What do you think?
Rate this book
زمین
بيضايي علاوه بر كارگرداني و نمايشنامهنويسي در سينما عرصههاي ديگري چون تدوين، ساخت عنوانبندي و تهيهكنندگي را هم تجربه كرده است. وي كارگردان برخي از بهترين و ماندگارترين آثار سينماي تاريخ ايران است. چريكه تارا، مرگ يزدگرد، باشو غريب كوچك، شايد وقتي ديگر، مسافران و سگكشي از مهمترين آثار وي هستند. بيضايي از لوازم قصهها و شكلهاي كهن، قصهي خود را باز ميسازد و در اين راه آنچنان پيش ميرود كه قابليتهاي كلاسيك قصهي اوليه به سرعت در بازسازي نمايشي رنگ ميبازند و يا دلالتهاي معنايي ديگري به خود ميگيرند داستان کتاب زمین: در این فیلم نامه ، ایمان جوانی است که پس از سال ها تحصیل در انگلستان و در رشته مهندسی به زادگاهش بم باز می گردد. او پس از ورود به بم درمی یابد که خانواده اش که در کار ساخت و ساز مسکن هستند، خانه هایی سست و به قول معروف بساز و بفروشی می سازند و مردم از آنها ناراضی اند. ایمان که به شدت مخالف عمل خانواده اش است در مقابل آنها ایستادگی می کند و.
86 pages, Paperback
First published April 1, 1980
1 person is currently reading
121 people want to read
About the author
بهرام بیضائی
70 books23 followersبهرام بیضایی: مروری بر زندگی و آثار یک اسطوره زنده
آغاز راه و شکلگیری اندیشه
کارنامه هنری: از صحنه تئاتر تا پرده سینما
سبک و مضامین کلیدی
مهاجرت و تداوم فعالیت
بهرام بیضایی، نویسنده، کارگردان، پژوهشگر و اسطورهشناس برجسته ایرانی، در ۵ دی ۱۳۱۷ در تهران چشم به جهان گشود. او به عنوان یکی از پیشگامان موج نوی سینما و تئاتر ایران و از تأثیرگذارترین چهرههای فرهنگی معاصر شناخته میشود که با خلق آثاری عمیق و چندلایه، نقشی بیبدیل در غنای هنر و اندیشه ایرانی ایفا کرده است.
آغاز راه و شکلگیری اندیشه
بیضایی در خانوادهای اهل فرهنگ و ادب در تهران زاده شد. پدرش، ذکایی بیضایی، شاعر بود و این پیشینه، او را از همان ابتدا با ادبیات و هنر مأنوس کرد. علاقهی وافر او به سینما و نمایش از دوران نوجوانی آغاز شد و همین علاقه او را به سمت پژوهشهای گسترده در تاریخ نمایش ایران و جهان سوق داد. بیضایی تحصیلات خود را در رشته ادبیات فارسی در دانشگاه تهران آغاز کرد، اما آن را ناتمام گذاشت تا به صورت مستقل به تحقیق و آفرینش هنری بپردازد.
حاصل پژوهشهای ژرف او در همان دوران جوانی، کتاب مرجع و ماندگار "نمایش در ایران" بود که به عنوان یکی از مهمترین منابع در زمینه تاریخ نمایش ایرانی شناخته میشود و تسلط عمیق او بر ریشههای فرهنگی و نمایشی ایران را به نمایش میگذارد.
کارنامه هنری: از صحنه تئاتر تا پرده سینما
فعالیتهای هنری بیضایی در دو حوزه اصلی تئاتر و سینما متمرکز است، هرچند قلم او در قالب فیلمنامه، نمایشنامه، پژوهش و داستاننویسی نیز آثاری درخشان خلق کرده است.
در عرصه تئاتر، بیضایی با نگارش نمایشنامههایی چون "پهلوان اکبر میمیرد"، "مرگ یزدگرد"، "چهار صندوق" و "افرا، یا روز میگذرد"، جانی تازه به تئاتر ایران بخشید. آثار نمایشی او با بهرهگیری هوشمندانه از اساطیر، تاریخ و فرمهای نمایش ایرانی (همچون تعزیه و نقالی) و ترکیب آن با تکنیکهای مدرن تئاتری، به کاوش در مفاهیمی چون هویت، تاریخ، زن، مرگ و حقیقت میپردازند. زبان فاخر، ساختار پیچیده و شخصیتپردازی عمیق از ویژگیهای بارز نمایشنامههای اوست.
