Rebels are raiding the land. Mother Nature has started to Wither. The Season Trials have begun.
Ayla was never meant to partake in the Trials, but after the death of her sister, she is now Heir of the Summer Kingdom. She will have to battle the three other Heirs to see who will become the next Ruler of the Realm, while still dealing with her own demons. Valdemar, Prince of Winter, has a heart of ice. His only goal is to become the new Mother Nature, which he’s been training for his entire life. But Ayla’s fire might make him thaw.
With a rebellion on the rise, traitors both outside and inside of the palace, Ayla realises none of this will be easy. Yet the best things rarely are…
Disclaimer: Deze bespreking bevat grote (gemarkeerde) spoilers voor De Seizoensproeven.
Water. Aarde. Vuur. Lucht. Lang geleden leefden de Vier Naties in vrede samen. Maar alles veranderde toen de Vuurnatie aanviel.
Ehm.
Kan er iemand mij soms het telefoonnummer van Nickelodeon geven? Ik wil ze even iets laten weten.
Laat ik eerlijk zijn: ik was al van bij het begin héél kritisch over dit boek. Waarom? Omdat het van twee nogal bekende Booktokkers (Boektokkers? BookTokkers? Nog iets anders?) is en ik bij Pelckmans de dollartekens al door hun ogen zag rollen. Kassa kassa kassa.
En onder de indruk ben ik ook niet echt.
Voor mij lijkt dit verhaal, ruw geschetst, op een samenraapsel van Avatar: The Last Airbender + De Hongerspelen + iets Fourth Wing-achtigs.
Kort gezegd komt het op twee punten neer.
Punt 1: Er zijn vier landen, genoemd naar de seizoenen, en elk land beschikt over één elementaire kracht. Dat stoort me op zich niet. Origineel kun je het bepaald niet noemen - god mag weten hoeveel fantasyboeken ik al met lucht-water-aarde-vuur (en soms ether) heb gelezen - maar ja, als auteur moet je ook wel íéts doen natuurlijk. Dus die vierdeling nog tot daaraan toe. Maar toen bleek ineens dat ze de mensen die de krachten gebruiken, 'stuurders' noemen. Hallo?! Dat is té toevallig. En dat vind ik gewoon niet kunnen. Mij maak je niet wijs dat er onder twee jonge auteurs, minstens één redacteur en hopelijk nog een handvol (jonge) proeflezers niemand, maar dan ook echt níémand is die er niet aan dacht dat dat wel tamelijk herkenbaar klonk. Dergelijke specifieke benamingen zijn zó bekend én worden zo sterk geassocieerd met een bepaald product, die kun je wat mij betreft gewoon niet meer gebruiken. Is dat jammer? Ja, want als auteur word je op een bepaalde manier beknot. Maar dat is dan maar zo. Niks aan te doen. Het voelt nu op z'n minst te onorigineel.
Punt 2: De vier erfgenamen uit de landen moet tegen elkaar strijden tot er één overwinnaar is en die wordt dan 'Heerser' over de vier landen. Een afvalwedstrijd dus, net zoals Katniss die moest ondergaan. Verder is het wel iets minder bloederig, maar dan nog vond ik het hele concept van die proeven nu niet zo bijzonder vernieuwend. En het is minder spannend, want er zijn maar vier spelers in plaats van vierentwintig, dus je kunt gemakkelijker raden hoe het verder gaat.
Ik zeg het nu al twee keer: het is niet vernieuwend, het is onorigineel. En dat is best wel een goeie samenvatting van het grootste deel van dit boek. Het staat bol van allerlei zaken die je tig keren tegenkomt, die om de haverklap voorkomen, zonder dat er veel nieuwigheden in verwerkt zijn. De wereld is niet bijster origineel, de personages ook niet en de plot al helemaal niet. Het is - zoals ik vreesde - een dertien-in-een-dozijn-boek. Dat zeg ik niet graag, want ik zou liever hebben dat ik enthousiast kon zijn over een lokaal geschreven boek, maar de waarheid is dat ik vind dat dit totaal niet het niveau heeft dat sommige (buiten- en binnenlandse) boeken wel hebben en waarnaar De Seizoensproeven had moeten streven. Het was wel tof om te lezen, daar niet van, maar ik had het net zo goed met m'n ogen dicht kunnen doen.
