What do you think?
Rate this book
Поща за госпожа Бромли
Лондон, август 1914 г.
На домашния фронт цари все по-голямо разслоение, напрежението расте с всеки изминал ден. Стотици млади мъже се записват да се бият срещу германците. Джон Патерсън избира да следва мечтата си да учи в колеж и остава в града. Но цената е твърде висока…
„Поща за госпожа Бромли“ е роман за грозното лице на игрите на власт, за лъжите и манипулативната мерзост на пропагандата, за живота, опрян в бодливата тел на оцеляването. За войната. Но и за нежната сила на литературата, за благодарността, приятелството и човечността.
Стефан Брайс е написал подчертано антивоенен роман. И днес, както преди едно столетие, ние отчаяно се нуждаем от антивоенно мислене. Нуждаем се от хора, които сънуват мир и учат на мир. И въпреки че би било наивно да вярваме, че „Поща за госпожа Бромли“ е романът, който ще преобърне посоката на световната история, не е налудничаво да се надяваме, че той е способен да обърне посоката на мислене на част от нас. Книгите променят животи – достатъчна е малко късче добра литература, за да се роди следващият голям учител по мир. В това е магията на думите, в това е тяхната сила.
Мария Енчева
На домашния фронт цари все по-голямо разслоение, напрежението расте с всеки изминал ден. Стотици млади мъже се записват да се бият срещу германците. Джон Патерсън избира да следва мечтата си да учи в колеж и остава в града. Но цената е твърде висока…
„Поща за госпожа Бромли“ е роман за грозното лице на игрите на власт, за лъжите и манипулативната мерзост на пропагандата, за живота, опрян в бодливата тел на оцеляването. За войната. Но и за нежната сила на литературата, за благодарността, приятелството и човечността.
Стефан Брайс е написал подчертано антивоенен роман. И днес, както преди едно столетие, ние отчаяно се нуждаем от антивоенно мислене. Нуждаем се от хора, които сънуват мир и учат на мир. И въпреки че би било наивно да вярваме, че „Поща за госпожа Бромли“ е романът, който ще преобърне посоката на световната история, не е налудничаво да се надяваме, че той е способен да обърне посоката на мислене на част от нас. Книгите променят животи – достатъчна е малко късче добра литература, за да се роди следващият голям учител по мир. В това е магията на думите, в това е тяхната сила.
Мария Енчева
470 pages, Paperback
First published October 1, 2011
65 people are currently reading
2015 people want to read
About the author
Stefan Brijs
24 books193 followersStefan Brijs (born 29 December 1969) is a Belgian novelist writing in Dutch. He was born in Genk, where he lived most of his life. He finished his studies for teacher in 1990. Since 1999 he is a full-time writer. In 2003 he moved to the province of Antwerp.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 275 reviews
March 29, 2016
Zo veel liefde voor dit boek. Zo content dat ik het eindelijk gelezen heb. Ik vond De Engelenmaker al zo goed, en dit boek krijgt ook 5 dikke sterren. Zo nuchter geschreven en tegelijk zo meeslepend, zo vlot leesbaar en toch moest ik soms even pauze nemen. John Patterson en mevrouw Bromley zijn een beetje in mijn hart gekropen, denk ik.
March 28, 2021
4.5 sterren
Mooi verhaal over een Engelse jongen die in de eerste wereldoorlog tegen zijn zin uiteindelijk toch terecht komt in de loopgraven.
Beautiful story about an English boy who eventually ends up in the trenches against his will in the First World War.
Mooi verhaal over een Engelse jongen die in de eerste wereldoorlog tegen zijn zin uiteindelijk toch terecht komt in de loopgraven.
Beautiful story about an English boy who eventually ends up in the trenches against his will in the First World War.
March 6, 2025
След "Творецът на ангели" бях убедена, че няма да остана разочарована от Стефан Брайс...
И излязох права!
И излязох права!
August 11, 2018
Many novels have been published about the First World War and the recurring ingredients are always: the initial enthusiasm of the volunteers, the horrors in the trenches, the shell shock and the loss of all illusions. Of course, this novel also has some of those ingredients, how could it be otherwise? But the original approach of the Flemish author Brijs is that he situates the story around an initial opponent of the war, the English student John Patterson; the setting is a poor neighborhood in London, which gives a very Dickensian atmosphere to the novel, at least in the first part. The role that letters play back and forth is not entirely unique, but it is a useful technical trick to connect the two parts of the novel (before the trenches and during). So this is worth reading, this book.