در حوزه سینما، بیضایی کار خود را با ساخت فیلم کوتاه "عمو سیبیلو" در سال ۱۳۴۹ آغاز کرد و با اولین فیلم بلندش، "رگبار" (۱۳۵۱)، نام خود را به عنوان یک فیلمساز صاحبسبک و اندیشمند مطرح کرد. "رگبار" با نگاهی دقیق و شاعرانه به تحولات اجتماعی و تقابل سنت و مدرنیته، آغازگر مسیری بود که با شاهکارهایی چون "باشو، غریبه کوچک" (۱۳۶۴)، "شاید وقتی دیگر" (۱۳۶۶) و "مساف" (۱۳۷۰) ادامه یافت.
فیلم "مرگ یزدگرد" (۱۳۶۰)، که اقتباسی از نمایشنامه خود او بود، نقطه عطفی در کارنامه سینمایی او و سینمای ایران به شمار میرود. این فیلم با ساختاری مبتنی بر روایتهای متناقض و تمرکز بر مفهوم نسبیت حقیقت، نمونهای درخشان از سینمای فلسفی و تاریخنگر است. "سگکشی (۱۳۷۹) نیز پس از سالها دوری از فیلمسازی، بازگشتی قدرتمندانه برای او بود که با استقبال منتقدان و تماشاگران روبرو شد.
سبک و مضامین کلیدی
آثار بیضایی، چه در سینما و چه در تئاتر، از ویژگیهای منحصر به فردی برخوردارند:
زبان و دیالوگ: استفاده از زبانی فاخر، ادیبانه و در عین حال دقیق و حسابشده که به آثار او عمقی چندبعدی میبخشد.
اسطوره و تاریخ: بهرهگیری از اساطیر ایرانی و بازخوانی رویدادهای تاریخی برای طرح مسائل جهان معاصر.
هویت زنانه: توجه ویژه به شخصیت زن و جایگاه او در تاریخ و اجتماع. زنان در آثار بیضایی اغلب شخصیتهایی قدرتمند، کنشگر و پیچیده هستند.
ساختار روایی: استفاده از ساختارهای روایی غیرخطی، روایتهای تودرتو و شکستن مرز میان واقعیت و خیال.
پژوهش و دقت: تمامی آثار او بر پایه تحقیقات گسترده و دقیق در زمینههای تاریخی، اسطورهشناسی و فرهنگی بنا شدهاند.
مهاجرت و تداوم فعالیت
بهرام بیضایی در سال ۱۳۸۹ به دعوت دانشگاه استنفورد به ایالات متحده آمریکا مهاجرت کرد و به عنوان استاد مدعو در این دانشگاه به تدریس و پژوهش در زمینه ادبیات و هنرهای نمایشی ایران پرداخت. او در طول اقامت خود در آمریکا نیز از فعالیت هنری باز نایستاد و چندین نمایشنامه از جمله "طربنامه" و "چهارراه" را با حضور بازیگران ایرانی در کالیفرنیا به روی صحنه برد و کارگاههای آموزشی متعددی برگزار کرد.
بهرام بیضایی، با بیش از نیم قرن فعالیت هنری و پژوهشی، نه تنها به عنوان یک هنرمند بزرگ، بلکه به مثابه یک اندیشمند و روشنفکر تأثیرگذار، جایگاهی رفیع در تاریخ فرهنگ و هنر ایران دارد. آثار او گنجینهای گرانبها از درام، شعر و اندیشه
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 24 of 24 reviews
August 3, 2019
آخر تو هزاری هم بگویی من دلم صاف نمی شود. آخر کجا روم، که هم اینجا و هم آنجا زندان است.
چه برای خودم بیل بزنم، چه برای تو، چه برای دیگری، دست آخر بیش از تکه ای طعام برای گذر روز به دستم می آید؟
نمی آیم، سلام آباد نمی آیم، هیچ کجا نمی آیم.
پشت ميزم می نشینم، چایم را می نوشم، موسیقی ام را گوش می دهم، می میرم.
https://soundcloud.com/jurrivh/suicid...
