Πορτιέρο

by Οφηλία

«Τα γάντια μου θα εφάρμοζαν τέλεια πάνω στο σώμα σου… Όλος θα εφάρμοζα τέλεια…»

Ο Δημήτρης Δρακάκης είναι το νέο μεγάλο μεταγραφικό απόκτημα της πρωταθλήτριας ομάδας ποδοσφαίρου του Βορρά.
Στη συνέντευξη τύπου που παραθέτει η ομάδα για να παρουσιάσει τον καινούργιο της τερματοφύλακα, η νεαρή Θεσσαλονικιά αθλητικογράφος Έλενα Βελισσαρίδη προσπαθεί
για πολλοστή φορά να εδραιώσει τη θέση της ανάμεσα στους άντρες συναδέλφους της και να μην οδηγηθεί με μαθηματική ακρίβεια στην ηττοπαθή παραίτηση από την τηλεοπτική εκπομπή όπου εργάζεται.
Τίποτα όμως δεν προμηνύει πως με μία και μόνο ερώτησή της θα μπει ακαριαία στο στόχαστρο του γαλανομάτη τερματοφύλακα!
Η επιμονή του να την κατακτήσει, σκληρή…Η θέλησή της να αντισταθεί, μεγάλη…
Γιατί η Έλενα, πριν από δεκαπέντε χρόνια, μέσα στο εμβληματικό μπαρ Berlin της Θεσσαλονίκης, γνώρισε και ερωτεύτηκε τον Παύλο Θεοδωρίδη.
Έναν άντρα που έπρεπε να παίζει με τους δικούς του κανόνες. Το παρελθόν της είναι περίπλοκο. Το παρόν της, εύθραυστο. Το μέλλον της, αδιέξοδο.
Με τον Δημήτρη, όμως, ξεκινά ένα εθιστικό ενενηντάλεπτο που θα ανατρέψει τα πάντα.
Και για τους τρεις. Σύντομα θα καταλάβουν πως σ’ αυτό το ντέρμπι κανείς δεν μπορεί να βγει νικητής…
«Θα ψάξω βασίλειο αντάξιό μας…
Η Μακεδονία είναι μικρό βασίλειο για να μας χωρέσει…»

Genres: Romance

600 pages, Paperback

First published March 22, 2024

About the author

Η Οφηλία κατά κόσμον Έλενα Μεγαρίτη, είναι απόφοιτος Πληροφορικής και εργάζεται ως web designer. Μοιράζει τον χρόνο της ανάμεσα στην Αθήνα και το Λουτράκι μαζί με τον σύζυγό της, Σπύρο. Λατρεύει τη μουσική, τα ροκ φεστιβάλ, την Αυστρία, τη Φλόρενς Γουέλτς, τον Ντέρμοτ Κένεντι, και οι αγαπημένες της ταινίες είναι ο Scarface και ο Godfather, ενώ η πρώτη της αγάπη είναι ο Δανός πρίγκιπας Άμλετ. Οδηγός στη ζωή της είναι τα λόγια του Σαίξπηρ: Θεέ μου, ξέρουμε τι είμαστε, μα δεν ξέρουμε τι μπορεί να γίνουμε.
Επικοινωνήστε με τη συγγραφέα
στον ιστότοπό της: www.opheliabooks.gr
στο Facebook: Ophelia Author
στο Instagram: @ophelia_isdreaming
στο TikTok: @ophelia author

Reviews

[Georgia · Rating 4 out of 5]

Δείτε επίσης και στο Chill and read

Με τέτοιο εξώφυλλο είμαι σίγουρη πως έχετε καταλάβει για πόσο καυτό και πικάντικο βιβλίο πρόκειται! Και φυσικά, αν περιμένετε έντονες σκηνές πάθους, δε θα απογοητευτείτε! Πέρα από το πάθος όμως έχουμε κι άλλα στοιχεία και κάμποσο αθλητισμό!

Ο πορτιέρο στο ποδόσφαιρο είναι ο τερματοφύλακας και ο πορτιέρο στην ιστορία μας είναι ο Δημήτρης Δρακάκης, το νέο μεταγραφικό απόκτημα της πρωταθλήτριας του Βορρά. Το όνομα της ομάδας μπορεί να μην αναφέρεται ποτέ, όμως τα χρώματα και το γήπεδο που αναφέρονται, ξεκαθαρίζουν την κατάσταση ώστε να μην υπάρχουν απορίες. Ο Δρακάκης είναι μεγάλο ταλέντο που δύσκολα δέχεται γκολ, είναι όμως κι ένας κούκλος που πρόκειται να κάψει καρδιές στη συμπρωτεύουσα.

Η Έλενα Βελισσαρίδη είναι αθλητικογράφος και συμμετέχει σε μια τηλεοπτική εκπομπή, στο πλάι φυσικά αντρών που βρίσκονται στον χώρο χρόνια. Δυστυχώς όμως δεν έχει καταφέρει να πετύχει όσα θέλει, γιατί άραγε, όμως ακόμα προσπαθεί να εδραιώσει τη θέση της με κάθε τρόπο. Ο νέος τερματοφύλακας της αγαπημένης ομάδας θα τραβήξει την προσοχή της ήδη από τη συνέντευξη τύπου για την απόκτησή του, συνέντευξη στην οποία παρευρίσκεται και ο πρόεδρος της ΠΑΕ και πρώτος έρωτας της Έλενας, Παύλος Θεοδωρίδης.

Αυτός ο έρωτας κρατάει χρόνια, κι ας μένει κρυφός από όλους , εκτός από τους κολλητούς της Έλενας, αλλά κυρίως από τον αδερφό της, το Θάνο. Καθώς ο Θάνος ήταν ο λόγος που η Έλενα γνώρισε τον Παύλο πριν δεκαπέντε χρόνια, σε μια έξοδο στο μπαρ Berlin, που σηματοδότησε αυτόν τον έρωτα. Τα εμπόδια όμως ανάμεσά τους πολλά και παρ’ όλο που «κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια» ο έρωτάς τους έμεινε μισός, γιατί «μισά» μόνο μπορούσε να της δώσει ο Παύλος. Έμεινε όμως και αναλλοίωτος μέσα στο χρόνο. Τουλάχιστον, μέχρι να μπει στο κάδρο ο Δρακάκης.

Έρωτας, μυστικά και πάθη χαρακτηρίζουν όλο το βιβλίο. Εκτός από τον μυστικό έρωτα του Παύλου και της Έλενας, που όσο και να μην πρέπει να είναι μαζί, δε θα χωρίσουνε ποτέ, υπάρχουν πολλά ακόμα μυστικά που τα ξέρουν λίγοι και που αποκαλύπτονται όσο προχωράει η ιστορία. Η συγγραφέας μας δίνει στοιχεία από το παρελθόν, μήπως και καταφέρουμε να γνωρίσουμε τον έρωτα της Έλενας και του Παύλου, μήπως και καταφέρουμε να κατανοήσουμε τα αισθήματα που τρέφουν ο ένας για τον άλλο και τι έχουν περάσει όλα αυτά τα χρόνια.

Και μέσα από αυτές τις αναδρομές στο παρελθόν και τις εξελίξεις του παρόντος, έχουμε αναφορές στην ψυχική υγεία και τον τρόπο που αντιδρά κανείς σε τραυματικά γεγονότα, που δεν είναι μεν ο ίδιος για όλους τους ανθρώπους, αν όμως μοιάζει καθόλου με αυτόν την Έλενας, μας δίνει ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον. Έχουμε αληθινές φιλίες που κρατάνε χρόνια και που είναι καλύτερες κι από αδερφικές σχέσεις. Και φυσικά έχουμε και την περίπτωση της γυναίκας σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο, όπως αυτός του αθλητισμού και ιδιαίτερα του ποδοσφαίρου, όπου η γυναίκα αθλητικογράφος αντιμετωπίζεται με σεξισμό από τους περισσότερους συναδέλφους της, όχι όμως από όλους. Υπάρχουν και κάποιοι άντρες που είναι άνθρωποι και ζουν στη σημερινή εποχή, ευτυχώς.

Αν σας αρέσει το ποδόσφαιρο, τα ερωτικά τρίγωνα και η Θεσσαλονίκη, τότε αυτό το βιβλίο είναι για εσάς!

