What do you think?
Rate this book
Neem me mee
De schitterende coming of age-roman Neem me mee van Gianni Solla vertelt het verhaal van Davide, zoon van een varkensboer op het platteland bij Napels, en speelt zich af ten tijde van het regime van Mussolini. Davide is slim en empathisch, maar zijn dorpsgenoten zien vooral zijn zijn slepende been. Als er een groep Joodse mensen tewerkgesteld wordt in het dorp, opent zich een compleet nieuwe wereld voor Davide. Zij leren hem lezen, en hij sluit vriendschap met de rusteloze Nicolas. Gaandeweg ontdekt hij dingen over zichzelf die zijn leven voorgoed zullen veranderen.
Neem me mee van Gianni Solla is een prachtig verhaal over vooroordelen, de voortdurende dreiging van de oorlog en complexe familierelaties. Maar ook over levensveranderende vriendschappen, je eigen milieu ontstijgen en ontdekken dat de wereld groter is dan alleen het stukje dat je kent. Voor de lezers van Roy Jacobsen en Paolo Cognetti.
'Een van de mooiste boeken die ik ooit heb gelezen.' - Goodreads
'In Neem me mee vormen eerste liefdes, bedrog en lijden een bedrieglijke en betoverende drie-eenheid.' - la Repubblica
Neem me mee van Gianni Solla is een prachtig verhaal over vooroordelen, de voortdurende dreiging van de oorlog en complexe familierelaties. Maar ook over levensveranderende vriendschappen, je eigen milieu ontstijgen en ontdekken dat de wereld groter is dan alleen het stukje dat je kent. Voor de lezers van Roy Jacobsen en Paolo Cognetti.
'Een van de mooiste boeken die ik ooit heb gelezen.' - Goodreads
'In Neem me mee vormen eerste liefdes, bedrog en lijden een bedrieglijke en betoverende drie-eenheid.' - la Repubblica
263 pages, Kindle Edition
Published June 11, 2024
5 people are currently reading
118 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 15 of 15 reviews
December 1, 2025
Ontroerend, mooi en kwetsbaar.
August 4, 2024
Graag gelezen. Een kleinere meneer dan Paolo Cognetti of Faggiani, maar qua stijl/thema redelijk gelijkaardig. Minder aangrijpend en meeslepend, en ook minder emotioneel dan ik liefst heb.
July 18, 2024
Een verrassend pareltje is het minste wat ik kan zeggen. Het komt traag op gang maar geleidelijk aan wordt de lezer meegezogen in het verhaal dat je uiteindelijk niet zonder emoties achterlaat.
"Neem me mee" van de me onbekende Italiaanse auteur Gianni Solla start op het Zuiditaliaanse platteland nabij Napels tijdens de dictatuur van Mussolini. De jonge Davide, zoon van een varkenshoeder en de risée van het dorp omwille van de varkensstank en zijn handicap aan zijn been, probeert zich niet alleen te bewijzen ten aanzien van zijn vader, maar ook ten aanzien van de andere jongeren in het dorp. Het dorp waar nooit iets gebeurt, schudt op zijn grondvesten als het een groep Joodse Italianen er onder gebracht wordt. Spijtig dat de auteur dit niet verder uitwerkt. Voor Davide gaat er echter een nieuwe wereld open als hij de Joodse jongen Nicolas en diens vader leert kennen. Deze laatste leert hem ook lezen en schrijven. Vooral dat laatste zal uiteindelijk de wereld voor hem openen waardoor hij de vicieuze cirkel van het armoedig bestaan in zijn plattelandsdorpje kan doorbreken. Maar ten koste van wat?
Heel het verhaal wordt door de ogen van Davide voorgesteld. De gebeurtenissen van WOII hebben ook een invloed op Davide in die mate zelfs dat hij uiteindelijk met de noorderzon verdwijnt naar Napels waarbij hij niet alleen Nicolas en Teresa achterlaat maar ook zijn familie.
