Tim Hofman heeft zich in zijn tien jaar als onderzoeksjournalist en programmamaker van onder andere BOOS, Pak De Macht en Over Mijn Lijk steeds beziggehouden met de vraag: welke ruimte zou ontstaan als we angst minder een leidraad laten zijn? Voor onszelf, maar ook in hoe we ons verhouden tot elkaar.
Wat hem opvalt: in situaties waarin mensen botsen, blijken angstgevoelens doorgaans een grote rol te spelen. In Goede moed onderzoekt Tim Hofman in achttien inspirerende en bevlogen geschreven hoofdstukken wat het oplevert als we ons allemaal minder zouden laten leiden door angst.
Zo onderzoekt hij angsten die onze samenleving stevig in de weg zitten. Neem nu angst die verstandige politieke beslissingen ondermijnt, of de angst om onszelf en elkaar te corrigeren als verandering nodig is. En hoe erg is deugen nu helemaal? Of, andere vraag: hoe gaan we met zijn allen door met vechten voor waar we voor staan als we daarbij voortdurend verbale klappen ontvangen, bijvoorbeeld op sociale media?
Daarnaast zoomt Tim in op meer persoonlijke angsten, die hemzelf en misschien ook jou beperken. Hij vertelt hoe hij zijn faalangst onderdrukte, minuten voor hij de ruimte in stapte waar hij John de Mol zou ondervragen over de misstanden bij The Voice of Holland. Of hoe hij de angst voor een onbekende toekomst overwon door toch te doen wat een van de moeilijkste dingen uit zijn leven leek: het verbreken van zijn verloving op zijn 25e. En hoe kijkt hij nu aan tegen zijn angst voor de dood, die hem eerder in zijn leven zo beperkte?
In zijn boek laat Tim zien dat wanneer we beséffen waar we precies bang voor zijn, we makkelijker voorbij onze vrees kunnen leven. Want minder angst in ons bestaan levert veel meer ruimte op voor onszelf en de ander.
Heerlijk boek om te lezen! De schrijfstijl van Hofman ligt helemaal in m'n straatje, het eerste hoofdstuk ('over die keer dat John de Mol langskwam') is meteen een knaller van een opener en de hoofdstukken zijn niet zo ellendig lang. Ben meerdere keren aan het denken gezet door dit boek, maar niet op zo'n irritante 'brutally-honest-denkende-mind-shut-off' manier. Tuurlijk, het boek behandeld alle onderwerpen redelijk oppervlakkig, maar ik denk dat de hoofdstukken goede inleidingen tot de desbetreffende onderwerpen zijn (en dan moet je zelf maar lekker verdiepende literatuur opzoeken voor de onderwerpen waar je meer over te weten wilt komen).
Als iemand die vaak de neiging heeft om vast te zitten in cycles van doemdenken, keek ik heel erg uit naar dit boek. Een pleidooi voor een minder bang bestaan – precies wat ik nodig heb. Daarbij, ik ben wel een casual genieter van Tim Hofman content. Helaas, met pijn in mijn hart moet ik toch zeggen dat dit boek een teleurstelling was.
De verschillende angsten die in de 18 hoofdstukken worden besproken, zijn zonder twijfel belangrijke angsten om te doorbreken. Vooral in een land (wereld) waar extreemrechts, dat gevoed wordt door ingebeelde angsten voor de ‘ander’, steeds groter wordt. In andere woorden, dit boek is zeker van waarde. Alleen, dit boek mist zoveel diepgang. Niet gek als er 18 onderwerpen in een krap 200 pagina’s gepropt worden. Wat Tim bespreekt belicht nauwelijks de bovenste laag van de verschillende onderwerpen. En ondanks dat het goed is dat er verwezen wordt naar andere mensen en hun werk over deze topics, dit boek nodigt niet uit om zelf verder onderzoek te doen. Ik had liever een directe lijst gezien met artikelen en boeken die wel dieper in gaan op de angsten die Tim aansnijdt.
