Maarten was er drie weken lang bang voor dat de bel zou gaan en dat haar stoel leeg zou zijn. En nu gebeurde precies dat.
Maarten en Loïs zijn samen opgegroeid en hebben altijd met elkaar gespeeld. Maar sinds hij verliefd op haar is geworden, krijgt hij rode vlekken in zijn nek zodra ze hem aankijkt. En nu is Loïs ziek. Maarten voelt zich schuldig dat hij niet bij haar langs durft en wanhopig omdat ze misschien wel doodgaat. Als hij hoort over een geheimzinnig leegstaand huis waar kapotte dingen op magische wijze weer heel worden, ontstaat er een plan in zijn hoofd. Wat als Loïs een nacht in dit huis zou doorbrengen…?
Gouden Griffel-winnaar Yorick Goldewijk vertaalde het thema van de Maand van de Filosofie naar een ontroerend, hoopvol én grappig verhaal over een meisje met chaos in haar lijf en een jongen met chaos in zijn hoofd, die op een bijzondere manier nader tot elkaar komen.
Yorick Goldewijk schreef eerder o.a. Films die nergens draaien, waarvoor hij de Gouden Griffel won. De Engelse vertaling van dit boek werd uitgeroepen tot Times Children's Book of the Year.
In navolging van o.a. Bibi Dumon Tak met haar sterke De eik was hier en Joke Van Leeuwen met haar bij momenten hilarische Dát bedoel ik, zei de zalm, mocht dit jaar Yorick Goldewijk het kinderfilosofieboek voor de Maand van de Filosofie schrijven. En net als zijn voorgangers doet hij dat gelukkig in zijn eigen stijl en op zijn eigen manier. Daarmee ontsnapt ook dit boekje aan een té-opzettelijk-filosofisch-willen-zijn. En zo hoort dat eigenlijk ook.
Het filosofiethema van dit jaar is 'Chaos' en wat voelt er voor kinderen nu chaotischer aan dan de eerste symptomen van hun puberteit? Én van verliefdheid? En dat allemaal aan de vooravond van hun overgang naar het middelbaar onderwijs? Yorick Goldewijk hoefde alvast niet ver te zoeken om de juiste klemtoon te vinden voor het vormgeven van zijn personages. Toch voegt hij er nog een extra portie chaos aan toe. Iets waardoor de rest enigszins gerelativeerd wordt en er ook iets wezenlijks verteld kan worden. Hij schrijft nl. over de chaos van cellen in ons lichaam, wanneer er kanker optreedt, zoals dat bij Loïs gebeurt. Tenslotte bedenkt hij er ook nog een leegstaand huis bij waar onverklaarbare dingen gebeuren.
'De chaos in Loïs' klinkt en leest niet alleen vlot; er echoën veel mogelijkheden in door om mee te gaan filosoferen. Alleen al het idee dat kanker zoiets ergs is dat het alle andere problemen klaarblijkelijk ondergeschikt en/of onbelangrijk maakt, is een boeiende insteek voor een filosofisch gesprek. Ook verliefdheid en de emotionele chaos die het teweegbrengt, waardoor ook je denken en je spontaneïteit aangetast worden, levert interessante gespreksstof op. En zo zijn er nog wel wat kleinere denkcelletjes te vinden in dit geslaagde filosofeercadeau.
Zo mooi. Het lijkt wel alsof hij elk boek weer beter schrijft. Superweinig ruis, bijna alles wat er staat, moet er staan.
De chaos in het hoofd van Maarten is mooi beschreven, hij is tussen kind en puber in en hij probeert zich steeds een houding te geven maar het lukt hem steeds niet.
Ik lees in de regel liever geen kinderboeken, want nog zoveel volwassenenliteratuur te lezen. Nu laat ik me er toch af en toe toe verleiden, ook nieuwsgierig naar wat mijn dochters lezen. Dit korte verhaal van Goldewijk was een topper volgens Cato. Niet zó bijzonder als Films die nergens draaien, maar wel een lief, klein, hoopvol pareltje.
❤️❤️ O, wat hou ik van de zinnen van Yorick Goldewijk ❤️❤️
“Dingen zijn niet eerlijk. Mensen krijgen niet wat ze verdienen. Ik heb wel eens gelezen dat het universum het leven koestert. Ik vind dat een mooie gedachte en misschien is het wel waar. Maar het universum geeft niet om jou of om Loïs of mij persoonlijk. Niet eens per se om de mensheid. Rechtvaardigheid is maar een verzinsel, we doen alsof het iets fundamenteels is, maar het bestaat niet echt. Dingen gebeuren op zo’n grote en zo’n kleine schaal, daar hebben we helemaal geen vat op. En soms maakt dat je intens gelukkig en soms maakt het je razend. En soms breekt het je hart. En soms zal het lijken of alles een grote puinhoop is waar je nooit meer je weg in zult vinden. Maar dat ongrijpbare maakt het leven ook prachtig, dat weet jij net zo goed als ik. Ik weet dat je het vast niet wilt horen, dat je het stom zult vinden, maar wees blij dat je soms pijn voelt. Want dat betekent dat je het allemaal de moeite waard vindt.”
