What do you think?
Rate this book
I Want to Forget. Chcę zapomnieć
Pięć milionów odsłon w serwisie Wattpad!
Roxanne jest zagubioną szesnastolatką, która najbardziej lubi zaszyć się w swoim pokoju i śpiewać lub czytać książki. Właśnie skończył się rok szkolny i nadszedł czas na wymarzone wakacje w towarzystwie przyjaciółki. Jednak w wyniku intrygi, którą uknuł jej ojciec, zamiast nad morzem razem z Alison lądują na letnim obozie piłkarskim. Tylko one dwie pośród rzeszy młodych chłopaków. To nie może skończyć się dobrze, prawda?
Tam Roxy poznaje tajemniczego Christophera, a ich relacja z każdym dniem staje się coraz bardziej wroga. Nieoczekiwanie dla samej siebie nastolatka zacieśnia więź z ojcem , którego nie cierpiała, zawiera nowe przyjaźnie i być może zakocha się w kimś , kto nigdy nie był jej przeznaczony. W końcu piłkarska rozgrywka, to często foul play.
Roxanne jest zagubioną szesnastolatką, która najbardziej lubi zaszyć się w swoim pokoju i śpiewać lub czytać książki. Właśnie skończył się rok szkolny i nadszedł czas na wymarzone wakacje w towarzystwie przyjaciółki. Jednak w wyniku intrygi, którą uknuł jej ojciec, zamiast nad morzem razem z Alison lądują na letnim obozie piłkarskim. Tylko one dwie pośród rzeszy młodych chłopaków. To nie może skończyć się dobrze, prawda?
Tam Roxy poznaje tajemniczego Christophera, a ich relacja z każdym dniem staje się coraz bardziej wroga. Nieoczekiwanie dla samej siebie nastolatka zacieśnia więź z ojcem , którego nie cierpiała, zawiera nowe przyjaźnie i być może zakocha się w kimś , kto nigdy nie był jej przeznaczony. W końcu piłkarska rozgrywka, to często foul play.
336 pages, Paperback
First published May 15, 2024
6 people are currently reading
106 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 56 reviews
October 2, 2024
Pięć milionów odsłon na Wattpadzie, motyw enemies to lovers, slow burn oraz pełna emocji historia na lato z motywem sportowym. Wszystkie te informacje znajdują się w opisie książki, więc pomyślałam, biorę to! Szczególnie że lubię od czasu do czasu przeczytać młodzieżówkę! I jak myślicie, było warto poświecić czas na przeczytanie tych 336 stron (chociaż ze względu na rozmiar czcionki miałam wrażenie, że było ich o wiele więcej)? Nie, zdecydowanie nie było!
Główną bohaterką historii jest Roxanne szesnastolatka, która próbuje pogodzić się z rozwodem rodziców. Po zakończeniu roku szkolnego, wraz z przyjaciółką miały trafić pod opiekę ojca dziewczyny i spędzać miłe wakacje wylegując się na plaży. Niestety w wyniku uknutej intrygi szesnastolatki trafiają na letni obóz piłkarski i na domiar złego są tam jedynymi przedstawicielkami płci pięknej. Co wyniknie ze zmiany wakacyjnych planów? Czy nowe znajomości okażą się tymi na całe życie? Odpowiedzi na te pytania musicie szukać w "I want to forget. Chce zapomnieć." autorstwa Patrycji Roszczyk.
Niejednokrotnie zdarzało mi się kupować i czytać książki, które miały swój początek na Wattpadzie. Jedne były lepsze, drugie gorsze, ale ta konkretna nie powinna nigdy wyjść poza tę platformę.
Powiedzieć, że ta książka jest zła to tak naprawdę nic nie powiedzieć. Szwankuje w niej właściwie wszystko, począwszy od stylu pisania autorki, który był strasznie infantylny, przez niedopracowanych, irytujących bohaterów, wszechobecną nudę, aż po wymysły fabularne, które były tak idiotyczne, że aż rozbolała mnie od nich głowa. I może zgodzę się, iż być może jestem zdecydowanie za stara na sięganie po takie książki, ale jak czytam w lekturze dla młodzieży o tym, jak dzieciak jeździ samochodem bez prawa jazdy, to aż mnie mierzi — a nadmienię tylko, że nie był to jedyny absurd znajdujący się w tej publikacji!
Jakbym miała opisać tę lekturę jednym słowem, zdecydowanie byłby to CHAOS. Fabuła gnała na złamanie karku, nowe wątki wyskakiwały niczym królik z kapelusza, a poprzednie zostały pozostawione same sobie bez jakiegokolwiek wyjaśnienia.
I w zasadzie sama się sobie dziwię, że nie zrobiłam DNF'a tylko dotrwałam do końca książki! Co mnie podkusiło? Sama chciałabym to wiedzieć!
Jedyne co polecam to trzymać się od tej książki z daleka.
Główną bohaterką historii jest Roxanne szesnastolatka, która próbuje pogodzić się z rozwodem rodziców. Po zakończeniu roku szkolnego, wraz z przyjaciółką miały trafić pod opiekę ojca dziewczyny i spędzać miłe wakacje wylegując się na plaży. Niestety w wyniku uknutej intrygi szesnastolatki trafiają na letni obóz piłkarski i na domiar złego są tam jedynymi przedstawicielkami płci pięknej. Co wyniknie ze zmiany wakacyjnych planów? Czy nowe znajomości okażą się tymi na całe życie? Odpowiedzi na te pytania musicie szukać w "I want to forget. Chce zapomnieć." autorstwa Patrycji Roszczyk.
Niejednokrotnie zdarzało mi się kupować i czytać książki, które miały swój początek na Wattpadzie. Jedne były lepsze, drugie gorsze, ale ta konkretna nie powinna nigdy wyjść poza tę platformę.
Powiedzieć, że ta książka jest zła to tak naprawdę nic nie powiedzieć. Szwankuje w niej właściwie wszystko, począwszy od stylu pisania autorki, który był strasznie infantylny, przez niedopracowanych, irytujących bohaterów, wszechobecną nudę, aż po wymysły fabularne, które były tak idiotyczne, że aż rozbolała mnie od nich głowa. I może zgodzę się, iż być może jestem zdecydowanie za stara na sięganie po takie książki, ale jak czytam w lekturze dla młodzieży o tym, jak dzieciak jeździ samochodem bez prawa jazdy, to aż mnie mierzi — a nadmienię tylko, że nie był to jedyny absurd znajdujący się w tej publikacji!
Jakbym miała opisać tę lekturę jednym słowem, zdecydowanie byłby to CHAOS. Fabuła gnała na złamanie karku, nowe wątki wyskakiwały niczym królik z kapelusza, a poprzednie zostały pozostawione same sobie bez jakiegokolwiek wyjaśnienia.
I w zasadzie sama się sobie dziwię, że nie zrobiłam DNF'a tylko dotrwałam do końca książki! Co mnie podkusiło? Sama chciałabym to wiedzieć!
Jedyne co polecam to trzymać się od tej książki z daleka.
June 24, 2024
[wspolpraca recenzencka]
„I want to forget. Chcę zapomnieć” to jedna z książek, co do której miałam wysokie wymagania, głównie przez to, że lubię autorkę z jej udziału w mediach społecznościowych, jednak niestety na samej książce bardzo się zawiodłam.
Ta książka okazała się taką, która nie zapadła mi w pamięć i niewiele z niej pamiętam.
Gdyby niektóre wątki oraz przekleństwa w niej zawarte moim zdaniem książka nadała by się dla młodszych czytelników, styl pisania autorki i opisy różnych dialogów, myśli bohaterów itp. były bardzo ogólne i nie umiałam się w nie wczuć.
Sami bohaterowie okazali się bardzo dziecinni, a niektóre ich myśli oraz spostrzegania na daną sytuację wręcz żałosne.
Główna bohaterka przez całą książkę bardzo mnie irytowała, nie umiałam zrozumieć jej irracjonalnego zachowania, ale plusem był główny bohater, który z całej książki byl najmniej irytujący oraz dziecinny.
Niektóre wątki nie zostały do końca wytłumaczone, ale osobiście nie dałabym rady dalej ciągnąć czytania tej pozycji.
Książka miała naprawdę fajny zamysł i po przeczytaniu opisu naprawdę się zauroczyłam, ale potencjał został bardzo zmarnowany.
Mimo tego mam nadzieję, że autorka będzie dalej próbowała swoich sił oraz obędzie się rozwijała w pisarstwie.
„I want to forget. Chcę zapomnieć” to jedna z książek, co do której miałam wysokie wymagania, głównie przez to, że lubię autorkę z jej udziału w mediach społecznościowych, jednak niestety na samej książce bardzo się zawiodłam.
Ta książka okazała się taką, która nie zapadła mi w pamięć i niewiele z niej pamiętam.
Gdyby niektóre wątki oraz przekleństwa w niej zawarte moim zdaniem książka nadała by się dla młodszych czytelników, styl pisania autorki i opisy różnych dialogów, myśli bohaterów itp. były bardzo ogólne i nie umiałam się w nie wczuć.
Sami bohaterowie okazali się bardzo dziecinni, a niektóre ich myśli oraz spostrzegania na daną sytuację wręcz żałosne.
Główna bohaterka przez całą książkę bardzo mnie irytowała, nie umiałam zrozumieć jej irracjonalnego zachowania, ale plusem był główny bohater, który z całej książki byl najmniej irytujący oraz dziecinny.
Niektóre wątki nie zostały do końca wytłumaczone, ale osobiście nie dałabym rady dalej ciągnąć czytania tej pozycji.
Książka miała naprawdę fajny zamysł i po przeczytaniu opisu naprawdę się zauroczyłam, ale potencjał został bardzo zmarnowany.
Mimo tego mam nadzieję, że autorka będzie dalej próbowała swoich sił oraz obędzie się rozwijała w pisarstwie.
June 7, 2024
nie polubiłam się z bohaterami, były niektóre błędy logiczne ale bawiłam się cudownie XD
July 5, 2024
[współpraca reklamowa]
To było zdecydowanie ciężkie do czytania. I naprawdę mi przykro, bo Patrycja jest przekochana, lubię oglądać ją w mediach społecznościowych i serce mi się kraje, ale muszę powiedzieć, że ta książka jest słaba:(
Tu dużo ze sobą nie współgrało. Odniosłam wrażenie, że było bardzo chaotycznie, wszystko działo się tak nagle, po chwili pojawiał się inny wątek, nie wyjaśniając poprzedniego. Pomimo tego natłoku różnych informacji i tak w wielu momentach po prostu się nudziłam i przez to wszystko miałam ochotę odłożyć ten tytuł i dać DNF, ale jednak staram się stronić od takich rozwiązań. Liczyłam na dużo fragmentów o piłce nożnej, myślałam że będzie to jeden z głównych tematów tej książki, a jednak dostałam o tym kilka mało znaczących wzmianek.
Bohaterzy jak na swój wiek są zdecydowanie zbyt infantylni, dziecinni - i można powiedzieć, że przecież są dziećmi, ale przysięgam nigdy nie miałam do czynienia z tak zachowującymi się nastolatkami. Po prostu nie polubiłam ani z Roxanne ani z Christopherem, ich zachowania, wybory były dla mnie irytujące. Moim zdaniem są to postacie trudne do polubienia:( Dodatkowo ich relacja była dla mnie strasznie niezrozumiała, nie czułam między nimi chemii, znikąd pojawił się wątek romantyczny.
