Μετά την περίεργη περιπέτεια που έζησε και τις αμφιβολίες του για τον πραγματικό κόσμο, ο Μιχάλης επιστρέφει στη Γη έχοντας έναν ξεκάθαρο στόχο: να σώσει τον κόσμο από τα αδηφάγα ζόμπι. Αν και στη Γη αρχίζει να πιστεύει ξανά ότι αυτό που ζει δεν είναι η πραγματικότητα αλλά ένα παιχνίδι, εκπαιδεύεται και αρχίζει να προσαρμόζεται. Γνωρίζει διάφορους επιζώντες και αποκτά εμπειρία, νέο εξοπλισμό και σκοπό. Έπειτα από μια σημαντική γνωριμία, καταλαβαίνει ότι (μάλλον!) δεν είναι μόνος του σε αυτό το… παιχνίδι. Τι θα κάνει, όμως, ο Μιχάλης όταν η ορδή τούς βρει; Όταν η αιμοδιψής αυτή ορδή βρει το καταφύγιό τους και αρχίσει να τους κυνηγάει σε κάθε στενάκι της πόλης; Θα καταφέρει να το σκάσει και να βρει τη μεγαλύτερη κοινότητα ή θα υποκύψει στη βιαιότητα των απέθαντων;
Ο Στέφανος Καράμπαλης γεννήθηκε, μεγάλωσε και μένει στην Ελλάδα. Εργάζεται ως ελεύθερος επαγγελματίας Μεταφραστής αγγλικών-ελληνικών και Αρθρογράφος-Κειμενογράφος. Είναι αρωγό μέλος στην Πανελλήνια Ένωση Μεταφραστών, έχει τελειώσει ένα μονοετές εντατικό πρόγραμμα και ένα πρόγραμμα μετάφρασης κόμικς σε ιδιωτική σχολή εκπαίδευσης μεταφραστών, αλλά και πέντε διαφορετικά προγράμματα (κειμενογραφία, μετάφραση, υποτιτλισμό και δύο για επιμέλεια) σε δημόσιο πανεπιστήμιο. Η LitRPG σειρά βιβλίων Επίθεση των Ζόμπι είναι το πρώτο του συγγραφικό έργο και τα LitRPG βιβλία είναι η αγάπη του. Ως μεταφραστής, ασχολείται κυρίως με την τοπική προσαρμογή παιχνιδιών, ιστοσελίδων και εφαρμογών από τα αγγλικά στα ελληνικά και τη μετάφραση άρθρων, γενικών κειμένων και βιβλίων από τα αγγλικά στα ελληνικά, αλλά και από τα ελληνικά στα αγγλικά.
Μετά την πρώτη επαφή με το είδος (LitRPG) στο πρώτο βιβλίο της σειράς (Επίθεση των Ζόμπι: Πριν το Χάραμα) ήταν σίγουρο ότι θα συνεχίσω να διαβάζω. Εδώ τα πράγματα είναι ακόμη καλύτερα από το πρώτο βιβλίο. Καλύτερο (και πιο πλούσιο) Layout, πιο ολοκληρωμένοι πίνακες, αρκετά πιο έντονο το στοιχείο του παιχνιδιού. Νιώθεις πως παίζεις κι εσύ σε παιχνίδι υπολογιστή. Ίσως αρνητικούλη να είναι για κάποιους η χρήση AI εικόνων, αλλά γίνεται με άψογο δέσιμο και πολύ δουλειά από την γραφίστρια και σε μεγάλο βαθμό δεν το καταλαβαίνεις. Απόλαυση είναι το ότι όσο δυναμώνει ο πρωταγωνιστής (ανεβαίνει level), αυξάνει και η δυσκολία των αντιπάλων του, τα side guest που αν και δεν προσφέρουν στην ιστορία, μεγαλώνουν την αίσθηση του παιχνιδιού και φυσικά η ίδια η πλοκή, που έχει μεγαλώσει και τεντώσει πολύ. Δε ξέρω που έχει σκοπό να το φτάσει ο συγγραφέας από εδώ και πέρα, αλλά πραγματικά θέλω να το διαβάσω. Οπτική των ζόμπι, έχουμε! Δεύτερο παίχτη, έχουμε. NPCs, έχουμε. Cliffhanger, έχουμε (και μας αφήνει στο καλύτερο, αλλά αυτό είναι άλλο). Παρά τις λίγες σχετικά σελίδες, τα έχουμε όλα. Περιμένω με αγωνία το επόμενο. Και από όσο έμαθα, κάθε 3-4 μήνες θα έχουμε και ένα, οπότε μπορείτε να δείτε το όλο project σαν ένα μυθιστόρημα σε συνέχειες. Μια χαρά…
