Getalenteerder dan Lize Feryn worden ze niet meer gemaakt, mijnheer. In januari 2014 maakt ze haar haar grote debuut op het kleine scherm als hoofdpersonage in het langverwachte In Vlaamse Velden. Op onnavolgbare wijze geeft ze gestalte aan Marie, met een haast argeloos naturel. Datzelfde doet ze in het Dagboek van Marie.
Marie Boesman ziet aanvankelijk alles puberaal zwart-wit en wil net als haar vader dokter worden. Al gauw beseft ze echter dat oorlog geen spel is, maar harde realiteit. Marie wordt gedwongen keuzes te maken. Gestimuleerd door haar oudste broer zet ze zich in om haar idealen te verwezenlijken. Eerst nog naïef en optimistisch, met een groot geloof in de maakbaarheid van de wereld. Naarmate ze meer gruwel beleeft, fundamentele fouten maakt en haar eigen donkere kanten ontdekt, wordt ze fatalistisch en pessimistisch. Tot Marie de moed vindt om haar eigen zwaktes te accepteren, haar idealen leert relativeren en de kracht van haar vrouwelijkheid ontdekt.
Een mooie manier om In Vlaamse velden (dat ik heel graag heb gekeken) te herbeleven. Het voelt haast als een echt dagboek, met handgeschreven fragmenten, veel tekeningen en droogbloemen. Een aanvulling is het daarentegen niet, want ik heb het gevoel dat alles al verteld is in de serie – al was het wel sprekend dat . Uiteindelijk had ik hetzelfde gevoel als bij Diane..., het audioboek bij Twin Peaks, namelijk dat je er vast nog meer plezier aan beleeft als je de serie nog níét hebt gezien. Zonde eigenlijk. Gelukkig is er nog een vervolg, Brieven van Marie, dat verder gaat dan de serie.
Wat dit eerste boek betreft: de recensent van Knack destijds vond het uitzonderlijk vormgegeven, maar als roman 'een dikke tegenvaller', die leek geschreven 'voor mensen die nog nooit van WO I gehoord hebben, wat er zo stilaan toch niet veel meer kunnen zijn. Soldaten verliezen de macht over hun lichaam door shellshock, anderen worden blootgesteld aan mosterdgas of krijgen ongevoelige loopgraafvoeten. Zelfs John McCraes In Flanders Fields ontbreekt niet.'
Onterechte kritiek. Er zijn genoeg mensen die niet weten hoe het er in WO I aan toeging. Zeker jeugd. Zulke lezers gaan absoluut bijleren met dit boek, juist over shellshock, mosterdgas, loopgraafvoeten of John McCrae (ik heb hem nog eens opgezocht en heb nu bijgeleerd dat hij eigenlijk een chirurg was en dat hij in Boulogne is gestorven). En het is toch niet meer dan logisch dat Marie dat alles in haar dagboek geschreven zou hebben, als jong meisje als verpleegster aan het front?
Ik vond het een goed boek. Het is geschreven vanuit de 'ik' vorm. Marie is een meisje waarin je jezelf kan herkennen. Ze heeft het moeilijk met veranderingen in haar leven en moet en zal haar doel bereiken wat er ook gebeurt. Het boek heeft een goede structuur en er is voldoende beeldmateriaal aanwezig. Er is een serie hierover, namelijk "In Vlaamse Velden". Het "Dagboek van Marie" is hier een beetje op gebaseerd. De schrijfster van dit boek, Lize Feryn, speelt Marie ook in de serie. De tekeningen in het boek zijn door haar gemaakt en het verhaal is uiteraard gebaseerd op haar personage. De oorlog is ook een gevoelig onderwerp om zo een boeken over te schrijven. Je komt een beetje meer te weten over hoe het voor een jong meisje moest zijn geweest om te overleven in deze tijden. Zeker als je tussen de 14 en 18 jaar bent. Zeker een aanrader om eens te lezen, zeker als je van boeken vanuit ik vorm houd. Aangenaam om te lezen en af en toe ook wel een beetje spannend. Zeker lezen!
Net zoals het boek 'In Vlaamse Velden' hoort dit bij de gelijknamige serie. Maar in tegenstelling tot het andere boek, lees je alles door de ogen van dochter Marie. Dit is het 'zogezegde dagboek' dat ze steeds bij haar heeft.