Poleciłabym ten tytuł osobom młodszym, ale pojawiają się w dużej ilości przekleństwa więc nie wiem co mam o tym myśleć. Nie polubiłam się z tą historią, ale jestem przekonana, że wielu osobom się ona spodoba 🤍
★★/5
To było zdecydowanie ciężkie do czytania. I naprawdę mi przykro, bo Patrycja jest przekochana, lubię oglądać ją w mediach społecznościowych i serce mi się kraje, ale muszę powiedzieć, że ta książka jest słaba:(
Tu dużo ze sobą nie współgrało. Odniosłam wrażenie, że było bardzo chaotycznie, wszystko działo się tak nagle, po chwili pojawiał się inny wątek, nie wyjaśniając poprzedniego. Pomimo tego natłoku różnych informacji i tak w wielu momentach po prostu się nudziłam i przez to wszystko miałam ochotę odłożyć ten tytuł i dać DNF, ale jednak staram się stronić od takich rozwiązań. Liczyłam na dużo fragmentów o piłce nożnej, myślałam że będzie to jeden z głównych tematów tej książki, a jednak dostałam o tym kilka mało znaczących wzmianek.
Bohaterzy jak na swój wiek są zdecydowanie zbyt infantylni, dziecinni - i można powiedzieć, że przecież są dziećmi, ale przysięgam nigdy nie miałam do czynienia z tak zachowującymi się nastolatkami. Po prostu nie polubiłam ani z Roxanne ani z Christopherem, ich zachowania, wybory były dla mnie irytujące. Moim zdaniem są to postacie trudne do polubienia:( Dodatkowo ich relacja była dla mnie strasznie niezrozumiała, nie czułam między nimi chemii, znikąd pojawił się wątek romantyczny.
Poleciłabym ten tytuł osobom młodszym, ale pojawiają się w dużej ilości przekleństwa więc nie wiem co mam o tym myśleć. Nie polubiłam się z tą historią, ale jestem przekonana, że wielu osobom się ona spodoba 🤍
★★/5
June 19, 2024
Dziękuję bardzo za możliwość współpracy🫶
[Współpraca reklamowa]
...
Zaczynając tę książkę nie miałam dużych oczekiwań ponieważ jest to debiut, i w sumie dobrze, bo lekko bym się zawiodła.
Na początku kompletnie nie miałam żadnych zastrzeżeń, lecz po czasie zaczęłam dostrzegać wady tej historii...
Po pierwsze Alison. Nie wiem, czy ona miała być taka głupia, ale dawała mi ona vibe kompletnie typowej "pustej" nastolatki. Dziewczyna nawet nie wiedziała, że osoba która stoi na bramce to brakmarz😭😭 Do tego wydawała się moim zdaniem toxic.
Kolejna sprawa to to, że wszyscy wszystko wiedzieli i się domyślali. Czyli np. Roxy kogoś wybrania, trzyma się zdania, że to zrobiła, ale przecież jej tata wie lepiej, że ona tego nie zrobiła. Pomimo tego, że mówiła co innego. Jeśli zaś chodzi o Chrisa... Czułam, że jest lekko toksyczny i momentami miałam go dosyć😭
Dobra pogadałam o minusach, a teraz przejdźmy do plusów. Styl pisania był dosyć lekki oraz przyjemny, a rozdziały były dosyć krótkie więc dużo łatwiej mi się to czytało. Pomysł na fabułę także był świetny, bo nie powiem, że nie.
Dużym plusem jest ten jeden plot twist!! Ja się go kompletnie nie spodziewałam... ciekawe jak będzie z wami. Jeśli chodzi o najlepszego bohatera to był to zdecydowanie Luke😍 on był takim promyczkiem w całej tej historii🥹 a sytuacja z kisielem- KOCHAM. Od dziś kisiel się robi w PRZECIĄGU 5 minut😎😎
Jeżeli szukacie jakieś lekkiej i niewymagającej książki na lato to mogę wam z czystym sercem polecić,,I want to forget". Mnie może jakoś nie wiadomo jak porwała, ale myślę, że dla osób, które szukają lekkiej historii to może być strzał w dziesiątkę!
[Współpraca reklamowa]
...
Zaczynając tę książkę nie miałam dużych oczekiwań ponieważ jest to debiut, i w sumie dobrze, bo lekko bym się zawiodła.
Na początku kompletnie nie miałam żadnych zastrzeżeń, lecz po czasie zaczęłam dostrzegać wady tej historii...
Po pierwsze Alison. Nie wiem, czy ona miała być taka głupia, ale dawała mi ona vibe kompletnie typowej "pustej" nastolatki. Dziewczyna nawet nie wiedziała, że osoba która stoi na bramce to brakmarz😭😭 Do tego wydawała się moim zdaniem toxic.
Kolejna sprawa to to, że wszyscy wszystko wiedzieli i się domyślali. Czyli np. Roxy kogoś wybrania, trzyma się zdania, że to zrobiła, ale przecież jej tata wie lepiej, że ona tego nie zrobiła. Pomimo tego, że mówiła co innego. Jeśli zaś chodzi o Chrisa... Czułam, że jest lekko toksyczny i momentami miałam go dosyć😭
Dobra pogadałam o minusach, a teraz przejdźmy do plusów. Styl pisania był dosyć lekki oraz przyjemny, a rozdziały były dosyć krótkie więc dużo łatwiej mi się to czytało. Pomysł na fabułę także był świetny, bo nie powiem, że nie.
Dużym plusem jest ten jeden plot twist!! Ja się go kompletnie nie spodziewałam... ciekawe jak będzie z wami. Jeśli chodzi o najlepszego bohatera to był to zdecydowanie Luke😍 on był takim promyczkiem w całej tej historii🥹 a sytuacja z kisielem- KOCHAM. Od dziś kisiel się robi w PRZECIĄGU 5 minut😎😎
Jeżeli szukacie jakieś lekkiej i niewymagającej książki na lato to mogę wam z czystym sercem polecić,,I want to forget". Mnie może jakoś nie wiadomo jak porwała, ale myślę, że dla osób, które szukają lekkiej historii to może być strzał w dziesiątkę!
June 14, 2024
[współpraca reklamowa z @wydawnictwo_time4ya ]
⚽️ Książka jest aż za bardzo definicją młodzieżówki. Przeczytałam ją mając 25 lat i czuję się zdecydowanie zbyt dojrzała na tę książkę, mimo że na mojej półce znajduje się pełno młodzieżówek i lubię je czytać.
⚽️ Przez styl pisania autorki, wstawki po angielsku (do których trzeba znać kontekst), powiedzenia i podteksty książka jest mocno ograniczona jeśli chodzi o wiek czytelnika, powiedziałabym coś w przedziale 14-16, a starszy czytelnik może już nie zrozumieć tego “humoru”.
⚽️ Mam wrażenie, że dialogi i myśli głównej bohaterki nie były zbyt realistyczne, ale może to faktycznie kwestia niedobranego wieku do poziomu książki.
⚽️ Coś co bardzo mi się nie podobało to przekleństwa. Tak jak już pisałam wcześniej, mocno daje się odczuć, że książka jest dla młodszych czytelników, dlatego myślę, że przekleństwa były nie na miejscu i zupełnie nie pasowały do tej książki.
⚽️ Kolejny minus to rozdziały, które kończyły się i zaczynały w połowie dialogów. Nie rozumiem jaki był zamysł.
⚽️ Bardzo chciałam “polubić” się z tą książką, ale każdy bohater mnie irytował a fabuła była nijaka. Niestety książka zupełnie nie trafiła w mój gust i bardzo się męczyłam czytając.
@bodeasbooks
⚽️ Książka jest aż za bardzo definicją młodzieżówki. Przeczytałam ją mając 25 lat i czuję się zdecydowanie zbyt dojrzała na tę książkę, mimo że na mojej półce znajduje się pełno młodzieżówek i lubię je czytać.
⚽️ Przez styl pisania autorki, wstawki po angielsku (do których trzeba znać kontekst), powiedzenia i podteksty książka jest mocno ograniczona jeśli chodzi o wiek czytelnika, powiedziałabym coś w przedziale 14-16, a starszy czytelnik może już nie zrozumieć tego “humoru”.
⚽️ Mam wrażenie, że dialogi i myśli głównej bohaterki nie były zbyt realistyczne, ale może to faktycznie kwestia niedobranego wieku do poziomu książki.
⚽️ Coś co bardzo mi się nie podobało to przekleństwa. Tak jak już pisałam wcześniej, mocno daje się odczuć, że książka jest dla młodszych czytelników, dlatego myślę, że przekleństwa były nie na miejscu i zupełnie nie pasowały do tej książki.
⚽️ Kolejny minus to rozdziały, które kończyły się i zaczynały w połowie dialogów. Nie rozumiem jaki był zamysł.
⚽️ Bardzo chciałam “polubić” się z tą książką, ale każdy bohater mnie irytował a fabuła była nijaka. Niestety książka zupełnie nie trafiła w mój gust i bardzo się męczyłam czytając.
@bodeasbooks
June 18, 2024
RECENZJA | I Want To Forget Chcę Zapomnieć - Patrycja Roszczyk
★★☆☆☆ [2,5/5]
[ współpraca reklamowa @wydawnictwo_time4ya @patrycjaroszczyk_autorka ]
"I Want To Forget Chcę Zapomnieć" czyli debiutancka powieść Patrycji Roszczyk! Naprawdę dobrze i przyjemnie mi się czytało. Autorka ma lekki styl pisania. Świetnie się bawiłam podczas czytania ale jednak mam mieszane uczucia.
W książce znajdziemy motyw enemies to lovers, który wiele osób (razem ze mną) uwielbia! Został on bardzo dobrze przedstawiony. Był to też jeden z lepszych slow burnów jaki w ostatnim czasie przeczytałam.
Niestety z bohaterami się nie polubiłam. Głowna bohaterka - Roxanne, czasami była trochę głupiutka. Jej fałszywa przyjaciółka strasznie mnie denerwowała, dziewczyna sama nie wie czego chce (tak samo Luke). Może taki był zamysł, nie wiem.
Relacja Roxanne z ojcem i matką. Odrobinkę dziwna była. (MOŻLIWE SPOILERY DO KOŃCA AKAPITU.) Dziewczyna miała pojechać na świetne wakacje z tatą i przyjaciółką jednak zamiast tego wylądowały na letnim obozie piłkarskim z samymi chłopaki. W dodatku nie powiedziała tego mamie, bo nie chciała jej zasmucić (dowiedziała się po fakcie).
Niektóre wątki nie zostały wyjaśnione czego bardzo nie lubię. Mam wyczekiwać kontynuacji? Czy jak?
Mimo, że książka ma dużo logicznych błędów to i tak uważam, że idealnie sprawdzi się na lato. To, że mi tak pół na pół się podobała nie znaczy, że innym się nie spodoba, ponieważ wiem, że takie osoby są.
★★☆☆☆ [2,5/5]
[ współpraca reklamowa @wydawnictwo_time4ya @patrycjaroszczyk_autorka ]
"I Want To Forget Chcę Zapomnieć" czyli debiutancka powieść Patrycji Roszczyk! Naprawdę dobrze i przyjemnie mi się czytało. Autorka ma lekki styl pisania. Świetnie się bawiłam podczas czytania ale jednak mam mieszane uczucia.
