메모리얼 향수가게

by 진설라

오늘도 메모리얼 향수가게의 조향사 진두리와 조이플은 사랑하는 사람을 저세상으로 떠나보내고 그리움에 괴로워하는 사람들을 위해 떠난 사람을 꿈속에서 볼 수 있도록 인도해주는 향수를
만든다. 비록 살아생전 많은 아픔을 가졌던 어린 조이플로서는 찾아오는 손님들과 영혼들의 행동이 이해가 안 갈 때도 있지만 명실상부 저승세계에 사는 영혼들로부터 두루두루 인정받고
있는 훌륭한 향수 조향사이다. 메모리얼 향수가게에서는 당신의 그리움을 위한 수많은 향수가 기다리고 있다. 당신의 꿈에서 그리워하는 그 사람이 찾아왔을 때 이곳으로 오면 된다.

Genres: Fantasy

230 pages, Paperback

First published December 22, 2023

Reviews

[Liliyana Halim · Rating 4 out of 5]

Selesaiiii! Sukaaa 😍😍😍. Lucu, heartwarming juga bikin mewek 😖 baru awal bab 2 udah 😭.
.
Memorial Perfume Shop tidak bisa dikunjungi hanya menggunakan kerinduan. Tempat ini hanya bisa dikunjungi saat semua persyaratan telat terpenuhi. Standar pemilihan yang sangat ketat membawa para jiwa menyesal karena tidak menjalani hidup mereka sebaik-baiknya.— 36.
.
“Joyful. Terlepas bagaimana kamu dilahirkan, keberadanmu sangatlah berharga. Kamu, kan, memiliki bakat istimewa untuk berkomunikasi dengan jiwa. Bukan hanya itu. Kamu juga bisa mengusir kerinduan yang menggerogoti begitu banyak orang. Kamu yang saat ini tidak akan ada jika kamu yang dulu tidak dilahirkan. Hal seperti asal-usul kelahiran tidak penting. Kamu, kan, paham betul bahwa yang penting adalah momen kematian seseorang. Meninggal “baik-baik” setelah menjalani hidup dengan giat merupakan hal yang lebih penting. Masa kamu tidak tahu itu, padahal setiap hari berkomunikasi dengan para jiwa.”— 212.

[Sandra || Tabibito no hon · Rating 2 out of 5]

liczyłam na coś bardziej poruszającego, nie jest zła, ale dobra też nie, taki średniaczek, ale z tych gorszych xD szybko wyleci mi z głowy

[za_pomniane · Rating 3 out of 5]

3.5 ⭐

[kacpermikolaj27 · Rating 5 out of 5]

“wciąż trzymam się ciebie kurczowo. niby dobrze wiem, że nie powinnam, ale i tak to robię”
“tak myślałem, ale możesz już przestać, wystarczy. zapomnij o mnie i żyj szczęśliwie.”
“chyba tak powinnam zrobić, co?”
“dokładnie. wyjdzie ci to na dobre i ja będę mógł się udać w lepsze miejsce.”

czy da się pogodzić ze startą zmarłego? czy musimy przez resztę życia czuć bolącą tęsknotę i żal? a może wspominać wszystkie dobre chwile - odtwarzać je w głowie tak wyraźnie, że zaangażujemy w to nawet nasze zmysły?

perfumeria wspomnień stworzy dla ciebie indywidualny zapach, który przywoła szczęśliwe momenty i odtrąci kurzący się na dnie serca ból. książka przytacza kilka bolesnych, dotkliwych historii, które mieszają w sobie poczucie winy, tęsknotę, zazdrość i skomplikowane sytuacje, przez które nie zawsze za życia dogadujemy się tak, jak chcemy. to właśnie niedopowiedzenia i brak otwartości w relacjach potrafi je podtruwać, budując między ludźmi cegła po cegle mur. ta niedługa powieść ukazuje rozmowy z umarłymi i jak proste jest wyjaśnienie swoich intencji, które zawsze dobre, niekoniecznie rodzą właściwe czyny.

perfumerię wspomnień poleciłbym każdemu: jest dość krótka, za to intensywna. zdarzały się u mnie momenty łez, na samym końcu dość poważnie płakałem (yeah). bardzo przyjemna książka, z chęcią przeczytam inne historie spod pióra tej autorki.

[Czytam Sercem · Rating 2 out of 5]

Niby nie brakowało tu okazji do wzruszeń, a jednak nie uroniłam ani łzy. Nie potrafiłam zaangażować się w tę książkę. Czytałam ją na kilka razy, pod koniec już raczej z niechęcią niż z ciekawością – nie lubię dnf-ów, zwłaszcza gdy zostaje mi niewiele stron do końca. Dla mnie to niestety kolejna książka z potencjałem, który nie został wykorzystany.

[Mook Woramon · Rating 5 out of 5]

ซาบซึ้งน้ำตาไหลพรากตั้งแต่ต้นเรื่องจนจบ 😭😭
โอ๊ยยย ชั้นมันก็ใจบางทุกทีเวลาอ่านเรื่องย้อนไปเจอคนที่ตายจากไป

แกรรร ความตายมันเป็นจุดตัดของทุกอย่างจริง ๆ ทุกอย่างกลายเป็นอดีตชั่วพริบตา ไม่มีปัจจุบัน อนาคตร่วมกันอีกแล้ว 🥹🥹

เหมือนจะเศร้า แต่เล่มนี้ไม่เศร้าขนาดนั้น เป็นความรู้สึกซาบซึ้งใจมากกว่า

เพราะความคิดถึงระหว่างผู้ที่ยังอยู่กับผู้ที่จากไปยังระลึกถึงกันอย่างเข้มข้นถึงมีโอกาสได้เจอร้านน้ำหอมเมโมเรียล

นักปรุงน้ำหอมจะพาเราไปเจอวิญญาณคนที่เรารักเป็นครั้งสุดท้ายและปรุงน้ำหอมเฉพาะตัวของวิญญาณนั้น ๆ ไว้ให้คนที่ยังอยู่

น้ำหอมวิญญาณยังมีความพิเศษตรงที่หมดอายุเมื่อผู้ใช้งานจดจำผู้ตายไม่ได้แล้ว

แม้จะเป็นนิยายแฟนตาซี แต่สิ่งที่รู้สึกได้คือ

- เรื่องไหนให้อภัยได้ก็ให้อภัย เรื่องไหนที่ให้อภัยไม่ได้ก็อย่าไปยึดติดกับมัน

- อยากทำดีกับใครก็ทำเสียตอนที่ยังมีชีวิตอยู่

- คนที่ยังมีชีวิตอยู่ก็ใช้ชีวิตให้ดี ๆ แก่ตัวไปให้ดี ๆ อย่าให้ความสุขหยุดลงในวันที่คนที่เรารักจากไป

[Made by Caroline]

Po 100str pas… nie dla mnie

[Dominika · Rating 3 out of 5]

3.5

[Fikriah Azhari · Rating 4 out of 5]