Kortweg, ik denk niet dat ik de doelgroep ben voor dit boek. Tim vertelt mij niks nieuws – ik ben al ‘woke’ genoeg. Bovendien, het is duidelijk dat dit boek geschreven is door een witte hetero cis-man. Ik voelde dit vooral bij hoofdstuk 13: voorbij de angst van de bange machthebber. Ik snap wat Tim zegt, maar voorbij deze angst gaan is niet zo makkelijk als deze machthebber expliciet discriminerend is tegen een minderheid waartoe jij behoort. Daarbij, legitimeert deze machthebber ook de ‘normale’ mens om deze discriminerende gedachten/gevoelens te uiten – dat is eng, en een angst die Tim niet voelt/kan voelen. Overigens, ik ben wel groot fan van de openheid die Tim toont in dit boek, zouden meer mensen (mannen) moeten doen.
Een makkelijke weglezer die voelt als een theekransje met Tim Hofman. Als je je al in wat meer linkse/progressieve kringen begeeft, zullen hier geen levensveranderende feiten in genoemd worden. Toch maakte de persoonlijke anekdotes van Tim dit toch wel weer de drie sterren waard. Leuk boek!
Laat ik beginnen met dat ik een betoog van 200 pagina's nog nooit zo makkelijk door ben gekomen. Meestal begint het na een tijd, hoe goed de standpunten ook, toch te vervelen. Tims luchtige, to the point schrijfstijl maakte het een prettige zit. Daarnaast zorgde een redelijke dosis zelfreflectie ervaar dat het geen ellenlange mansplaining werd, maar een oprecht betoog voor een minder bange bestaan. Kei goede titel dus, kei goede hoofdstukjes, absoluut een aanrader voor iedereen.
In ‘Goede moed‘ onderzoekt en bespreekt Tim Hofman angsten die onze samenleving stevig in de weg zitten. Hij zoomt in op onze persoonlijke angsten en overwegingen en daarnaast zoomt hij uit, om zo onze maatschappij op een kritische manier te bekijken.
En uiteraard doet Tim dit, zoals de mensen die hem kennen van tv en YouTube, geheel op zijn manier.
Tim Hofman neemt ons middels drie delen, en daarbinnen verschillende hoofdstukken met allen een eigen thematiek, mee door zijn eigen leerproces. Hij bespreekt zijn eigen angsten en daarnaast de angsten die velen van ons zullen herkennen.
Mij werd direct duidelijk dat Tim enorm veel achtergrond onderzoek gedaan heeft naar verschillende thema’s. Hoe kan het natuurlijk ook anders als journalist.
Hij legt deze thema’s echter zodanig uit dat het voor een ieder toegankelijk en leesbaar is. Heel erg fijn.
Tim heeft een zeer sterke eigen mening en staat achter hetgeen hij zegt en doet. Echter zien we in ‘Goede moed‘ ook een andere kant van Tim.
Ik durf het woord ‘kwetsbaar’ niet meer te noemen na het lezen van dit boek. Tim legt je uit waarom 😉
Maar zijn persoonlijke verhaal geeft absoluut kracht aan de rest van zijn belangrijke boodschappen in dit boek.
Dat Tim opkomt voor de mensen die binnen onze samenleving worden “ondergesneeuwd”/”vergeten”, komt ook in zijn boek duidelijk naar voren.
En ik kan met volle overtuiging zeggen dat Tim mij met dit boek absoluut nog meer aan het denken heeft gezet.
In het eerste deel van ‘Goede moed‘ gaat Tim in op verschillende angsten op persoonlijk vlak.
Angsten die voor een ieder in het dagelijks leven wel herkenbaar zijn.
Hij heeft het hier bijvoorbeeld over faalangst, verlatingsangst, de angst voor controle verlies (heel herkenbaar) en angst om stil te staan in het leven. En hoe ziet het er dan uit als we voorbij die angsten gaan kijken?