W książce znajdziemy motyw enemies to lovers, który wiele osób (razem ze mną) uwielbia! Został on bardzo dobrze przedstawiony. Był to też jeden z lepszych slow burnów jaki w ostatnim czasie przeczytałam.
Niestety z bohaterami się nie polubiłam. Głowna bohaterka - Roxanne, czasami była trochę głupiutka. Jej fałszywa przyjaciółka strasznie mnie denerwowała, dziewczyna sama nie wie czego chce (tak samo Luke). Może taki był zamysł, nie wiem.
Relacja Roxanne z ojcem i matką. Odrobinkę dziwna była. (MOŻLIWE SPOILERY DO KOŃCA AKAPITU.) Dziewczyna miała pojechać na świetne wakacje z tatą i przyjaciółką jednak zamiast tego wylądowały na letnim obozie piłkarskim z samymi chłopaki. W dodatku nie powiedziała tego mamie, bo nie chciała jej zasmucić (dowiedziała się po fakcie).
Niektóre wątki nie zostały wyjaśnione czego bardzo nie lubię. Mam wyczekiwać kontynuacji? Czy jak?
Mimo, że książka ma dużo logicznych błędów to i tak uważam, że idealnie sprawdzi się na lato. To, że mi tak pół na pół się podobała nie znaczy, że innym się nie spodoba, ponieważ wiem, że takie osoby są.
July 10, 2024
śmieszne wsm
July 14, 2024
Przepraszam, ale nie dałam rady doczytać tego do końca. Tak złej książki nie czytałam już dawno. Główna bohaterka ma 16 lat, a zachowuje się na góra 13. Dialogi tam brzmią gorzej niż pisane przez czat GPT, przykładowo
- co tu robisz? Dziewczyna na obozie piłkarskim to rzadkość
- To długa historia.
- posłucham
- To wina mojego taty
(Koniec historii)
Przyjaciółka głównej bohaterki jest albo tak głupia albo tak toksyczna albo mentalnie zatrzymała się w podstawówce.
Próbowałam nawet tego słuchać w audiobooku, niestety pani czytająca nie pomogła brzmiąc jak tłumacz Google i czytając wszystko dosłownie jak było napisane + nawet w przyspieszeniu nie dało się tego słuchać bo przecinki rządziły się tam swoimi (bynajmniej nie gramatycznymi) prawami 🤦🏻♀️
- co tu robisz? Dziewczyna na obozie piłkarskim to rzadkość
- To długa historia.
- posłucham
- To wina mojego taty
(Koniec historii)
Przyjaciółka głównej bohaterki jest albo tak głupia albo tak toksyczna albo mentalnie zatrzymała się w podstawówce.
Próbowałam nawet tego słuchać w audiobooku, niestety pani czytająca nie pomogła brzmiąc jak tłumacz Google i czytając wszystko dosłownie jak było napisane + nawet w przyspieszeniu nie dało się tego słuchać bo przecinki rządziły się tam swoimi (bynajmniej nie gramatycznymi) prawami 🤦🏻♀️
July 7, 2024
Jedna gwiazdka to zdecydowanie za dużo
June 9, 2025
2.5 zachowanie głównej bohaterki jest tak irracjonalne że nawet nie wiem jak to skomentować.
May 26, 2025
beznadzieja, nie da sie tego czytac. ta "ksiazka" nie powinna byla wychodzic spoza wattpada
August 7, 2025
[współpraca reklamowa ⋆.ೃ࿔* ]
3 / ★ ★ ★ ★ ★
𝐒𝐚 𝐭𝐚𝐤𝐢𝐞 𝐜𝐡𝐰𝐢𝐥𝐞, 𝐤𝐭𝐨́𝐫𝐞 𝐰𝐲𝐝𝐚𝐣𝐚 𝐬𝐢𝐞̨ 𝐧𝐢𝐞𝐬𝐤𝐨𝐧́𝐜𝐳𝐨𝐧𝐞, 𝐜𝐡𝐨𝐜́ 𝐜𝐡𝐜𝐞𝐦𝐲, 𝐚𝐛𝐲 𝐦𝐢𝐧𝐞̨𝐥𝐲 𝐣𝐚𝐤 𝐧𝐚𝐣𝐬𝐳𝐲𝐛𝐜𝐢𝐞𝐣.
Po przeczytaniu tej książki potrzebowałam prawie 2 dni żeby przemyśleć co właściwie o niej myślę. Była… zdecydowanie specyficzna. Nie mialam do niej szczególnych oczekiwań. Podejrzewałam, że książka będzie przeciętna i w sumie się nie pomyliłam.
Jest to historia, która ma wiele plusów ale również sporo minusów. Powoduje to, że nie należy ona do najlepszych i przebrnięcie przez nią do końca może być dla niektórych czytelników niemałym wyzwaniem.
Ale od początku.
Pierwsze strony IWTF były dla mnie po prostu katorgą. Mimo, że język autorki całkiem przypadł mi do gustu, nie spodobało mi się to jak przedstawiała ona wydarzenia. Nie rozumiałam idei fragmentów pisanych kursywą, których było więcej niż opisów. Wydaje mi się, że w książkach należy jednak opisywać to, co siedzi w głowie bohaterki, a nie cytować myśli, tak żeby wyglądało jakby wypowiadała je na głos. Strasznie nie mogłam jej przez to zrozumieć i… wydawała się sztuczna.
Ogólnie rzecz biorąc nie polubilam się z bohaterami. Kazdy z nich wydawał mi się strasznie wykreowany na siłę i niestety… dziecinny. Szczególnie miałam to odczucie w przypadku przyjaciółki głównej bohaterki - wprost nie mogłam jej znieść. Jedyna postać, która w miarę przypadła mi do gustu to Christopher. Reszty kompletnie nie potrafiłam zrozumieć i nie umiałam się z nimi związać.
Do tego dialogi… strasznie ciężko mi się je czytało. Ponownie, jedynie sposób wypowiadania się Christophera nie był dla mnie tragiczny. Roxy również była do zniesienia pod tym względem ale reszta… te dialogi były strasznie nienaturalne. Spotkałam się z rzeczą, której szczerze nienawidzę, czyli wciskaniem w dialogi słów typu ,,Fuck” które według mnie są tam strasznie na siłe. Powiedzieliście kiedykolwiek do kogoś ,,fuck you”? Bo ja osobiście się z tym nie spotkałam.
Miałam też duży problem z osadzeniem akcji. Odniosłam wrażenie, że w książce występowały dziury fabularne, bądź po prostu nie rozumiałam tego jak autorka chce nam coś przekazać. Często łapałam się na tym, że nie wiedziałam w jakim miejscu bohaterowie się znajdują, bądź miałam wrażenie, że jakieś wydarzenie miało miejsce już wcześniej.
Ale czy jest to tragiczna książka? Nie. Nie jestem w stanie tak jej nazwać. Ma naprawdę wiele plusów, takich jak chociażby przyjemny język, który moim zdaniem bardzo usprawnił czytanie bądź zamysł na fabułę, który był po prostu świetny i dał ogromne pole do popisu autorce.
Uważam, że to po prostu prosta historia, która akurat mnie nie przypadła do gustu. Jestem pewna, że znalazłyby się osoby, dla których byłaby ona kompletnie 5/5. Ma naprawdę duży potencjał jednak dla mnie, była po prostu zbyt prosta. Brakowało mi nieco głębszych wydarzeń, czułam że powieść jest mało rozwinięta, ale wiem że takie również maja swoich zwolenników. IWTF to nie książka dla mnie, ale nie jestem w stanie też powiedzieć, że kompletnie jej nie polecam. Były bowiem momenty na których się śmiałam a finalnie stwierdzam, że cała historia jest po prostu w porządku.
Chyba zwyczajnie nie polubiłam się zarówno z tą książką jak i stylem autorki ale liczę, że IWTF znajdzie swoich fanów!
3 / ★ ★ ★ ★ ★
𝐒𝐚 𝐭𝐚𝐤𝐢𝐞 𝐜𝐡𝐰𝐢𝐥𝐞, 𝐤𝐭𝐨́𝐫𝐞 𝐰𝐲𝐝𝐚𝐣𝐚 𝐬𝐢𝐞̨ 𝐧𝐢𝐞𝐬𝐤𝐨𝐧́𝐜𝐳𝐨𝐧𝐞, 𝐜𝐡𝐨𝐜́ 𝐜𝐡𝐜𝐞𝐦𝐲, 𝐚𝐛𝐲 𝐦𝐢𝐧𝐞̨𝐥𝐲 𝐣𝐚𝐤 𝐧𝐚𝐣𝐬𝐳𝐲𝐛𝐜𝐢𝐞𝐣.
Po przeczytaniu tej książki potrzebowałam prawie 2 dni żeby przemyśleć co właściwie o niej myślę. Była… zdecydowanie specyficzna. Nie mialam do niej szczególnych oczekiwań. Podejrzewałam, że książka będzie przeciętna i w sumie się nie pomyliłam.
Jest to historia, która ma wiele plusów ale również sporo minusów. Powoduje to, że nie należy ona do najlepszych i przebrnięcie przez nią do końca może być dla niektórych czytelników niemałym wyzwaniem.
Ale od początku.
Pierwsze strony IWTF były dla mnie po prostu katorgą. Mimo, że język autorki całkiem przypadł mi do gustu, nie spodobało mi się to jak przedstawiała ona wydarzenia. Nie rozumiałam idei fragmentów pisanych kursywą, których było więcej niż opisów. Wydaje mi się, że w książkach należy jednak opisywać to, co siedzi w głowie bohaterki, a nie cytować myśli, tak żeby wyglądało jakby wypowiadała je na głos. Strasznie nie mogłam jej przez to zrozumieć i… wydawała się sztuczna.
Ogólnie rzecz biorąc nie polubilam się z bohaterami. Kazdy z nich wydawał mi się strasznie wykreowany na siłę i niestety… dziecinny. Szczególnie miałam to odczucie w przypadku przyjaciółki głównej bohaterki - wprost nie mogłam jej znieść. Jedyna postać, która w miarę przypadła mi do gustu to Christopher. Reszty kompletnie nie potrafiłam zrozumieć i nie umiałam się z nimi związać.
Do tego dialogi… strasznie ciężko mi się je czytało. Ponownie, jedynie sposób wypowiadania się Christophera nie był dla mnie tragiczny. Roxy również była do zniesienia pod tym względem ale reszta… te dialogi były strasznie nienaturalne. Spotkałam się z rzeczą, której szczerze nienawidzę, czyli wciskaniem w dialogi słów typu ,,Fuck” które według mnie są tam strasznie na siłe. Powiedzieliście kiedykolwiek do kogoś ,,fuck you”? Bo ja osobiście się z tym nie spotkałam.
Miałam też duży problem z osadzeniem akcji. Odniosłam wrażenie, że w książce występowały dziury fabularne, bądź po prostu nie rozumiałam tego jak autorka chce nam coś przekazać. Często łapałam się na tym, że nie wiedziałam w jakim miejscu bohaterowie się znajdują, bądź miałam wrażenie, że jakieś wydarzenie miało miejsce już wcześniej.