❝Yful telah bertemu dan mencium aroma kehidupan begitu banyak jiwa di Memorial Perfume Shop. Alhasil, dia tersadar betapa berkilaunya hidup manusia setelah bersentuhan dengan kisah dan kenangan mereka❞

[baca edisi terjemahannya sebagai beta reader, nanti switch edition kalau terjemahan bahasa indonesianya udah muncul di Goodreads]

Memorial Perfume Shop mengajak kita mengunjungi toko parfum misterius yang memberikan kesempatan bagi para pelanggan untuk kembali bertemu sosok tersayang yang telah meninggal, serta "menyimpan" kenangan mereka dalam sebotol parfum jiwa. Hanya orang yang diundang oleh jiwa yang singgah di gang surgawi yang bisa menemukan keberadaan toko ini lalu bertemu dengan Madam Jin sang manajer serta Joyful sang peracik parfum. Mereka tidak menerima pembayaran berupa uang, para pelanggan cukup melanjutkan hidup dengan baik setelah betul-betul merelakan kepergian sosok yang mereka sayangi.

Aku sempat membayangkan vibes Hotel Del Luna saat membaca deskripsi Memorial Perfume Shop—meskipun tentu saja toko ini bukanlah hotel. Maksudku sebuah bangunan misterius yang dapat muncul tiba-tiba, memiliki kesan dreamy dan keberadaanya menjadi mungkin karena sentuhan magis yang dimilikinya.

Ada sembilan cerita di buku ini, penuh kerinduan yang disebabkan kepergian mendadak sebelum sempat mengucapkan salam perpisahan. Favoritku adalah Susu Cokelat Fantastis, melibatkan kerinduan memilukan seekor anjing terhadap pemiliknya. Hatiku menghangat ketika menelusuri jejak hidup Kakek Cha Soon Geol yang kesepian namun menjadi lengkap karena kebahagiaan yang didatangkan Woo Yoo. Bahkan seekor anjing pun dapat merasakan duka ketika pemiliknya meninggal.

Karena berlatarkan toko parfum, proses Joyful saat meracik parfum dijabarkan sedemikian rinci. Mulai dari top notes, soul notes, hingga last notes yang diracik dari perfume stone berisi molekul aroma pada kenangan para jiwa semasa hidup. Karakter Madam Jin dan Joyful mendapatkan porsi yang adil, tidak sekadar penjaga toko yang menyambut pelanggan. Mereka menjalani kesempatan kedua untuk hidup, berada dekat di antara kehidupan dan kematian. Setelah mengetahui peliknya hidup yang pernah mereka lalui, aku bersyukur mereka dipertemukan bersama Choco dan juga Woo Yoo.

Aku suka konsep Memorial Perfume Shop yang tidak sekadar menyediakan parfum jiwa, tetapi juga memastikan para pelanggan hanya akan menyimpan kerinduan sebanyak yang bisa mereka hadapi.

[Magdalena (madeleinebooks) · Rating 3 out of 5]

Klimat bardzo podobny jak do książki "Zanim wystygnie kawa" 😊

[Kazread_ · Rating 5 out of 5]

Terjemahan di novel ini juga sangat nyaman dibaca dan sedikit puitis, sehingga kesan magical dan kerinduan begitu terasa.

Tokoh di novel ini juga sangat menarik, terutama latar belakang Madam Jin dan Joyful, bagaimana mereka bisa menjadi 'penghuni' memorial perfume shop. Bagian favoritku di novel ini adalah kisah tentang anjing Woo Yoo dan kisah hidup Joyful yang akhirnya menemukan arti keluarga 🥹

Semua cerita yang ada di novel sangat membekas di ingatan dan meninggalkan kesan hangat di hati. Bagaimana kerinduan bisa mengikis daya hidup manusia 🥲 dan beratnya merelakan dan kehilangan orang terkasih. Setiap ceritanya juga mengandung pesan moral yang bisa buat aku sebagai pembaca ikut berpikir dan merenung 🥹.

[𝐟𝐫𝐚𝐠𝐢𝐥𝐞🎧ྀི · Rating 3 out of 5]

3,5⭐️

[współpraca komercyjna]

𝐏𝐞𝐫𝐟𝐮𝐦𝐞𝐫𝐢𝐚 𝐖𝐬𝐩𝐨𝐦𝐧𝐢𝐞ń to książka dość krótka, ale jednocześnie bardzo piękna i świetnie napisana pozycja. Obiecałam sobie, że będę częściej sięgać po literaturę koreańską i po tej książce, jestem jeszcze bardziej pewna, że będę do niej wracać. Nie są to takie typowe książki, które zwykle czytam i dzięki temu są świetną odskocznią od rutyny, a także sposobem na poznanie zupełnie innych historii oraz kultury.

Jin Seolla ma bardzo przyjemne oraz lekkie pióro. Bardzo szybko czytało mi się tę historię. Pomimo tego, że była krótka, wciągnęłam się w nią i odrobinkę przywiązałam się do bohaterów. Jest w książce dość sporo nawiązań do śmierci, a dokładniej wspominania o niej, więc miejcie to na uwadze, zanim zabierzecie się za czytanie, głównie ze względu na to, że historia opowiada o perfumerii, do której głównie przychodzą ludzie, którzy stracili kogoś bliskiego. Są też wzmianki między innymi o przemocy wobec ludzi oraz zwierząt, dlatego jeśli jesteście wrażliwi na takie tematy, przemyślcie sięganie po tę lekturę.

Na początku miałam odrobinę problem z zapamiętaniem imion, ale nie byłam tym zbyt zdziwiona, ponieważ bardzo różnią się od tych, które są mi bardziej lub mniej znane. Jednak po kilkunastu stronach się do nich przyzwyczaiłam i z czasem nie miałam żadnego problemu ze stwierdzeniem, jak nazywa się który bohater i nie gubiłam się w nich. Brakowało mi również odrobinę bardziej rozbudowanego świata, bo pomimo tego, że wykreowanie bohaterów było super, to kreacja całokształtu odrobinę mnie zawiodła. 𝐏𝐞𝐫𝐟𝐮𝐦𝐞𝐫𝐢𝐚 𝐖𝐬𝐩𝐨𝐦𝐧𝐢𝐞ń na pierwszy rzut oka może wydawać się lekką książką, jednak kiedy się zaczyna w nią zagłębiać, okazuje się, że wcale nie jest aż tak delikatna.

Na bardzo duży plus jest rozbudowanie bohaterów, jeśli mogę to tak nazwać. Nie dość, że już same główne postacie są ciekawe, to dodatkowo poznajemy wiele różnych osobności oraz historii osób, które przyszły do perfumerii. Dialogi pomiędzy nimi często były bardzo ciekawe, a także było kilka razy, kiedy występowały słowne zwroty akcji, przez które niejednokrotnie siedziałam przed chwilę z otwartą buzią.