[Αναστασια · Rating 5 out of 5]

Το λάτρεψα....Από τα πιο κορυφαία ελληνικά ερωτικα μυθιστόρηματα!Λίγο η ποίηση σε κάθε κεφάλαιο λίγο οι πικάντικες ερωτικες σκηνές λίγο αυτοί οι 2 τοσο διαφορετικοι υπέροχοι άντρες...ειλικρινά πρώτη φορά προσπάθησα να καταλάβω και να δικαιολογήσω την ηρωίδα ανάμεσα σε 2 άντρες και αυτή είναι η επιτυχία του βιβλιου Συγχαρητήρια Οφηλία μου σε κάθε βιβλίο σου ξεπερνάς τον ευατο σου!!

[Lena Papanikolaou · Rating 5 out of 5]

Εξαιρετικό!
Η δημοσιογραφούλα, ο γαλανομάτης και ο υπέροχος Παύλος!
Άκρως ερωτικό, άκρως συγκινητικο!
Για μένα το καλύτερο εργο της Οφηλία με διαφορά!

[Nicole · Rating 5 out of 5]

6⭐️
Ένα βιβλίο, μια ιστορία που πάντα θα κατέχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου

Η συγγραφέας έχει ένα μοναδικό τρόπο να μεταφέρει όλα τα συναισθήματα και να σε κάνει να γελάσεις, να ερωτευτείς και να πονέσεις μαζί με τους χαρακτήρες

Για εμένα δεν υπάρχει team Δημήτρης και team Παύλος καθώς πιστεύω πως η ιστορία τελείωσε με τον τρόπο που έπρεπε να τελειώσει
Θα ήταν σαν να συγκρίνουμε ποια αγάπη ήταν «καλύτερη» για την Έλενα ενώ και οι δύο της πρόσφεραν διαφορετικά πράγματα σε διαφορετικές φάσεις της ζωής της
Δε θα μπορούσα όμως να μην σταθώ λίγο παραπάνω στην ανιδιοτελή αγάπη του Παύλου, στην αγάπη που πάντα έβαζε πρώτα την Έλενα και στην αγάπη που στο τέλος τη βοήθησε ώστε να μπορέσει να σταθεί στα πόδια της για να διεκδικήσει πίσω τη δική της αγάπη

“Είσαι για εμένα αυτό που είναι εκείνος για σένα τώρα πια…”

Όλες οι αλήθειες του Παύλου με πόνεσαν λίγο παραπάνω τη δεύτερη φορά που διάβαζα το βιβλίο γιατί καταλάβαινα ότι όντως έλεγε αλήθεια και ότι στο τέλος όλες αυτές οι αλήθειες δεν έμειναν απλά στα λόγια αλλά έγιναν πράξεις
“Με όλες τις θάλασσες θα πάλευα για να σ’τον φέρω πίσω…”
και όντως το έκανε 🥺😭

Αναφορικά με την Έλενα και το Δημήτρη μου άρεσε πολύ η σχέση τους και που ήταν η νέα, φρέσκια αρχή που χρειαζόταν η ίδια για να ξεκινήσει ένα νέο κεφάλαιο στη ζωή της
Η προσέγγιση του Δημήτρη ήταν ακριβώς αυτό που χρειαζόταν, τόσο διαφορετικό και τόσο σαρωτικό ώστε να μπορέσει να πάρει μια απόσταση από τον Παύλο

Όλοι οι χαρακτήρες έχουν κάνει τα δικά τους λάθη, είναι τόσο «ανθρώπινα» γραμμένοι που δε μπορώ να κατηγορήσω κάποιον
Με θύμωσαν, με πόνεσαν σε κάποιες φάση τα λάθη τους αλλά μπόρεσα να καταλάβω και τους τρεις, για ποιο λόγο έπρατταν όπως έπραξαν

Η Έλενα είναι δυνατή με το δικό της τρόπο και η εξέλιξη του χαρακτήρα με συγκίνησε, το πώς στο τέλος κατάλαβε ότι αν δεν αγαπήσει πρώτα η ίδια τον εαυτό της δεν θα μπορέσει να δώσει όλη αυτή την αγάπη στο Δημήτρη

Η φιλία της Έλενας, της Μάγγυ και του Βαγγ είναι one of its kind και ένα από τα σημεία που με συγκίνησε είναι όταν η Έλενα τους είπε ότι :
“…θα είστε πάντα η πιο καθαρή, η πιο ολόκληρη αγάπη της ζωής μου”

Επίσης μια από τις συγκινητικές στιγμές ήταν ότι ο έρωτας που ήθελε η Έλενα να τη μνημονεύουν (το ανάφερε στο μηδέν ψυχή ότι ήθελε ο έρωτας της με τον Παύλο να είναι κάτι που θα μείνει στο χρόνο και θα το θυμούνται όλοι) είναι ο έρωτας των παιδιών τους και ότι το ποίημα που διάλεξε ο Μιχάλης να διαβάσει ήταν αυτό που είχε γράψει η Έλενα στη τελευταία σελίδα του σημειωματάριου της, το αγαπημένο της ποίημα που έγραψε τη μέρα που γνώρισε τον Παύλο - it was a full circle moment 🥹😭

Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα επιστρέφω πάντα σε αυτό το βιβλίο και δε θα σταματήσω να το προτείνω 🥹

[Antigoni · Rating 5 out of 5]

Είναι η πρώτη φορά που θα γράψω κριτική σε ένα βιβλίο και θα γράψω γιατί του αξίζει! Το βιβλίο είναι 6⭐️ για εμένα και δεν δέχομαι τίποτα λιγότερο!
Δεν έχω ξανά διχαστεί σε βιβλίο για ποιον από τους δύο ανδρικούς χαρακτήρες θέλω..
Μέχρι το 70% ήμουν σίγουρη ότι είχα καταλήξει στον έναν αλλά πραγματικά αυτό το 30% έκανε όλη την ανατροπή.
Το τελείωσα χθες το βράδυ δεν μπορώ να το βγάλω από το μυαλό μου κάθε φορά που το σκέφτομαι κλαίω.
Τόσο κλάμα που έριξα χθες σήμερα ξύπνησα με πονοκέφαλο.
Το μόνο που θα γράψω σαν στιγμιότυπο είναι…
«Ανάσα μου» 💔

[Sophia The Book Fairy · Rating 5 out of 5]

Κομματιάστηκα

[P.X · Rating 1 out of 5]

Εαν θα μπορουσα δεν θα εβαζα καθολου αστερια ή -100. Απογοητευτηκα και θυμωσα πολυ με αυτο το βιβλίο. Σαν πλοκη τη περιμενα διαφορετική, και επισης δεν μου αρεσε αυτο το κολλημα με τη πολη, σαν να ειναι η καλύτερη πόλη και η εμμονη με τη ζωη στη πολη, σαν να μην μ��ορεις να κανεις φυσιολογικη και διασκεδαστικη ζωη αλλου, σε αλλη πολη στην Ελλάδα ειτε ως νεος ειτε ως μεγαλος.

Ολα ηταν πολυ ρομαντικοποιημενα. Η σχεση της πρωταγονιστριας με τον πρωτο της ερωτα πολυ απελπιστικο κομματι, και αυτη δεν ηξερε τι ηθελε, κολλημενη στο παρελθον. Οι χαρακτηρες των φιλων εξαιρετικη και ειχαν πλακα αλλα εαν ηταν ολο αυτο πραγματικοτητα επρεπε να τη βοηθησουν εδω και χρονια και οχι να την αφησουν ετσι, κολλημενη, οπως και η ιδια επρεπε να βρει ενα τροπο να βοηθησει τον εαυτο της.