Waarom is het verhaal over het leven van ene jongen in een Zuiditaliaans dorpje dan toch boeiend? De schrijfstijl van de auteur is verre van hoogdravend en het oog voor het detail maakt het werk verfrissend. De diverse plotwendingen maakt dat je verder wil lezen en wenst te weten hoe het in het verdere leven van Davide zal verlopen. Hoe de vriendschap met Nicolas een impact heeft en hoe zijn ontluikende doch gefnuikte liefde voor Teresa zijn gevoelsleven zal bepalen. Niet te verwonderen dat het boek heel wat symboliek en thema's bevat zoals het leven onder de fascistische dictatuur, de oorlog, het anti-semitisme, de plattelandsarmoede, de eenvoud in het godvergeten dorpje waar elke kleine gebeurtenis als een wereldgebeurtenis wordt beschouwd, vriendschap en verraad, liefde en bedrog. Maar het verhaal gaat vooral over de zoektocht in het leven, over tegenslagen en over een vriendschap die uiteindelijk de tand des tijds overleeft, over de lotsbestemming die uiteindelijk steeds gekleurd wordt door datgene wat een mens meemaakt. Het leven van Davide neemt plotse wendingen in Napels maar zijn liefde voor Teresa en zijn bewondering voor Nicolas lopen als een rode draad door het verhaal en bepalen uiteindelijk wie hij wordt.
"Neem me mee" is absoluut een aanrader niet alleen omdat het je verrast, maar ook omdat het je ontroert en je absoluut niet onbewogen laat. Het dwingt je als het ware tot zelfreflectie over het eigen leven!
"Neem me mee" van de me onbekende Italiaanse auteur Gianni Solla start op het Zuiditaliaanse platteland nabij Napels tijdens de dictatuur van Mussolini. De jonge Davide, zoon van een varkenshoeder en de risée van het dorp omwille van de varkensstank en zijn handicap aan zijn been, probeert zich niet alleen te bewijzen ten aanzien van zijn vader, maar ook ten aanzien van de andere jongeren in het dorp. Het dorp waar nooit iets gebeurt, schudt op zijn grondvesten als het een groep Joodse Italianen er onder gebracht wordt. Spijtig dat de auteur dit niet verder uitwerkt. Voor Davide gaat er echter een nieuwe wereld open als hij de Joodse jongen Nicolas en diens vader leert kennen. Deze laatste leert hem ook lezen en schrijven. Vooral dat laatste zal uiteindelijk de wereld voor hem openen waardoor hij de vicieuze cirkel van het armoedig bestaan in zijn plattelandsdorpje kan doorbreken. Maar ten koste van wat?
Heel het verhaal wordt door de ogen van Davide voorgesteld. De gebeurtenissen van WOII hebben ook een invloed op Davide in die mate zelfs dat hij uiteindelijk met de noorderzon verdwijnt naar Napels waarbij hij niet alleen Nicolas en Teresa achterlaat maar ook zijn familie.
Waarom is het verhaal over het leven van ene jongen in een Zuiditaliaans dorpje dan toch boeiend? De schrijfstijl van de auteur is verre van hoogdravend en het oog voor het detail maakt het werk verfrissend. De diverse plotwendingen maakt dat je verder wil lezen en wenst te weten hoe het in het verdere leven van Davide zal verlopen. Hoe de vriendschap met Nicolas een impact heeft en hoe zijn ontluikende doch gefnuikte liefde voor Teresa zijn gevoelsleven zal bepalen. Niet te verwonderen dat het boek heel wat symboliek en thema's bevat zoals het leven onder de fascistische dictatuur, de oorlog, het anti-semitisme, de plattelandsarmoede, de eenvoud in het godvergeten dorpje waar elke kleine gebeurtenis als een wereldgebeurtenis wordt beschouwd, vriendschap en verraad, liefde en bedrog. Maar het verhaal gaat vooral over de zoektocht in het leven, over tegenslagen en over een vriendschap die uiteindelijk de tand des tijds overleeft, over de lotsbestemming die uiteindelijk steeds gekleurd wordt door datgene wat een mens meemaakt. Het leven van Davide neemt plotse wendingen in Napels maar zijn liefde voor Teresa en zijn bewondering voor Nicolas lopen als een rode draad door het verhaal en bepalen uiteindelijk wie hij wordt.