Jeśli chcielibyście zacząć zapoznawać się z literaturą koreańską, to jako jedną z pierwszych książek polecam wam sięgnąć właśnie po 𝐏𝐞𝐫𝐟𝐮𝐦𝐞𝐫𝐢ę 𝐖𝐬𝐩𝐨𝐦𝐧𝐢𝐞ń. Jest to krótka i nie aż tak skomplikowana pozycja, więc wydaje mi się, że będzie idealna na początek. Natomiast jeśli już mieliście okazję zapoznać się z tego typu książkami, to i tak koniecznie sięgnijcie po tę lekturę, ponieważ jestem zdania, że każda książka jest w stanie czegoś nas nauczyć bądź coś nam pokazać albo uświadomić.

[Harumichi Mizuki · Rating 5 out of 5]

Aku langsung menginginkan novel ini karena kovernya yang sungguh cantik. Dan ternyata ceritanya juga secantik kovernya. Deskripsi keajaibannya sangat indah dan mudah dibayangkan. Metafora-metafora yang digunakan di dalamnya juga sangat elok dan diterjemahkan dengan sangat baik.

Yang mengganjal di sini ketika "oppa" diterjemahkan sebagai "Mas". Aneh. Kerjaannya Dwita Rizki atau editornya, nih? Selain itu, aku nggak ada keluhan sama sekali. What a great read.

Bukan Menghilang, Melainkan Merekah Lagi

Bodohnya, Cheol Jung tidak menyadari bahwa anaknya mendapat penghiburan dan akhirnya bisa bernapas karena musik.

Berbeda dengan Mi Ok yang sangat mendukung impian putri mereka, Cheol Jung membenci impian yang bagai uap di udara itu. Dia pikir impian itu hanyalah euforia sesaat yang mudah berlalu, bagai minuman berkarbonasi yang saat gelembung sodanya sudah habis, akan dibuang ke wastafel.

(hal. 13)

Kerinduan terhadap putrinya tumpah seperti pecahan kaca, terus menusuknya. Kesedihan yang telah ditahan selama satu tahun terakhir meledak sekaligus. Awan kerinduan terhadap putrinya makin besar hingga menyelimuti seluruh atmosfer.

(hal. 14)

*

Kerinduan Seharga 4.700 Won

Meski impian untuk membahagiakan Nenek setelah beranjak dewasa sudah mencair seperti es krim, Dong Gyu yang masih kecil paham bahwa pilihan ini lebih baik dibandingkan dengan impian itu.

(hal. 49)

[An_studiee · Rating 2 out of 5]

Książka, którą czyta się jak YA, choć podobno nią nie jest. Dość infantylna i prostolinijna, przez co niezbyt mi podeszła. Zainteresowała mnie jedna historia, ale nie poznaliśmy jej rozwiązania. A szkoda.

[allthestvooks · Rating 5 out of 5]

[ współpraca reklamowa z Wydawnictwem WAB ]
4,25⭐️

Utrata drugiej osoby często wiąże się z ogromnym bólem, mimochodem zmieniającym się w cierpienie, a także żalem i nieopisaną tęsknotą.

A co jeśli istnieje perfumeria, w której możecie dostać perfumy związane z utraconą osobą i porozmawiać z nią po raz ostatni?

Skorzystalibyście z tej szansy?

Jest to kolejna książka z Wydawnictwa WAB, która choć była krótka – około 220 stron – wywołała we mnie wiele emocji. Właściwie ja płakałam na większości tych historii, z którymi miałam okazję się zmierzyć. Szczególnie wzruszyły mnie dwie pierwsze historie oraz zakończenie perfumiarza.

W tych historiach mierzymy się głównie z ogromnym bólem oraz tęsknotą ludzi, ale także zwierząt, które zostały opuszczone przez swoich bliskich i właścicieli.

Tłumaczenie – i zapewne styl autorki – jest bardzo lekkie i przyjemne, dlatego książkę można przeczytać w jeden wieczór. Dodatkowym atutem jest też długość rozdziałów – są krótkie, dzięki czemu jeszcze szybciej czyta się tę historię.

Polecam, jeśli szukacie krótkiej i jednocześnie dość emocjonującej książki. Warto ❤️

[Sandra · Rating 4 out of 5]

3.75/5

Muszę pomyśleć trochę. Płakałam tu jak bóbr bo trafiało w struny, ale też różni się trochę od tych typowych azjatyckich książek. Jest bardziej bajkowo jednoczenie porusza bardzo ciężkie i ważne tematy. Idę się przespać z tym <3

[Sajgonkawarzywna · Rating 4 out of 5]

⭐4/5

[Nareekha · Rating 4 out of 5]

Novel ini merupakan kumpulan beberapa cerita, dimana setiap cerita mengandung kerinduan akan orang yang telah tiada. Memorial Perfume Shop akan diketahui oleh orang-orang yang terpilih, di toko itu akan bertemu dengan sosok bernama Jin Doo Ri dan Joyful. Jin Doo Ri sebagai manajer toko parfum, sedangkan Joyful sebagai peracik parfum.

Di toko ini, orang yang ditinggal oleh yang terkasih, akan dibuatkan parfum yang diracik bersamaan dengan kerinduan mereka. Parfum ini untuk menyembuhkan jiwa-jiwa terluka agar mereka mampu menjalani sisa hidup tanpa penyesalan.
♡ ••┈┈┈┈┈┈┈┈•• ♡

Melalui buku ini aku banyak belajar tentang arti keikhlasan, bukan hanya dari nasihat-nasihat yang diberikan, namun dari kisah-kisah yang dituliskan.
𓍢ִ໋
Di buku ini ada 9 cerita yang meyentuh hati, ada cerita tentang sakit orangtua yang kehilangan putrinya, perempuan yang ditinggalkan kekasihnya bahkan ada juga cerita tentang hewan peliharaan yang ditinggal tuannya. Semua cerita di buku ini benar-benar mengajarkan pembaca untuk mengikhlaskan seseorang yang disayang, agar jalan hidup mereka lebih terasa ringan.
𓍢ִ໋
Aku suka bagaimana Joyful dan Jin Doo Ri membantu para pelanggan toko agar memiliki hidup yang lebih baik. Joyful yang terlihat masih remaja bahkan meracik parfum dengan penuh ketulusan. Aku juga suka dengan setiap nasihat yang terselip di tiap-tiap ceritanya. Menurutku alur cerita dan karakternya sangat dikembangkan dengan baik.
𓍢ִ໋
Setiap di akhir cerita, sejujurnya bikin aku bahagia. Karena orang-orang yang ditinggalkan orang terkasih ke alam lain, menjadi lebih bahagia karena kerinduan yang menyiksa mereka bisa perlahan diobati dengan parfum racikan Joyful, dimana parfum racikan itu adalah parfum yang diracik bersama dengan kerinduan dan kenangan masing-masing orang.
𓍢ִ໋
Buku ini cocok buat kamu yang suka bacaan ringan dan menghatkan hati.

