Elegías de Bierville

by Carles Riba, Alfonso Costafreda (translator), José Agustín Goytisolo (contributor)

Barcelona. 1985. Edicions del Mall. 22x14. 111p.

Genres: Poetry

111 pages, Hardcover

First published January 1, 1943

About the author

Catalan poet and writer. He translated into Catalan classical works from Homer, Sophocles, Plutarch and Euripides as well as authors such Cavafy, Hölderlin, Poe, Rilke and Kafka.

Reviews

[Diana · Rating 4 out of 5]

es fort... probablement de la millor poesia que s'ha fet en català? en tot cas moment estel·lar.

[sara]

????? no he entès res

[MimbleWimble___ Elli Maria Moutsopoulou · Rating 4 out of 5]

Στην Καταλωνία, τη στιγμή που το πάθος για τον ρομαντισμό και τον μεσαίωνα υπήρξε κινητήρια δύναμη για το πολιτιστικό κίνημα της Renaixença [Αναγέννησης], παράλληλα με την επιστροφή στους εθνικούς μύθους, στράφηκαν προς τον κλασικισμό και την Ελλάδα. Οι σχέσεις Καταλωνίας και Ελλάδας δικαιολογούν το γεγονός ότι το φιλελληνικό κίνημα βρήκε εκεί ακόμη πιο πρόσφορο έδαφος. Πολλοί καλλιτέχνες μαγνητίστηκαν από την ελληνική ομορφιά ανάμεσά τους και ο Ρίμπα.

Ο Carles Riba το 1906, ένα δεκατριάχρονο αγόρι, χάρη στην ποιητική του συλλογή τοποθετήθηκε στο κίνημα του Noucentisme (κίνημα που διεκδικούσε τις ελληνικές ρίζες της καταλανικής κουλτούρας). Το 1927 πραγματοποίησε ένα μεγάλο του όνειρο και ταξίδεψε στην Ελλάδα, πιο συγκεκριμένα στην Αττική,τη Βοιωτία,τη Φωκίδα,την Πελοπόννησο, τη Σαντορίνη και την Ιθάκη.Οι ελεγείες αυτές είναι εμπνευσμένες από την Ελλάδα και τις ομορφιές της, τα δάση, τα τρεχούμενα νερά, τα δέντρα, τους ναούς, τις θεμελιώδεις αξίες του ανθρωπισμού και της δημοκρατίας που γεννήθηκαν σε αυτό τον τόπο.

Τα ποιήματα παραθέτονται αμετάφραστα από την αριστερή πλευρά του βιβλίου και μεταφρασμένα από τη δεξιά. Στο πίσω μέρος υπάρχουν σχετικά σχόλια.

Κάθε φορά, από μικρό παιδί, που διάβαζα ξένους ποιητές και συγγραφείς που εξυμνούσαν την ελληνική ομορφιά σαν μια λαμπερή θεότητα ένιωθα δέος, συγκίνηση και περηφάνια.

Τις τελευταίες 8 μέρες αγαπητέ Ρίμπα η Ελλάδα καίγεται για ακόμη μια φορά, μέρη που εσύ αγκάλιασες και αγάπησες κάηκαν ολοσχερώς από μια διαφορετική φλόγα εκείνης που εσύ ανέφερες...

[Xavi · Rating 5 out of 5]

M’ha agradat moltíssim aquest de Carles Riba, feia temps que no llegia poesia en català i potser dic algun disbarat. És una obra breu i bella, una finestra que s’entreobre un sol instant i deixa veure una estampa melanconiosa. T’hi has de fixar per seguir el camí una mica serpentejant, ombrívol, dels versos de Riba i no perdre’t completament. Tot i que anar a les palpentes en poesia a mi m’agrada, allò de no saber ben bé què s’hi diu i completar el context. En les Elegies de Bierville l’inefable és cabdal, crec, i de bon començament, en el prefaci, el poeta ja ens avisa que “un poema no s’explica; és a dir, les seves paraules no són canviables per unes altres”.

Els poemes del llibre són meravellosos i molt sensibles. Hi ha com una mena de misteri cantat, molt musical, o jo l’hi trobo. Unes elegies en les que el sentiment de pèrdua em sembla ambivalent, com una mica de la part de dins del poeta i després també, és clar, de fora, l’exili. Crec que és més espiritual que no pas una altra cosa, i ja ve a ser això la poesia. Molt recomanable.

[Carles Ribera · Rating 4 out of 5]

Les Elegíes han estat prou bé, el manual no

[Mar]

m’he quedat igual de perduda… gràcies marrugat