Schuilhuisje

by Lena Kurzen

Amsterdam, 2020. Een stel werkt vanuit huis aan een kleine keukentafel. Zij droomt van een kind met hem, hij mist zijn zoon. Hoewel de twee de dagen samen doorbrengen lukt het hun niet om werkelijk contact te maken. Ergernissen kunnen niet uitblijven. Wanneer zij niet goed voor zijn bonsaiboompje zorgt en hun cavia’s door zijn toedoen in de prullenbak belanden, dreigt de situatie te escaleren. Dan komt ze erachter dat hij een dubbelleven leidt – hoe meer ze daarover te weten komt hoe meer ze heen en weer geslingerd wordt tussen ontkenning en nieuwsgierigheid. Hoelang kunnen ze nog doen alsof er niets aan de hand is?

Op onderkoelde toon en in een volstrekt eigen stijl neemt Kurzen de lezer mee in de geest van een vrouw die haar gedachten niet hardop uitspreekt. Schuilhuisje is een pijnlijk grappige roman over misverstanden, onvolkomenheden en verlangens.

Genres: Fiction, Roman, Novels, Dutch Literature

208 pages, Paperback

Published February 27, 2024

About the author

Lena Kurzen (die/diens, 1982) is van oorsprong Duits en kwam naar Nederland om logica te studeren. Als gepromoveerde logicus begeleidde die voor Critical Minds projecten in de scheepsbouw. Kurzen schreef verhalen voor Papieren Helden en schrijft elke drie weken een kort verhaal voor Shortreads.nl over de actualiteit. Schuilhuisje is diens debuutroman.

Reviews

[Paula · Rating 4 out of 5]

Wat een fantastisch en sprankelend debuut! 💖

[Simone Bais · Rating 5 out of 5]

Vanaf de allereerste zin greep deze roman mij bij de lurven: 'Ik kijk naar mijn weerspiegeling in je leesbril en ik wil zeggen dat ik van je hou.' Typerend voor deze ik-figuur is dat ze dit niet zegt, zoals ze vele gedachten niet met haar geliefde deelt. Het verhaal speelt zich af in de coronaperiode waarin iedereen thuis zat, wat ook bijna de enige ruimte is in het verhaal, hun schuilhuisje. Aan de hand van de cavia's, een bonsaiboompje, de pompoenpreiquiche, bergamot-wasverzachter en de courgette-ex (mooi hoe die courgette steeds terugkwam; courgetteseks, courgettekarakter, cougetterig) werd steeds meer duidelijk over het jij-personage, waardoor ik vannacht met geknepen billen van spanning niet kon stoppen met lezen. Heerlijk, wat een debuut!

Bedankt Charel en Rinke, voor jullie leestip! Ben benieuwd wat jullie ervan vinden.

[Laura Van Rijnsbergen · Rating 5 out of 5]

Verrassend debuut! Het boek is volledig geschreven vanuit het perspectief van een vrouw en speelt zich grotendeels binnen in het huis waarin zij met haar vriend woont af. Hun relatie wordt uitvoerig beschreven, maar dan vanuit haar hoofd. Ze praten af en toe maar zij praat vooral tegen hem in haar hoofd. Dat is echt goed gedaan, ze heeft hele gesprekken over dingen die kunnen gebeuren of dingen die ze liever wil. Of dingen die ze zou willen doen in een ruzie, maar volgens mij als je er bij zou zitten in de keuken is het vrij stil. Ze doen beiden wel merkwaardige dingen, en zij komt uiteindelijk achter een verschrikkelijk geheim van hem. Het is een interessant verhaal met een vlotte schrijfstijl en boeiende personages!

[Elianne · Rating 5 out of 5]

In een woord: fantastisch. Ruim de eerste helft van het boek lees je hoe een stel leeft en werkt tijdens de coronapandemie, maar zonder dat het steeds hierover ging. Vaak erger je je aan de hoofdpersoon; ze vindt best veel vervelend aan haar vriend, maar zegt er niets van. Daartegenover staat de humoristische manier van denken van de hoofdpersoon, die je constant volgt in haar gedachten over haar vriend. Ik heb vaak hardop gelachen. Zo heeft de vriend een afvalcontainer geadopteerd; zij ironisch, hij heel serieus: “Sinds je je eigen afvalbak geadopteerd hebt, maak je je ook druk om alle andere. Ik vroeg je een keer of jullie als ondergrondse afvalcontaineradoptanten een supportgroep hadden waar jullie in een kring zaten om jullie schokkende ervaringen te delen. Wel een WhatsAppgroep, zei je serieus, waar jullie soms foto's van bijzonder opmerkelijke afvalcontainersituaties deelden.“
Dan volgt er opeens een plottwist en juist door alle informatie die je hiervoor over het stel hebt gekregen, is die nog beter. Deze plottwist werkt uiteindelijk toe naar een einde waar alles weer op zijn plek valt, dit is heel goed gedaan. Tot slot is de schrijfstijl vernieuwend en daardoor is het boek nog leuker om te lezen. Kortom, een fantastisch boek dus.

