Με πρόφαση τη συμμετοχή της στη διά νοιξη του Σπηλαίου των Λιμνών, η Αναστασία Στεφάνου επιστρέφει στην Κλειτορία ως Νατάσα Βάλβη. Πραγματικός σκοπός της είναι να ανακαλύψει τον άνθρωπο που δολοφόνησε πριν από χρόνια τη νεαρή Ιωάννα και να αποκαταστήσει το όνομα του πατέρα της, που καταδικάστηκε άδικα για τον φόνο και αυτοκτόνησε στη φυλακή.
Όταν διαπράττεται ένα νέο έγκλημα και στο χέρι του θύματος ο αστυνόμος Ρήγας βρίσκει το τσαλακωμένο σημείωμα «Η κόρη του φονιά είναι εδώ», η Νατάσα αντιλαμβάνεται με τρόμο ότι το παρελθόν εξακολουθεί να την καταδιώκει… Ακολουθεί και δεύτερη δολοφονία και εκείνη, κατηγορούμενη πλέον, προσπαθεί να αποδείξει την αθωότητά της. Όμως, η μυστηριώδης Μόιρα είναι αποφασισμένη να την καταστρέψει, υφαίνοντας γύρω της περίτεχνα έναν θανατηφόρο ιστό…
Θα καταφέρει να φτάσει η Νατάσα στην αλήθεια και να αποδώσει δικαιοσύνη ή το μυστικό θα μείνει για πάντα θαμμένο στο Σπήλαιο των Λιμνών;
Η Ελευθερία Μεταξά γεννήθηκε στο Αιγάλεω το 1970. Είναι πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών, της Δραματικής Σχολής Διομήδη Φωτιάδη και του τμήματος Δημοσιογραφίας του Εργαστηρίου Ελευθέρων Σπουδών ΑΝΤ1. Εργάστηκε ως ηθοποιός, λαμβάνοντας μέρος σε θεατρικές παραστάσεις και τηλεοπτικές σειρές, ως ασκούμενη δημοσιογράφος στο δελτίο ειδήσεων του ΑΝΤ1 και ως φιλόλογος σε φροντιστήρια Μέσης Εκπαίδευσης.
Σήμερα ασχολείται με τη συγγραφή αστυνομικών μυθιστορημάτων, με τη μετάφραση και την επιμέλεια βιβλίων και με μεταγλωττίσεις ξένων τηλεοπτικών σειρών. Είναι μέλος της ΠΕΛ (Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών) και μιλάει Αγγλικά.
Από τις εκδόσεις Μίνωας κυκλοφορούν τα μυθιστορήματά της Τα τρία πρόσωπα της Εκάτης, Αθώοι Ένοχοι, Μαύρα σαν τον έβενο μαλλιά (επανέκδοση), Το χέρι του Θεού, Ο θησαυρός της Σμύρνης, Ποιος σκότωσε την Ιφιγένεια; (επανέκδοση), Ίχνος στον καθρέφτη, H κόρη της λήθης (επανέκδοση), Το στοιχειό του Αχέροντα και Μην κοιτάξεις πίσω (επανέκδοση).
Μια ιστορία εκδίκησης... που με μπέρδεψε αρκετά. Από την αρχή κιόλας τα τόσα ονόματα με μπέρδεψαν, αν και όσο προχωρούσε η ιστορία τα έβαλα σε μια σειρά. Όπως επίσης και το τέλος, τελικά ήταν ένα άτομο η Μόιρα και η Νατάσα; Αν είναι έτσι κρίμα κάθε άνθρωπος που την πλησιάζει γιατί είτε θα καταλήξει με ψυχολογικά είτε πεθαμένος.
This entire review has been hidden because of spoilers.