Ολη αυτη η κατασταση και στο βιλιο και κυριωσ στη πραγματικοτητα ειναι ψυχοθφορα και αφορητα κακη επιλογη, κυριως να μην βοηθας τον εαυτο σου και να μην σε βοηθανε οι κοντινοι σου ανθρωποι. Ο Δημητρης ηταν ο τελειος χαρακτηρας για το κομματι του. Το τελος ηταν οτι πιο απελπιστικο και τρομακτικο θα μπορουσε να εχει. Ο,τι αλθος μπορει να γινεται σε τετοιες περιπτωσεις μαζι με τη ρομαντικοποιηση τετοιων καταστάσεων γραφτηκε σε αυτο το βιβλίο. Σαν να μας ειπε τελικά, παρολο που η Ελενα παντρεύτηκε, εκανε παιδια, τελικα αγαπησε πραγματικα το Δημητρη και προχωρησε τη ζωη της οποως πρεπει να γινεται κανονικα ή οχι, εμεινε ακομα κολλημενη στο παρελθον και τα εκανε ετσι στο μυαλο της σαν να ειναι σε ταινια?
Δεν βγαζει καμια λογικη να βλεπεις το παρελθον παλι στη πορτα σου κα να συγκίνησε, ποσο μαλλον η κορη της και ο γιος του να γινονται ζευγαρι και να κανουν ο,τι και οι γονεις τους. Πιο τραγικο αλλα και πιο ατελες δεν γινεται.

Τέλος η γλωσσα του βιβλιου ηταν το κερασακι στη τουρτα,πολυ σκληρη και μου το χαλασε ολο. Κριμα!

[Maira’s Bookshelve · Rating 5 out of 5]

6/5 ⭐️ γιατί αυτό το βιβλίο είναι τα πάντα!!!
Τρομακτικά αληθινό σε κάνει να νιώσεις όλα τα συναισθήματα στο έπακρο και στο τέλος να κοιτάζεις το κενό.
Οι χαρακτήρες είναι καλογραμμένο, οι διάλογοι αληθινοί, τα γεγονότα σπαρακτικά.
Έχει γίνει κατάθεση ψυχής σε αυτό το βιβλίο και φαίνεται.
Από τα λίγα βιβλία που θα σας πω πως εσείς χάνετε αν δεν το διαβάσετε.

[Christina’s Reading Journey · Rating 5 out of 5]

ΤΙ ΒΙΒΛΙΑΡΑ ΗΤΑΝ ΑΥΤΗ; Γιατί δεν την είχα διαβάσει νωρίτερα; Η πλοκή; Πρωτότυπη και με κράτησε από το πρώτο κιόλας κεφάλαιο. Οι χαρακτήρες; Με βάθος και ιστορία πίσω από τον καθένα, τους έκανε ξεχωριστούς και δέθηκα συναισθηματικά με όλους για διαφορετικούς λόγους. Οι πρωταγωνιστές; Πληγωμένοι από την ζωή, από τις συγκυρίες, από τους ανθρώπους γύρω τους, από τους εαυτούς τους! Η συναισθηματική ένταση φοβερή, οι δύο ερωτικές ιστορίες μοναδικές, πραγματικά δεν έχω να πω κακό λόγο για αυτό το βιβλίο! Εγώ υπήρξα από την πρώτη στιγμή φανατική υποστηρικτής του Δημήτρη, αλλά μπορώ να καταλάβω όσους επέλεξαν τον Παύλο στο τέλος! (για τον οποίο τρέφω ιδιαίτερη εκτίμηση) Θέλω απλά να πω, πως αν δεν έχεις διαβάσει ακόμα το βιβλίο και τυχαίνει να διαβάζεις την κριτική μου αυτή, τρέχα να το διαβάσεις και δε θα χάσεις!

[Νταϊάνα Αποστόλου · Rating 2 out of 5]

Έχουν περάσει αρκετές μέρες από τότε που άφησα αυτό το βιβλίο στην άκρη και ακόμη νιώθω πως δεν μπορώ να βάλω σε μία σειρά τα πράγματα που δεν μου άρεσαν, όμως μάλλον θα ξεκινήσω με τον χαρακτήρα της πρωταγωνίστριας, της Έλενας. Αρχικά, να πω πώς το κύριο trope του βιβλίου είναι το ερωτικό τρίγωνο - που δεν είναι το αγαπημένο μου, αλλά γνώριζα πως υπήρχε προτού πάρω το βιβλίο. Υπάρχει λοιπόν ένας μεγάλος, αξεπέραστος έρωτας που διαρκεί κοντά 15 χρόνια και μέσα από flashbacks βλέπουμε διάφορες περιόδους της ζωής της Έλενας, από το 16 της μέχρι και κοντά στα 30. Αυτό που με εκνεύρισε περισσότερο στην πρωταγωνίστρια είναι πως δεν είδα την παραμικρή εξέλιξη στο χαρακτήρα της. Μιλάμε για ένα εντελώς άβουλο πλάσμα που το ντάντευαν όλοι συνεχώς (και χωρίς αιτία, ακόμα και όταν φερόταν επιεικώς ανόητα. Μέχρι και στο στόμα την τάιζαν. Όχι, δεν υπερβάλλω. Όχι, δεν πρόκειται για νήπιο.), της έδιναν άφεση αμαρτιών για τα πάντα και ακόμα και οι φίλοι της δεν μπορούσαν να κάνουν μία σοβαρή συζήτηση μαζί της ούτε για αστείο. Οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, διάλογοι με τους φίλους της ήταν λες και βγαλμένοι από κωμική σειρά των 2000s. Όχι ότι βρίσκω απαραίτητα κάτι κακό σε αυτό, αλλά όταν ΟΛΟΙ οι διάλογοι είναι ατάκα στην ατάκα και βωμολοχίες, κάπου χάνει τον ρεαλισμό του, αν με ρωτάς.
Το δεύτερο πράγμα που με ξένισε, ήταν η έλλειψη χημείας. Υποτίθεται πως υπάρχει ένας αξεπέραστος έρωτας αλλά και ένας πιο καινούργιος, πιο παθιασμένος κι όμως εγώ έψαχνα να βρω τη χημεία ανάμεσα σε οποιοδήποτε από τα ζευγάρια, μα εκείνη άφαντη. Γύριζα την κάθε σελίδα και σκεφτόμουν: "Δώσε μου έναν λόγο να με πείσει γιατί ερωτεύτηκαν", αλλά μέχρι τις 400κατι σελίδες που έφτασα, δεν νομίζω πως τον βρήκα. Για να μην μιλήσω για το γεγονός πως στον κ Δρακάκη πήρε ακριβώς τόσες σελίδες για να πει την κοπέλα με το όνομα της. Εντάξει, είχε και το "δημοσιογραφούλα" την πλάκα του στην αρχή, αλλά όταν φτάνουμε στο σημείο να φαίνεται πως το λες επειδή οριακά αναρωτιέσαι αν θυμάσαι το όνομα της κοπέλας σου, κάπου κάτι πάει λάθος. Αυτήν την εντύπωση μου έδωσε.
Το spice μου κέντρισε το ενδιαφέρον λίγο στην αρχή αλλά και αυτό μετέπειτα με έχασε λόγω του συναισθήματος που δεν ένιωθα. Γενικά έχω κατασταλάξει πως αν δεν νιώθω τη χημεία δεν με κερδίζουν αυτές οι σκηνές. (Υπήρξε, βέβαια, μια σκηνή με ένα ζευγάρι γάντια που ήταν ΚΑΥΤΉ, αυτό οφείλω να το ομολογήσω).
Τέλος, προσωπικά δεν μου έκατσαν καθόλου καλά στο μάτι τα υπερβολικά πολλά θαυμαστικά, τόσο στους διαλόγους όσο και στην αφήγηση. Θεωρώ υπήρχαν πολλές προτάσεις που έπρεπε απλώς να μπει μία τελεία.
Για να κλείσω κάπου αυτήν την παρουσίαση να πω πως το βιβλίο δεν μπόρεσα να το ολοκληρώσω. Ζήτησα από μία κοπέλα να μου προδώσει το τέλος και συμπερασματικά νομίζω έκανα την καλύτερη επιλογή που δεν το τελείωσα καθώς δεν πιστεύω ότι η κατάληξη της ιστορίας θα μου είχε αλλάξει τη γνώμη.

[Anastasiampt · Rating 5 out of 5]

Είναι απλά ΥΠΈΡΟΧΟ

[fanissss · Rating 5 out of 5]

Η ΔΙΚΙΆ ΜΟΥ ΒΙΒΛΟΣ

[Stephanie L. · Rating 1 out of 5]

DNF στη σελίδα 33, τόσο άντεξα.

Από πού να το πιάσεις και πού να το αφήσεις.