"Neem me mee" is absoluut een aanrader niet alleen omdat het je verrast, maar ook omdat het je ontroert en je absoluut niet onbewogen laat. Het dwingt je als het ware tot zelfreflectie over het eigen leven!
September 13, 2024
Een heel bijzonder boek. Niet altijd eenvoudig om te lezen, maar zeker de moeite waard. Neem me mee is ook een boek dat je niet onberoerd laat, het zet je aan het denken en werkt na het lezen nog even door.
Het boek speelt zich af in Italië en begint in 1942. Davide groeit op in een klein Italiaans dorpje niet ver van Napels. Hij is varkenshoeder op de boerderij van zijn vader en heeft nooit de kans gekregen om naar school te gaan. Nochtans is hij heel slim en leergierig. Maar de mensen zien alleen zijn slepende been en zijn vader schaamt zich voor het gebrek van zijn zoon. Alleen Teresa, het mooiste meisje van het dorp, ziet hem voor wie hij echt is en is zijn beste vriendin.
Alles verandert als er op een dag een groep Joodse mensen aan het dorp wordt toegewezen. Davide raakt erg onder de indruk van zijn Joodse leeftijdsgenoot Nicolas. Hij bewondert Nicolas en zou op hem willen lijken. Hij slaagt erin om Nicolas’ vader te overtuigen om hem te leren lezen en ontdekt zo de schoonheid en de kracht van woorden. De vriendschap met Nicolas zal zijn leven veranderen en hem doen ontdekken dat de wereld groter is dan zijn plattelandsdorp.
Zijn vader is echter razend als hij ontdekt dat zijn zoon vriendschap sluit met Joodse mensen en zelfs van hen leert lezen. Hij is immers een fanatieke aanhanger van het fascisme en dweept met Mussolini. Zoals Davide het ergens in het boek verwoordt: “in zijn geval zou ik waarschijnlijk hetzelfde gedaan hebben, en in mijn geval zou hij waarschijnlijk hetzelfde gedaan hebben.”
Het boek bevat dan ook vele thema’s, niet alleen het antisemitisme en de Tweede Wereldoorlog, maar het is ook een coming-of age roman over liefde, vriendschappen en het zich onttrekken aan het milieu waarin je opgroeit.
Ook het taalgebruik is schitterend. Naarmate Davide meer woorden leert kennen, gebruikt de auteur ook alsmaar mooiere beeldspraak om zijn gedachten vorm te geven.
In het Italiaans heet de roman Il ladro di quaderni (de notitieboekjesdief) en ik begrijp waar de titel vandaan komt, maar die behandelt maar een aspect van Davides leven. In die zin vind ik de Nederlandse titel, Neem me mee, eigenlijk beter gekozen. Hij is minder duidelijk, maar vertelt ook toch heel veel over de diepere gronden van het verhaal.
Gianni Solla is een Italiaans auteur, die al zijn hele leven in Napels woont. Hij schrijft korte verhalen, theaterstukken en romans. Neem me mee is de eerste van zijn romans die in het Nederlands werd vertaald. Maar ik vermoed sterk dat er hierna nog zullen volgen.
Het boek speelt zich af in Italië en begint in 1942. Davide groeit op in een klein Italiaans dorpje niet ver van Napels. Hij is varkenshoeder op de boerderij van zijn vader en heeft nooit de kans gekregen om naar school te gaan. Nochtans is hij heel slim en leergierig. Maar de mensen zien alleen zijn slepende been en zijn vader schaamt zich voor het gebrek van zijn zoon. Alleen Teresa, het mooiste meisje van het dorp, ziet hem voor wie hij echt is en is zijn beste vriendin.
Alles verandert als er op een dag een groep Joodse mensen aan het dorp wordt toegewezen. Davide raakt erg onder de indruk van zijn Joodse leeftijdsgenoot Nicolas. Hij bewondert Nicolas en zou op hem willen lijken. Hij slaagt erin om Nicolas’ vader te overtuigen om hem te leren lezen en ontdekt zo de schoonheid en de kracht van woorden. De vriendschap met Nicolas zal zijn leven veranderen en hem doen ontdekken dat de wereld groter is dan zijn plattelandsdorp.