Όλο καί πιο σπάνια επιλέγω να διαβάσω επανεκδόσεις βιβλίων εγχώριων, ή, μη συγγραφέων. Άν καί έχω μία σταθερή άποψη γύρω απ'αυτές, δεν είμαι παντελώς απόλυτη καί υπάρχουν περιπτώσεις βιβλίων, που ναι, το ομολογώ πως θα επιλέξω να τα αναζητήσω καί να τα διαβάσω. Αφορούν, κυρίως, βιβλία που για ποικίλους λόγους δεν κατάφερα να τα διαβάσω στην πρώτη τους έκδοση, ή, που τα υπογράφουν αγαπημένοι/ες συγγραφείς καί τυγχάνει να λείπουν από την συλλογή μου. Ένα τρανό παράδειγμα είναι το μυθιστόρημα της συγγραφέως Ελευθερίας Μεταξά, ''Σπασμένος καθρέφτης'', το οποίο, προσφάτως, επανακυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Μίνωας, άκρως ανανεωμένο τόσο ως προς το περιεχόμενο, όσο καί προς τον καινούργιο τίτλο, που φέρει ''Η κόρη της λήθης''.
Η συγγραφέας Ελευθερία Μεταξά έχει δώσει καί περάσει με απόλυτη επιτυχία τις εξετάσεις της -στον χώρο της λογοτεχνίας- εξ ου καί το φανατικό αναγνωστικό κοινό, που την ακολουθεί βιβλίο με το βιβλίο. Εγώ ποτέ έως σήμερα δεν έχω κρύψει την αδυναμία που έχω προς το πρόσωπο της ηρωϊδας της, Έλσας Γληνού, καί διαβάζω κάθε βιβλίο με πρωταγωνίστρια εκείνη. Όμως, στο παρόν έργο δεν θα την ''συναντήσουμε'' καί εκεί που αρχικά νόμιζα πως ''απιστώ'' απέναντί της, η ιστορία του βιβλίου ''Η κόρη της λήθης'' ήρθε να με συνταράξει καί να μου θυμίσει -όχι ότι τους είχα ξεχάσει- τους λόγους για τους οποίους δηλώνω πιστή αναγνωστική θαυμάστρια της πένας της συγγραφέως...
Δεν αρκούν πάντα οι πλούσιες γνώσεις γύρω από την ανθρώπινη ψυχολογία, ώστε να γράψει κάποιος/α ένα ψυχολογικό θρίλερ, το οποίο να διαπερνά τον νου καί την ψυχή των αναγνωστών/στριων, μα χρειάζεται καί μία εξίσου δυνατή πένα που να μετουσιώνει όλα αυτά σε σκέψεις που κοσμούν τις σελίδες των βιβλίων. Ναι, η συγγραφέας κατέχει καί τα δύο σε πολύ μεγάλο βαθμό καί αυτό δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από κάποιον/α. Ουσιαστικά έχει μία σταθερή καί δυναμική βάση για να μας παρασύρει σε ένα παιχνίδι του μυαλού, που φαντάζει σαν άλλη σπαζοκεφαλιά την οποία πεισμώνουμε για να λύσουμε. Θα μας δοθούν, όμως, τόσο εύκολα οι απαντήσεις, ή, όχι;
''Με πρόφαση τη συμμετοχή της στη διά νοιξη του Σπηλαίου των Λιμνών, η Αναστασία Στεφάνου επιστρέφει στην Κλειτορία ως Νατάσα Βάλβη. Πραγματικός σκοπός της είναι να ανακαλύψει τον άνθρωπο που δολοφόνησε πριν από χρόνια τη νεαρή Ιωάννα και να αποκαταστήσει το όνομα του πατέρα της, που καταδικάστηκε άδικα για τον φόνο και αυτοκτόνησε στη φυλακή. Όταν διαπράττεται ένα νέο έγκλημα και στο χέρι του θύματος ο αστυνόμος Ρήγας βρίσκει το τσαλακωμένο σημείωμα «Η κόρη του φονιά είναι εδώ», η Νατάσα αντιλαμβάνεται με τρόμο ότι το παρελθόν εξακολουθεί