But ... Brijs offers a very simple, linear story, and oh so tame, without the slightest risk or edge. Of course, the horrors of the war are highlighted and of course there is gripping melodramatics in it, but it all remains so simple, without surprise. Now take the love of John on Mary, or the ambiguous friendship for her brother Martin, it’s so adolescent and naïeve that I had a hard time accepting it as credible. In literary terms, there are certainly beautiful passages in this novel, but some others are rather schoolmasterly. 'Post for Mrs Bromley' is meritorious, that certainly, but as far as I am concerned, nothing more.
But ... Brijs offers a very simple, linear story, and oh so tame, without the slightest risk or edge. Of course, the horrors of the war are highlighted and of course there is gripping melodramatics in it, but it all remains so simple, without surprise. Now take the love of John on Mary, or the ambiguous friendship for her brother Martin, it’s so adolescent and naïeve that I had a hard time accepting it as credible. In literary terms, there are certainly beautiful passages in this novel, but some others are rather schoolmasterly. 'Post for Mrs Bromley' is meritorious, that certainly, but as far as I am concerned, nothing more.
April 26, 2020
Alweer een titel die al een tijdje in mijn kast stond. Een heel goed boek. Vakkundige verteller. Ontroerend op veel momenten. Doet voor mij niet onder voor 'oorlog en terpentijn'.
October 3, 2024
Приключих "Поща за госпожа Бромли" на Стефан Брайс и съм леко разочарована ..
Книгата е написана добре и нямам конкретни забележки. Стефан Брайс е майстор и още от "Творецът на ангели" съм му почитателка.
Тук обаче нещо не ми достигна и не успях да се ангажирам емоционално с героите, не се развълнувах истински от съдбата им, въпреки че тематиката го предполагаше. На моменти ми бяха едноизмерни и без никакво развитие , а четенето беше до известна степен скучно.
Като оценка давам 3*, но само заради таланта на Брайс. Очаквах повече.
Книгата е написана добре и нямам конкретни забележки. Стефан Брайс е майстор и още от "Творецът на ангели" съм му почитателка.
Тук обаче нещо не ми достигна и не успях да се ангажирам емоционално с героите, не се развълнувах истински от съдбата им, въпреки че тематиката го предполагаше. На моменти ми бяха едноизмерни и без никакво развитие , а четенето беше до известна степен скучно.
Като оценка давам 3*, но само заради таланта на Брайс. Очаквах повече.
April 11, 2015
Het was eerst even wennen aan de beschrijvende stijl van Brijs, maar daarna hield dit verhaal me dagenlang in z'n greep. De belevenissen van John laten je niet los. Ook zijn passie voor literatuur is een verrijking voor het boek. De vele verwijzingen naar Keats en Milton kon ik zeker appreciëren en hebben me nieuwsgierig gemaakt naar deze schrijvers. De brieven en de post vormen een mooie leidraad in dit verhaal, waardoor de Eerste Wereldoorlog een onmiskenbare literaire dimensie krijgt.
December 28, 2016
De engelenmaker van Stefan Brijs is zonder twijfel één van de beste Nederlandstalige boeken die ik gelezen heb. Als dan blijkt dat de beste man ook een boek over de Eerste Wereldoorlog heeft geschreven, en dan ook nog eens vanuit Brits perspectief, dan begin ik daar zonder twijfel aan.
Post voor Mevrouw Bromley is jammer genoeg geen nieuwe Engelenmaker. Het is een tamelijk eendimensionaal boek waarin de hoofdpersoon eerst tegen de oorlog is, afgestompt raakt en toch in dienst gaat, hoopt dood te gaan, en invalide eruit komt. John Patterson is feitelijk niemand, een onzichtbaar persoon die bij toeval door het leven loopt en zich vooral mee laat stromen door andermans idealen en driften. Da's op zich een goed (en herkenbaar) gegeven, ware het niet dat daardoor je elke keer niet echt gelooft in wat hij doet, en waarom hij dat doet. Die willekeur maakt het boek grotendeels mat en vrijblijvend.
Wat ook niet echt werkt, is dat enorme leidmotief van John: Martin terugvinden. Wie de eerste helft leest, denkt dat John en Martin zeer beloftevol samen zijn opgegroeid (op het pseudo-homo-erotische af), maar dat ze ouder en wijzer werden. Maar eenmaal in België is John helemaal in de ban van Martin, iets wat nergens echt heel logisch of aannemelijk wordt gemaakt.