Ατμοσφαιρική ιστορία με φόντο την μεταποκαλυπτικη Αθήνα! Ο Μιχάλης στα χαμένα να μην ξέρει τι του γίνεται και ανακαλύπτουμε μαζί του τη νέα πραγματικότητα. Ενισχυμένα ζόμπι που μιλάνε και σχεδιάζουν πάρα πέφτουν με τα μούτρα στους ήρωες. Το βιβλιαράκι έθιξε σε έναν βαθμό (ή τουλάχιστον εγώ το εξελαβα έτσι) την σκέψη του "υπάρχω ή είμαι μέρος ενός προγράμματος; Πώς καταλαβαίνουμε ότι ζούμε όντως;" Η μόνη μικρή μου παρατήρηση αν έπρεπε να βρω κάτι ήταν πως ήθελα περισσότερα τέτοια υπαρξιακά ζητήματα, γιατί ο Στέφανος τα αποδίδει πολύ όμορφα στο έργο του.
Τον ευχαριστώ πάρα πολύ που το υπέγραψε και του εύχομαι να καταφέρει να ιδρύσει μια ισχυρή βάση αναγνωστών LitRPG στην Ελλάδα.
Πρώτη φορά έρχομαι σε επαφή με το συγκεκριμένο είδος ( LitRPG - λογοτεχνικό παιχνίδι ρόλων) και μπορώ να πω πως μου άφησε μια ευχάριστη αίσθηση. Πραγματικά ήταν σαν να παρακολουθούσες ένα παιχνίδι, με γραφικά που σου άφηναν μια ρεαλιστική αίσθηση, με τη δυνατότητα παρακολούθησης της πορείας και της εξέλιξης του πρωταγωνιστή συνεχώς. Βοηθούσε, βέβαια, το γεγονός πως και τα δύο βιβλία περιλάμβαναν υπέροχα λεπτομερή σκίτσα που δημιουργούσαν μια πιο έντονη εμπειρία.
Η γραφή θεωρώ πως ήταν κατάλληλη για το συγκεκριμένο είδος, καθώς προσδίδει την αμεσότητα που υπάρχει σε ένα παιχνίδι αλλά και τη λεπτομερή περιγραφή του κόσμου που δημιουργείται. Υπήρχαν, όμως, κάποια σημεία στα οποία εντόπισα επαναλήψεις και αδυναμία στις περιγραφές, κυρίως στο δεύτερο βιβλίο. Η μετάβαση, βέβαια, ήταν ομαλή από το πρώτο στο δεύτερο, δίνοντας μας και περισσότερες πληροφορίες για το στάδιο στο οποίο βρίσκεται ο Μιχάλης.
Αυτό που με μπέρδεψε λίγο και αδυνατώ να βρω ακόμα ένα νόημα, είναι η επιλογή διαφορετικών χαρακτηριστικών, που δεν θα περίμενα σε μια ζόμπι αποκάλυψη. Ήταν σαν να διαβάζω ένα horror βιβλίο με στοιχεία επιστημονικής φαντασίας. Λάτρεψα τα horror στοιχεία, την περιγραφή των ζόμπι, τα χαρακτηριστικά και την εξέλιξη τους, όμως, με μπέρδεψε αρκετά η εμφάνιση εξωγήινης ζωής μη γνωρίζοντας ακόμα από πού προέρχεται και τι σχέση έχει με την αποκάλυψη που γίνεται στη γη. Δεν μου ταίριαξε, όμως, μπορώ να περιμένω μια καλή εξήγηση για αυτό στο επόμενο βιβλίο. Ανυπομονώ για τη συνέχεια!
5 αστέρια και για αυτό. Η φράση κορυφώνεται σε αυτό το βιβλίο, πραγματικά δεν ήθελα να το αφήσω από τα χέρια μου. Το συστήνω ναι. Ο συγγραφέας έχει κάνει απίστευτη δουλειά.