Ale czy jest to tragiczna książka? Nie. Nie jestem w stanie tak jej nazwać. Ma naprawdę wiele plusów, takich jak chociażby przyjemny język, który moim zdaniem bardzo usprawnił czytanie bądź zamysł na fabułę, który był po prostu świetny i dał ogromne pole do popisu autorce.
Uważam, że to po prostu prosta historia, która akurat mnie nie przypadła do gustu. Jestem pewna, że znalazłyby się osoby, dla których byłaby ona kompletnie 5/5. Ma naprawdę duży potencjał jednak dla mnie, była po prostu zbyt prosta. Brakowało mi nieco głębszych wydarzeń, czułam że powieść jest mało rozwinięta, ale wiem że takie również maja swoich zwolenników. IWTF to nie książka dla mnie, ale nie jestem w stanie też powiedzieć, że kompletnie jej nie polecam. Były bowiem momenty na których się śmiałam a finalnie stwierdzam, że cała historia jest po prostu w porządku.
Chyba zwyczajnie nie polubiłam się zarówno z tą książką jak i stylem autorki ale liczę, że IWTF znajdzie swoich fanów!
June 11, 2024
Wyjątkowy debiut, który skradnie wasze serca. Nie miałam wobec tej książki zbyt dużych oczekiwań, ale byłam jej dość ciekawa. Ma ona specyficzną tematykę, która totalnie wpasowała się w moje gusta.
Wpierw chciałbym zwrócić uwagę na pióro Patrycji. Można zauważyć, że jest to jej debiut. Jest to pozycja napisana w prosty sposób. Moim zdaniem brakowało w tym emocji. Mimo wszystko jest to zrozumiałe i przyjemne. Z łatwością pochłaniałam kolejne rozdziały.
Roxanne to szesnastolatka, która najbardziej lubi zaszyć się w swoim pokoju i śpiewać lub czytać książki. Właśnie skończyła rok szkolny. Nadszedł czas na wymarzone wakacje w towarzystwie przyjaciółki. Jednak w wyniku intrygi uknutej przez jej ojciec, który porzucił dziewczynę i jej matkę. Zamiast nad morze trafiają na letni obóz piłkarski. Tylko one wokół wielu młodych chłopców. Roxy to postać, która nie wywołała we mnie żadnych emocji. Jednak polubiłam ją. Nie miała łatwgo życia, a w tym wszystkim rozumiałam chęć zaszycia się w swojej sypialni. Należała do osób sympatycznych, ale również posiadała cięty język. Za to Christopher skradł moje serce, pokochałam go już od pierwszych stron. Jest utalentowanym, młodym piłkarzem, który pragnie zdobywać kontrakty w dużych klubach. Trzyma ludzi na dystans, woli pozostawiać wszystko jedynie dla siebie. Przybierał maskę aroganckiego mężczyzny, gdy w środku krył się dobry, sympatyczny człowiek. Chris potrafi skraść serca kobiet. W moim wypadku trafia na listę książkowych mężów.
Relacja bohaterów należy do dość chaotycznych. Po przyjeździe Roxy łączyła jest nienawiść. Między nimi dochodziło do ciągłych sprzeczek. Z czasem narodziła się chemia, którą ludzie wokół zauważali od razu. Uczucia wyszły po za szereg w najmniej odpowiednim momencie. Na szczęście wszystko wróciło do normy. Mogli wciąż walczyć o siebie, bo to u boku kochanej osoby czujemy się bezpiecznie.
Ta pozycja ma prześliczną fabułę. Poruszyła temat piłki nożnej, który jest mi bardzo bliski. Dzięki temu otrzymała już na samym początku ogromy plus. Wątek pierwszej miłości ukazany jest idealnie, wzbudza zainteresowanie. Za to zakończenie należy do dość zwykłych, jak i przewidywalnych.
Pozycja z wieloma wadami, jak i błędami logicznymi. Jednak pochłania się ją ze spokojem oraz przyjemnością. Chciałabym jeszcze pogratulować debiutu Patrycji. Mam nadzieję, że ujrzę coś jeszcze spod jest pióra, co bardziej przypadnie mi do gustu bo autorka ma potencjał.
Wpierw chciałbym zwrócić uwagę na pióro Patrycji. Można zauważyć, że jest to jej debiut. Jest to pozycja napisana w prosty sposób. Moim zdaniem brakowało w tym emocji. Mimo wszystko jest to zrozumiałe i przyjemne. Z łatwością pochłaniałam kolejne rozdziały.
Roxanne to szesnastolatka, która najbardziej lubi zaszyć się w swoim pokoju i śpiewać lub czytać książki. Właśnie skończyła rok szkolny. Nadszedł czas na wymarzone wakacje w towarzystwie przyjaciółki. Jednak w wyniku intrygi uknutej przez jej ojciec, który porzucił dziewczynę i jej matkę. Zamiast nad morze trafiają na letni obóz piłkarski. Tylko one wokół wielu młodych chłopców. Roxy to postać, która nie wywołała we mnie żadnych emocji. Jednak polubiłam ją. Nie miała łatwgo życia, a w tym wszystkim rozumiałam chęć zaszycia się w swojej sypialni. Należała do osób sympatycznych, ale również posiadała cięty język. Za to Christopher skradł moje serce, pokochałam go już od pierwszych stron. Jest utalentowanym, młodym piłkarzem, który pragnie zdobywać kontrakty w dużych klubach. Trzyma ludzi na dystans, woli pozostawiać wszystko jedynie dla siebie. Przybierał maskę aroganckiego mężczyzny, gdy w środku krył się dobry, sympatyczny człowiek. Chris potrafi skraść serca kobiet. W moim wypadku trafia na listę książkowych mężów.
Relacja bohaterów należy do dość chaotycznych. Po przyjeździe Roxy łączyła jest nienawiść. Między nimi dochodziło do ciągłych sprzeczek. Z czasem narodziła się chemia, którą ludzie wokół zauważali od razu. Uczucia wyszły po za szereg w najmniej odpowiednim momencie. Na szczęście wszystko wróciło do normy. Mogli wciąż walczyć o siebie, bo to u boku kochanej osoby czujemy się bezpiecznie.
Ta pozycja ma prześliczną fabułę. Poruszyła temat piłki nożnej, który jest mi bardzo bliski. Dzięki temu otrzymała już na samym początku ogromy plus. Wątek pierwszej miłości ukazany jest idealnie, wzbudza zainteresowanie. Za to zakończenie należy do dość zwykłych, jak i przewidywalnych.
Pozycja z wieloma wadami, jak i błędami logicznymi. Jednak pochłania się ją ze spokojem oraz przyjemnością. Chciałabym jeszcze pogratulować debiutu Patrycji. Mam nadzieję, że ujrzę coś jeszcze spod jest pióra, co bardziej przypadnie mi do gustu bo autorka ma potencjał.
June 12, 2024
Szukasz książki która idealnie nada się na lato? Albo sportowego romansu z wątkiem enemies to lovers? To trafił*ś idealnie!
Historia Roxy i Chrisa jest cudowna. Dziewczyna razem z przyjaciółką wyjeżdża nad morze, jednak pojawia się mały problem - lądują na letnim obozie piłkarskim. Roxanne poznaje tam Christopher'a - zamkniętego w sobie i nieufnego chłopaka. Czy relacja tej dwójki pozostanie wroga, czy może coś się między nimi zmieni? Czy Chris pomimo swojej przeszłości zaufa Roxy?
Książka jest bardzo ciekawa, od pierwszych stron wiedziałam, że będzie cudowna. Szybko wciągnęłam się w fabułę i nie było momentu, w którym bym się nudziła. Autorka połączyła wiele wątków w spójną całość - oprócz enemies to lovers można znaleźć tutaj dobrze opisane problemy nastolatków, z którymi zmierzały się postacie.
Bohaterowie są wręcz idealni. Roxy zdecydowanie przyciąga uwagę czytelnika swoją dobrocią, jak i również niezdarnością - nie zliczę nawet ile razy śmiałam się podczas czytania. Chris również jest ciekawą postacią - pomimo swojej skrytości okazał się naprawdę cudownym chłopakiem. Reszta również była świetnie wykreowana, a Luke to zdecydowanie mój idol. Jego teksty nie raz rozwalały mnie na łopatki.
Styl pisania autorki jest przyjemny do czytania. Nie mam nic do zarzucenia - przez książkę się dosłownie płynie, wszystko jest super napisane. Nim się obejrzałam byłam prawie na końcu, całość czyta się bardzo szybko i komfortowo.
Emocji zdecydowanie tutaj nie brakowało. Humor w tej książce zdecydowanie trafił w moje gusta - ciągle się śmiałam! A na ostatnich kilkunastu stronach byłam w takim szoku... Totalnie nie spodziewałam się takiego biegu wydarzeń!
Autorka zdecydowanie stworzyła cudo! Połączyła w tej książce wszystko co uwielbiam: romans, szczególnie wątek enemies to lovers, cudowni bohaterowie i letni klimat! Jestem totalnie zakochana i jestem pewna, że niejednokrotnie będę wracać do tej historii.
Książka jest idealna dla osób uwielbiających młodzieżówki, letnie klimaty, sportowe romanse oraz motyw enemies to lovers!
[Współpraca wydawnictwo time4ya, patrycjaroszczyk_autorka]
Historia Roxy i Chrisa jest cudowna. Dziewczyna razem z przyjaciółką wyjeżdża nad morze, jednak pojawia się mały problem - lądują na letnim obozie piłkarskim. Roxanne poznaje tam Christopher'a - zamkniętego w sobie i nieufnego chłopaka. Czy relacja tej dwójki pozostanie wroga, czy może coś się między nimi zmieni? Czy Chris pomimo swojej przeszłości zaufa Roxy?
Książka jest bardzo ciekawa, od pierwszych stron wiedziałam, że będzie cudowna. Szybko wciągnęłam się w fabułę i nie było momentu, w którym bym się nudziła. Autorka połączyła wiele wątków w spójną całość - oprócz enemies to lovers można znaleźć tutaj dobrze opisane problemy nastolatków, z którymi zmierzały się postacie.
Bohaterowie są wręcz idealni. Roxy zdecydowanie przyciąga uwagę czytelnika swoją dobrocią, jak i również niezdarnością - nie zliczę nawet ile razy śmiałam się podczas czytania. Chris również jest ciekawą postacią - pomimo swojej skrytości okazał się naprawdę cudownym chłopakiem. Reszta również była świetnie wykreowana, a Luke to zdecydowanie mój idol. Jego teksty nie raz rozwalały mnie na łopatki.
Styl pisania autorki jest przyjemny do czytania. Nie mam nic do zarzucenia - przez książkę się dosłownie płynie, wszystko jest super napisane. Nim się obejrzałam byłam prawie na końcu, całość czyta się bardzo szybko i komfortowo.
Emocji zdecydowanie tutaj nie brakowało. Humor w tej książce zdecydowanie trafił w moje gusta - ciągle się śmiałam! A na ostatnich kilkunastu stronach byłam w takim szoku... Totalnie nie spodziewałam się takiego biegu wydarzeń!
Autorka zdecydowanie stworzyła cudo! Połączyła w tej książce wszystko co uwielbiam: romans, szczególnie wątek enemies to lovers, cudowni bohaterowie i letni klimat! Jestem totalnie zakochana i jestem pewna, że niejednokrotnie będę wracać do tej historii.
