What do you think?
Rate this book
Бела сама
Некогаш во најмалата книга може да се крие најголема тајна. А најмалиот збор може да крие најстрашна вистина.
„Бела Сама“ е потресен роман за растењето во кој поларизацијата мајка – ќерка, внука – тетка, сопруг – брат, град – село, добро – зло, дете – возрасен, уметност – реалност, љубов – омраза, тело – душа, живот – смрт на автентичен начин се огледува во судбината на Бела Самакоска, која на преминот од детство во младост не само што се соочува со трагични семејни загуби туку и со обид на злоупотреба токму од член на семејството. Ранлива и повредена, Бела наоѓа сили за живот единствено во сопствениот уметнички талент што нахранет со уметничкото наследство од мајка си, блеснува како жар-птица од пепелта на сегашноста.
Женскиот принцип во приказната, растргнат меѓу патријархалноста и еманципацијата, е личен и колективен. Бела Сама е и Бела и Сама, впрочем, како толкумина други девојчиња, девојки и жени кои поминуваат покрај нас со своето бреме што можат да го видат само нашите внатрешни очи. Виолета Танчева-Златева на топол хуманистички начин токму ним им дава право на глас и со тоа ни нуди четиво за промислување, за сеќавање, за поддршка и за дејствување.
Лидија Димковска
„Бела Сама“ е потресен роман за растењето во кој поларизацијата мајка – ќерка, внука – тетка, сопруг – брат, град – село, добро – зло, дете – возрасен, уметност – реалност, љубов – омраза, тело – душа, живот – смрт на автентичен начин се огледува во судбината на Бела Самакоска, која на преминот од детство во младост не само што се соочува со трагични семејни загуби туку и со обид на злоупотреба токму од член на семејството. Ранлива и повредена, Бела наоѓа сили за живот единствено во сопствениот уметнички талент што нахранет со уметничкото наследство од мајка си, блеснува како жар-птица од пепелта на сегашноста.
Женскиот принцип во приказната, растргнат меѓу патријархалноста и еманципацијата, е личен и колективен. Бела Сама е и Бела и Сама, впрочем, како толкумина други девојчиња, девојки и жени кои поминуваат покрај нас со своето бреме што можат да го видат само нашите внатрешни очи. Виолета Танчева-Златева на топол хуманистички начин токму ним им дава право на глас и со тоа ни нуди четиво за промислување, за сеќавање, за поддршка и за дејствување.
Лидија Димковска
202 pages, Paperback
Published January 1, 2023
2 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 of 1 review
September 8, 2024
Одличен роман за животот, семејството, пожртвуваност, смртта и прифаќањето, за болката како пријател, за селото и градот...
Но, пред сѐ за жената, за силата на мајката, за моќта на ќерката, за љубовта на тетката, и за сѐ она што патријархалното живеење нѐ научил да го премолчуваме затоа што е "нормално".
Но, пред сѐ за жената, за силата на мајката, за моќта на ќерката, за љубовта на тетката, и за сѐ она што патријархалното живеење нѐ научил да го премолчуваме затоа што е "нормално".
Displaying 1 of 1 review