Kritiekpunt 3: sommige dialogen komen echt over alsof twee Turing-machines met elkaar staan te praten. Er worden mechanisch zinnen en argumenten uitgewisseld, maar echt gaan leven, ho maar.
Wel heel mooi, is de totale willekeur van oorlog, en vooral als het barbaars plaatsvindt. Wat dat betreft doet dit boek soms denken aan The Young Lions, waarin dat gegeven tot het maximale uitgediept wordt. Post voor Mevrouw Bromley doet dit erg overtuigend, vooral de waanzin van de loopgraven, de absurditeit van de tactieken en de willekeur van wie er doodgaat - en door wie dat gebeurt.
Oftewel: prima onderwerp, prima setting, maar niet heel overtuigend uitgevoerd. Jammer.
Post voor Mevrouw Bromley is jammer genoeg geen nieuwe Engelenmaker. Het is een tamelijk eendimensionaal boek waarin de hoofdpersoon eerst tegen de oorlog is, afgestompt raakt en toch in dienst gaat, hoopt dood te gaan, en invalide eruit komt. John Patterson is feitelijk niemand, een onzichtbaar persoon die bij toeval door het leven loopt en zich vooral mee laat stromen door andermans idealen en driften. Da's op zich een goed (en herkenbaar) gegeven, ware het niet dat daardoor je elke keer niet echt gelooft in wat hij doet, en waarom hij dat doet. Die willekeur maakt het boek grotendeels mat en vrijblijvend.
Wat ook niet echt werkt, is dat enorme leidmotief van John: Martin terugvinden. Wie de eerste helft leest, denkt dat John en Martin zeer beloftevol samen zijn opgegroeid (op het pseudo-homo-erotische af), maar dat ze ouder en wijzer werden. Maar eenmaal in België is John helemaal in de ban van Martin, iets wat nergens echt heel logisch of aannemelijk wordt gemaakt.
Kritiekpunt 3: sommige dialogen komen echt over alsof twee Turing-machines met elkaar staan te praten. Er worden mechanisch zinnen en argumenten uitgewisseld, maar echt gaan leven, ho maar.
Wel heel mooi, is de totale willekeur van oorlog, en vooral als het barbaars plaatsvindt. Wat dat betreft doet dit boek soms denken aan The Young Lions, waarin dat gegeven tot het maximale uitgediept wordt. Post voor Mevrouw Bromley doet dit erg overtuigend, vooral de waanzin van de loopgraven, de absurditeit van de tactieken en de willekeur van wie er doodgaat - en door wie dat gebeurt.
Oftewel: prima onderwerp, prima setting, maar niet heel overtuigend uitgevoerd. Jammer.
January 26, 2012
Het las als een trein, wat altijd leuk is natuurlijk. Maar het leek wel een jeugdboek, geen volwassenenroman. De Grote Oorlog is een thema dat mij nauw aan het hart ligt en ik heb al veel tijd besteed aan het lezen van Engelse romans en non-fictie ter zake en dit boek komt me nogal naief voor. Ik werd er niet door ontroerd en de rode draad in het verhaal is nogal zwak en vooral niet origineel: 'la vita e bella' deed het Brijs al voor, maar dan krachtiger.
Na 'De Engelenmaker' was dit een teleurstelling.
Na 'De Engelenmaker' was dit een teleurstelling.
February 10, 2018
Dat Stefan Brijs goed kan schrijven wisten we al. En ook dat hij graag dikke boeken schrijft.
Het boek leest echt zeer vlot.
Maar, het is niet het eerste boek dat over WOI geschreven wordt en voor mij ook niet het meest beklijvende. De "Weg van de geesten"-triologie van Pat Barker is dat wel.
Het voelt ook als een (goed) jeugdboek. Maar ook daar heeft "De witte veer" van John Boyne mij meer aangegrepen.
Het boek leest echt zeer vlot.
Maar, het is niet het eerste boek dat over WOI geschreven wordt en voor mij ook niet het meest beklijvende. De "Weg van de geesten"-triologie van Pat Barker is dat wel.
Het voelt ook als een (goed) jeugdboek. Maar ook daar heeft "De witte veer" van John Boyne mij meer aangegrepen.