Doorheen het dagboek kun je haar 'zien' opgroeien in een wereld vol angst en oorlog. In het begin is zo nog wat naïef en maakt ze fouten die haar duur komen te staan. Ze gaat echter tot het uiterste om haar droom waar te maken - verpleegster worden en zo de Belgische jongens aan het front helpen.
Het is net alsof je zelf Marie bent en gewoon je eigen dagboek aan het nalezen bent :-). Je weet op ieder moment hoe ze zich voelde toen ze het 'neerschreef'.
Ook de illustraties zijn prachtig: tekeningen/foto's/gedichten. Een geweldige prestatie van Lize Feryn.
Ik vond het een mooie aanvulling op de serie (en het boek). Zeker de moeite waard om te lezen als je een fan bent!
Ik heb niet naar "In Vlaamse velden" gekeken en wist dus niet wat ik van dit boek moest verwachten. Ik heb Lize ooit wel zien tekenen op TV en dat vond ik wel heel knap en op één of andere manier ben ik altijd wel 'geïnteresseerd' in naamgenoten. Hierdoor was ik ook nieuwsgierig naar het boek. Voor mij was het moeilijk om in het verhaal te komen: ik lees niet vaak dagboeken en al helemaal niet vaak geïllustreerde boeken dus de combinatie van beide was wennen. Naar het einde toe kwam ik meer en meer in het verhaal. Het verhaal speelt zich af tijdens de oorlog maar is ook een familieverhaal over de liefde voor je ouders en broers maar natuurlijk ook de liefde voor je lief en dat in wel heel moeilijke tijden.
Dit boek is echt de moeite waard als uitbreiding op de serie. Je ziet alles uit het oogpunt van Marie, je leest als het ware haar dagboek. Het boek leest ook zeer vlot. Ik ben het vanmiddag gaan halen in de bib en het is nu enkele uren later al uit. Het is dan ook geen dik boek, en er staan veel tekeningen in. Deze tekeningen en ander bijkomstig beeldmateriaal biedt hier in tegenstelling tot bij de meeste andere boeken wel een meerwaarde voor de lezer.
Het is een echte aanrader voor iedereen die van de serie genoten heeft.
Het dagboek van Marie speelt zich af tijdens de eerste wereldoorlog. Marie is een 16-jarig meisje die samenwoont met haar ouders en twee oudere broers. Wanneer de oorlog uitbreekt, vertrekt eerst haar oudste broer Vincent naar het front om te vechten voor het vaderland. Later zal ook haar andere broer volgen, iets meer tegen zijn zin dan Vincent. Haar vader is dokter en het is dus zijn plicht om mensen te helpen in tijden van nood. Wanneer hun thuisstad Gent bezet wordt door de Duitsers, ontstaan er heel wat frustraties met nadelige gevolgen.
Het was voor Lize Feryn redelijk gemakkelijk om dit boek te schrijven aangezien ze in de serie ‘In Vlaamse Velden’ de hoofdrol kreeg voor het personage Marie Boesman. Zij had dus alles wat er in het boek geschreven staat al eens meegemaakt in de serie. Ik was aangenaam verrast door het boek door de mooie opbouw binnenin en de prachtige cover. De subtiele illustraties zijn werkelijk adembenemend waardoor het lezen van het boek een stuk aangenamer wordt. De eenvoudige schrijfstijl maakt het boek toegankelijk voor iedereen. De mooi tot leven gebrachte personages zijn ook zeker een pluspunt. Er wordt niet enkel gefocust op Marie, de zogezegde eigenaar van het dagboek en tegelijk hoofdpersonage van het boek, maar ook over haar familieleden en geliefde. Het meeslepende verhaal over de ervaringen van een jong meisje ten tijde van de eerste wereldoorlog nodigt echt uit om verder te lezen. Het open einde zorgt ervoor dat de lezer met heel wat vragen blijft zitten wanneer men het einde van het boek bereikt. Hoe het afloopt met Hans-Peter, Marie’s geliefde, haar moeder Virginie, en haar oudere broer Guillaume komen we niet te weten in het boek. Op dit boek is dan ook een vervolg, namelijk ‘Brieven van Marie’ wat ongetwijfeld evenveel succes zal hebben dan zijn voorganger.