[t s a r · Rating 4 out of 5]

Memorial Perfume Shop ★★★★

Trigger warnings: abuse (mentioned), animal abuse (mentioned), child abduction, death, death of a parent, grief, illness, loss of loved ones, murder, terminal illness, violence.

Memorial Perfume Shop merupakan novel karya penulis asal Korea Selatan bernama Jin Seolla yang menceritakan tentang berbagai macam petualangan sang manajer toko Jin Doo Ri dan ahli parfum muda Joyful dalam meracik perfume stone untuk klien yang ingin menuangkan kerinduan mereka terhadap orang-orang yang telah tiada.

Jika ditilik sekilas, premis kumpulan cerita dalam satu toko magis itu memiliki atmosfer yang menyerupai Before the Coffee Gets Cold karya Toshikazu Kawaguchi. Akan tetapi, novel ini memiliki karakteristik tersendiri yang membedakan alur ceritanya dari novel-novel sepantarannya. Salah satunya adalah menjadikan Doo Ri dan Joyful sebagai karakter aktif sedari awal cerita alih-alih sebatas medium pembuat ramuan parfum dan penyiar kisa hidup, serta memori antara orang yang sudah meninggal dan ditinggalkan. Tidak hanya itu, presensi karakter mereka diperkuat dengan diberikannya masing-masing backstory untuk mendalami lebih lanjut kisah mereka sebelum mencapai titik di mana mereka berdua akhirnya dihidupkan kembali untuk mengoperasikan toko parfum tersebut.

Gaya penulisan yang disuguhkan memiliki dinamika yang interaktif, mampu membawa pembaca terbuai dengan perasaan yang berkecamuk selama mengarungi setiap petualangan yang dialami oleh Doo Ri dan Joyful. Penulisan yang tidak terlalu kompleks dalam diksi tersebut membuat keseluruhan cerita dapat dipahami dengan baik oleh pembaca, termasuk di antaranya tentang Memorial Perfume Shop itu sendiri dan bagaimana hubungannya dengan dunia Surgawi. Di sisi lain, unsur yang kurang dari penulisan cerita tersebut adalah pengembangan luas akan world-building yang diperkenalkan; toko racikan parfum tersebut dinyatakan seolah sebagai jembatan terakhir antara duniawi dan spiritual sebelum jiwa yang mati akan betul-betul terputus hubungannya dengan alam fisik, namun, penggambaran tersebut sangat terbatas padahal masih memiliki banyak sisi menarik yang dapat di-eksplor lebih jauh, seperti bagaimana jiwa tersebut terpilih menjadi staf toko, apakah perfume stone hanya untuk-untuk kerinduan terhadap jiwa di Surgawi, dan sebagainya.

Eksplorasi lebih lanjut dapat menjadi sisi menarik dari dunia parfum jiwa tersebut tanpa dirasa seperti berbelit-belit atau membentuk narasi yang melenceng ke mana-mana. Walaupun begitu, bukan berarti tidak ada world-building: Seolla menempatkan dua karakteristik yang dapat dibilang signifikan, namun secara eksekusi memiliki tingkat keberhasilan yang tidak sama. Karakteristik pertama berhubungan dengan peran perfume stone itu sendiri yang tidak hanya menjadi obat penghilang rasa rindu, tetapi mampu menjadi sumber malapetaka bagi orang-orang yang berbahaya atau ingin menyalahgunakan batu tersebut. Eksekusi subplot tersebut berhasil dituliskan dengan nada yang secara tidak terduga cukup dark namun realistis, dipraktekkan langsung dampaknya melalui kerja tangan Joyful sebagai peramu.

Karakteristik kedua berupa subplot mengenai presensi “pemburu perfume stone”, namun sayangnya, bagian ini seolah hanya info buangan yang sejatinya tidak memiliki atmosfer yang sesuai dengan atmosfer novel secara keseluruhan. Akan lebih baik apabila hal ini tidak pernah disinggung oleh penulis agar novel ini tidak memiliki cabang yang tidak berkesinambungan.
Berpindah ke karakter-karakternya, Doo Ri dan Joyful merupakan karakter yang menghibur sekaligus juga menjadi refleksi bagaimana kita memperhatikan kemanusiaan; Doo Ri memiliki sosok keibuan yang kuat dalam dirinya, terlihat dalam bagaimana ia memperlakukan Joyful maupun klien yang datang tanpa membeda-bedakan. Joyful sendiri merupakan personifikasi rasa sesak dan kekecewaan yang kini lambat laun diberikan kembali kelembutan hatinya—khususnya karakter ini, perjalanan karakternya dari seorang yang skeptis dan cenderung mengisolasikan diri dari bercengkrama lebih lanjut dengan manusia lainnya menjadi seorang yang mampu mengapresiasi bahwa masih ada sisi baik manusia itu merupakan perkembangan karakter yang paling bersinar dalam novel ini. Secara tidak langsung, dengan kuatnya ilustrasi karakter Yful ini, novel ini merupakan kumpulan cerita yang datang dari mata dan hati Yful.

Tidak hanya itu, klien-klien yang ditampilkan banyak memiliki kepribadian yang beragam dengan masalah dan perjuangannya masing-masing. Kehadiran para pelanggan toko di-fleshed out cukup apik, terutama mengenai latar belakang dan tujuan mereka, sehingga dapat menunjukkan arti “ketulusan” yang tiap-tiap klien ingin tampakkan agar keinginan mereka terpenuhi. Interaksi para klien dengan Doo Ri dan Joyful yang komunikatif membuat setiap cerita tidak terlihat monoton dan membosankan, serta memberikan plot twist tidak terduga yang semakin membuat pembaca penasaran.

Jika ditanya cerita mana yang paling mengesankan hati, jawaban saya ada dua: cerita mengenai pemilik anjing dan anjingnya yang ditinggalkan, serta cerita tentang seorang ibu yang mengharapkan anaknya kembali. Cerita yang pertama adalah kisah yang paling mengharukan di antara kisah-kisah dalam toko parfum tersebut, sedangkan cerita kedua memiliki perasaan yang kompleks antara haru, marah, dan simpati terhadap naasnya kisah karakternya.

Akhir kata, terlepas beberapa kritik atas salah satu unsur intrinsik novel tersebut, Memorial Perfume Shop merupakan novel yang menggambarkan sifat, keinginan, keegoisan manusia dengan kemasan yang cantik dan apik, yang mampu membuat emosi pembaca membuncah ketika mengikuti setiap kisahnya. Buku ini direkomendasikan bagi pembaca yang ingin mencari cerita ringan namun memiliki makna yang berarti dengan unsur magis dalam suasana urban dan karakter-karakter yang terbilang relatable.