Tim’s perspectief is hierin verhelderend en zijn verhaal draagt in mijn ogen absoluut bij aan onze eigen persoonlijke ontwikkeling.
In het tweede deel van zijn boek zoomt hij uit en gaat het vooral over de angsten, en daar voorbij, die ‘wij’ ervaren.
Tim bespreekt hierin thema’s als het geloof, veiligheid, zelfcorrectie, vooruitgang, het geluid van de minderheid en hypocrisie.
Wat mij in dit deel enorm raakte, was Tim’s zelfreflectie. In alle eerlijkheid vertelt hij ons welke “fouten” hij ook wel eens heeft gemaakt zonder dat hij die zo bedoelde. Hij heeft leren kijken naar zichzelf en zijn handelen en wat dit met een ander doet.
Persoonlijk denk ik dat dat iets heel waardevols is en iets dat iedereen zou moeten doen.
In het laatste deel van het boek heeft Tim het over onze omgeving. Invloeden van buitenaf die ons angst in kunnen boezemen. Angst voor alles wat er op dit moment in de wereld gebeurt en het niet weten waar dit allemaal naartoe gaat.
Ook hier heeft Tim een zeer duidelijke mening over. En alhoewel ik het misschien niet op alle vlakken met hem eens ben, zetten ook deze hoofdstukken mij aan het denken.
Het hoofdstuk ‘Voorbij de angst voor de dood’, waar het boek min of meer mee afsloot, heeft mij persoonlijk enorm geraakt. Er zijn zoveel verschillende manieren waarop we kunnen kijken naar de dood en het leven.
Tim sluit zijn boek af met een ‘tot slot’ en een dankwoord en net als hij, hoop ik dat iedere lezer iets leert uit dit boek. Al is het maar om een ander beter te begrijpen.
We mogen wat liever voor onszelf en elkaar zijn. En we hoeven het ook niet altijd eens met elkaar te zijn. We kunnen elkaar namelijk ook vinden in het ‘niet met elkaar eens’ zijn.
Conclusie ‘Goede moed‘ is een interessant en inspirerend verhaal van een man die al behoorlijk wat gezien en gedaan heeft voor zijn leeftijd.
Het boek bestaat uit persoonlijke ervaringen en ideologieën van Tim, maar ook met voldoende onderbouwing om belangrijke thema’s feitelijk neer te zetten.
In zijn verantwoording vind je een fijn overzicht terug.
‘Goede moed’ is toegankelijk voor iedereen en ik hoop oprecht dat een ieder die dit boek oppakt, net zoveel mag leren van Tim als ik heb gedaan.
Ja, prima. Leest snel weg maar ik weet niet of dat altijd een goed ding is. Veel van wat 'ie verteld weten veel mensen allang al. Het blijft dan ook vaak bij de oppervlakte. Sommige hoofdstukken (vaak als 'ie persoonlijker wordt) zijn best wel goed. Maar veel hoofdstukken heeft hij echt alleen de basiskennis te vertellen. Ik denk dat het interessanter had geweest als hij anderen had uitgenodigd over hun area of expertise te schrijven. Had gewoon vaak het gevoel dat ik diepgaandere analyses op tumblr in 2015 heb gelezen dan wat hij nu soms opschrijft. Kan gebeuren.
Dit boek zet een aantal maatschappelijke fenomenen uiteen en pleit aan de hand hiervan voor het minder bang zijn. Een paar hoofdstukken spraken me zeker aan (zoals die over hypocrisie en zelfreflectie), andere minder.
Veel informatie is echt niet nieuw, de bekende problemen komen voorbij: opkomst van extreemrechts, klimaatcrisis, kapitalisme, toeslagenaffaire etc.
Goed geschreven en worth a read als je behoefte hebt weer even kritisch naar de wereld en je eigen gewoontes te kijken.