June 21, 2018
Een behoorlijk aangrijpend verhaal is dit, van een jongeman, John Patterson, vanaf het begin van de eerste wereldoorlog tot een drietal jaar later. Een schets van het armoedige leven in Londen, het leven in oorlog, het moeten afwerpen van je bescheiden dromen voor liefde en opleiding, het moeten afscheid nemen van vrienden en familie, en het belang van liefde in erbarmelijke situaties.
Knap staaltje schrijfwerk van Brijs.
Knap staaltje schrijfwerk van Brijs.
February 13, 2017
Een schitterend geschreven boek.
Vanaf pagina 1 zat ik 'in het verhaal' en raakte ik betrokken bij het leven van de hoofpersoon. John Patterson. Met een postbode als vader het niet anders dan dat 'brieven' een rol gaan spelen in zijn leven. Brieven en boeken.
Ook aan het front.
Door deze invalshoek wordt het geen 'zwaar' verhaal. Wel een heel menselijk verhaal.
Met veel plezier gelezen.
Vanaf pagina 1 zat ik 'in het verhaal' en raakte ik betrokken bij het leven van de hoofpersoon. John Patterson. Met een postbode als vader het niet anders dan dat 'brieven' een rol gaan spelen in zijn leven. Brieven en boeken.
Ook aan het front.
Door deze invalshoek wordt het geen 'zwaar' verhaal. Wel een heel menselijk verhaal.
Met veel plezier gelezen.
June 28, 2017
WO I vanuit het perspectief van een jongeman uit een van de armere buurten in Londen. Je krijgt zijn levensverhaal mee, zijn twijfel tussen studeren en in het leger gaan. Ben je een lafaard als je niet in dienst gaat? Zijn 2 beste vrienden hebben hier elk een andere kijk op... Uiteindelijk dwingt "het leven" hem in de richting van het leger. Het boek geeft je een goede kijk op hoe de publieke opinie tegen al deze zaken aan keek, en op de onromantische realiteit van het leven aan het front. Zeker de moeite waard, maar tegelijk sleept het mij als lezer niet helemaal mee.
October 5, 2013
Heb altijd een dubbel gevoel wat betreft boeken over de wereldoorlogen : aversie gemengd met enige aantrekkingskracht. Wat me in dit boek opviel was de enigszins afstandelijke manier waarop de verteller in het verhaal staat. Misschien maakt dat ook dat ik niet echt kan zeggen of ik het boek goed vond of niet. Hoewel er sterke gevoelens beschreven worden, blijft het allemaal toch wat - al dan niet bewust- oppervlakkig.
January 30, 2021
Dit boek is misschien wel in 5 zinnen samen te vatten, maar toch is het verhaal heel rijk. Vond deze denk ik wel beter dan de Engelenmaker. Echt zo'n boek dat je in de kast hebt, maar waar je niet aan toekomt. Blij dat ik het gedaan heb. Brijsie is een prima knul dus en van het personage John ga je een beetje houden, ookal is het ook een poepeschijterd.
January 4, 2021
Dit boek aangeraden gekregen en het was er niet naast! Ongelofelijk verhaal waar ik mijzelf uren in kon verliezen en met moeite kon stoppen met lezen.
May 20, 2025
An uneven novel about WWI with quite unconvincing characters and a vague open ending.
Quite unsatisfactory in terms of psychological density and execution.
Антивоенен роман, ситуиран по време на ПСВ в Лондон. Това привлече интереса ми.
Началото ми се стори обещаващо с образа на бащата и безкрайната му любов към една жена, която успява да живее с него само докато даде живот на сина си, главния герой и разказвач.
Антикварната страст на бащата, породена от желанието да задържи спомена за мъртвата любима, да изрази обожанието си към нея, любовта към книгите у Джон, силното му желание да учи, напомпаните лозунги и откровени лъжи за героизма на загиналите войници, всичко това ми беше интересно и поддържаше желанието ми да продължа да чета.
Според мен романът зацикля със заминаването на Джон на фронта. Авторът се е постарал да проучва фактите, но не е успял да вдъхне достатъчно живот на героите си. Дори и Мартин не е напълно пълнокръвен образ.
Безсмислието на войната, лъжите на пропагандата, това са теми, по които са писали много по-талантливи автори. Такова едно равно разказване за ужасите на войната не ми се понрави. И краят също не ми хареса, чак толкова неопределен.
Също така намирам историята за прекалено проточена. При толкава обемна книга някак очакваш доста повече неща да се случат във вътрешен план.