Książka jest idealna dla osób uwielbiających młodzieżówki, letnie klimaty, sportowe romanse oraz motyw enemies to lovers!
[Współpraca wydawnictwo time4ya, patrycjaroszczyk_autorka]
June 12, 2024
Bardzo szybko przeczytałam tą książkę i nie bez powodu. Wciąga już praktycznie od pierwszych stron i po prostu się przez nią płynie.
Poznajemy tutaj Roxy, która zamiast do pięciogwiazdkowego hotelu trafia na obóz sportowy gdzie ma spędzić całe wakacje. Towarzyszy jej przy tym jej przyjaciółka i są one jedynymi dziewczynami wśród reszty chłopców. Pobyt tam na początku nieźle daje im w kość a sytuacji nie ułatwia Chris czyli jeden z piłkarzy, który chce uprzykrzyć życie jednej z nich. Jest on chamski i można powiedzieć, że wyżywa się na niej. Mimo to dziewczyna potrafi się odgryźć i znajduje sobie przyjaciół. Jednak coś między tą dwójką nie pozwala o sobie zapomnieć i mimo wzajemnej nienawiści coś ciągnie ich do siebie.
Roxy jest cudowna osobą i bardzo ją polubiłam mino że momentami miałam jej serdecznie dość i kompletnie nie rozumiałam jej zachowania.
Co do Chrisa to jest on osobą pełna tajemnic i praktycznie do końca nie wiadomo co nim kieruje oraz dlaczego zachowuje się tak a nie inaczej .
Momentami strasznie mnie też irytował a jego zachowanie było po prostu dziecinne. Jednak skradł on moje serce i szczerze go polubiłam a także ogromnie kibicowałam tej dwójce mimo że miałam ogromną ochotę ich wszystkich powybijać.
Co do Luka (przyjaciela zarówno Chrisa jak i Roxy) to jest on ogromnie pozytywną osobą i uwielbiam jego charakter.
Jeśli chodzi o samą fabułę książki to wiele razy mnie zaskoczyła a zakończenie jest po prostu niesamowite i totalnie się tego nie spodziewałam.
Czytając bawiłam się wyśmienicie i na pewno prędko nie zapomnę o tej historii którą po prostu pokochałam całym sercem. Jest ona zarówno uracza, pełna bólu, cierpienia ale też śmiechu, chumoru i po prostu kocham i jeszcze raz kocham.
Poznajemy tutaj Roxy, która zamiast do pięciogwiazdkowego hotelu trafia na obóz sportowy gdzie ma spędzić całe wakacje. Towarzyszy jej przy tym jej przyjaciółka i są one jedynymi dziewczynami wśród reszty chłopców. Pobyt tam na początku nieźle daje im w kość a sytuacji nie ułatwia Chris czyli jeden z piłkarzy, który chce uprzykrzyć życie jednej z nich. Jest on chamski i można powiedzieć, że wyżywa się na niej. Mimo to dziewczyna potrafi się odgryźć i znajduje sobie przyjaciół. Jednak coś między tą dwójką nie pozwala o sobie zapomnieć i mimo wzajemnej nienawiści coś ciągnie ich do siebie.
Roxy jest cudowna osobą i bardzo ją polubiłam mino że momentami miałam jej serdecznie dość i kompletnie nie rozumiałam jej zachowania.
Co do Chrisa to jest on osobą pełna tajemnic i praktycznie do końca nie wiadomo co nim kieruje oraz dlaczego zachowuje się tak a nie inaczej .
Momentami strasznie mnie też irytował a jego zachowanie było po prostu dziecinne. Jednak skradł on moje serce i szczerze go polubiłam a także ogromnie kibicowałam tej dwójce mimo że miałam ogromną ochotę ich wszystkich powybijać.
Co do Luka (przyjaciela zarówno Chrisa jak i Roxy) to jest on ogromnie pozytywną osobą i uwielbiam jego charakter.
Jeśli chodzi o samą fabułę książki to wiele razy mnie zaskoczyła a zakończenie jest po prostu niesamowite i totalnie się tego nie spodziewałam.
Czytając bawiłam się wyśmienicie i na pewno prędko nie zapomnę o tej historii którą po prostu pokochałam całym sercem. Jest ona zarówno uracza, pełna bólu, cierpienia ale też śmiechu, chumoru i po prostu kocham i jeszcze raz kocham.
June 27, 2024
Roxanne zamiast na swoim wymarzonym, odpoczynkowym obozie ląduje na obozie piłkarskim, który musi poprowadzić jej ojciec. Nie jest tym zachwycona, ale jako że ma ze sobą swoją przyjaciółkę, to twierdzi że jest do przetrwania. Zaczyna dogadywać się z drużyną, tylko jest jedna przeszkoda. Przeszkoda, o imieniu Chris.
Czy dwójka nienawidzących się osób, znajdzie w końcu wspólny język? A co z przyjaciółmi?
Zacznę może od tego, że książka nie do końca mi przypasowała. Po jej przeczytaniu uważam, że zdecydowanie jest przystosowana dla młodszych czytelników, więc momentami mnie nudziła, w szczególności pierwsze sto stron.
Jednak z czasem się wkręciłam i czerpałam bardziej przyjemność z lektury pod względem humorystycznym.
Dlatego jeśli chcesz ją przeczytać, a jesteś jeszcze młodszym czytelnikiem - to śmiało po nią sięgaj!
Muszę jednak przyznać, że moje serce skradł Luke, pokochałam gościa i sama chciałabym mieć takiego przyjaciela, myślę, że dopasowalibyśmy się pod względem umiejętności kucharskich...
Sam świat, który wykreowała autorka jest dość rozbudowany pod względem stylistycznym, co podziwiam, jako że to debiutancka książka autorki, bo byłam w stanie w pełni wyobrazić sobie okoliczności akcji. Naprawdę jestem pod wrażeniem tego.
Jednak pojawiła się równisż postać, która działała mi na nerwy, chodzi o Allison, przyjaciółkę Roxanne, bo gdy tylko było coś o niej, to nerwy brały górę.
Zmieniłabym w sumie też długość rozdziałów - mniej, ale dłuższych, ale również zwolniła tempo akcji.
Ogółem rzecz biorąc nie mam co zbyt narzekać, bo książka w końcu mnie wciągnęła i może nie przeczytałabym jej drugi raz, ale na pewno polecę ją swoim młodszym czytelniczką w rodzinie, im pewnie się spodoba bardziej!
Czy dwójka nienawidzących się osób, znajdzie w końcu wspólny język? A co z przyjaciółmi?
Zacznę może od tego, że książka nie do końca mi przypasowała. Po jej przeczytaniu uważam, że zdecydowanie jest przystosowana dla młodszych czytelników, więc momentami mnie nudziła, w szczególności pierwsze sto stron.
Jednak z czasem się wkręciłam i czerpałam bardziej przyjemność z lektury pod względem humorystycznym.
Dlatego jeśli chcesz ją przeczytać, a jesteś jeszcze młodszym czytelnikiem - to śmiało po nią sięgaj!
Muszę jednak przyznać, że moje serce skradł Luke, pokochałam gościa i sama chciałabym mieć takiego przyjaciela, myślę, że dopasowalibyśmy się pod względem umiejętności kucharskich...
Sam świat, który wykreowała autorka jest dość rozbudowany pod względem stylistycznym, co podziwiam, jako że to debiutancka książka autorki, bo byłam w stanie w pełni wyobrazić sobie okoliczności akcji. Naprawdę jestem pod wrażeniem tego.
Jednak pojawiła się równisż postać, która działała mi na nerwy, chodzi o Allison, przyjaciółkę Roxanne, bo gdy tylko było coś o niej, to nerwy brały górę.
Zmieniłabym w sumie też długość rozdziałów - mniej, ale dłuższych, ale również zwolniła tempo akcji.
Ogółem rzecz biorąc nie mam co zbyt narzekać, bo książka w końcu mnie wciągnęła i może nie przeczytałabym jej drugi raz, ale na pewno polecę ją swoim młodszym czytelniczką w rodzinie, im pewnie się spodoba bardziej!
July 1, 2024
Przed sięgnięciem po IWTF spodziewałam się, że będzie to letnia pozycja ze sportowym klimatem (Lubię takie książki, dlatego też zgłosiłam się do recenzji). Krótko mówiąc, oczekiwałam, że będzie to przyjemna odskocznią pomiędzy jakimiś mocniejszymi książkami. Jednak nie spodziewałam się, że ta książka mnie tak zaskoczy.
Nie potrafię nawet wytłumaczyć dlaczego z pozoru tak szablonowa książka (enemies to lovers, slow burn, sportowy romans, obóz sportowy) mi się tak spodobała. Przez całą książkę się nie nudziłam a wręcz przeciwnie, cały czas byłam ciekawa co się za chwilę wydarzy, a plot twist pod koniec, pomimo, że przewidziałam jego pierwszą część to drugiej totalnie się nie spodziewałam.
Co do bohaterów, większość z nich, a w zasadzie wszystkie główne albo te drugoplanowymi planowe postacie które pojawiały się dość często napoczątku książki strasznie mnie irytowali, mieli głupie i nieodpowiedzialne pomysły, jednak naprawdę nie mam pojęcia jak, w jakimś momencie książki przeszli mental glow up, szczególnie główna bohaterka, Roxanne nagle zaczęła myśleć rozsądnie a jak popełniła jakiś błąd to skłaniało ją to do refleksji i przemyśleń. Główny bohater, Chris najpierw był typowym bad boy'em, ale sczerze? Nie wiem dlaczego polubiłam go a pod koniec już tymbardziej po TYM jednym plot twist. Nie mogłam w tej recenzji nie wspomnieć o Luke'u który był takim słoneczkiem i naprawdę bardzo go polubiłam i według mnie był najlepszym bohaterem.
Podsumowując: Jeśli lubicie letnie, młodzieżowe romanse gdzie motyw główny to sport to naprawdę polecam wam sięgnąć po tą pozycję, jak dla mnie byla naprawdę świetna rozrywką i nie żałuję ani trochę czasu spędzonego na jej czytaniu.
☆Współpraca reklamowa z @wydawnictwo_time4ya
@patrycjaroszczyk_autorka ☆
Nie potrafię nawet wytłumaczyć dlaczego z pozoru tak szablonowa książka (enemies to lovers, slow burn, sportowy romans, obóz sportowy) mi się tak spodobała. Przez całą książkę się nie nudziłam a wręcz przeciwnie, cały czas byłam ciekawa co się za chwilę wydarzy, a plot twist pod koniec, pomimo, że przewidziałam jego pierwszą część to drugiej totalnie się nie spodziewałam.
Co do bohaterów, większość z nich, a w zasadzie wszystkie główne albo te drugoplanowymi planowe postacie które pojawiały się dość często napoczątku książki strasznie mnie irytowali, mieli głupie i nieodpowiedzialne pomysły, jednak naprawdę nie mam pojęcia jak, w jakimś momencie książki przeszli mental glow up, szczególnie główna bohaterka, Roxanne nagle zaczęła myśleć rozsądnie a jak popełniła jakiś błąd to skłaniało ją to do refleksji i przemyśleń. Główny bohater, Chris najpierw był typowym bad boy'em, ale sczerze? Nie wiem dlaczego polubiłam go a pod koniec już tymbardziej po TYM jednym plot twist. Nie mogłam w tej recenzji nie wspomnieć o Luke'u który był takim słoneczkiem i naprawdę bardzo go polubiłam i według mnie był najlepszym bohaterem.