Om dat te illustreren: eens het verhaal op gang kwam en alle personages geïntroduceerd waren, heb ik voor mezelf drie gokken gewaagd over wat er in dit boek zou gebeuren. Die ga ik hieronder in de spoiler opsommen, en wat ervan geworden is.
En eens ik wat meer inzicht begon te krijgen in wat er gaande was, heb ik nog een vierde voorspelling gemaakt: Je moet begrijpen, ik ben meestal slecht in dingen als deze doorzien. Dus dat ik het zo goed had gegokt, zegt wel iets over de voorspelbaarheid van dit boek.
Wat hebben we nog? De personages. Arlowe - of hoe heet hij ook weer - is een van die lettersoepmensen die verplicht zijn om hun opwachting te maken, ook al doet hij verder totaal niet ter zake. Maar ja, Yuri moet wel écht homoseksueel zijn natuurlijk, dus moet hij ook een minnaar krijgen. De Heerseres (Fiorella) is exact zoals je zou verwachten. Iemand met, eh, diepe gronden. Yuri: de saaiste van de vier hoofdpersonages. Daarom dacht ik ook direct dat - hij is gewoon niet bijzonder, op geen enkel vlak. Valdemar: je typische brooding bad boy waarop het hoofdpersonage verliefd wordt, ook al is hij eigenlijk haar tegenstander. Op zich nog wel best interessant, maar verrassen doet hij ook niet echt. En die romance met Ayla kon me geen barst schelen. Ayla: best wel een aangenaam hoofdpersonage, al bij al nog wel te pruimen. Ze maakt een zekere ontwikkeling door in het verhaal, zowel fysiek als mentaal - na een tijdje begint ze wat meer na te denken. Sienna: er zit volgens mij iets in de Belgisch-Nederlandse lucht dat maakt dat personages die Sienna of Siënna heten, mijn favorieten zijn. Zie ook mijn bespreking van Parel en Tij en het vervolg erop van Anniek Rodenburg. En ook hier stal Sienna de show. Zij denkt na, zij heeft ballen en ze durft ze te gebruiken ook. Van alle personages stak ze er met kop en schouders bovenuit, en de waarheid is dat dit boek waarschijnlijk een hele ster meer had gekregen als we gewoon alles vanuit haar standpunt hadden gelezen.
Losse flodder: tof dat de hoofdstukken titels hebben! Dat is een pluspunt, alle auteurs zouden dat moeten doen!
God, ik wilde zoveel zeggen en ik ben de helft al vergeten, of zo voelt het toch aan.
Er was één scène die me wél verraste. Helemaal op het einde gaat het goed mis (wat had je gedacht): het moment waarop het mis begint te lopen en , dat had ik niet zien aankomen. Dus dat was een aangename verrassing. Enfin, voor mij dan toch. Voor Auster (de broer) en Ayla net wat minder, denk ik zo. Maar dat was dan toch nog een opsteker, want tot dan toe had ik dus alles wat er zou gebeuren al van op voorhand geraden. Hier keek ik op.