[Inge · Rating 1 out of 5]

1.25 ⭐️
Maar alleen omdat er cavia's op de voorkant staan. (waarschuwing: lees dit boek niet alleen voor de cavia's).

Een aantal gedachten:
- Hoe kan iemand zó'n anti-feministisch boek schrijven?
- Het enige moment van daadkracht (en eigen persoonlijkheid) van de hoofdpersoon verdween na één hoofdstuk als sneeuw voor de zon.
- Ik wilde m'n e-reader uit het raam gooien door de laatste zin.
- Vlot geschreven hoor, dat wel.
- Misschien dat ik het ook lowkey voor mezelf verpestte omdat ik lange delen snel achter elkaar las omdat ik het uit wilde hebben omdat ik het stom vond en dat werkt niet perse bevorderlijk.
- Nee negeer dit punt hiervoor. Het was gewoon te erg.
- Ik denk dat als je de zinnen in dit boek die níét over de man gaan weg zou halen, je maximaal drie pagina's over zou houden.
- Wie heeft er een goeie feministische literaire aanrader? Heb ik even nodig in m'n leven.

[Renée Peereboom · Rating 5 out of 5]

Wat een boek. Grappig, verdrietig, ontroerend, raar, onverwachts. Leest heel makkelijk weg, maar is toch niet te simpel. Er zitten een paar ‘plottwists’ in van heb ik jou daar, maar toch is het boek ook wel heel character driven, de interne monoloog is echt goed gedaan. De personages zijn af en toe heel onsympathiek, maar dat draagt uiteindelijk alleen maar bij aan hun echtheid. Absoluut een aanrader, wat mij betreft!

[Kimberly · Rating 4 out of 5]

de cavia's :(

[Nick Klaessens · Rating 4 out of 5]

Goeiemiddag, wat een debuut. Fijne vertelstem die subtiel danst tussen alle dingen die gezegd willen worden binnen een relatie, maar niet voorbij de lippen komen. Dikke aanrader.

[Fien · Rating 5 out of 5]

Aaaaaaaaah #internestruggleoverheteinde

[Sophie Deen · Rating 4 out of 5]

Staccato schrijfstijl , korte zinnen maar vol humor , observaties en confrontaties.
Wat doe je als je niets liever dan een kind wil met je vele malen oudere vriend maar hij ineens heel anders gedrag vertoont?
Gaat hij vreemd? Heeft hij diepere geheimen, wat houdt deze man gek op quiche en op de was doen voor je achter?
Wat een humoristische boek is blijkt aan het einde toch een veel diepere en heftige laag te hebben, aanrader!

[Diana de Jong · Rating 4 out of 5]

Zelden zo’n absurd en volstrekt origineel boek gelezen. De lezer zit volcontinu in het hoofd van een wereldvreemde vrouwelijke millennial, die een relatie heeft met een veel oudere man met een dwangmatige hang naar ordening en routine. In de jij-vorm geschreven, richt de vrouw zich tot haar partner en beschrijft tot in detail alledaagse gebeurtenissen en gewoontes. Langzaam ontvouwt zich het schokkende plot, dat de wereld van het stel op zijn kop zet.
Deze roman werd gratis aangeboden door nrc, anders had ik hem waarschijnlijk overgeslagen. Toch had ik deze idiote leeservaring niet willen missen.

Fragment 1: ‘Daar hou je van, Duitse uitdrukkingen, je weet dat jij langer Duits had op school dan ik. En je hebt als tiener één keer met een Duits meisje gezoend en doet alsof ze met die zoen niet alleen speeksel maar ook alle naamvallen, vervoegingen, voorzetsels en umlauten in één keer aan je heeft overgedragen.’

Fragment 2: ‘Je schudt je hoofd, blijft naar het scherm turen waar nu weer een Exceltabel te zien is. Het is een van die grote, met verschillende tabbladen, kleur gecodeerde cellen vol getallen met een hele reeks cijfers achter de komma, sommige voorzien van opmerkingen en hyperlinks naar andere spreadsheets. Soms stel ik me voor dat het er in je hoofd net zo geordend en tegelijkertijd ondoorgrondelijk uitziet.’

