What do you think?
Rate this book
Пополудень християнства. Відвага змінюватися
Томаш Галік, один із найпроникливіших сучасних богословів,розмірковує над майбутнім християнської віри. Ця книжка — глибокий психологічний, соціологічний та богословський аналіз сучасної Церкви і нашого світу. Чи є сьогоднішня криза катастрофою? Чи пополудень означає наближення кінця християнства? Нестандартні думки та відважні судження не залишать байдужими ні прихильників, ні противників богословських поглядів автора, який кидає виклик нашим уявленням про релігію та заохочує шукати шляхи виходу з кризи.
328 pages, Hardcover
First published January 1, 2021
87 people are currently reading
1323 people want to read
About the author
Tomáš Halík
65 books111 followersTomáš Halík is a Czech public intellectual, Roman Catholic priest, and scholar.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 19 of 19 reviews
December 11, 2022
Ako predošlé knihy od Tomáša Halíka, ktoré som čítala (Chci, abys byl; Čas prázdných kotelů) aj táto je pre mňa veľkým povzbudením. Halík je príkladom človeka, ktorý sa snaží interpretovať evanjelium v kontexte dnešnej reality, s hlbokou empatiou voči osobnému prežívaniu jednotlivcov a bez snahy utiekať sa k minulosti. Nezatvára si oči pred problémami, ktorým kresťanstvo čelí, ale ani sa nevzdáva a neodchádza - snaží sa hľadať riešenia a v krízach vidí príležitosť na poučenie a transformáciu. Teologický pohľad spája so sociologickým, analyzuje vývoj dejín Cirkvi a načrtáva víziu, kam by sa mohla uberať a ako by mohla generovať dobro v dnešnej spoločnosti. Prináša vzácny stupeň nadhľadu a (seba)reflexie, ktorého mnoho ľudí nie je schopných.
Kniha sa nečíta vždy ľahko - je písaná teologicko-filozofickým jazykom, témy kapitol sa prelínajú a text voľne plynie. Občas som čítanie vnímala ako formu meditácie a na chvíľu sa vzdala potreby všetko pochopiť. I napriek tomu mi dala veľa zaujímavých myšlienok a veľa povzbudenia.
Kniha sa nečíta vždy ľahko - je písaná teologicko-filozofickým jazykom, témy kapitol sa prelínajú a text voľne plynie. Občas som čítanie vnímala ako formu meditácie a na chvíľu sa vzdala potreby všetko pochopiť. I napriek tomu mi dala veľa zaujímavých myšlienok a veľa povzbudenia.
August 18, 2024
A profound book about the future of religion. The author assesses the current state of religion (Christianity, and Catholicism, in particular), and envisions a path for a new religious paradigm to meet the needs of a changing world. I found gems of wisdom on virtually every page. The book is a challenging read but well worth it for those questioning the role of the Church in a still-new century.
March 27, 2025
One of the greatest strengths of this book is the integration of sociology, psychology, and theology that undergirds Halík's thesis, argumentation, and vision. Halík continues the call for radical reform and revisioning that was popularized by Hans Küng and takes up the baton in the wake of the notable and notorious reformer's passing a few years ago. Yet, while there is much to admire in this prophetic work, it unnecessarily, in my opinion, tends toward parochial iconoclasm rather than present a vision of a reformed parish/diocese. Halík marginalizes the institutional church and the traditional components of church in favor of a catholicity of spiritual accompaniment that would be more effective in chaplaincies than in parishes.
January 9, 2022
The author brings up many interesting points, however, they could have been presented in a more concise way. Still, a good, inspiring read.
February 21, 2024
Met de opvattingen van Halik ben ik het hartgrondig eens maar met zijn schrijfstijl heb ik nog al eens wat moeite. Te veel theologie, te wijdlopig ook.
January 30, 2025
This is a very thoughtful book full of hope for the future of Christianity, especially of Catholicism. While candidly acknowledging the challenges Christianity faces around the world, the author gives us clear reasons to believe that a revival of faith and a spread of spirituality will help address many of our complex society’s needs. Encouraging.
September 18, 2025
It was alright. Lots of good stuff, but nothing new. Also not sure I was totally on board with some of those metaphors. The scope was way too big. Halík could’ve also painted a better picture of what he envisioned as the afternoon of Christianity. It was extremely vague to me, even at the end of the book.