Podsumowując: Jeśli lubicie letnie, młodzieżowe romanse gdzie motyw główny to sport to naprawdę polecam wam sięgnąć po tą pozycję, jak dla mnie byla naprawdę świetna rozrywką i nie żałuję ani trochę czasu spędzonego na jej czytaniu.
☆Współpraca reklamowa z @wydawnictwo_time4ya
@patrycjaroszczyk_autorka ☆
June 13, 2024
Roxanne pochodzi z rozbitej rodziny. Aktualnie mieszka z matką, a z ojcem spotyka się sporadycznie. Nie ma z nim najlepszych relacji. Teraz ma spędzić z nim wakacje. Bardzo cieszy się na wyjazd, na który zabrała też swoją przyjaciółkę. Ma być plaża, słońce i dużo odpoczynku. Jakie jest więc zdziwienie dziewczyn, gdy dojeżdżają na miejsce a tam znajduje się ośrodek sportowy. Czy to nie pomyłka?
Roxy przez małe kłamstwo ojca trafia na obóz piłkarski. Ale spokojnie, nie będzie tam trenowała tylko wystąpi w roli widza i kibica. Jej ojciec jest bowiem trenerem i chciał spędzić czas z córką nie rezygnując z pracy. Roxanne szybko łapie dobry kontakt z jednym z chłopaków - Lukiem. Jest jednak jeszcze Chris, który delikatnie mówiąc nie ułatwia jej życia, traktuje ją chłodno i często robi na przekór. Czy dziewczyna wytrzyma do końca obozu?
Ta książka to bardzo przyjemna młodzieżówka. Autorka ma bardzo fajny styl, dzięki czemu szybko się czyta. To historia o młodzieńczych dylematach, ale przede wszystkim o marzeniach. Chris nie boi się sięgnąć, po to czego chce. Ciężko trenuje i jest w tym naprawdę dobry. W przyszłości chce grać dla najlepszych piłkarskich klubów. Z Roxy jest trochę odwrotnie. Choć uwielbia śpiewać i chciałaby związać z tym swoją przyszłość, to swojej pasji oddaje się skrycie. Jest trochę zagubiona. Relacja z rodzicami, gnębienie przez rówieśników w szkole, ciągłe kłótnie z przyjaciółką - to wszystko sprawia, że dziewczyna nie ma łatwego życia. A teraz spadają na nią kolejne rewelacje. Czy sobie z nimi poradzi? Lubię historie z wątkiem sportowym, a ta historia napisana przez Patrycję Roszczyk jest naprawdę przyjemna. To jak? Przeczytacie?
Roxy przez małe kłamstwo ojca trafia na obóz piłkarski. Ale spokojnie, nie będzie tam trenowała tylko wystąpi w roli widza i kibica. Jej ojciec jest bowiem trenerem i chciał spędzić czas z córką nie rezygnując z pracy. Roxanne szybko łapie dobry kontakt z jednym z chłopaków - Lukiem. Jest jednak jeszcze Chris, który delikatnie mówiąc nie ułatwia jej życia, traktuje ją chłodno i często robi na przekór. Czy dziewczyna wytrzyma do końca obozu?
Ta książka to bardzo przyjemna młodzieżówka. Autorka ma bardzo fajny styl, dzięki czemu szybko się czyta. To historia o młodzieńczych dylematach, ale przede wszystkim o marzeniach. Chris nie boi się sięgnąć, po to czego chce. Ciężko trenuje i jest w tym naprawdę dobry. W przyszłości chce grać dla najlepszych piłkarskich klubów. Z Roxy jest trochę odwrotnie. Choć uwielbia śpiewać i chciałaby związać z tym swoją przyszłość, to swojej pasji oddaje się skrycie. Jest trochę zagubiona. Relacja z rodzicami, gnębienie przez rówieśników w szkole, ciągłe kłótnie z przyjaciółką - to wszystko sprawia, że dziewczyna nie ma łatwego życia. A teraz spadają na nią kolejne rewelacje. Czy sobie z nimi poradzi? Lubię historie z wątkiem sportowym, a ta historia napisana przez Patrycję Roszczyk jest naprawdę przyjemna. To jak? Przeczytacie?
June 14, 2024
I Want to Forget. Chcę zapomnieć - Patrycja Roszczyk - 3,25/5 ✨
[ współpraca reklamowa @wydawnictwo_time4ya
@patrycjaroszczyk_autorka ]
Roxy to typowa główna bohaterka. Lekko niezdarna, opryskliwa i intrygująca. Przez przypadek trafia ona na obóz sportowy i to nie byle jaki ale piłkarski, na którym są jedynie sami chłopcy.
Miałam mały problem z główną bohaterką. Troszkę mnie ona irytowała swoimi zachowaniami. Naprawdę dziewczyna była niezdecydowana i rozchwiana, zresztą podobnie jak męski główny bohater czyli Chris. Był on strasznym dupkiem dla Roxy, miał być tajemniczy i wycofany jak typowy męski bohater w tego typu historiach, jednak w tej wyszło to dość sztucznie.
Moim ulubionym bohaterem był Luka. Wynosił sporo dobrego do tej historii i dzięki temu o wiele przyjemniej mi się to czytało. Czasami swoimi tekstami tak mnie rozbrajał, że nie wiedziałam czy się śmiać czy załamywać ręce.
Sam wątek romantyczny jakoś mnie nie porwał. Nieszczególnie czułam między nimi chemię ale też nie była to jakaś tragedia. Na pewno wyczuwalne było między nimi napięcie, jednak niekoniecznie pod względem romantycznym tylko przez niedopowiedzenia między nimi.
O dziwo nie była to aż tak lekka historia jak mi się z początku wydawało. Miała ona opisane problemy z jakimi się zmagali ci nastolatkowie, co dodało tej historii jakiejś głębi i czegoś więcej.
Po skończeniu uważam, że to był dobry debiut. Książka mnie nie porwała czy zachwyciła ale też nie była zła. Idealnie się nada na letni wieczór, bo jest lekka i przyjemna w odbiorze, a styl autorki sprawia, że naprawdę szybko się ją czytało, co jest zdecydowanie na plus.
[ współpraca reklamowa @wydawnictwo_time4ya
@patrycjaroszczyk_autorka ]
Roxy to typowa główna bohaterka. Lekko niezdarna, opryskliwa i intrygująca. Przez przypadek trafia ona na obóz sportowy i to nie byle jaki ale piłkarski, na którym są jedynie sami chłopcy.
Miałam mały problem z główną bohaterką. Troszkę mnie ona irytowała swoimi zachowaniami. Naprawdę dziewczyna była niezdecydowana i rozchwiana, zresztą podobnie jak męski główny bohater czyli Chris. Był on strasznym dupkiem dla Roxy, miał być tajemniczy i wycofany jak typowy męski bohater w tego typu historiach, jednak w tej wyszło to dość sztucznie.
Moim ulubionym bohaterem był Luka. Wynosił sporo dobrego do tej historii i dzięki temu o wiele przyjemniej mi się to czytało. Czasami swoimi tekstami tak mnie rozbrajał, że nie wiedziałam czy się śmiać czy załamywać ręce.
Sam wątek romantyczny jakoś mnie nie porwał. Nieszczególnie czułam między nimi chemię ale też nie była to jakaś tragedia. Na pewno wyczuwalne było między nimi napięcie, jednak niekoniecznie pod względem romantycznym tylko przez niedopowiedzenia między nimi.
O dziwo nie była to aż tak lekka historia jak mi się z początku wydawało. Miała ona opisane problemy z jakimi się zmagali ci nastolatkowie, co dodało tej historii jakiejś głębi i czegoś więcej.
Po skończeniu uważam, że to był dobry debiut. Książka mnie nie porwała czy zachwyciła ale też nie była zła. Idealnie się nada na letni wieczór, bo jest lekka i przyjemna w odbiorze, a styl autorki sprawia, że naprawdę szybko się ją czytało, co jest zdecydowanie na plus.
July 27, 2025
Sięgając po tę książkę byłam bardzo pozytywnie nastawiona. Mimo tego, że powieść ta zbiera mieszane opinie od innych czytelników sama chciałam ją przeczytać i przenieść się do świata wykreowanego przez autorkę. Niestety lekko się rozczarowałam.
Sam pomysł na historię miał ogromny potencjał. Wakacje, obóz piłkarski, enemies to lovers, czy to nie brzmi wspaniale?🌞 Pierwsze sto stron właśnie takie było.
Na początku byłam bardzo ciekawa i wciągniętą przez tę lekturę. Czułam jej klimat i oryginalność. Niestety dalej było coraz gorzej. ⚽️
Wykonanie książki zostawia wiele do życzenia. Cała historia była bardzo chaotyczna, czytając ją miałam wrażenie, że autorka na siłę wprowadzała niepotrzebne wątki i plot twisty, które były dziwne, niektóre surrealistyczne i nie miały znaczenia. Książka ze strony na stronę coraz bardziej mnie męczyła.
Jeśli chodzi o główną bohaterkę - Roxy- była ona bardzo dziecinna. Niektóre jej decyzje były dla mnie niezrozumiałe.
Moim zdaniem główny bohater - Chris -był lepiej wykreowany od Roxanne. Miał on swoją historię, przeszłość i wyróżniał się na tle innych. Mimo to jego zachowanie tak samo jak Roxanne było momentami dziecinne. Oprócz tych lepszych momentów miał wiele gorszych.
Dla mnie najlepszą postacią z tej książki był Luke. Dosłownie był chodzącym słoneczkiem!! Bardzo go polubiłam.😌
Styl pisania autorki był w porządku. Książka została napisana współczesnym językiem więc nie miałam problemów z jej czytaniem. Mimo to nie rozumiem dlaczego pojawiły się tu angielskie zdania, które nawet nie zostały przetłumaczone. Za to minus, ponieważ jeśli po tę książkę sięgnie osoba, która nie umie tego języka będzie miała problem z ich zrozumieniem. Uważam, że takowe nie powinny się tu znaleźć.
Jeśli chodzi o moje emocje związane z tą książką to nie ma ich wiele. Lektura ta nie wywołała we mnie żadnych.
Na koniec chciałbym podziękować wydawnictwu za egzemplarz do recenzji.💕
Do następnej recenzji,
𝐬𝐨𝐬𝐢𝐚ᢉ𐭩
[ współpraca reklamowa ]
Sam pomysł na historię miał ogromny potencjał. Wakacje, obóz piłkarski, enemies to lovers, czy to nie brzmi wspaniale?🌞 Pierwsze sto stron właśnie takie było.
Na początku byłam bardzo ciekawa i wciągniętą przez tę lekturę. Czułam jej klimat i oryginalność. Niestety dalej było coraz gorzej. ⚽️
Wykonanie książki zostawia wiele do życzenia. Cała historia była bardzo chaotyczna, czytając ją miałam wrażenie, że autorka na siłę wprowadzała niepotrzebne wątki i plot twisty, które były dziwne, niektóre surrealistyczne i nie miały znaczenia. Książka ze strony na stronę coraz bardziej mnie męczyła.
Jeśli chodzi o główną bohaterkę - Roxy- była ona bardzo dziecinna. Niektóre jej decyzje były dla mnie niezrozumiałe.