[Gijs Zandbergen · Rating 4 out of 5]

Mijn advies: word niet verliefd op een veel oudere man. En als je dat toch wordt, ga er dan niet mee samenwonen. Daarmee voorkom je veel problemen die overigens niet eens van de aard behoeven te zijn als die waarmee de vertelster in dit boek te kampen krijgt. Daar laat ik het maar bij, anders verval ik in spoilers. Schuilhuisje stond op de shortlist van de Hans Vervoortprijs 2025 en was ook een maandelijks e-bookpresentje van NRC. Dat zijn twee solide aanbevelingen.

[René Stommel · Rating 4 out of 5]

Bijzondere korte roman, een heel eigen stijl. Bizarre schildering van een geïsoleerd tweetal dat om elkaar heen draait en elkaar gevoelsmatig niet weet te raken, maar zeker bezien vanuit de ik-verteller desalniettemin diepe gevoelens tav de ander koestert. Heel precieze omschrijvingen, heel precies infantiele, en daarmee obsessieve koestering niet van elkaar maar van een bonsai en van een paar cavia's (wat mij betreft zijn nauwelijks lulliger huisdieren te verzinnen), waarmee erge dingen gebeuren .. aldoor spannend en even uniek als idioot. De roman heeft me wel gepakt. En ik ontkom niet aan een vraag naar een zekere paralellie tussen het in de roman verbeelde gevoelsleven en dat van de auteur, die geloof ik non binair (of een andere variant) is.

[sarah · Rating 4 out of 5]

Als ik dit verhaal in één woord zou moeten omschrijven, zou het 'absurdistisch' zijn. Vanaf het begin tot aan het einde vroeg ik me af waarom de twee hoofdpersonages samen waren, en de enige mogelijke verklaring is dat ze allebei in een leugen leven. Ondanks soms ingewikkelde lange zinnen, kon ik het boek niet wegleggen. Een verrassend debuut dat me zowel deed lachen als op het puntje van mijn stoel hield.

[Leesdame · Rating 4 out of 5]

Lena Kurzen weet mij tot het laatst te boeien. Als je denkt dat het verhaal klaar is, komt die met een bijzondere twist. Ik was het niet eens met de hoofdpersoon, maar het stemde tot nadenken. ‘Schuilhuisje’ begint rustig, maar knalt op het einde.

Lees verder op mijn blog

[Coosje Van Zwol · Rating 3 out of 5]

Wat zonde van het einde.

[Kitty Hovenkamp · Rating 4 out of 5]

“Schuilhuisjes” van Lena Kurzen, begint rustig en traag. Het verhaal speelt zich in de coronaperiode af. Een stel, hij is een stuk ouder dan zij, werken thuis. Dagelijks zitten ze achter hun laptop, aan de keukentafel, waar ze met de voeten tegen elkaar zitten. Zij praat, vooral in haar hoofd, met hem. Terwijl hij zijn zoon uit zijn vorige huwelijk mist droomt en verlangt zij naar een kind van hem. Cavia’s en een bonsai zijn de surrogaat kinderen van hun, die zij koesteren. Dramatisch verliezen zij de bonsai en de cavia’s.

In het eerste stuk van het boek had ik het gevoel dat hij naast een controlfreak ook een manipulator is. Dan krijgt het boek een andere wending, dat ik niet zag aankomen. Een bizar geheim ontrolt zich. Zij wordt een detective en legt het geheim bloot en confronteert hem daarmee. Zij is kordaat; zij zet hem uit huis. Alleen gaat ze na een tijdje terug naar hem, dat ik niet begrijp, omdat zij nog steeds een kind van hem wilt.

[Lieke · Rating 4 out of 5]

Wat een verslavend verhaal! Ik vond het sterk dat het stel zich bevond in het vacuum van het thuiswerken tijdens de coronapandemie - daardoor kwam het onvermogen om met elkaar te praten goed tot z’n recht. Verder zit het verhaal vol met grappige en scherpe observaties, en kon ik de droge schrijfstijl erg waarderen.

[Ramona · Rating 4 out of 5]

Ik kwam er aan het begin lastig doorheen - ik irriteerde me mateloos aan de hoofdpersoon. Maar naarmate het plot zich verder ontwikkelde, kon ik het boek steeds minder makkelijk wegleggen. Ik moest weten wat er aan de hand was. Een verhaallijn die onverwachts is en je niet snel zal vergeten.