Meh.
Meh.
June 12, 2025
Acercamiento al momento y al papel actual de la Iglesia católica y del cristianismo
September 27, 2025
absolutely fantastic book, a must read for everyone! it takes you through history and makes sense of everything in the world today and how the church must change and adapt.
December 28, 2023
Priester en psychotherapeut H. analyseert in een serie essays de katholieke kerk in West-Europa aan de hand van concepten uit de Jungiaanse dieptepsychologie.
J. vergeleek de loop van een leven – en het bijbehorende geestelijke rijpingsproces – met opeenvolgende dagperiodes (ochtend, middag, namiddag; 49v). De creatie van een persona in de ‘ochtend’ geeft een beschermend masker en zelfbeeld, maar legt ook de basis voor schaduw en schuld. In de crisis ten tijde van de middag breken die naar de oppervlakte. Zaak is – wil een mens rijp, heel en heilig de namiddag ingaan – om in het reine te komen met zichzelf. Schaduw en schuld kunnen dan niet langer weggedrukt worden (208). Het christendom is in Europa in de crisis gekomen.
H. neemt geen blad voor de mond over, onder andere, het misbruik in de katholieke kerk (h. XVI) en de pathologische reactie daarop van een aantal ‘eerbiedwaardige’ collega’s. Maar ook breder, zitten we in een geleidelijke teloorgang van de christianitas (53v). “De crisis van het hedendaagse christendom gaat niet alleen over kerkelijke structuren, maar over het geloof zelf” (90). Het is daarom tijd dat het christendom zichzelf overstijgt (18-19; 233).
“De Kerk en haar theologie hebben een hermeneutische opdracht: ze zijn belast met de taak de haar vertrouwde boodschap zo te interpreteren dat de betekenis ervan niet door de veranderende culturele en maatschappelijke context wordt vervormd.” (90) De transformatie zit niet in een cultuuroorlog of het creëren van een counterculture of parallelle samenleving (‘getto’s’; 232). De plaats van christenen is midden in de wereld.
H. is fan van paus Franciscus omdat hij zich herkent in het verlangen om getransformeerd de namiddag in te gaan. Hij citeert met instemming uit vijf Pauselijke documenten (overzicht: 255).
H. weet zich ook verwant met laatmoderne theologen en filosofen waaronder Richard Kearney (anatheïsme; 97) en Paul Ricœur (tweede naïviteit; 209) vanwege de poging om het seculiere te heiligen en het heilige te seculariseren (96). Hij is eerlijk over zijn “allergie voor het ‘metafysische realisme’” zonder het relativisme te veel de overhand te willen geven (198-9). H. durft de hermeneutische exercitie en het midden-in-de-wereld-zijn aan vanwege God in Christus. De Kerk is Zijn eigendom en God is net zo actief binnen als buiten het instituut. De voortdurende inwerking van Christus in onze persoonlijke en collectieve geschiedenis loopt via het kerst- en paasmysterie: ‘incarnatio continua, crucifixio continua en resurrectio continua’ (243). Dat neemt de fixatie op het bestaande instituut weg en het maakt sensitief voor alle vormen van creatief binnentreden van Christus in onze wereld (244).
Met instemming citeert H. Jung: “Aangeroepen of niet aangeroepen, God zal er zijn.” (21) en “God gelooft in ons, zelfs wanneer wij niet in God geloven.” H. is met zijn kosmische, universele christologie schatplichtig aan jezuïet Teilhard de Chardin en franciscaan Richard Rohr (18; 160-3).
Het meest concreet wordt H. in de uitwerking van een viertal ecclesiologische concepten die hij ziet als bruikbaar voor het christelijke rijpingsproces (220v): i) de Kerk is het, niet-vastomlijnde, volk van God dat door de geschiedenis pelgrimeert – met Israël als de bron van de rivier; ii) de Kerk is een school van christelijke wijsheid, geloof, hoop en liefde; iii) de Kerk is een veldhospitaal, met een actieve én contemplatieve kant; iv) de Kerk is een plaats van ontmoeting en gesprek, aanbidding en contemplatie én een dienst van begeleiding en verzoening.