چه برای خودم بیل بزنم، چه برای تو، چه برای دیگری، دست آخر بیش از تکه ای طعام برای گذر روز به دستم می آید؟
نمی آیم، سلام آباد نمی آیم، هیچ کجا نمی آیم.
پشت ميزم می نشینم، چایم را می نوشم، موسیقی ام را گوش می دهم، می میرم.
https://soundcloud.com/jurrivh/suicid...
April 17, 2024
قدم به قدم با زجراشون زجر کشیدم، با ذوقشون ذوق زدم، با آوارگیشون احساس آوارگی کردم و با پایان غم انگیزشون اشک ریختم. دلم برای درنا سوخت، سوخت چون اگه منم جاش بودم همون قدم هایی رو برمیداشتم که اون برداشت اما آخرش نباید اینطوری تموم میشد...
میخوام برم به نمایشنامه های خارجیم برسم اما هربار بیضایی یه چیز جدید رو میکنه و من بازم میخوام یه چیز جدید ازش بخونم:)
فیلمنامه هاشو بخونید، قشنگن:'(
میخوام برم به نمایشنامه های خارجیم برسم اما هربار بیضایی یه چیز جدید رو میکنه و من بازم میخوام یه چیز جدید ازش بخونم:)
فیلمنامه هاشو بخونید، قشنگن:'(
June 5, 2019
کتاب به قدری جذاب و خواندنی بود که در دو ساعت خواندمش، افسوس و صد افسوس که فیلمی از آن ساخته نشد به نظرم بسیار بسیار موضوع جالب و نابی داشت و صد البته تکان دهنده، میشه گفت در طول خواندن کتاب مدام با یاور و درنا سکانس به سکانس همراه شدم و به جلو رفتم و خودمو جزئی از داستان دونستم و هر چقدر به پایان نزدیکتر می شدم لذت خوندنش برام چند برابر می شد. واقعا هر چه قدر از قدرت قلم بیضایی در خلق شخصیت ها و جزئیات صحنه بگم کم گفتم، بیضایی همیشه می دانسته چگونه بنویسد و حصارهایش را کجا بگذارد و کاملا بر عرض زمین اش آگاه است، زمینی که ۵۰ سال از عمرش را برای آبادی اش صرف کرد و سرانجام ثمره اش که بیش از ۵۰ نمایشنامه و فیلمنامه تکرار نشدنی است برداشت کرد. به راستی که حضور بیضایی چه در عرصه تئاتر چه در عرصه سینما اتفاقی شگرف است و مطمئنا دیگر هیچ نویسنده ای نمی تواند چه در عرصه ادبیات نمایشی و چه داستانی به پای بلوغ او برسد ........
June 16, 2025
«یاوَر و دُرنا»
قلم استاد بیضایی بینظیر هستش. تک تک سکانس ها رو تصور کردم و همین برام بسیار لذتبخش تر کرد این کتاب رو. و واقعاً داشتم به این فکر میکردم که این همه هیاهو برای چی؟ این همه تلاش و تقلا ...
قلم استاد بیضایی بینظیر هستش. تک تک سکانس ها رو تصور کردم و همین برام بسیار لذتبخش تر کرد این کتاب رو. و واقعاً داشتم به این فکر میکردم که این همه هیاهو برای چی؟ این همه تلاش و تقلا ...
January 7, 2017
یکی از متفاوت ترین و غریب ترین فیلمنامه های بیضایی.
یه داستان عاشقانۀ خیلی قشنگ؛ و خیلی دردناک و غم انگیز؛
یه جور تمثیل زندگیه انگار این کتاب. انگار همه ی ما آدمها دنبال یه سلام آباد میگردیم، یه آرمان شهر، که وقتی فکر میکنیم بهش رسیدیدم و خوشبختیمون دیگه تضمین شده س، زندگی تازه از جاش بلند میشه و بهمون ثابت میکنه که نه. تو جریان زندگی، تنها پیروز میدون خود زندگیه. وقتی میفهمیم خورشید داره غروب میکنه که دیگه دیر شده. وقتی کرکس ها رو بالای سر بچه هامون میبینیم که دیگه کار از کار گذشته.