να την καταδιώκει… Ακολουθεί και δεύτερη δολοφονία και εκείνη, κατηγορούμενη πλέον, προσπαθεί να αποδείξει την αθωότητά της. Όμως, η μυστηριώδης Μόιρα είναι αποφασισμένη να την καταστρέψει, υφαίνοντας γύρω της περίτεχνα έναν θανατηφόρο ιστό… Θα καταφέρει να φτάσει η Νατάσα στην αλήθεια και να αποδώσει δικαιοσύνη ή το μυστικό θα μείνει για πάντα θαμμένο στο Σπήλαιο των Λιμνών;" (Περίληψη οπισθοφύλλου)
Δεν έχω διαβάσει την πρώτη έκδοση του βιβλίου, για να μπορέσω να προβώ στην όποια σύγκριση μεταξύ εκείνης καί της παρούσας, μα αυτό, που μπορώ να πω με σιγουριά, είναι πως μιλάμε για ένα μυθιστόρημα, η ιστορία του οποίου αναζητά τα αίτια καί τα κίνητρα πίσω από την διάπραξη των όποιων εγκλημάτων. Ναι, η ανθρώπινη ψυχολογία καί διάφοροι παράγοντες όπως είναι τα όποια κατεστημένα καί πεποιθήσεις των κλειστών επαρχιακών κοινωνιών, η παθογένεια που μαστίζει τις κοινωνίες, η λανθασμένη στάση καί συμπεριφορά των ανθρώπων προς τους συγγενείς των θυτών καί το στίγμα που, αδίκως καί χωρίς καμία δικαιολογία, τους/τις φορτώνουν καθορίζουν πολλά από τα γενόμενα γύρω μας.
''Όλοι πίστεψαν ότι χάθηκε. Εκείνη, όμως, επέστρεψε για να εκδικηθεί.''
Για μένα η υπόθεση του βιβλίου θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ένας διαρκής προβληματισμός, ο οποίος προ(σ)καλεί την γέννηση της όποιας τάσης ενσυναίσθησης, αλλά καί ανάγκης για απόδοση της δικαιοσύνης με όποιο ( ; ) κόστος. Η συγγραφέας με λεπτές, σχεδόν χειρουργικές, κινήσεις ''κινεί'' τα νήματα καί με την εις βάθος σκιαγράφηση των χαρακτήρων των προσώπων σε συνδυασμό με τις περιγραφικές σκηνές, τον ρεαλισμό που διακρίνει όλη την πλοκή, αλλά καί την ανάδειξη όλων των καλών καί των κακών που ''κατοικούν'' μέσα στις ψυχές των ανθρώπων μας οδηγεί στον επίλογο του βιβλίου με μία αποκάλυψη που τρομάζει καί μας συνταράσσει την ίδια στιγμή... Ένα βιβλίο που μου άφησε πολύ καλές εντυπώσεις καί σας προτρέπω να διαβάσετε κι εσείς, ακόμη κι αν το έχετε κάνει στην πρώτη του κυκλοφορία. Καλή ανάγνωση.
H Αναστασία Στεφάνου αποφασίζει να επιστρέψει στη γενέτειρα της με αφορμή τη διάνοιξη του Σπηλαίου των Λιμνών. Με νέο όνομα ως Νατάσα Βάλβη θα προσπαθήσει να μάθει ποιος κρύβεται πίσω από την δολοφονία της Ιωάννας και το τι συνέβη με τον αδόκητο χαμό του πατέρα της.
Ένα νέο έγκλημα στη περιοχή της Κλειτορίας θα κινήσει υποψίες στην αστυνομία και το παρελθόν θα έρθει σε σύγκρουση με το παρόν. Όσα θα αποκαλυφθούν θα φέρουν στην επιφάνεια τραύματα και αλήθειες που θα πονέσουν.
Η Ελευθερία Μεταξά ξανασυστήνει στο αναγνωστικό κοινό ένα παλιό της βιβλίο με νέο τίτλο. Είναι μία συγγραφέας που καταφέρνει να με εντυπωσιάζει με τα αναγνώσματά της.