De territoriale parochies zullen volgens H. zo goed als zeker verdwijnen, maar in centra van spiritualiteit en geestelijke begeleiding zal het christendom in de namiddag van zijn bestaan helder blijven branden (230).
De essays staan niet allemaal even strak in de verf en hebben soms een meanderend karakter en versnipperde presentatie. Daarom zou een – nu ontbrekende – index van onderwerpen behulpzaam zijn. Het overkoepelende betoog overlapt soms deels met inzichten uit H.s eerdere boeken.
J. vergeleek de loop van een leven – en het bijbehorende geestelijke rijpingsproces – met opeenvolgende dagperiodes (ochtend, middag, namiddag; 49v). De creatie van een persona in de ‘ochtend’ geeft een beschermend masker en zelfbeeld, maar legt ook de basis voor schaduw en schuld. In de crisis ten tijde van de middag breken die naar de oppervlakte. Zaak is – wil een mens rijp, heel en heilig de namiddag ingaan – om in het reine te komen met zichzelf. Schaduw en schuld kunnen dan niet langer weggedrukt worden (208). Het christendom is in Europa in de crisis gekomen.
H. neemt geen blad voor de mond over, onder andere, het misbruik in de katholieke kerk (h. XVI) en de pathologische reactie daarop van een aantal ‘eerbiedwaardige’ collega’s. Maar ook breder, zitten we in een geleidelijke teloorgang van de christianitas (53v). “De crisis van het hedendaagse christendom gaat niet alleen over kerkelijke structuren, maar over het geloof zelf” (90). Het is daarom tijd dat het christendom zichzelf overstijgt (18-19; 233).
“De Kerk en haar theologie hebben een hermeneutische opdracht: ze zijn belast met de taak de haar vertrouwde boodschap zo te interpreteren dat de betekenis ervan niet door de veranderende culturele en maatschappelijke context wordt vervormd.” (90) De transformatie zit niet in een cultuuroorlog of het creëren van een counterculture of parallelle samenleving (‘getto’s’; 232). De plaats van christenen is midden in de wereld.
H. is fan van paus Franciscus omdat hij zich herkent in het verlangen om getransformeerd de namiddag in te gaan. Hij citeert met instemming uit vijf Pauselijke documenten (overzicht: 255).
H. weet zich ook verwant met laatmoderne theologen en filosofen waaronder Richard Kearney (anatheïsme; 97) en Paul Ricœur (tweede naïviteit; 209) vanwege de poging om het seculiere te heiligen en het heilige te seculariseren (96). Hij is eerlijk over zijn “allergie voor het ‘metafysische realisme’” zonder het relativisme te veel de overhand te willen geven (198-9). H. durft de hermeneutische exercitie en het midden-in-de-wereld-zijn aan vanwege God in Christus. De Kerk is Zijn eigendom en God is net zo actief binnen als buiten het instituut. De voortdurende inwerking van Christus in onze persoonlijke en collectieve geschiedenis loopt via het kerst- en paasmysterie: ‘incarnatio continua, crucifixio continua en resurrectio continua’ (243). Dat neemt de fixatie op het bestaande instituut weg en het maakt sensitief voor alle vormen van creatief binnentreden van Christus in onze wereld (244).
Met instemming citeert H. Jung: “Aangeroepen of niet aangeroepen, God zal er zijn.” (21) en “God gelooft in ons, zelfs wanneer wij niet in God geloven.” H. is met zijn kosmische, universele christologie schatplichtig aan jezuïet Teilhard de Chardin en franciscaan Richard Rohr (18; 160-3).
Het meest concreet wordt H. in de uitwerking van een viertal ecclesiologische concepten die hij ziet als bruikbaar voor het christelijke rijpingsproces (220v): i) de Kerk is het, niet-vastomlijnde, volk van God dat door de geschiedenis pelgrimeert – met Israël als de bron van de rivier; ii) de Kerk is een school van christelijke wijsheid, geloof, hoop en liefde; iii) de Kerk is een veldhospitaal, met een actieve én contemplatieve kant; iv) de Kerk is een plaats van ontmoeting en gesprek, aanbidding en contemplatie én een dienst van begeleiding en verzoening.