Dan is er nog één groot ding waar ik wat aandacht aan wil besteden, en wie mij een beetje kent weet al wat er nu gaat komen. Jawel: het taalgebruik. Als ik goed geïnformeerd ben (merci voor de hulp, Laura) dan hebben Van Den Meersch & De Backer dit boek eerst in het Engels geschreven en daarna zelf in het Nederlands vertaald. Vermoedelijk omdat ze vinden dat hun Engels beter is dan hun Nederlands. Dat is al een logica die ik totaal niet volg. Als je van jezelf al weet dat je Nederlands niet goed is, waarom ga je het dan toch nog zelf vertalen? Uitgeverijen kunnen daar ook specialisten voor aanspreken, hoor. Ze noemen die specialisten 'vertalers'. Maar bon. Zelfvertaling heeft wel als voordeel dat je weet wat je als auteur wil zeggen natuurlijk, en als autonome vertaler heb je er soms ook maar een slag naar te slaan. Maar het loopt gewoon mis. Ik heb een aantal dingen genoteerd. Als het gaat om ronduit fout Nederlands, dan zijn er onder andere: - 'de ketting' - 'ernaar' (in orde) - 'het' (nee, dat kan niet, dan is het 'hij' of 'ze') - 'Seizoenen Rijk' en 'Lente Rijk' - moet één woord zijn. Er vlakbij staat dan wel 'Zomerrijk', zoals het hoort (maar daarna ook wel weer 'Zomer koninkrijk') - 'teveel' - dat kan alleen één woord zijn als het 'een teveel [aan/van iets]' is, in alle andere gevallen is het 'te veel' - 'wende' als vervoeging van '(zich) wenden tot' hoort in de verleden tijd twee D's te krijgen - 'Het is gebroken' als verwijzing naar 'enkel' - dat moet 'hij' of 'zij' zijn En dan zijn er ook nog een hele resem voorbeelden van zinnen die slecht, want veel te letterlijk, vertaald zijn uit het Engels. Een willekeurig handvol uit de grabbelton: - 'Verlaat ons', van 'Leave us'. Normaal is: 'Laat ons alleen'. - 'Ik speel de fluit', van 'I play the flute'. Normaal is: 'Ik speel fluit'. - 'Een nieuw Rijk zal herrijzen uit de assen van het oude', van 'A new Empire will rise from the ashes'. Het is gewoon een onbepaalde hoeveelheid 'as'. En ik stel me trouwens ook vragen bij dat 'herrijzen': dat doet uitschijnen dat het rijk al bestaat en dat het nu letterlijk gesproken 'opnieuw opkomt (her-rijzen)', maar het is een nieuw rijk, dus hoort hier niet beter 'verrijzen' te staan? Maar daar kan over gediscussieerd worden. - 'Het is waar', 'van 'It's true'. Normaal is: 'Dat is waar' of 'Dat klopt'. - 'Nu, voor de officiële ceremonie', van '(And) now for the official ceremony'. Normaal is: 'En dan (is het) nu (tijd voor) de officiële ceremonie'. - 'de paarden voor Auster en Ayla's koets', van 'the horses of Auster and Ayla's carriage'. Dit klinkt verwarrend, want van wie die koets nu? Normaal is: 'De paarden voor de koets van Auster en Ayla'. Ik kan nog wel eventjes blijven doorgaan, maar ik heb nu ook wel genoeg gewerkt, vind ik. Dit bewijst in elk geval wel dat deze auteurs in elk geval niet alleen het Nederlands niet machtig zijn, maar ook het vertaalvak niet. Daarnaast is het jammer dat ook de redacteurs bij de uitgeverij dit er allemaal niet hebben uitgefilterd, zeker die fouten uit de eerste reeks. Want daar zijn die redacteurs voor. Maar als je als auteurs zo duidelijk stelt dat je Engels beter is dan je Nederlands en je besluit dan toch je verhaal zelf te vertalen, dan ben je er wat mij betreft zelf verantwoordelijk voor dat het goed werk is. En als je niet in staat bent die verantwoordelijk terdege te nemen, zoals hier duidelijk het geval is, dan laat je het maar aan iemand over die ervoor gestudeerd en er ervaring mee heeft.
De plot kon hier en daar soms ook beter, ik vond dat er soms details nogal raar klonken en niet helemaal normaal leken tegen de achtergrond van wat er gebeurde. Maar vooruit. Verder was het verhaal in het algemeen nog wel oké. Niet bijster origineel, maar nog wel onderhoudend.
Ik heb dus wel het een en ander te zeggen, maar ik ben nu stilaan uitgepraat (en jullie hebben waarschijnlijk wel genoeg van mijn gezaag ook). Dus laten we afronden.
Al bij al heb ik me nog wel wat geamuseerd, want het is op zich wel een leuk verhaal, zolang je er maar niet teveel - ik bedoel, te veel - over nadenkt... Voorts kan ik me inderdaad, zoals ik helemaal in het begin al zei, niet van de indruk onttrekken dat er een slimme uitgever was die dacht dat hij hier wel wat geld aan zou verdienen. Als hier twee andere, totaal onbekende namen op de cover hadden gestaan, was het dan wel gepubliceerd? Dat zullen we natuurlijk nooit weten. In normale omstandigheden zou ik misschien nog wat milder ingesteld zijn, maar toen zag ik ineens dat dit boek hier op Goodreads een gemiddelde van 4,39/5 heeft. Sorry hoor, maar: WATTE?! Een gemiddelde van 4,39/5? Hoe cru het ook klinkt, ik ga het toch zeggen: dat is dit boek niet waard. Echt niet. Daar wil ik dus echt iets aan doen. En dus geef ik het expres een lagere score, om dat gemiddelde wat omlaag te trekken. Twee sterren.