Zijn vader is echter razend als hij ontdekt dat zijn zoon vriendschap sluit met Joodse mensen en zelfs van hen leert lezen. Hij is immers een fanatieke aanhanger van het fascisme en dweept met Mussolini. Zoals Davide het ergens in het boek verwoordt: “in zijn geval zou ik waarschijnlijk hetzelfde gedaan hebben, en in mijn geval zou hij waarschijnlijk hetzelfde gedaan hebben.”
Het boek bevat dan ook vele thema’s, niet alleen het antisemitisme en de Tweede Wereldoorlog, maar het is ook een coming-of age roman over liefde, vriendschappen en het zich onttrekken aan het milieu waarin je opgroeit.
Ook het taalgebruik is schitterend. Naarmate Davide meer woorden leert kennen, gebruikt de auteur ook alsmaar mooiere beeldspraak om zijn gedachten vorm te geven.
In het Italiaans heet de roman Il ladro di quaderni (de notitieboekjesdief) en ik begrijp waar de titel vandaan komt, maar die behandelt maar een aspect van Davides leven. In die zin vind ik de Nederlandse titel, Neem me mee, eigenlijk beter gekozen. Hij is minder duidelijk, maar vertelt ook toch heel veel over de diepere gronden van het verhaal.
Gianni Solla is een Italiaans auteur, die al zijn hele leven in Napels woont. Hij schrijft korte verhalen, theaterstukken en romans. Neem me mee is de eerste van zijn romans die in het Nederlands werd vertaald. Maar ik vermoed sterk dat er hierna nog zullen volgen.
July 23, 2024
Davide is een onrustige ziel. Een jonge man vol defecten, fouten, mankementen. Op zoek naar zichzelf. Zelfs fysiek worstelt hij met een slepend been als metafoor voor zijn onvolmaaktheid. De leegte die hij weliswaar voelt bij zichzelf, wordt doorheen de roman de aandrijvingskracht om een nieuwe levensweg in te slaan. De ontwikkeling die hij doormaakt leidt hem naar de grote stad, Napels. Hij vervult er meerdere kleine jobs en vervoegt er enkele theater gezelschappen. Hij groeit er uit tot een volwassen man - een bekend acteur die wordt gelauwerd om zijn monologen. Naar eigen zeggen gaan die over de tijd die voorbijglijdt, want dat is volgens hem het enige waarover je kunt schrijven.
“Ik trad zowel binnen als buiten het theater op, voortdurend met een gevoel alsof ik van binnenuit werd verslonden. In die tijd van mijn leven ontbrak het me aan niets en toch bleef ik dezelfde verlorenheid voelen als de eerste dag.”
Davide heeft altijd iets droevigs in zich. Hij doet er vele jaren over om te worden wie hij echt wilde zijn. De verhaallijn is even mooi als mysterieus waardoor je blijft doorlezen. Ook angst is een terugkerend thema en past goed in de tijdsgeest van toen, namelijk het fascistisch bewind onder il duce, mister Mussolini.
“We kunnen ons alleen maar aangetrokken voelen door dat waar we bang voor zijn”.
Het boek staat bol van perspectief en inzichten die je tijdens het lezen laten nadenken over het leven van toen en de keuzes in je eigen levensweg. Het werpt een levendige blik op hoe het was om op te groeien in een plattelandsdorp in Italië. Heel sober, soms ook eenzaam. Altijd opnieuw de defecten, fouten en mankementen. Davide belichaamt het helemaal. Ook het belang van de familie komt aan bod. Heel rauw, soms verachtelijk. Altijd eerlijk. Het gaat over ontvluchten, een zoektocht naar jezelf en het bouwen van nieuwe vriendschappen. Uiteindelijk zal Davide toch terugkeren naar zijn roots. Ook het slot van de roman vond ik sterk qua spanningsboog en plotwendingen. Je verwacht je aan iets en het blijft ontroeren.
“Het was mooi om te zien dat je nog precies dezelfde bent. Je hebt nog altijd evenveel kracht als de allereerste keer dat ik je zag. Je hebt er een richting aan gegeven, maar binnen in je had je alles al.”
