What do you think?
Rate this book
Manvi Ni Bhavai (માનવી ની ભવાઇ
This is novel originally written in 1947, is story of farmer and his struggle to survive during famine. The novel have received Gyanpith Award. It is translated in english as Endurance: A droll saga.
382 pages, Hardcover
First published January 1, 1947
580 people are currently reading
4812 people want to read
About the author
Pannalal Patel
76 books68 followersPannalal Patel was born on 7 May 1912 in Mandli village (now in Dungarpur, Rajasthan) to Nanasha aka Nanalal and Hiraba, an Anjana Chaudhari family. He is youngest among his four siblings. His father was a farmer and used to recite Ramayana, Okhaharan and other mythological stories for his village. This earned his house a nickname "abode of learning". His father died during his childhood and his mother Hiraba raised the children.
His education progressed with many difficulty due to poverty. He could study up to the only fourth standard at Sir Pratap High School, Idar. During school days, he befriended his schoolmate Umashankar Joshi. For a brief period, he worked as a manager in a liquor manufacturing company in Dungarpur. He wrote his first novel while working as a domestic help in Ahmedabad, Gujarat.
In 1936, he accidentally met his old friend Umashankar Joshi who persuaded him to write. He wrote his first short story Sheth Ni Sharda (1936). Later, his stories published in many Gujarati magazines. In 1940, he received recognition for his first novel Valamana (The Send-off), followed by Malela Jeev (1941), Manvini Bhavai (1947) and many other novels. In 1971, he started a publishing company Sadhana in Ahmedabad along with his two sons. During the later years, he mostly wrote novels based on Hindu mythology and epics.
He died on 6 April 1989 in Ahmedabad following brain hemorrhage.
His education progressed with many difficulty due to poverty. He could study up to the only fourth standard at Sir Pratap High School, Idar. During school days, he befriended his schoolmate Umashankar Joshi. For a brief period, he worked as a manager in a liquor manufacturing company in Dungarpur. He wrote his first novel while working as a domestic help in Ahmedabad, Gujarat.
In 1936, he accidentally met his old friend Umashankar Joshi who persuaded him to write. He wrote his first short story Sheth Ni Sharda (1936). Later, his stories published in many Gujarati magazines. In 1940, he received recognition for his first novel Valamana (The Send-off), followed by Malela Jeev (1941), Manvini Bhavai (1947) and many other novels. In 1971, he started a publishing company Sadhana in Ahmedabad along with his two sons. During the later years, he mostly wrote novels based on Hindu mythology and epics.
He died on 6 April 1989 in Ahmedabad following brain hemorrhage.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 70 reviews
March 17, 2024
இந்திய இலக்கியத்தில் இருந்து பத்து தலைசிறந்த நாவல்களை பட்டியலிட்டால், அப்பட்டியலில் இந்நாவல் கட்டாயம் இடம்பிடிக்கும் என்பதில் எனக்கு எள்ளளவும் ஐயமில்லை.
அவ்வளவு அருமையான படைப்பு. அருமை என்று கூட சொல்லிவிட முடியாது, "பயங்கரம்" என்பதே சரியான சொல்லாக இருக்கும் என்று நினைக்கிறேன். அப்படிபட்ட "பயங்கரமான" சூழலை பற்றிய ஆழமான விவரணைகளை கொண்டது இப்படைப்பு.
காலு, ராஜீ, வாலா பட்டேல், ரூபா, பரமா பட்டேல், மாலி, ராஞ்சோட், நானியா, பாலி என நாவலில் வரும் ஒவ்வொரு கதாபாத்திரமும் மிகச் சிறப்பாக எழுதப்பட்டுள்ளது.
வாலா பட்டேலின் குடும்பத்தை கண்டு வயிறு எரியும் அவருடைய தம்பியின் குடும்பம், அவர்களின் வன்மத்தால் நிறுத்தப்படும் காலுவின் திருமணம், காலுவின் மன உளைச்சல் என்று சென்று கொண்டிருந்த கதை அதன் கடைசி பகுதியில் முற்றிலும் வேறொன்றாக படிமலர்ச்சி அடைகிறது.
கடைசி நூற்று ஐம்பது பக்கங்களில் பஞ்சத்தின் கொடுமைகளை பற்றிய விரிவான விவரணைகளை படிக்கும்போது நான் வெலவெலத்து போய்விட்டேன்.