Αν το πρώτο βιβλίο μου θύμισε τη μέθη των πρώτων βιντεοπαιχνιδιών, το δεύτερο με έπεισε πως η σειρά έχει λόγο ύπαρξης. Ο Καράμπαλης δεν μένει στάσιμος. Εξελίσσει τον κόσμο, ζορίζει την πένα του και με κάθε κεφάλαιο αποκαλύπτει πως έχει όντως υφάνει ένα πολύπλοκο σύμπαν που δεν χωρά σε έναν μόνο τόμο.
Ο Μιχάλης επιστρέφει στη Γη με την ψευδαίσθηση του παιχνιδιού να τον στοιχειώνει, και αυτή η αμφιβολία είναι που φορτίζει την ατμόσφαιρα. Η δράση δεν αργεί να ξεσπάσει. Νέοι σύμμαχοι, εξοπλισμός, σκοπός. Και μετά, η ορδή – πάντα εκεί να θυμίζει πως κάθε ανάσα είναι δανεική.
Δεν λείπουν οι αναφορές που αναγνωρίζω από άλλες ιστορίες του είδους. Σκιασμένες πινελιές από Walking Dead, σπασμοί από I Am Legend, ηλεκτρισμένες σκιές από Resident Evil. Όμως εδώ δεν έχουμε απλή μίμηση. Ο συγγραφέας ανακατεύει αυτά τα υλικά με δικές του ιδέες και το αποτέλεσμα δεν είναι ποτέ ξένο. Είναι φρέσκο, δυναμικό, με ανατροπές που κρατούν τον αναγνώστη σε εγρήγορση.
Κι ύστερα, οι τολμηρές αφηγηματικές επιλογές. Η οπτική των ζόμπι που για πρώτη φορά μας ανοίγεται. Η ύπαρξη δεύτερου παίκτη, τα NPCs που αποκτούν ρόλο, το cliffhanger που σε αφήνει να κοιτάς τη σελίδα με θυμό γιατί δεν θέλεις να περιμένεις. Εδώ βλέπουμε καθαρά πως ο Καράμπαλης δεν αρκείται να στήσει μια απλή μάχη επιβίωσης. Θέλει να παίξει με το μυαλό μας.
Το Η Φυγή αποδεικνύει πως τα έξι βιβλία της σειράς έχουν λόγο. Ο κόσμος είναι μπλεγμένος, σκοτεινός, γεμάτος προοπτικές και ανατροπές. Το είδος δεν ζητά λογοτεχνικό θαύμα, ζητά αδρεναλίνη, ζητά παιχνίδι, ζητά αναγνωστική βουτιά. Και αυτό το δεύτερο βιβλίο το παραδίδει με γενναιοδωρία.
Περισσότερη δράση και videogame μηχανισμοί συνοδεύουν το δεύτερο βιβλίο της σειράς. Είναι εμφανές πλέον, πέρα από κάθε αμφιβολία, πως ο κόσμος είναι ένας εικονικός κόσμος βιντεοπαιχνιδιού και ο Μιχάλης ίσως ο μοναδικός άνθρωπος μέσα σε μια πληθώρα NPCs και ζόμπι έτοιμων να τον κατασπαράξουν. Θα φερθεί, όμως, σύμφωνα με τους κανόνες του παιχνιδιού. Θα συνεργαστεί με τους χαρακτήρες που συναντά και θα εκπληρώσει τις αποστολές που του δίνονται. Όπως και σε ένα RPG ανεβαίνει επίπεδα, εξελίσσεται, ξεκλειδώνει νέες ικανότητες και μαθαίνει τις αδυναμίες του. Το μεγάλο μυστήριο, όμως, παραμένει.
Καλύτερο και πιο γεμάτο από το πρώτο βιβλίο της σειράς, στη Φυγή νιώθεις πραγματικά το νόημα και το vibe αυτής της ιστορίας.