Beginnersvriendelijke fantasy/romantasy met een leuk verhaal. Ik zat er vanaf moment 1 helemaal in. Enemies to lovers!! Geen spice (op 1 scene na) dus hopelijk in boek 2 iets meer 🫣 het is geen mega dik boek dus ik vond vooral het einde opeens heel snel gaan, maar daarom heel fijn dat deel 2 al uit is! Ik wil meer!!
Wauw. Wàt een debuut. Ik heb deze op 1 dag uitgelezen omdat ik hem gewoon niet kon neerleggen. Dit is iets wat een jongere Daphne haar hele persoonlijkheid had gemaakt.
De Seizoensproeven zit vol met politieke intriges, plot twists, vriendschap én romantiek. De band tussen Yuri en Ayla was hartverwarmend, de manier waarop omgegaan werd met rouw was ook zo mooi en realistisch weergegeven. Daarnaast waren de fantasy elementen heel goed uitgewerkt.
De laatste 100 pagina’s heb ik in 1 ruk gelezen, de plot twists waren eindeloos en zorgden ervoor dat ik op het puntje van mijn stoel zat. Ik ben alvast aangenaam verrast door de schrijfkunsten van Yasmine en Jonas en kijk (on)geduldig uit naar het vervolg.
De Vibes 💐✨: - Enemies to Lovers - Found Family - Trials met Hongerspelen vibes - Uniek magiesysteem - Én zo veel meer!
De nieuwe boektok favoriet in wording! 🫠
Met dank aan uitgeverij Pelckmans om mij een recensie-exemplaar op te sturen 🫶
What a blast I had reading this story! The Season Trials is an instant classic in the Romantasy genre.
After the mysterious death of her sister, Ayla is now the new Heir of the Summer Kingdom. Without experience, she is thrown into a dangerous battle with three other Heirs to determine who will become the next Ruler of the Realm. She must quickly hone her weak powers, protect her little brother and navigate her complicated feelings for the Heir of Winter.
Reading this book transported me back to the thrill of reading Shadow & Bone for the first time. A young but resilient woman with hidden powers that far exceed anyone’s expectations. Sign me UP!
I flew through this book! While it may not be the most groundbreaking story, they nailed every element that makes a Romantasy truly captivating. I was amazed at how seamlessly they blended their writing styles into one consistent voice; it never felt like the story was penned by two different authors.
And though this story was about Ayla and Val, the chemistry between her and Sienna had me itching to dust off my fanfiction skills and write my own love story for them. Their tension was real, you can’t deny it.
I’m so incredibly proud of what Yasmine and Jonas have achieved. While a sequel hasn’t been confirmed yet, the jaw-dropping plot twist and cliffhanger at the end leave me eagerly anticipating what comes next. I’m curious to see what Yasmine and Jonas have in store for Ayla as her journey unfolds!
Geen grote spoilers in mijn recensie, maar er zijn wel hints. Bij YA-verhalen stel ik mijzelf altijd de vraag: zou ik dit boek aanraden aan mijn leerlingen? Het antwoord is nee. Er wordt gevloekt en gescholden, wat naar mijn mening niet gepast is voor een YA-verhaal. Daar is niet iedere tiener aan toe. Daarnaast zijn er ook enkele intieme scènes met volwassen dubbelzinnigheden die tieners nog niet begrijpen. Eveneens, er zijn voldoende tieners die hier nog niet aan toe zijn. Op basis van schrijfstijl en plot, bovenstaande daarbuiten gelaten, zou ik deels ja zeggen. Voor de leerlingen die niet graag lezen of niet de sterkste zijn in leesvaardigheid. Voor de gemiddelde 16-jarige die sterk is in lezen en dit ook graag doet, vrees ik dat het boek onvoldoende uitdaging biedt.
