Le mie donne

by Юлія Ілюха, Yuliia Iliukha, Marina Sorina (Translator)

Una guerra anacronistica, una guerra che doveva durare poco e che, invece, sta scuotendo le fondamenta politiche, economiche e morali di un continente.
Non è solo lo scontro tra Putin e Zelenskyi, tra due eserciti che si contendono territori di importanza strategica.
È la guerra di tutti: dei figli che vogliono combattere; delle madri che li cercano sui social; degli uomini che uccidono e muoiono; degli animali che si stringono ai loro padroni, che vengono portati via insieme ai beni più cari o abbandonati a malincuore.
Come tutte le guerre, però, questa è soprattutto la guerra di tante donne, ucraine che vorrebbero solo riavere la loro vita, quella di prima della guerra, ma sono invece costrette a una tragica quotidianità nelle case sventrate e nei rifugi, coricandosi “tra due muri”.
È questa nuova quotidianità che, per mezzo della penna di Yuliia Iliukha, le donne ucraine raccontano con un linguaggio essenziale e universale.
Lo fanno mentre si mettono il rossetto, prima che l’invasore le porti via.

Paperback

Published February 24, 2024

About the author

Юлія Ілюха – українська поетка, прозаїкиня, журналістка. Народилася в Харківській області, Україна. Вірші та проза перекладені англійською, німецькою, італійською, болгарською, угорською, каталонською, польською, шведською, португальською, французькою, литовською та іншими мовами. Ілюха отримала низку нагород, зокрема Міжнародну українсько-німецьку літературну премію імені Олеся Гончара, премію Міжнародного літературного конкурсу «Коронація слова 2018», International Chapbook Prize 2023 від журналу 128 LIT (США), Rotahorn-Literaturpreis 2024 (Австрія) та Книгу року BBC 2024.
Кураторка соціально-поетичного мультимедійного проекту «Там, де вдома», присвяченого реабілітації ветеранів війни в Україні через творчість, та упорядниця однойменної збірки віршів. Авторка серії інтерв'ю з письменниками для щоденної всеукраїнської газети «День».
Займалася волонтерством з початку війни в Україні в 2014 році, разом із подругою вона зібрала понад 500 індивідуальних тактичних аптечок для українських солдатів.

Reviews

[Aly Orvis · Rating 5 out of 5]

so so good. so so awful. a book that can make you nauseous but in an important way.

[Sonja · Rating 5 out of 5]

A book of stories of various women in Ukraine experiencing the war. There are women who have been hurt as well as those who hadn’t been touched by the violence. There are women concerned with their beauty and women who are outraged by their children’s betrayal and going to the other side. The women don’t have names. The stories are short, like flash fiction. The picture and feelings are vast. The women are an important view of the war and devastation. Recommend!

[Bie Peeters · Rating 5 out of 5]

"Mes femmes"...
Ces femmes anonymes sont comme vous et moi, avec les mêmes rêves, les mêmes angoisses, les mêmes questionnements - au quotidien, mais aussi au niveau de la vie.
Sauf (et ce mot est d'une importance capitale) qu'elles sont Ukrainiennes et qu'un jour, la guerre est brutalement arrivée dans leurs vies, l'a interrompue et parfois détruite. Leur "maison" s'est réduite à leur corps, leurs paupières sont devenues leurs fenêtres... et il n'y a plus de lieu où se réfugier, se sentir protégé, se sentir bien.
Une femme, une page. Une écriture tout en minuscule, l'auteur n'utilise pas de capitales. Des histoires en apparence simples, pour raconter comment la vie est devenue compliquée, bousculée, arrachée, détruite...
Des phrases simples, qui racontent des histoires de choc. "La complexité de l'âme humaine en temps de guerre."