بدجوری درگیر کننده س این کتاب. تو طنزهاش آدم واقعن میخنده؛ تو تلاش یاور برای به دست آوردن عشق دُرنا، واقعن هیجان میدوه تو تن؛ وقتی یاور و درنا دارن میدون و نفس نفس میزنن برای زمین، خواننده هم نفس نفسش میگیره.
و شروع و پیشرفت و پایان این فیلمنامه شگفت انگیزه و دقیقن برخلاف همه ی چیزهائیه که آدم میتونه انتظار داشته باشه.
یه داستان عاشقانۀ خیلی قشنگ؛ و خیلی دردناک و غم انگیز؛
یه جور تمثیل زندگیه انگار این کتاب. انگار همه ی ما آدمها دنبال یه سلام آباد میگردیم، یه آرمان شهر، که وقتی فکر میکنیم بهش رسیدیدم و خوشبختیمون دیگه تضمین شده س، زندگی تازه از جاش بلند میشه و بهمون ثابت میکنه که نه. تو جریان زندگی، تنها پیروز میدون خود زندگیه. وقتی میفهمیم خورشید داره غروب میکنه که دیگه دیر شده. وقتی کرکس ها رو بالای سر بچه هامون میبینیم که دیگه کار از کار گذشته.
بدجوری درگیر کننده س این کتاب. تو طنزهاش آدم واقعن میخنده؛ تو تلاش یاور برای به دست آوردن عشق دُرنا، واقعن هیجان میدوه تو تن؛ وقتی یاور و درنا دارن میدون و نفس نفس میزنن برای زمین، خواننده هم نفس نفسش میگیره.
و شروع و پیشرفت و پایان این فیلمنامه شگفت انگیزه و دقیقن برخلاف همه ی چیزهائیه که آدم میتونه انتظار داشته باشه.
November 9, 2013
درنا：وقتي دانه مي کاري توي خاک،امروزنه فردانه،روزي سبزمي شه.من او را کاشته ام تو خاک،انتظاردارم انتظاردارم!
April 6, 2021
بینظیر و نفس گیر(در پایان)... ای کاش روزی روزگاری برسه و شانس اینو داشته باشیم که فیلمش هم ساخته بشه🥺 هرچند صحنه ها به قدری عالی توصیف شدن که در ذهنم پررنگ نقش بستن و در لحظات آخر با شخصیت های اصلی چنان همذات پنداری کردم که به نفس نفس افتادم... دست مریزاد به آقای بیضایی👏🏻
March 17, 2014
استاد بیضایی در این فیلمنامه در طراحی شخصیت اصلی زن داستان سنگ تمام گذاشته. داستان قوی محکم که پیوسته و بیامان روایت میشه شورانگیز است؛ قسمت پایانی فیلمنامه همراه با شخصیت درنا و یاور به تکاپو و نفس نفس کردن افتادم... :)
--------------
درنا: یاور برای زمین فکری کن؛ ترا خدا. این قبر بالای سرم؛ روز خودش- شب خیالش!
یاور: ما توی این راسته بهترین زمین را داریم.
درنا: ما توی این راسته یک خواب راحت نداریم
--------------
درنا: یاور برای زمین فکری کن؛ ترا خدا. این قبر بالای سرم؛ روز خودش- شب خیالش!
یاور: ما توی این راسته بهترین زمین را داریم.
درنا: ما توی این راسته یک خواب راحت نداریم
May 18, 2019
یه کار تحلیلی بود. درونمایه طمع، و زیادهخواهی. درنا و یاور برای به دست آوردن زمینی که متعلق به خودشان باشد، ایستاده کنار هم تلاش میکنند، اما آنکه زیاد میخواهد، سهمش هیچ خواهد بود؟ کار کاملا هوشمندانه از یک اثر کاربردی شعاری فاصله گرفته و درگیر جهان دو قطبی خوب/ بد نشده. نسبت کارای دیگر بیضایی متوسط رو به بالا حساب میشه.
May 16, 2023
بی هیچ رقیبی، بهرام بیضایی موردعلاقهترین نویسندهی منه.