Conclusie, ik denk dat er veel meer potentieel in dit boek schuilgaat. Al het bovenstaande was eenvoudig op te lossen. Als ik met andere lezers spreek die ook een minder ervaring hebben, hoor ik een heleboel goede tips. Het boek is an sich niet slecht, maar het is gewoon net iets té: een 'net niet'-gevalletje om echt te overtuigen en ervaren lezers mee te nemen. Zelf zal ik deel twee niet lezen, maar ik hoop van harte dat het tweede deel krachtiger naar voren komt en een betere balans bevat. Het zit erin. Nu enkel nog naar buiten laten.
Ayla haar zus is gestorven en dus is zij de enige erfgenaam van het Zomerrijk. Ze moet deelnemen aan proeven om uit te maken wie de nieuwe heerser of het volledige koninkrijk zal worden. Dat samen met die van het Lente, Winter en Herfst koninkrijk, rijk, hoe je het ook noemt. Ze willen alle vier de volgende Moeder Natuur worden.
En het zou natuurlijk geen fantasy zijn als er niet wat romantiek in zat. De love interest is hier Valdemar, de Prins van Winter. En dat ligt er al snel koffiedik op. Het is een enemies to lovers, maar toch is er een instalove gevoel bij. Bedoel, de haat is niet zó duidelijk. De overgang van haat naar liefde was wel redelijk plots.
Het idee van verschillende mensen die het tegen elkaar op moeten nemen om leider te worden of de boel te redden is al vaker gedaan. Zoals in ‘De genezer van Zalindov’ en ‘De hongerspelen’. Ik vond het op dat vlak niet zo vernieuwd omdat ik dit concept al te vaak gelezen heb en echt verzadigd ben in dit soort fantasy. En dat vind ik heel spijtig want ik had echt hoge verwachtingen.
Het verhaal zelf leest heel vlot. Het is een redelijk plot gericht verhaal. De personages werden soms wel wat geholpen door de plot. Ayla kreeg soms hulp van Valdemar en dat vond ik wel jammer want ik had liever een badass personage gehad. Even verder over Valdemar, deze naam lijkt voor mij te hard op een slechterik die we beter kennen als ‘hij-die-niet-genoemd-mag-worden’ uit die serie, je weet wel. Ik kon hem eigenlijk ook echt niet als knap voorstellen, in mijn hoofd had die geen neus. Sorry.
De Seizoensproeven is een leuke fantasy om te lezen. Dit zou dan ook een ideaal boek zijn voor mensen die niet zo vaak fantasy lezen of nog beginner zijn. Als ervaren fantasy lezer bleef ik een beetje op mijn honger zitten. Het is zeker een oké boek, maar ik had er wat meer van verwacht. Daarom krijgt deze fantasy drie sterren.
It’s very cool that two well-known Belgian booktokkers joined their forces to write a book together, which definitely couldn’t have been an easy task! I enjoyed the set up of the story: the heirs of the different seasons competing for the throne in different trials to become the emperor of the realm. There was a lot of potential in the story.
Yet the execusion lacked in my opinion. There were multiple typo’s in the book and you could tell when there was a switch in the author. I also felt a lot of the time that there could have been more context and more depth. The pace was too fast in my opinion and I think with about 100 pages more, it could have been better executed. The enemies to lovers went too fast for me and overall the book felt rushed.
The storyline was predictable and if I had a dollar for every time I read the sentence ‘She was a force not to be reckoned with’, I’d be filthy rich now.
I’m all about supporting your locals so I’m interested in the second book already but I hope the pace will be a bit slower by then and maybe less predictable.
Nevertheless I think it’s a good start for anyone who’s new into fantasy!
🔥 𝓣𝓻𝓸𝓹𝓮𝓼 🔥 ♡ rivals to lovers ♡ forbidden love ♡ he falls first
❄️ 𝓢𝓱𝓸𝓻𝓽 𝓭𝓮𝓼𝓬𝓻𝓲𝓹𝓽𝓲𝓸𝓷 ❄️ After her sister dies, Ayla takes her place as the next heir of the Summer Kingdom. All four heirs have a chance at becoming ruler of the Realm, for which they have to partake in the Season Trials. While their strenght is getting tested at the trials, rebels are fighting harder for reasons unknown to Ayla. Will she succeed in becoming the next ruler? And will she find out what the rebels are fighting for?
