Brussel, 1924. De dochter van een rijke industrieel wordt vermoord aangetroffen, in haar eigen slaapkamer. Inspecteur Cyriel De Cruyenaere volgt de gebruikelijke een onbetrouwbare verloofde, de begunstigden voor de erfenis. Maar dan gebeurt er een overval op de Algemene Spaar- en Lijfrentekas met explosieven. Ook daar wordt de gerechtelijke politie gevraagd het onderzoek te voeren en dat leidt Cyriel naar het milieu van de anarchisten. Twee onderzoeken waarbij Pynaert en De Cruyenaere onder druk worden gezet om de zaken op te lossen.
Dodenval is het zevende deel van de historische serie met Lodewijk Pynaert en Cyriel De Cruyenaere. Het verhaal speelt zich af in Brussel in 1924. Bernadette, de jongste dochter van rijke industriële familie, wordt de dag na haar verlovingsfeest vermoord in haar bed aangetroffen. De Cruyenaere en Pynaert zijn belast met het onderzoek naar de moordenaar. Ze volgen enkele sporen, maar het onderzoek verloopt traag. Pynaert verdenkt meteen de zeer charmante verloofde van Bernadette. Hij richt zich in zijn onderzoek dus voornamelijk op de verloofde. Niet veel later krijgt dit duo een tweede zaak voorgeschoteld. In het weekend vond een overval plaats in een bank waarbij de kluizen met dynamiet zijn opgeblazen. Beide heren moeten met de beperkte middelen die ze hebben (anno 1924) deze zaken onderzoeken.
Dit was mijn eerste kennismaking met deze serie. In het begin had ik wat moeite om de hoofdpersonages goed te plaatsen ten opzichte van elkaar. Pynaert is niet alleen de chef van De Cruyenaere, maar ook zijn schoonvader. Dit verhaal gaf me het gevoel dat ik toch wat informatie miste over de achtergrond van de personages. Er wordt weinig bijkomende context gegeven, enkel wat strikt noodzakelijk is in kader van de onderzoeken. Desondanks is het interessant om dit duo te volgen in 1924. Vingerafdrukken werden manueel vergeleken. Koetsen en autotaxi's zijn nog in gebruik en om te telefoneren had je een tussenpersoon nodig. Van het veiligstellen van een plaats delict had men amper gehoord, wat het verhaal authentiek maakt. Al zou je als lezer soms willen roepen tegen een inspecteur. Hoewel ik het verhaal niet bijzonder spannend vond, wist de auteur me nieuwsgierig te maken naar de afloop van beide zaken. De schrijfstijl van Christian De Coninck is toegankelijk en beschrijvend met een duidelijk doel voor ogen; het ontmaskeren van de dader(s) van de moord en de bankoverval. Het geeft een goed beeld van hoe de politie te werk ging honderd jaar geleden.
Een leuke kaft met een foto van een winkelgaanderij in Brussel. De titel was me vreemd wanneer het boek had gelezen. Brussel 1923 met wat info dat voor jonge lezers vreemd zal zijn. Een politiepost in het justitiepaleis in Brussel die twee gevallen moeten aanpakken: 1/ de dochter is vermoord de nacht naar haar verlovingsfeest. Voor Cyriel, hoofdinspecteur niet eenvoudig. Komt te weten dat Bernadette, het slachtoffer, een relatie had met een vrouw. 1923, een zeer vreemde vaststelling voor Cyriel. 2/ een aanslag op de Algemene Spar - lijfrentenkast. Een bank waar vroeger veel Belgen klant waren. Daarna nog een aanslag op een juwelierszaak. Twee totaal verschillende zaken die Cyriel heel wat kopzorgen geeft. Ook team kan echter na lang zoeken en puzzelen de twee zaken tot een goed einde brengen. Zeer spannende klassieke politieroman die geschreven is door iemand met kennis van zaken. Zeer zeker een aanrader.
Altijd aangenaam om de lotgevallen van Pynaert en de Cruyenaere te lezen, altijd een leuk gehakketak tussen die twee. Het leest als het boek van twee oude bekenden.En eindelijk verhuizen ze vanuit de kelders naar het nieuw politiegebouw waar ze nu eens ramen hebben. De Coninck weet zoals steeds waarover hij schrijft, hij kent het justitiewereldje van binnen en van buiten. Een goeie plot een onverwachte ontknoping, wat wil je nog meer?