Съдбата на някои важни герои, на които беше отделено доста внимание в началото, остава неясна. Какво всъщност се случва с Мери, какво изобщо я движи? Не разбрах подбудите и на други герои, доста са схематични.
Главният герой ми беше много симпатичен -добър и достоен човек, който обаче се опитваше да променя реалността и съчувствието към близките на загиналите не ми се стори убедителна причина да го прави.
Добро начало, което създаде очаквания и не ги оправда. Жалко! Накрая изпитах чувство на силно неудовлетворение.
Quite unsatisfactory in terms of psychological density and execution.
Антивоенен роман, ситуиран по време на ПСВ в Лондон. Това привлече интереса ми.
Началото ми се стори обещаващо с образа на бащата и безкрайната му любов към една жена, която успява да живее с него само докато даде живот на сина си, главния герой и разказвач.
Антикварната страст на бащата, породена от желанието да задържи спомена за мъртвата любима, да изрази обожанието си към нея, любовта към книгите у Джон, силното му желание да учи, напомпаните лозунги и откровени лъжи за героизма на загиналите войници, всичко това ми беше интересно и поддържаше желанието ми да продължа да чета.
Според мен романът зацикля със заминаването на Джон на фронта. Авторът се е постарал да проучва фактите, но не е успял да вдъхне достатъчно живот на героите си. Дори и Мартин не е напълно пълнокръвен образ.
Безсмислието на войната, лъжите на пропагандата, това са теми, по които са писали много по-талантливи автори. Такова едно равно разказване за ужасите на войната не ми се понрави. И краят също не ми хареса, чак толкова неопределен.
Също така намирам историята за прекалено проточена. При толкава обемна книга някак очакваш доста повече неща да се случат във вътрешен план.
Съдбата на някои важни герои, на които беше отделено доста внимание в началото, остава неясна. Какво всъщност се случва с Мери, какво изобщо я движи? Не разбрах подбудите и на други герои, доста са схематични.
Главният герой ми беше много симпатичен -добър и достоен човек, който обаче се опитваше да променя реалността и съчувствието към близките на загиналите не ми се стори убедителна причина да го прави.
Добро начало, което създаде очаквания и не ги оправда. Жалко! Накрая изпитах чувство на силно неудовлетворение.
October 29, 2025
4,5 ster. Nog nooit heb ik zo'n sterke roman gelezen over de Eerste Wereldoorlog. Door de levendigheid, geregeld gruwelijk, leest het boek als een trein. Ik ben zeer nieuwsgierig naar de rest van het œuvre van Brijs!
June 13, 2024
Heel mooi geschreven, maakte het makkelijk om in te leven en het tempo was goed. Alleen het einde was teleurstellend vergeleken met zijn andere eindes, oh well
November 20, 2011
Ik verwachtte ontzettend veel van dit boek. De eerste recensies waren dan ook meer dan lovend.
Het verhaal speelt zich af op het kantelmoment in de eerste wereldoorlog waarop veel (te) jonge mannen zich laten recruteren om te gaan vechten tegen de Duitsers.
Mevrouw Bromley is de zoogmoeder van verteller John. Haar eigen zoon, twee jaar jonger dan John en uit wat wilder hout gesneden, raakt met een list in het leger, ook al is hij nog maar 17. John wil in Engeland blijven en verder studeren. De druk is moordend, hij wordt beschouwd als grote lafaard.
Brijs maakt van sommige personages mensen van vlees en bloed. Jammer genoeg lukt dat niet over de hele lijn. Verteller John kon me maar matig boeien. Hoe heftig zijn leven en hoe tragisch de gebeurtenissen ook, hij bleef voor mij een papieren personage.
Zijn vader, postbode en getormenteerd door zowel de dood van zijn vrouw als de slechte boodschappen die hij bij zo veel gezinnen moet brengen (uw zoon is gesneuveld), staat er wel sterker. Maar het contrast met John is te groot om geloofwaardig te blijven.
Nog een vervelend puntje is het expliciete uitspitten van gevoelens en feiten. In deze roman laat Brijs niet veel aan de suggestie over. En dat is jammer. Ik heb het gevoel dat hij zijn lezers wat onderschat heeft.
En toch heb ik van dit boek genoten.
Maar gezien de reputatie van Brijs, de lovende recensies en het thema had ik meer verwacht.
Het verhaal speelt zich af op het kantelmoment in de eerste wereldoorlog waarop veel (te) jonge mannen zich laten recruteren om te gaan vechten tegen de Duitsers.