Αφιέρωμα στα βιβλία: Επίθεση των Ζόμπι Ι, Πριν το Χάραμα - Επίθεση των Ζόμπι ΙΙ, Η Φυγή - Επίθεση των Ζόμπι ΙΙΙ, Το Ενκλάβιο
Η φράση ''Όσο ζω, μαθαίνω'' σε μένα παίρνει διαστάσεις και επεκτείνεται και στο όσο διαβάζω βιβλία και έρχομαι σε επαφή μαζί τους, καθημερινώς, όλο και κάτι νέο μαθαίνω. Όταν πρωτοάκουσα για την έκδοση των βιβλίων ''Επίθεση των Ζόμπι Ι, Πριν το Χάραμα - Επίθεση των Ζόμπι ΙΙ, Η Φυγή - Επίθεση των Ζόμπι ΙΙΙ, Το Ενκλάβιο" του συγγραφέα Στέφανου Καράμπαλη (κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Παράξενος Ελκυστή��) είναι αλήθεια πως αρχικά -λανθασμένα όπως αποδείχθηκε στην πορεία- νόμιζα ότι μιλάμε για μία ακόμη σειρά βιβλίων που ανήκουν στο είδος της φαντασίας και του τρόμου, με επίκεντρο ως προς τη θεματική τους τα ζόμπι. Όχι, ότι αυτό είναι κάτι κακό! Αγαπώ πολύ τα συγκεκριμένα είδη, αλλά αυτό που με έκανε να θέλω να διαβάσω και να σας παρουσιάσω μέσω ενός αφιερώματος τα τρία πρώτα βιβλία της σειράς ''Επίθεση των Ζόμπι'' ήταν το γεγονός ότι εγκαινιάζουν μία νέα και πρωτότυπη -τουλάχιστον για μένα- κατηγορία βιβλίων, την LitRPG.
Ωραία θα μου πείτε όλα αυτά που σας λέω, μα είμαι σίγουρη ότι είστε αρκετοί/ες εκεί έξω που μέχρι σήμερα μπορεί να μη γνωρίζετε τι είναι η LitRPG. Εμ, εδώ γίνεται ενδιαφέρον! Τα ακρωνύμια ''LitRPG'' σημαίνουν Literary Role Playing Game - λογοτεχνικό παιχνίδι ρόλων και πιο συγκεκριμένα είναι ένα αλλιώτικο προϊόν μυθοπλασίας που παντρεύει την ύπαρξη στοιχείων και προσώπων/πλασμάτων από τον κόσμο των παιχνιδιών με την μορφή και παρουσία της λογοτεχνίας, όπως τη γνωρίζουμε μέσα σε πιο παραδοσιακά και αναμενόμενα πλαίσια. Το αποτέλεσμα αυτής της σύμπραξης; Τα εν λόγω βιβλία που δίνουν έναν άλλο αναζωογονητικό και φρέσκο αέρα ανανέωσης τόσο στην ξένη, όσο και στην εγχώρια λογοτεχνία.
Είμαι βέβαιη ότι όσοι/ες ασχολούνται με το gaming (βλέπετε και τον ανιψιό μου, τον Στρατή ο οποίος είναι μετρ σε αυτά!) θα γνωρίζουν πολύ καλά τους όρους αυτών των παιχνιδιών, το πως λειτουργούν, τα ποια στάδια θα χρειαστεί να περάσουν οι παίκτες/τριες, τον όποιο ανταγωνισμό ( ; ) μπορεί να υπάρξει μεταξύ αυτών, αλλά και το πόσο χρόνο και την προσήλωση θα χρειαστεί να επενδύσουν σε αυτά. Εγώ σε καμία περίπτωση δε δηλώνω ειδήμων, απλώς και μόνο επειδή έτυχε να διαβάσω τα παρόντα, μα τολμώ να πω ότι απήλαυσα κάθε στιγμή της ανάγνωσης, καθότι ένιωσα πως άνοιγε μπροστά μου ένα καινούργιο παράθυρο στον κόσμο της φαντασίας.
Μα ας τα γνωρίσουμε λίγο παραπάνω...
''Επίθεση των Ζόμπι Ι, Πριν το Χάραμα"
Ο Μιχάλης είναι ένας τριαντάχρονος σχεδιαστής βιντεοπαιχνιδιών και παθιασμένος γκέιμερ. Όλα είναι φυσιολογικά στη ζωή του. Ρουτίνα, παιχνίδια, δουλειά… Μέχρι την αναθεματισμένη εκείνη μέρα που αποφασίζει να παίξει τη νέα πίστα Πριν το Χάραμα του αγαπημένου του παιχνιδιού εικονικής πραγματικότητας, του Επίθεση των Ζόμπι. Αυτό που δεν ξέρει είναι ότι, εκείνη τη μέρα, όχι απλώς θα ξεκινήσει έναν εικονικό (ή μήπως όχι;) αγώνα επιβίωσης, αλλά θα αμφισβητήσει και την ίδια του την ύπαρξη. Η γειτονιά που διαμένει, η Κυψέλη, και ο κόσμος, όπως τον ξέρει (ή νομίζει πως τον ξέρει), διαλύονται από ορδές αδηφάγων ζόμπι. Σε μια προσπάθεια να καταλάβει αν αυτό που ζει είναι παιχνίδι, πραγματικότητα ή κάτι άλλο, να θυμηθεί πράγματα και να επιζήσει, ο Μιχάλης ανακαλύπτει πως τίποτα δεν είναι όπως το ξέρει.