Het vergt wel wat moed om een pleidooi te schrijven voor een minder angstig bestaan in een wereld waarin zoveel gaande is. Toch is Hofman daarin geslaagd. Op een verfrissende manier zelfs: het voelde alsof ik zijn dagboek las. Onrechtstreeks slopen er zo wijze inzichten binnen. Het is een links boek, dat wel, en soms ontbrak er wat ruimte voor nuance. Maar over het geheel genomen: misschien hebben we wél inderdaad het recht om te leven in een minder angstig bestaan.
"Goede moed, een pleidooi voor een minder bang bestaan," het nieuwste werk van Tim Hofman, dat met veel verwachting werd ontvangen, blijkt helaas een zware teleurstelling. Dit boek, met zijn 202 pagina's vol langdradige teksten, slaagt er niet in om enige emotie bij mij op te wekken. Tim, die bekend staat om zijn veelgeprezen werk, heeft tijdens het schrijven van dit werk met zijn ogen dicht maar wat toetsen ingedrukt volgens mij. Halverwege heb ik het boek opzij gelegd, iets wat ik zelden doe, maar de kwaliteit van dit werk liet me geen andere keuze.
Mijn waardering voor Tim's eerdere werk, zoals zijn programma's "Boos" en "Over mijn lijk", en zijn dichtbundels, stond in schril contrast met de ervaring van dit boek. "Goede moed" lijkt een flauw aftreksel van Rutger Bregmans werk te zijn. De titel van het boek, die suggereert dat het over angst zou gaan, blijkt ook een misser. In werkelijkheid gaat het boek voornamelijk over ego en sociale ongelijkheid, met een vergezochte en onjuiste link naar angst.
Voor de volledigheid (en omdat ik stiekem gewoon een Tim Hofman fangirl ben) wilde ik zijn boekpresentatie in Tivoli Vredenburg afgelopen dinsdag bijwonen. Dit bleek een avond van kinderachtige grappen en een poëzie-cabaret duo genaamd "Strijkplank poëzie," waarvan de inhoud net zo pijnlijk was als de naam doet vermoeden. Het enige positieve is dat de kwaliteit van het boek en het "cabaret" duo wel in lijn met elkaar lagen.
Tim Hofman, die ik altijd heb gezien als iemand die niet geleid wordt door angst en van wie ik hoopte iets te kunnen leren, blijkt met "Goede moed" een pijnlijk dieptepunt te hebben bereikt. Alhoewel die laatste maanden aan Boos aflevering wel van hetzelfde niveau zijn tbh. Misschien was het naïef om te denken dat hij meer kon bieden, of wellicht is dit werkelijk het hoogste wat hij kan bereiken. Hoe dan ook, dit boek is een grote tegenvaller.
ik had hier echt veel meer van verwacht eigenlijk.
ik vond de persoonlijke stukjes eigenlijk echt heel goed en mooi. vooral het eerste en het laatste hoofdstuk waren mega goed geschreven.
ik moet wel zeggen dat Tim voor mijn gevoel niet heel erg de diepte inging. er zijn heeeel veeel statements in dit boek maar weinig uitleg over die statements.
ik vind Tim wel een toffe peer, en ik ben toch blij dat ik het even heb gelezen :)
Ik vond dit boek heel leerzaam, hij heeft precies mijn gevoelens die ik niet kon plaatsen in woorden omgezet in, je raad het al, woorden! De stukjes over de dood live gehoord, ik zat echt in het publiek met een brok in mijn keel op een gegeven moment. Hij schrijft bepaalde stukjes die ik niet wist over hem en dat voelde gewoon open en eerlijk.
I found this book very educational, he turned exactly my feelings that I couldn't put into words into, you guessed it, words! Hearing the parts about death irl, I really sat in the audience with a lump in my throat at one point. He writes certain bits that I didn't know about him and it just felt open and honest.
veel ideeën en gedachten die ik al kende/ deel met Tim. Wel fijn om het een keer allemaal uitgeschreven op een rijtje te zien, ook handig als handboek met argumenten om mijn meningen en visies kracht bij te zetten ✨
Ik weet niet wat het was, maar ik kwam hier echt moeilijk doorheen. Hoewel ik het eens was met Tim in zijn boek, resoneerde de verhalen toch niet altijd. Soms wat hak op de tak, weinig diepgang, en vooral veel over zichzelf. Soms werkte dat, maar vaak was het overbodig. Misschien had ik andere verwachtingen bij dit boek en viel het daarom tegen. Jammer!