Mevrouw Bromley is de zoogmoeder van verteller John. Haar eigen zoon, twee jaar jonger dan John en uit wat wilder hout gesneden, raakt met een list in het leger, ook al is hij nog maar 17. John wil in Engeland blijven en verder studeren. De druk is moordend, hij wordt beschouwd als grote lafaard.
Brijs maakt van sommige personages mensen van vlees en bloed. Jammer genoeg lukt dat niet over de hele lijn. Verteller John kon me maar matig boeien. Hoe heftig zijn leven en hoe tragisch de gebeurtenissen ook, hij bleef voor mij een papieren personage.
Zijn vader, postbode en getormenteerd door zowel de dood van zijn vrouw als de slechte boodschappen die hij bij zo veel gezinnen moet brengen (uw zoon is gesneuveld), staat er wel sterker. Maar het contrast met John is te groot om geloofwaardig te blijven.
Nog een vervelend puntje is het expliciete uitspitten van gevoelens en feiten. In deze roman laat Brijs niet veel aan de suggestie over. En dat is jammer. Ik heb het gevoel dat hij zijn lezers wat onderschat heeft.
En toch heb ik van dit boek genoten.
Maar gezien de reputatie van Brijs, de lovende recensies en het thema had ik meer verwacht.
April 26, 2012
Klassieke roman. Pure verhaalkunst. A straight story. Leest als een trein. Geen grote bespiegelingen. Wat gebeurde er met gewone bewoners van Londen in "Den Grooten Oorlog"? Wie kwam er zoal aan het front terecht en hoe was dat? Hoe beleefden de thuisblijvers dat? De banaliteit waarmee jonge mensen plots een paar maand in militaire training gaan en dan na twee weken aan het front sneuvelen. Meeslepend zonder sentimenteel te zijn. Mensen met gewone verlangens fijngemalen door de geschiedenis. Dat is wat ook soldatenkerkhoven zo aangrijpend maakt.
December 11, 2014
Ik zei altijd dat je geen lievelingsboek kon hebben, maar dit is echt mijn lievelingsboek. Het is een prachtig verhaal en met zoveel techniek geschreven, de woorden, de motieven en elke zin is zorgvuldig uitgekozen zodat het precies in de puzzel past. Post voor mevrouw Bromley is een klassieker, die over vijftig jaar nog gelezen moet worden.
Mijn recensie op De Leesfabriek: http://deleesfabriek.nl/2014/04/post-...
Mijn recensie op De Leesfabriek: http://deleesfabriek.nl/2014/04/post-...
March 8, 2018
Het boek heeft me uiteindelijk ietwat teleurgesteld. Na het lezen van De engelenmaker en Arend verwachtte ik bizarre taferelen, zoals ze in die twee boeken wel aanwezig waren. Dit boek kwam meer over als een relatief standaard oorlogsvehaal over een persoonlijke strijd en onbereikbare liefde. Desondanks was het wel een vermakelijk boek om gelezen te hebben!
June 2, 2020
Wat kan Stefan Brijs schrijven, zeg! Prachtig hoe hij de sfeer van London voor en tijdens WO I weergeeft, en door de ogen van John de oorlog "in beeld brengt". Ik heb ooit Talbot House in Poperinge bezocht en het leek of het tot leven kwam zoals het toen geweest is.
Een zeer aangrijpende roman, dus zeker 5 sterren waard!
Een zeer aangrijpende roman, dus zeker 5 sterren waard!
February 15, 2019
Het is een tijdje geleden dat ik een boek las dat me zo ontroerde. Ondanks de vele gebeurtenissen en complexe emoties is het in een bedrieglijk eenvoudige stijl geschreven, wat het makkelijk te lezen maakt.
October 30, 2013
Heel mooi boek. Ik vond het beter dan de engelenmaker. Het zal nog efkes moeilijk zijn om aan een nieuw boek te beginnen, dit moet eerst verteerd worden.
April 2, 2023
Helemaal geen slecht boek. Maar ik heb ook Godenslaap van Erwin Mortier gelezen, en als ik dan moet vergelijken....
December 26, 2019
In 1 ruk uitgelezen.
April 11, 2024
Lekker om weer een dikke pil te lezen na een lange tijd boeken van 200-300 bladzijdes te hebben gelezen. Het boek is makkelijk te lezen en ik zat lekker mee te leven. I like de boeken over de Eerste Wereldoorlog wel.
Displaying 1 - 30 of 275 reviews