absyntovku, ktorú som si kúpila dávnejšie. #rokneprecitanychknih
Moja východisková pozícia bola, že som o tom, čo sa tam deje, nevedela prakticky nič. A necítim sa preto trápne, tých tém (nielen z geopolitiky), v ktorých sa neorientujem, je naozaj veľa a zdá sa mi hrdinskejšie skôr si priznať, že niečo neviem, ako robiť zo seba odborníka s „jediným správnym“ názorom na základe jedného článku.
👩‍💻 Každá reportáž opisuje situáciu konkrétnych ľudí. Smoleński dáva priestor povedať svoju verziu príbehu Izraelčanom aj Palestíncom, medzi jednými aj druhými má mnohých známych. Ako sa na reportéra patrí, nevnáša svoje súdy, takže či stojíte na jednej alebo druhej strane, nemali by ste mať pocit zaujatosti. Ak vám však ide len o potvrdenie svojho vyhraneného názoru, skúste radšej inú knižku. V tomto komplikovanom a dlhotrvajúcom spore nemôže zvíťaziť ani jedna strana a na každý argument sa dá povedať „áno, ale“.
Niektoré reportáže sa mi zdali príliš vágne, tvorili ich mnohé obrazy krajiny a života ľudí v nej a veľa sa v nich nedialo. Ľutovala som, že nie sú doplnené fotografiami, a tak som aspoň sama pre seba gúglila o kom, čom alebo akom mieste autor rozpráva. Najviac sa mi páčil opis izraelských babiek, ktoré na check-pointoch dávajú pozor, či sa vojaci správajú slušne, a spolupráca palestínskych a izraelských žien, ktoré prekonali svoj strach a urážky a začali spoločne tvoriť spoločné dielo.
Trošku nerozumiem zámeru autora, že pomerne podrobný prehľad udalostí, ktoré pomôžu k vytvoreniu si obrazu o tom, čo sa doteraz udialo, je umiestnený až v posledných kapitolách knihy.
Kto sa teda odhodlá prečítať si tieto reportáže bez základných informácií o konflikte, nemusí sa báť knihu čítať aj odzadu.
📚 Na Martinuse kúpite tlačenú knihu: http://bit.ly/ocizasypanepieskom

[Juliusz · Rating 4 out of 5]

Kolejny ciekawy zbiór reportaży Pawła Smoleńskiego, tym razem z Izraela i Autonomii, pełen różnych punktów widzenia i ciekawych obserwacji.

[MaRysia (ostatnia_strona) · Rating 4 out of 5]

Strasznie się to czyta w obliczu obecnych wydarzeń

[Michal Buzaši · Rating 5 out of 5]

Krátke, nesúvislé príbehy zachytávajúce životy ľudí na oboch stránách plotu. Dobre vyvážené + conclusion ktorý sa autor snaží načrtnúť je že jediné riešenie musí viesť cez dialóg

[Dan · Rating 5 out of 5]

Prečítal som si dvakrát, v dvoch rôznych fázach života s inými skúsenosťami, a stále ju považujem za jednu z najlepších kníh nielen o ľuďoch žijúcich v Izraeli a Palestíne. Smolenski nenadržiaval ani jedným ani druhým, ku každému príbehu pridal protiváhu, otázky vzbudzujúce ďalšie otázky a veľmi farbistý pohľad na ten kút sveta. Okrem príbehov a skúseností ľudí opísal miesta, po ktorých sa pohyboval, že som sa cítil zaliaty blízkovýchodným slnkom, videl som sady olivovníkov, datľovníkov a cítil som vôňu falafelu v uličkách arabských miest, ale aj som cítil chladný tieň betónového múru, počul nenávistný krik v hebrejčine či arabčine a hlavne nezdieľaný, ale všetkými pociťovanú beznádej a bezvýchodiskovosť – hoci kniha prináša aj nádej, lebo je predovšetkým o obyčajných ľuďoch. Škoda, že nie je preložená do viacerých jazykov ako do slovenčiny.