[blue · Rating 4 out of 5]

another day another "slice of life" book 🥹

"a shop where perfumes are made from scent molecules of memories to help souls move on from grief and loss"

this book contains magical elements that create "parfume stones". the story focuses on the themes of grief, loss and a process of healing.

a heartwarming and sentimental book!! it gives you a feeling of comfort and relaxation while reading. the stories of each character are well conveyed, depicting how strong human desires are.

joyful/yful my good boy deserves better 🥹

bcs i'm reading a translated book some of the words are a bit off (for me). Idk but it seems like it's not suitable to translate that word into indonesian. It sounds cheesy, but it's still okay.


recommended to all of you who want to read this book 👍🏻👍🏻

[Kawka Nad Książką · Rating 4 out of 5]

🌸🌸 Perfumeria Wspomnień autorstwa Jin Seolli to opowieść niezwykła – delikatna jak woń kwiatu wiśni i poruszająca jak szept utraconego głosu. To książka, która nie tylko wypełnia przestrzeń emocjami, ale także subtelnie unosi się nad codziennością niczym ulotny zapach, niosący w sobie wspomnienia, żal i ukojenie. Autorka tworzy miejsce magiczne, ale też bardzo ludzkie – perfumerię, która pojawia się tam, gdzie smutek przeważa nad nadzieją, a serce potrzebuje zapachu, który na nowo przywoła tych, którzy odeszli.

🌸🌸 Bohaterowie tej opowieści nie są wyłącznie postaciami fikcyjnymi – to nosiciele strat, które każdy z nas rozpozna. Du-ri i I-peul, prowadzący ten efemeryczny sklep, są jak opiekunowie duchów, alchemicy emocji, którzy pomagają zamknąć najtrudniejsze rozdziały ludzkiego życia. Jednak Jin Seolla nie poprzestaje na samym pomaganiu innym – zadaje pytanie, kto uzdrowi tych, którzy leczą cudze dusze. Ich własne historie wplatają się w narrację z cichą siłą, przypominając, że każdy niesie jakiś cień.

🌸🌸 Książka zbudowana jest z dziewięciu historii, a każda z nich to osobny świat, inna nuta zapachowa, inna forma tęsknoty. Niewidoma kobieta pragnąca znów poczuć obecność syna, starszy pan żegnający żonę, wnuczek tulący wspomnienie o babci – Jin Seolla opowiada o stracie w sposób oszczędny, ale przejmujący. Nie epatuje dramatem – pozwala czytelnikowi wejść w rytm żałoby, jej codzienność, jej czułą powtarzalność. Zapachy są tu subtelną metaforą pamięci, tym, co pozwala ocalić obecność, choćby na chwilę.

🌸🌸 To, co zachwyca, to język – prosty, czysty, a jednak niezwykle poetycki. Jin Seolla operuje słowem tak, jak perfumiarz miesza składniki: delikatnie, z wyczuciem, świadoma każdej nuty. Choć akcja dzieje się poza konkretnym czasem i przestrzenią, książka ma głęboko azjatycki charakter – pełna jest zadumy, rytuału, przywiązania do detali. Nie ma tu pośpiechu, nie ma zbędnych ozdobników. Każde zdanie ma swój ciężar i sens. To literatura, która zamiast prowadzić za rękę, zaprasza do wspólnej wędrówki.
ㅤ
🌸🌸 Choć tytuł wskazuje na perfumerię, zapachy są tu czymś więcej niż tylko nośnikiem wspomnień. One są mostem między tym, co było, a tym, co jeszcze może się wydarzyć. Czasem są ukojeniem, czasem otwarciem starych ran, ale zawsze – narzędziem zrozumienia. Jin Seolla pokazuje, że pamięć nie musi być ciężarem. Może być też darem, jeśli tylko nauczymy się jej słuchać. Historie przeplatają się nie tylko emocjonalnie, ale też symbolicznie – każdy klient perfumerii zostawia coś po sobie, a Du-ri i I-peul zbierają te cząstki, jakby układali z nich duszny, piękny kolaż ludzkiej straty.
ㅤ
🌸🌸 Perfumeria Wspomnień to nie tylko książka o żałobie. To opowieść o tym, jak żyć dalej z pustką, jak oswoić brak i nauczyć się być z nim w zgodzie. Jin Seolla stworzyła historię, która działa jak perfumy z jej własnej opowieści – długo utrzymuje się w pamięci, powraca niespodziewanie i za każdym razem odkrywa coś nowego. To lektura dla tych, którzy tęsknią, dla tych, którzy nie potrafią zapomnieć, i dla tych, którzy wierzą, że nawet najbardziej ulotne wspomnienia można na nowo przywołać – zapachem, słowem, miłością.

[Hirai · Rating 4 out of 5]

“Bagaimana sebuah racikan perfume terbuat dari kenangan dan jiwa-jiwa yg sudah pergi?”

Cerita yang hangat, mempertemukan kerinduan seseorang dengan jiwa yang telah lama pergi dari dunia ini. Bagaimana sebuah toko perfume meracik produk berdasarkan kenangan-kenangan yang masih tersisa dalam hati orang yang ditinggalkan? Tidak semua orang bisa menemukan toko ini bahkan mereka juga tak menerima imbalan berupa uang. Cukup bawa barang kesayangan orang yg sudah meninggal Anda bisa mendapatkan perfume yg membantu memulihkan kehampaan.

Seperti mengikuti perjalanan orang-orang yg merasakan duka mendalam tentang kehilangan anak, orang tua, nenek maupun kerabat dekat lainnya. Dikemas ringan, ciamik dan unik, buku ini menghadirkan karakter segar dari tokoh-tokoh seperti Jin Doo Ri dan Joyful yang berperan dalam peracikan toko perfume tersebut. Bukan hanya pemulihan duka dari pelanggan yang datang melainkan perlahan juga membantu pemulihan luka atas masa lalu Joyful.

Bahasanya ringan dengan terjemahan mengalir dari satu cerita menuju cerita lainnya. Bagaimana kalau kita diberi kesempatan bertemu kembali dengan orang yg sudah meninggal? Toko ini membantu menyelesaikan perselisihan dan misteri yg sudah lama tak terpecahkan. Bukan hanya sekedar melampirkan perfume sebagai tema utama buku namun benar-benar dijabarkan komposisinya mulai dari top notes sampai last notes (dibuat sesuai memori dan kenangan dari sosok yang sudah pergi.)

Salah satu kutipan yg saya suka adalah "Seseorang bisa saja terusik akan kejahatannya kemudian menyerahkan diri atau bunuh diri... kalau tak bergeming... maka balasan saat di atas sana lebih menakutkan namun lebih adil."

Memang benar adanya...
apa yang sudah pergi dari kita akan digantikan dengan sesuatu yang lebih baik begitu juga dengan tokoh-tokoh di dalam cerita ini, Joyful atau mungkin juga kita semua. Kita pastinya pernah mengalami kehilangan baik yang kecil sampai yang besar. Baik yang sekedar menjatuhkan air mata sampai merasa kehilangan segalanya. Namun kita harus bisa melanjutkan kehidupan, meskipun susah, meskipun gundah segalanya tak pernah berjalan mudah. Orang-orang yang sudah pergi itu akan ikut senang kalau kita bisa lebih kuat dari sebelumnya. Jadilah kuat dan tak mudah dikalahkan dari kedukaan.