Από την πρωταγωνίστρια, που είναι πατημένα 30 κι ακόμα δεν ξέρει ούτε τι θέλει από τον εαυτό της, ούτε από την ερωτική της ζωή; Που τα έχει μπλεγμένα με έναν παντρεμένο μόνο και μόνο επειδή τον έκανε κέφι στα 16;
Από τον δήθεν ποδοσφαιριστή, που δεν πέρασε μία μέρα και το πρώτο που έκανε ήταν να την πέσει στην δημοσιογράφο, εν μέσω πάρτι με τα media, που θα τον έβλεπαν όλοι;
Από την εμμονή με την Θεσσαλονίκη (την οποία έχω επισκεφτεί) που προσπαθεί να την πλασάρει λες κι είναι το Ναύπλιο;
Ή από τα αμέτρητα θαυμαστικά (!), αχρείαστα στην ποσότητά τους και τόσο λάθος τοποθετημένα;

Η γραφή κουραστική, επιτηδευμένη και δίχως ουσιώδες συναισθηματικό υπόβαθρο. Από ποδόσφαιρο, που παρακολουθώ, αμφιβάλλω αν έχει πατήσει ποτέ γήπεδο η συγγραφέας. Αν είσαι στα πενήντα σου και δεν έχεις κάνει ποτέ σεξ ή δεν έχεις διαβάσει ερωτική λογοτεχνία, το βιβλίο είναι για εσένα. Αλλιώς μην ασχοληθείτε καν.

Πώς έφτασε αυτό το πράγμα στην έβδομη χιλιάδα απορώ. Τόση κακογουστιά;

[Maria · Rating 4 out of 5]

Θα ακολουθήσει αναλυτικό review αλλά θέλω να καταθέσω την προτροπή μου να τρέξετε όλοι οι λάτρεις της ερωτικής λογοτεχνίας να διαβάσετε αυτό το βιβλίο. Το ξεκίνησα με επιφύλαξη, για κάποιους προσωπικούς λόγους, και με κέρδισε από τις πρώτες του σελίδες. Είμαι φειδωλή κατά ένα αστέρι (ίσως δε θα έπρεπε) για τους ίδιους λόγους που με κάνουν επιφυλακτική. Αλλά πραγματικά ο Πορτιέρο είναι ένα βιβλίο που διαβάζοντας το καταλαβαίνεις πως ένα καλό βιβλίο χρειάζεται δύο πράγματα. Σκληρή δουλειά και ψυχή. Αυτό το βιβλίο τα έχει και τα δύο.

[Βασω Π. · Rating 5 out of 5]

ΠΟΡΤΙΕΡΟ ⚽️
ΣΥΓΓΡΑΦΈΑΣ: ΟΦΗΛΊΑ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ:Silk 🩶
ΣΕΛΊΔΕΣ: 590📖
⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️/5!!!!

✍️<Μόνο γιατί τα μάτια σου με κοίτταξαν με την ψυχή στο βλέμμα,
περήφανα στολίστηκα το υπέρτατο της ύπαρξής μου στέμμα,
μόνο γιατί τα μάτια σου με κοίτταξαν.
Μόνο γιατί μ' αγάπησες γεννήθηκα...>

⚽️Πριν λίγο το τελείωσα! Έχω κλείσει το βιβλίο και προσπαθώ να κατευνάσω το τσουνάμι των συναισθημάτων που έζησα...
Γιατί δεν το διάβασα νωρίτερα;;;;
ΕΊΝΑΙ ΒΙΒΛΙΑΡΑ!!!🔥🔥🔥
Όχι δεν ήμουν έτοιμη γιαυτό που έζησα...ήταν μία βόμβα συναισθημάτων!
Δεν είναι απλά ένα ερωτικό μυθιστόρημα..είναι κατάθεση ψυχής, σπαραγμός και ωδή στην απόλυτη αληθινή αγάπη!
Το λάτρεψα από την πρώτη ως την τελευταία σελίδα! Τρεις υπέροχοι χαρακτήρες που έζησα τα πάντα μαζί τους!Παθιάστηκα, ερωτεύτηκα, νευρίασα,έκλαψα, σπάραξα, διαλύθηκα, λυτρώθηκα..Με συντάραξαν...🥺😩
Η συναισθηματική ένταση και η φόρτιση αναπόφευκτη!
Πολλές οι στιγμές που η συγκίνηση ήταν έντονη και έπρεπε να το αφήσω έστω και λίγο για να ηρεμήσει η ψυχούλα μου..
Ένα roller-coaster συναισθημάτων!
⚽️ Ο ΠΟΡΤΙΕΡΟ ΛΟΙΠΌΝ ΕΊΝΑΙ Ο ΔΗΜΉΤΡΗΣ ΔΡΑΚΑΚΗΣ.
Το νέο μεγάλο μεταγραφικό απόκτημα της ποδοσφαιρικής ομάδας του Βορρά.
Στην συνέντευξη τύπου της ομάδας ως καλωσόρισμα για να παρουσιάσει το νέο της τερματοφύλακα, η νεαρή αθλητικογράφος Έλενα Βελισσαρίδη προσπαθεί να εδραιώσει για μία ακόμη φορά τη θέση της στην εκπομπή που εργάζεται και σε ένα καθαρά ανδροκρατούμενο χώρο. Μία και μοναδική ερώτηση είναι αρκετή για να προσελκύσει το ενδιαφέρον του γαλανομάτη τερματοφύλακα και η σπίθα ανάμεσά τους δεν αργεί να ανάψει!
Η έλξη και η χημεία τους διάχυτη από το πρώτο λεπτό, από την πρώτη ματιά..
Η πολιορκία του να την κατακτήσει ισχυρή..
Εκείνη όμως θα προσπαθήσει να αντισταθεί με σθένος..
Παράλληλα , διατηρεί κρυφή σχέση εδώ και 15 χρόνια με τον Παύλο Θεοδωρίδη..(ιθύνοντα της ομάδας),κολλητό του αδελφού της και πρώτο της έρωτα. Μία σχέση μισή με δανεικό χρόνο.
Έναν άνδρα με τους δικούς του κανόνες.
Το παρελθόν της τροχοπέδη.
Το παρόν της αμφίβολο.
Το μέλλον της αδιέξοδο.
⚽️Μέχρι που θα μπει στην ζωή της σαρωτικά και στην καρδιά της ο Δημήτρης και θα συνταράξει συθέμελα την ύπαρξή της.
Θα ανατρέψει τα πάντα..μαζί του θα νιώσει ξανά πρωτόγνωρα συναισθήματα και μία αγάπη που θα την κάνει να ελπίζει για το μέλλον. Μαζί του γεννιέται η ελπίδα πως μπορεί να ζήσει μία αγάπη ολοκληρωμένη
όπως της αξίζει και να αγγίξει ίσως την ευτυχία. Ένας έρωτας θυελλώδης και σαρωτικός!
Δύο παράλληλες ιστορίες αγάπης που δεν γίνεται να σε αφήσουν ασυγκίνητο..
Το παρελθόν και το μέλλον..
🩶Ας ξεκινήσω λέγοντας ότι είμαι team Δημήτρη Δρακάκη.🥊 Από την πρώτη στιγμή αυτός ο χαρακτήρας ήταν έρωτας! Ο τρόπος του, η συμπεριφορά του προς την Λένα, οι πράξεις, τα λόγια του,τα συναισθήματά του..
Ο Δημήτρης μίλαγε στη Λένα και εγώ απλά έλιωνα..🫠
⚽️ Την Λένα την πόνεσα πολλές φορές..
Μία μπερδεμένη γυναίκα εγκλωβισμένη σε έναν αδιέξοδο έρωτα με τον Παύλο..με πολλά πισωγυρίσματα.Μία αγάπη που ζούσαν με δανεικό χρόνο και κλεμμένες στιγμές..💔 Πόσες φορές ήθελα να την πάρω μία αγκαλιά , να την ενθαρρύνω ότι όλα θα πάνε καλά, και άλλες τόσες να την ταρακουνήσω για τις αποφάσεις της..Δίπλα της πάντα τα δύο τρελά φιλαράκια της, η " οικογένειά της"να την βοηθούν συναισθηματικά..
Ο Βάγγος και η Μάγκι ήταν η αποφόρτιση από τις δύσκολες συναισθηματικές σκηνές. Με το πηγαίο χιούμορ τους και τις ατάκες τους πρόσφεραν άφθονο γέλιο..
⚽️ Και έρχομαι στον Παύλο..στην αρχή δεν τον συμπάθησα ιδιαίτερα..τον θεωρούσα εγωιστή. Θεωρούσα ότι κρατούσε την Έλενα σε μία αδιέξοδη σχέση..όμως στην πορεία και στην εξέλιξη της ιστορίας τους, τον ένιωσα, τον κατάλαβα και σίγουρα τον πόνεσα..🥹💔ειδικά προς το τέλος με συγκίνησε..
Τρεις χαρακτήρες που συνδέθηκα απόλυτα μαζί τους.Με πλοκή, βάθος και εξέλιξη που ο καθένας είχε κάτι να μου δώσει.