[Kamila · Rating 2 out of 5]

Mam problem z tą książką. Z jednej strony - beznadziejny, nierówny styl, z drugiej - widać, że autor chciał być jak najbardziej obiektywny i pokazać wszystko, co najważniejsze (co czasami niestety obraca się na jego niekorzyść, gdy zaczyna jakiś ciekawy temat, ale nie idzie z nim głębiej).

Osoby, dla których konflikt izraelsko-palestyński jest czarną magią, nie dowiedzą się z tego reportażu, o co właściwie tam chodzi, ponieważ wiele faktów, oczywistych dla Smoleńskiego, zaś niekoniecznie dla czytelników, jest pomijanych. Przez to "Oczy zasypane piaskiem" są raczej książką tylko dla tych, którzy mają wiedzę na ten temat, jako ciekawe, choć nie wybitne uzupełnienie wiedzy.

[Vladimír · Rating 4 out of 5]

Téma izraelsko-palestínskych vzťahov je veľmi komplikovaná. Kniha od vydavateľstva Absynt Oči zasypané pieskom ponúka zaujímavú sondu do pozadia tohto konfliktu. Nenájdete tu ale žiadne siahodlhé encyklopedické traktáty. Paweł Smoleński prináša pohľady bežných ľudí z oboch strán. Ľudia rozprávajú o svojich zážitkoch, názoroch, snoch, ale aj traumách a krivdách, ktoré majú svoje korene hlboko v minulosti. Po prečítaní tejto knihy nebudete expertom na dianie v Palestíne a ani tam nenájdete návod, ako z tejto patovej situácie von. Skôr si uvedomíte, že problematika je komplikovaná, neprehľadná, možno neriešiteľná a určite nie čiernobiela. 😕

[Juraj Holub · Rating 4 out of 5]

Vyborne intro do problematiky Izrael vs Palestina. Cita sa to tazsie tym, ze kazda jedna kapitola je nabita tonou detailov, postav a udalosti.

[Tomáš Paulďuro · Rating 4 out of 5]

Táto kniha ma veľmi sklamala. Po útoku Hamasu na kibuce v Izraeli a počas odvetnej izraelskej ofenzívy som sa dostal do krkolomnej situácie - nemal som čas a chuť podrobne si čítať o (ďalšej) vojne, no chcel som ostať v obraze. O histórii konfliktu som vedel len povrchne (najmä z kníh Slová môjho otca: Láska a bolesť v Palestíne a Breaking News) a od tejto knihy som mal veľké očakávania.

Kniha dokonale ilustruje aká komplikovaná celá situácia je a ako ďaleko sme od akéhokoľvek, aj nerozumného, riešenia situácie. Veľmi sa mi páčila forma reportáže a na mnohých miestach mi chýbali fotografie (napríklad v kapitole o mužovi, ktorý má pozemok obohnaný múrom a vedie naň jeho vlastný tunel), ktoré som si neskôr sám dohľadával na internete.

A prečo ma teda sklamala? Pretože namiesto odpovedí som z celej situácie len viac zmätený a jednoducho si musím prečítať niečo viac. Áno, slovo "sklamala" treba brať s nadhľadom :)

[Dávid Novotný · Rating 5 out of 5]

Powerful book, that slightly helps to understand past and present of the everlasting conflict. Bringing together stories and opinions of common people from both sides of barricade. Showing that there is probably no solution for this conflict, just never ending spiral of violence and hatred. Although there are some bright moments, when both sides could coexist peacefully, building instead of destroying everything around, they are mostly just exceptions proving the rule.

Really surprising how far some people can go and how creative they can be when they want to torment somebody and make their lives living hell. Just for the religion and piece of land...