[Les grands noms · Rating 3 out of 5]

Partir de la petite histoire pour raconter la grande, c'est très souvent efficace. Il est facile de s'identifier à ces femmes anonymes : après tout, elles sont exactement comme nous. Il y a les courageuses, les résignées, les coquettes, les apeurées, et une myriade d'autres femmes qui souffrent parce que la guerre s'est abattu sur elles et sur leur pays.

Touchant et universel.

[LX · Rating 5 out of 5]

wow

R.t.c

[Maria Beltrami · Rating 5 out of 5]

Ci eravamo a malapena, forse, appena ripresi dai due anni di COVID. Pensavamo che forse, finalmente, potevamo tornare alle nostre vite di prima, dimenticando lo strascico di divisioni e contrasti che la pandemia aveva lasciato dietro di sé, e invece, una brutta mattina, ci siamo svegliati con la notizia che la Russia stava cercando di invadere l'Ucraina. Per i più aggiornati, che fossero in corso scontri non era una novità: l'Ucraina è una terra ricchissima di risorse e la Russia cerca di averne il pieno controllo da quando esisteva ancora l'Unione Sovietica. Un'invasione di sfondamento, però, con tecniche prese di peso dalla Seconda guerra mondiale, in Europa si pensava non fosse più possibile. Una cosa impensabile. E invece il 24 febbraio del 2022 proprio a questo ci siamo trovati davanti. Quasi una replica delle guerre di annessione di Hitler, ma in senso inverso. A differenza di quanto successe all' epoca, però, l'Ucraina ha resistito, anche grazie al fatto che l'intero continente si è (più o meno) schierati al suo fianco. Le guerre, si sa, fanno vittime. E non parlo solo di chi muore in battaglia. Parlo soprattutto di chi si "trova in mezzo", di chi la guerra non l'ha voluta, di chi per scelte altrui vede andare in pezzi la propria vita. Si tratta, quasi sempre, soprattutto di donne. Che perdono la casa, i figli, i mariti, che resistono e fanno scelte estreme, ma che tutto quello che vorrebbero è la loro vita di prima. Il linguaggio di Yuliia Iliukha è essenziale, i racconti brevi, folgoranti, tanto veloci da leggere quanto impossibili da dimenticare.

[ΦΑΙΗ ΔΕΛΗΓΙΩΡΓΗ · Rating 4 out of 5]

‘Οι Γυναίκες Μου’ της Γιούλια Ιλούχα είναι ένα συγκλονιστικό έργο που φωτίζει τις ψυχές των γυναικών που επηρεάστηκαν από τον Ρωσο-ουκρανικό πόλεμο. Με 40 σύντομα διηγήματα, η συγγραφέας καταφέρνει να μεταφέρει τον πόνο, τη χαρά και την ανθεκτικότητα των γυναικών που βίωσαν τα ολέθρια αποτελέσματα που σέρνει μαζί του ο πόλεμος. Η συγγραφέας χρησιμοποιεί μια απλή, αλλά δυνατή γραφή που σε τραβά μέσα στο κείμενο και που με μαεστρία μεταφέρει την αγωνία, την ελπίδα και την δύναμη των γυναικών της Ουκρανίας ,μέσα από τα διηγήματα της που είναι σύντομα, αλλά γεμάτα νόημα και δυνατά συναισθήματα. Το βιβλίο δεν απευθύνετε μόνο σε εκείνες τις γυναίκες που έζησαν τον πόλεμο, αλλά και σε όλους εμάς που θέλουμε να κατανοήσουμε την ανθρώπινη ψυχή και τα βιώματα των ανθρώπων εν καιρό πολέμου. Είναι ένα ανάγνωσμα που σε αγγίζει βαθιά και σε κάνει να αναλογιστείς την ανθρώπινη δύναμη , που δεν επιχειρεί να δώσει απαντήσεις ή να αποδώσει κατηγορίες, αλλά να δώσει φωνή σε αλήθειες που συχνά μένουν στην αφάνεια περνώντας το μήνυμα της ειρήνης,της αγάπης και του σεβασμού για τη ζωή.