Vind de manier van schrijven altijd heerlijk met eigenwijze humor en stukje zelfspot. Ook wel eea geskipt over politiek en filosofieën, daar was geen ruimte voor in mn hoofd aan het zwembad🍹
In Goede moed levert Tim Hofman een flinke dosis zelf- en systeemkritiek door te kijken naar de angsten die ons vasthouden in bepaalde opvattingen en patronen. Denk hierbij bijvoorbeeld aan faalangst en verlatingsangst, maar ook aan de angst voor zelfcorrectie, hypocrisie en stilstand. Eigenlijk is het boek qua thematiek te breed, en biedt het daardoor weinig diepgang en vernieuwende inzichten – zeker als je wel een beetje weet waar het schort in de maatschappij.
Maar toch. Toch heb ik het met heel veel genoegen geluisterd. Het bracht me geen nieuwe informatie, maar wel herkenning en hoop. Een stukje troost zelfs, misschien. En daarnaast is het gewoon heel erg fijn geschreven (en voorgelezen!). Hofman weet het allemaal zo te brengen dat je aan z’n lippen hangt, en dan maakt het misschien niet zo veel uit dat het bekende kost is. Goede moed is heel persoonlijk. Elke angst die Hofman bespreekt, betrekt hij eerst op zichzelf en daarin ontziet hij zichzelf ook niet. Dat is boeiend, en door de authenticiteit verfrissend. Als je een boek van Tim Hofman oppakt, ben je waarschijnlijk ook wel geïnteresseerd in hem als persoon, en daar levert hij.
Dus ja, uiteindelijk raad ik het boek wel aan iedereen aan. Een opfrisser is altijd goed, en bijleren natuurlijk al helemaal.
3,5 ster! Vond het goede essays gebundeld in een boek dat hoofdzakelijk het thema angst benaderd. Heb er echt wel wat interessante inzichten aan over gehouden, maar ik miste soms wel een beetje diepgang. Het is misschien een beetje de vraag of dat ook te verwachten viel, maar de hoofdstukken zetten je in ieder geval wel aan het denken en dat is in principe al positief.
“Het is zaak dat angst ons niet verandert in verstarde hoopjes mens die met grote ogen in de koplampen van ons bestaan kijken”
Goede reminder om niet je mond te houden als mensen iets verkeerds roepen, niet gebukt te gaan onder angst en meer open te leven. Mooie hoofdstukken waar feiten afgewisseld worden met persoonlijke anekdotes, opinies en humor. Vond het een goed boek.
Een mooi betoog in boekvorm. Zoals andere al schreven vertelde het niks nieuws als je al in zijn kringen bevind en was t boek het sterkst wanneer er persoonlijke anecdotes bij the pas kwamen.
Interessant boek over waarom mensen (onterecht) angst hebben voor bepaalde zaken. En over hoe sommige mensen in hun eigen bubbel leven: "Een overwinning afdoen als resultaat van een manifestatie is eigenlijk de spiegel zo afplakken dat je alleen jezelf nog ziet - wat er zich om je heen afspeelt wordt onzichtbaar".
Tja, een boek dat waarschijnlijk moeilijk te volgen is als inleiding op alles waar Tim voor staat, maar als preek voor eigen parochie te veel inkoppertjes bevat. Het boek wil alles aanstippen en stipt daardoor niets echt volledig aan.
Aanrader. Een links boek dat tegen angst aan trapt. Veel fijne lessen en tips voor een leven met minder druk en meer ademruimte. Ook een stukje politiek en maatschappij. Fijn, vermakelijk, makkelijk te lezen - boek.