Ben er nog een beetje beduusd van. Een prachtig ontroerend, soms ook grappig verhaal dat je aan het denken zet. Een verhaal over hoop, liefde en sterke vriendschappen.
Maarten, Loïs, Klaas, Dunya, Sjuul en Arthur vormen al vanaf jongs af aan een hechte vriendengroep. Maar dan wordt Loïs ziek, ze heeft kanker. Misschien gaat ze wel dood. Een harde klap voor de groep en het meest voor Maarten. Hij is sinds kort stapelverliefd op haar en nu dit. Chaos in zijn hoofd dus. Dan hoort hij over een verlaten huis waar dingen die kapot gaan op magische wijze weer heel worden. Als hij Loïs daar nou eens heen zou brengen...
Yorick Goldewijk schreef dit boek speciaal voor de Maand van de Filosofie (april). Het thema is chaos. En chaos is het in dit verhaal. In Maarten zijn hoofd maar ook in Loïs haar lichaam.
Goldewijk heeft een prachtig kort verhaal geschreven vol filosofische vragen. Ligt alles in het leven al vast? Is het goed om soms chaos en pijn te voelen? Al zijn boeken vind ik zo goed geschreven, ook dit boek weer. Erg knap om een zo'n mooi verhaal in 92 pagina's op te schrijven.
Dit boek kan je heel goed inzetten in groep 7/8 om met filosofie aan de slag te gaan. Op de website naarschoolmetquerido.nl (link in bio) vind je een uitgebreide lesbrief om met je groep in gesprek te gaan!
Dit is voor mij het eerste boek die ik lees, geschreven voor de maand van de Filosofie. Een jaarlijkse herhaling (gestart in 2019) die ik zeker volgend jaar in de gaten zal houden. In de maand april verschijnen dan steeds een filosofisch essay en een filosofisch kinderboek. Dit jaar was het schrijver Yorick Goldenwijk, die het kinderboek mocht schrijven. Het thema Chaos werd vooropgeschoven en dit prachtige verhaal van Maarten, Loïs en de vrienden van de heuvel kreeg ondanks de chaos een prachtige uitwerking. De vriendschap van Maarten en Loïs begon al toen ze als kleuter samen in een kinderbadje zaten. Die jarenlange vriendschap deed hem de laatste tijd rode vlekken krijgen in zijn nek als ze hem maar aankeek. Prille verliefdheid deed hem op een andere manier naar haar kijken. Nu ze ziek is, stelt hij een confrontatie steeds uit. Gelukkig krijgt hij door zijn vrienden van de heuvel de kracht om hier verandering in te brengen. Yorick Goldenwijk ken ik uiteraard van “Films die nergens draaien”, maar ook zijn debuutboek : “ Billy Extra Plankgas” was me niet onbekend. Ik hou van de schrijfstijl van de Yorick. De manier waarop hij woorden nog een diepere betekenis laat krijgen is gewoon subliem. Heerlijk hoe de schrijver met zo weinig bladzijden, zinnen en woorden zo’n groots verhaal kan neerpennen. De zwart/witte illustraties die het verhaal meekreeg, geven de lezer de kans om ook hier ook verder over te gaan nadenken. Ik geloof zelfs dat kinderen die zich moeilijk kunnen uitdrukken in woorden, zich via eigen illustraties die verborgen gevoelens zullen kunnen uitdrukken. Deze novelle bied je heel veel mogelijkheden om te gaan filosoferen met tieners en jongvolwassenen. Prille verliefdheid, kanker, keuzes maken, allemaal dankbare thema’s om te gebruiken. Het zet je zelfs als volwassene aan het denken. Via @demaandvandefilosofie en Querido kan je ook een lesbrief downloaden. Daar vind je vier lestips die je kan gebruiken bij het boek.
Erg mooie interpretatie van het thema en precies de juiste hoeveelheid verhaal en informatie voor het formaat, vind ik. En ja oke, ik vind eigenlijk alles van Yorick gewoon best wel goed.
In een luttele 90 bladzijdes zet Yorick Goldewijk een filosofisch verhaal neer dat alles in zich heeft om op voort te borduren. Ik zie een dikker boek voor me, een feuilleton en zelfs een film. Fijn geschreven, hoopvol en met goed bedachte personages.