''Επίθεση των Ζόμπι ΙΙ, Η Φυγή"
Μετά την περίεργη περιπέτεια που έζησε και τις αμφιβολίες του για τον πραγματικό κόσμο, ο Μιχάλης επιστρέφει στη Γη έχοντας έναν ξεκάθαρο στόχο: να σώσει τον κόσμο από τα αδηφάγα ζόμπι. Αν και στη Γη αρχίζει να πιστεύει ξανά ότι αυτό που ζει δεν είναι η πραγματικότητα αλλά ένα παιχνίδι, εκπαιδεύεται και αρχίζει να προσαρμόζεται. Γνωρίζει διάφορους επιζώντες και αποκτά εμπειρία, νέο εξοπλισμό και σκοπό. Έπειτα από μια σημαντική γνωριμία, καταλαβαίνει ότι (μάλλον!) δεν είναι μόνος του σε αυτό το… παιχνίδι. Τι θα κάνει, όμως, ο Μιχάλης όταν η ορδή τούς βρει; Όταν η αιμοδιψής αυτή ορδή βρει το καταφύγιό τους και αρχίσει να τους κυνηγάει σε κάθε στενάκι της πόλης; Θα καταφέρει να το σκάσει και να βρει τη μεγαλύτερη κοινότητα ή θα υποκύψει στη βιαιότητα των απέθαντων;
''Επίθεση των Ζόμπι ΙΙΙ, Το Ενκλάβιο"
Όταν ο Μιχάλης τρυπώνει σε ένα διαμέρισμα για να σωθεί από τα ζόμπι μαθαίνει ένα συνταρακτικό νέο. Ώρες μετά, καταφέρνει να βρει τη μεγαλύτερη κοινότητα, όμως τα πράγματα εκεί δεν είναι όπως τα περιμένει. Η κοινότητα έχει απαράβατους κανόνες, αγώνες και μυστικά που δεν πρέπει να αποκαλύψει κανείς. Υποψίες για μαγικά φίλτρα και καινούργια πλάσματα μπαίνουν στο μυαλό του Μιχάλη, και ο Πολέμαρχος γίνεται έξαλλος με τις απανωτές αποτυχίες των ζόμπι. Ο Μιχάλης είναι πλέον πεπεισμένος ότι βρίσκεται σε παιχνίδι, αλλά τι θα κάνει όταν λάβει μια πολύ σημαντική αποστολή; Θα προτιμήσει να μείνει στην κοινότητα και να προδώσει τους φίλους του; Και τι θα κάνουν η Σάρα και η Λίζα; Θα καταφέρουν να ξεφύγουν από τα βασανιστήρια των ζόμπι ή θα καταλήξουν στο βασίλειο του θανάτου;
Ευτυχώς! Ευτυχώς που είχα στα χέρια μου και τα τρία πρώτα βιβλία της σειράς, οπότε μπόρεσα να τα διαβάσω συνεχόμενα το ένα μετά το άλλο. Μου άρεσε η ακατάπαυστη δράση, ο τρόπος που ο συγγραφέας αποτυπώνει πάνω στο χαρτί όλη την υπόθεση και την ενισχύει από αγωνία, μυστήριο, αληθοφανείς και εξωπραγματικούς την ίδια στιγμή χαρακτήρες, το άφθονο και χαρακτηριστικό λεξιλόγιο αυτών των παιχνιδιών, καθώς και το πόσο οικείο καθιστά όλο αυτό το σκηνικό ακόμη και σε εμάς που δεν είχαμε καμία επαφή με όλα αυτά, προτού διαβάσουμε τα βιβλία. Τρία βιβλία αρκετά καλογραμμένα που με ικανοποίησαν πολύ και θεωρώ ότι είναι μία καλή πρόταση για τους/τις λάτρεις αυτών των παιχνιδιών κι όχι μόνο! Εγώ ανυπομονώ για τη συνέχεια! Αναζητήστε τα! Καλή ανάγνωση.