De territoriale parochies zullen volgens H. zo goed als zeker verdwijnen, maar in centra van spiritualiteit en geestelijke begeleiding zal het christendom in de namiddag van zijn bestaan helder blijven branden (230).
De essays staan niet allemaal even strak in de verf en hebben soms een meanderend karakter en versnipperde presentatie. Daarom zou een – nu ontbrekende – index van onderwerpen behulpzaam zijn. Het overkoepelende betoog overlapt soms deels met inzichten uit H.s eerdere boeken.
June 16, 2024
Tomáše Halíka jsem znal především z rozhovorů Pod lampou a z různých videí. Mluví docela pěkně a tak jsem si chtěl přečíst i nějakou jeho knížku. Pohled na něj mi to dost zkazilo.
Knížka se čte těžko. Používá spoustu cizích slov, jejichž význam jsem si musel neustále hledat, abych věděl o čem čtu. Věty jsou formulovány tak těžkopádně, že jsem je musel číst několikrát abych je pochopil. Zvláště v prvních kapitolách. Tomáš Halík by měl sem tam odložit klávesnici a vzít do ruky lopatu a dělat s normálními lidmi, aby zjistil jak spolu mluví. Myslím, že se hodně myšlenek dalo říci jednodušeji.
Taky bych ocenil, kdyby autor zůstal u náboženství a nepletl se do politiky. Je nenapravitelný liberál a je to v jeho názorech příliš vidět. V politice se mu nedaří vidět věci i z druhé strany.
Samotný obsah knihy nemůžu hodnotit, protože o teologii nic nevím. Ale chybí mi tam sypání si tun popele na hlavu za zneužívání dětí církví. Halík to zmiňuje a odsuzuje ale pro mě je to strašně málo. Nějaká výrazná odpověď mi stále od katolíků chybí. A od Halíka bych to čekal, protože se jinak prezentuje docela obstojně. V případě, že bych byl katolíkem, byla by pro mě jediná myslitelná cesta, rychlá cesta ven. Reformovat něco, přecházet k odpoledni a nereflektovat pořádně co se už stalo, nehledat příčiny mi přijde naivní.
Obálka knížky má dva vyříznuté proužky. Vypadá to pěkně, ale je to přesně v místech, kde držíte knížku a tak se papír trhá. Musel jsem ji zabalit do novin, aby se dala držet.
Přesto všechno nelituju, že jsem si knížku přečetl. I tak jsem dokázal nalézt spoustu užitečných podnětů, rozšířil se mi obzor a mohl jsem se podívat na věci z jiné strany. Když vynechám absenci pořádné reflexe, tak je jasné, že se katolická církev musí změnit. Takhle to s ní dále nejde. A je dobře, že v ní někdo hledá jiné cesty a snaží se o nějaký dialog, že se snaží oddělit to, co tvoří jádro víry od nánosů bahna. Takových lidí by mělo být více.
No ale raději si Tomáše Halíka zase poslechnu v nějakém rozhovoru Pod lampou.
Knížka se čte těžko. Používá spoustu cizích slov, jejichž význam jsem si musel neustále hledat, abych věděl o čem čtu. Věty jsou formulovány tak těžkopádně, že jsem je musel číst několikrát abych je pochopil. Zvláště v prvních kapitolách. Tomáš Halík by měl sem tam odložit klávesnici a vzít do ruky lopatu a dělat s normálními lidmi, aby zjistil jak spolu mluví. Myslím, že se hodně myšlenek dalo říci jednodušeji.
Taky bych ocenil, kdyby autor zůstal u náboženství a nepletl se do politiky. Je nenapravitelný liberál a je to v jeho názorech příliš vidět. V politice se mu nedaří vidět věci i z druhé strany.
Samotný obsah knihy nemůžu hodnotit, protože o teologii nic nevím. Ale chybí mi tam sypání si tun popele na hlavu za zneužívání dětí církví. Halík to zmiňuje a odsuzuje ale pro mě je to strašně málo. Nějaká výrazná odpověď mi stále od katolíků chybí. A od Halíka bych to čekal, protože se jinak prezentuje docela obstojně. V případě, že bych byl katolíkem, byla by pro mě jediná myslitelná cesta, rychlá cesta ven. Reformovat něco, přecházet k odpoledni a nereflektovat pořádně co se už stalo, nehledat příčiny mi přijde naivní.