44/82 'En toen zeiden ze nog steeds niets en zomaar was er behalve het zonlicht en het ruisen van de bomen en de geur van limonade nog iets anders in de tuin, iets dat zich niet liet benoemen, iets waardoor de wereld even een totaal andere was, waarin er niets sombers en grijs bestond, waarin niets eindig was.'
51/82 'Ik heb wel eens gelezen dat het universum het leven koestert.
Mooie passage over het verzinsel dat rechtvaardigheid is, en geen vat hebben op wat er gebeurt en welke emoties dat bij je teweegbrengt. 'Maar dat ongrijpbare maakt het leven ook prachtig, dat weet jij net zo goed als ik.'
62/82 'De chaos wint het bijna altijd van de orde.'
66 'Alsof ze al een beetje weg was, dacht hij.'
77/82 'Alles was veranderd. Het verwachtingsvolle, geheimzinnige was weg.'
79/82 'Een seconde stond de tijd stil. En in die seconde leek alles in het hele helaas even heel dichtbij: de verste sterren waren er, pal naast Loïs' lippen. De toekomst was er ook, in al zijn mogelijkheden. Vroeger was er, net zo dichtbij als nu. Alles wat ooit was en alles wat ooit zou zijn sloot Maarten in een lieve, warme omhelzing, die hem heel even vasthield, precies in het midden van het universum.'
‘Films Die Nergens Draaien’ van dezelfde schrijver kreeg meer dan terecht een Gouden Griffel en staat intussen helemaal bovenaan De Grote Vriendelijke 100, de jaarlijkse internetpoll van beste kinder- en jeugdboeken. Ik nam dan ook met hoge verwachtingen het flinterdunne ‘De Chaos In Loïs’ ter hand.
En jawel, alwéér weet Yorick Goldewijk je aandacht vast te houden van de eerste tot de laatste pagina. Hij sluipt treffend in de hoofden en fantasiewereld van Maarten, Loïs en de andere kinderen in dit boek en zelfs alle ouders worden sympathiek geportretteerd. Een unicum voor een jeugdboek *knipoog*.
OK, erg veel diepgang hoef je niet te verwachten van een boekje van nog geen 100 pagina’s dik. Maar dat hoeft ook niet: kanker, prille verliefdheden jongen-meisje én jongen-jongen en het geloof in een magisch huis - het passeert allemaal de revue, zonder dat je het gevoel krijgt dat alles snel-snel afgehaspeld wordt.
De doelgroep is duidelijk het 5de en 6de leerjaar in de basisschool. Die leerlingen zullen smullen van het vlot leesbare ‘De Chaos In Loïs’.
Even dit boekje dichtslaan, zuchten en de tijd nemen voor mijn gedachten. Het leest heel vlot, ondanks het zware onderwerp. Knap hoe zo goed vanuit de beleving van de jeugdige hoofdpersonage geschreven is. Ook is het heel mooi hoe de volwassenen proberen te helpen en ook ruimte geven aan de kinderen die moeten omgaan met grote gevoelens. Het slot raakt je als lezer, dus ben voorbereid op natte ogen en/of kippenvel
3,5 ster. Het boek leest prettig en vlot en behandelt een groot thema: kanker. Er zitten hele mooie passages in, maar het voelt niet helemaal af. Het is maar een dun boek en laat zeker een indruk achter, maar ik had meer willen lezen over de onderlinge relaties, de chaos in ieders hoofd en over hoe het afloopt met Loïs.
Ik vond Maarten mooi neergezet als personage en ook zijn ontwikkeling in het verhaal. Sowieso een mooi verhaal over goede thema's: rouw, ziek zijn, vriendschap, angst, hoop, verliefdheid. Tikkeltje magisch realistisch en dat had uit de bocht kunnen vliegen, maar deed het niet. Mooi boek waarover je denk ik goed in gesprek kan met een klas.
Een Yorick Goldewijk is altijd een cadeautje. Dit filosofische verhaal over Maarten en Loïs gaat over chaos, goed en slecht. Over controle en loslaten. Maar vooral over iets wat daar precies middenin valt en blijft staan.
Lief jeugdboek, ik had er denk ik iets meer van gehoopt maar het was toch aandoenlijk. Goldewijk schrijft heel vlot en invoelend dus het leest lekker weg.
Het boek laat heel mooi zien hoe ‘chaos’ op verschillende vlakken door kan werken: verliefdheid, het tussen kind en tiener zijn, kanker (kankercellen zijn in feite chaotische cellen).
Het boek is voer voor mooie gesprekken. Er staan veel thema’s in die herkenbaar zijn voor kinderen die nog net geen tiener zijn. Goldewijk weet (weer) heel mooi in het hoofd van een kind te kruipen.
Het boek is dan ook een leestip voor kinderen van 11/12 jaar. Maar ook voor iedereen die met deze leeftijdsgroep werkt.