🍁 𝓦𝓱𝓪𝓽 𝓘 𝓵𝓲𝓴𝓮𝓭 🍁 ➸ This book is truly a YA romantasy in all its aspects: the coming of age, Ayla discovering how strong she truly can be, the importance of friends & family, the mysterious dark haired love interest… Especially that love interest. I just love it. ➸ The worldbuilding and magic system were easy to understand which allowed me to really enjoy the story. ➸
DNF pagina 204 In het begin super nieuwsgierig naar de hoofdpersonages en het begon ook heel goed. De hoeveelheid aan clichés hebben het voor mij verpest waardoor ik ook geen motivatie heb om verder te lezen. Ik ben altijd down voor een cliché, maar niet als ik er vijf op één pagina vind. Ook super hard het gevoel dat de schrijvers gewoon heel veel in dit boek wouden steken, maar dit zorgde enkel voor overdaad. Beter één idee goed uitwerken dan een kakofonie. Jammer dat het zo is tegengevallen.
There will be a sequel, right? Right? I did not see this end coming of this book
My first opinion, was that it’s a nice book to read. There were parts of the plot that seemed predictable. A battle for the throne with some romance in it and the whole book, I thought that I predicted how this book would go, but yeah, the end really surprised me
The book deserves 4,5 ⭐️, it’s a good debut and I hope they won’t stop the story of Ayla with this book and continue
HALLO? Wat gebeurde hier aan het einde?? Kom even heeeeel snel met deel 2.
Wat een lekker weg te lezen boek was dit. Ik vloog door de schrijfstijl heen en vond de worldbuilding en de magie echt helemaal tof. De enemies to lovers pakte mij niet helemaal, het voelde een beetje onrealistisch/opeens. Het einde is wel heeeeel open. Nu kan ik vannacht niet slapen hoor.
Ik begon met veel enthousiasme aan dit boek en had echt gehoopt dat het me zou grijpen. Helaas voelde het voor mij als een mix van elementen uit andere succesvolle boeken, waardoor het aan originaliteit miste. Het verhaal ging alle kanten op; er gebeurde veel, maar het voelde tegelijkertijd alsof er weinig echt voortgang werd geboekt.
De laatste drie hoofdstukken waren wél sterk en wisten eindelijk mijn aandacht echt vast te houden. Jammer genoeg eindigde het boek net op het moment dat het interessant werd, waardoor het voor mij wat abrupt en onaf voelde. En ja, dat heet een cliffhanger. Maar alle voorgaande hoofdstukken hadden niet zoveel te melden en was precies gewoon opvulling.
Ik had dit heel graag fantastisch gevonden, maar het wist me helaas niet te raken zoals ik had gehoopt. Toch denk ik dat anderen er wel iets in kunnen vinden, zeker als je houdt van een verhaal met veel verschillende wendingen.
Ik ga het misschien nog eens in het Engels proberen, want de zinsconstructies klopte soms echt niet en maakte het onnodig zwaar om te lezen. Reread is coming...
I actually really enjoyed this! I liked the world-building and the fast pacing of the story. I did have some issues with the some characters’ development but overall this was a very enjoyable read!
"Als je blijft piekeren over de toekomst, zal het je ervan weerhouden om te genieten van hoe het nu is." - little anxious me
Ik zat gelijk in het verhaal en ik ben een echte deadly trial girlie, so give me all of it. De pacing was wel een beetje bijzonder hier en daar, maar omdat hij zo snel weg las, stoorde me het niet enorm. Ik vond de tension tussen de FMC en MMC echter niet heel sterk, en het voelde enorm insta love. Vooral het feit dat hij voor mijn gevoel helemaal niet heel lang heel boos of chagrijnig leek tegen haar, en hij deed één keer wat liefs en ineens was ze verliefd.
Er staat overal dan ook YA romantasy, maar als er een uitgebreide seksscène in voor komt en er wordt gesproken over het binnendringen van een gladde kern, dan vind ik het niet meer YA hoor...
Mijn deadly trial hart was dus heel gelukkig voor 250 pagina's, maar mijn hoofd werd de laatste 100 blz echt steeds kritischer. Vooral omdat het echt voelde alsof ik alle populaire booktokboeken van de afgelopen tijd in één las.