⚽️Σίγουρα είμαι όμως και με το μέρος της Λένας γιατί βρήκε τη θέληση και τη δύναμη να προχωρήσει και να ζήσει την αγάπη 'ολόκληρη' και ολοκληρωμένη με τον Πορτιέρο της!Όπως ακριβώς της άξιζε!
Κυρίως όμως είμαι υπερήφανη που μέσα από τα σκοτάδια της κατόρθωσε να βρει την Λένα και να αγαπήσει η ίδια πρώτα τον εαυτό της..Γιατί αν αγαπήσεις ' εσένα ' σίγουρα θα σε αγαπήσουν και οι άλλοι..

Και με έναν υπέροχο επίλογο,λυτρωτικό και ιδανικό όπως άρμοζε στο τέλος της ιστορίας.

🩶Έχοντας διαβάσει και τα προηγούμενα βιβλία της Οφηλίας αυτό είναι το πιο αγαπημένο μου έως τώρα.
Η μεγάλη του επιτυχία για μένα είναι όταν οι αναγνώστες τάσσονται υπέρ του ενός χαρακτήρα ή του άλλου και με το πέρας της ανάγνωσης δεν το ξεχνούν αλλά το θυμούνται έντονα..
Με υπέροχη γραφή, με το ποιητικό και λυρικό στοιχείο να δεσπόζει γεγονός που μου άρεσε πολύ, κατορθώνει να αγγίξει κομμάτια της ψυχής μας, να νιώσουμε τους χαρακτήρες της, να ταυτιστούμε μαζί τους, να ριζώσουν στην καρδιά μας!
Η 3η ενότητα κάθε κεφαλαίου ήταν σπαραγμός και μαχαίρι στη καρδιά! 💔
Αν και έχω κλείσει το βιβλίο ακόμα το σκέφτομαι και δύσκολα θα το ξεπεράσω!
Είναι από εκείνα τα μυθιστορήματα που επιστρέφεις ξανά και ξανά για να θυμηθείς και να νιώσεις...
Αν δεν το έχετε διαβάσει απλά σπεύστε!
Θα σας μείνει αξέχαστο!
Οφηλία μου αγαπημένη,συγχαρητήρια γιαυτό το αριστούργημα!
Σίγουρα θα ξαναδιαβαστεί σε δεύτερο χρόνο.
Ανυπομονώ για τον Πανθέρα σου!❤️

[Lenaki · Rating 3 out of 5]

Μέχρι την σελ.463 ήμουν φουλ μέσα στην πλοκή.Από εκεί και μετά το σκηνικό αλλάζει.Τόσο άσκοπο δράμα για την ηρωίδα αλλά και για τον ένα από τους κεντρικούς ήρωες, τον Παύλο.Τους άλλαξε τα φώτα ας μου επιτραπεί η έκφραση. Ο Παύλος σαν χαρακτήρας αποδυναμώνεται και μεταλλάσσεται σε κάτι άλλο.Κέρδισε η υπερβολή και χάθηκε η "μπάλα".

[Maria · Rating 2 out of 5]

Δεν μπόρεσα να το τελειώσω. Η ηρωίδα κούραζε στο μεγαλύτερο κομμάτι του βιβλίου. Δεν ήξερε τι ήθελε, ποιον ήθελε. Ένιωσα ότι οτι έλεγε το αναιρούσε στο επόμενο κεφάλαιο. Τα αλλά 2 της βιβλία ήταν πολύ πολύ καλύτερα.

[El.doodles.reads.exist · Rating 5 out of 5]

“Πορτιέρο” από Οφηλία – Κριτική

📚 Γιατί το επέλεξα:
Αυτό το βιβλίο ήταν παντού. Ήταν στις κουβέντες των φίλων μου, στα stories που έβλεπα, στις συζητήσεις που έπιανα στον αέρα. Όλοι το διάβαζαν και το αποθέωναν. Ήταν το πρώτο βιβλίο της Οφηλίας που έπιασα στα χέρια μου, και κάτι μέσα μου έλεγε ότι δεν είναι απλά ένα βιβλίο – είναι εμπειρία. Ήθελα να δω γιατί τόσα πολλά κορίτσια έκλαιγαν και γελούσαν μαζί του. Ήθελα να νιώσω αυτό που ένιωθαν κι εκείνες.

❤️ Τι αγάπησα:
Κάθε λέξη ήταν ένα ποίημα. Κάθε πρόταση ένας καθρέφτης της ανθρώπινης ψυχής. Από τις ποιητικές εισαγωγές κάθε κεφαλαίου μέχρι την πιο απλή περιγραφή, η γραφή της Οφηλίας σου δείχνει τι σημαίνει να ζεις και να αγαπάς. Το βιβλίο αυτό δεν μιλά μόνο για την αγάπη, αλλά για την ίδια τη ζωή, την ελευθερία, την ανάγκη να ανοίγεις την καρδιά σου ακόμα κι όταν φοβάσαι.

Μου έδειξε ότι:
• Η αγάπη μπορεί να είναι το πιο όμορφο και συνάμα το πιο δύσκολο μονοπάτι. Αλλά αξίζει. Πάντα αξίζει.
• Τα μυστικά είναι φυλακές, αλλά η αλήθεια είναι αυτή που σου δίνει φτερά.
• Η αγάπη δεν είναι απλώς συναίσθημα, είναι δύναμη. Είναι αυτό που μπορεί να σε αναδημιουργήσει όταν όλα φαίνονται κατεστραμμένα.

👥 Οι χαρακτήρες:
Αυτοί οι χαρακτήρες… ήταν σαν παλιοί φίλοι που δεν ήξερα ότι είχα. Ο Παύλος, με την αποφασιστικότητά του να αγγίξει την αγάπη ακόμα κι αν αυτή πονά, μου θύμισε ότι η αληθινή αγάπη είναι η πιο σκληρή, αλλά και η πιο αληθινή δοκιμασία. Ο Δημήτρης με έκανε να νιώσω ότι η αγάπη μπορεί να είναι απλή, ήρεμη, αλλά τόσο βαθιά που να γεμίζει την ψυχή σου.

Η Έλενα, όμως… η Έλενα είναι εγώ. Είναι εσύ. Είναι όλες μας. Είναι η απόδειξη ότι η ευαισθησία είναι δύναμη, ότι η αποφασιστικότητα να κυνηγήσεις τα όνειρά σου είναι η μεγαλύτερη μορφή αυτοσεβασμού. Έζησε την κόλαση, αλλά δεν έμεινε εκεί. Γύρισε πίσω και έκανε τη ζωή της να ανθίσει μέσα από τις στάχτες.

Αλλά δεν μπορώ να ξεχάσω και τους φίλους της, τον Βαγγέλη και τη Μάγκυ. Είναι αυτοί οι φίλοι που σε κάνουν να γελάς μέχρι δακρύων, που σε σηκώνουν όταν πέφτεις, που είναι εκεί σε κάθε στιγμή της ζωής σου – καλή ή κακή.

😂😭 Η εμπειρία μου:
Αυτό το βιβλίο με έκανε να γελάσω τόσο δυνατά που έλεγα “θα ξυπνήσουν οι γείτονες”. Με έκανε να κλάψω τόσο πολύ που δεν έβλεπα τις σελίδες από τα δάκρυα. Υπήρχαν στιγμές που ένιωθα ότι η καρδιά μου θα σπάσει, κι άλλες που η ψυχή μου ήθελε να πετάξει. Ήταν σαν ένας τυφώνας συναισθημάτων που δεν ήθελα ποτέ να σταματήσει.