که در مورد فیلماش تخصص اظهار نظر ندارم، اما نوشتههاش.. امان از جهانش.. حیف از ما.. حیف از زمانهای که چون بیضایی داره اما لیاقت استفاده از اون رو نداره.. امان از دایره واژگانش.. طلسم این هشت ماهی که از فرط مشغولیت ذهن به کتاب نخوندن گذشته رو فقط بیضایی میتونست بشکنه 🤍
که در مورد فیلماش تخصص اظهار نظر ندارم، اما نوشتههاش.. امان از جهانش.. حیف از ما.. حیف از زمانهای که چون بیضایی داره اما لیاقت استفاده از اون رو نداره.. امان از دایره واژگانش.. طلسم این هشت ماهی که از فرط مشغولیت ذهن به کتاب نخوندن گذشته رو فقط بیضایی میتونست بشکنه 🤍
July 27, 2025
دیگه به چه درد میخوره ...
May 10, 2021
کوری زاییده ی عشق بی اندازه و بیمار گونه به چیز هایی ست که زندگی و خوشبختی مان را به آن گره زده ایم. عشقی که زیاده خواهت کند سر به نیستت می کند. طمع باعث می شود داشته هایت را به خاطر نداشته هایت از دست بدهی. چشم به آرمان شهری می دوزی که اگر روزی نیز ساکنش شوی توانایی زندگی کردن در آن را نداری. هر چه بیشتر بخواهی و در طلبش بیشتر پافشاری کنی کمتر نصیب می بری. زمانی چشم باز می کنی و خود را در زمین گسترده ای میبینی که برای به دست آوردنش هرچه و هرکه داشته ای را باخته ای. زمین هایی که تمام عمر در طلبش بودی می شوند مزار کسانت.
فیلمنامه زمین داستان آوارگی زن و مردی است که برای رسیدن به مقصدی بهتر و زمینی آبادتر کوچ می کنند. "دُرنا" زن داستان به مانند پرنده ای مهاجر است که تمام عمر در طلب مکانی نزدیک به رودخانه پرواز و طی و طریق می کند. و "یاور" همسرش که به راستی تا لحظه ی آخر او را در رسیدن به آرزویش یاری داد و یاور بود. در "سلام آباد" آن آرمانشهری که بالاخره به آن پا گذاشت، کافیست اراده کنی و بخواهی تا قطعه زمینی از آن تو باشد که سبزش کنی. اما دُرنا راه سخت را انتخاب کرد. کودک و شوی خود را در مقابل آن زمین می پردازد. با آخرین رمق آفتاب سایه ی دُرنا که بر بیل تکیه زده روی مزار آن دو می افتد. دُرنا به زمین پیش روی خود می نگرد. در چه فکریست؟ به چه می اندیشد؟ آیا به این می اندیشد که ارزشش را داشت؟
او در فکر سبز کردن و بارور کردن زمین است. او آینده ی زمین را پیش چشم خود میبیند. شاید یاور و کودکش را که در این زمین کاشته روزی دوباره جوانه بزنند و برویند و سر از خاک درآورند!
فیلمنامه زمین داستان آوارگی زن و مردی است که برای رسیدن به مقصدی بهتر و زمینی آبادتر کوچ می کنند. "دُرنا" زن داستان به مانند پرنده ای مهاجر است که تمام عمر در طلب مکانی نزدیک به رودخانه پرواز و طی و طریق می کند. و "یاور" همسرش که به راستی تا لحظه ی آخر او را در رسیدن به آرزویش یاری داد و یاور بود. در "سلام آباد" آن آرمانشهری که بالاخره به آن پا گذاشت، کافیست اراده کنی و بخواهی تا قطعه زمینی از آن تو باشد که سبزش کنی. اما دُرنا راه سخت را انتخاب کرد. کودک و شوی خود را در مقابل آن زمین می پردازد. با آخرین رمق آفتاب سایه ی دُرنا که بر بیل تکیه زده روی مزار آن دو می افتد. دُرنا به زمین پیش روی خود می نگرد. در چه فکریست؟ به چه می اندیشد؟ آیا به این می اندیشد که ارزشش را داشت؟
او در فکر سبز کردن و بارور کردن زمین است. او آینده ی زمین را پیش چشم خود میبیند. شاید یاور و کودکش را که در این زمین کاشته روزی دوباره جوانه بزنند و برویند و سر از خاک درآورند!