Μετά την πρώτη επαφή με το σύμπαν της "Επίθεση των Ζόμπι", μέσω του πρώτου βιβλίου, έρχεται το δεύτερο να σου παρουσιάσει μια άλλη μεριά του και ν το γνωρίσεις λίγο καλύτερα. Όντας μια σειρά βιβλίων θα έχουμε σίγουρα να μάθουμε πολλά ακόμα! Γεμάτο δράση και ένταση, με τις περιγραφές του συγγραφέα να γίνονται ακόμα καλύτερες, συγκριτικά πάντα με το Πριν το Χάραμα! Μου άρεσε ιδιαίτερα η "τσαχπινιά" με το χρόνο. Αξίζει σίγουρα!!!
‘’Συγκεκριμένα, στην πίστα ‘’Πρίν το Χάραμα’’, τα όρια μεταξύ πραγματικότητας και εικονικότητας χάνονταν, καθώς οι παίκτες έμπαιναν σε έναν αποτρόπαιο κόσμο γεμάτο τρόμο και αδρεναλίνη.’’
📌Περίληψη: Ο Μιχάλης είναι gamer και απολαμβάνει να παίζει με τους φίλους του το παιχνίδι ‘’Επίθεση των Ζόμπι’’. Η ιστορία ξεκινάει με τον Μιχάλη και την παρέα του να παίζουν την καινούργια πίστα του παιχνιδιού ‘’Πριν το Χάραμα’’. Όλα καλά, παίζουν, κλείνουν την οθόνη και πέφτουν να κοιμηθούν. Την επόμενη ημέρα που ξυπνάει όμως ο Μιχάλης διεσθάνεται ότι κάτι δεν πάει καλά και επιβεβαιώνεται λίγο αργότερα όταν ζόμπι κατακλύουν τον κόσμο και εκείνος παλέυει για την επιβίωση του.
Επειδή δεν θέλω να σας χαλάσω καίρια σημεία της πλοκής, η περίληψη θα σταματήσει εδώ.
Πριν συνεχίσω με την κριτική, θα σας παραθέσω τα λόγια του συγγραφέα σχετικά με το λογοτεχνικό είδος LitPRG.
“Το LitRPG ή αλλιώς “Literary Role Playing Game” (λογοτεχνικό παιχνίδι ρόλων), είναι ένα είδος μυθοπλασίας που συνδιάζει στοιχεία τόσο του κόσμου των παιχνιδιών όσο και της παραδοσιακής λογοτεχνίας, δημιουργώντας μια μοναδική και ενδιαφέρουσα εμπειρία ανάγνωσης.”
📌Κριτική: Ο συγγραφέας καταφέρνει να σε βάλει αμέσως “στο παιχνίδι”. Δεν μακρηγορεί, η δράση ξεκινάει αμέσως, η αίσθηση του αναπόφευκτου και του τρόμου σε περικλείει. Ειδικά στο πρώτο βιβλίο η μια ανατροπή υποδέχεται την άλλη. Στο δεύτερο βιβλίο η δράση είναι καταιγιστική. Όταν γυρίσεις και την τελευταία σελίδα, ακόμα δεν είσαι σίγουρος αν αυτά που βιώνει ο πρωταγωνιστής είναι αλήθεια ή οχι.
Μου άρεσε πάρα πολύ ο τρόπος γραφής και αφήγησης, δεν κουράζει καθόλου και σε παρασύρει σε αυτόν τον κόσμο.
Δε θα μπορούσα να μη σχολιάσω, την εκπλητική δουλεία που έχει γίνει από το καλλιτεχνικό τμήμα που επιμελήθηκε το βιβλίο. Η εικονογράφηση είναι φανταστική, σκοτείνη και άκρως ατμοσφαιρική.
Σκέψεις: Αν είσαι λάτρης του: Black Mirror, Matrix και Alice in Borderland, αυτά τα βιβλία είναι σίγουρα για εσένα. Ανυπομωνώ να διαβάσω την συνέχεια αυτή της ιστορίας.