Moim zdaniem główny bohater - Chris -był lepiej wykreowany od Roxanne. Miał on swoją historię, przeszłość i wyróżniał się na tle innych. Mimo to jego zachowanie tak samo jak Roxanne było momentami dziecinne. Oprócz tych lepszych momentów miał wiele gorszych.
Dla mnie najlepszą postacią z tej książki był Luke. Dosłownie był chodzącym słoneczkiem!! Bardzo go polubiłam.😌
Styl pisania autorki był w porządku. Książka została napisana współczesnym językiem więc nie miałam problemów z jej czytaniem. Mimo to nie rozumiem dlaczego pojawiły się tu angielskie zdania, które nawet nie zostały przetłumaczone. Za to minus, ponieważ jeśli po tę książkę sięgnie osoba, która nie umie tego języka będzie miała problem z ich zrozumieniem. Uważam, że takowe nie powinny się tu znaleźć.
Jeśli chodzi o moje emocje związane z tą książką to nie ma ich wiele. Lektura ta nie wywołała we mnie żadnych.
Na koniec chciałbym podziękować wydawnictwu za egzemplarz do recenzji.💕
Do następnej recenzji,
𝐬𝐨𝐬𝐢𝐚ᢉ𐭩
[ współpraca reklamowa ]
June 20, 2024
[współpraca barterowa]
Miałam bardzo wysokie oczekiwania co do tej książki, ale niestety muszę przyznać, że trochę się zawiodłam. O ile opis sugerował akcję z grą w piłkę nożną na planie głównym, to w rzeczywistości treningi były jedynie wątkiem.
Książka składa się z wielu krótkich rozdziałów (około 3 strony na rozdział), co dla niektórych może być zaletą, ale ja osobiście czułam, że całość przez to trochę się dłużyła.
Fabuła miała swoje momenty, które mnie zaintrygowały, jednak niektóre wątki pozostały nie do końca wyjaśnione - na przykład zgubiona walizka bohaterki, która potem został po prostu zapomniana.
Mimo tego, że podoba mi się styl autorki, to uważam, że dialogi były trochę zbyt szybkie i irracjonalne. Niektóre reakcje głównej bohaterki wydawały mi się niewiarygodne. Rownież nie do pojęcia dla mnie były zachowania trenerów. Groźby i szantaż wydawały mi się trochę zbyt nieprawdopodobne.
Mimo tych zastrzeżeń, książka ma swoje mocne strony. Wątek slow burn był dobrze poprowadzony, a kilka niespodziewanych zwrotów akcji naprawdę mnie zaskoczyło i zainteresowało. Tajemnice, które zostały odkryte, sprawiły, że z niecierpliwością przewracałam strony. Nie spodziewałam się takiego rozwoju wydarzeń i to było dla mnie miły zaskoczenie.
Jeśli lubicie motywy toksycznych relacji, enemies to lovers, powolnie rozwijającego się uczucia oraz letnich historii, uważam, że powinniście sięgnąć po tę książkę.
Miałam bardzo wysokie oczekiwania co do tej książki, ale niestety muszę przyznać, że trochę się zawiodłam. O ile opis sugerował akcję z grą w piłkę nożną na planie głównym, to w rzeczywistości treningi były jedynie wątkiem.
Książka składa się z wielu krótkich rozdziałów (około 3 strony na rozdział), co dla niektórych może być zaletą, ale ja osobiście czułam, że całość przez to trochę się dłużyła.
Fabuła miała swoje momenty, które mnie zaintrygowały, jednak niektóre wątki pozostały nie do końca wyjaśnione - na przykład zgubiona walizka bohaterki, która potem został po prostu zapomniana.
Mimo tego, że podoba mi się styl autorki, to uważam, że dialogi były trochę zbyt szybkie i irracjonalne. Niektóre reakcje głównej bohaterki wydawały mi się niewiarygodne. Rownież nie do pojęcia dla mnie były zachowania trenerów. Groźby i szantaż wydawały mi się trochę zbyt nieprawdopodobne.
Mimo tych zastrzeżeń, książka ma swoje mocne strony. Wątek slow burn był dobrze poprowadzony, a kilka niespodziewanych zwrotów akcji naprawdę mnie zaskoczyło i zainteresowało. Tajemnice, które zostały odkryte, sprawiły, że z niecierpliwością przewracałam strony. Nie spodziewałam się takiego rozwoju wydarzeń i to było dla mnie miły zaskoczenie.
Jeśli lubicie motywy toksycznych relacji, enemies to lovers, powolnie rozwijającego się uczucia oraz letnich historii, uważam, że powinniście sięgnąć po tę książkę.
June 24, 2024
„I wan’t to forget” - Patrycja Roszczyk.
książkę czytało mi się w ekspresowym tempie. rozdziały są bardzo króciutkie, zaledwie na dwie, trzy strony, daję za to ogromny plus, ponieważ uwielbiam takie rozwiązania. styl pisania autorki jest prosty i zrozumiały.
początek był dobry, jednak później było coraz gorzej.. akcja toczy się naprawdę szybko, co chwila przeskakujemy z jednej sytuacji do drugiej. cieszę się, że nie ma tutaj zbędnych opisów. natomiast przez to nie było mi dane poznać bliżej bohaterów i się z nimi zżyć. mam wrażenie, że te relacje poszły za szybko, nie do końca to
czuję;( brakowało mi tutaj więcej opisywanych emocji. dostajemy również wiele schematów i zdarzyło się kilka stereotypowych zachowań, bardzo tego nie lubię.
kolejnym minusem są pojawiające się przekleństwa i podteksty seksualne. trochę tego nie rozumiem, gdyż książka skierowana jest do młodszych czytelników. na spokojnie obeszło by się bez tego:/
„I want to forget. Chcę zapomnieć” na pewno bardziej spodoba się młodszym czytelnikom (co również mówi nam kategoria wiekowa 14+) dla mnie niektóre sytuacje były przesłodzone, a zachowania bohaterów momentami naprawdę głupie.
dzięki uprzejmości wydawnictwa było mi dane zrecenzować ten tytuł. bardzo fajnym dodatkiem był autograf od autorki. ❤️ mimo wszystko kibicuję Patrycji w dalszej karierze pisarskiej. ☺️
moja ocena: 2.5/5 ⭐️
(współpraca reklamowa @wydawnictwo_time4ya)
książkę czytało mi się w ekspresowym tempie. rozdziały są bardzo króciutkie, zaledwie na dwie, trzy strony, daję za to ogromny plus, ponieważ uwielbiam takie rozwiązania. styl pisania autorki jest prosty i zrozumiały.
początek był dobry, jednak później było coraz gorzej.. akcja toczy się naprawdę szybko, co chwila przeskakujemy z jednej sytuacji do drugiej. cieszę się, że nie ma tutaj zbędnych opisów. natomiast przez to nie było mi dane poznać bliżej bohaterów i się z nimi zżyć. mam wrażenie, że te relacje poszły za szybko, nie do końca to
czuję;( brakowało mi tutaj więcej opisywanych emocji. dostajemy również wiele schematów i zdarzyło się kilka stereotypowych zachowań, bardzo tego nie lubię.
kolejnym minusem są pojawiające się przekleństwa i podteksty seksualne. trochę tego nie rozumiem, gdyż książka skierowana jest do młodszych czytelników. na spokojnie obeszło by się bez tego:/
„I want to forget. Chcę zapomnieć” na pewno bardziej spodoba się młodszym czytelnikom (co również mówi nam kategoria wiekowa 14+) dla mnie niektóre sytuacje były przesłodzone, a zachowania bohaterów momentami naprawdę głupie.
dzięki uprzejmości wydawnictwa było mi dane zrecenzować ten tytuł. bardzo fajnym dodatkiem był autograf od autorki. ❤️ mimo wszystko kibicuję Patrycji w dalszej karierze pisarskiej. ☺️
moja ocena: 2.5/5 ⭐️
(współpraca reklamowa @wydawnictwo_time4ya)
July 18, 2025
𝐑𝐄𝐂𝐄𝐍𝐙𝐉𝐀 “𝐈 𝐖𝐀𝐍𝐓 𝐓𝐎 𝐅𝐎𝐑𝐆𝐄𝐓“
————————————
𝐑𝐨𝐱𝐚𝐧𝐧𝐞 jest szesnastolatką, która miała jechać razem ze swoją najlepszą przyjaciółką Alison na wymarzone wakacje nad morze, gdzie jej tata je zaprosił. Jednak lądują na obozie piłkarskim, gdzie są sami chłopacy. Poznaje tam Christophera, który z niewiadomych przyczyn traktuje ją jak wroga.
Z czasem relacja między Chrisem a Roxy staje się bardziej skomplikowana, ale ku zdziwieniu Roxy - zacieśnia coraz bardziej swoje relacje ze swoim tatą, którego wręcz nienawidziła.
Na samym początku książka wydawała się nudna i w ogóle nie potrafiłam się wkręcić w fabułę, ale po około jakiejś 100 stronie było lepiej i sama książka wydawała się ciekawsza. Było bardzo dużo momentów, po których musiałam ochłonąć.
Ważny też fakt jest taki, że książka nie była skupiona tylko wokół piłki nożnej i obozu, tylko były też poboczne akcje i bohaterowie, którzy rozkręcali fabułę. Np : Luke, najlepszy przyjaciel Chrisa jest bardzo pozytywną postacią i odwalał śmieszne akcje.
Zdecydowanie nie spodziewałam się plot twistów, które miały miejsce już na prawie końcu książki i było to mega zaskoczenie. Zdecydowanie polecam każdemu, kto szuka delikatnej książki na wakacje z motywem sportowym!
Ode mnie książka dostaje 4⭐️ ze względu na to, że książka była fajna, ale jednak początek trochę zniechęcał do siebie. Były też teksty, które były cringe’owe i nie miały czasami sensu. Jednak szybko się czytało książkę i dało się wkręcić w fabułę.
[ współpraca reklamowa ]
————————————
𝐑𝐨𝐱𝐚𝐧𝐧𝐞 jest szesnastolatką, która miała jechać razem ze swoją najlepszą przyjaciółką Alison na wymarzone wakacje nad morze, gdzie jej tata je zaprosił. Jednak lądują na obozie piłkarskim, gdzie są sami chłopacy. Poznaje tam Christophera, który z niewiadomych przyczyn traktuje ją jak wroga.
Z czasem relacja między Chrisem a Roxy staje się bardziej skomplikowana, ale ku zdziwieniu Roxy - zacieśnia coraz bardziej swoje relacje ze swoim tatą, którego wręcz nienawidziła.
Na samym początku książka wydawała się nudna i w ogóle nie potrafiłam się wkręcić w fabułę, ale po około jakiejś 100 stronie było lepiej i sama książka wydawała się ciekawsza. Było bardzo dużo momentów, po których musiałam ochłonąć.
Ważny też fakt jest taki, że książka nie była skupiona tylko wokół piłki nożnej i obozu, tylko były też poboczne akcje i bohaterowie, którzy rozkręcali fabułę. Np : Luke, najlepszy przyjaciel Chrisa jest bardzo pozytywną postacią i odwalał śmieszne akcje.
Zdecydowanie nie spodziewałam się plot twistów, które miały miejsce już na prawie końcu książki i było to mega zaskoczenie. Zdecydowanie polecam każdemu, kto szuka delikatnej książki na wakacje z motywem sportowym!