[Zuzana Kubáň · Rating 5 out of 5]

Knižka je zbierkou viacerých zozbieraných príbehov z Palestiny, z obdobia po druhej intifáde. Cez tieto príbehy má čitateľ možnosť bližšie nahliadnuť do bežného života Palestínčanov a Palestinčaniek a najmä na stupňujúce vysídlovacie politiky Izraela. Napriek tomu, že knižka neponúka nejaký sumár dejín, aj z nej má čitateľ možnosť pochopiť zdroj násilia, ktorého sme dnes svedkami. Rozhodne odporúčam.

[Tamara Leontievova · Rating 5 out of 5]

dalsi reportazny skvost. hladaci pravdy o rieseni izraelsko-palestinskeho konfliktu budu sklamani. ale PAN novinar ponuka velmi vyzivny vhlad do mentality a historie oboch narodov. ako celok to ma navyse krasny mesidz, ktory pribehom presvita ako kvety puste a dava nadej, ze tie oci mozno raz ten piesok vyplacu.

[martyna · Rating 1 out of 5]

dnf 80%
i don’t feel like there is any point to reading another story of israelis endlessly taking from palestinians, and smoleński attempting to portray all the violence as somehow understandable, sometimes even reasonable. there is no place for any type of equation in this story.

[bookclub pick for march 2024]

[Monika · Rating 3 out of 5]

3.5
Nie do końca podeszła mi ta książka.
Jako osoba znająca temat konfliktu palestyńsko-izraelskiego bardzo pobieżnie, miałam duży problem żeby się odnaleźć w tym reportażu.
Konstrukcja jest bardzo chaotyczna. Krotkie rozdziały. Każdy praktycznie o kimś innym. Później w kolejnych rozdziałach osoby z poprzednich się pojawiają. Dużo postaci, nazwisk. Są to nazwiska kompletnie obce i podobne wiec nie wpadają w pamięć i wszystko się miesza.
Jest to reportaż dla osób zaznajomionych z tematem bo ja musiałam bardzo mocno wyłuskiwać z treści przyczyny konfliktu, jego przebieg.
Dużo historii zwykłych ludzi zamieszkujących tamte tereny jest bardzo ciekawych. Jednak spodziewałam się więcej historii z życia a nie dywagacji o nieruchomościach i przynależności terenu.
Trochę trudny w odbiorze.
Sięgnę po kolejny reportaż tego autora „Izrael już nie frunie”. Mam nadzieję, że tamten jest napisany w bardziej przystępny spodob.

[Michal Blazej · Rating 4 out of 5]

Po precitani lepsie vnimam drobne nuansy konfliktu a zrazu chapem aj detaily z novinovych clankov, ktore som doposial prehliadal. Slovenskemu prekladu chyba ucesanie a originalu trochu koncepcie. Ale ak niekto chce z geopolitiky nazriet na male dejiny ludi na blizkom vychode, toto je dobra cesta. A zial, od vydania knihy sa okrem toho, ze Netanyahu este viac zosalel, nic pozitivne neudialo, takze stale je relevantna.

[Chintapandu · Rating 5 out of 5]

Jeden z najlepszych reportaży wydawnictwa Czarne. Mimo że napisany 10 lat temu, dużo tematów jest dalej aktualnych. Wiele wstrząsających i wzruszających historii, pozwalających zrozumieć konflikt izraelsko-palestyński.

[Jane · Rating 5 out of 5]

This book was great! I enjoyed it a lot and am glad I could obtain so many different information about this conflict.

[Laura Pavlovičová · Rating 4 out of 5]

začínam objavovať čaro poľských novinárov, vďaka absynt.

silné príbehy, radosti aj smutnosti.

veľmi dobré!