[Bighead_Monster · Rating 3 out of 5]

ความตายพรากคนที่เรารักไป แต่กลิ่นน้ำหอมจะทำให้ความผูกพันคงอยู่ตลอดกาล ด้วยการปรุงน้ำหอมออกมาเป็นกลิ่นเอกลักษณ์เฉพาะจากปมหลังช่วงชีวิตของวิญญาณดวงนั้น แฟนตาซีอบอุ่นหอมละมุนจริง ทั้งคนเป็นที่ห่วงหา คนตายมีห่วง ผสมผสานหลากเรื่องราวไป
.
เรื่องสั้นทั้งหมด9ตอนบนความแฟนตาซีเหนือจริงที่มีร้านน้ำหอมที่ชื่อ เมโมเรียล สถานที่อันเชื่อมโยงกับโลกจริง โดยจะปรากฏให้เฉพาะคนที่มีปัญหา คนเป็นที่ยังห่วงหาบุคคลอันเป็นที่รักผู้ล่วงลับ ให้เข้าไปใช้บริการได้ ซึ่งก็จะเป็นการทำน้ำหอมกลิ่นของผู้ล่วงลับ เพื่อเยียวยาใจ และคลายปมใจของทั้งคนเป็นและคนตาย

โดยมี จินดูรี หญิงผมขาวท่าทางอบอุ่นเป็นผู้ดูแลร้าน และเด็กหนุ่มโจอีพึลเป็นผู้ปรุงน้ำหอม วิธีปรุงคือต้องไปสำรวจชีวิตของผู้ล่วงลับผ่านการสัมผัสของใช้ของและทำให้เขาสื่อสารกับวิญญาณได้ จากความทรงจำ ความคิดถึง ความผูกพันเหล่านั้นเองจะถูกปรุงออกมาเป็นน้ำหอมที่มีกลิ่นเฉพาะของวิญญาณนั้น ๆ

แต่ละตอนช่วงขยี้ปมจะจี้ใจหนักมาก ดึงฟีลเสียเศร้าเกิน แต่พอมาช่วงเคลียร์ใจปรุงน้ำหอมที่จะบอกดีเทลชีวิตของคนที่จากไป ทำเอาตาลุกวาวมากเหมือนได้อ่านผลิตภัณฑ์อะไรใหม่ ๆ ที่ไม่เคยมีมาก่อน ตื่นตาตื่นใจดีแท้ ภาพรวมอบอุ่นใจกำลังดี ระหว่างนั้นก็มีเรื่องราวของน้องหมาในเรื่องด้วย(กลิ่นน้ำหอมหมาก็มีนะ)

เป็นปมใจที่ต้องปรับความเข้าใจ เศร้าแต่ก็ซึ้งด้วย มีทั้งเรื่องราวของพ่อแม่ที่ยังทำใจไม่ได้เนื่องจากต้องเสียลูกสาวสุดรักไป /คุณย่าที่เสียชีวิตไปแต่ยังมีห่วงต่อหลานชาย/เจ้ามิ้ลค์ หมาที่มีคุณปู่เลี้ยงแต่คุณปู่เสียไปอย่างไม่เป็นธรรมจากคนร้าย /สาวที่ทำน้ำหอมหาย /คุณตาที่เพิ่งรู้ว่ารักภรรยามากเพียงใดในตอนที่จากกันแล้ว

คุณแม่ตาบอดที่ลูกชายถูกลักพาตัวไป จนเธอเอาแต่โทษตัวเอง/ ชายหนุ่มที่คล้ายว่าจะจับปลาสองมือเพราะมีสาวสองคนมาใช้บริการน้ำหอมและทั้งคู่ต่างก็อ้างว่าเป็นคนรักของเขา ซึ่งเรื่องราวกลับตาลปัตรมากไปกว่านั้น และสองเรื่องสุดท้ายปริศนาของตัวละครผู้ดูแลร้านและตอนสุดท้ายชีวิตของหนุ่มนักปรุงน้ำหอม

ชอบที่พอจบการทำน้ำหอมแต่ละตอน เหมือนบรรลุเป้าหมาย ก็จะมีการส่งต่อยังลูกค้าคนต่อไป เสมือนกลิ่นที่ลอยส่งต่อไปตามลม หมุนเวียนเรื่องราวไป ภาพรวมของเล่มสื่อถึงความเป็นครอบครัวได้ดี แถมยังจบดี หนังสือแห่งการเยียวยาตัวละครที่แท้จริงซึ่งส่งผ่านมาถึงคนอ่านด้วยทำให้ซาบซึ้ง+ประทับใจไปพร้อม ๆ กัน


วรรคที่ชอบ

- โลกอาจจดจำว่าชีวิตของซุนแอไม่มีความพิเศษอันใด แต่อีพึลตระหนักถึงคุณค่าที่แท้จริงของชีวิตนั้นเป็นอย่างดี

[S U E A W O R L D D อ่านกับเสือ · Rating 4 out of 5]

🐩ขมต้นหวานปลาย โดนตกด้วยหน้าปก ปกสวยม้าก(และเหมือนจะโดนปกหลอกด้วย🙄) คร่าวๆของเรื่องนี้ที่ทุกคนต้องเดาได้คือเป็นเรื่องของฝั่งนึงจากโลกนี้ไปแล้ว อีกฝั่งยังอยู่ แล้วมันดันปล่อยวางไม่ได้คิดถึงหนักมากไม่เป็นอันใช้ชีวิต ก็จะได้รับโอกาสให้คนเป็นกับดวงวิญญาณได้มาพูดคุยเคลียใจกันเป็นครั้งสุดท้ายที่ 'ร้านน้ำหอมเมมโมเรียล' ซึ่งดูแลโดยคุณจินดูรี และจะได้รับน้ำหอมแห่งความทรงจำกลับไป(ทำจากกลิ่นความทรงจำต่างๆของคนๆนั้น กลิ่นเฉพาะเจาะจงมากๆ เสือแอบนึกถึงตอนสร้างพาวเวอร์พัฟเกิร์ล🤣) น้ำหอมนี้ถูกปรุงโดย โจอีพึล เด็กหนุ่มนักปรุงน้ำหอมอัจฉริยะประจำร้าน แต่การจะได้มาร้านน้ำหอมนี่ไม่ได้มาง่ายๆน้าา ดวงวิญญาณจะต้องผ่านการตรวจสอบคุณสมบัติอย่างเข้มงวดและผ่านการต่อคิวอีกทีนึง ถึงจะได้ตั๋วเข้าร้านน้ำหอมแล้วไปเข้าฝันคนเป็นนัดแนะให้มาเจอกันได้

"คนที่แบ่งปันความสุขและความทุกข์ของชีวิตเขาก็คือยองซุนภรรยาของเขานั่นเอง ไม่ใช่พี่น้องหรือลูกๆที่เขาสนับสนุนจนสายตัวแทบขาด"