“Ik trad zowel binnen als buiten het theater op, voortdurend met een gevoel alsof ik van binnenuit werd verslonden. In die tijd van mijn leven ontbrak het me aan niets en toch bleef ik dezelfde verlorenheid voelen als de eerste dag.”
Davide heeft altijd iets droevigs in zich. Hij doet er vele jaren over om te worden wie hij echt wilde zijn. De verhaallijn is even mooi als mysterieus waardoor je blijft doorlezen. Ook angst is een terugkerend thema en past goed in de tijdsgeest van toen, namelijk het fascistisch bewind onder il duce, mister Mussolini.
“We kunnen ons alleen maar aangetrokken voelen door dat waar we bang voor zijn”.
Het boek staat bol van perspectief en inzichten die je tijdens het lezen laten nadenken over het leven van toen en de keuzes in je eigen levensweg. Het werpt een levendige blik op hoe het was om op te groeien in een plattelandsdorp in Italië. Heel sober, soms ook eenzaam. Altijd opnieuw de defecten, fouten en mankementen. Davide belichaamt het helemaal. Ook het belang van de familie komt aan bod. Heel rauw, soms verachtelijk. Altijd eerlijk. Het gaat over ontvluchten, een zoektocht naar jezelf en het bouwen van nieuwe vriendschappen. Uiteindelijk zal Davide toch terugkeren naar zijn roots. Ook het slot van de roman vond ik sterk qua spanningsboog en plotwendingen. Je verwacht je aan iets en het blijft ontroeren.
“Het was mooi om te zien dat je nog precies dezelfde bent. Je hebt nog altijd evenveel kracht als de allereerste keer dat ik je zag. Je hebt er een richting aan gegeven, maar binnen in je had je alles al.”
July 9, 2024
‘Neem me mee’ van Gianni Solla speelt zich af op het platteland nabij Napels tijdens het bewind van Mussolini. In 1942 ontdekt Davide, de zoon van een varkenshouder, nieuwe perspectieven wanneer een groep Joodse mensen in het dorp tewerkgesteld wordt en hem leert lezen. Het verwerven van nieuwe woorden lijkt zijn horizon te verbreden. Te midden van de dreiging van de oorlog, opkomend fascisme en de invloed van de kerk markeert zijn vriendschap met Nicolas een keerpunt.
Het verhaal wordt verteld in de ik-vorm vanuit Davide, die reflecteert en filosofeert met een vleugje ironie op zijn jeugd en de periode na de oorlog. Het boek is opgedeeld in drie delen en de plotwendingen in het verhaal wisten me echt te verrassen. De schrijfstijl is mooi en eenvoudig, met levendige details die prikkelen om verder te lezen. Het harde (boeren)leven wordt realistisch uitgebeeld en de dialogen en symboliek zorgen voor diepgang. Je voelt echt mee met de personages.
Davides beperking en zijn rol als varkenshoeder zorgen ervoor dat hij buitengesloten wordt. Hij blijkt heel empathisch, slim, wilskrachtig en talentvol te zijn wanneer hij zich verder ontwikkelt en losmaakt van zijn ouders, afkomst en omgeving. De karakterontwikkeling van Davide is indrukwekkend uitgewerkt. Wat me raakte, waren de schrijnende contrasten: de onverbiddelijke houding van zijn vader, die varkens hoger acht dan zijn eigen zoon, tegenover Davide, die echt een band heeft met zijn varkens en de waarde van zijn werk volledig omarmt.
Belangrijke thema’s zijn zelfontdekking, afkomst, vriendschap, lijden, armoede, angst, liefde en jodenhaat. ‘Neem me mee’ is een boek dat ontroert, verrast en verwondert en je meeneemt in een aangrijpend coming-of-age verhaal. Een aanrader!
“Niemand kan in andermans leven alleen maar goed of alleen kwaad brengen, elke emotie waar je tot in het diepst van de essentie doordringt, leidt tot de tegenovergestelde emotie.”