✨ Το μήνυμα του βιβλίου:
Το “Πορτιέρο” είναι ένα βιβλίο που σου δείχνει ότι η αγάπη δεν είναι εύκολη, αλλά είναι πάντα όμορφη. Για να τη βρεις, πρέπει να ανοίξεις την καρδιά σου. Ναι, μπορεί να πονέσεις, αλλά αυτός ο πόνος είναι το τίμημα για να δημιουργήσεις έναν χώρο όπου θα χωράει όλη η ευτυχία του κόσμου σε μια μόνο φράση: “Σ’ αγαπώ”.

📞 Η αγαπημένη μου σκηνή:
Η κλήση στο Λονδίνο. Δεν μπορώ να πω περισσότερα χωρίς να προδώσω τη μαγεία της σκηνής, αλλά θα σας πω αυτό: με έκανε να σταματήσω το διάβασμα και να σκεφτώ τι σημαίνει να δίνεις τα πάντα ��ια την αγάπη.

🌟 Ποιος πρέπει να το διαβάσει:
Σε όλους εσάς που νιώσατε ποτέ ότι είστε “τρελοί” επειδή αγαπήσατε κάποιον τόσο βαθιά, τόσο έντονα, τόσο απόλυτα. Δεν είστε μόνοι. Η αγάπη σας αξίζει να πετάξει ως το φεγγάρι… και μετά ακόμα πιο ψηλά.

Βαθμολογία: ⭐⭐⭐⭐⭐

[Lunaria InkSpell &#x1f342;♾️✨ · Rating 5 out of 5]

Ένα παραπάνω αστέρι γίνεται; Γίνεται! 6/5⭐️ Δεν ξέρω τι να πρώτο πω για αυτό το βιβλίο. Πολλά χαρτομάντιλα και όλα θα πάνε καλά. Οφηλία, τα συγχαρητήρια και τα ευχαριστούμε για αυτό το βιβλίο δεν θα είναι ποτέ αρκετά.

Έχω καταστραφεί στη ζωή μου για πολλούς λόγους, αυτή τη φορά καταστράφηκα για κάτι που άξιζε.
Μην κρίνεις ένα βιβλίο από το εξώφυλλο. Αυτό θα ήταν το ιδανικό να πω για αρχή, εφόσον, όταν πρωτοείδα το βιβλίο σκέφτηκα, πως θα διαβάσω κάτι που αφορά την πόλη μου, δεν θα άντεχα να διαβάσω για πράγματα που δεν γίνονται και να νιώθω ότι δεν μπορώ να συνεχίσω να διαβάζω. Και όμως, η Θεσσαλονίκη μου από τη στιγμή που έκλεισα το βιβλίο, έγινε λίγο πιο μαγική και ταυτόχρονο μια ανάμνηση κάποιου άλλου γραμμένη σε φύλλα χαρτί. Να πίνεις στο Berlin, να περπατάς στην Αριστοτέλους, η Νέα Παραλία σαν να άλλαξε το χρώμα της, και τα στενά της αναστέναξαν ονόματα που δεν γνώρισα ποτέ από κοντά και όμως πόνεσα για εκείνους. Όποιος πει ότι αφορά μόνο το σεξουαλικό αυτό το βιβλίο, παρακαλώ να προχωρήσει παρακάτω, γιατί είναι σε λάθος post. Ένα βιβλίο αληθινό. Μια ιστορία γεμάτη πραγματικότητα, εφόσον πολλοί έχουμε βρεθεί σε παρόμοια θέση, και τα δάκρυα ατελείωτα, γιατί δεν κλαίς μόνο για τους χαρακτήρες, αλλά και για σένα. Γιατί όλοι χρειαζόμαστε να θεραπεύσουμε μια Έλενα, έναν Δημήτρη ή έναν Παύλο μέσα μας. Όλοι γεμάτα λάθη, πόνο, και ζωές που ξεχειλίζουν από βαριά φορτία.
Το βιβλίο για μένα είναι ένα 6/5. Και δεν δίνω εύκολα υψηλές βαθμολογίες. Πόσο μάλλον, πάνω από τέλειο. Η καρδιά μου ανήκει σε τρία μέρη. Στη Θεσσαλονίκη που με πόνεσε αλλά που μου έδωσε ένα γεμάτο παρελθόν και ένα παρόν γεμάτο έρωτα, στην Κρήτη που ταξίδεψε για το καλύτερο και για τη σωτηρία και… στην Αλεξάνδρεια που ποτέ δεν έχτισα με τέσσερα χέρια αντί για δύο.

[Marina Konteli · Rating 5 out of 5]

Ένα κορίτσι κι ένας άντρας· ένας παντοτινός πρώτος έρωτας, με δικούς τους όρους, αλλά και μίσος.
Τότε έρχεται ,ο ολόκληρος έρωτας , που τα δίνει όλα χωρίς όρους.
Μα πάντα θα είναι ο πρώτος έρωτας· θα υπάρχει πάντα ένα ψέμα και μια αλήθεια ανάμεσά τους .
Θα είσαι για πάντα το Βερολίνο μου. 🩷

[Andie Abberline · Rating 4 out of 5]

Αυτό το βιβλίο με διελυσε αρκετές φορές και εκεί που νόμιζα ότι με συναρμολογούσε ξανά με κατέστρεφε πάλι!! Υπέροχο, ένα roller coaster συναισθημάτων που σε παρασέρνει και δεν θες να κατέβεις! Τι μας έκανες βρε Οφηλία??? 💚💚

[Kate · Rating 5 out of 5]

Αν είχα ποτέ book boyfriend χαρέμι, σε διαβεβαιώ ότι ο Δρακάκης θα ήταν αρχηγός!
Η Οφηλία έχει δημιουργήσει ένα βιβλίο χάρμα οφθαλμών, ξανά! Τι εννοώ; Θα σε ψάχνω παντού Δρακάκη, κάπου θα υπάρχεις δεν μπορεί (ακούγεται και σαν απειλή από μέρους μου αυτό)!

Η Έλενα λοιπόν είναι αθλητικογράφος στη Θεσσαλονίκη και έχει έναν έρωτα τρελό και πάνω απ’όλα κρυφό. Τον Πέτρο. Μαζί του έχει ζήσει όλες τις πρώτες της φορές. Ιδανικά θα ήθελε να είναι μαζί του για πάντα. Υπάρχει ένα πρόβλημα όμως. Αρχικά, δεν την θέλει ο πατέρας του (καλά δεν τον πολύ νοιάζει η γνώμη του βέβαια) και δεύτερον παντρεύτηκε στην πορεία ο άτιμος (μάλλον ούτε η γυναίκα του τον νοιάζει και πολύ).
Μέσα σε όλα αυτά, στην ποδοσφαιρική ομάδα που έχει ο άτιμος που προανέφερα, έρχεται ο Δρακάκης, εεεε δεν περιγράφω άλλο!! Τερματοφύλακας και ένα κουκλί από τα λίγα 🫠. Θα την κυνηγήσει και θα ερωτευτούν μέχρι να πεις κύμινο! Εντάξει, συγγνώμη κιόλας πόσο να περιμένει τον Παύλο; Βέβαια, εκείνη δεν μπορεί και να τον ξεπεράσει εύκολα. Αλήθειες θα απογυμνωθούν, κάποιοι έρωτες θα χαλάσουν και θα αντιμετωπίσουν καταστάσεις που δεν περίμεναν. Δεν ξέρεις με ποιανού μέρος θα είσαι. Παύλο ή Δημήτρη; Ε, εδώ δεν μπορούμε να αποφασίσουμε εμείς.. μπορεί η Έλενα;
Βέβαια να δηλώσω ότι και ο Παύλος καλός είναι μωρέ. Απλά το κατάλαβα αργά (sorry not sorry 🫣).

Οφηλία, πως τα πήγες από εδώ πως τα πήγες από εκεί, δεν ήξερα προς τα που να κοιτάξω, ποιον να υποστηρίξω και πόση αυτοσυγκράτηση να έχω η γυναίκα; Δρακάκη τον έχασα τον έλεγχο! Το δηλώνω τάσσομαι υπέρ σου!