[Veronika Wanders · Rating 4 out of 5]

Absyntovka! Konečne po dlhšej dobe … táto kniha krásne zachytáva nezmyselnosť a chaos vo vojne Izraela a Palestíny. Venuje sa viac obyčajným ľuďom ako politikom či teroristickým skupinám a teda odkrýva úplne iný pohľad na tento konflikt. Húževnatosť a neoblomnisť niektorých obyčajných ľudí dokáže byť skutočne obdivuhodná a aj keď má človek občas pochybnosti, ktorá strana je v práve, ja som si z nej odniesla hlavne to, že terorizmus v práve nie je a nebude nikdy. 📖

[hisham · Rating 5 out of 5]

4.5*
I know this books doesn't have all the answers, but as a person who knew close to nothing about the Israeli–Palestinian conflict, I appreciated learning something about it through a series of real stories from both sides.

[sylkaczyta · Rating 4 out of 5]

Przez tę książkę się nie płynie, ją się dozuje, gdyż opisane wydarzenia niejednokrotnie, chwytają za gardło. Czuć bezsilność, lęk i smutek.
Ten reportaż został wydana już jakiś czas temu i od tego czasu konflikt izraelsko-palestyński, jak wiemy eskalował niesamowicie.
Niestety politycy nie ułatwiają, ludzie żyją w strachu, gdyż śmierć czai się za rogiem.

Po tym co tu przeczytałam, widzę jak wielkie różnice kulturowe są między naszymi krajami.
Religia jest bardzo ważna w Polsce ale radykalny Islam to fanatyzm.
Niestety ale nie potrafię zrozumieć radości że własne dziecko zostało szahidem (śmierć samobójcza). Nie oceniam, poprostu nie rozumiem.
Było tu opisanych wiele rzeczy które wywołały we mnie skrajne emocje ale przede wszystkim smutek, niewyobrażalny smutek.
Autor stara się być obiektywny, ukazuje każdą stronę konfliktu i dlatego myślę że jest to dobry reportaż. Można zobaczyć to wszystko oczami różnych osób.

[Katarína Drevená · Rating 5 out of 5]

Velmsjjdjddk

[Radosław Magiera · Rating 3 out of 5]

Lekturą Dyskusyjnego Klubu Książki w Rawie Mazowieckiej, zaplanowaną na luty 2023, był zbiór reportaży współczesnego polskiego pisarza Pawła Smoleńskiego „Oczy zasypane piaskiem” opatrzony podtytułem „Notatki z Palestyny”. To ostatnie może nie jest zbyt celne, gdyż dzieło dotyczy po równi Izraela i Izraelczyków, co Palestyny i Palestyńczyków oraz współczesnych wzajemnych relacji wspomnianych narodów z uwzględnieniem historii, która je tak, a nie inaczej, ukształtowała. Szkoda, że pytania o przyszłość pozostają otwarte, a wielkich powodów do optymizmu raczej nie widać.


Tematyka fascynująca, lecz w klubie książka nie zebrała rewelacyjnych ocen: nikt nie uznał jej za wspaniałą, choć i nikt nie zaliczył jej do beznadziejnych. Jedna osoba oceniła ją jako bardzo dobrą, sześć jako dobrą i dwie jako przeciętną. Ja sam miałem, i nie byłem w tym odosobniony, wielkie trudności z wystawieniem noty – ostatecznie dałem dobrą, ale nie oddaje to moich wrażeń z lektury, które okazały się bardzo ambiwalentne.

Wielkim minusem książki Smoleńskiego jest styl. Powiedzieć, że jest słaby, to nie powiedzieć nic. Zaznaczyłem sobie nawet kilka miejsc, przy których aż łapałem się za głowę, ale nie będę Was męczyć cytatami. Trochę wstyd, że alfa i beta czytelnicy, nie mówiąc o pierwszych recenzentach , byli na to ślepi albo ewidentne wpadki przemilczeli z fałszywej troski o dobre samopoczucie autora i rzecz poszła do druku w takiej formie. Jakby tego było mało, wydawnictwo dorzuciło swoje w postaci niechlujstwa – w tekście sporo literówek i innych błędów. A wielka szkoda, bo treść jest interesująca, nawet bardzo. W tym aspekcie również wynotowałem sobie całą listę szczególnie mocnych kwestii poruszanych w „Oczach zasypanych piaskiem”, lecz chyba też zrezygnuję z ich wymieniania. Każdy sam potrafi docenić.