March 22, 2021
بی نظیر و نفسگیر،با پایان های خاص بیضایی و قلم منحصر به فردش،سلسله ای از شکست و طمع و حسادت و نفرت و ناعدالتی،با خلق دوباره شخصیت زن های مقتدر،روایت پرکشش و داستانی که یک سوم پایانی اون نفس شمارو حبس میکنه و فشار خونتون رو افزایش میده،تلاشی که منجر به تنهایی شد،شاید بعضی وقتا نباید تلاش کرد و پذیرفت،عجیبه.
واقعا جای نقد نداشت هرچند که میدونم هنوز اثار بهتری از ایشون منتظرمن.
واقعا جای نقد نداشت هرچند که میدونم هنوز اثار بهتری از ایشون منتظرمن.
January 17, 2015
آنکه بیشتر میخواهد کمتر به دست می آورد
July 14, 2018
برای من ناامیدکنندهترین کتابی بود که خوندم تا الان
May 23, 2022
.
یاور: ما توی این راسته بهترین زمین را داریم.
درنا: ما توی این راسته یک خواب راحت نداریم.
.
مرد یکم: عاقل فکر برگشت را هم می کند.
مرد سوم: آن که بیشتر می خواهد کمتر به دست می آورد.
.
تصویر بالا می رود و بالا می رود؛تصویر گسترده ی زمین که هر دم گسترده تر و گسترده تر دیده می شود و در آن درنا هر دم به ما دورتر و دورتر؛تا جایی که چون بخواهی درنا را ببینی دیگر تنها زمینی بی کران دیده می شود.
.
زمین،همون طور که از اسم کتاب مشخصه زن و مردی در پی داشتن زمینی خودشونو به آب و آتیش میزنن.میخوان مالک زمینی باشن که برای خودشونه. از کسی میشنون که سلام آباد میتونن زمین بگیرن و اونجا زندگی کنن اونجا کسی اذیتت نمیکنه خودت ارباب خودتی. درنا و یاور زیاد خواستن.میخواستن کل زمین رو سبز کنن،کلی آرزو، برای داشتنِ زمینی که توش زندگی کنن.هرچی بیشتر تلاش کردن بیشتر درجا زدن.بیضائی چنان اسطوره ای از درنا میسازه که ستودنیه.درنا یه تنه همهی کارهارو به دست میگیره...اوایل داستان کمی کند پیش میرفت ولی وقتی رسید به آخرهای داستان...منم داشتم پا به پای مردم برای درنا و یاور غصه میخوردم،چنان هیجانی توی قلبم بود که انگار دارم صحنه رو تماشا میکنم و منتظرم درنا و یاور برسن...
.
جزئیاتِ #کتاب :
#زمین
#ادبیات_ایران
نویسنده : #بهرام_بیضائی
#انتشارات_روشنگران_و_مطالعات_زنان
۸۶صفحه
اردیبهشت
یاور: ما توی این راسته بهترین زمین را داریم.
درنا: ما توی این راسته یک خواب راحت نداریم.
.
مرد یکم: عاقل فکر برگشت را هم می کند.
مرد سوم: آن که بیشتر می خواهد کمتر به دست می آورد.
.
تصویر بالا می رود و بالا می رود؛تصویر گسترده ی زمین که هر دم گسترده تر و گسترده تر دیده می شود و در آن درنا هر دم به ما دورتر و دورتر؛تا جایی که چون بخواهی درنا را ببینی دیگر تنها زمینی بی کران دیده می شود.
.
زمین،همون طور که از اسم کتاب مشخصه زن و مردی در پی داشتن زمینی خودشونو به آب و آتیش میزنن.میخوان مالک زمینی باشن که برای خودشونه. از کسی میشنون که سلام آباد میتونن زمین بگیرن و اونجا زندگی کنن اونجا کسی اذیتت نمیکنه خودت ارباب خودتی. درنا و یاور زیاد خواستن.میخواستن کل زمین رو سبز کنن،کلی آرزو، برای داشتنِ زمینی که توش زندگی کنن.هرچی بیشتر تلاش کردن بیشتر درجا زدن.بیضائی چنان اسطوره ای از درنا میسازه که ستودنیه.درنا یه تنه همهی کارهارو به دست میگیره...اوایل داستان کمی کند پیش میرفت ولی وقتی رسید به آخرهای داستان...منم داشتم پا به پای مردم برای درنا و یاور غصه میخوردم،چنان هیجانی توی قلبم بود که انگار دارم صحنه رو تماشا میکنم و منتظرم درنا و یاور برسن...