பசியின் கொடுமையால் மனப்பிறழ்வு ஏற்பட்டு குழந்தையை உண்பது, பெரியவர்களின் ஓட்டத்துக்கு நடுவில் சிக்கி சிறு குழந்தைகள் மிதிப்பட்டு சாவது, ஒரு சிறிய ரொட்டித் துண்டிற்காக நாய்களுடன் போட்டியிட்டு சண்டை போடும் மனிதர்கள், வெல்லக்கட்டியில் எறும்பு மொய்ப்பது போல செத்த எருதின் மேல் இருபது மனிதர்கள் கிடந்து புரண்டு பச்சையாக உண்பது, அதை உண்ண வரும் சிறு குழந்தையை தள்ளிவிட்டு தானே உண்ணும் ஒரு மூத்துப் பழுத்த முதியவள் என கோரத்தாண்டவங்கள் அடுத்தடுத்து நிகழ்ந்து கொண்டே செல்கின்றன.
ஆனாலும் வெறுமே இருண்மையை பற்றி மட்டும் சொல்லிச் செல்லாமல், அத்தகைய இருண்ட சூழலிலும் மனிதனின் விடாமுயற்சியையும், வாழ்வதற்கான அவனுடைய வேட்கையையும் போராட்டத்தையும் விவரிக்கும் போது இந்நாவல் ஒரு பெரும் படைப்பாக மிளிர்கிறது.
கொள்ளையர்களை கொல்ல வாளுடன் எழும் காலு, பசியினால் மெலிந்த அவர்களுடைய உடல்களை பார்த்த பின் வாளை தூக்கி எறியும் இடம் இந்நாவலின் உச்சம்.
குஜராத்தி மொழியில் எழுதப்பட்ட இந்நாவல், தமிழில் "வாழ்க்கை ஒரு நாடகம்" என்ற பெயரில் மொழியாக்கம் செய்யப்பட்டு நேசனல் புக் டிரஸ்ட் பதிப்பகத்தாரால் வெளியிடப்பட்டுள்ளது. ஆனால் எப்போதும் போல் அவர்கள் மறுபதிப்பு செய்யவில்லை.
ஆகூழாக, சாகித்திய அகெதமி பதிப்பகம் இந்நூலை "மனோதிடம்" என்ற பெயரில் வெளியிட்டுள்ளது. புத்தகம் இப்போதும் கடைகளில் கிடைக்கிறது. மொழியாக்கமும் சிறப்பாகவே அமைந்துள்ளது.
ஒவ்வொரு இலக்கிய விரும்பியும் தவறவிடக்கூடாத ஒரு செவ்விலக்கியம் இந்த மனோதிடம்.
அவ்வளவு அருமையான படைப்பு. அருமை என்று கூட சொல்லிவிட முடியாது, "பயங்கரம்" என்பதே சரியான சொல்லாக இருக்கும் என்று நினைக்கிறேன். அப்படிபட்ட "பயங்கரமான" சூழலை பற்றிய ஆழமான விவரணைகளை கொண்டது இப்படைப்பு.
காலு, ராஜீ, வாலா பட்டேல், ரூபா, பரமா பட்டேல், மாலி, ராஞ்சோட், நானியா, பாலி என நாவலில் வரும் ஒவ்வொரு கதாபாத்திரமும் மிகச் சிறப்பாக எழுதப்பட்டுள்ளது.
வாலா பட்டேலின் குடும்பத்தை கண்டு வயிறு எரியும் அவருடைய தம்பியின் குடும்பம், அவர்களின் வன்மத்தால் நிறுத்தப்படும் காலுவின் திருமணம், காலுவின் மன உளைச்சல் என்று சென்று கொண்டிருந்த கதை அதன் கடைசி பகுதியில் முற்றிலும் வேறொன்றாக படிமலர்ச்சி அடைகிறது.
கடைசி நூற்று ஐம்பது பக்கங்களில் பஞ்சத்தின் கொடுமைகளை பற்றிய விரிவான விவரணைகளை படிக்கும்போது நான் வெலவெலத்து போய்விட்டேன்.
பசியின் கொடுமையால் மனப்பிறழ்வு ஏற்பட்டு குழந்தையை உண்பது, பெரியவர்களின் ஓட்டத்துக்கு நடுவில் சிக்கி சிறு குழந்தைகள் மிதிப்பட்டு சாவது, ஒரு சிறிய ரொட்டித் துண்டிற்காக நாய்களுடன் போட்டியிட்டு சண்டை போடும் மனிதர்கள், வெல்லக்கட்டியில் எறும்பு மொய்ப்பது போல செத்த எருதின் மேல் இருபது மனிதர்கள் கிடந்து புரண்டு பச்சையாக உண்பது, அதை உண்ண வரும் சிறு குழந்தையை தள்ளிவிட்டு தானே உண்ணும் ஒரு மூத்துப் பழுத்த முதியவள் என கோரத்தாண்டவங்கள் அடுத்தடுத்து நிகழ்ந்து கொண்டே செல்கின்றன.