Szczególną cechą tej książki jest perspektywa, którą mimowolnie tworzą Palestyńczycy. Wyjaśnię to poprzez porównanie – w innej lekturze DKK „Egipt: haram halal”, również pióra Polaka, Piotra Ibrahima Kalwasa, traktującej o Egipcie i Egipcjanach, i która prezentuje dużo wyższy poziom, zwłaszcza stylistyczny, wszystkie obserwacje dotyczą jednego kraju. Czytelnikowi, który nie zna międzynarodowych i międzykulturowych realiów, trudno umiejscowić Egipt i Egipcjan, choć ukazani są wręcz namacalnie, wśród ich sąsiadów, regionu, świata, polityki i historii. Polska jest tak daleko, jest tak odmienna, iż wydaje się inną planetą, więc porównanie z Egiptem nie daje wiele. Książka Smoleńskiego, choć po równi dotyczy Izraelczyków i Palestyńczyków, to jednak właśnie przez tych ostatnich umiejscawia różne kultury, wyznania, państwa i narody wobec siebie. Jak w soczewce skupia to w sobie na przykład świetny wątek obłożonych embargiem handlowym Palestyńczyków, którzy import z Izraela musieli zastąpić przemytem z Egiptu, co dało porażające porównanie tego, co obaj sąsiedzi mogą zaoferować.

Szkoda tylko, że Smoleński nie pokusił się, choćby nie wprost, o umiejscowienie konfliktu palestyńsko-izraelskiego w wojnie islamu przeciwko Zachodowi, w polityce światowej, w wojnie między wolnością i tyranią. Dzieło nie jest też spójną, przemyślaną konstrukcją; jak to celnie określa jego podtytuł, sprawia wrażenie zbioru mniej lub bardziej luźnych notatek. Z powyższych powodów nie bardzo nadaje się dla kogoś, kto chce zrobić pierwsze podejście pod temat Izraela, Palestyny i ich historii. Wiele rzeczy można błędnie interpretować nie znając szerszego kontekstu. W dodatku ten styl i błędy wszelkiej maści utrudniające czytanie...

Paradoksalnie, mimo niezbyt wysokiej oceny, gorąco zachęcam do sięgnięcia po „Oczy zasypane piaskiem”. Wrażenia ze styku Izraela i Palestyny z perspektywy indywidualnych uczestników tragicznej historii tego regionu są naprawdę warte poznania. Nawet dla siedziących w problematyce lektura może się okazać źródłem ciekawych informacji, impulsem do nowych przemyśleń, relatywizacji pewnych prawd. Polecam z pełnym przekonaniem

[Shane W. · Rating 2 out of 5]

Książka nie jest zła. Dużo w niej ciekawostek i widać, że autorowi leży na sercu (albo chociaż zajmuje jego myśli) kwestia konfliktu pomiędzy Izraelem a Palestyną. Natomiast, książka jest zbudowana bardzo chaotycznie, jedna historia wcina się w drugą i struktura jest bardzo zagmatwana. Nie ma też tutaj wyjaśnienia ani żadnego rysu historycznego (poza krótkim nawiązaniem do Barucha Goldsteina, wojny sześciodniowej i obu intifad). Zatem, nie polecam osobom, które chciałyby od zera zagłębić się w kontekst. Nie ma też odnośników wyjaśniających terminy, więc w razie potrzeby trzeba dokonać samodzielnego researchu. Dla mnie przyjemność czytania trochę zakłócona została już blisko początku, gdy autor poświęcił niemal całą stronę na opisaniu dlaczego ,,jego zdaniem wojna nie jest dla kobiet". Nienawidzę takiego myślenia i byłem bliska porzucenia lektury, ale przez wzgląd na to jak zapadła mi w pamięć lektura jego książki o podobnym kontekście - ,,Izrael już nie frunie" zdecydowałam się kontynuować lekturę. Sporo z jego innych książek mnie interesuje zatem myślę, że nie porzucę jego twórczości całkowicie natomiast od teraz będę na nią patrzeć z dystansem i inaczej. Trochę boję się, co zrobił w ,,Królowych Mogadiszu" skoro wyraża tak upośledzone tezy jeszcze zakrywając się byciem tradycjonalistą. Zdenerwował mnie zatem teraz na pewno będzie przerwa od jego reportaży. Jednak nie odradzam, natomiast bardziej sugeruję sięgnięcie po ,,Izrael już nie frunie".

