ဆုံေနရက္နဲ႕လြမ္းေလျခင္း

by ဂျူး

424 pages, Paperback

First published December 1, 2013

About the author

Ju is a Burmese novelist, well known for her strong, intelligent female characters.

Despite her interest in writing, upon her mother's prodding, she pursued medical studies at the Institute of Medicine, Mandalay. She started writing while in medical school, and her first short story (ရာဇဝင်ထဲမှာမောင့်ကိုထားရစ်ခဲ့) was published in 1979. Her writing career took off in the late 1980s, with her debut novel, Remembrance (အမှတ်တရ), published in 1987.The bestseller novel stirred controversy for endorsing Western existentialist philosophy and portraying cohabiting unwed couples.

She has published fifteen novels (most of them were adapted into films), seven collections of short stories and seven collections of articles on the environment. She currently works as a co-founder of an HIV positive children orphanage and also a participant in the HIV/AIDS Media Initiative and Yadana Metta Foundation. Her writings now focus on environmental conservation.

Reviews

[Hnin Set Phyu · Rating 3 out of 5]

3.5 stars
I remember hating this book when I first read it when it was released. I used to think her characters overachieve(?) despite their backgrounds. The female protagonist was lying to herself that she didn't love Mg and I felt very frustrating. But now that i'm older(?) and read this book once again, I kind of understand her a little more (butistillhateher). This book is set in three locations - yay nan chaung, yangon and france, so it's always a plus to read about different places than my city. I took one star off because I felt very frustrated while reading this, hating the female protagonist, and another half a star off because I can do so. 😎

[Ye Lin Aung · Rating 4 out of 5]

It's not my favourite yet but It's amazing how the author ended the opposite of the way as the audience expected.

[May Sun Aung · Rating 4 out of 5]

4.5 stars

[Emily Kyaw · Rating 5 out of 5]

မောင် ကိုယ့်ဆီက ဘာကိုများ လိုချင်တာလဲ။ဘာကို တောင်းမှာလဲ။ ခါတိုင်းလို ဂျစ်ကန်ကန်မျက်နှာပေးဖြင့် လက်ထပ်ချင်တယ်ဟု တောင်းဆိုနေကျ မောင့်မျက်ဝန်း မှုန်ဝေဝေကို မြင်ယောင်မိတော့ ကျွန်မနှုတ်ခမ်းတွေ နွေးပူသွားသည်။ ခြေရာဖျောက်ကောင်းတဲ့သူ အခု သူ ဘယ်မှာပါလိမ့်။
-----------------------
ကျွန်မသိသည့်ချစ်ခြင်းမေတ္တာမှာ မောင်သိသည့်အချစ်နှင့် မတူဘူးဟု ကျွန်မ ယူဆသည်ဆိုတာ မောင် လက်ခံချင်မှ လက်ခံမှာပေါ့။
မောင်နှင့် ကျွန်မ ဝေးခဲ့ကြရခြင်း၏အခြေခံအကြောင်းကလည်း အဲဒါပါပဲ။

[Serena Shwe · Rating 5 out of 5]

This is the second book of Jue's that makes me sob at the climax and after. The way she portrays about platonic love between a sister and her (adopted) little brother, who later have feelings not-so-platonic.

[Daisy · Rating 5 out of 5]

This is the first ever novel of my life(except magazine novel or school course novels) and I read it in Grade 10,in 2014. Journey of readin At the first time reading, I sunk into the characters and even cried when the female character waa sad. The author's writing is so attractive and descriptive that I felt like I was in the story. The reason why I love Lavender and the little spark that push me to have interest in child psychology and child education. No matter how many time I re-read, I never feel tired of it...... A CANDY IN MY HEART 💗

[Aung Oo Sak · Rating 5 out of 5]

မဖြစ်နိုင်တဲ့ တံတိုင်း​​တွေ​ကြောင့် မသိစိတ်က ချစ်​နေရဲ့သားနဲ့ မြိုသိပ်ထားခဲ့တဲ့ အင်းကြင်း​ဝေနဲ့ ​ငယ်ငယ်ကတည်းက မေတ္တာငတ်ခဲ့ရလို့ သူ့အ​ပေါ်မှာ ​မေတ္တာအပြည့်အဝ​​ပေးခဲ့တဲ့ အစ်မတစ်​ယောက်ကိုမှ ​​ချစ်ခြင်းမေတ္တာသက်ဝင်သွားခဲ့တဲ့ ​မောင်သက်​ဝေ....
အဆုံးသတ်က မလှခဲ့​ပေမဲ့ သိပ်ကိုမှ အဓိပ္ပါယ်ရှိတဲ့ ဇာတ်သိမ်း​လေးလို့​ပြောရမယ်။

စာ​ကြောင်း​လေးတစ်ခုက​တော့ မှတ်မှတ်ရရပါပဲ ...."ကျွန်​တော်က အတိတ်မှာပဲ ​နေခဲ့ချင်တာ...." တဲ့​လေ.....

​ဒီစာအုပ်ဖတ်ရင်း​ လေ့လာလိုက်ရတာက​တော့ က​လေး​တွေအ​​ပေါ်မှာ သား​ချော့​​တေး​တွေ ကဗျာ​လေး​​တွေက ဘယ်​လောက်ထိ သက်​ရောက်မှုရှိ​စေနိုင်လဲ ဆိုတာပါပဲ....

[Si Thu]

Good

[Winmyamyakhine]

I think it might be good.

[Punk Dazzle · Rating 1 out of 5]

123

[Zin Aung]

wanna read

[Tun Kyal Phyu Ko · Rating 3 out of 5]

အမျိုးသမီးတွေကို နားမလည်ဘူးလို့ ယောက်ျားလေးတွေ ဘာကြောင့်ပြောလဲ နားလည်သွားပါပြီ။ ရယ်လည်း ရယ်ရပါတယ်။ စိတ်လည်း မကောင်းပါဘူး။