Αν θέλεις να μείνεις με κομμένη την ανάσα, να διαβάσεις ένα γεμάτο 🌶️🌶️🌶️ βιβλίο, Πορτιέρο ειναι για σένα, ΠΑΜ!

Ένα βιβλίο αλλιώτικο, γεμάτο ρομαντισμό και νοσταλγία.. ✨

[Αργυρώ (Ηρώ) Φουτζοπούλου · Rating 5 out of 5]

4.5
Αν βέβαια το βιβλίο αφορούσε μόνο τον Δρακάκη θα εβαζα 5 😜😜❤️❤️

[Kat_the_bookcorn · Rating 5 out of 5]

Τελείωσα το βιβλίο με δάκρυα στα μάτια (όχι ότι το έχω δύσκολο το κλάμα να τα λέμε και αυτά), εντελώς μαγεμένη από μια ακόμα ιστορία της Οφηλιας. Είχε κάτι το διαφορετικό, κάτι που με τράβηξε αμέσως. Ούτε που περίμενα τι θα ερχόταν σε αυτές τις σελίδες.
Εννοείται ότι για ακόμα μια φορά η συγγραφέας με έκανε να ερωτευτώ τα αγόρια της!
Το χρειάζεστε αυτό το βιβλίο!

[bookissbyn · Rating 5 out of 5]

Χωρίς λόγιααααα

❞𝜠𝝁έ𝝂 𝜿❜𝜺𝝈έ𝝂 ❜𝝅𝜼 𝜽𝜶 𝝌𝝎𝝆𝜾𝜻❜, 𝜶𝜿ό𝝁𝜶𝝂 𝜿❜𝜺𝜸𝜸𝜺𝝂έ𝜽𝜺𝝂... 𝜥𝜶𝝁𝜾ά𝝂 𝜿𝜾 𝜶𝝂𝜶𝝈𝝅ά𝝀𝝎 𝝈𝜺!❞

Το βιβλίο αυτό θα παραμείνει για πάντα χαραγμένο μέσα μου. Μα κυρίως ο Παύλος!

Παύλο θα τα ξανα πούμε στο βιβλίο σου, hopefully 🤞

[dolly13 · Rating 5 out of 5]

Ένα βιβλίο που δεν διαβάζεται — σε διαλύει και σε ξαναχτίζει.

Υπάρχουν βιβλία που τα απολαμβάνεις, άλλα που τα εκτιμάς, και λίγα, ελάχιστα, που σε ματώνουν, σε ανοίγουν στα δύο και μετά κάπως, με τρόπους ανεξήγητους, σε ράβουν ξανά.
Ο Πορτιέρο της Οφηλία είναι ακριβώς αυτό: ένα έργο που δεν ξεχνιέται, ένα κείμενο που συνεχίζει να παίζει στο μυαλό σου σαν τραγούδι που δεν λέει να σταματήσει — κι όσο παίζει, τόσο περισσότερο σε πονάει και σε μεγαλώνει.

🔥 Η ανιδιοτέλεια της αγάπης του Παύλου

Ο Παύλος είναι από εκείνους τους χαρακτήρες που δεν υπάρχουν πια, εκείνους που όταν τους συναντάς λογοτεχνικά, σου θυμίζουν πόσο σπάνια είναι η καθαρή, αθόρυβη, απόλυτα ανιδιοτελής αγάπη.
Η αγάπη του δεν είχε ιδιοτέλεια, απαίτηση ή διεκδίκηση.
Ήταν παρουσία.
Ήταν πίστη.
Ήταν το βλέμμα ενός ανθρώπου που αγαπά χωρίς να ζητά τίποτα πίσω, και αυτό —ακριβώς αυτό— είναι που σε τσακίζει.

Ο Παύλος δεν είναι ο ήρωας που φωνάζει. Είναι ο ήρωας που αντέχει. Που κουβαλά το βάρος χωρίς να το μεταφέρει σε κανέναν. Και αυτό το βάρος, η σιωπηλή του λατρεία, είναι που πληγώνει αναγνώστες σαν εσένα, που μπορούν να δουν πίσω από τις λέξεις.

❤️ Η αγάπη της Οφηλίας για τον Δημήτρη

Η Οφηλία μοιρασμένη — αλλά όχι με τρόπο φτηνό, εύκολο ή δραματοποιημένο. Η αγάπη της για τον Δημήτρη δεν είναι τέλεια. Είναι αληθινή. Ανεπαρκής και υπέροχη ταυτόχρονα.
Και ίσως αυτό πονάει περισσότερο: ότι αγαπά όσο ξέρει. Όσο αντέχει. Όσο μπορεί.

Η σχέση της με τον Δημήτρη είναι γεμάτη φωτιά, μνήμες, πληγές και μια έλξη που ποτέ δεν πεθαίνει ολοκληρωτικά. Μια αγάπη που μοιάζει καταδικασμένη, αλλά που γι’ αυτό ακριβώς τη νιώθεις τόσο ανθρώπινη.
Και εσύ, ως αναγνώστρια, νιώθεις να σκίζεσαι όπως σκίζεται κι εκείνη.

🕊️ Η συγχώρεση — το πιο δύσκολο, το πιο γενναίο

Το βιβλίο αυτό δεν είναι μόνο για την αγάπη. Είναι για κάτι πιο σπάνιο: τη συγχώρεση.
Τη συγχώρεση που δεν χαρίζεται εύκολα.
Που δεν έρχεται από γενναιοδωρία, αλλά από αναγκαιότητα.
Από το ότι, για να προχωρήσεις, πρέπει να αφήσεις κάτω το μαχαίρι που κρατάς στραμμένο στον εαυτό σου.

Η συγχώρεση εδώ δεν είναι αδυναμία. Είναι λύτρωση.
Και το βάρος της σε ακολουθεί πολύ μετά τις τελευταίες σελίδες.

🎵 Κάθε φορά που ακούς “Έσπασε η νύχτα δυο κομμάτια”…

Είναι απίστευτο, αλλά αυτή η φράση, αυτό το τραγούδι, γίνεται κλειδί.
Ένα άνοιγμα προς όλα όσα ένιωσες.
Και είναι απόλυτα φυσιολογικό που σε λυγίζει — όχι απλώς σε συγκινεί, αλλά σε κάνει να κλαις με λυγμούς, γιατί μέσα σε αυτές τις λέξεις κουμπώνει ολόκληρο το βιβλίο:
ο πόνος, ο χωρισμός, το άδικο, η προσμονή, η αγάπη που δεν πεθαίνει.
Το τραγούδι γίνεται η ηχώ των σελίδων.
Και οι σελίδες γίνονται η ηχώ της καρδιάς σου.

🙏 Ευγνωμοσύνη

Υπάρχει μια στιγμή μετά το τέλος του βιβλίου που απλώς μένεις ακίνητη.
Κοιτάς το κενό.
Και συνειδητοποιείς:
Ήμουν τυχερή που το διάβασα.
Ήμουν τυχερή που συνάντησα αυτούς τους χαρακτήρες.
Ήμουν τυχερή που με έκανε κομμάτια — γιατί από αυτά τα κομμάτια, κάτι μέσα σου έγινε πιο αληθινό, πιο δυνατό, πιο ανθρώπινο.

Η ευγνωμοσύνη μου είναι η απόδειξη ότι αυτό το βιβλίο πέτυχε κάτι σπάνιο:
να αφήσει σημάδι.
Όχι απλώς να διαβαστεί.
Να βιωθεί.