⚗️🧪ในเล่มจะมีเรื่องราว 9 เรื่อง มีประเด็นอะไรๆเยอะมาก ไม่ใช่เรื่องของการปล่อยวางหรือการทำใจเท่านั้น มีประเด็นอื่นๆสอดแทรกให้คิดได้อีก เสือชอบพาร์ทสองสามีภรรยาที่สุด คนสองคนที่ใช้ชีวิตร่วมกันผ่านทุกเรื่องราวร่วมกัน ใกล้ชิดกันที่สุดแต่บางครั้งก็ดันเป็นคนที่ถูกเอาไว้ข้างหลัง กับอีกตอนคือของน้องหมากับคุณเจ้าของเป็นคสพที่น่ารักฝุด เรามักจะ���ินกับอะไรที่มีสัตว์เสมอ🤣

🌹เสือก็ต้องขอบคุณหนังสือเล่มนี้นะที่ทำให้ตระหนักได้ว่าตอนที่ยังอยู่ด้วยกันอ่ะ ทำไมเราไม่สื่อสารกันหรือใช้เวลาร่วมกันให้มันมีคุณภาพที่สุดโดยที่เราไม่ต้องมานั่งเสียใจภายหลังในวันที่ต้องจากลาไม่ว่าจะเป็นการจากกันในรูปแบบไหนก็ตาม ซึ่งเอาจริงๆอะไรพวกนี้เราๆมันรู้กันอยู่แล้วแหล่ะแต่ในชีวิตจริงๆอ่ะเราทำได้กันจริงไหม หนังสือเล่มนี้เลยเหมือนมาตอกย้ำเราอีกด้วย 9 ตัวอย่างไรงี้

"แค่ได้เห็นอีพึลกินอย่างเอร็ดอร่อยรู้สึกอิ่มไปด้วยแล้ว เนื้อหมูที่อยู่ในปากคนอื่นกลับทำให้อิ่มท้องได้ ทั้งที่ไม่ได้อยู่ในปากของตัวเองด้วยซ้ำ"

🌸เหมือนจะฮีลใจฟีลกู้ดแต่เสือรู้สึกว่าไม่ขนาดนั้นอ่ะ เพราะดราม่าในแต่ละเรื่องมันแอบหนัก😂 แต่ก็อยากแนะนำเพื่อนๆให้อ่านนะคะ เผื่อจะได้พบข้อคิดใหม่ๆในการใช้ชีวิตใๆหกก/เนแต่ละวันให้เต็มที่มากขึ้น หรือได้รับการปลอบประโลมใจแล้วเดินหน้าต่อไป เพราะชีวตจริงมันไม่มีร้านน้ำหอมเมมโมเรียลให้เราได้มาเคลียใจกันทีหลัง

[Marta · Rating 4 out of 5]

"Niezależnie od tego, jak przyszedłeś na świat, jesteś niewyobrażalnie cenną istotą. Masz niesamowity talent nawiązywania kontaktu z duszami. To zresztą nie wszystko. Uwolniłeś tak wielu ludzi od trawiącej ich tęsknoty."

Jakie są Wasze ulubione zapachy? Wanilia, bergamotka, paczula, kwiat wiśni? A co powiecie na miejsce, gdzie te wszystkie zapachy mogą przemienić się w miksturę, która przywoła Wam bliskich? Osoby, które odeszły albo te, których świat nie chce wypuścić. Istnieje gdzieś takie miejsce, które potrafi to wszystko połączyć.

"Perfumeria wspomnień" to książka złożona z dziewięciu rozdziałów, połączonych ze sobą kilkoma istotnymi wątkami. Mamy tutaj opowieść kobiety, która straciła córkę; wnuka, którego opuściła babcia; małego psa szukającego swojego zmarłego właściciela; niewidomą kobietę tęskniącą za synem, a także zagubione perfumy, dawnych kochanków i mężów. Historie azjatyckie cechuje krótka forma, po brzegi wypełniona emocjami. To są powieści, które wzruszają oraz dają możliwość do długiej nostalgicznej przeprawy przez własne życie. Bardzo lubię w nich to, że mogę odnajdywać w nich cząstki siebie.

🌸"Stworzone u nas zapachy mogą nosić jedynie osoby, które łączyła wyjątkowa więź ze zmarłym."

Pisałam Wam kiedyś na relacji, że jak na książkę o perfumerii, nie gra ona tutaj tak kluczowej roli. Lecz aby na pewno? Trzeba przyznać, że Jin Seolla stworzyła świat pełen magii, niezwykłych umiejętności i techniki przyrządzania tej zapachowej mieszanki. Choć większość historii skupia się bardziej na relacjach, wspomnieniach czy próbach odzyskania straconego kontaktu, to te perfumy zawsze są gdzieś obok. Są jak poszczególny nuty zapachowe - góra, serce, baza. "Perfumeria wspomnień" to przyjemna, pełna zapachów, wzruszeń lektura. Mnie najbardziej urzekły rozdziały o babci i wnuczku oraz ten, który opisywał życie jednej z bohaterek tego magicznego miejsca, Du-ri. Jestem ciekawa, które rozdziały zapadły Wam w pamięci.

[ współpraca reklamowa z Wydawnictwem WAB ]

[weronika · Rating 3 out of 5]

3.5
Sięgając po ten gatunek z reguły oczekuję na szczere, często trudne, wzruszające historie z nutką fantastyki i magii. Tutaj tak właśnie było. Każde opowiadanie opisywało inną historię, inną relację i tęsknotę. Strata kogoś bliskiego łączy się z ogromnym bólem, a niekiedy akceptacja i gotowość pójścia do przodu wymaga siły. Perfumy tworzone w tytułowej perfumerii mają w tym pomóc. Czytając książki tego gatunku, które mi się podobają, zawsze odczuwam ciepło w sercu, ponieważ dotykają one życiowych tematów i skłaniają do refleksji, ukazując ulotność życia i ucząc, żeby żyć dniem i być wdzięcznym za ludzi wokół nas. Ta pozycja pozwoliła mi zrozumieć że często w codzienności zapomina się o prostych słowach „Dziękuję”, „Przepraszam” i „Kocham”, a gdy jest już za późno, żal potrafi rozrywać serce. To najbardziej uwielbiam w tych książkach - pozwalają się zatrzymać i podumać nad życiem. Potrafią w 200 stronach zawrzeć wiele życiowych przesłań, o których łatwo zapomina się w życiu. „Perfumeria wspomnień” miała w sobie coś jeszcze innego niż dotychczasowe książki które czytałam i przy dwóch opowiadaniach uroniłam łezkę, zaś reszta z nich była one dla mnie zbyt dynamiczna i szybka, przez co nie czułam takiej więzi. Niektóre skupiły się na tym procesie akceptacji, natomiast inne jakby je ominęły. Fajne były dokładne opisy perfum, które były tworzone. Pomimo tego polecam tę pozycję, ponieważ tak jak inne z tego gatunku potrafi poruszyć struny duszy i w pędzie codzienności na chwilę się zatrzymać ❤️‍🩹

[wicia ☕️ · Rating 3 out of 5]

this book contains nine different stories and each of them is beautiful in its own unique way. they explore grief, loss, and the quiet, often invisible struggles people carry after losing someone close. it also reflects the reality of daily emotional weight — how pain can live in silence and stillness, in routines and relationships.

overall, I rated it 3.25 ⭐️. I was really hoping I’d love it more but while the emotional depth was definitely there, not every story connected with me equally. still, a few stood out in a way I won’t forget.

my favorite was the first story — about a girl who dies by suicide, and how her parents are left behind to face the unimaginable loss. what made it even more heartbreaking was that the girl had been dealing with awful bullying. The story didn’t shy away from the harsh reality of what she endured and the aftermath for her parents was portrayed with raw honesty. It didn’t try to be dramatic — it was quiet, devastating, and deeply human. it stayed with me long after I turned the page.