[Katka]

Slovenské vydanie z roku 2015: "Pozrime sa na to takto - do roku 2020 pribudne v Gaze ďalšieho pol milióna obyvateľov. Hustota zaľudnenia narastie na skoro šesťtisíc ľudí na štvorcový kilometer, čo bude nepredstaviteľné preľudnenie. Ďalej to bude jedno z najmladších spoločenstiev na zemeguli, čoraz viac frustrované z malého priestoru, z chýbajúcich bytov (dnes ich je potrebných viac ako sedemdesiat tisíc) a práce, zo zvykového a politického útlaku. Aspoň dve tretiny Palestínčanov v Gaze pocíti chronický nedostatok a ich život bude závisieť od humanitárnej pomoci. Rozšíri sa sféra bezohľadnej chudoby." str. 72
"Ale aj to zdochne alebo presnejšie uschne, lebo už v roku 2016 podzemné zásoby sladkej vody budú totálne otrávené a slané. O štyri roky neskôr už bude táto katastrofa neodvratná. V Gaze jednoducho nebude pitná voda. A Pásmo sa utopí vo svojich vlastných splaškoch. Počas tohto procesu sa môže vyskytnúť ešte ďalšia vojna s Izraelom. VŠETKO JE ZNÁME NA STO PERCENT. O NIEKOĽKO ROKOV BUDE GAZA JEDNÝM Z NAJSTRAŠNEJŠÍCH MIEST NA SVETE. Ibaže sa niečo zmení. Teda, že sa zmení všetko." str.73

[Nataša · Rating 4 out of 5]

Veľmi náročne napísaná kniha (tematicky i štýlovo - miestami je to chaos), ktorá mi na moje otázky vôbec nedala žiadne odpovede. Každá jedna kapitola je plná postáv (ich sny, traumy a názory) a rôznych udalostí (trpkými/smutnými a nehumánnymi, ale nájde sa tu aj pár, ktoré vám dodajú nádej). Obávam sa, že od riešenia sme už na míle ďaleko. Možno dokonca sa aj splnili slová z knihy - vyriešenie tohto konfliktu je nemožné.

Je to nezaujaté, čo je veľmi veľké plus, ale ak niekto chce len potvrdiť svoju pravdu, tak ho to asi sklame. Ťažké, ale potrebné čítanie, pretože v tomto bode už nikto nie je víťaz.

„Predstav si, ako by to tu mohlo vyzerať,“ hovorí, „Saudská Arábia má ropu, Kuvajt sedí na nafte a plyne. Ale nadíde čas, keď sa to všetko skončí. Naše bohatstvo je nevyčerpateľné. Pokiaľ budú ľudia veriť v Boha, dovtedy tu budú jazdiť. A veriť budú vždy, lebo bez Boha človek nedokáže žiť. Koľko hotelov by sa dalo postaviť za tie peniaze, ktoré sa investovali do múru. Len za ten checkpoint v Kalandii by som ich postavil niekoľko. Zriadil by som autobusové linky od Chrámovej hory po Jordán. Ver mi, nevedel by som, čo s peniazmi. A ľudia by boli šťastní.
Povedz mi,“ pýta sa, „to len tu sme takí hlúpi? Všetci, Židia aj Palestínčania. Namiesto zarábania sa otĺkame.“