🤍bedankt voor het boek @xanderuitgevers
Het verhaal wordt verteld in de ik-vorm vanuit Davide, die reflecteert en filosofeert met een vleugje ironie op zijn jeugd en de periode na de oorlog. Het boek is opgedeeld in drie delen en de plotwendingen in het verhaal wisten me echt te verrassen. De schrijfstijl is mooi en eenvoudig, met levendige details die prikkelen om verder te lezen. Het harde (boeren)leven wordt realistisch uitgebeeld en de dialogen en symboliek zorgen voor diepgang. Je voelt echt mee met de personages.
Davides beperking en zijn rol als varkenshoeder zorgen ervoor dat hij buitengesloten wordt. Hij blijkt heel empathisch, slim, wilskrachtig en talentvol te zijn wanneer hij zich verder ontwikkelt en losmaakt van zijn ouders, afkomst en omgeving. De karakterontwikkeling van Davide is indrukwekkend uitgewerkt. Wat me raakte, waren de schrijnende contrasten: de onverbiddelijke houding van zijn vader, die varkens hoger acht dan zijn eigen zoon, tegenover Davide, die echt een band heeft met zijn varkens en de waarde van zijn werk volledig omarmt.
Belangrijke thema’s zijn zelfontdekking, afkomst, vriendschap, lijden, armoede, angst, liefde en jodenhaat. ‘Neem me mee’ is een boek dat ontroert, verrast en verwondert en je meeneemt in een aangrijpend coming-of-age verhaal. Een aanrader!
“Niemand kan in andermans leven alleen maar goed of alleen kwaad brengen, elke emotie waar je tot in het diepst van de essentie doordringt, leidt tot de tegenovergestelde emotie.”
🤍bedankt voor het boek @xanderuitgevers
November 1, 2025
Na een wat langzame start, ontwikkelt zich het coming of age verhaal van Davide, die in een soort driehoeksverhouding terecht komt met Theresa, een jeugdvriendin, en Nicholas, een Joodse jongen die zich verbergt om zich te beschermen tegen het fascisme van Mussollini. Supermooi verhaal, goed geschreven, herkenbare karakters en interessante tijdsperiode. Aanrader!
October 19, 2024
‘Indertijd was familie heilig, daar mocht je niets dan goeds over zeggen. Toch waren familie en pijn op een natuurlijke manier met elkaar verbonden. Je kon wel voorzichtig stellen dat die pijn dieper sneed dan wat dan ook.’
November 6, 2025
vlot geschreven verhaal.
naar mijn mening lijken de sprongen die de ik-persoon maakt nogal heftig, ietwat onmogelijk,
de opgevoerde figuren missen voor mij iets aan sterke psychologie,
maar alles bij elkaar was het een aangename lectuur.
naar mijn mening lijken de sprongen die de ik-persoon maakt nogal heftig, ietwat onmogelijk,
de opgevoerde figuren missen voor mij iets aan sterke psychologie,
maar alles bij elkaar was het een aangename lectuur.
August 13, 2024
Sterke start en einde, maar wel een wat vreemd middelste deel (in Napels, vond het een beetje een stijlbreuk, voelde niet zo geloofwaardig). Maar wel een mooi verhaal!
December 7, 2024
♥️ amai, heel mooi.
May 12, 2024
Al maakt de jongen een grote ontwikkeling door, hij keert terug naar zijn roots om zichzelf te zijn.
July 17, 2025
Ik las de achterflap en het leek me een prachtig verhaal. Maar dat viel tegen. Ik vond dat er weinig diepgang zat in het verhaal en de personages. Wilde de schrijver de lezer boeien of laten zien hoe hoogdravend hij kon schrijven? Het verhaal was goed bedacht maar het bleef oppervlakkig. .Ik had graag meer in de karakters van de personages gezogen willen worden .
March 10, 2025
Mooi!
Een erg ontroerend en bijzonder verhaal, over vriendschap en opgroeien.
Mijn volledige bespreking is hier te vinden: https://bettinaschrijft.blogspot.com/...
Een erg ontroerend en bijzonder verhaal, over vriendschap en opgroeien.
Mijn volledige bespreking is hier te vinden: https://bettinaschrijft.blogspot.com/...
Displaying 1 - 15 of 15 reviews