.
جزئیاتِ #کتاب :
#زمین
#ادبیات_ایران
نویسنده : #بهرام_بیضائی
#انتشارات_روشنگران_و_مطالعات_زنان
۸۶صفحه
اردیبهشت
December 12, 2014
حتی اگر نام بیضایی پشت جلد این فیلم نامه نباشد، از ترکیب صحنه ها و گفتگوها، نام ها و رفتارها، نمادهایی از قبیل زمین و کشت و بارداری و مرگ و آینه و ... می توان دریافت که اثر قلم بیضایی است
بیضایی در زمینه ی ادبیات نمایشی ما اثر گذارترین قلم در پنج دهه ی اخیر بوده است. بیضایی سنت نمایشی ما را هم خوب می شناسد. خواندن بیضایی را، بهررو توصیه می کنم.
https://www.goodreads.com/author_blog...
بیضایی در زمینه ی ادبیات نمایشی ما اثر گذارترین قلم در پنج دهه ی اخیر بوده است. بیضایی سنت نمایشی ما را هم خوب می شناسد. خواندن بیضایی را، بهررو توصیه می کنم.
https://www.goodreads.com/author_blog...
May 6, 2008
موضوع این نمایشنامه به نظرم حرف نداره
باید به بیضایی دست مریزاد گفت
تا حالا چند بار خوندمش
هرچند کتابش گیر نمی یاد
اما کپی اش هم می ارزه
باید به بیضایی دست مریزاد گفت
تا حالا چند بار خوندمش
هرچند کتابش گیر نمی یاد
اما کپی اش هم می ارزه
August 14, 2023
یک فیلمنامه ی کوتاه از بیضایی(دیگه یادم نیست چندمین اثری که از بیضایی خوندم)
--
اگر ایدهی اصلی و درونمایه رو درنظر بگیریم،کتاب هیچ چیز جدیدی نداره.در نهایت میتونیم بگیم درباره ی حرص و آز آدمی میخواد صحبت کنه و حالا تلاش و کوشش و زندگیِ سخت.
اما شیوه ی نگارش همه چیز رو زیبا میکنه.شروع داستان بسیار زیبا اتفاق میفته و کاملا سینمایی.ما با ۴کاراکتر مواجهیم که هنوز نمیدونیم کدومارو قراره تا آخر داشته باشیم.رفتار آدم ها در شروع بسیار عجیبه.یاور و درنا معلوم نیست که دزدن یا دیوانه یا غاصب!
انقدر روند نگارش و البته صحنه سازیها در همین فضای نوشتاری خوبه که خیلی دیر یادت میاد از خودت بپرسی که داستان داره به کدوم سمت میره.
و درنا و یاور همینجوری تورو با خودشون میکشن به گذشته و آینده و تورو با زندگیشون آشنا میکنن.اونقدر خودمونی میشن که یادت میره اول داستان چقدر رفتارشون غریب بود.
--
طبق معمول نقش "زن" در آثار بیضایی،اینجا هم با یه زن همه کاره طرفیم.زنی که کار میکنه ،مشورت میده،بار برمیداره،احساساتشو بروز میده و...
با اینکه فیلمنامه سال ۶۰ نوشته شده ولی از استریوتایپ زنِ گوشه نشین با تصمیم های فقط احساسی خبری نیست.
کلا زن رو در بیشتر آثار بیضایی خیلی دوست دارم و از زمان نگارشش خیلی جلوتر بوده واقعا
--
پایان داستان میتونست مرموزتر باشه.میتونست ساعدیوارتر نوشته بشه:)) ولی تصویر سازی ها حیرت انگیز بود.هنوز تصویر بلوچ زیر درخت،قبر بالای تپه و درنا وسط زمین جلوی چشممه با اینکه هیچکدومشون رو ندیدم
--
احتمالا بشه ماجرای کتاب رو به "مالکیت خصوصی" و تفکرات چپ هم ربط داد.ولی نتیجه گیری ازش خیلی اسون نخواهد بود
--
اگر ایدهی اصلی و درونمایه رو درنظر بگیریم،کتاب هیچ چیز جدیدی نداره.در نهایت میتونیم بگیم درباره ی حرص و آز آدمی میخواد صحبت کنه و حالا تلاش و کوشش و زندگیِ سخت.