Αυτό που μου αρέσει είναι ο τρόπος που παρουσιάζει τους χαρακτήρες στην ιστορία της καθώς ξεκινάει από το γενικό για να φτάσει στο ειδικό που είναι η ουσία πίσω από τις πράξεις και τα κίνητρα των προσώπων. Ο τρόπος γραφής της είναι κινηματογραφικός. Οι ανατροπές είναι πολλές και το φινάλε της ιστορίας εντυπωσιακό.
Άλλο ένα θετικό στο ανάγνωσμα είναι ότι αναφέρεται στις ψυχικές ασθένειες με ευαισθησία και δίνει στον αναγνώστη την ευκαιρία να δει τι υπάρχει στη ψυχοσύνθεση των προσώπων.
Ένα καθηλωτικό ανάγνωσμα από την υπέροχη Ελευθερία Μεταξά.
Η αλήθεια είναι ότι είμαι ανάμεσα σε 2 και 3 αστέρια. Είμαι μεγάλη θαυμάστρια της συγγραφέως έχοντας διαβάσει όλα της τα βιβλία αλλά το συγκεκριμένο φαίνεται ότι πρόκειται για μια από τις πρώτες προσπάθειές συγγραφής. Πολλές επαναλήψεις των γεγονότων με διαφορετικά λόγια, ήρωες χωρίς κάποιο ιδιαίτερο βάθος θα έλεγα, ενώ ήδη από την αρχή του βιβλίου αν σκεφτείς την επιλογή του περίεργου ονόματος καταλαβαίνεις κατευθείαν την υπόθεση. Λαμβάνοντας υπόψη ότι κανονικά πρόκειται για βιβλίο του 2016 καταλαβαίνω και την επιλογή των τόσο ψεύτικων διαλόγων που δεν ανταποκρίνονται στο ύφος των πραγματικών συζητήσεων μεταξύ των ανθρώπων. Για την εποχή που γράφτηκε θα κρινόταν ως πρωτοπόρο αλλά με τα σημερινά δεδομένα με τόσα ψυχολογικά θρίλερ βιβλία κι τόσες παρόμοιες σειρές, ένας «έμπειρος» αναγνώστης του είδους καταλαβαίνει εύκολα το τέλος και τις «ανατροπές», που αναμένονται. Στα επόμενα βιβλία της ωστόσο φαίνεται η πραγματική ωρίμανση του ταλέντου της συγκεκριμένης συγγραφέως και για αυτό μπράβο της!
Το άκουσα σε jukebooks Μόλις είδα ότι ανέβηκε ,αμέσως ήθελα να το ακούσω. Μια ακόμα καταπληκτική αφήγηση από την κ Μεταξά. Μια ιστορία χωρίς τους αγαπημένους μας ήρωες που έχουμε συνηθίσει σε προηγούμενα βιβλία αλλά με εξίσου ενδιαφέροντες ήρωες που σε κρατά το ενδιαφέρον μέχρι το τέλος. Μόνη μου ένσταση ότι θα ήθελα ένα διαφορετικό τέλος. Όμως παραμένει ένα ευχάριστο βιβλίο.
Αρκετά καλό, ειδικά σε σχέση με τα επόμενα της. Το πρώτο μισό του βιβλίου μου φάνηκε πιο αγωνιώδες από το δεύτερο, κυρίως γιατί στο δεύτερο μισό υποψιάστηκα τί θα συμβεί, οπότε το περίμενα το τέλος. Παρ' όλα αυτά δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου.
Μου αρέσει πολύ η γραφή της και οι ιστορίες της ..Αυτό διαβάζεται μανιωδώς..Ακόμη ένα ψυχολογικό αστυνομικό βιβλίο με έντονους χαρακτήρες και ΑΠΡΌΣΜΕΝΟ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΌ τέλος...