[ΦΩΤΕΙΝΗ ΚΑΛΛΙΩΡΑ · Rating 4 out of 5]

Στο instagram το βαθμολόγησα με 3,5/5. Πάμε να δούμε τους βασικούς λόγους που το αγάπησα.
Ο Δημήτρης Δρακάκης είναι ο τέλειος άντρας. Μπορεί να φαίνεται τραχύς και δύσκολος άνθρωπος αλλά είναι ντόμπρος, ευθύς και φυσικά ικανός να κάνει μια γυναίκα ευτυχισμένη.
Ο Παύλος έχει αποδοθεί με σαφήνεια ως άνθρωπος που δεν μπορεί να κάνει πίσω από το καθήκον του, δειλιάζει αλλά ξέρει την στιγμή που πρέπει να τα τινάζει όλα στον αέρα και του το δίνω. Δεν είναι ο κλασικός παντρεμένος που τάζει ότι θα χωρίσει αλλά δεν το κάνει.
Οι φίλοι της Έλενας, Μάγκυ και Βάγγος, είναι οι κολλητοί που όλοι θα θέλαμε να έχουμε. Τους λάτρεψα, ειδικά τον Βαγγέλη και πόσο δέθηκε με τον Δημήτρη.
Τι δε μου άρεσε.
Η Έλενα που έδειχνε ανώριμη και ικανή να χάσει τη γη κάτω από τα πόδια της χωρίς κανέναν λόγο. Ειδικά όταν θα έπρεπε να ξέρει τι θέλει από την ζωή της και από την σχέση της. Αγαπάει να είναι το επίκεντρο και να την προσέχουν αλλά όχι με έναν αλαζονικό τρόπο. Είναι αρκετά ανασφαλής, πράγμα που μετριαζόταν από τον υπέροχο τσαμπουκά της όταν την προσέβαλαν επαγγελματικά.
Οι αδύναμες περιγραφές. Ήθελα να δω λίγο περισσότερο τη Θεσσαλονίκη μέσα από τα δικά της μάτια και φυσικά να νιώσω μέσα από τις σελίδες την χημεία ανάμεσα στην Έλενα και στον Δημήτρη.
Το χειρότερο ήταν η απουσία των trigger warnings. Υπάρχουν σκηνές σεξουαλικής παρενόχλησης και μια απόπειρα βιασμού που δεν μπορούν να περνούν έτσι από το κομμάτι της επιμέλειας. Φυσικά και επικροτώ απόλυτα την επιλογή της Οφηλίας να μιλήσει για αυτά τα θέματα και να δώσει φωνή στα θύματα μέσα από την ηρωίδα της. Όμως και οι αναγνώστες/αναγνώστριες έχουν το δικαίωμα να ξέρουν τι θα διαβάσουν και να μπορούν να επιλέξουν αν θα προχωρήσουν ή όχι, για αυτό και θα έπρεπε ο εκδοτικός να μεριμνήσει να μπουν αυτές οι προειδοποιήσεις. Εν κατακλείδι για εμένα αυτό το βιβλίο αξίζει να διαβαστεί!

[Wolfy · Rating 5 out of 5]

Από που να ξεκινήσω…
Ποιος είναι ο αγαπητός «Πορτιερο» στο βιβλίο;
Ο Δημήτρης Δρακάκης, το νέο μεταγραφικό απόκτημα της πρωταθλήτριας ποδοσφαιρικής ομάδας του Βορρά. Τεράστιο ταλέντο, που με δυσκολία δέχεται γκολ…αυτό προτού η ματιά του συναντηθεί με εκείνης της αθλητικογράφου ,Έλενα Βελισσαρίδη, η οποία από ότι φαίνεται «σκόραρε» στην καρδιά του γαλανομάτη από την πρώτη κιόλας στιγμή!

Η Έλενα Βελισσαρίδη είναι δημοσιογράφος σε μια ανδροκρατούμενη τηλεοπτική εκπομπή και χρόνια προσπαθεί να πετύχει τους στόχους της ανάμεσα στους συναδέλφους της, δίχως αποτέλεσμα. Η Λένα μπαίνει στο στόχαστρο του γαλανομάτη τερματοφύλακα, σε συνέντευξη τύπου της ομάδας στην οποία παρευρίσκεται και ο πρόεδρος της, Παύλος Θεοδωρίδης, πρώτος και μοναδικός έρωτας της.

«Κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια», δεκαπέντε για την ακρίβεια! Ο έρωτας τους όλον αυτόν τον καιρό μένει κρυφός (γνώση αυτού έχουν μόνο οι κολλητοί φίλοι της Έλενας).
Πολλά εμπόδια ανάμεσα τους και μισές υποσχέσεις. Ο Παύλος Θεοδωρίδης μόνο ο μισός μπορούσε να δωθεί στην Έλενα. Εκείνη είχε μάθει να μοιράζεται και τόσα χρόνια, όποιος ερχόταν στη ζωή της, εκείνη επέστρεφε πάντα στην άγκυρα της. Μόλις μπήκε ο Δρακάκης όμως στο παιχνίδι, όλα αυτά άλλαξαν!

Έρωτας, μυστικά, ο δεσμός της φιλίας που τόσο πολύ αγάπησα σε αυτή την ιστορία, σκληρές μα συνάμα πραγματικές αναφορές στην ψυχική υγεία και το πως κάθε άτομο αντιμετωπίζει τραυματικά για εκείνο γεγονότα. Επίσης, η αντιμετώπιση της πρωταγωνίστριας στον ανδροκρατούμενο χώρο του ποδοσφαίρου σε αφήνει με έντονα συναισθήματα.

Συναρπαστικό βιβλίο, γεμάτο ποίηση (κυριολεκτικά 🫶🏻), άκρως συγκινητικό και ερωτεύσιμο, όπως λέει και ο Πορτιερο μας 🎀📖🫶🏻
Το καλύτερο βιβλίο που έχει γράψει και ένα βιβλίο που θα έχω πάντα μέσα στην καρδιά μου🫶🏻

[DarkS · Rating 5 out of 5]

😭Εγώ δεν νιώθω καλά μετά από αυτό που έζησα με αυτό το βιβλίο.😭


Αν διαβάζεις το Πορτιέρο και το μόνο που βλέπεις είναι σεξ, τότε, φίλε/η μου, χάνεις όλη την ουσία. Γιατί αυτό το βιβλίο δεν είναι μόνο "καυτές σκηνές". Είναι εγκαύματα στη ψυχή.

Η Έλενα δεν είναι απλώς μια γυναίκα στον χώρο του ποδοσφαίρου. Είναι κάθε μία από εμάς που τόλμησε να μπει σε ένα "γήπεδο" και να παίξει μπάλα με την καρδιά της.

Και ο Δημήτρης... αυτός ο Δημήτρης... είναι το χέρι που δεν προσπάθησε να σε σπρώξει αλλά να σε σηκώσει. Το αν που φοβόσουν να πιστέψεις ότι υπάρχει. Το μήπως που γίνεται ναι. Το φως όταν έχεις μάθει να ζεις στα σκοτάδια σου.♥️

🖤♥️Παύλο, ακόμα κι αν σε κατάλαβα... ήσουν το λάθος μου. Και με πόνεσες όσο κανείς.

Έλενα, κάποτε ήμουν σαν εσένα. Και για αυτό σε αγαπάω – γιατί μου θύμισες ποια ήμουν, και ποια δεν θέλω να ξαναγίνω.

Η Οφηλία γράφει με πάθος και άγχος. Σε κάνει να ιδρώσεις, να τρέμεις, να κλάψεις. Και τελικά σε αφήνει με την ελπίδα πως, ναι, αν παλέψεις να βγεις από το σκοτάδι, θα βρεις το φως. Ίσως και τον δικό σου Δημήτρη.

[Sissy · Rating 5 out of 5]

Μόλις τελείωσα το διαμάντι που μας χάρισε η Οφηλία απλόχερα και έχω μείνει άφωνη! Είναι αναμφίβολα ένα από τα πιο αξέχαστα ελληνικά ερωτικά μυθιστορήματα που έχω διαβάσει❤️Όλη αυτή η ποιητική αναφορά σε κάθε κεφάλαιο, οι ΦΟΥΛ πικάντικες ερωτικές σκηνές και οι δύο τόσο διαφορετικοί αλλά εξίσου μαγευτικοί άντρες δημιουργούν ένα μοναδικό κολασμένο κόσμο. Τους αγάπησα και τους δυο.Για διαφορετικό λόγο τον καθένα.Τον περίπλοκο ψυχολογικό κόσμο της ηρωίδας, που ισορροπεί μεταξύ δύο διαφορετικών ανδρών τον έζησα κι εγώ μέσα από τις σελίδες της στο 100%.Και αυτό είναι άλλη μια λογοτεχνική επιτυχία.Συγχαρητήρια, Οφηλία μου, για άλλη μια φορά ξεπερνάς τον εαυτό σου με κάθε νέο έργο! Συνέχισε να μας τρελαίνεις με την καλύτερη δυνατή έννοια 😉❤️🔥