[Maia · Rating 5 out of 5]

Wat een geweldig leuk, grappig en spannend boek. De schrijfstijl is vlot en het leest heel fijn. Het perspectief van de ik-persoon, die schrijft aan jou (de partner), terwijl ze opgesloten zitten in een appartementje in Amsterdam midden in de corona lockdown werkt goed - als lezer voel je je helemaal opgeslokt in die bubbel en je MOET verder lezen. De personages en de terugkerende objecten of gebeurtenissen die een grote rol spelen in hun relatie (en die weer metaforisch zijn voor de staat van hun relatie) zijn slim uitgewerkt. De cavia’s, het bonsaiboompje, de brommende diepvries, het bergamot wasmiddel, die twee plekken aan de keukentafel - en zo kan ik er nog veel meer opnoemen - komen steeds terug en langzamerhand voel jij je als lezer ook deel van dit huis, van die relatie. Ik was echt vanaf de eerste bladzijde tot de laatste bladzijde geboeid, en dat heb ik niet zo vaak, dus het was heerlijk om dit boek te lezen. De personages en hun keuzes gaan nog wel even aan me blijven knagen denk ik - en dat is altijd een teken van een goed boek!

[Britt · Rating 4 out of 5]

Oooh wat kan het einde tot op de laatste zin
een boek nog maken of breken zeg

[Jasper Kemme · Rating 4 out of 5]

Heerlijk. Zoals een boek hoort te zijn.

[dorien vdl · Rating 2 out of 5]

saai, plat, traag ah wacht ik maak er gewoon iets schokkend van en dan slaat het wel aan … goed geprobeerd nou nee slecht geprobeerd want het slaat nergens op (bronzen uil???? echt???)

[Arina · Rating 4 out of 5]

'Als ik tegen de cavia's praat probeer ik mijn normale caviastem op te zetten, zodat ze niet onrustig worden door de veranderde sfeer bij ons thuis.'

[Lily · Rating 4 out of 5]

Wat een heerlijk merkwaardig boek. Langzaam maar zeer overtuigend word je het verhaal ingezogen als ware het een thriller. De belevingswereld van het hoofdpersonage en de dynamiek in de relatie wordt knap beschreven, waardoor het gat tussen wat er wordt gedacht en (niet) gezegd alleen maar stuitender wordt.

Een aantal jaar na de corona crisis is het grappig om een boek te lezen waarin de bijbehorende wisselende maatregelen onderdeel uitmaken van de setting zonder dat het verder een rol van betekenis speelt in het verhaal ("o ja, dat en dat hadden we toen ook nog ja"). En al die alledaagse beschrijvingen van handelingen, hoe banaal ook, het verveelde geen moment omdat het bijdroeg aan het schetsen van de verhoudingen tussen de twee.

In alle onvoorspelbaarheid en merkwaardigheid weet het boek toch waarschijnlijk te blijven en is daarmee zeer vermakelijk.

[Marloes Matthijssen · Rating 4 out of 5]

De eerste roman die ik las waarin de surrealistische coronatijd een plek heeft gekregen. Het gedoe van apart boodschappen doen als je een stel bent, je partner ineens rare dingen in managementjargon horen zeggen tijdens alweer een Zoomvergadering. Hamsteren, de persconferenties, de moed erin houden. In Het Schuilhuisje zijn het geen hamsters maar cavia's die een symbolische rol krijgen: de nood aan troostdieren en troostrituelen om een leven dat noodgedwongen op pauze staat weer aan de gang te krijgen. Andermans maatregelen, noodregels en sancties waar je maar aan moet voldoen. En de geheimen die daaruit groeien. Een grappige roman met scherpe observaties.

[Romana Ponsteen · Rating 4 out of 5]

Een boek dat gemakkelijk leest. Het verhaal beschrijft het dagelijks leven van een jonge vrouw en haar oudere vriend die tijdens de covid periode samen aan de keukentafel werken. Hun gesprekken zijn alledaags, van echt contact is geen sprake maar ze zijn duidelijk verliefd op elkaar. Gaandeweg ontdekt de vrouw dat haar partner een geheim met zich meedraagt. Het boek is met humor geschreven en het einde is onverwacht. Ik heb het met plezier gelezen.

[Lisette Goos · Rating 4 out of 5]

Een leuk, intrigerend en ook humoristisch boek. Verrassende en originele schrijfstijl; nooit gedacht dat iemand zo kan denken als de hoofdpersoon :-) Kernwoorden: cavia’s, bonsai, afvalcontainer, courgette en koriander.

[Kate Wildschut · Rating 3 out of 5]

De eentonigheid van de lockdownperiode wordt goed overgebracht, maar ik kon het niet helpen dat ik daardoor het eerste deel van het boek vrij saai vond. Het tweede deel was alles behalve saai en gaf ook een diepere laag aan de saaiheid van het begin. Het greep me toch niet helemaal helaas!

[Katja · Rating 5 out of 5]

Prachtig verhaal, mooi einde! Genoten.