اما شیوه ی نگارش همه چیز رو زیبا میکنه.شروع داستان بسیار زیبا اتفاق میفته و کاملا سینمایی.ما با ۴کاراکتر مواجهیم که هنوز نمیدونیم کدومارو قراره تا آخر داشته باشیم.رفتار آدم ها در شروع بسیار عجیبه.یاور و درنا معلوم نیست که دزدن یا دیوانه یا غاصب!
انقدر روند نگارش و البته صحنه سازیها در همین فضای نوشتاری خوبه که خیلی دیر یادت میاد از خودت بپرسی که داستان داره به کدوم سمت میره.
و درنا و یاور همینجوری تورو با خودشون میکشن به گذشته و آینده و تورو با زندگیشون آشنا میکنن.اونقدر خودمونی میشن که یادت میره اول داستان چقدر رفتارشون غریب بود.
--
طبق معمول نقش "زن" در آثار بیضایی،اینجا هم با یه زن همه کاره طرفیم.زنی که کار میکنه ،مشورت میده،بار برمیداره،احساساتشو بروز میده و...
با اینکه فیلمنامه سال ۶۰ نوشته شده ولی از استریوتایپ زنِ گوشه نشین با تصمیم های فقط احساسی خبری نیست.
کلا زن رو در بیشتر آثار بیضایی خیلی دوست دارم و از زمان نگارشش خیلی جلوتر بوده واقعا
--
پایان داستان میتونست مرموزتر باشه.میتونست ساعدیوارتر نوشته بشه:)) ولی تصویر سازی ها حیرت انگیز بود.هنوز تصویر بلوچ زیر درخت،قبر بالای تپه و درنا وسط زمین جلوی چشممه با اینکه هیچکدومشون رو ندیدم
--
احتمالا بشه ماجرای کتاب رو به "مالکیت خصوصی" و تفکرات چپ هم ربط داد.ولی نتیجه گیری ازش خیلی اسون نخواهد بود
January 25, 2019
جنگ برای زمین...قسمت پایانی کتاب یکی از نفس گیرین صحنه های سینمایی رو داره. قلبم به شماره افتاده بود. نفسم بند اومده بود. یک چیزی که نظرم رو به خودش جلب کرد صحنه مسابقه انتخاب همسر بود که به زیبایی هر چه تمام تر به تصویر کشیده شد. و غذای عسل و آرد مخصوص سلام آباد.
#ebrahimbarzegar #thesevenbeauties
#ebrahimbarzegar #thesevenbeauties
December 15, 2023
من واقعا کارهای استاد بیضایی رو دوست دارم .
این فیلمنامه رو هم دوست داشتم ،هفتاد درصد کتاب رو هم خونده بودم و داشتم لذت می بردم که یه دفعه دیدم انگار داستان آشناست ... این تِم داستان اقتباسی بود از داستان کوتاه "یه مرد چقدر زمین احتیاج داره ؟" نوشته ی تولستوی ...برای همین آخر داستان و کامل تونستم حدس بزنم و لذتش برام از بین رفت . اگر اون داستان را نخوندید لذت بیشتری از این اثر می برید .
این فیلمنامه رو هم دوست داشتم ،هفتاد درصد کتاب رو هم خونده بودم و داشتم لذت می بردم که یه دفعه دیدم انگار داستان آشناست ... این تِم داستان اقتباسی بود از داستان کوتاه "یه مرد چقدر زمین احتیاج داره ؟" نوشته ی تولستوی ...برای همین آخر داستان و کامل تونستم حدس بزنم و لذتش برام از بین رفت . اگر اون داستان را نخوندید لذت بیشتری از این اثر می برید .
April 6, 2023
دل گدازترین فیلمی که از جناب بیضایی دیدم
اگر چه نساختید...
اگر چه نساختید...
December 24, 2024
امان از این انسان و حرص و طمعش. امان از روزگار مدرن. امان از اینهمه تلاش برای یه لقمه نان.
September 16, 2025
«در عوض تو ده سال احساس مالکیت کردی. ده سال حس کردی زمین زمینِ خودته. درست نمیگم؟ هرچند که نبود!»
Displaying 1 - 24 of 24 reviews