Ik vond het einde dan ook echt veel te veel op Powerless lijken, met alle gebeurtenissen, de keuken en het eten (klinkt herkenbaar hè), de betrayals, laatste trial en plottwists. En sorry, vooral het hele hogere rangen vs lagere rangen en lagere rangen komen in opstand... I think I've seen this film before. Eén gebeurtenis aan het einde vond ik daarbij ook nog eens heel erg onnodig en voelde voor mij vooral toegevoegd om drama te creëren. Ik las het en wilde het eigenlijk niet geloven. Ik was niet eens verdrietig, maar oprecht een beetje geïrriteerd.
Dit boek bracht me echt in dubio, want ik vond het echt zo leuk en ik was er zo snel doorheen, maar het einde stelde me zo teleur. Ook al ben ik wel echt benieuwd naar boek 2. Maar hoe langer ik over het boek nadenk, des te meer aspecten ik toch jammer vind. Ik geef geen halve sterren, dus ik rond hem af naar boven.
"Probeer een warm hart niet te veranderen, gewoon, omdat het naar het duister wil luisteren." - dus dat ga ik bij deze rating ook maar doen 💗
3.5✨ allereerst, wat een gaaf ya fantasy debuut is dit! ik vond het concept met de seizoenen erg origineel en leuk en ook dit idee met de trials. ook fijn dat het verhaal inclusief is! kleine vlam vind ik ook zooo een leuke bijnaam.
ik ben een echte enemies to lovers girlie, maar ik miste een beetje de yearning tussen de twee characters. ze waren enemies en toen waren ze opeens lovers, wat ik jammer vond. ook een bepaalde gebeurtenis richting het einde van het boek vond ik uit het niks komen en onnodig, wat naar mij niet bijdraagde aan het verhaal of de character development. en de seksscene was niet echt ya, maarja dat is wel vaker zo.
al met al, zeker een aanrader, al helemaal als je van deathly trials houdt. heel veel zin in deel 2!
4.50 Aaaaah zo een tof boek!! Echt een mega toegankelijke romantasy, maar echt goed uitgewerkt. Vond de magie en de wereld echt interessant. Wat een einde ook, ik kijk uit naar het volgende boek :)
Dit audioboek was echt ontzettend leuk om naar te luisteren! Ik vond het concept heel leuk en origineel met de seizoenen en grappig om eens iets van een Vlaamse auteur(s) te lezen. Ben heel benieuwd naar deel 2!
Schrok wel van de smutty scene omdat ik dacht dat het een YA was 😱
Ik heb gemixte gevoelens over dit boek, maar als eerst wil ik wel Jonas & Yasmine proficiat wensen! Want het is natuurlijk altijd wel een grote prestatie om (samen) een boek te schrijven!
Om te beginnen vind ik de wereld waar het verhaal plaats vindt echt fantastisch. Het concept van winter, herfst, zomer en lente en hoe elk hof zijn eigen tradities en kenmerken heeft vind ik enorm leuk. De 4 erfgenamen moeten in proeven zichzelf bewijzen om ‘moeder natuur’ te worden (bestuurder van het hele land).
Alleen miste ik soms uitwerking. Er waren bepaalde scenes die voor mij niet klopte. Het hoofdpersonage werd meerdere keren als ‘sterk’ en ‘krachtig’ beschreven, vervolgens komt ze alleen door de proef omdat ze gered wordt door een andere kandidaat. Voor mij is dat onlogisch. Er waren ook een aantal personages die ik een beetje plat vond.
Daarnaast vond ik het soms niet duidelijk hoe de proeven de beste opvolger van moeder natuur zou moeten bekomen. De meeste proeven hadden te maken met vechten en behendigheid, maar een leider heeft toch meer nodig? De regels waren voor mij ook niet helemaal duidelijk.
Wat ik spijtig vond was dat dit boek geadverteerd werd als ‘enemies to lovers’, dit was het niet voor mij. Ze waren eigenlijk al vanaf het eerste zicht op elkaar verliefd.
Het was wel makkelijk leesbaar! Ik lees regelmatig fantasy en daarom stoorde ik me misschien meer aan bepaalde aspecten, maar als eerste fantasy boek is dit echt wel een goede. Of als je graag zonder veel na te denken leest. Voor mij was het boek wat voorspelbaar.
Er zijn nog wel wat dingetjes maar te lange reviews zijn nooit leuk :) De basis van dit verhaal is echt goed! Alleen voor mij iets teveel storende factoren.