Obálka knížky má dva vyříznuté proužky. Vypadá to pěkně, ale je to přesně v místech, kde držíte knížku a tak se papír trhá. Musel jsem ji zabalit do novin, aby se dala držet.
Přesto všechno nelituju, že jsem si knížku přečetl. I tak jsem dokázal nalézt spoustu užitečných podnětů, rozšířil se mi obzor a mohl jsem se podívat na věci z jiné strany. Když vynechám absenci pořádné reflexe, tak je jasné, že se katolická církev musí změnit. Takhle to s ní dále nejde. A je dobře, že v ní někdo hledá jiné cesty a snaží se o nějaký dialog, že se snaží oddělit to, co tvoří jádro víry od nánosů bahna. Takových lidí by mělo být více.
No ale raději si Tomáše Halíka zase poslechnu v nějakém rozhovoru Pod lampou.
August 13, 2023
Een aanrader om te lezen als je je gedachten wil toetsen over de toekomst van de christelijke kerk in de Westerse wereld. Het is een reflectie op de kerk en het christendom in met name de Westerse wereld, die helpt te begrijpen waarom de situatie zorgelijk is. Daarmee spaart Halik ook niet zijn eigen RK Kerk. Halik deelt ook ideeën over hoe hij de kerk van de toekomst ziet. Daar zit denk ik nog wel de uitdaging in de praktische uitvoerbaarheid. Aan de ene kant voorziet hij een instorting van het netwerk van parochies waarin al eeuwen de pastorale zorg en het houden van de diensten voorzag. Aan de andere kant pleit hij voor centra van waaruit geestelijke en psychologische zorg verleent kan worden door geestelijken en opgeleide leken. Mij is niet duidelijk hoe anders dit werkt dan het werk in parochies/ gemeenten.
De inhoud van het boek stemt tot nadenken en actie. Bepaalde delen vragen ook een herlezing om het geschrevene te laten resoneren in je eigen hart.
De inhoud van het boek stemt tot nadenken en actie. Bepaalde delen vragen ook een herlezing om het geschrevene te laten resoneren in je eigen hart.
June 17, 2024
"Якщо ми прагнемо довідатись щось суттєве про віру іншої людини, то відкладімо вбік запитання, вірить вона в Бога чи ні, які в неї погляди щодо існування Бога і якою є її церковна або релігійна приналежність. Варто поцікавитися тим, що відіграє роль Бога в її житті, як вірить ця людина, як живе її віра (у її внутрішньому світі та в її відносинах), яким чином віра перемінюється протягом її життя і як віра перемінює її життя, і також — як, наскільки і чи взагалі її віра перемінює світ, у якому ця людина живе".
March 30, 2024
Als de dag op zijn einde loopt en de kerk steeds leger, wat is dan de vorm van het christendom die hieruit naar voren zal komen? Met interesse gelezen, maar zijn visie op de toekomst van de kerk blijft me toch een beetje vaag. Maar misschien is dat ook logisch voor iemand die vooruit in de tijd poogt te kijken.
June 25, 2024
"Overal waar liefde tot God en onze medemens wordt gerealiseerd, zijn God, Christus en het christelijk geloof aanwezig. Als de kerk kan getuigen van dit vertrouwen in een God die groter is dan al onze ideeën, definities en instituten, gebeurt er iets wat nieuw en betekenisvol is: we treden de namiddag van het geloof binnen."
November 29, 2023
Heerlijk boek met een enorm stuk kerk geschiedenis. Ook wel met een hoopvol zicht op de toekomst.
Want to read
March 25, 2024Buchempfehlung von Christiane Underberg, stellvertretende Aufsichtsratschefin der Semper Idem Underberg AG
April 4, 2024
Een te breedvoerige redevoering. Wel met redelijke en beredeneerde ideeën.
December 30, 2024
Viele Wiederholungen, könnte tiefer gehen und sich kritischer mit dem Subjekt auseinandersetzen. Es wirft keine wirklich subversiven Aspekte auf.
Displaying 1 - 19 of 19 reviews