I also really appreciated the final story, where we get to know a character who works at a perfumery. getting a closer look at his life — his sadness, his memories, his need to find out why his mother did this to him— made for a tender and bittersweet ending to the book.

[Entropia Kontrolowana · Rating 4 out of 5]

Bookstagram: Entropia Kontrolowana

Nie czytałam w swojej karierze wielu healing cozy stories, czyli wiecie, książek otulających serce. Nie miałam okazji sięgnąć po bestsellerową historię o kawie i czymś, co trzeba zrobić, zanim wystygnie…

Coś jednak przyciągnęło mnie do Perfumerii Wspomnień.

No, a później moja siostra koreanistka stwierdziła: „Jak skończysz, to mi daj – to dobra tłumaczka jest, chcę przeczytać” (sami rozumiecie).

A teraz coś o fabule. Tytułowa perfumeria to miejsce magiczne i fantastyczne, którym zarządzają dwie osoby: Du-ri i I-peul. To, co sprawia, że zostaje się przyjętym jako pracownik w takie miejsce, poznajemy dopiero w trakcie książki – ale nie chcę spoilerować. Przeczytajcie, a się dowiecie.

Tym, co na ten moment istotne, jest fakt, że książka skupia się na temacie żałoby.
Osoby, które trafiają do perfumerii, są owładnięte stratą najbliższych.
Ze względu na swoją konstrukcję i fabułę książka jest po prostu bardzo, bardzo smutna.
Strata i żałoba są tam odmieniane przez wszystkie przypadki, więc nawet jeśli utrata dziecka przez rodzica was nie ruszy, to spokojnie… Zrobi to coś innego.

Czy czułam tę uwalniającą, pokrzepiającą energię, towarzyszącą każdej z historii? No właśnie, sama nie wiem. Budowa rozdziałów zakłada przedstawienie opisu każdego z powstałych zapachów – i to było naprawdę ciekawe. Bardziej intrygujące niż uwalniające. Jedynie te opisy momentami stawały się dla mnie zbyt enigmatyczne, żebym mogła sobie wyobrazić wyrażane nimi zapachy.

Elementem, który doceniam, jest na pewno przybliżenie postaci Du-ri oraz I-peula.
Wcześniej zdarzyło mi się sięgać po historie, w których bohaterowie „stali” – to znaczy ci przewijający się we wszystkich opowiadaniach – byli tylko słupami odpowiedzialnymi za mechaniczne wykonanie czynności, które popychały fabułę do przodu. Tutaj wierzyłam w to, że pracownicy perfumerii byli tak samo prawdziwi jak jej klienci. Mieli swoje uczucia i motywacje.

Reasumując: nie dajcie się zwieść niewielkiej objętości książki. Jeśli myślicie, że taką króciutką książeczkę przeczytacie „raz dwa”, to powiem wam… powodzenia. Ale powiem wam też: pozwólcie sobie to przeżyć.

[Zosia S. · Rating 4 out of 5]

Usilnie starałam się nie rozpłakać podczas czytania, ale nie udało mi się to. To jest książka o stracie, o tęsknocie, o radzeniu sobie z życiem bez ukochanej osoby. Piękna, jednocześnie łamiąca serce jak również je lecząca i otulająca niczym cieplutki kocyk.

Niby jest to jedna książka, jedna opowieść, jednak została napisana w taki sposób, że rozdziały poniekąd są jakby pojedynczymi opowiadaniami, których wspólnym mianownikiem jest tytułowa "Perfumeria Wspomnień" oraz jej pracownicy. I wydaje mi się, że to jest zaleta tej książki, bo nie da się jej odłożyć na bok bez doczytania rozdziału, a z drugiej strony po zakończeniu rozdziału ciężko tak po prostu ją odłożyć - chce się od razu wiedzieć o czym będzie następna historia.

Świetna książka, jednak pomimo tego jak trafiła do mojego serca i jak mnie wzruszyła ja mam wrażenie, że szybko o niej zapomnę...

[Las Bookowy · Rating 5 out of 5]

Uwielbiam literaturę azjatycką, szczególnie taką, której miejscem akcji jest komfortowa przestrzeń. To właśnie jedna z takich historii – jednak jej fabuła była dla mnie wyjątkowa. Tajemnicza perfumeria pojawia się przed ludźmi w żałobie, którzy ogromnie tęsknią za swoimi bliskimi. Pozwala im ponownie spotkać się z tymi, których już nie ma – a celem tego zabiegu jest uleczenie zranionej duszy i stworzenie perfum.

I-peul łączy się z duszami zmarłych dzięki przedmiotowi, aby przekazać ich bliskim wiadomości. Te perfumy działają do czasu, aż pamięć o zmarłym pozostaje żywa wśród żałobników.

Książka składa się z dziewięciu ogromnie wzruszających opowiadań, które zostają w czytelniku na długo. Ich bohaterami nie zawsze są ludzie – pojawiają się także zwierzęta. Historie te poruszają czułe struny duszy, ale dają też nadzieję na lepsze jutro.

Najbardziej chwyciła mnie za serce historia małego chłopca, który nie mógł pogodzić się ze śmiercią swojej babci. Autorka bardzo umiejętnie ukazała świat widziany oczami dziecka – jego sposób postrzegania rzeczywistości i cierpienie.

Uwielbiam styl pisania autorki – wyjątkowy i charakterystyczny dla literatury azjatyckiej. Krótka forma opowiadań jest tu zdecydowaną zaletą. Miejscem akcji jest perfumeria wspomnień – bardzo komfortowe miejsce, które odnajdują tylko ci, którzy w danym momencie naprawdę tego potrzebują. Ogromnym zaskoczeniem było finałowe opowiadanie, dotyczące pracownika perfumerii.

Mimo że akcja Cosy Places jeszcze się nie rozpoczęła, myślę, że ta książka będzie idealnie pasować właśnie na tę okazję.

To wyjątkowa książka – ogromnie wzruszająca, skłaniająca do refleksji i docenienia czasu spędzanego z bliskimi, bo on bardzo szybko przecieka nam przez palce. Gorąco polecam.