(Kleine) SPOILER! * * * * * Deze wil ik er nog even inzetten: de scene met de ‘death by trial’ was voor mij niet heel realistisch. Ik kon er niet echt inkomen (met de uitleg die je kreeg) waarom dat deze straf zo erg was. Het was zo snel gedaan, dan is maandenlang martelen toch een veel ergere straf?
Jammergenoeg écht geen fan. Het boek is heel gek geschreven. Zinsbouw is gek, manier van vertellen is raar, opbouw van het verhaal is onduidelijk, dialogen zijn verwarrend en kinderlijk geschreven… heb ook een spellingsfout gevonden…😅 het boek leest helemaal niet vlot en is precies geschreven voor kinderen van het 1e en 2e middelbaar. Als leerkracht kan ik dit ook bevestigen. Heel jammer want wou het graag lezen omdat ik hun TikTok volg.
Ik ben na 1 keer lezen gestopt. 4 weken later terug opgepikt maar na 100pagina’s terug gestopt. Heel duidelijk géén aanrader. Weggegooid geld, sorry!
“De seizoensproeven” is een intense romantasy die zowel een cosy als spannend gevoel oproept bij de lezer. Het verhaal dompelt je onder in een wereld vol koninkrijken, kastelen, prinsen en prinsessen. De mogelijkheid om de vier natuurelementen te sturen geeft het verhaal net dat vleugje magie dat het nodig heeft om het naar een hoger niveau te tillen. ✨
De schrijfstijl is bijzonder vlot & toegankelijk, waardoor je als lezer makkelijk door de pagina's vliegt. Zelf heb ik het boek in twee dagen kunnen uitlezen - simpelweg omdat ik het niet aan de kant kón (of woú) leggen.
Er komen verschillende thema’s in voor, maar voor mij staat de persoonlijke ontwikkeling van het hoofdpersonage Ayla centraal. Van haar rol als “de reserve” – altijd in de schaduw staan van haar overleden zus Azra – tot haar groei naar een zelfverzekerde jonge vrouw die haar kracht ontdekt & dúrft te gebruiken. Dit voert niet alleen de spanning op, maar zorgt ook voor diepgang - vooral in het teken van female empowerment 🙌🏻🫶🏻🤍
Hoewel het twee schrijvers heeft, merk je in deze vertelling totaal niet dat er twee verschillende stemmen aan het woord zijn. De perfecte samenwerking in mijn ogen, wat zich vooral in een sterke coherentie vertaald heeft.
Een van de mooiste passages vind ik Ayla's motto: “Het zal niet gemakkelijk zijn, al zijn de beste dingen dat zelden. Dat zijn de dingen die het waard zijn om voor te vechten.” Het geeft al heel vroeg haar verlangen weer om haar eigen interne muren te doorbreken, zodat ze eindelijk niet meer dat kleine, bange meisje hoeft te zijn.
“De seizoensproeven”is een aanrader voor iedereen die op zoek is naar een geweldige romantasy of verhaal vol magie, spanning & persoonlijke groei. Dit boek brengt al je emoties in één klap naar de oppervlakte - just sit & enjoy the ride! 🤍
The Session Trials leest vlot en bevat enkele mooie rituelen in de fantasiewereld, maar het verhaal voelt onaf, met sprongen zonder opbouw en weinig diepgang in de wereld en personages. Relaties ontstaan te snel, het magiesysteem is te stereotiep en de spicy scène voelde vreemd in een verder kindelijk boek. Wel een toegankelijk eerste fantasyverhaal voor jongeren — al zou ik zelf andere, sterkere boeken aanraden.
As a beginner in the fantasy genre, The Season Trails was an absolute pleasure to read! I found it clear and easy to follow, without being overly complicated. A perfect entry point into the world of fantasy.
One aspect that truly impressed me is that the authors wrote this book in English, even though it’s not their native language. It’s no small feat, and their command of the language shines through in the storytelling.
While reading, I did notice a shift in writing style, which made it clear the book was written by two different authors. However, this didn’t detract from the overall enjoyment - if anything, it added a unique layer of depth to the narrative.
The story kept me hooked from beginning to end. I was genuinely curious to find out what would happen next, and I loved the twists along the way.
Overall, it’s a captivating and enjoyable read, and I would highly recommend it to anyone looking to get started with fantasy!