ஆனாலும் வெறுமே இருண்மையை பற்றி மட்டும் சொல்லிச் செல்லாமல், அத்தகைய இருண்ட சூழலிலும் மனிதனின் விடாமுயற்சியையும், வாழ்வதற்கான அவனுடைய வேட்கையையும் போராட்டத்தையும் விவரிக்கும் போது இந்நாவல் ஒரு பெரும் படைப்பாக மிளிர்கிறது.
கொள்ளையர்களை கொல்ல வாளுடன் எழும் காலு, பசியினால் மெலிந்த அவர்களுடைய உடல்களை பார்த்த பின் வாளை தூக்கி எறியும் இடம் இந்நாவலின் உச்சம்.
குஜராத்தி மொழியில் எழுதப்பட்ட இந்நாவல், தமிழில் "வாழ்க்கை ஒரு நாடகம்" என்ற பெயரில் மொழியாக்கம் செய்யப்பட்டு நேசனல் புக் டிரஸ்ட் பதிப்பகத்தாரால் வெளியிடப்பட்டுள்ளது. ஆனால் எப்போதும் போல் அவர்கள் மறுபதிப்பு செய்யவில்லை.
ஆகூழாக, சாகித்திய அகெதமி பதிப்பகம் இந்நூலை "மனோதிடம்" என்ற பெயரில் வெளியிட்டுள்ளது. புத்தகம் இப்போதும் கடைகளில் கிடைக்கிறது. மொழியாக்கமும் சிறப்பாகவே அமைந்துள்ளது.
ஒவ்வொரு இலக்கிய விரும்பியும் தவறவிடக்கூடாத ஒரு செவ்விலக்கியம் இந்த மனோதிடம்.
September 7, 2014
ગુજરાતી સાહીત્ય ની ઉત્કૃષ્ટ રચના .
દરેક વયક્તિએ વાંચવા જેવી. ખરેખર હ્રદય માં વસી જશે. . . . .
દરેક વયક્તિએ વાંચવા જેવી. ખરેખર હ્રદય માં વસી જશે. . . . .
Read
June 26, 2015i read this book in online
December 11, 2021
Best
This entire review has been hidden because of spoilers.
March 21, 2023
The Masterpiece of Gujarati literature... In this book, the story of the Chhappaniya drought along with the lovestory of Kalu and raju has been beautifully depicted by Pannalal.
February 4, 2022
Must read for every Gujarati. The story here may move your soul in direction of learning more of history of your state and its neighbor, the suffering that feminine dealt once upon a time on our ancestors is immense, if you are a 90's kid you may have heard or read about the 'chhappaniyo dukal' if not, please look into it.. Today most of us take water for granted & ruin the world around us for the future generation. Who knows our actions today might be increasing the chances of such events again.
May 27, 2018
Tragic story set in the background of the Indian famine of 1899–1900, also known as "chhappaniyo dukal" in Gujarati.
January 1, 2021
A story set around the period of famine of 1899-1900 is a love story of kalu and raju and yet it is not only a love story. It dwells around the famine and it's difficulties but yet again it is not only about that. It gives you glimpse of the culture and difficulties of the time and wrenches your heart. and compels you to go through the pain of a villager. but leaves an unknown smile and an unknown anguish in your heart. both at the same time.
May 13, 2020
જ્યારે પેટ પર આવે ત્યારે માનવી કેવી કેવી ભવાઈ કરી શકે એને સરસ રીતે બતાવ્યું છે.. કુળ ને પરંપરા રોટલો હોય તો જ બાકી આ પણ અત્યારની એક ભવાઈ જ છે જે લોકોને છૂટતી નથી ..
વાંચીને જીવન સાથે જોડો તો સાર્થક બને..
વાંચીને જીવન સાથે જોડો તો સાર્થક બને..
March 18, 2018
best book......
May 12, 2018
nice books
July 10, 2018
Like book
May 6, 2019
Good book
May 10, 2019
Good book
June 21, 2019
Excellent book
This entire review has been hidden because of spoilers.
July 22, 2019
Good book
August 8, 2019
Right me a book
August 26, 2019
Awesome work of pannalal patel, the legendary gujarati writer
September 5, 2019
Best book...All time
September 17, 2019
Very Nice book
October 11, 2019
Nice book
This entire review has been hidden because of spoilers.
Want to read
December 9, 2019i want read this novel
This entire review has been hidden because of spoilers.
February 21, 2020
weey good
This entire review has been hidden because of spoilers.
Read
April 17, 2020I love Pannalal Patel all Novels my fav author
April 30, 2020
I am exite to read this book
This entire review has been hidden because of spoilers.
May 14, 2020
Good !
June 12, 2020
I am very excited!
August 3, 2020
Gives an idea about drought situations
Displaying 1 - 30 of 70 reviews