Ode mnie książka dostaje 4⭐️ ze względu na to, że książka była fajna, ale jednak początek trochę zniechęcał do siebie. Były też teksty, które były cringe’owe i nie miały czasami sensu. Jednak szybko się czytało książkę i dało się wkręcić w fabułę.
[ współpraca reklamowa ]
June 15, 2024
Roxanne pierwszy raz od lat ma spędzić wakacje z ojcem, zabiera na nie swoją przyjaciółkę, jej rodzice rozwiedli się, a tata chcąc wynagrodzić swoją nieobecność proponuję wakacje nad morzem. Jednak wszystko okazuje się kłamstwem, zamiast wymarzonych wakacji jest letni obóz piłkarski, niestety trener nie potrafił zrezygnować z pracy dla córki. Nastolatki są jedynymi dziewczynami na obozie, poznają tam Luka i Christophera, który od pierwszych chwil uprzykrza życie Roxanne.
Czy Roxanne odbuduje swoją relację z ojcem? Dlaczego Chris postanowił uprzykrzać jej życie? Czy przyjaźń dziewczyn przetrwa ten wyjazd?
Na początku tej historii miałam ochotę udusić Christophera, później już tylko przytulić, a Roxanne kazać w pewnym momencie odpuścić, jednak dobrze że mnie nie słyszała, no i jeszcze ta jej toksyczna koleżanka...
Myślałam że to będzie urocza, lekka komedia romantyczna o obozie sportowym, nastoletnim buncie i pierwszej miłości. Częściowo rzeczywiście taka jest, jednak to co tu się dzieje, ile emocji funduje nam autorka jest niesamowite. Cieszę się że mogłam przeczytać tą historię, tajemnica która wyszła na jaw złamała mnie, jednak to zakończenie i kolejne sekrety wychodzące na jaw je posklejały, bardzo polecam
Czy Roxanne odbuduje swoją relację z ojcem? Dlaczego Chris postanowił uprzykrzać jej życie? Czy przyjaźń dziewczyn przetrwa ten wyjazd?
Na początku tej historii miałam ochotę udusić Christophera, później już tylko przytulić, a Roxanne kazać w pewnym momencie odpuścić, jednak dobrze że mnie nie słyszała, no i jeszcze ta jej toksyczna koleżanka...
Myślałam że to będzie urocza, lekka komedia romantyczna o obozie sportowym, nastoletnim buncie i pierwszej miłości. Częściowo rzeczywiście taka jest, jednak to co tu się dzieje, ile emocji funduje nam autorka jest niesamowite. Cieszę się że mogłam przeczytać tą historię, tajemnica która wyszła na jaw złamała mnie, jednak to zakończenie i kolejne sekrety wychodzące na jaw je posklejały, bardzo polecam
June 19, 2024
〚współpraca reklamowa @wydawnictwo_time4ya @patrycjaroszczyk_autorka 〛
Nie miałam zbyt dużych oczekiwań co do tej historii, więc nie bardzo się na niej zawiodłam.
Książka jest napisana bardzo, ale to bardzo lekkim językiem. Miałam wrażenie, jakby wszystko działo się naraz a rozdziały kończyły się dosłownie w losowym momencie.
Zdecydowanie jest ona skierowana do osób młodszych bądź takich którzy dopiero zaczynają swoją przygodę z książkami i nie mają zbyt dużych oczekiwań.
Miałam wrażenie, że dużo sytuacji było naciąganych i większość dialogów była po prostu płytka. Bardzo czuć tutaj ten specyficzny vibe Wattpada i mam nadzieję, że wiecie o co mi chodzi. Fabuła była bardzo przewidywalna.
Nie polubiłam praktycznie żadnego bohatera, co zdarza mi się bardzo żadko. Ani Christopher ani Roxanne na pewno nie pozostaną w mojej pamięci, a wręcz mam ochotę odrazu o nich zapomnieć.
Kilka lat temu na pewno inaczej spojrzałabym na to wszystko ale po "przebrnięciu" przez podobne książki na platformie Wattpad jak i na papierze, mogę śmiało stwierdzić, że nie jest to nic specjalnego.
Mogę polecić tę książkę jeśli rozpoczynacie dopiero swoją przygodę z książkami albo potrzebujecie solidnego odmóżdżenia (o ile nie wywoła ona odwrotnego efektu)
Nie miałam zbyt dużych oczekiwań co do tej historii, więc nie bardzo się na niej zawiodłam.
Książka jest napisana bardzo, ale to bardzo lekkim językiem. Miałam wrażenie, jakby wszystko działo się naraz a rozdziały kończyły się dosłownie w losowym momencie.
Zdecydowanie jest ona skierowana do osób młodszych bądź takich którzy dopiero zaczynają swoją przygodę z książkami i nie mają zbyt dużych oczekiwań.
Miałam wrażenie, że dużo sytuacji było naciąganych i większość dialogów była po prostu płytka. Bardzo czuć tutaj ten specyficzny vibe Wattpada i mam nadzieję, że wiecie o co mi chodzi. Fabuła była bardzo przewidywalna.
Nie polubiłam praktycznie żadnego bohatera, co zdarza mi się bardzo żadko. Ani Christopher ani Roxanne na pewno nie pozostaną w mojej pamięci, a wręcz mam ochotę odrazu o nich zapomnieć.
Kilka lat temu na pewno inaczej spojrzałabym na to wszystko ale po "przebrnięciu" przez podobne książki na platformie Wattpad jak i na papierze, mogę śmiało stwierdzić, że nie jest to nic specjalnego.
Mogę polecić tę książkę jeśli rozpoczynacie dopiero swoją przygodę z książkami albo potrzebujecie solidnego odmóżdżenia (o ile nie wywoła ona odwrotnego efektu)
June 17, 2024
Na samym początku ogromnie chciałabym podziękować wydawnictwu za wysłanie mi tak cudownej i wartościowej książki do recenzji.
Gdy ją zaczynałam, nie miałam zbyt wielkich oczekiwań — wydawało mi się, że będzie zwykłą młodzieżówką z motywem piłki nożnej. Teraz wydaje mi się, że się myliłam. Iwtf jest to bardzo wartościowa książka o dorastaniu, problemach rodzinnych i na pewno dużo was nauczy.
Czytając ją świetnie się bawiłam. Zwroty akcji, których nigdy bym się nie spodziewała i wydarzenia — tępo jest idealne. Nie jest za wolne (więc nie będziecie się nudzić) ani za szybkie (także będziecie wiedzieć co się dzieje i się nie pogubicie). Ta książka jest dla mnie tak komfortowa i już wiem, że zostanie ze mną na długo i w gorszych momentach będę mogła do niej wrócić.
Jest 14+ ale myślę, że zarówno starsze osoby, jak i te młodsze będą się przy niej świetnie bawić.
Kończąc powiem że jest to naprawdę dobrze napisana młodzieżówka z idealnie rozwijającym się wątkiem enemies to lovers. I want to forget jest świetna na lato zwłaszcza teraz gdy mamy Euro !
Serdecznie polecam każdemu historię Roxanne i Christophera — na pewno się nie zawiedziecie.
July 1, 2024
Być może na pierwszy rzut oka fabuła brzmi „szablonowo” ale wbrew pozorom taka nie jest! W książce pojawia się masa plot twistów, które sprawiły że nie mogłam jej odłożyć.
Coś co mnie ogromnie zaskoczyło to styl pisania - jest to debiut Patrycji ,a styl pisania był naprawdę przyjemny, dobrze się to czytało! Książkę mogę wam totalnie polecić na zastój czytelniczy- szybko się ją czyta, rozdziały są bardzo krótkie co jest dużym plusem, a zwroty akcji sprawiają że nie da się nudzić!
Bohaterowie wydają się prawdziwi , są nastolatkami więc popełniają błędy, których później żałują. Podobała mi się kreacja bohaterów, bo nie byli płytcy, a wręcz przeciwnie. Każdy z nich był inny, niepowtarzalny. Jedyne do czego mam zarzut w tej kwestii to fakt, iż jedna z bohaterek - Alison, była po prostu bardzo irytująca i toksyczna jej zachowania były często po prostu dziecinne ale możliwe że był to celowy zabieg.
Więc podsumowując bardzo dobrze się bawiłam czytając ją i czekam na więcej książek tej autorki!
Coś co mnie ogromnie zaskoczyło to styl pisania - jest to debiut Patrycji ,a styl pisania był naprawdę przyjemny, dobrze się to czytało! Książkę mogę wam totalnie polecić na zastój czytelniczy- szybko się ją czyta, rozdziały są bardzo krótkie co jest dużym plusem, a zwroty akcji sprawiają że nie da się nudzić!
Bohaterowie wydają się prawdziwi , są nastolatkami więc popełniają błędy, których później żałują. Podobała mi się kreacja bohaterów, bo nie byli płytcy, a wręcz przeciwnie. Każdy z nich był inny, niepowtarzalny. Jedyne do czego mam zarzut w tej kwestii to fakt, iż jedna z bohaterek - Alison, była po prostu bardzo irytująca i toksyczna jej zachowania były często po prostu dziecinne ale możliwe że był to celowy zabieg.
Więc podsumowując bardzo dobrze się bawiłam czytając ją i czekam na więcej książek tej autorki!
June 21, 2024
Na samym wstępie chciałabym podziękować wydawnictwu za zaufanie oraz egzemplarz do recenzji.
Powiem szczerze, że jest to pierwszy raz, kiedy miałam styczność ze sportowym romansem i uważam, że był to dobry start. Ze stylem pisania autorki od samego początku się polubiłam. Książka jest napisana przyjemnym i prostym językiem, co powoduje, że przez nią się płynie. Jedynymi mankamentami, które utrudniają czytanie są błędy logiczne i językowe.
Relacja Chrisa i Roxy od momentu ich poznania jest wroga i chaotyczna. Najpierw kompletnie nie czuć tej chemii pomiędzy bohaterami, jednak z czasem była ona odczuwalna. Wyjątkowa była różnica pomiędzy charakterami bohaterów, która dodawała uroku tej historii.
Jeżeli chcecie poczuć smak wakacji zmieszany z obozem sportowym? To idealna pozycja dla was. Pomimo błędów, nie żałuję, że przeczytałam tę wartościową książkę i czekam na kolejne spod pióra Patrycji.
Powiem szczerze, że jest to pierwszy raz, kiedy miałam styczność ze sportowym romansem i uważam, że był to dobry start. Ze stylem pisania autorki od samego początku się polubiłam. Książka jest napisana przyjemnym i prostym językiem, co powoduje, że przez nią się płynie. Jedynymi mankamentami, które utrudniają czytanie są błędy logiczne i językowe.
Relacja Chrisa i Roxy od momentu ich poznania jest wroga i chaotyczna. Najpierw kompletnie nie czuć tej chemii pomiędzy bohaterami, jednak z czasem była ona odczuwalna. Wyjątkowa była różnica pomiędzy charakterami bohaterów, która dodawała uroku tej historii.
Jeżeli chcecie poczuć smak wakacji zmieszany z obozem sportowym? To idealna pozycja dla was. Pomimo błędów, nie żałuję, że przeczytałam tę wartościową książkę i czekam na kolejne spod pióra Patrycji.
Displaying 1 - 30 of 56 reviews